The formatting of the following text has been designed to match, as closely as a web browser will allow, that of the original. Thus, page headings are included with text and page numbers arranged differently for left and right facing pages as in the original. However, web browser references have been added to all page headings to support direct access to specific pages using the format #pnnn where nnn is the page number sought.


THE REGISTER OF
ADAM DE ORLETON
BISHOP OF HEREFORD
(A.D., 1317-1327).

TRANSCRIBED AND EDITED
WITH AN INTRODUCTION BY THE
REV. A. T. BANNISTER, VICAR of EWYAS HAROLD.

Hereford:
1907.

WILSON AND PHILLIPS, PRINTERS, EIGN STREET.


PREFACE.

THE Editor wishes to acknowledge with grateful thanks the assistance which he has received from Miss K. S. Martin in transcribing the Register; from Miss F. L. MacLeod, who has compiled the Index; and from Canon Capes, General Editor of the Cantilupe Society's publications, whose kind help and advice have been constantly sought and freely given. To Canon Capes is mainly owing whatever degree of accuracy has been reached in the text of the Register. He has generously bestowed more time and thought upon another's work than most men devote to their own.

INTRODUCTION.

"The man's life in the letters of the man".
- A. Tennyson.

Of the earlier years of Adam de Orleton [1] practically nothing is known. Leland [2] giving a list of the Bishops of Hereford, names all the others, even St. Thomas Cantilupe, without note or comment: after the name of Orleton alone he adds the definite statement natus in Hereforde. Now Leland lived two centuries after Orleton, and is quite often wrong in his facts : but no assertion of Leland's can be entirely neglected, since he had access to sources of information now lost. When, therefore, he goes out of his way, as it were, to make the statement that Orleton was born in Hereford, we cannot lightly set it aside. As against this assertion of Leland's, however, it may be urged that, throughout a long life, Orleton was the devoted friend and adherent of Roger Mortimer, For Mortimer, when alive, he suffered much, both in material wealth and in reputation. And after Mortimer's death, when no one had a good word for the fallen favourite, Orleton seems to have cherished his memory, and long years afterwards was at least in full sympathy with the attack on one of those who had plotted the death of his friend. What more natural than to suppose that this devotion was, in part, at any rate, the expression of territorial loyalty to the Lord on whose Manor of Orleton [3] he had been born, as he certainly took his name from


[1] Stubbs always writes Orlton; but Orleton is alike the ancient and the modern spelling of the word. The future Bishop is first mentioned, as far as I know, in the Worcester Diocesan Register, sede vacante, f. 17a, where he appears as Orletone. In the Hereford Registers (the first mention is Swinfeld Reg., f. 171) he is always Orletone. And the name of the village is still spelt Orleton. I have, therefore, retained this spelling throughout.
[2] Itin. vili, 38. Fuller (Worthies, II, 74) and Godwin (Catalogue of Bishops) follow Leland in this statement. In an anonymous MS. quoted by Leland (Col. I, 722) the Bishop is called Adam de Hereford: - "Anno D. 1317, Joan. 22 pont. Ro. dedit episcopatum Herefordie Magistro Ade de Hereford."
[3] Orleton - the Alreton of the Red Book of the Exchequer - has been shewn, by Mr. J. Horace Round, to be the Auretone of Domesday, about two miles from the spot where Richard, son of Scrob, some eighteen years before the Norman Conquest, had built one of the earliest Castles in England. In the 13th century the Manor seems to have been held from the Mortimers by a family bearing the name of Wake. It is valued, 34 Ed. III, at sixty pounds.

ii Introduction.

it ? The presumptive evidence, however, of the name itself is not of much value. A hundred years earlier it would have been most unlikely that a man born in an important town should take his name from a comparatively insignificant hamlet. But surnames [1] in the modern sense of the word, were certainly coming into common use towards the end of the 13th century. And there would seem to be some evidence that a family, taking its name from the Mortimer Manor of Orleton, was already settled in Hereford in the middle of the 13th century. It is, however, not until the early years of the 14th century that the name begins commonly to occur in the records of Hereford. For friends and relatives began then to receive a helping hand from their successful kinsman, and we soon find Richard, Reginald, Thomas, Henry, John, and William de Orleton holding leading positions in the town. [2]

These considerations stated, we must leave open the question whether Adam de Orleton was born at Orleton, or in Hereford itself - whether Leland's statement is literally correct, or whether, perhaps, it is to be taken in a general sense, as implying that Adam de Orleton was Bishop in his native county or diocese. It is highly probable, in any case, from his close connection with the Mortimers, and his life-long devotion to their house, that one of the Mortimer family [3] was the boy's patron in early years. If born in Hereford, the young Adam would have obtained the rudiments of learning in the school attached to the Cathedral. Thence, with some assistance from his patron, he would pass to Oxford, and, later on, to Paris or Orleans. We may hope that the help of Mortimer, and his own shrewdness and ability, saved the young scholar from the necessity of joining those bands of needy students who used to go in procession through the streets of Paris, crying "Pain por Dien aus escoliers".

But all this, though highly probable, is based on mere conjecture. What we know for certain is that, in the year 1307, Orleton is officially styled utriusque juris peritus [4] - well versed in -


[1] The custom of using surnames seems to have begun about the middle of the 11th century: but it made its way so gradually that, even at the close of the 12th century, it had not spread beyond the ranks of the higher nobility. During the next hundred years the people, as a whole, slowly adopted the use of family names.
[2] A certain Nicholas de Orleton, also, is pardoned, on Oct. 16th, 1301, for the death of Robert Dale, of Kilpeck. But of him nothing more is heard.
[3] Presumably Edmund, the seventh Lord of Wigmore, father of Roger IV, Queen Isabella's favourite, and our Bishop's life-long friend.
[4] Rymer, Foed, (ed. 1818) II, 20.

Early years. iii

Civil and in Canon Law. This, of necessity, implies a University education: but it probably also implies that he had not yet received the degree of Doctor - which, in Canon Law at any rate, he certainly had obtained three years later. For, in 1310, John Drokensford, Bishop of Bath and Wells, writes of him as professor juris canonici [1], and again, in 1312, in a letter of the King's, he is styled juris canonici professor. [2] "A cette epoque", says Verlagne, [3] "un docteur en theologie, en medicine, en droit, quittait rarement les bancs avant d'avoir atteint trente ans". We are justified, then, in concluding that in 1310, or even in 1307, Orleton was at least thirty years old. He would, therefore, have been born in or before 1277, probably some years earlier than that date, since he must have had some experience of official life and work before being sent, in 1307, on his first mission to the Pope. [4] Be that as it may, in 1301, when we first meet with his name, Master Adam de Orleton was one of the clerks of Robert of Gloucester, Chancellor of Hereford. [5] In May of this year, when only a sub-deacon, [6] he is instituted to the Rectory of Wotton-juxta-Wyngeswode, in the gift of the Abbot and Convent of St. Augustine, of Bristol. [7] In or before 1307 Orleton became one of the King's Clerks. In that day, the road to promotion lay through the service of the Crown. The clergy, being the educated class, were useful as lawyers, administrators, and diplomatists, and their wages could be paid, without expense to the king, by means of Church preferment, This, of necessity, produced a type of ecclesiastic such as we find, under the Plantagenet kings, holding many of the highest offices in the Church: able administrators, shrewd men of the world, secular-minded rather than saintly, and not always perhaps overscrupulous - indistinguishable, in short, in matters of morals and conscience, from the lay Barons with whom they lived and worked, And of this type Adam de Orleton was perhaps the most distinguished example.

When King Edward I. died (July 7, 1307) Orleton was at once singled out by the new government as a capable man for


[1] Drokensford Reg. f. 33a.
[2] Rymer, Foed. II, 162. Cf. Robert of Oraystanes (Angl. Sac. 1) p. 261.
[3] Jean XX't. p. 27.
[4] Adam de Murimouth (Rolls ed.) p. 172. chronicling Orleton's death (July 18th, 1345) says that he was then senex et plenus dierum.
[5] Worcester Reg., sede vacante, f. 17a.
[6] He obtained a licence next year (6 Kal. Ap. 1302) to be presented to deacon's orders by any Bishop in the Province of Canterbury, since the See of Worcester was then vacant.
[7] Giffard, Reg., f. 464.

iv Introduction.

delicate diplomatic work. He must, then, already have proved himself as tactful, prudent, and business-like, as he was hereafter shown to be strong, resourceful, and indomitable of purpose. Even in these early days, Orleton was no favourite with Edward II. Brainless and pleasure-loving clerics such as his relative, Louis de Beaumont, or his tutor, Walter Reynolds, were more to the taste of the young King. But Edward had at least sense enough to recognise that the man who went to represent him at the Papal Curia must know a little Latin, and have some acquaintance with the subtleties of diplomacy. Hence he kept his favourites with himself at home, while Adam de Orleton, with his friend and colleague, Adam de Murimouth, and others of like stamp, were employed almost continuously at the Papal Court. Orleton's first commission is dated Dec. 12, 1307, [1] when he receives letters of commendation to the Pope, with the object of promoting the Canonization of Bishop Cantilupe. Clement V, [2] Pope "par la grace de Dien et de Philippe-le-bel", had not yet adopted Avignon as his place of residence, but was leading "cette vie errante, vagabonde, et inquiete, qui caracterise ce juif-errant couronne" [3]. Orleton found him, early in 1308, at Poictiers, practically a captive of Philippe- le-bel. The English King, on April 15, 1308, writes to thank the Pope for the kind reception [4] he had given to the young diplomat, ut intelleximus intervenientium affatibus nuntiorum. [5]

From this time onwards, until his appointment to the Bishopric of Hereford in 1317, Orleton spent much of his time at the Court of the Pope, travelling back to England once or twice each year. He seems to have been paid by the King - somewhat irregularly - at the rate of 200 marks a year, [6] besides the ecclesiastical


[1] Rymer, Foed. II, i, 20.
[2] Clement had been elected Pope in 1305, and was enthroned at Lyons, on Nov. 14 in the same year, the first Pope to be crowned out of Italy.
[3] Andre, "La papaute a Avignon", p. 38.
[4] Throughout his reign Clement V was friendly to Edward II, who - though he was then only Prince of Wales, and deeply in debt - had sent him, on his election as Pope, the most magnificent and costly presents. He steadily appointed the King's favourites to Bishoprics, and completed his subservience in 1313, by promoting the worthless Reynolds to the Archbishopric of Canterbury, annulling the election of Thomas Cobham by the Chapter. It was asserted, however, that this business cost Edward 32,000 marks in bribery.
[5] Rymer, Foed. II, i, 49.
[6] On AprIl 24, 1312, we find the King granting the custody of the lands of John de Grey, of Rotherfeld, in Duston, co. Northampton, a minor, to Adam de Orleton "until he is satisfied in the sum of 100 marks which the King is indebted to him for his wages for half-a-year". Orleton, on Dec. 10, makes this over to William de Ayremynne, King's clerk (afterwards Bishop of Norwich) who, for 60 marks paid into the treasury, obtains an extension of the custody for ten years.

Orleton in Avignon. v

preferment which he obtained. We can trace his journeyings to and fro in Rymer, and in the Patent and Close Rolls of these years. In March, 1309, Walter Reynolds, then Bishop of Worcester, goes with him on his return to the Papal Court, which Clement at length (on the Octave of Epiphany, 1309) had definitely located at Avignon.

When Reynolds and Orleton arrived, a few months after the Pope had taken up his residence there, Avignon was a small and unimportant town, which, hitherto, had only been inhabited by a few fishermen and sailors. But the stream of gold which now began to pour into it soon transformed it into a city of palaces and churches, rivalling in magnificence even the Rome of the Renaissance. The vast fortress-palace of the Popes - "la plus belle et la plus forte maison du monde", as Froissart calls it - on which, from 1336 onwards, Benedict XII and his successors spent the fortune amassed by John XXII, was not yet erected. But the Cathedral, Notre Dame des Doms, had already been re-built; and the convents and churches were even now springing up, which, by the incessant ringing of their bells, caused Rabelais, two centuries later, to give to Avignon the name of "isle sonnante".

Much of the year 1310 was spent by Orleton at Avignon, though in March, and again in September, he was in England. In this year he obtained preferment to a Canonry at Wells. He procured from the Pope, before returning to England in March, a letter of provision, collating him to the "next stall in Wells, not bursal". On receiving this letter, Bishop Drokensford, on March 29, admitted him in canonicum, quantum in se fuit, and on the same day writes enjoining the Dean and Chapter to install him quantum ad eos pertinet. No stall was vacant, however, before September; and Orleton, until that date, held the Canonry without a Prebend. On September 2nd, Drokensford, from his house at Greenwich, writes to the Dean of Wells [1] that he has admitted Adam de Orleton (here first styled professor juris canonici) to the Prebend of Wandestre, and instructs the Dean to induct him. This was done within the month.

In July, 1311, Orleton, at Avignon, is arranging with the Cardinals for suitable quarters to be assigned to the English envoys at the Council of Vienne, which was to meet on Oct. 1. [2] In the


[1] Reg. f. 33a.
[2] Rymer. Foed. II. a 132.

vi Introduction.

autumn, the Archbishop of York and the Bishop of London, attended by Otto de Grandison and another knight, came to Avignon, on business connected with the Scotch troubles; and Orleton, by this time Canon also of Hereford, [1] receives letters of credence with them, dated October 10, 1311. [2] During this mission Orleton is made Papal Chaplain, [3] and returns to England as the bearer of the Pope's letter, urging the King in the matter of Scotland. He reached Edward, at Westminster, on December 16, [4] and seems to have remained in England for the next four months, returning to Avignon in April, 1312 - taking with him, this time, letters of strong personal recommendation from the King to the Pope's Confessor, to his Chamberlain, and to five other Cardinals, as well as a special letter to the Pope himself. [5] At the close of the year, Orleton is once again in England, where he seems to have remained until early in 1314. On Friday, the morrow of Ascension Day, 1313, we find him, with Richard de Bello, Archdeacon of Bucks and Canon of Hereford (author also of the "Mappa Mundi"), attending as proxy for Bishop Swinfield, disabled by reason of illness [6] at a provincial Council [7] held in the chapter-house of St. Paul's. [8] In this same year the controversy between the Friars and the University of Oxford, which began in 1311 by the appeal of the Friars to the Pope, complaining of certain acts of oppression on the part of the University, was submitted to arbitration, and Gilbert de Middleton, one of the four arbitrators, appointed Orleton to be his proctor in the case. [9]


[1] The following heading occurs on f. 171 of the Swinfield Register: Prebenda collata Magistro Ade de Orletone. But the entry has been carefully erased, the first word Memo only being left. The entry preceding this is dated 8 Id. Feb., 1310. We may, therefore, conclude that it was in 1310 that Orleton obtained the Hereford Prebend.
[2] Rymer, Foed. II, i. 145.
[3] This was a purely honorary office, which, however, conferred certain privileges, and was much sought after. Walter Disse, towards the end of the century, was empowered to sell for Pope Urban VI fifty appointments to this office.
[4] Rymer, Foed. II. i, 152.
[5] Rymer, Foed. II, 1, 162.
[6] Bishop Swinfield, vir jocundus in verbis et egregius predicator (Walsing, Hist. Ans. I, 24), was a stay-at-home prelate, who made his weak health an excuse for non- attendance at parliaments and councils. He was, however, an excellent Bishop, administering both the temporal and spiritual affairs of the Diocese with zeal and success, and tactfully settling the many disputes into which St. Thomas - hot-headed in spite of his holiness - had plunged the See.
[7] Swinf. Reg. f. 186.
[8] It is perhaps worth noting that, in this year 1313, Francesco Petrarca - then a boy nine years old - entered Avignon for the first time. Since the elder Petrarch was a lawyer who did business for the Pope, it is just possible that the boy may have met Orleton, even in these early days. They would almost certainly have known each other later on, though having, of course, little in common.
[9] Collectanea, Oxf. Hist. Soc., II. 266.

Orleton's preferments. vii

On March 4, 1314, Orleton, "going to the Court of Rome on business enjoined him", appoints as his attorneys, until Michaelmas, Richard de Bykerton and Reginald de Orleton. [1] On April 20, soon after Orleton's arrival in Avignon, Clement V. died [2] and, within a month, twenty-three Cardinals came together at Carpentras to elect his successor. Two months were passed in disputes, intrigues, and violent recriminations: until, on July 23, the nephew of the dead Pope, with his men-at-arms, broke up the Conclave by force. It is highly probable that Orleton, who was "at the Court of Rome" all this summer, was present at this Conclave, where he may possibly have met Dante and other Italian exiles. Two years of trouble and discord followed. But even through these years of strife the business of state had, somehow, to be got through: and Orleton spent most of the year 1315 at Avignon, returning to England in the autumn, but setting out again to the Papal Court immediately after Christmas. [3]

During these years of absence at the Papal Court Orleton retained, of course, his English preferments. Rector of Wotton, Canon of Hereford and of Wells, he was now also Rector of Acle, in the Diocese of Norwich, to. which was soon added the Rectory of Hanwell, in Oxfordshire. It must be remembered that no discredit attached to him as a pluralist. Grosseteste, it is true, had, more especially in the last three years of his life (1250-1253), protested vigorously against the Papal Provisions - the root out of which the system grew - and had definitely given as the ground of his opposition the fact that non quaerebant nisi temporalia. But, though this bold protest from the foremost Bishop of his day had compelled the Pope (in the Bull issued Nov. 3, 1253, about a month after Grosseteste's death) to recognise the principle for which Grosseteste had contended, yet in practice the system remained unchanged. Even saintly men like Thomas Cobham - "the good parson", consecrated with Orleton at Avignon - could hold, as he did, four livings and three canonries, while he was at the same time Precentor, Sub-Dean, and Archdeacon in different dioceses


[1] This is probably the same Reginald de Orleton who. on Feb. 23. 1302, was pardoned by the King for the death of Simon de Lastres. In Nov., 1314, Adam de Odeon is again in England for a few weeks, and returns to Avignon in company with Adam de Murimouth.
[2] Octo annis et amplius Papa Clemens quintus universalem rexit ecclesiam, sed quicquid profuit homini evasit memoriam. Auct. Malmes. (Rolls series), 142.
[3] His safe-conduct, until Michaelmas of 1313, is dated Dec. 26. 1315.

viii Introduction.

It was usual to obtain from the Pope, on payment of a small fee, a dispensation permitting this irregularity. Orleton's dispensation (dated 16 Kal. Dec., 1316) allows him to retain all his preferments on payment "before next Easter" of the first- fruits of Acle.

At last, in August, 1316, the Cardinals, reassembled at Lyons, elected as Pope Jacques Dense, Cardinal Bishop of Porto, and, before that, of Avignon. In the latter capacity, as Bishop of Avignon, he had been practically Secretary of State to the previous Pope, his unique knowledge of civil and canon law rendering his decision final on all legal points. He made his solemn entry into Avignon, as Pope John XXII, on Oct. 2. This appointment made an immense difference in Orleton's position and prospects, for the new Pope had known and valued Orleton since 1310. Able and energetic himself, he had at once recognised the energy and ability of the young English diplomat. And now, on his accession to the Papacy, he appointed Orleton to the office of auditor in curia. [1] The rapacity, the unblushing simony, and the open immorality of the Avignon Popes, in their splendid vassalage to France, had not yet become a bye-word in Europe. It was later in the century that the English Parliament branded the Papal Court as "la peccherouse cite d'Avenon." John XXII, the active and tireless old man, who, elected Pope when 72 years old, aspired for 18 years to rule Europe from his throne in Avignon, was not, as Clement V. had been, the miserable slave of the French King, tortured by the ever-present reproaches of his conscience. He was austere and narrow-minded, it may be - rapacious also and grasping, though not for himself. He was profoundly convinced that the temporal power throughout the world belonged, by right divine, to the Roman Pontiff. With him the appropriation of benefices by reservation or provision [2] was not, as some have asserted, a sordid scheme for making money, but part of his well-organised plan for reversing the humiliation of the Papacy at Anagni, and winning for it the sovereignty of the world. If he had had to deal with Philippe-le-bel, a man as able and unscrupulous as himself, he might have failed. But Philippe had followed Clement to the grave within a few months, leaving


[1] I.e. one of the twelve Judges of the Supreme Court of Justice in the Roman system. For the appointment see Robert of Graystanes, 761.
[2] John XXII carried this long-established practice of the Popes to an extreme which led him, in Hallam's words, to "reserve to himself all the Bishoprics of Christendom".

Orleton in Avignon. ix

his three sons - cursed, as was universally believed, with barrenness and incapacity, by the curse of the dying Templars - to follow one another on the throne in miserable and inglorious sovereignty. John XXII, ruling them, and France through them, and alternately indulging and snubbing the feeble English King, was free to devote his best energies to the task of humbling the Emperor - a task, however, which he left still unaccomplished at his death.

It was soon recognised in England that Orleton was a special favourite with the new Pope, and the list of applicants to him to use his influence on their behalf is a long one. In the early part of the year 1317 he seems to have been continuously occupied in obtaining grants. The King writes to him on Dec. 25, 1316, [1] urging him to do everything possible to secure the success of a mission he is sending to the Pope in the spring - the Bishops of Norwich and Ely, with the Earl of Pembroke and Lord Badlesmere, were the envoys. Their business was threefold - to obtain a grant of the Holy Land Tenth for the King, to secure absolution for Edward from his oath to observe the Ordinances [2] and, in the matter of the cess, to satisfy the Pope, who, in a mandate issued on Nov. 18, 1316, had demanded the arrears for twenty-six years. They obtained the Tenth, but failed to secure for the King absolution from his oath. As to the cess, Pembroke and Badlesmere, on April 1, paid 1,000 marks for the year 1317, and "in the chamber of Cardinal de Pel, and in the presence of Adam de Orleton", swore, on behalf of the King, to pay the arrears, in four yearly instalments. Within a fortnight of this date, Orleton is instrumental in procuring no less than twelve Papal letters of provision to various preferments in England. Of these, we need only mention, as relating to our diocese, a Canonry of Hereford [3] assigned to John de Bruneshope, one of Pembroke's clerks; a Canonry of Chichester to James de Berkeley (another of Pembroke's clerks, who was already Canon of Exeter, Wells, Hereford, St.


[1] Rymer, Foed. II. i, 305.
[2] It will, of course, be remembered that, within three years of his coming to the throne, Edward's utter incapacity for ruling had caused the Barons to draw up a set of Ordinances for reforming the Government, and even the King's household. Edward, though he complained that he was treated like an idiot (sicut providetur fatuo, Auct. Malmes. 174), nevertheless accepted and swore to obey these Ordinances, on Oct. 5, 1311.
[3] Said to be worth "ten pounds of Tours". Another Hereford Prebend is returned at £27. Orleton's Canonry in Wells is worth 8 marks, and Richard de Bello's Hereford Prebend is valued at no more than six shillings.

x Introduction.

David's, and Bosham); and a Canonry of "Brobbiart" [1] for Baldwin de Wycteney. Mindful of his own relations also, Orleton secures a Canonry of St. Mary's, Darlington, for John de Orleton, already Rector of Aishoby, in the diocese of Carlisle, and of Tidrinton, in that of Worcester.

Meanwhile, at home in England, Richard Swinfield, Bishop of Hereford, had died, on March 15, 1317. The King at once wrote to the Pope, asking him to appoint Thomas de Charleton to the vacant See. But the Pope, wishing to have a strong and capable man, personally devoted to himself, among the English Bishops, gave Orleton the preferment, the deed of appointment being signed on May 15. Concurrent letters were sent, on the same day, to the Chapter of Hereford, to the clergy and people of the Diocese, to the vassals of the Bishopric, to the Archbishop of Canterbury, and to the King. Fearing that this might happen - for Edward had already heard that Orleton was high in favour with the new Pope - the King writes, on May 6th, a more urgent letter, strongly pressing the claims of Charleton, and warning the Pope that if, quod absit, he promoted Orleton to the Bishopric, illud, quibusdam de causis quas ad presens subticemus, nobis grave videretur, nec illud possemus pro honore nostro quomodolibet tolerare. [2] This letter he sent to Avignon by the hand of John de Hildesle. On May 9 he writes also to the Dean and Chapter of Hereford, asking them to proceed at once to the election of the new Bishop, with private letters to the Canons individually, urging them to procure Charleton's election. It would seem, however, that the Chapter, already aware of the new Pope's policy of reservation, did not proceed to an election.

As well as the letter to the Pope, John de Hildesle carried with him to Avignon a letter from the King to Orleton himself, forbidding him to accept the Bishopric. In this letter the King says: Ob aliquas certas causas, quas ad presens subticemus de vobis presertim isto tempore nullatenus confidimus: and further, of Orleton's promotion to the Bishopric, si ita fieret, juri corone nostre regie derogaretur. Finally he commands him, if by chance promotion to the said Bishopric should be offered him, not to give his consent "as he values his own peace and advancement, and that of his friends". [3]


[1] Bromyard.
[2] Rymer, Foed. II, 328.
[3] Rymer, Foed. II, I. 328.

Orleton made Bishop of Hereford. xi

Before this letter could reach Avignon, [1] Orleton, though scarcely yet convalescent from a severe illness which, in April, had interrupted his work, had been consecrated, on May 22, by Nicholas Albertini, Cardinal-Bishop of Ostia. Thomas Cobham, the elect of Worcester, was consecrated with him. Since Avignon in summer, sine vento venenosa, was not considered good for one in his state of health, he was allowed to leave the Papal Court at once, without even taking the oath of fealty to the Pope. [2] Before leaving, however, he managed to secure, of the five preferments he was vacating, two for members of his family. Thomas de Orleton obtained the Rectory of Acle, [3] and John de Orleton, already Canon of Hereford, secured the Prebend of Wells. Wotton went to a foreign Cardinal, Bertrand, of St. Mary's in Aquiro.

Reaching England before the end of June, Orleton, on the 30th, made his profession of obedience to the Archbishop, coram magno altari in ecclesia Cantuariensi cum processione solemn in primo adventu suo, and on July 2, at Lambeth, he received the spiritualia of the See at the hands of the Archbishop. The King, who was already accustomed to have his requests ignored by the new Pope, soon forgave the infringement of the "rights of the crown". Moreover, since Orleton was now probably the ablest of English diplomatists, and was known to be a special favourite with John XXII, his services could scarcely be dispensed with. So Edward accepted the situation, and allowed him to receive the temporalities, at Nottingham, on July 24. [4] The enthronement at Hereford did not take place until Oct. 1, the Sunday after Michaelmas Day.

When Orleton returned to England as Bishop of Hereford, the condition of the country was lamentable in the extreme. Nine years before, soon after Edward's accession, Walter Stapledon, Bishop of Exeter, friend to the King though he was, and fated in the end to die for him, had written to a foreign Cardinal, Pessima sunt tempora in Anglia his diebus, et multi timent deteriora in


[1] From a comparison of the dates of the various letters which were continually passing to and fro, it would seem that the journey from England to Avignon took from 17 to 20 days.
[2] The dispensation for this irregularity was not granted until 19 Kal. Feb., 1320.
[3] The Letter of Provision is dated 6 Id. June, after the new Bishop had left Avignon.
[4] On the same day a mandate is issued to Robert Broun, guardian of the Bishopric, to hand over the temporalities of the See.

xii Introduction.

futuris. [1] His forebodings were only too true: things had indeed gone from bad to worse. For some years before 1317, the government - so far as there was any government - had been practically in the hands of Edward's jealous cousin, Thomas of Lancaster, [2] a cruel, treacherous, and violent man, only less incompetent than Edward himself. Lancaster's every action was determined by personal aims and personal grievances ; and his selfish, short-sighted policy was as great a misfortune to the country as the obstinate folly of the King. [3] In the summer of 1317, the long-standing differences between Edward and his powerful kinsman had brought about a state of almost open war. Each had gathered together a strong force, and for months they lay watching each other, ready to fight at any moment. On the King's side were only incompetent fools, such as the Archbishop, [4] or greedy and insolent favourites like the Despensers. Lancaster, had he been an abler and more patriotic man, could have formed a strong popular party - the party of freedom, inheriting the great traditions of Simon de Montfort. Being what he was, a parody rather than a follower of the great Earl, he had only the adventitious support of the Marcher Lords, Humphrey Bohun, John Giffard, and the Mortimers, who had their own reasons, at times, for going against the King. [5] Between the two factions stood a middle party - Pembroke, who was perhaps personally loyal to his kinsman the King, and still cherished resentment against Lancaster for the dishonour done to his word by the execution, in 1312, of Gaveston, though he had Pembroke's pledge of safe-conduct ; Badlesmere, a bitter personal enemy of Earl Thomas; and D'Amory, who sought only to secure, against Despenser's greed, his succession to the Gloucester honours. These three, in the November of this year, bound themselves by an indenture to an alliance for gaining supreme influence in the Royal Council, as against Lancaster and the Despensers alike.

Adam de Orleton favoured none of these parties. He had two loyalties, and to these he was true through life, in spite of


[1] Reg. Stap. (ed. Hingeston-Randolph), p. 12.
[2] He was the son of the great Lord Edmund of Lancaster, brother of Edward I, and Lord of the Three Castles. To this day several of the roadside inns in the neighbourhood of Grosmont are called "The Lancaster Arms".
[3] The Malmesbury writer (p. 245) charges Lancaster also with high treason; alleging that, in 1919, he was bribed by the Scotch with £40,000, to allow their army to escape back to Scotland.
[4] Homo quasi illiteratus, et, secundum judicium hominum, tam ration vite quam scientie omni gradu dignitatis indignus. Chron. Lanercost, 222.
[5] In 1318, however, Roger Mortimer, of Wigmore, seems to have attached himself loosely to Pembroke's party. It was the seizure of Gower by the younger Despenser which, as we shall see, drove him to side with Lancaster, thus bringing about the war of 1322.

Orleton's attitude towards the King. xiii

much obloquy and suffering - to John XXII, his friend and patron on the Papal throne, and to Roger Mortimer, the son and successor of that Lord of Wigmore, who had been the patron of his youth. To Edward, from the first, he neither felt nor owed any gratitude. He had, it is true, been employed by the King, but only because he was quite one of the ablest men in a reign not rich in talent. But a friend to the King he had never been, and it is to his credit that this is so. For, of the clergy, the chosen friends of Edward - rex illiterates as he was - were such as Hugh of Eversden, the Abbot of St. Albans, who parum nactus de Latino nihil plus timuit quam Latinam linguam; or Louis de Beaumont, who, reading, in the Ordination Service, I Cor. 12, and stumbling over in enigmate, was heard to mutter "Par Saynt Louis il ne fu pas curtays qui cent parole icy escrit"; [1] or Walter Reynolds - not the unattractive Reynolds of later years, so pitifully weak and foolish, but the youthful Reynolds, who won the Prince's favour by his aptitude for private theatricals. [2] It speaks well for Orleton that his preferment came to him from the Pope, not from the King, who, says the Bridlington writer, [3] indignos et ineptos ad gradus ecclesiasticos promovit, qui postea angustiis non affuerunt. Orleton, therefore, had not to feel, like Stratford, that he had obtained his See by an act of gross treachery - had not even to feel, as Becket, 150 years earlier had felt, that, in accepting a Bishopric, he had changed masters. For his master from the first, as Edward's letters frankly recognise, had been the Pope.

Orleton had received the temporalities on July 24, and four days afterwards he is summoned to send his service to the muster at Newcastle-on-Tyne against the Scots. About the same time a royal brief is forwarded to him, demanding payment of the tenth, which, at Orleton's request, the Pope had granted to the King in the early part of the year. On Aug. 1, the Bishop is again called upon for this payment, "as the King greatly needs money". [4] The Papal envoys in England, Cardinals Gaucelin and Luke de Flisco,


[1] Louis de Beaumont's preferment to the Bishopric of Durham, in 1318, cost the royal families of England and France, to both of which he was related, vast sums in bribery.
[2] In ludis theatralibus principatum tenuit, et kr hoc regis favorem obtinuit. Auct. Malmes., 142.
[3] Brid. (Rolls series), 91.
[4] He owed, among other debts, £3035 12s, 01/2d. to certain "merchant vintners of the Duchy of Aquitaine", for enormous quantities of wine, and they, pressing for payment, received a grant from this tenth, which the Pope had trustfully given on the understanding "that the said King wishes to follow in his father's footsteps and come to the rescue of the Holy Land".

xiv Introduction.

also wrote asking for procurations. The Dean and Chapter wrote to the Bishop to protest against collecting these imposts. Orleton writes in reply that the claims are legal, and must be paid, adding that he will shortly come to the diocese, when he will help them in the matter. [1] In this, the Bishop's first important letter, as in all which follow, we can read the character of the man: clear, direct, and business-like, he knows what he means, and says it, without ambiguity, and without verbosity - in striking contrast to the involved and tortuous phraseology of some of his correspondents - notably the Archbishop - who, in sentences all but interminable, seem to lose what purpose they had, and reach at length an end, with next to nothing said.

It is not clear why the Bishop, after receiving the temporalities on July 24, delayed so long at Thame before proceeding to his diocese. About the middle of September, however, he set out, by way of Evesham, for his Herefordshire manor of Sugwas, which he reached on the 18th; the enthronization took place on Sunday, Oct. 1; and, after spending the rest of the month at Sugwas, on diocesan business of various interest and importance, the Bishop went to London, ob causam rationabilem - what the exact business was we are left to conjecture - leaving Richard Vernon, his "official", as Vicar-general. Returning to the Marches towards the end of January, 1318, Orleton set about a systematic visitation of the diocese, beginning with the Forest Deanery. Before the end of February, however, the visitation work was interrupted by another journey to London, this time to resist an act of spoliation. In the episcopal manor of Lydbury North were three little vills, Muleton, Chastroke, and Aston, which long ago, in 1263, had been claimed by the Constable of Montgomery as part of that Honour, [2] and for a time had been alienated from the Bishopric. They had been recovered and held by Bishop Swinfield; but, on his death, Hugh de Audeley had seized the three villa, and "does not permit the eschaetor or his sub-eschaetor in those parts to intermeddle with the said vills". An inquisition proved that they belonged to the Bishopric, and, on March 1, Orleton obtains from the King, at Westminster, an order to Hugh D'Audeley "not to intermeddle


[1] On Feb. 3 of next year £900 was sent to the King, and a further sum of £80 on May 4.
[2] See Capes, Introduction to Cant. Reg., p. xxvii.

The Papal Constitution. xv

with" the vills. [1] For these and other needful expenses, the Bishop is compelled to borrow, on this visit to London, £18 13s. 9d. from John de Bureford, £20 from Galfrid Heieham, and £20 from his tenant of Montalt, Hamo de Chigwell.

Scarcely had the Bishop resumed the interrupted visitation, when he is again summoned to London - this time for a meeting of the Bishops, to consider the state of things brought about in the English Church by the Papal Constitution. By this the new Pope had ordered pluralists to vacate all their benefices save one: and each Diocesan was required to make a return of the names and value of these benefices. In consequence of the stringency of the Constitution, many parishes were left without curates, "the service of God is everywhere neglected, no hospitality of any kind is kept up, and the devotion of the lay-people to the Church is growing utterly lukewarm, or vanishing altogether". So the Bishops of the Southern Province complain in a joint letter which, on May 30, they address to the Pope, praying him to "make provision for these English churches thus widowed". Orleton signed the letter with the other Bishops [2] although, with his usual energy, he seems to have been quite prepared himself to arrange for filling the vacancies which had occurred in his diocese. [3]

On June 16, the Bishop (with Sir John Abel and Master Richard Burton, clerk) is commissioned by the King to proceed to the French Court, and perform on Edward's behalf the homage due to the new French King for the Duchy of Aquitaine. Owing to some informality in their commission Philip postponed receiving the homage; and the envoys, arranging to be back with new credentials before Sept. 8, returned [4] to the English King at Nottingham, just in time for Orleton to take his part in the agreement


[1] How the matter ended is uncertain. It would seem that D'Audeley did not obey this mandate; for an undated memorandum in the Close Rolls - evidently later than this order - states that Orleton appointed Roger de Walynton and William Body "to prosecute and defend in chancery the matter of the detinue of certain lands of the Bishop by Hugh D'Audeley the elder. Constable of Montgomery". But, in 1322, the Bishop and D'Audeley are working harmoniously together in opposition to the Despensers.
[2] The letter is signed by all the Bishops of the Province except three - the See of Rochester was vacant, and the Bishops of St. Asaph and Llandaff were abroad.
[3] Thus on Dec. 18, the Bishop removed the Rector of Kington, as a pluralist, notified the Earl of Hereford, as patron, and called on him at once to appoint a new Rector.
[4] A document in the Register is dated on June 29 from Rue in Ponthieu, on this return journey.

xvi Introduction.

at Leek, on Aug. 9. [1] He was appointed one of the standing committee of twelve, de discretioribus totius regni, [2] six of whom were to be always in attendance on the King. Scarcely was this arrangement completed when Orleton receives instructions to return to the French Court, not on the business of the homage (which is postponed until after the meeting of Parliament in November), but to complain of the injuries done to the subjects of the English King in Aquitaine.

Before the end of October the Bishop is back in his diocese, pushing on with the interrupted visitation, which by the middle of November he had completed. He thereupon issued a Commission for the " reform, correction, and punishment of the excesses, wrong-doings, and shortcomings " which he had discovered. He found that in many parishes the Rectors were non- resident, without dispensation, and the glebe-houses out of repair. And on Oct. 27 he issued a stringent order that all his clergy should be back in their parishes, and the buildings of the benefices put into good repair, within two months from that date.

Meanwhile constant complaints were reaching the Bishop concerning the scandalous irregularities at Wigmore, which threatened to end in the dissolution of that monastery, unless speedy and drastic reforms were carried out. He writes a stern letter to the Abbot that " on Thursday, the morrow of St. Nicholas, if the Lord will, we propose to visit you in head and members." Owing to press of other diocesan work, however, he did not reach Wigmore until after Christmas. He found that the state of things in the abbey was even worse than report had said. The refectory, it appeared, was open at all hours, and to all comers, the members of the convent, together with their friends from outside, coming in to carouse at whatever hour they chose; and, after grumbling at the food, they either stayed on in the refectory, or went in little groups to other rooms, to drink. Some had their relatives and friends for indefinite periods as guests of the monastery. Others, again, pleading illness, but not going to the infirmary, had their


[1] This compromise at Leek marks the triumph of the "middle party" which, for the next three years, practically controlled the government; Lancaster ostentatiously holding himself aloof, and the King and the Despensers feeling their way towards the re-establishment in power of the Court party. Orleton's friends, the Mortimers and Humphrey Bohun, acted at this time with this "middle" group, and Orleton became the trusted agent of the party. Hence his two years' absence from his Diocese on diplomatic work.

[2] Auct. Malms., p. 236.

The Correction of Wigmore. xvii

meals served apart. Women frequented the abbey, and joined in these revels. On various feigned excuses, the Canons regularly absented themselves from the services of the Church, and omitted to celebrate their masses. Instead of the silence which should be kept in church, cell, refectory, and dormitory, shameful oaths could be heard everywhere. Beyond the abbey doors (which would seem to have stood continually open) the Canons trafficked like laymen in horses, pigs, sheep, and greyhounds. The Bishop acted with vigour and sternness. The Abbot, who had been the leader in all this lawlessness, was deposed; two of the worst offenders were exiled to other monasteries; and stringent regulations were drawn up for the future conduct of the house, to which the Bishop, setting aside the rights of the convent to elect, appointed on his own authority, as new Abbot, the Prior of Wormesley, a man as wise and strong and prudent as he was pious and saintly.

With the new year (1319) the Bishop is commissioned to proceed to the Papal Court, receiving on Jan. 1 letters of credit to the Pope and Cardinals on certain matters secretius exponenda. At the same time, mindful of the needs of his diocese, Orleton obtained a letter from the King to the Pope pressing for the canonization of Thomas Cantilupe, and letters to various Cardinals urging them to further the business. He left Dover on the last day of February, and was not back in England until February, 1320. During most of this time he resided in the Priory of St. Rufus, near Avignon, engaged in diplomatic work, of which the details may be found in Rymer. He did not, however, neglect the interests of his diocese, as the entries in the Register for this year sufficiently prove. [1]

On Jan. 12, 1320, John Dalderby, Bishop of Lincoln, died; and Edward at once writes from York to Orleton, urging him with all speed to lay before the Pope the King's strong desire for the promotion of Burghersh, the nephew of Lord Badlesmere, who, with Pembroke, had now most influence over the policy of the King. About the middle of February, however, Orleton returned to London without securing the desired appointment. He brought with him a letter, in which the Pope writes that he has ordered


[1] As throwing light upon Orleton's true character, I would draw especial attention to an entry under date Nov. 4. 1319. The man who, in the press of work at the Papal court, could borrow, and presumably read, the books given in that list, could not have been wanting in moral and intellectual interests.

xviii Introduction.

Robert Bruce to appear before him at Avignon, before May 1, and asks for a safe-conduct for him that there may be no delay. This letter [1] Orleton forwarded, together with one from himself, to Archbishop Melton, who sent on both to the Bishop of Norwich; and he, in turn, laid them before the Council. The Council, on April 18, decided that as the scheme had proceeded from the Pope, not from the King, the certificate of safe conduct ought to be made out to the Bishop of Hereford, as the Pope's agent in the business; and a form of safe-conduct is enclosed, in which it is made clear that the matter is not done volente domino nostro rege, vel ejus concilio annuente. The Archbishop - one of the few entirely upright men of that day - replies, on April 24, that in Orleton's letter fit mentio quod ex deliberation concilii fieret executio dictarum literarum: he declines, therefore, to accept the form proposed by the Council. We may suppose the real point at issue to have been the implied claim of the Pope to the over-lordship of England, which the Holy See had never ceased to assert, since the grant by King John on the eve of Ascension-day, 1213. Whether Orleton had acted in the matter for the King or the Pope remained perforce uncertain, since he was not at hand to offer any explanation. For Badlesmere, meanwhile, had determined to go to the Pope himself, with Orleton, on his nephew's behalf; and, at the same time, the King could no longer defer his visit to France to perform the homage. So, on March 10, Orleton and Edmund, the King's brother, with Badlesmere and Hugh Despenser the elder, leave Dover with letters of credence, both to the French Court, where they are to arrange for the interview between the two Kings, and also to the Pope, with whom they are to press for the promotion of Burghersh. They are in Paris on April 1, and soon afterwards in Avignon, where, on May 27, they secure the issue of a Bull, setting aside the election of the Chapter, and appointing Burghersh to the See of Lincoln. The matter of the canonization, meanwhile, was not neglected; and on April 17 the name of Cantilupe was inscribed in the catalogue of Saints. [2] On June 19 the King crossed to France, and did homage at Amiens. On the return journey, at Boulogne, on Sunday, July 20, Burghersh was consecrated, in the King's presence, by John Salmon, Bishop of Norwich, Walter Stapledon, of Exeter, and Orleton.


[1] See Reg. Melton, f. 507b, and Hist. Letters from Northern Registers, p 296 sq.
[2] Before Orleton's translation to Worcester, the Chapter of Hereford granted to him the lease of the tithes of Shinfield for his life "in consideration of his labours undertaken in the canonization of St. Thomas." He paid £20 a year to the Chapter in return.

The Priory of Abergavenny. xix

By Aug. 16, the Bishop is once again in his diocese, preparing to celebrate with special honours the first festival of the new Saint on Oct. 2, and carrying through much diocesan work, for some portions of which, at Avignon, he had secured special authorization from the Pope. During the visitation of the diocese in 1318 the Dean and Chapter of the Cathedral had claimed exemption, pleading a compromise made in " the time of the late Bishops." Such a dispute between a Bishop and the Dean and Chapter of his Cathedral was no new thing. Few indeed were the dioceses in which the Bishop was not looked upon as an intruder in his own Cathedral. The quarrels even of the saintly Edmund Rich with his monastic Chapter are well known; and still more notorious had been the long dispute between Grosseteste and the Chapter of Lincoln, which lasted six years. Orleton, agreeing with Grosseteste that it would be well if a Bishop visited his Cathedral every day, [1] had obtained from the Pope a faculty to " visit and correct " the Dean and Chapter " notwithstanding any custom to the contrary." St. Guthlac's had also resisted visitation; and St. Guthlac's needed visitation almost as urgently as Wigmore. Armed with a faculty " to exercise his authority as ordinary over the religious of St. Guthlac's and other Priories under St. Peter's, Gloucester, exempt and non-exempt," the Bishop determined to take in hand the reformation of the house.

First, however, Orleton was commissioned by the Pope to set in order the Priory of Abergavenny. John de Hastings, Lord of Abergavenny, whose ancestors had founded the Priory, had petitioned the Pope to enquire into the state of the house. On Sept. 27, therefore, the Bishop, by the Pope's order, held an inquiry. He found that the income of the Priory exceeded 200 marks a year, a sum on which 13 monks or more could easily be supported. Further, John de Hastings granted them £20 a year, with two caracutes of land. On this income the Prior, Falk Gastard by name and some five or six monks were living a life "enormously dissolute." The Prior was openly guilty of adultery and fornication, while the monks were constantly seen by the laity going about with loose women, gaming when they should have been engaged in divine service, and even carrying out a blasphemous parody of the crucifixion. On being cited to appear at the inquiry, Fulk had stolen the silver vessels, the muniments, and the books of the Priory,


[1] See Grosseteste. Letter 127 (Rolls series)

xx Introduction.

and had fled away by night. With the consent, therefore, of the Bishop of Llandaff, in whose diocese the Priory was, Orleton deposed the Prior and appointed in his place Richard de Bromwich, a learned and saintly monk of Worcester. The Abbot of St. Vincent's, Le Mans, to which monastery the Priory of Abergavenny was subject, protested to the Pope that the Bishop of Hereford and John de Hastings had removed the Prior without consulting the parent House. John XXII, therefore (under date 4 gal. Ap., 1321), summoned all the parties interested to appear before him by their Proctors. How the matter ended I have not been able to discover.

Hurrying to London for the meeting of Parliament on Oct. 6, Orleton is appointed one of the Auditors of Petitions for Gascony, Ireland, and the Norman Isles. In November he pays a short visit to Shinfield to arrange for the appropriation of the tithes of that benefice to the fabric fund of the Cathedral - a settlement which has persisted to the present day. Throughout the December of this year, and January, 1321, the Bishop was busy with the routine work of the diocese; and about the middle of February he is sent abroad once more pro quibusdam arduis negotiis, reaching England again before May 15. Thenceforward to the end of the year he devoted himself alternately to the work of the diocese and to the struggle against the Despensers. On Oct. 5, he was able to fulfil his promise of reforming the condition of St. Guthlac's. The Prior, William Irby, who had been cellarer of the parent House at Gloucester, had only been in office since some date later than Sept., 1316, when he was still at Gloucester. But already, by his dissolute life, he had brought the Priory into evil repute, while his mismanagement of the temporalities had caused serious financial embarrassment. The Bishop, with his usual vigour and decision, removed the offender, and appointed in his place Thomas de Burghill. [2]

During this year (1321) the long-smouldering discontent of the Barons with Edward's new favourites had flamed into open


[1] Even at Gloucester Irby would seem to have got into difficulties over his accounts. See Cart. (Rolls series) I. 152.
[2] When the King invaded the Marches after Christmas, Irby appealed to him against his deprivation; and from Worcester, Jan. 8, 1322. a writ is issued to the Sheriff of Herefordshire to take the Priory into the King's hands. Apparently Irby was restored to his office, though Orleton refused to acknowledge him as Prior; and, passing through Gloucester, on Feb. 19. 1323, the Bishop offered to admit as Prior a new nominee of the Parent House. It would seem, however, that no appointment was made, since in following year, Irby still se gerit pro Priore Sancti Gudlaci.

The Dispute about Gower. xxi

war. The final outbreak was brought about by the dispute concerning Gower. The three heiresses of the great Gloucester Earldom had married Hugh Despenser the younger, Hugh D'Audeley the younger, and Roger D'Amory, each of these receiving, in Nov., 1317, a third of the inheritance. From the first Despenser coveted - and apparently got possession of - D'Audeley's lands round Newport, which lay to the east of the Despenser lands in Glamorgan. Not content with this, the foolish favourite attempted to extend his lands to the westward also. William de Braose, the spendthrift Lord of Gower, had, for two years before his death in 1320, negotiated for its sale with his son-in-law, John Mowbray, with the Earl of Hereford, and with the Mortimers. But Despenser, eager to obtain Gower for himself, thwarted all arrangements for the sale, and finally claimed that Gower should be seized into the King's hands, on the ground that Braose had no right to alienate his lands without the King's consent. This claim of Despenser's was a direct infringement of the " custom of the March," implying, as it did, that the Marcher Lords held their land under the same conditions as lands in England. The Marcher Lords at once rose in defence of their rights, and, in spite of the King's prohibition, which Edward was too weak to make effective, Hereford and the Mortimers began to gather a force to raid the Despenser lands. In March, 1321, the King came west to Gloucester, and summoned the Marcher Lords to a council there on April 5, which summons they simply disregarded. His feeble attempt to make peace having failed, Edward returned to London. Thereupon the Bohun and his confederates began, on May 4, the systematic ravaging of the Despenser lands, capturing Newport, [1] Cardiff, and other castles held by the younger Hugh. Edward, meanwhile, called a Parliament for July 15 (Orleton's writ of summons is dated May 15). But Lancaster, as if in open defiance, himself also summoned, at Sherburn, near Pontefract, on June 28, what may be called a Parliament, which pledged itself to maintain the quarrel against the Despensers. The Earl of Hereford and the Mortimers attended this meeting: I have not been able to discover whether Orleton was present with them. [2] But, very shortly afterwards, the discontented Barons re-assembled at St. Albans, where Orleton certainly took part in the proceedings, and, with four other Bishops, was sent as a deputation to the King, peremptorily


[1] Auct. Malmes., MS.
[2] Probably not, since he was at Whitbourne on June 25, and also on July 1.

iii Introduction.

demanding the exile of the Despensers. When the King refused, the Barons appeared in arms before the gates of London; but, prefatis episcopis laudabiliter mediantibus, [1] the King at length yields, and allows proceedings to be taken against his favourites, in the Parliament of July 15. They were, of course, condemned to forfeiture and exile.

The war, however, could not now be averted. Badlesmere, who had been driven into opposition by Edward's persistent favour to the Despensers, began at once to fortify his castles; and his wife, at Leeds Castle, on Oct. 13, refused hospitality to the Queen. Edward, thoroughly roused by this insult, issued, three days later, writs of summons to his barons, and, on the 23rd, was before Leeds Castle with a strong force, including Pembroke and five other Earls; the castle surrendered on the 31st. Finding himself at the head of a far stronger force than he had hoped to get together, Edward now determined to crash the Marcher Lords. First, however, he wished to get the proceedings against the Despensers declared illegal. For this purpose, Archbishop Reynolds called a Convocation of the Southern Province for Dec. 10. Bishop Orleton writes from Bosbury, on Nov. 29, that justis et urgentibus necessitatibus multipliciter impeditus, he sends Adam de Murimouth, Canon of Hereford, and Roger de Breinton, Rector of Aka, to offer his excuses. Murimouth, [2] describing the meeting, says Pauci venerunt proper horrorem et viarum discrimina et temporis brevitatem. Scantily attended though it was, the Convocation pronounced that the proceedings against the Despensers had been illegal.

The King passed the Christmas at Cirencester, intending, with the new year, to move to Gloucester; but Mortimer anticipated him, occupying the town, and holding it in force. Edward, therefore, advanced to Worcester, [3] hoping there to cross the Severn and raid the Mortimer and Bohun lands in the March. [4] Finding that the Barons held the opposite bank of the Severn with a strong force, he went on to Bridgnorth, where the Mortimers attacked a royal scouting party, and burned the town. [5] At


[1] Walsingham. PH.
[2] P. 95.
[3] From Worcester, on Jan. 4. he writes to Orleton (and to other Bishops who were absent from the Convocation) asking whether he agrees with the decision of Convocation that consideracionem predictam ... erronice facto ... fuisse totaliter et initiate.
[4] Ibi enim fuit tutissimum refugium baronum, et regi sine mane ralida difficile penetrandum. Auct. Malmes., 263.
[5] The Canon of Bridlington (p. 78) says that it was John Giffard who burnt Bridgnorth.

The War in the March. xxiii

Shrewsbury, however, the King's men forced the passage of the river. Lancaster, with characteristic incompetence, lingered in the North, when he ought to have hastened to the Marches to help his allies. [1] The Mortimers, realizing their own weakness, and resenting Lancaster's apparent desertion of their cause, opened negociations with the King, while Hereford and Gilbert Talbot hastened off " to tell Lancaster, with tears, what had been done." The King, if the account given in the Flores Historiarum is to be trusted [2] promised pardon to the Mortimers; but when, on Jan. 22, they submitted, pristine promissionis federe miserabiliter violato, he sent them to the Tower.

Going south from Shrewsbury, and taking unopposed possession, on the march, of the castles of Hele, Hodonet, Red Castle, Chirk, Bishop's Castle, Ludlow, and Wigmore, Edward reached Hereford on Jan. 28, [3] and, summoning the Bishop before him, acriter increpavit [eum] says the Malmesbury writer, [4] eo quod contra naturalem dominum suum barons sustinuit; unde et plurima bona ipsius in ultionem confiscavit. [5] Exactly what part Orleton had taken in the rising it is difficult to determine. Quite naturally, all his sympathies were with Mortimer; and it would seem that he actually sent a contingent to help in defending the line of the Severn. The story is told in detail at the trial, two years later; though, since the Bishop declined to recognise a secular tribunal [6] we have only the statement of the case for the prosecution. According to this account, Mortimer began to raise a force of horse and foot, when first he heard of the siege of Leeds Castle. About Christmas he was at Bromyard, where his men " seized much property of the King's subjects." Then, marching towards


[1] One can easily understand why Lancaster, whose strongest point was resentment against his personal enemies, failed to help Badlesmere in October. But now, in January, his inaction (which cost him his life) can only be attributed to sheer military incapacity.
[2] Flor. Hist. III. 202. The Flores Historiarum is a composite work, and its parts differ very considerably in value. The account of the reign of Edward II was almost certainly written by Robert of Reading, a contempory, and, on the whole, a thoroughly trustworthy authority.
[3] After a stay of six days in Hereford (Jan. 28 - Feb. 4) the King proceeded by way of Newent to Gloucester, which he reached on Feb. 6.
[4] P. 265 [5] There is a touch of grim irony in the comparison of this extract from the Malmesbury chronicler with the letter (Parl. Writs IV. p. 998) written by Edward from Shrewsbury, on Jan. 15, asking Orleton to cause a declaration explaining the King's intentions to be read in the Churches of his Diocese, and to put up prayers for his success.
[6] It is worth noting that when the proceedings against the Bishop were annulled (Feb. 16, 3, Ed. III) the judgement is reversed on purely technical grounds only. Orleton nowhere says that he did not help Mortimer.

xxiv Introduction.

Ledbury, they came to Bosbury, " where Adam, Bishop of Hereford, then was, and there a secret conference was held between the Bishop and Roger Mortimer "; after which Mortimer went with his army to Ledbury, and " carried off food and other property to the value of £100 or more." Next day the Bishop "sent Roger reinforcements for his army," the names of the leaders being given. [1] Then all, in one company, went towards Gloucester, perpetrating divers wrong-doings on the way.

Whatever be the extent to which the Bishop had supported Mortimer, he seems, for the moment at any rate, to have, in some sort, made his peace with the King. [2] For, on Feb. 6, the very day of his arrival in Gloucester, Edward signs a mandate to Thomas de Hastings to restore to the Bishop " the castle called Bisshopes-castel which the King lately took into his hands." And, two days later, he issues to the Bishop Letters of Protection for one year. Moreover, on Feb. 2, and again on Feb. 25, the King writes to the Pope bitterly complaining of Burghersh, qui dicta Bartolomeo, nostro rebelli, totis viribus adheret, and of John de Drokensford, both of whom, he says, have openly joined the rebel Lords. He even deprived Burghersh of his temporalities [3] and on April 13 writes to the Pope, asking him contra dictos episcopos (i.e. Lincoln and Bath and Wells only) procedere rigorose. [4] It is clear, therefore, that as yet the King does not think very seriously of Orleton's participation in the rising, as compared with the doings of Burghersh and Drokensford. As we shall see, Edward has other reasons, two years later, for reviving the charge. We may note, however, that from Gloucester, on Feb. 16,


[1] Howel le Galeys, William de Shepedon, Richard de Chabbenore, John de Hachwy [Hatwy(?)], Tristram, the Bishop's Marshal, Richard, son of Gilbert Talbot, and Gilbert, his brother, Gilbert atte Nashe, and Thomas, son of Thomas de Fulford.
[2] It would seem that the King handed over the Bishop's parks to his brother, the Earl of Kent, and others, to take beasts. Whereupon the Bishop pronounced sentence of excommunication on all who entered his said parks. "and those by whose command the thing was done," thus practically excommunicating the King himself. Being called upon to revoke this sentence, the Bishop did not obey. The King, therefore brought an action for contempt, claiming £1000 damages. The case was called in Michaelmas Term, 16 Edward II. but adjourned for default of jurors (eo quod plures jurati prius in juratam predictam positi minus apti sunt pro domino rege). The Sheriff is instructed to place on the next jury those qui predictum Episcopum nulla affinitate, etc. From term to term the case was adjourned for the same reasons, until Easter, 19 Ed. 11. when it was again adjourned until Michaelmas, but does not appear on that roll (the last of Edward II). Coram rege Rolls. 250 sq.
[3] The temporalities were not restored to Burghersh until the spring of 1324. See Wals. 1. 173.
[4] The Pope replies (Sept. 18) Excellentiam regions deprecamur ... nos excusatos habeat.

The Triumph of the King. xxv

the King summons the Bishops and Abbots to send contingents of horse and foot to meet him at Coventry, on the first Sunday in Lent, for service against Lancaster and Hereford; and it is carefully noted on the Roll that this requisition is not sent to the Bishops of Hereford and Lincoln quibusdam de causis.

To follow in detail the King's campaign in the North would be outside the scope of this introduction. It is sufficient to remind the reader that, at Boroughbridge, on March 16, the Barons were defeated. The Earl of Hereford was slain in the fight; Lancaster, six days later, was beheaded outside the walls of his own castle at Pomfret; while Badlesmere, John Giffard, and many others, were executed in various places. The Mortimers, imprisoned in the Tower, were apparently overlooked for the immediate present. But, on June 13, a Commission is issued for their trial, and, on July 14, they were sentenced to death. On July 22, through the strenuous efforts of Orleton, supported by the Bishop of Durham, who had great influence with the King, the sentence was commuted to perpetual imprisonment. Edward had already, on Feb. 11, felt himself strong enough to recall the Despensers; and now, for four dreary years, the hated favourites were virtually rulers of England. Even De la Moore, friend to Edward though he is, writes of these years " Videbantur pro uno tres jam esse Anglie reges." [1]

On March 16, 1322 (the day on which the battle at Boroughbridge was being fought), the Bishop removed from his office Philip, the Prior of Chirbury. At his visitation of the Priory he had found much that needed correction, owing to the weakness rather than the wickedness of the Prior. The Bishop, therefore, after making, for the right conduct of the house, strict regulations, which the Prior promised to observe, had permitted him to retain his office. Finding, however, that the new regulations were not being carried out, he now compelled Brother Philip to resign, and acceded to the unanimous wish of the Canons that Hugh de Hereford, one of themselves, should be Prior.

At the great Parliament of York (May 2-19), so vitally important in the constitutional history of England, Orleton was present, though he probably took little part in the debates, which


[1] P. 305.

xxvi Introduction.

were directed mainly by the Despensers. They, all unwittingly and unintentionally (for their only object was to free Edward from the restrain of the Ordinances), made a great constitutional advance, laying down the principle of the three estates of the realm.

Whilst the Bishop was away in York, a band of malefactors, headed by John, Richard, and Thomas Irby - presumably relatives of the Prior of St. Guthlac's, who cherished a bitter hatred against Orleton - made a raid upon the episcopal manors of Ross and Upton, driving away two horses, 120 oxen, 240 sheep, and many other animals, carrying off quantities of wheat, oats, and other produce, and, for 15 days, charcoal-burning in the Bishop's woods, the total damage being assessed at over £240. The Bishop, on his return, had sentence of excommunication pronounced against the malefactors, and they were summoned before the Justices, at York, in July, with what result I have not been able to discover.

For the next sixteen months the Bishop was at one or other of his manors, and for the last three months of 1323 at Shinfield, engaged in diocesan work, and at the same time planning the escape of the Mortimers from the Tower. The King had well-founded suspicions that Orleton was intriguing for their release, and perhaps already suspected him of arousing the hatred of the Queen against the Despensers, which De la Moore asserts that Orleton deliberately set himself to do. Edward could, however, find no occasion against him, though in private he often denounced and lampooned the Bishop.
[1] Seeing no other means of attack - for the Bishop was a far cleverer man than the King - Edward was driven to revive the charge, which he had virtually condoned in the previous year, of aiding Mortimer in rebellion. In accordance with a royal brief (dated Skipton, Oct. 1, 1323) an Inquisition was held at Hereford on Jan. 23, 1324, before " Sir Henry Staunton and his companions," [2] Justices of the King. Orleton did not appear, and they found him guilty in his absence. The Parliament was summoned at Westminster for March 1, and there Edward, before the magnates of the kingdom, placed Orleton on his trial for high treason. It would almost seem, from Blaneforde's account, [3] that the King personally brought forward the charge, in a bitter and


[1] ... Herefordie episcopum suer quo clans inter secleratos crebro furiosos composuit applausus et ridiculosos. Flor. Hist. III, 218.
[2] Rot. Parl. II. 427.
[3] Blaneforde (Hearne's edition). p. 78.

Orleton's trial. xxvii

vindictive speech. For some time the Bishop bore the scurrilous accusation in silence; but at length, " committing his cause to the Judge on high, whose servant he was, he burst out as follows: 'My Lord the King, observing in everything the respect due to your royal majesty, I, the humble servant of the Holy Church of God - a member of it, and a Bishop consecrate, unworthy though I be - cannot answer, and indeed ought not to answer in any wise to this grave charge laid against me, unless authorised by the Archbishop of Canterbury, whose suffragan I am, and who alone, after the Pope, is my judge: nor can I answer without the consent of the other Bishops, my peers.' " Never before had a Bishop been arraigned before a civil tribunal. The privileges of the clergy were at stake, and Orleton's bold appeal met with a ready response. The Archbishops and Bishops, rising in their places, besought the King to withdraw the charge. Edward, however, refusing to make peace, the whole body of Bishops, claiming Orleton as a consecrate member of the Church, took him out of the hall. A few days later Edward once again placed Orleton on his trial, in full Parliament, as before. But, determined now to defend to the uttermost the rights of the Church, the Archbishops of Canterbury, York, and Dublin, with ten Bishops in attendance, entered the hall, with their crosses held in front of them, and, advancing to their fellow-Bishop, stantem solum, et nimus (ut premittitur) desolatum, they took him under their protection, and, forbidding him to plead, led him away, threatening excommunication to any who should dare to interfere. The King graviter iratus de tanta cleri audacia sent for a Herefordshire jury, and cited the Archbishop to bring his suffragan before them on March 26. No appearance was made either by the Archbishop or by Orleton, and the juratores from Hereford, plus regis terens metuentes offensam quam sempiterni judicts ultionem, [1] once again condemned the Bishop. Thereupon the Sheriff of Hereford was instructed seisire in manum domini regis amnia bona et castella, terras et tenementa ipsius Episcopi Herefordie. [2] The King is to be informed, within fifteen days from Easter, that this is done. The person of the Bishop himself, however, the King did not dare to touch, fearing the wrath of the Church; and Orleton remained, for the present at least, with the Archbishop.


[1] Wals.. p 171.

[2] This claim to seize the temporalities of a Bishopric into the King's hand was formally renounced by Edward III in his first Parliament (Feb.- March, 1327). We can probably trace in this the hand of Orleton, who, as Treasurer, with the Bishop of Ely as Chancellor, undertook the work of administration for the boy-king.

xxviii Introduction.

If the Bishop had enemies at Court, he had, in his diocese, many friends, bold and resolute. Hence the " seizing into the King's hands " of the Bishop's temporalia became no light matter. The work was entrusted to John de Hampton, eschaetor for the Marches of Wales, and to Orleton's bitter enemy, William de Irby, the Prior of St. Guthlac's; and letters of protection are issued to them on March 20. [1] But the Bishop's friends were beforehand with them. John and Thomas de Orleton, clerics though they were, organised bands of willing helpers, who systematically visited the Bishop's manors, and drove off the horses, oxen, cows, sheep, and other animals. At Ross, the Prior of St. Guthlac's came upon the raiders, and was very roughly handled by them, in spite of his letters of protection, narrowly escaping with his life. For this assault, and also for the driving away of the stock, eleven of the ringleaders were put upon their trial. [2] It was not until the autumn, however, that the Prior secured possession of the various manors and what was left of the stock. [3] At length, on Oct. 12, 1324, John Inge is appointed to survey the lands of the Bishopric, and to appraise the corn, stock, and other goods therein. But the Bishop's friends would still seem to have been active; for, on Feb. 13 of the next year, John Inge is found anxiously enquiring after the unknown persons who had once again entered the Manor of Bishop's Castle and driven off forty brood mares with their issue. [4]

The violence of the King and Despenser - for the younger Hugh hated and feared Orleton more passionately than did the King, if that were possible - did not avail to divert the Bishop from his settled purpose of rescuing the Mortimers from the Tower. They had been more than two years in prison, being


[1] Alexander Lillisford is appointed, on April 9, 1324, to the custody of "the Bishop of Hereford's chase by Malvern in the King's hand for certain reasons" (Pat. Rolls). and John de Toucestre is instructed to take possession of the Bishop's Manor of Shinfield, in the county of Oxon (orig. Rolls).
[2] A commission of oyer and terminer is issued, on May 18, 1324, to John le Botiler of Lanultit, Robert de Aston, and Adam Holnaked, the King's justices, to try the following:- William de Masinton. John Revel, Thomas de Wychyndon, Chaplain, Walter le Fevre of Ros, John le Fevre of Hereford, Thomas le Kew of la Lee, Walter Karles, William de Braynton, Master Thomas de Orleton, Master John de Orleton, and Thomas de Dynes.
[3] In the sentence on Hugh Despenser the younger (pronounced, by the irony of fate, in Hereford) it is said that Despenser took for himself vasa aurea et argentea et alia ornamenta pretiosa from the Bishop's various houses. Brid.. p. 88.
[4] On Nov. 12. 1325. Roger de Chaundos and John Inge are commisioned to enquire into the action of Thomas de Longford, who had "caused a gorce (gurges, weir) to be made in the water of Lugge, within the liberty of the Manor of Hampton Bishop." This, however, is probably a local dispute, which would equally have arisen had the Bishop not been deprived.

Mortimer's escape. xxix

treated, says Blaneforde, [1] minus civiliter quam decuit, and the uncle was now too infirm to attempt the perils of an escape; [2] it was decided, therefore, that the younger Mortimer alone should risk the venture. The arrangements for the flight were made by Orleton with his accustomed diligence and thoroughness, and with absolute secrecy. On the night of Aug. 1, beneath the walls of the Tower, a boat was ready, in which Mortimer, drugging his guards, crossed the Thames: then two attendants, with horses, took him to the sea, where a vessel was in waiting, in which he crossed to France. As showing how completely our view, both of Mortimer and Orleton, is darkened by the sinister shadow of the King's death, and by the persistent malignity of De la Moore, it is interesting to study the account given of this escape by Henry de Blaneforde. [3] He wrote actually in this year 1324, when both the escape and Orleton's trial were on all men's tongues. Hence his opinion is of special value, as representing the way in which the occurrence struck at least one contemporary. So far from blaming Orleton for contriving the flight, Blaneforde, following out the suggestion of the date (Aug. 1 is the Festival of St. Peter ad vincula), compares Mortimer's escape to that of the Apostle himself, angelo ducente; and, twice again, he refers the success of the flight to God's special aid.

As may be imagined, the King's anger against - or, perhaps, more correctly, the King's fear of - the Bishop was not abated when he heard of the escape, which he well knew to be of Orleton's contriving, though, of course, he could not prove it. Already, on April 1, he had written to the Pope a full account of the trial, alleging the Bishop's refusal to plead as his justification for seizing the temporalities. The Pope replied that Orleton had served the King well at the Papal Court, and it is surprising that he should now have incurred the King's hatred. It must be due rather to the evil tongues of detractors than to the Bishop's fault, and he therefore prays the King to treat him with clemency. The Pope wrote also to Hugh Despenser the younger, urging him to intercede with the King on the Bishop's behalf. Further, writing to


[1] P. 145.
[2] The elder Mortimer died on August 3. 1326, still imprisoned in the Tower. Orleton - braving once more the King's anger - personally conveyed the body to Wigmore, and buried it there die dominica in festo exaltacionis Sancte Crucis (Thus the Wigmore annalist in Dugdale's Monasticon VI. p. 351. But cf. Annales Paulin, p. 312, and Blaneforde, p. 147).
[3] Pp. 145-146.

xx introduction

Stratford, the Pope expresses his surprise that the King and Despenser do not open their eyes and see that, for the acts done gainst the Bishop of Hereford, God is offended. A long series of papal letters follows, through the years 1325-6, to the King to whom the Pope complains that he has written repeatedly without effect, to the Papal nuncio in England, to the Queen, to Hugh Despenser, to the Archbishop of Canterbury, and to Orleton himself. In this last latter, dated June 7, 1325, the Pope counsels the Bishop to behave with such humility to the King as may best further his cause. The King writes, on May 28, 1325, urging the Pope to remove Orleton from our realm and jurisdiction, by way of translation, both for the public good, and for the particular advantage of the Church of Hereford, deprived of its temporalities ibsque suit culpa, sed non sine causa." He says that to retain the Bishop in England is as dangerous as to carry fire in one's bosom, or to nurse a serpent in one's lap, and urges the Pope to take action at once ne ignis tam metuendus invaleat, et in carpus undique te diffundat, et membra a capite flamine persuasonis inique iterato dissolvat. When the Pope, in reply declared his inability to do this, Edward, on July 1, 1326, writes even more urgently, imploring him to translate Orleton to some foreign bishopric pro tranquillitate ejusdem regni it quieta cordis nostri. This letter the Pope seems simply to have ignored, perhaps knowing that the inevitable end was now very near for Edward.

During the two and a half years of virtual outlawry which followed his deprivation the Bishop lived almost entirely at Shinfield, making short visits, on occasion, to the diocese, or to London, and keeping in constant communication with the Queen and with Mortimer. One little incident from the Register is worth narrating. In the summer of 1324 he started a new visitation of the diocese, beginning, as before, with the Forest Deanery. Coming thence to the parish church of Ross, he was celebrating mass, when William de Irby, holder of the temporalities for the King, burst into the church, and before the congregation " blasphemously reviled the Bishop, though clad in his pontifical robes, to the grave scandal of Christian people." For this outrage the Bishop at once pronounced against him the sentence of major excommunication. Irby appealed to the Court of Canterbury, alleging that Orleton had himself been excommunicated, and that he had only obeyed orders in denouncing him at Ross. The case was tried before

Orleton practically outlawed. xxxi

the Dean of Arches; and on July 31 a decision was given in the Bishop's favour. Thereupon he once again excommunicated Irby. The unfortunate Prior was driven at length humbly to sue for absolution, which - somewhat reluctantly it would seem - the Bishop was compelled to give.

It is scarcely to be wondered at that, during these years, the Register, which at first had been carefully kept, seems to have been written up hastily, and at odd times. One of the most curious features of the Orleton Register - due probably to this absence from the diocese - is that we have many references to ordinations, but no list of those ordained. This is the more noticeable since, during the six years of his episcopate at Worcester, Orleton ordained over a thousand persons. At one ordination at Tewkesbury he ordained 406, at one at Campden 419 persons. Probably he is the only Bishop who ever held an ordination for an English diocese in Paris. [1]

It has been said above that, in June 1325, the Pope had advised Orleton to humble himself to the King. The privations under which he was suffering had already given the same counsel to the Bishop. For he was now reduced to such poverty that, though accustomed, like all the Bishops of his day, to ride from place to place with a train of thirty or forty horses, he had now to go on foot. [2] Nor was this all; for such was the fear of the King's displeasure that men scarcely dared to sell him food, or to hire to him a roof, under which he might shelter himself. [3] Stratford and Burghersh had by this time been pardoned, and received back their temporalities, But Orleton, quia ceteris asperior, graciam invenire non potuit. [4] He applied, therefore, in the early part of the year 1325, to Henry of Lancaster, asking him to use his influence with the King on his behalf. Henry of Lancaster was a man far more attractive in character than his brother Thomas had been. Courteous, kind-hearted, and high-principled, he replies to the outcast Bishop in a letter full of encouragement and sympathy, though not holding out much hope of any immediate relief. He urges him to bear his present afflictions patiently, since all virtue is widowed unless patience sustains it. " May God, the Lord of lords," he concludes, " in Whose hand are


[1] Cf. WC. County Hist. Worc. II. p. 31.
[2] Brid., P. 88.
[3] Birchington (Ang. Sacra) 1. 19.
[4] Auct. Malmes.. p. 280.

xxxii Introduction.

the hearts of kings, Who turns the storm into a favourable breeze, soon restore to you your prosperity, and soften the anger of the King." [1] It presently reached Edward's ears that this letter had been sent to his enemy. And at Winchester, in the first week in May, [2] he openly charged Lancaster with treason, The Earl boldly replied that words of sympathy, in which was no device against the King, ought not to be set down to treason. He was commanded, however, to appear before the Parliament, on June 25th following, to answer for his action in the matter. On the appointed day he duly appeared, ready and anxious to defend himself, sed de sibi primae objectis nihil audivit. The King had, apparently, in the meantime, been brought to recognise the absurdity of the charge.

The estrangement between Edward and his Queen was now daily increasing. All the evidence seems to show that she had been true and loyal to her husband, in spite of neglect and even positive ill-treatment, until the King got completely into the power of the Despensers. Wrong, of course, she was in giving herself over to Mortimer, but it is certain she had well-founded grievances against her husband, who was, the Bridlington Canon says [3] corpora elegans, et viribus prestans, sed moribus, ut vulgo dicitur, multum discrepans. [4] There was no open breach until Sept. 18, 1324, when, at the instigation of Despenser, whose desperate recklessness was now fast rendering the King's dethronement inevitable, Edward took away the Queen's estate, putting her on an allowance of twenty shillings a day, [5] " and that ill-paid too." It is quite possible, as De la Moore asserts, that their common grievance now first drew together the Queen and the Bishop. Orleton [6] lamented, together with the Queen, the present distress, and at all times and


[1] Auct. Malmes.. p. 281.
[2] The Malmesbury author says it was at Winchester that the King charged Lancaster with treason, and Edward was only at Winchester May 1-6 of this year. The following significant note of the chronicler (p. 280) is worth recording: Tantus quidem rigor hodie crevit in rege, ut minus quantumcumque magnus et consultus voluntati regis audeat obviare.
[3] P. 91.
[4] Froissart (I. xv). describing the execution of the younger Despenser, brings the vilest of charges against the King. "Tout premiers on li cope le vit et les coullons, pour tant que il estoit et avoit este herites et sodomites, ensi que renommee publique couroit par tonte Engleterre, et dou roi meismes, et pour ce vilain et ort pechiet li rois avoit excaciet 1a roine sa femme en sus de lui." [5] Foed. II. p. 569. Baker, p. 17-18. Lanercost, p. 254.
[6] Tyrrell. III. p. 307. At the Coronation, the jewels and dresses alone, which Isabella brought with her from France, were valued at £20.879 12s. 6d. equal to more than a quarter of a million pounds in our day. Cf. Engh. Hist. Rev., July. 1897.

Estrangement of the Queen. xxxiii

in all ways strove to rouse and sharpen her indignation not only against the Despensers, but also against her husband." [1] We dare not praise, but we cannot greatly blame the Bishop for this course of action. He was no ideal saint, but a shrewd man-of-the-world, with a well-founded grievance against the King, and, as against Despenser, the certain knowledge that if he could not bring about the downfall of the favourite, his own absolute ruin was inevitable. Moreover, Orleton was at least a statesman, if he made no pretensions to being a patriot. He saw clearly that the present condition of things was impossible for very much longer; that Edward and his minion - or, perhaps, more correctly, his master - had already brought the country to the verge of destruction. The humiliating truce with the Scots, and the ever-growing arrogance of the French, proved the country's weakness abroad; while, at home, the general disorder was such that military summonses were not obeyed, taxes could not be collected, and the whole country was overrun by lawless men, many of them in Despenser's pay, and ministering to his greed. Can we wonder that he who was, perhaps, the strongest and ablest man then in the land, determined to check the madness of the King while yet there was time ? That Orleton, outcast and beggared as he was, found the task an easy one is, in itself, his chiefest justification, since it proves that the worthless King had alienated from himself every good and loyal mind in the realm. [2] Actually and literally, Edward's only friends were the Despensers, Baldock, the chancellor, and Stapledon, the treasurer - the Archbishop of York and the Bishop of Rochester cannot be called friends to the King, though they shrank from acting against him. Meanwhile, between France and England, matters were getting into a most critical state. Philip V. had died early in 1322, and Charles IV, who succeeded, immediately summoned Edward to do homage for Aquitaine. The Despensers, who feared to be left in England without the King, and feared equally the journey to France, persuaded him not to go. The French King persisting in his demand, and taking measures to invade the English possessions in Gascony, relations rapidly grew worse between the two countries: commerce was forbidden, merchants had their effects seized in both kingdoms, and even the Queen's French servants in England


[1] De la Moore, p. 305.
[2] Walsingham (I. p. 186 says that the year 1327 was quibusdam hilaris propter patriam a proditoribus liberatam.

xxxiv Introduction.

were dismissed. War seemed inevitable, entirely owing to the selfish recklessness of the favourites. Edward determined to raise a force for the defence of Gascony; and on Dec. 21, 1324, he issued writs summoning a muster at Portsmouth for March 17 of the following year; a further writ on Dec. 31 summoned a Parliament at Winchester for the second Sunday in Lent. The Bishop of Hereford received the writ for his service, [1] but special directions were given that the writ of summons to Parliament should not be sent to him, though both Burghersh and Drokensford received it. The forces from Brecon, Radnor, and other parts, were to assemble at Hereford on the Tuesday after mid-Lent, and march thence to Portsmouth, which they were to reach on the following Sunday. The muster, however, after being twice postponed by the unready King, came to nothing; and the levies, their wages unpaid, began to ravage the country. The Queen, meanwhile, proposed that she should cross to France and negociate with her brother. Her offer being accepted, she crossed, in March, 1325, gaudens quorundam quos non diligebat comitivam relinquere. [2] A Parliament, called at Westminster, on June 25 (again Orleton was excluded), decided that the King should go and perform the homage, with or without the Despensers, as they would. When he was on board, however, envoys from France arrived, proposing, as a compromise, that he should appoint to the Duchy of Aquitaine his son, who could then go in his stead and perform the homage. The King gladly accepted the proposal, and young Edward sailed, to join his mother at the French Court.

Exactly when the plan of invading England was formed, it is difficult to say. De la Moore, of course, asserts [3] that Orleton had devised the plot with the Queen long before, and had suggested that she should seize her opportunity of getting away to France to seek for aid. Froissart, in his picturesque, if not always accurate way, describes the Queen's journey as a mediaeval romancer might describe the flight of a distressed lady in the days of chivalry, seeking a knight to champion her cause, and finding him in John of Hainault. In any case, it is clear that before the end of the year 1325, the design of overthrowing the Despensers, if not the King also, was fully matured. The arrangements


[1] There is a letter, dated Nov. 17. 1324. to Piers de Graunsoin and Wautier de Hugeford, asking what forces the County of Hereford can send for the expedition.
[2] Auct. Malmes.. p. 279.
[3] P. 806.

The landing of the Queen. xxxv

were made, on both sides of the channel, with the same business-like thoroughness as Orleton had shown in the rescue of Mortimer. Both before and after the Queen's landing we can perceive in her course of action the boldness, the promptitude, and the adroitness which, always and everywhere, characterised the Bishop's handiwork. Thanks to his clever management, the Queen's party, even before she arrived, embraced all the leading men in the kingdom. For, with marvellous dexterity, he reconciled the various opposing interests which the weakness of Edward's government had allowed to grow up among the Barons, and united them in a common hatred of the Despensers, and a common loyalty to the Queen over the water.

There could now no longer be any doubt of an approaching invasion, and Edward spent the spring and summer of 1326 in purposeless proceedings which resembled rather the struggles of a drowning man than the preparations of a king to crush a rebel force. It must be remembered that through all this time the Queen again and again declared her perfect willingness to return to her husband if Hugh Despenser were removed from power. The Pope himself wrote to Despenser on March 30, 1326, urging him to retire. But Despenser, characteristically, preferred to ruin the King rather than promote the peaceful return of the Queen. At length, on Sept. 24, Isabella, with John of Hainault and his little force of only 2,700 men, landed near Harwich. She made a triumphal progress, rather than a warlike march, through the land. The great nobles, and even the King's brothers, joined her at once, as did, of course, Orleton and Burghersh; while the other bishops - including even Reynolds himself, after a characteristic piece of folly, in a pretended excommunication - sent large supplies of money by the hands of these two. [1] Marching by Bury St. Edmunds and Cambridge, they came to Oxford, where the Queen laid her case before the University in the famous sermon preached by Bishop Orleton on the text - as De la Moore alleges - Caput meum doleo. [2] Quam auctoritatem, proceeds the vindictive knight of Swinbrook, ad talem duxit questioners quod auferendum foret necessario caput languidum


[1] De la Moore (p. 308) says that, immediately after the landing, the proposals of the invaders were laid before the assembled Lords by the Bishop of Hereford (proditor facundus he calls him) who shewed that it was expedient for the Realm that the King should be restrained, and the Queen appeased by having her will performed on the Despensers.
[2] II Kings, iv, 19. This was the text on which Stratford addressed the Parliament on Jan. 14. 1327. It is entirely in keeping with De la Moore's slip-shod inaccuracy that he should have confused the two sermons.

Introduction.

de regna, nec allis Hippocratis vinculis aliquandum saintiferis. [1] It happens, however, that we can test De la More in this point. For we have is existence the Bishop's own account of this so-called "sermon." Writing only eight years afterwards when many were alive who had been present, and could contradict him if he mis-stated the case, he says: " By command of the present King, and the Queen his mother, in the month of October in the presence of the King, the Duke of Lancaster, and others, I proclaimed in Oxford the reason of their coming to England as set forth in the Letters Patent signed and sealed by them." He then quotes the Letters Patent, in which the various wrong-doings of the King, "par mavoys counsail" of his favourites, are set forth at length, including - and here we trace perhaps the Bishop's hand in drawing up the Letters Patent - "que les Prelas de saint Eglise sont de lour biens countre Dieu et dreiture despoiles." In introducing this document, I quoted Gen, iii. 15. 'I wilt put enmity between thee and the woman, and between thy seed and her seed; it shall braise thy head, and thou shalt bruise his heel' And I applied the text to Hugh Despenser, whose head the 'woman,' namely the Queen-mother, was come to crush. And no sane person could believe that my words applied to my Lord the King. God is my witness, and all who were present, that I said nothing of the treason alleged against me." [2]

From Oxford the Queen and her supporters went by way of Gloucester and Berkeley to Bristol, which was reached on Oct. 26, the King, with Baldock and the younger Despenser, having fled before them to Cardiff. [3] At Bristol the young Edward was proclaimed custos of the kingdom. [4] Thence the Queen proceeded to Hereford, where, says Walsingham, [5] she stayed about a month. She lodged with Orleton at the Palace, [6] and there received the


[1] De la Moore, p. 310.
[2] Twysden. 2764, sq.
[3] It would almost seem as if the King had some idea of stopping the triumphal march between Bristol and Hereford. For in the Patent Rolls, under date Oct. 20. 1326, is an order to Hugh Despenser the younger to seize into the King's hands the lands of the Three Castles. This may, however, have been merely an outburst of vindictive feeling on the part of Despenser and the King: for "if the Constables will not surrender them, the lands and tenements of the said Castles are to be destroyed." [4] The Prelates who took part in this appointment were the Archbishop of Dublin, and the Bishops of Hereford, Winchester, Ely, Lincoln, and Norwich. Rymer II. i. 646.
[5] P. 184.
[6] The following extract from the Close Rolls shews that the Queen was lodged in the Palace:- 'Oct. 1. 1326 [this date should be Nov. 22]. Memorandum that on Saturday, the Feast of St. Cecilia, William la Zousche, with John de St. John, and Edward de St. John, Knights, caused four bags, under his seal, to be carried into the chamber of Isabella. Queen of England, In the Palace of the Bishop of Hereford, which bags contained Rolls, Inquisitions, and other memoranda taken in the Castle of Swaynseye in Wales.

The Queen at Hereford. xxxvii

news that the King, with Despenser and Baldock, had been captured on Nov. 16. [1] On the proposal of Orleton himself, the King was conveyed to Kenilworth, to be kept under the care of his cousin, Henry of Lancaster. Despenser was brought to Hereford, tried, and, on the 24th, executed. Robert Baldock was also put upon his trial. But the Bishop of Hereford claimed him as a member of the Church, and put him in his own prison. William de Irby, too, the Prior of St. Guthlac's, who had taken over for Edward the Bishop's temporalities, was imprisoned at the same time.

On Nov. 20 the Council, meeting at Hereford, appointed Bishop Orleton to go to the King (who was at Monmouth, on his way to Kenilworth), demanding the great seal. In the presence of Henry of Lancaster, Thomas Chandos, Archdeacon of Hereford, and others, the Bishop told the King, in order, all that the Council had decided, and required the seal to be delivered up. The unhappy Edward, habita inde aliquali deliberacione penes se, replied that his consort and his son might have the seal and do with it what they would. The seal was then given up to William le Blount, [2] who, in company with the Bishop, brought it to the Queen at " Martleye" [3] on the 26th. On the 30th, St. Andrew's Day, the Queen and Prince Edward, " in the presence of the Bishop of Hereford," deliver the seal to the Bishop of Norwich, as Chancellor, in the Abbey of Cirencester. [4] Then, from Ledbury, Dec. 3, the writ is issued summoning a Parliament at Westminster for Jan. 7. The Queen, with the two Archbishops, Orleton, Stratford, Burghersh, and Ayerminne, passed the Christmas and New Year at Wallingford, cum summo gaudio et honore. Orleton himself tells us [5] that, at Wallingford, the Queen and her advisers debated the question of her return to her husband, and it was decided that the Bishop should publicly set forth her case when the Parliament met; " which I did, adding nothing of my own, nor lessening at all what was commanded me."


[1] In Monasterio de Niethe (De la Moore, p. 311). Juxta castrum de Laturssan (Walsingham. 184).
[2] Sir Thomas Blount was Steward of the King's household. This William is Blount, therefore, was probably the King's Messenger, not the Bishops. Edward would not give up the seal to his triumphant enemy, the Bishop whom he had hated and oppressed, but sent it to the Queen by his own servant.
[3] This should almost certainly be Markleye, i.e. Much Marcle.
[4] Parl. Writs, IV. p. 999.
[5] Twysden, p. 2766.

xxxviii Introduction.

When the Parliament assembled on Jan. 7, 1327, the proceedings were entirely directed by the Bishop of Hereford. He began by proposing that the King should be asked to attend, ad faciendum et ordinandum pro corona Anglie cum suis ligiis hominibus quod deceret et quod justicia suaderet. Orleton himself and Stratford were at once despatched to Kenilworth to make this proposal to the King. [1] Edward received them with contemptuous revilings, and refused to come amongst traitors. Returning, therefore, they announced, on Jan. 12, in the great hall of Westminster, before the clergy and people, that the King refused to come to the Parliament. Next day, the proceedings were somewhat tumultuous. The Barons and representative members came together cum magno strepitu; and a great crowd of London citizens (the men who had murdered Bishop Stapledon three months before) also pushed their way into the hall. There the Bishop of Hereford delivered a speech or sermon, taking for his text Rex insipiens perdet populism suum. [2] He went into great detail concerning the follies and imbecilities of the King, his childish actions- " if indeed they ought to be called childish " - and all the many evils which had befallen the land under his rule. He declared, further, that if the Queen returned to the King, she would be murdered by him. Orleton was admittedly an eloquent speaker, and on this occasion he had a case which spoke for itself. He seems so skilfully to have worked upon the feelings of his hearers that spontaneously, as with one voice, they burst out, " We will not have this man to rule over us." [3] Thereupon he bade them go home, and, returning next day at the third hour, give a definite reply to the question he would then put to them, whom they would prefer as king, the father or the son.

On the following day Stratford preached on the text Caput meum doleo, and showed how weak a head England had had these many years. After this, Orleton put his question, which they would prefer, the father or the son, for king. And " with one voice the son is chosen, and led into the great hall to the cry, Ecce rex nester: to which the crowd replied Ave rex." [4] On the


[1] Lanercost, p. 257.
[2] Eccles., X, 3.
[3] W. Dene (Angl. Sac., I, 367).
[4] The Bishop of Rochester, alone, says Dene (himself a Rochester man) declined to join in the acclamation, and was threatened with death by the London citizens who crowded round. He sang the litany, however, at the Coronation of the young Edward a fortnight later.

The Deposing of the King. xxxix

third day the Archbishop of Canterbury followed, with an oration on the theme Vox populi, vox Dei; and at the close made the formal announcement that " by the common consent of all the Earls and Barons, the Archbishops, Bishops, and all the clergy and people, King Edward was deposed from his former dignity, and that the Lord Edward, his eldest son, should succeed his father on the throne."

The next business was to secure the King's consent. For this purpose a deputation was appointed to proceed to Kenilworth and treat with the King. This deputation consisted of the Bishops of Hereford, Winchester, and Lincoln, with two Earls, four Barons, two Abbots, and certain representatative knights, twenty-four persons in all. The party reached Kenilworth on Jan. 20, and Stratford and Burghersh went in to the King at once, to prepare him for the proposal they had to make. Everyone knows De la Moore's dramatic account of the interview, [1] with its pathetic touches, artfully introduced to excite pity for the hapless King, and indignation against Orleton - how the triumphant plotter marshalled his deputation in the King's camera, reserving to himself the office of spokesman - how the King, coming from the inner chamber, clad in a plain black robe, fell back fainting at the sight of his relentless foe - how Orleton, mira impudentia, beginning his address while the King, still half- unconscious, was supported in the arms of Henry of Lancaster and the Bishop of Winchester, bluntly put it to the wretched monarch that his choice lay between abdicating in favour of his son, and being dethroned to make room for a stranger - how the unhappy Edward, cum fletu et ejulatu, replied that he was sorry to have given such offence to his people, but was well pleased thht they should have chosen his son for king - how the homage was renounced, and the staff of the steward of the royal household broken - how, returning to London, Orleton announced in Parliament the answer of the King plena, immo plenius quam factum fuit. Six articles were drawn up - quoted in full by Orleton himself in his " Defence," where he says they were drafted by Stratford - giving the reasons for the change of sovereignty. The coronation of the young King, on Jan. 29, completed the revolution.


[1] P. 310. Cf, also Lanercost. 2311. De la Moore was himself present at this meeting, serving as a squire in attendance on the Bishop of Winchester.
[2] Twysden, p. DOS.

xl Introduction.

The Parliament continued in session until March 9, settling the details of the administration. The young King being only fourteen years old, a standing council of advice was appointed, consisting of the two Archbishops, and the Bishops of Hereford and Winchester, together with Henry of Lancaster, and seven others. The Bishop of Ely was appointed Chancellor, and Orleton, for the immediate present, became Treasurer. [1] He only held the office, however, for two months, and of his official acts as Treasurer I can only find two notices. On March 6, " Adam, Bishop of Hereford, our Treasurer," with the Archbishop of Canterbury, Mortimer, Lancaster, and others, witnesses the King's renewal of the charter of liberties to the city of London. [2] And an entry in the Originalia Rolls [3] records that the Bishop, as Treasurer, was made guardian of the Manor of Rosamound, late the property of John de Benstede, deceased.

It will be remembered that Baldock, the Chancellor of Edward II, when put upon his trial with Despenser at Hereford in the previous November, had been claimed by Orleton as a member of the Church, and put into the Bishop's prison. When he came up to London, early in the new year, the Bishop decided to have Baldock brought after him, with the intention of having him tried by an Ecclesiastical Court, At the end of January, therefore, the prisoner was brought to London, and placed under guard in the Bishop's house at Montalt. [4] The Bailiffs of London, however,


[1] The Archbishop of York, who had been Treasurer, handed over the Rolls, keys, etc., on Jan. 28. Pat. Rolls, 1 Ed. III.
[2] Annales Paulini. 338 [3] II. 4.
[4] The official residence of the Bishops of Hereford in London, Montalt, or Monthault, on what is now Old Fish Street Hill, had been purchased, about the year 1234, by Bishop Ralph de Maidstone, who gave it to his successors in the See of Hereford for ever. Its chapel, dedicated to St. Mary, was, some years later, converted into the Parish Church of St. Mary, Montalt, and its patronage was in the Bishop's hands; but it was valued (31 Ed. I) at only half a mark. In Feb. 1307. Bishop Swinfield entertained, at Montalt, Durandus. Bishop of Mende, the Pope's Commissioner to report upon the miracles of Bishop Cantilupe. The house seems, from the first, to have been let to a family of the name of Chigwell. At any rate, a certain Richard de Chigwell has it in 1289, and in 1311 Bishop Swinfleld gave a lease of the house to Hamo de Chigwell, the "pepperer" (according to Stowe) or fishmonger (as he is called. Annal. Lond.. p. 232). who was six times Lord Mayor of London, and very prudently discharged the duties of that office during the dangerous period of the Despenser quarrel. The lease of 1311 (probably the renewal of an older one) provides that Hamo shall store "his wine and other useful and necessary things" in the house, but that the Bishop shall have the use of the house when he comes to London for meetings of the Bishops or for Parliament (Reg. Swint.. 173b). It would seem that Orleton continued this arrangement, and we find him, in 1318, borrowing from Hamo. There remains, however, some uncertainty as to the exact relation between the Bishop and the Chigwell family in the matter of the Montalt house. For in the archives of the city of London is preserved the will of Joanna Chigwell, proved on June 11, 1324, in which, for charitable purposes, she disposes of certain rents quo percipere solebam annuatim de curia domino episcopi Herefordie (Cal. I. p. 308).

The death of Baldock. xli

contending that the Bishop had no right to possess a prison of his own within the liberties of the city, claimed the prisoner, and carried him off to Newgate. [1] De la Moore, as a matter of course, suggests that this was done at the Bishop's own instigation, in order that the hardships of the common prison might kill his victim. For, as he plausibly argues, Orleton, seeing that he was now potentissimus prelatus provincie, salvia dignitate archiepiscopatus, could quite securely have resisted the Bailiffs' claim. But it is far more likely that the Bishop, always a man of sound common sense, did not care to involve himself in a struggle with the London citizens for the sake of a shadowy right, when substantial power, sufficient to content the most ambitious, was already within his grasp. That he should feel any special desire to save the pitiful creature who had sold himself as a willing tool to Edward II and the Despensers was not to be expected. The ex-chancellor died soon afterwards [2] (" in torments," adds De la Moore with his habitual exaggeration) and was buried at St. Paul's. Orleton did, indeed, gain some slight advantage from his death. For, on July 2, he secured from the Pope letters of provision, granting to his nephew, Thomas de Trilleck [3] the Canonry and Prebend of Wells, void by the death of Baldock.

Scarcely was the session of Parliament over than Orleton resumed his old employment of envoy to the Papal curia. We should almost have expected him to have remained at the English Court, where he now held a leading position. He was the intimate and trusted friend of Isabella and Mortimer, [4] who held in


[1] Annales Paul., D. 320 [2] De la Moore (p. 312) says he died cito post Pascha: Walsingham (p. 185), circa festum Ascensionis Domini: the Chronicler of St. Paul's (p. 52) gives the date as 9 Kal. Jun.
[3] The authorities at Wells had given Baldock's Prebend (of Yatton) to Alan de Conesburgh, and it was two years before Thomas de Trilleck secured possession. Orleton himself wrote urgently to Bishop Drokensford in the matter, and Stratford also wrote that he and Orleton, as executors of the Papal Provision, would remove Alan de Conesburgh from the stall, without cost to Drokensford. He begs him, therefore, not to hinder the Bishop of Worcester's nephew (for Orleton, by this time, had been translated to Worcester) from getting possession of the Prebend. Upon this, Bishop Drokensford writes, on May 29. 1329, to the Dean and Chapter "Thomas de Trilleck, having obtained, by Papal Provision, the prebend of Yatton, must receive full possession." Thomas, and his brother John de Trilleck, though both under the canonical age, were already Portionists of Bromyard; a few years later both are Canons also of Hereford, obtaining in 1333 "reservation of one of the canonical houses." We cannot follow the further fortunes of the brothers, but may remind the reader that, in 1344. when Thomas Charleton died. John de Trilleck became Bishop of Hereford.
[4] It is, it must be confessed, somewhat difficult to understand how a Bishop of the Church could connive at the adultery of Isabella and Mortimer, as Orleton must have done, if the received story of the relations between the Queen and Mortimer be true. The same difficulty meets us in the attitude of Becket, a century and a half earlier, towards the connection of Henry II with Rosamund Clifford.

xlii Introduction.

their hands all the real power for the next four years. He was a member also of the Council of Twelve, which guided the action of the young King. And, as Treasurer, he was occupied in the congenial work of administration. The new government, from the first, showed signs of disruption, since the young King and his friends - of whom Stratford and Montacute were the chief - were already proving restive under Mortimer's authority, and resented the rule of the " Queen's Bishops." [1] Orleton's shrewdness and ability would, therefore, have been most helpful at home. But the Queen and Mortimer probably realised how important it was that a trustworthy representative should go at once to the Papal Court, and justify the revolution to the Pope. [2] And so, on March 30, accompanied by Bartholomew de Burghersh, knight, and Thomas de Asteley, clerk, Orleton started for Avignon [3] the Bishop of Lincoln succeeding him at the Treasury. The envoys went first to Valenciennes (and possibly to the French Court also), reaching Avignon only on July 14. The Pope was eagerly expecting Orleton, anxious to have a trustworthy account of the state of affairs in England. [4] On the day after the Bishop's arrival, John XXII sent Bartholomew de Burghersh back with a letter professing inability to grant the dispensation for the King's marriage. [5] On the same day there is an entry in the Papal Register that the Pope granted to Adam, Bishop of Hereford, an indult that his confessor may give him, being penitent, plenary forgiveness of his sins at the hour of death; and granted him also faculties to fill up three vacant canonries of Hereford.

The Bishop remained at Avignon all the summer, obtaining many grants for many friends, and securing, on Aug. 30, the wished-for dispensation for the King's marriage. In England, meanwhile, Thomas Cobham, Bishop of Worcester, died on Aug. 26, at Hartlebury Castle. [6] On the last day of the month, the


[1] As early as Jan. 6. 1328. Edward III - or possibly Stratford or Montacute in his name - laments, in a letter to the Pope de strage et aliis diris et asperis, que ... ex indiscreto regimine prelatorum creduntur verisimiliter contigisse. Foed. II. ii. 182.
[2] The ostensible reason of the journey was to obtain the Papal dispensation for the marriage of the King and Philippa of Hainault, who were related in the third degree.
[3] Annal. Paul. p. 333. The Letters of Credence are dated March 24.
[4] Two days before Orleton reached Avignon, John XXII writes to Hugh de Engolisma, the Papal Nuncio in England, that he is detaining Hugh's envoy "until the arrival of Adam, Bishop of Hereford, who will inform the Pope of the state of those parts." [5] This would seem to have been merely diplomatic "bluff", that he might obtain from the new King some quid pro quo.
[6] Annal. Paul. p. 337. Le Neve gives the date as Aug. 20.

Orleton translated to Worcester. xliii

Chapter obtained the King's license to elect a Bishop in his place. Wulstan de Bransford, Prior of Worcester was chosen; and, the royal assent being obtained on Sept. 8, he received the temporalities on Oct. 8. The King - that is, Stratford, who, from the first, had been jealous of the " Queen's Bishops " - wrote letters to the Pope in favour of Bransford, ordered preparations to be made for his consecration, and commanded the Archbishop to confirm the appointment. The helpless Reynolds, fearing equally the King and the Pope, delayed, procrastinated, and, at last, opportunely died (Nov. 16) without performing the ceremony. The King then commanded the Chapter of Canterbury to confirm, but they declined to do so, for fear of the Pope's displeasure. John XXII, meanwhile, ignoring what was going on in England, translated Orleton to Worcester by Papal Bull dated Sept. 28. [1] On Orleton's return to England, the King addressed to him a threatening letter, prohibiting him from acceptimg the Bishopric of Worcester; and, on Dec. 26, he was summoned to appear before the Parliament at York, to answer for his action in obtaining Papal letters prejudicial to the King. In spite of all this, he obtained the restitution of the temporalities on March 5, 1328. The appointment to a bishopric then, as now, involved the expenditure of a large sum of money in dilapidations. The estates of the Hereford See, having been for so long " in the King's hands " - i.e, handed over as a prey to the Despensers and their greedy and rapacious hirelings, Baldock and Irby - had very considerably lessened in value, and the cost of the dilapidations would have ruined the Bishop's financial position, had not the Pope, on Nov. 4, issued a mandate to the Abbots of Dore and Evesham and the Prior of Llanthony " to do justice touching the manors and buildings belonging to the income of the Bishop of Hereford, lessened in value by neglect of the secular power and malice of ministers, who detained the temporalities of Hereford. Bishop Adam is not to be molested on account of such dilapidation."

Why Orleton braved the King's displeasure to obtain translation from Hereford to Worcester, it is somewhat difficult to see, unless it be that the various manors had indeed been so impoverished by the plunder and neglect of the past three years that the Bishop saw no reasonable likelihood of obtaining any income from them. The reason given for his translation to Winchester, in the


[1] Le Nets says Sept. 25; but the date in the Papal Register is 4 Kal, Oct.

xliv Introduction.

sarcastic lines quoted by Wharton, [1] does not apply in this case, as far as the Bishoprics in themselves are concerned. For, though Hereford was one of the poorest Sees in England, yet, according to the Taxatio ecclesiastica, Worcester was little more valuable: there is, indeed, reason to believe that it was actually of less total value. The Taxatio returns the temporalities of Hereford at £449 7s. 5d. (with mobilia to the value of £3 5s. 0d.), and the temporalities of Worcester at £485 12s. 8d. But it would almost seem, from an entry in the Swinfield Register [1] that various items were omitted in the Taxatio, which would raise the value of the Hereford Bishopric to 790 marks. [2]

With the appointment to Worcester must end our detailed account of Bishop Orleton. We can only give a hasty sketch of the last eighteen years of his long and busy life. In Oct., 1328, at the Parliament of Salisbury, there came an open breach with Stratford. He, acting for Henry of Lancaster, bitterly attacked Mortimer, who, as a matter of course, was supported by Orleton and Burghersh. Early next year (Feb. 16, 1329), Orleton's conviction in the memorable trial of 1324 was annulled - on technical grounds only, for nowhere does the Bishop deny that he helped Mortimer. On the same day the temporalities of the See were declared to have been wrongly taken from him, and the arrears of income were ordered to be made over to him. [3] The Bishop continued to go abroad on the King's business, once or twice a year, during all the time that he held the See of Worcester: nor did the fall of Mortimer, in 1330, cause him to lose the King's favour. He became very intimate also with Philip VI. of France, on several missions to his court; and on Dec. 1, 1333, John XXII (a few months only before his death), ad preces regis Fronde, [4] translated Orleton to Winchester, vacant by the appointment of Stratford to the Archbishopric. The English King, who had intended to give the preferment to a relative of William de Montacute, his confidential helper in the plot against Mortimer three years before, was annoyed. Taking advantage of the royal displeasure


[1] Anglia Sacra., I. p. 534 (cf, also Murimouth, p. 173. and Baker, p. 5 ):- Trinus est Adam: talem suspendere vadem; Thomam des exit. Wulstanum non bene relit; Swithinum maluit. Cur? Qaia plus valuit.
[2] Pf. 77b-78a.
[3] For an account of the income of the Bishopric see Capes' Introd. to Cant. Reg., p. ix.
[4] Rot. Parl. II. p. 427.
[5] Annal. Paul., p. 360. Cf. Murimouth, p. 72.

Orleton's defence of himself. xlv

some of Stratford's followers - it is not clear that the Archbishop himself was a party to the proceedings - lodged a formal appeal against Orleton's appointment to Winchester, on the ground of the leading part he had taken in the dethronement and death of Edward II. [1] The definite acts of treason alleged against the Bishop were-

(1) That he commanded or brought about the ill-treatment of Robert de Baldock.

(2) That in his sermon at Oxford he had called King Edward II a tyrant, and had so excited the hearts of his subjects against him that they laid hands on the King and thrust him into prison.

(3) That at Wallingford he so played upon the fears of Queen Isabella that she did not dare to go to her husband the King.

To these charges the Bishop replies at length in a document which has been printed by Twysden [2] To the first accusation he replies that Baldock was, in Nov., 1326, lawfully convicted in a secular court, and that he, as Bishop, had claimed him and kept him at Hereford until the meeting of the Provincial Council at London in January. Then by command of the King (i.e, the young Edward III), he, the Bishop, had brought Baldock to London et foci prefatum R. bona fide sine dolo malo in hospitio meo Episcopali recipi, et cum diligentia debita custodiri; until the citizens of London, fearing lest prece et pretio muneribus datis et promissis he might escape, took him away per quorundam armatorum potentiam invitis custodibus. [3] The answer to the second charge I have already quoted, in narrating the visit of the Queen and her party to Oxford. As to the proceedings at Wallingford, Orleton says: " The Queen, hearing that certain complaints had been made that she did not join her husband, called a Council, at which I


[1] De la Moore's stupid story (p. 317) that Orleton instigated the murder of the King, writing to his gaolers, at the Queen's request, the ambiguous sentence Edwardum occidere molite finery bonum est needs no further refutation than to state, first, that the story of the ambiguous order was already an old one when De la Moore wrote, having been told, long before, of an Archbishop of Strimonium with reference to Gertrude, Queen of Hungary (Cf. Chron. Alberici. (circ. 1242 sub anno 1213): and, secondly, that Orleton went abroad on March 30, 1327 (Edward being then safe in charge of his cousin, Henry of Lancaster, at Kenilworth) and was at Avignon, occupied in the negotiations for his translation to Worcester, when the King was murdered on Sept. 21.
[2] Twysden. Decem Scriptores, pp. 2763-2768.
[3] This explanation differs slightly from that given by the Annalist of St. Paul's (p, 330), whose story I followed in my account of Baldock's death.

xlvi Introduction.

was present, with Walter, Archbishop of Canterbury, John, then of Winton, now of Canterbury, William of Norwich, the Earl of Lancaster, and others. By this Council I was instructed publicly to set forth her answer to these complaints, which I did, adding nothing of my own, nor lessening at all what was commanded me. Later on, when I was abroad, the Queen called a Council at Stamford, where the whole question was carefully debated, and it was decided that they could not allow her to join her husband, which she was quite ready to do. Moreover, long before, even in France, the Queen had well-grounded fears of her husband's cruelty, as is proved by the following letter to W. Archbishop of Canterbury, who had written requesting her to return." [Then follows the Queen's letter, dated " Paris, the Sunday after the Purification," stating that she was in fear of bodily harm to herself from Hugh Despenser, and, in consequence, she does not dare to return.] The deposition of the King, Orleton further states, was lawfully brought about by agreement drawn up by J[ohn Stratford], then Bishop of Winchester, now Archbishop-elect of Canterbury. [Here he quotes the agreement in full.] " As to what they call the capture of the King, the King went of his own free will to the castle of his kinsman, the Earl of Lancaster, and there he was in health and safety when I left England, on the business of the present King, for the Court of Rome."

For nine months the King withheld from Orleton the temporalities of Winchester; but, on Sept. 23, 1334, he yielded, at the joint request of the Archbishop and Bishops of the Province. Orleton was now growing old, and was threatened also with blindness. His last journey abroad on the King's business was in 1336 to the Court of France. More and more he withdrew himself from public affairs, feeling unequal to the responsibilities of ministerial life - perhaps also increasingly unable to work with Stratford, who was Chancellor and President of the Council. Once only did the Bishop come out of his comparative retirement - to take part in the attack upon Stratford in 1341. The King, on Nov. 30, 1340, had unexpectedly returned from the French war, angry and mortified at his want of success, and at the failure of supplies. The strong anti-clerical party at Court fostered his resentment against Stratford, who, as Chancellor, was blamed for the failure of the war. He was removed from office, and the first lay Chancellor, Sir Robert Bourchier, appointed in his place.

Orleton's death. xlvii

Here the matter might have ended; but Stratford's enemies at Court did not mean it to end here; and Stratford - who was by no means brilliant or clever, but had risen to his high position because he was an eminently " safe " man for official purposes - forgetting his usual caution, played into their hands by delivering a course of sermons, in which he compared himself to St. Thomas of Canterbury, and reminded the King of the fate of his father. This provoked Edward, on Feb. 10, 1341, to issue a sort of pamphlet, called a libellus famosus, full of violent abuse of the Archbishop, who is made answerable for all the ill-success of the recent expedition. Stratford and his supporters alleged that this pamphlet had been written by Orleton. [1] It is more than likely that Orleton - already quite blind [2] - gladly welcomed the invitation to come out of his retirement in order to lead the attack upon the man who, more than any other, save perhaps William de Montacute, was responsible for the death of his dearest friend. He may even, with the same skill as of old, have suggested the general line of argument to the writer, whoever he was. But we have his own definite denial that he wrote the libellus famosus as it stands. [3] The unseemly interview in the Painted Chamber, on April 27, when Orleton and Bourchier, the angry spokesmen of the angry King, tried to force submission on the Archbishop, as he paraded his feebly theatrical imitation of the very words and gestures of the martyred Becket, reflects little credit on anyone concerned, and is best passed over in silence. When a reconciliation was patched up, on May 7, Orleton went back to his diocese, and lived in the quiet discharge of his routine duties until his death, at Farnham, July 18, 1345. [4]

What is the verdict on this life that we have thus briefly sketched ? Probably no one, not even Tiberius or Nero, has been


[1] Cf. Robert of Avesbury, p. 330. Litera quam dominos A. Wyntonensis Episcopus, prefab Archiepiscopo temper infestus, ad quorundam ipsius Archiepiscopi emulorum instanciam, grout dicebatur a pluribus, fabricavit, et quam dictate dominus rex contra prefatum dominum Archiepiscopum ... direxit.
[2] Birchington (Angl. Sac., I. 40). He adds that Orleton was tunc dicti regis consiliarius principalis.
[3] Birchington, p. 30.
[4] Eighteen years of absence had not caused the Bishop to forget his old Hereford friends. John de Trilleck, now himself Bishop of Hereford, was present, with Adam de Aylinton (once Rector of Mordiford), and Nicholas de Caerwent (Rector of Kinnersley), at the death-bed in Farnham Castle (Trilleck Reg, f. 66a). And four out of the six executors of Orleton's will were John and Thomas de Trilleck, Roger de Breinton, and Walter Caries (Ibid.. f. 66b).

xlviii introduction.

more harshly treated by historians - more especially in the matter of adjectives. " Vindictive prelate," " pestilent Achitophel," " infamous consipirator," "factious schemer," "bitter and unscrupulous traitor " - these and the like phrases have been handed on from writer to writer, [1] since first De la Moore composed his Vita et mors Edwardi secundi, in which, on every page, Orleton plays the part of Iago; though, in De la Moore's romance, it is Desdemona who is beguiled into murdering Othello. This work of De la Moore is a perfect exemplification of the old proverb that, if only a man throws mud enough, some will be sure to stick. Of all the contemporary writers, De la Moore alone paints Orleton's character in black. Now De la Moore is, as Stubbs confesses, the least valuable of these contemporary authorities; but he is, of them all, by far the most vivid and picturesque. Hence every succeeding writer has taken his adjectives from de la Moore's graphic story.

A knight of Gloucestershire [2] - or, as Stubbs thinks, of Oxfordshire - De la Moore had passed his youth as a squire in Stratford's household. In attendance upon Stratford, he had gone with the envoys of the Parliament to Kenilworth, to receive the King's resignation; and he seems to have been a friend and admirer of the Archbishop through life. He wrote the Vita et mors in or about 1347, i.e, five or six years after Orleton had written - as was alleged - the famosus libellus, in which the good knight's friend and patron was so bitterly attacked. It is clear, from the accounts, that party feeling in the matter ran very high: violent abuse - even cursing - was indulged in by both sides. It will easily be seen, then, why De la Moore, writing at a time when his friend - for Stratford received no secular office after the quarrel of 1341 - was spending what proved to be the last year of his life in compulsory retirement from ministerial work, hates Orleton as the cause of all this. We can quite readily understand how he comes to make Orleton the villain of the piece. As a matter of fact the Vita et mors scarcely even pretends to be a serious historical


[1] There is one brilliant exception to this chorus of parrot-like condemnation. The learned German historian of England. Dr. Pauli, says that Orleton was "ein Mann von Wissen and Character." [2] The argument which follows is not in any way affected, should Sir E. Maunde Thompson prove to be correct in holding that the Vita et more is not the work of De la Moore, but is the early part of the chronicle of Geoffrey le Baker. For the knight was Baker's patron, and the chronicle is written from De la Moore's point of view, even if not by his hand.

The malice of De la Moore. xlix

work. It is a political pamphlet, a counterblast to the famosus libellus.[1] But, while no one professes to accept as fact the violent exaggerations of the libellus, the bitter and venomous phrases of De la Moore against Orleton, artfully set off by pathetic - and equally untrustworthy - stories of the insults and tortures inflicted on the martyr King, have been accepted without examination, and have been handed on from writer to writer, from that day to this. Omnis hujus mali architector, Sacerdos Baal, Alumnus Jesabelle (note the play on the Queen's name), proditor facundus, disceptator sophisticus - one cannot look through De la Moore's pamphlet (scarcely twenty pages in all) without coming upon these and the like phrases again and yet again. And of no one else, save occasionally of Burghersh, does he ever speak with bitterness. Even he is compelled to admit that Orleton was vir ingenio callidissimus, et prudentia mundana summits. [2] But he persistently represents him as the sole cause of the troubles which befel the all-but-saintly King. It would not be difficult - though space does not allow it here - to go through De la Moore's narrative, point by point, and show how maliciously he has twisted every detail, attributed evil motives to the most innocent actions, and dragged Orleton's name into proceedings with which he has no connection whatever. Some of these spiteful inventions have been incidentally refuted in the preceding pages. But one typical example may usefully be examined here. In the last few lines of his work [3] telling of the death of Sir Thomas Gournay, one of the murderers of the King, De la Moore asserts that the fugitive was captured at Marseilles, and, while being brought back to England by sea, was put to death on shipboard ne forte magistros et magnos prelatos [4] ... accussasset. It happens that, in the 27th volume of "Archaeologia," are printed the official letters and exchequer claims dealing with the death of Gournay. These documents prove that Gournay was arrested at Naples; that he was brought by sea to Coloure, in Boussillon, and, very sick, travelled by land to Bayonne, where - though his guards paid twenty florins to two physicians, and spent thirty-two florins on medicine - he died, and his body was brought to England. Moreover, there is a letter printed in


[1] The magnanimous knight, however, (miles generosissimus he calls himself, or is in the title of his work) prudently waited until Orleton was dead before publishing the attack. For he everywhere admits the Bishop's powers as a controversialist.
[2] P. 385.
[3] P. 319.
[4] Evidently meaning Orleton, since (p. 317) he represents him alone, lese majestatis sibi conscius, as giving the order for the King's death.

l Introduction.

Rymer's " Foedera " which shows beyond all doubt that the Government was perfectly sincere in its desire for Gournay's return to England.

Very many of De la Moore's statements admit of detailed refutation in this way. But, after all, it is not his statements so much as his adjectives which have affected the reputation of Orleton. The other contemporary historians either, as Murimouth, give a bald and colourless record of events, or mention Orleton with respect. The so-called monk of Malmesbury, " the exactest, the wisest, the most important, and in all respects the best writer of his time," [1] unhesitatingly refers the origin of the trouble to the King and his favourites. [2] Robert of Reading, who, according to Luard, must " rank as of equal authority with the other chroniclers of the time," classes Orleton with Thomas Cobham, the most saintly man of that evil day, and says that the Bishop of Hereford was vir siquidem scientiarum scripturis pienius imbutus, et honoribus ecciesiasticis per omnia dignus. [3] He says, further, that the King's violent proceedings against the Bishop of Hereford were taken in contemptu Christi et Ecclesie atria sedie Apostolice. [4] We have already seen, moreover, how Henry de Blaneford, in narrating Mortimer's escape, likens Orleton to the angel who rescued St. Peter from prison.

The simple truth of the whole matter would seem to be that a regicide - and De la Moore's master-stroke was to brand Orleton as Edward's murderer - is usually regarded as the worst of men. Hence the careless haste with which one writer after another has repeated the malignant slanders elaborately fabricated against Orleton by his rancorous and virulent traducer. Just as Cromwell's character, for two hundred years, was blackened by persistent calumny, until Carlyle stated, once for all, the simple facts, so - si parva licet componere magnis - the facts of Orleton's life have only to be stated, to show the utter baselessness of Do la Moore's vile charges.


[1] Carte. II. p. 340.
[2] P. 171. Tota iniquitas originaliter exiit a curia.
[3] Flor. Hist., III. p. 177. To shew that this is not merely otiose praise, we may quote the same author's words about William of Maidstone (Cobham's predecessor at Worcester) cujus vita, maculosa reddidit hominem infamia seculo respersum, et a bonorum consortio moribus alienum.
[4] Flor. Hist., III. p. 218.

The Character of Orleton. li

It may quite possibly be true, as Stubbs says, that there was in the reign of Edward II " a miserable level of political selfishness which marks, without exception, every public man " though, surely, even letting judgment against Orleton go by default, neither Pembroke, nor Henry of Lancaster, nor Archbishop Melton can, on any shelving, justly be called selfish. But, if we were to grant that Stubbs is correct in his sweeping statement, we might at any rate claim that Orleton was no worse than the rest. He was quite certainly not the malignant and merciless monster of De la Moore's highly-coloured picture. I venture to doubt whether he was even the " vindictive prelate," " malicious as ever," of Stubbs' sketch. One thing, in any case, is beyond dispute. If he was a good hater, he was also a firm friend. He suffered for the Mortimers when they were weak, when nothing seemed less likely than their triumph. Through years of all but abject poverty and disgrace, he worked and schemed for Mortimer. And ten years after the death of his friend, he rushed once again into the fiercest of the strife, old and blind though be was, in the hope of taking vengeance upon one of Mortimer's triumphant foes. But if a man resolutely chooses his side, works for it zealously, clings to it when it fails - above all, if he suffers for it, it is not unmingled blame that he deserves. And Orleton beyond doubt suffered for his choice, both before and after the King's death. Though vastly abler than Stratford - not to mention Meopham or Reynolds - he failed to reach the Archbishopric, which they obtained, because he had not Stratford's art of following, not guiding events - of facing both ways until the trend of things was unmistakeable. Orleton deliberately preferred to make history rather than be the best-dressed of its lay figures.

That Orleton was clever no one, of course, denies - by far the ablest man of an age not strong in statesmanship. That he was an ideal of saintly life no one would be so foolish as to assert. But we may fairly claim that, judged by the standards of his own day, he was, in point of character as well as of ability, high above most of his fellows, whether barons or bishops. Far nearer to the truth than De la Moore's studied abuse is the judgment of Henry de Blaneforde that Orleton was vir matures et literals scientia excellenter ornatus, or of Robert of Reading that he was honoribus ecclesiasticis per omnia dignus.


Episcopi Herefordensis. 1

Registrum Ade de Orleton, Episcopi Herefordensis, A.D. 1317-1327.

[Fol. 1.] PRIMUS ANNUS CONSECRACIONIS VENERABILIS PATRIS DOMINI ADE DEI GRACIA HEREFORDENSIS EPISCOPI.

A.D. 1317. July 2.- Walter Reynolds, Archbishop of Canterbury, restores to the Bishop of Hereford the Spiritualities of the See.

Memorandum quod anno Domini millesimo CCC septimo decimo, secunda die mensis Julii, venerabilis pater dominos Walterus, Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglie Primes, in manerio suo de Lamhethe juxta Londonias constitutus, restituit predicto domino Episcopo Herefordensi spiritualia sue diocesis in manu sua existencia per mortem bone memorie domini Ricardi nuper Herefordensis Episcopi, et super restitucione hujusmodi breve scripsit magistro Stephano de Ledebury, officiali suo, sede vacante, revocando commissionem sibi factam super administracione spiritualium diocesis memorate.

July 1.- The Dean and Chapter send to the Bishop a Royal Brief, which they have received, but have not ventured to open. At the same time they offer him their good wishes.

LITTERA DECANI HEREFORDENSIS EPISCOPO DIRECTA.- Breve domini Regis intitulatum Episcopo, Decano, et Capitulo nuper recepimus quod ob reverenciam vestram capitulum noluit aperire, sed illud vobis mittimus per dominum Adam de Aylenetone capellanum, presencium portitorem, advertentes si placet pro agendis imposterum quod didascalus Alexandri magni fertur dixisse sibi, prout in Alexandriade dicitur: Materiam virtutis babes: rem profer in actum; quod de vobis merito dici potest, et hoc scribimus vestre prudencie circumspecte non sine cause zelantes honorem vestrum pro juribus et libertatibus ecclesiasticis, cum locus affuerit, defensandis, exquo mereri poteritis erga Deum in immensum, ut Christi miles bonus. In Domino feliciter valeatis. Scripta Herefordie, die Veneris in Octabis Nativitatis sancti Johannis Baptiste.

2 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. Answer to the preceding letter. The Bishop thanks the Dean, and reciprocates his good wishes.

RESPONSIO AD EANDEM.- Amatissime domino, pro vestra salubri exhortacione qua nos ad opera virtutis exercenda efficaciter animatis, vestre prudencie grates inferimus speciales, scientes quod zelus domus Dei nos comedit ipsius gratis, inspirante; quo accensi de numero illorum esse cupimus de quibus in Proverbiis scribitur, sicut nostis, justorum semita quasi lux splendens procedit et crescit usque ad perfectam diem; in eorum namque animo, secundum beatum Gregorium super Ezechiel, bonum desiderium ac intellectus lucidus ineuntis jam pars dici est, sed qui usque ad finem vita in virtute proficiunt ad perfectam diem perveniunt; tunc quando ad celestia regna perducti in ea luce quam desiderant jam nullam salutem non habent. Speramus autem in Domino in quo nullus sperans confusus est quod ad defensionem [jurium] et libertatum ecclesie ipso nobis fortitudinem tribuet ut in die Domini in prelio stare ut [firmiter] resistere valeamus ... apponere pro domo Jerusolimitana vestro consilio et auxilio mediante. Quo ad breve regium nobis per dilectum capellanum ipsum dominum Adam de Alynetone transmissum vobis et venerabili capitulo vestro ... vestram plenam ... avimus voluntatem. Altissimus vos conservet et semper dirigat in agendis.

June 10.- Royal Brief addressed to the Bishop, Dean, and Chapter. The Pope has granted to the King the first year's returns of the six years' tenth, imposed at the Council of Vienna. All the first year's tenth collected is to be paid into the Treasury.

BREVE REGIUM EPISCOPO, DECANATUI, ET CAPITULO HEREFORDENSIBUS DIRECTUM.- Edwardus Dei gracia Rex Anglia, Dominus Hibernie, et Dux Aquitanie, venerabili in Christo patri ... [1] Dei gracia Episcopo Herefordensi et Decano et Capitulo ejusdem ecclesie, salutem. Cum sanctissimus Pater, dominus Johannes Papa xxij nobis mutuo concesserit totam pecuniam collectam et colligendam in regno nostro Anglie et partibus Wallie et Hibernie de primo anno decime sexannalis per bone memorie dominum Clementem nuper Papam quintum pro subsidio passagii generalis per universas mundi partes imposite [in conci]lio Viennensi, et mandaverit vobis ac coterie prelatis et collectoribus decime supradicte per littera suas


[1] Name omitted in MS.

Episcopi Herefordensis. 3

A.D. 1317. bullatas, quaram tenorem sub sigillo venerabilis patris, domini Walteri, Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Anglie Primatis, vobis mittimus, quod totem pecuniam decimalem ipsius primi anni in regno et partibus memoratis collectam hactenus vel levatam et colligendam in antea seu levandam nobis ultra id quod de pecunia ejusdem decime per vos et alios prelatos predictos mutuo extitit liberatum ex causa mutui cum integritate [tradatis et assignetis] prout in litteris predictis plenius continetur. Nos propter magna et urgencia negocia nobis ad presens multipliciter incumbencia volentes quod nobis de dicta decima juxta concessionem dicti patris celeriter satisfiat, vobis mandamus [qui] in fide et dileccione [nobis tenemini] firmiter injungentes quod totem pecuniam quam penes vos habetis in deposito de decima supradicta ultra summam illam [quam nobis alias] inde mutuo liberastis ad scaccarium nostrum per aliquos de vestris celeriter transmittatis: ita quod eam habeatis ibidem die Mercurii proximo ante festum Nativitatis sancti Johannis Baptiste proxime futurum ad ultimum thesaurario nostro ibidem liberandam pro expedicione negociorum nostrorum [predictorum, et illud] quod de dicta decima videlicet de primo anno imposicionis ejusdem adhuc in diocesi vestra colligendum restat seu levandum [omni dilatione postposita] levari et colligi faciatis, et pecuniam inde provenientem ad dictum scaccarium in tribus septimanis post festa sancti Johannis Baptiste et beate Anne liberandam modis omnibus habeatis. Nos enim vobis ibidem litteras nostras patentes de pecunia predicta dicto [summo Pontifici persolvenda juxta formam] litteraram apostolicarum predictarum liberari faciemus. Premisea autem sic [solicite et] diligenter [exequi [Fol. 1b.] studeatis ut non contingat] negocia nostra predicta ob defectum pecunie predicte aliqualiter retardari sed quod vestram potius diligenciam in execucione premissorum debeamus merito commendare. Teste me ipso apud Westmonasterium, x die Junii, anno regni nostri decimo. [1]

July 9.- Letters dimissory granted to Reginald de Ludlow, that he may receive the first tonsure from any Bishop.

LITTERE DIMISSORIE AD PRIMAM TONSURAM.- Adam, permissione divina Herefordensis Episcopus dilecto in Christo filio, Reginaldo de Ludelowe, filio Ricardi de Routone, de nostra diocesi oriundo, scolari, salutem, graciam, et benediccionem. Tue devocionis precibus


[1] Many words in this Brief (as also in the preceding letter) are completely obliterated. Fol. 1 of the Register having been used as the outer cover. It has been collated with the Writ in the Close Rolls and the missing words thus supplied.

4 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. inclinati ut a quocunque Episcopo catholico graciam sedis apostolice et sui execucionem officii obtinente, tibique volente imponere manus sacras, ad primam tonsuram clericalem et minores ordines licito valeas promoveri, eo non obstante quod de nostra predicte diocesi oriundus existis, dum tamen tibi aliud canonicum non obsistat, liberam tibi tenore presencium concedimus facultatem. In cujus rei testimonium has nostras patentes litteras tibi damus, nostro sigillo munitas. Datum apud Yueneye juxta Londonias, vij Idus Julii, anno Domini MoCCCoxvijo. et consecracionis nostre primo.

June 20.- Commission from the Archbishop (while the See was vacant) to the Official, to inquire into the charges against Robert de Lucy and Roger de la Felde.

COMMISSIO PRO CLERICIS LIBERANDIS SIVE PURGANDIS IN CARCERE DOMINI EPISCOPI EXISTENTIBUS.- Walterus permissions divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglie primas, dilecto filio officiali nostro Herefordensi, sede vacante, salutem, graciam, et benediccionem. Ex parte Roberti de Lucy et Rogeri de is Felde nobis extitit intimatum quod licet ipsi pro quibusdam criminibus sibi falso impositis de facto convicti extiterant per judicium seculars et ideo carcerali custodie bone memorie R. ultimi Episcopi Herefordensis defuncti juxta facultatem libertatis ecclesiastice liberati, in qua adhuc detinentur, tamen hujusmodi crimina, ut pretenditur, nullatenus perpetrarunt: propter quod ex parte eorundem nobis extitit supplicatum ut ad indicendum ipsis propter conviccionem predictam de predictis criminibus diffamatis purgacionem canonicam quam se prestare posse asseritur in forma juris procedere curaremus. Sed volentes super premissis de veritate eorundem quantum poterimus antea informari, vobis mandamus quatinus per viros fidedignos, inter quos predicti Robertus et Rogerus ante predictas conviccionem et criminum hujusmodi perpetracionem fuerant conversati, de vita, moribus, et gestu eorundem, et per consimiles viros idoneos de locis ubi dicta crimina fuerant perpetrata, an de eisdem criminibus fuerant culpabiles, inquiratis diligencius veritatem. Et quid per eandem inquisicionem inveneritis nos quam cicius commode fieri poterit distincte et aperte certificetis per litteras vestras patentes et clausas harum seriem, modum, et qualitatem criminum predictorum que vos investigare volumus continentes. Datum apud Lamhethe, xij Kalendas Julii, anno Domini millesimo CCCoxvij.o

Episcopi Herefordensis. 5

A.D. 1317. July 11.- Institution to the Church of Thonglonde [1] of Walter de Bradley, presented by Sir Roger de Bradley. Mandate to induct, and dispensation to be absent at his studies for seven years.

ECCLESIA DE THO[NGE]LONDE.- Memorandum quod v Idus Julii, anno Domini millesimo CCCoxvijo, admisit dominus Episcopus Herefordensis, apud Londonias, Walterum de Bradeleye, subdiaconum, ad ecclesiam de Thongelonde, Herefordensis diocesis, vacantem, ad presentacionem domini Rogeri de Bradeleye, militis, veri patroni ejusdem, et ipsum Walterum canonice instituit in eadem, dando eidem super institucione hujusmodi litteras suas patentes. Et tunc per alias suas litteras patentes et clauses mandavit Decano de Wentlac ut ipsum induceret in corporalem possessionem ejusdem ecclesie cum omnibus suis juribus et pertinenciis. Ipso autem dominus Episcopus dispensavit cum eo quod posset vacare scolasticis disciplinis per septennium a tempore sibi commissi regiminis juxta constitucionem Bonifacii editam in hac parte, proviso tamen quod ipsa ecclesia debitis non fraudetur officiis et animarum cura nullatenus negligatur in ipsa, dans eidem super dispensacione hujusmodi litteras suas patentes.

July 12.- Commission to Adam Carbonel and John de la Felde to summon before the Bishop any who may object to Robert de Lucy and Roger de la Felde, clerks, now in the Bishop's Prison, purging themselves of the offence alleged against them.

COMMISSIO PRO PROCLAMACIONE PRO LIBERACIONE CLERICORUM INCARCERATORUM IN CARCERE EPISCOPALI.- Adam, etc., venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis, magistro Ade Carbonel et domino Johanni de la Felde, canonicis ecclesie nostre Herefordensis, salutem, etc. Cum nos nuper recepissemus inquisicionem factam per officialem Herefordensem ad mandatum reverendi Petris in Christo, domini W., Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, sede Herefordensi vacante, super fama Roberti de Lucy et Rogeri de la Felde, clericoram nostre carcerali custodie liberatorum per secularem potestatem juxta ecclesiasticam libertatem, cujus inquisicionis copiam tenorem continet infrascriptum:- " Reverendo, etc., Walterus," etc., ut supra. Nos igitur volentes in premissis juris ordinem observers vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus in ecclesiis et mercatibus dicte civitatis et locorum vicinorum ubi et quando major populi concurrerit multitudo, necnon et in


[1] For this place see Cant. Reg.. p. 203n.

6 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. locis in quibus dicti clerici fuerant conversati et ubi dicta crimina extiterant perpetrata faciatis publice proclamari, et generaliter peremptorie evocari, ut si qui sint qui se voluerint opponere contra purgacionem auctoritate nostra eisdem clericis indicendam, quam asserunt se posse prestare de criminibus memoratis, compareant coram vobis in aula palacii nostri Herefordensis quarto die juridico post festum sancti Jacobi Apostoli proxime futurum causam racionabilem si quam habeant allegaturi et proposituri quare ad hujusmodi canonicam purgacionem procedere minime debeamus. Et quid in premissis feceritis nos certificetis per litteras vestras patentes [Fol. 2.] harum seriem continentes, ut nos debite procedere valeamus et eisdem clericis et oppositoribus siqui fuerint in hac parte ulterius exhibere justicie complementum. Datum apud Yueneye juxta Londonias, iiij Id. Julii, anno Domini supradicto, etc.

July 16.- The Bishop appoints his brother, Thomas de Orleton, and William de Fownhope, to be his Proctors for general purposes.

PROCURATORIUM DOMINI EPISCOPI GENERALE.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., in omnibus causis et negociis nos et ecclesiam nostram qualitercunque contingentibus, coram quibuscunque judicibus ordinariis delegatis vel eorum commissariis quibuscunque diebus et locis, dilectos nobis in Christo magistrum Thomam de Orletone, fratrem nostrum, et magistram Willelmum de Fownhope, clericos, et eorum quemlibet in solidum ita quod non sit melior condicio occupantis sed quod unus inceperit alter prosequi potent et finire, nostros procuratores legitimos facimus, ordinamus, et constituimus per presentes, dantes eisdem et eorum alteri potestatem specialem et generale mandatum nomine nostro et ecclesie nostre agendi, defendendi, excipiendi, replicandi, litem contestandi, juramentum de calumpnia et de veritate dicenda, as quodlibet genus liciti sacramenti in animam nostram prestandi, ponendi, et articulandi, posicionibus et articulis respondendi, provocandi, appellandi, provocacionum appellacionumve causas prosequendi, alium vel alios procuratorem seu procuratores loco sui et eorum alterius substituendi, et eundem vel eosdem revocandi, et procuratoris officium reassumendi, quotiens nobis viderint seu viderit expedire, et omnia alia et singula faciendi, et exercendi, que veri procuratores vel verus procurator facere seu exercere potent in premissis et que faceremus seu facere deberemus si personaliter

Episcopi Herefordensis. 7

A.D. 1317. presentes essemus. Pro eisdem vero procuratoribus nostris et eorum altero substituto vel substitutis ab ipsis vel altero ipsorum rem ratam haberi et judicatam, solvi sub ypoteca rerum nostrarum cauciones promittimus et exponimus per presentes. In cujus rei, etc. Datum apud Yueneye juxta Londonias, xvjo die mensis Julii, anno Domini MCCCxvij, etc.

July 21.- Institution of Alexander de Quappelade to the Vicarage of Eye, of which the presentation has lapsed to the Bishop for this turn, since Thomas of Wimbledon, presented by the Abbot of Reading, was incapable of the cure of souls.

VICARIA DE EYE.- Memorandum quod, cum ordinacio seu provisio vicarie de Eye vacantis ad dominum Adam Episcopum Herefordensem propter inhabilitatem Thome de Wymbledone, presbyteri, defectum sciencie ad curam et regimen animarum pacientis, ad dictam vicariam per Abbatem et Conventum Radynges presentati, hac vice existeret devoluta, dominus Episcopus xij Kal. Augusti, anno Domini MCCCxvij apud Thorleston juxta Leicestriam providit Alexandro de Quappelade, presbytero de eadem, et ipsum instituit in eadem. Qui juravit ad residenciam faciendam in ipsam juxta formam constitucionis edite in hac parte. Et eisdem die, anno et loco mandavit idem dominus Decano Christianitatis [1] Leominstrie pro induccione ip[sius].

July 23.- The Bishop has received a Papal Mandate to provide Thomas de Ludlow with a benefice. He issues a Commission to Richard de Hamenasch and Nicholas de Ludlow, the Rector of Risborough, deputing the work to them.

[Fol. 2b.] COMMISSIO AD PROVIDENDUM ALICUI IN FORMA COMMUNI.- Adam, etc., executor ad providendum Thome de Lodelowe, pauperi clerico nostre diocesis, de aliquo beneficio ecclesiastico spectante communiter vel divisim ad collacionem vel presentacionem Prioris et Conventus Prioratus de Lantonia prima, ordinis sancti Augustini, Menevensis diocesis, sub carte forma auctoritate apostolica deputatus, dilectis in Christo filiis magistro Ricardo de Hamenaysh, canonico Herefordensi, ac magistro Nicholao de Ludelawe, presbytero nostre diocesis, et rectori ecclesie de Risberewe, Lincolniensis diocesis, salutem, et mandatis apostolicis firmiter obedire. De vestre circumspeccionis industria plenam in Domino fiduciam


[1] Decemus Christianitatis was a recognised term for a Rural Dean, as presiding over a small "Court Christian."

8 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. obtinentes, ad exequendum mandatum apostolicum pro dicto paupere clerico in nostra diocesi beneficiando, ut premittur, nobis directum vobis et vestrum cuilibet conjunctim et divisim cum coercicionis canonice potestate committimus vices nostras donec eas duxerimus revocandas. Datum apud Bonitone juxta Notyngham, x Kal. Augusti, anno Domini MCCCxvij, etc.

July 25.- Letters dimissory granted to William de Thunneyk, Rector of Minsterworth, that he may receive Holy Orders from any Bishop of the Province of Canterbury.

COPIA CUJUSDAM LITTERE DIMISSORIE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Willelmo de Thunneyk, [1] rectori ecclesie de Monstreworth, nostre diocesis, acolito, salutem, graciam et benediccionem. Ut a quocunque episcopo catholico Cantuariensis provincie, etc., eo non obstante quod in dicta nostra diocesi beneficiatus existis, etc. Volumus autem quod de ordinibus sic susceptis nobis infra duos menses a tempore suscepcionis ipsorum fidem facere tenearis. In cujus rei, etc. Datum apud Bonitone, viij Kal. Augusti, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

July 25.- Commission appointing Thomas de Orleton, John de Clipston, and John de Bromfield the Bishop's Proctors for taking over the temporalities of the See.

COMMISSIO AD SEISINAM BONORUM EPISCOPATUS RECIPIENDAM ET FIDELITATES TENENCIUM.- Omnibus ad quos presentes littere pervenerint Adam, etc, salutem in Domino sempiternam. Noverit universitas vestra quod cum excellentissimus princeps et dominus noster reverendus dominus Edwardus, Dei gracia illustris Rex Anglie, dominus Hibernie, et Dux Aquitanie, temporalia Episcopatus Herefordensis nobis restituerit, et litteras suas patentes ab escaetore domini Regis citra Trentam et ejus subescaetoribus, Roberto Broun, custodi Episcopatus illius, vel ejus locum tenenti in eadem custodia direxerit, ad possessionem et seisinam necnon ad fidelitates militum, liberorum hominum, et omnium aliorum tenencium de Episcopatu predicto ad opus nostrum et nomine nostro recipiendas, et ad omnia alia facienda que ad officium senescalli pertinent, dilectos clericos nostros, magistros Thomam de Orletone, et Johannem de Clippestone, ac Johannem de Bromfield, procuratores


[1] On September 17, he once again received Letters Dimissory; and a third time on September 25.

Episcopi Herefordensis. 9

A.D. 1317. seu attornatos nostros conjunctim et eorum quemlibet divisim facimus, ordinamus, et constituimus per presentes, quousque easdem duxerimus revocandas, ratum et gratum habituri quicquid ipsi vel duo aut unus ipsorum nomine nostro fecerint seu fecerit in premissis. In cujus rei, etc. Datum apud Bonitone juxta Notyngham, xxv die mensis Julii, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

March 17.- Letter of Gaucelin, Cardinal priest of SS. Marcellinus and Peter, and Luke, Cardinal deacon St. Mary's in Via Lata, the Papal Nuncios in England, enjoining the Bishop to exact for them from his Clergy the Procurations granted by the Pope, viz. 4d. in each mark of income, to be paid to the Proctors of the Cardinals, in London, on October 1.

[Fol. 3.] LITTERA DOMINORUM CARDINALIUM G. ET L. DOMINO EPISCOPO DIRECTA, ET SIBI PER QUENDAM NUNCIUM DOMINI ARCHIEPISCOPI, XII DIE MENSIS AUGUSTE TRADITA, QUE IN CRASTINO MISSA FUIT AD DOMINOS J. DECANUM ET CAPITULUM HEREFORDENSES.- Miseracione divine Gaucelinus, tituli sanctoram Marcellini et Petri presbyter, sancte Romane ecclesie vice-cancellarius, et Lucas, sancte Marie in via Lata diaconus, Cardinales, apostolice sedis nuncii, venerabili in Christo patri, domino ... Dei gracia Episcopo Herefordensi vel ejus vicario seu locum tenenti salutem in Domino. Noveritis nos litteras sanctissimi patris et domini, domini J. digna Dei providencia Pape xxij recepisse tenoris et continencie infrascripte:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Gaucelino, tituli sanctorum Marcellini et Petri presbytero, et Luce, sancte Marie in via Lata diacono, Cardinalibus, apostolice sedis nunciis, salutem et apostolicam benediccionem. Cum nos ad Anglie et Scotie regna ac Hibernie et Wallie partes pro magnis et arduis negociis destinemur, vos ut incumbencia vobis expensarum onera possitis facilius supportare, volentes vobis de opportune subvencionis auxilio providere, vobis ambobus recipiendi hujusmodi negociorum vestra prosecucione durante tam in presencia quam in absencia, vestra similes procuraciones pas unus de Cardinalibus sancte Romane ecclesie apostolice sedis legatus vel nuncius in dictis Regno Anglie et partibus pro suis procuracionibus recipere consuevit, que videlicet ad majorem summam ascendere dinoscuntur, a venerabilibus fratribus nostris, Archiepiscopis, Episcopis, ac dilectis filiis electis Abbatibus, Prioribus, Decanis, Prepositis, Archidiaconis, Archipresbyteris, et aliis ecclesiarum prelatis et rectoribus ac ecclesiasticis personis religiosis et secularibus eorumque capitulis et conventibus,

10 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. exemptis et non exemptis, Cisterciencis, Cluniacensis, Cartusiensis, Premonstratensis, sanctorum Benedicti et Augustini, Camaldulensis, ac Sancti Guilberti et aliorum ordinum, necnon Magistris, Prioribus, Preceptoribus, et fratribus sancti Johannis Jerusolimitani et aliorum quorumcunque hospitalium seu domorum Regni Anglie ac Hibernia et Wallie parcium predictarum, necnon contradictores per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendi, non obstantibus illa quam felicis recordacionis Gregorius Papa x, predecessor noster, edidit in concilio Lugdunensi ac pie memorie Bonifacii Pape viij, predecessoris nostri, et qualibet alia sedis predicte constitucionibus seu quibuslibet privilegiis, indulgenciis, et litteris apostolicis quibusvis personis locis vel ordinibus sub quacunque forma verborum ab eadem cede concessis, de quibus quorumque totis tenoribus plenam et expressam fieri oporteat in nostris litteris mencionem et per que hujusmodi nostre concessionis impediri possit quomodolibet vel differri, liberam vobis et unicuique vestrum auctoritate presencium concedimus facultatem. Datum apud Avinionem, xvj Kal. Aprilis, Pontificatus nostri anno primo.

Item:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Gaucelino, tituli sanctorum Marcellini et Petri presbytero, ac Luce, sancte Marie in via Lata diacono, Cardinalibus, apostolice sedis nunciis, salutem et apostolicam benediccionem. Cum nos ad Anglie et Scotie Regna ac Hibernie et Wallie partes pro magnis et arduis negociis destinemur, vos ut incumbentia vobis expensarum onera possitis facilius supportare, volentes vobis de oportune subvencionis auxilio providere vobis ambobus recipiendi hujusmodi negociorum vestra prosecucione durante tam in presencia vestra quam in absencia scilicet procuraciones quas unus de Cardinalibus sancte Romane ecclesie apostolice sedis legatus vel nuncius in dictis Regno Anglie et partibus pro suis procuracionibus recipere consuevit, qua videlicet ad majorem summam ascendere dinoscuntur, a venerabilibus fratribus nostris, Archiepiscopis et Episcopis ac dilectis filiis electis Abbatibus, Prioribus, Decanis, Prepositis, Archidiaconis, Archipresbyteris, et aliis ecclesiarum prelatis et rectoribus ac ecclesiasticis personis religiosis et secularibus eorumque capitulis et conventibus, exemptis et non exemptis, Cisterciensis, Cluniacensis, Cartusiensis, Premonstratensis, sanctorum Benedicti et Augustini, Camaldulensis, ac sancti Guilberti ac aliorum ordinum, necnon Magistris, Prioribus, Preceptoribus, et fratribus sancti Johannis Jerusolimitani et aliorum quorumcunque Hospitalium seu domorum

Episcopi Herefordensis. 11

A.D. 1317. Regni Anglie et Hibernie et Wallie parcium predictarum, necnon contradictores per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendi plenam vobis et unicuique vestrum concessimus per alias nostras litteras facultatem; verum intendentes ut hujusmodi concessio suum plenius sorciatur effectum, quoslibet prelatos cujuscunque preeminencie vel dignitatis extiterint, necnon rectores ac regulares Cistercienses, Cluniacenses, Premonstratenses, et aliorum ordinum, Magistros quoque, Priores, Preceptores, et fratres sancti [Fol. 3b.] Johannis Jerusolimitani, et aliorum quorumcunque hospitalium sive domorum, et alias personas ecclesiasticas Cathedralium et aliarum ecclesiarum seu monasteriorum exemptorum et non exemptorum Regni Anglie ac Hibernia et Wallie partium predictarum, eadem vestra dictorum negociorum prosecucione durante, per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compellendi ad contribuendum in procuracionibus vobis debitis, non obstantibus quibuscunque privilegiis et litteris apostolicis per que in hac parte possent quomodolibet se tueri, et de quibus quorumque totis tenoribus de verbo ad verbum debet fieri in nostris litteris mencio specialis, plenam vobis et unicuique vestrum concedimus tenore presencium facultatem. Datum Avinione, xvj Kal. Aprilis Pontificatus nostri anno primo. Cum itaque grandia onera expensarum in prosecucione negociorum nobis per sedem apostolicam injunctorum oportuerit et oporteat nos subire, et ob hoc in Regnis Anglie et Scotia ac Hibernie et Wallie partibus procuraciones in relevamen expensarum hujusmodi juxta tenorem litterarum apostolicarum predictarum pro primo anno in festo Nativitatis sancti Johannis Baptiste proximo preterite inchoato decreverimus, exigendi auctoritate apostolica nobis in hac parte concessa, imponendi, petendi, exigendi et recipiendi per nos vel per alium seu alios nomine et racione procuracionum nostrarum hujusmodi quantitatem infrascriptam ab omnibus et singulis Abbatibus electis, Prioribus, Decanis, Prepositis, Archidiaconis, Archipresbyteris, et aliis ecclesiarum et monasteriorum prelatis et rectoribus eorundem, necnon capitulis et conventibus, Cisterciencis, Cluniacensis, Premonstratensis, sancti Benedicti, et aliorum ordinum quorumcunque, necnon omnibus et singulis Magistris et Preceptoribus domorum hospitalis sancti Johannis Jerusolimitani, et aliorum quorumcunque hospitalium seu domorum rectoribus ceterisque locis clericia et personis ecclesiasticis regularibus et secularibus, exemptis et non exemptis, vestrarum civitatis et diocesis, discrecioni vestre, de qua in hac parte plene

12 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. confidimus, plenam et liberam committimus et concedimus tenore presencium potestatem. Quare nos exnunc vos necnon universos et singulos Abbates et alios prelatos, rectores, clericos ceterasque personas ecclesiasticas, regulares et seculares, predictos, exemptos et non exemptos, vestrarum civitatis et diocesis presencium tenore requirimus et monemus, vobisque et ipsis auctoritate prefata districte precipendo mandamus, quatinus vos per vos vel alium seu alios a vobis vestro periculo deputandos infra xx dierum spacium tempore recepcionis presencium computandarum continue quos vobis pro primo, secundo, et tertio ac peremptorio termino et monicione canonica assignamus, a singulis Abbatibus, Prioribus, Decanis, Prepositis, Archidiaconis, Archipresbyteris, et aliis ecclesiarum et monasteriorum prelatis et rectoribus earundem, eorumque capitulis et conventibus, ceterisque personis clericis et locis ecclesiasticis superius designatis, pro qualibet marca sterlingorum videlicet iiijd. ejusdem monete de omnibus et singulis fructibus redditibus proventibus et obvencionibus ecclesiasticis, secundum taxacionem decime nunc currentis, in civitate et diocesi supradictis pro procuracionibus nostris hujusmodi pro nobis ac nostro nomine petatis, ipsosque Abbates electos, Decanos, et alios superius designator et eorum singulos primo, secundo, et tertio ac peremptorie monemus ut ipsi et eorum singuli infra xx dierum spacium postquam per vos aut ex parte vestra super hoc requisiti fuerint computandum, dictos iiij denarios sterlingorum, quos nos tam vobis quam Abbatibus electis et aliis supradictis pro marca qualibet persolvendos racione procuracionis hujusmodi tenore presencium imponimus, vobis vel deputando aut deputandis a vobis solvant, sine difficultate qualibet assignare et solvere teneantur, nichilominus peremptorie vos monentes ut solucionem et satisfaccionem procuracionum hujusmodi per predictos Abbates electos et alios supradictos, ut premittitur, faciendas per vos vel per alium seu alios pro nobis et nostro nomine recipiatis et colligatis, totamque pecuniam quam inde receperitis seu collegeritis unacum parte vos contingente racione fructuum reddituum provencium et obvencionum vestrorum aut ad mensam vestram spectancium juxta imposicionem et taxacionem superius expressam hinc ad primam diem mensis Octobris, quem vobis pro peremptorio termino ac monicione canonica assignamus, ad civitatem Londonias, vestro periculo transmittentes ipsam procuratoribus nostris per nos super hoc deputandis ibidem, nostro videlicet Gaucelino medietatem, nostro vero Luce Cardinalium predictorum

Episcopi Herefordensis. 13

A.D. 1317. procuratori medietatem aliam procuracionum hujusmodi solvere et assignare curetis: alioquin, si vos et alii predicti in superioribus designati aut eorum aliqui in premissis seu aliquo premissorum contradictores, contumaces, negligentes fueritis seu fuerint aut rebelles, vobis domino Episcopo cui in hac parte deferimus ob Pontificalis reverenciam dignitatis in casu hujusmodi predicta [Fol. 4.] monicione premissa ingressum ecclesie interdicimus in hiis scriptis, et si per vj dies sequentes, quos vobis pro distincta monicione canonica et peremptorio termino assignamus, dictum interdictum sustinueritis, vos in hiis scriptis suspendimus a divinis. Et si per alios vj dies dictos vj immediate sequentes, quos similiter vobis pro monicione canonica assignamus, dictum suspensionem sustinueritis, quod absit, animo indurato, in vos et aliorum omnium predictorum singalares personas qui contradictores, rebelles, vel contumaces aut negligentes, fraudem seu dolum etiam committentes, vel prestantes impedimentum publice vel occulte, quominus integre in dicto statuto termino predicte quantitates pecunie persolvantur, aut exactores ultra quantitates predictas fueritis seu fuerint in premissis seu aliquo premissorum, execucionis sentenciam proferimus in hiis scriptis, et vestram ac eorum ecclesias auctoritate prefata in hiis ecclesiastico supponimus interdicto. Capitula vero, collegia et conventus qui vel que in premissis vel aliquo premissorum culpabiles fuerint in hiis scriptis per vestram sentenciam suspendimus a divinis. Si vero aliqui de predictis dictas nostras sentencias incurrerint quoquomodo, volumus et vobis mandamus sub penis predictis ut per vos vel per alium seu alios in vestris civitate et diocesi, et in locis aliis de quibus vobis videbitur, tam diu publice nuncietis et faciatis nunciari, ipsos dictas vestras sentencias incurrisse et arcius evitari donec plene satisfecerint et meruerint a vobis absolucionis beneficium optinere. Nostre enim intencionis existit quod a Dei et leprosorum domibus et monasteriis monialium pauperum, a quibus aliquid racione procuracionis exigi minime consuevit, nihil aliquatenus exigatur. Litteras auctoritate apostolica originales tam propter viarum discrimina mittere vobis obmittimus quam quia in presencia multorum prelatorum Cantuariensis provincie coram nobis Londoniis existencium exhiberi, legi fecimus et ostendi, ac etiam solempniter publicari. Si tamen vos vel aliqui vestrum de predictis eas videre volueritis, eas nobis exhiberi et ostendi faciemus, cum fuerimus requisiti. Ceterum scire vos volumus quod presentes litteras fecimus registrari, et de presentacione

14 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. ipsarum nuncio nostro jurato latori earum adhibebimus plenam fidem. Volumus tamen et mandamus vobis sub penis predictis quod nichilominus infra primam diem mensis Octobris predictam de die recepcionis presencium litterarum et aliis que in premissis aut circa premissa feceritis nos vel procuratores nostros certificare curetis per vestras patentes litteras sigilli vestri munimine roboratas, aut per publicum instrumentum super premissis sic per vos et per alios deputandos a vobis fideliter gerere vos velitis quod nec inferiores ipsi conquerendi neque nos contra vos super hiis inquirendi materiam habeamus. In quorum omnium testimonium, etc. Datum apud Notyngham, iiij Kal. Augusti, anno Domini MCCCxvij, pontificatus predicti sanctissimi patris domini Johannis Pape xiij anno primo.

Aug. 9.- Commission to Richard de Hamenasch and Adam Carbonel to inquire into the charges against Stephen de Taneth, clerk, now in the Bishop's prison.

COMMISSIO PRO CLERICIS LIBERANDIS SIVE PURGANDIS IN CARCERE POSITIS.- Adam, etc., venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis, magistris Ricardo de Hamenaysch et Ade Carbonel, canonicis ecclesie nostre Herefordensis, salutem, etc. Ex parte Stephani de Taneth, clerici, qui nuper super quibusdam criminibus sibi, ut dicitur, falso impositis coram judice seculari de facto convictus, ob hoc in nostra carcerali custodia detinetur, nobis fuit humiliter supplicatum quod, cum ipse minime commiserit crimina supradicta, ad indicendum eidem propter conviccionem hujusmodi diffamato purgacionem canonicam quam se prestare posse assent, in forma juris procedere curaremus. Nos autem volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observare, vobis committimus et mandamus quatinus per viros fidedignos, qui dicti Stephani vitam et conversacionem agnoscant, de fama ipsius et veritate premissorum inquiratis diligencius veritatem. Et quid per eandem inquisicionem inveneritis, etc. Datum apud Thame, ix die months Augusti, anno Domini MCCCxvij, etc.

Aug. 6.- Letter from Walter Reynolds, claiming the ancient right of the Archbishop to present one of his clerks to a benefice in the diocese of the newly-created Bishop, and nominating Thomas de Eyton to the same.

[Fol. 4b.] COPIA CUJUSDAM LITTERE PER ARCHIEPISCOPUM CANTUARIENSEM HEREFORDENSI DIRECTA.- Walterus permissione divina Cantuariensis

Episcopi Herefordensis. 15

A.D. 1317. Archiepiscopus, totius Anglia primas venerabili fratri, domino Ade, Dei gracia Herefordensi Episcopo, salutem et fraternam in Domino caritatem. Ex jure et libertate ecclesie nostre Cantuariensis obtentum esse novimus ab antiquo, quod Cantuariensis ecclesie pro tempore presidens in crescione cujuscunque suffraganci sui promocionem unius clerici sui ad competens beneficium ad provisionem seu collacionem ipsius noviter creati pertinens Archiepiscopus sic presidens eidem suffraganeo imponere post se ipso in posicionem hujusmodi suscipere tenestur, et eam effectui debito mancipare; quod quidem, tanquam publicum et per totem nostram Cantuariensem provinciam notorium, vestram fraternitatem credimus non latere. In cujus etiam juris sive libertatis possession vel quasi predicta Cantuariensis ecclesia predecessoresque nostri suis temporibus extiterunt continue et nos etiam nostro tempore fuimus inconcusse. Volentes igitur jura et libertates predicte nostre Cantuariensis ecclesie illibata conservare, prout ex nostra professione astringimur, et conservata pro viribus confovere, dilectum nobis in Christo, Thomam de Eytone, clericum serenissimi principis, domini nostri Edwardi, Dei gracia Angloram Regis illustris, pro hujusmodi promocione consequenda racione vestre nove creacionis vobis duximus assignandum, vestre caritatis puritatem rogantes quatinus assignacionem nostram hujusmodi acceptantes sibi de prebendali vel alia beneficio ecclesiastico competenti providere velitis, quamprimum ad id obtulerit se facultas, interim annuam pensionem congruam, si libeat, constituentes eidem, se etiam rescribentes nobis vestre voluntatis beneplacitum quid de premissis duxeritis faciendum. Datum apud Huntyndone, viij Id. Augusti, anno Domini millesimo CCCxvij.

Aug. 19.- The Bishop, deputed to provide William Atelake to a benefice is the gift of the Prior of Wenlock, commissions Richard de Hamenasch to act for him in the matter.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO RICARDO DE HAMENAYSCH PRO WILLELMO ATELAKE PRESBITER0.- Memorandum quod xiiij Kal. Septembris, anno Domini MCCCxvij, apud Thame, dominus executor deputatus ad providendum W. Atelake, presbytero, de aliquo beneficio spectante communiter vel divisim ad collacionem Prioris et Conventus de Wenlake, vices suas commisit magistro R. Hamenaysch donec eas duxerit revocandas in forma, superius annotata.

16 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. Aug. 21.- The Bishop appoints John de Bromfield to be his Seneschal.

Commissio facta Johanni de Bromfelde per Episcopum Herefordensem super officio Senescalli.

Adam, etc., dilecto et fideli suo Johanni de Bromfelde, salutem, etc. De vestra industria et fidelitate satis confisi ad placita curiarum nostrarum audienda et terminanda et alia que ad officium Senescalli pertinent seu pertinere poterunt facienda, vos Senescallum nostrum facimus, ordinamus, et constituimus per presentes, donec eas duxerimus revocandas, vobis mandantes [1] quatinus in execucione hujusmodi vestri officii taliter vos habeates quod vestram industriam et diligenciam debeamus merito commendare. In cujus rei, etc. Datum apud Thame, xxj die mensis Augusti, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

July 23.- The Bishop, at Nottingham, receives from the King the temporalities of the Bishopric.

LIBERACIO TEMPORALIUM EPISCOPATUS HEREFORDENSIS FACTA DOMINO ADE, EPISCOPO LOCI EJUSDEM.- Memorandum quod xxiij die mensis Julii, anno Domini millesimo CCC septimodecimo, venerabilis Pater, dominus Adam, etc., comparuit coram domino E., filio Regis E. illustris Regis Anglie, existente in Castro de Notingham, offerens eidem litteras apostolicas super collacione Episcopatus Herefordensis facta eidem. Et idem dominus Rex litteras ipsas benigne admittens in crastino eidem domino Episcopo sui Episcopatus temporalia in presencia duorum Cardinalium et multorum prelatorum ac nobilium Regni Anglie favorabiliter liberavit, precipiens Cancellario suo ut litteras Regias consuetas super liberacione hujusmodi custodi temporalium Episcopatus [Fol. 5.] Herefordensis tempore vacacionis ipsius et etiam escaetori et aliis dirigendas eidem domino Episcopo fieri faceret in hac parte. Que quidem littere eidem domino Episcopo liberate fuerunt xxv die mensis Julii supradicti. Et idem dominus Episcopus statim fecit fieri commissionem suam magistro Thome de Orletone et magistro Johanni de Clippestone ac Johanni de Bromfeld pro recognicionibus et fidelitatibus suorum tenencium accipiendis.


[1] MS. Mandes.

Episcopi Herefordensis. 17

A.D. 1317. Aug. 25.- The Bishop instructs Robert of Gloucester, and Richard de Hamenasch, to forewarn all Candidates for Ordination to be present at the Parish Church of Bromyard on Saturday, September 24.

COMMISSIO DE PREMUNICIONE CELEBRACIONIS ORDINUM.- Adam, etc., venerabilibus viris magistris Roberto de Gloucestria cancellario, et Ricardo de Hamenasche, canonico Herefordensi, vicariis suis in spiritualibus, salutem, etc. Quia favente Domino die Sabbati quatuor temporum post instans festum sancti Matthei Apostoli in ecclesia parochiali de Bromyard, nostre diocesis, ex officii nostri debito proponimus ordines celebrare, vobis tenore presencium conjunctim et divisim committimus et mandamus quatinus omnes rectores et vicarios dicta nostre diocesis ordinandos premuniatis seu premuniri faciatis quod die et loco predictis ad nos accedant, ut suorum beneficiorum cura requirit, ordines suscepturi. Qualiter autem hoc nostrum mandatum fueritis executi, nos dictis die et loco certificetis per vestras litteras, etc. Datum Thame, viij Kal. Septembris, anno Domini MCCC septimo decimo.

Aug. 25.- Letter of John de Aquablanca, Dean, and the Chapter of Hereford, protesting that the Chapter has never been accustomed to collect tenths and procurations, and asking the Bishop to entrust the work to his Official.

LITTERA DOMINORUM DECANI ET CAPITULI HEREFORDENSIS EPISCOPO DIRECTA.- Reverendo in Christo patri, domino Ade, etc., sui humiles et devoti J. Decanus et ejusdem loci capitulum, reverenciam et honorem debitos tanto patri. Pater reverende, dominationem vestram credimus non latere qualiter collecciones arreragiorum duarum decimarum, videlicet sexannalis et annalis, domino Regi concessarum nuper nobis vestris litteris commisistis, se modo tercio colleccionem procuracionum dominorum Cardinalium, quod saltim quo ad dictam procuracionem nobis et ecclesie nostre manus grave et onus intollerabile reputamus, presertim cum hujusmodi procuracio per Capitulum Herefordense nunquam hactenus colligi consueverit, immo per officiales Episcoporum diocesis Herefordensis qui pro tempore fuerint in turnis suis. Et quia decani rurales et ceteri de clero dicte diocesis nobis nullo modo obedient in premissis quantumcunque severius egerimus contra eos, ac magnum periculum vobis et nobis poterit iminere, sicut per litteras eorandem dominorum Cardinalium nobis transmissas, quas vobis

18 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. remittimus per presencium portitorem, intuentibus poterit apparere, nisi eadem procuracio suo tempore persolvatur; unde vestram paternitatem reverendam humiliter duximus exorandam quatinus a colleccione arreragiorum decimarum et procuracionum predicta nos exonerare velitis et easdem officiali vestro vel alii locum vestrum aut suum tenenti committere colligendas, attendentes quod ad predicta onera supportanda non sufficimus quoquomodo. Altissimus vos conservet ad regimen ecclesie sue sancte. Datum in Capitulo nostro Herefordensi, viij Kal. Septembris.

Aug. 27.- The Bishop's answer to the above letter. He points out that in the matter of the tenth he has only followed the example of his predecessor; and for the procurations, as a newly appointed Bishop, he cannot suddenly find a suitable collector. He will himself shortly come to the Diocese, and support them in carrying out the work.

RESPONSIO AD EANDEM.- Adam, etc., venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis, dominis J. Decano et Capitulo nostre Herefordensis ecclesie, salutem, etc. Litteras vestras de colleccione arreragiorum decimarum et procuracionum dominorum Cardinalium vobis imposita querulas apud Asschebury xxvij die mensis Augusti in crepusculo noveritis recepisse, licet nos circa colleccionem hujusmodi arreragiorum nichil novum egerimus unde justo judicio conqueri debeatis quod, sicut alibi scriptum est, factum predecessoris nostri pocius quam nostrum fuerimus prosecuti, nec fuimus hujusmodi colleccionis impositor sed potius innovator seu etiam executor ad vos qui colleccionem dictarum decimarum tempore bone memorie domini R., predecessoris nostri, alias admisistis; mandati regii vobis et nobis scilicet directi execucionem debitam committentes misimus exequendam, et certum vobis esse credimus quod arreragiorum colleccio ab illa quam prius accepistis noscitur dependere, cum ad eandem raciocinii reddicionem reliquarum vel arreragiorum colleccio vel reddicio de jure pertineat, sicut scitis. Quantum vero ad colleccionem procuracionum dominorum Cardinalium vobis commissam non nostra sed potius auctoritate apostolica usi sumus pro eo quod in aliis diocesibus provincie Cantuariensis [Fol. 5b.] collectoribus decimarum procuracionum colleccio per locorum Episcopos est commissa; Decanus etiam et capitulum Cicestrenses collecciones hujusmodi ad mandatum Episcopi recipiunt humiliter, sicut decet. Licet autem per officialem Episcopi diocesis Herefordensis in turno, ut verbo vestro utamur, seu transitu dicti officialis

Episcopi Herefordensis. 19

A.D. 1317. procuraciones Cardinalium aliquociens sint collecte, hoc tamen fieri non potuit ista vice pro eo quod nos, qui noviter permittente Domino curam recepimus pastoralem, precipitanter et subito de officiali ydoneo et aliis ministris necessariis non potuimus commode providere, et hujusmodi colleccio, sicut per litteras Cardinalium vobis liquet, tantam celeritatem desiderat quod turnum seu transitum officialis non potuit aliqualiter expedire; et ideo vobis mandamus quod ad execucionem predictorum, excusso torpore cujuslibet negligencie, vano timore et alia quolibet quesito colore postposito, manus mittentes ad fortia viriliter intendatis. Ceterum contra decanos rurales et ceteros de clero dicte diocesis vobis sufficit potestas ecclesiastica per quam poteritis omnes rebelles condigna animadversions punire, et ad bonum obediencie auctore Domino revocare. Nos etiam in brevi ad nostram diocesim veniemus et vobis in execucione premissorum opportuni favoris presidio assistemus parati vobis possibili remedio providere. Deus omnipotens in omni prosperitate vos conservet, et vobis adaugeat donum gracie salutaris. Scriptum die et loco predictis.

Sept. 2.- Commission to the Abbot and Convent of Wigmore to collect the procurations in the Archdeaconry of Salop, which must be paid in London on October 1.

COMMISSIO DOMINIS ABBATI ET CONVENTUI DE WYGEMORE FACTA SUPER EXECUCIONE PROCURACIONUM DOMINORUM G. ET L. CARDINALIUM SEDIS APOSTOLICE NUNCIORUM.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Abbati et Conventui de Wygemore, salutem, etc. Litteras reverendorum patrum, dominorum Gaucelini, tituli sanctorum Marcellini et Petri presbyteri, vice-cancellarii, et Luce, sancte Marie in via Lata diaconi, Cardinalium, apostolice sedis nunciorum, nuper recepimus in hec verba:- Miseracione divina, &c., ut supra. Licet autem hujusmodi mandatum ad nos tarde pervenerit propter culpam, ut credimus, nuncii deferentis, ipsius tamen execucionem oportet nos celeriter facere omnimodo propter temporis brevitatem, et ideo vobis in virtute obediencie et sub penis in ipso mandato contentis districte precipiendo mandamus quatinus ab omnibus et singulis in Archidiaconatu Salopsire beneficia ecclesiastica obtinentibus, qui racione beneficiorum suorum ad solvendum procuracionem predictam quomodolibet sunt astricti ipsam celeriter exigatis et fideliter colligatis, ita quod citra primam diem Octobris procuracio dictorum dominorum Cardinalium Londoniis

20 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. persolvi valeat, ut mandatur, quod utique satis commode fieri poterit, cum hujusmodi procuracio non sit solventibus onerosa. Volumus autem quod citra diem Dominicam proximam post instans festum sancti Mathei Apostoli per aliquem de conventu vestro super hoc sufficienter instructum de nominibus non solvencium, et qualiter in execucione hujus mandati processum fuerit, nos ubicunque tunc in nostra diocesi fuerimus curetis reddere cerciores. Datum apud Edyndone ij die mensis Septembris.

Sept. 4.- The Bishop, acting on a letter from the King (which he quotes in French), instructs the Dean and Chapter of Hereford to pray for a successful issue to the campaign against the Scots.

COMMISSIO PRO ORACIONIBUS FACIENDIS PRO REGE ITURO VERSUS SCOTIAM ET ALIIS SUFFRAGIIS EIDEM FACIENDIS.- Adam, etc., venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis dominis Decano et capitulo ecclesie nostre Herefordensis salutem, etc. Litteras domini nostri Regis in verbis Gallicis recepimus in hec verba:- Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, seignour Dirlaunde, et Ducs Daquitaine al honurable piere en dieu Adam par la meisme grace Evesk de Hereford salutz. Pur ceo que nous sumes en alaunt vas les parties du Northe sour lesploit de notre guerre Descoce vous prioms et chargeoms especialment que veues cestes lettres saunz nul delai facez charger les religious et touz les autres gentz de seinte eglise en votre diocise qu' il facent lire, chaunter, et prier devoutement pur nous et pur tous ceux qui vount avesk nous vers les parties avauntdites, que Dieu par sa merci nous doint tiel esploit faire que ceo seit a honour de li et de nous, et a sauvete de seinte eglise, de notre Roiaume, et de notre pople. Dautre part purceo que nous covendra grant foesoun de deniers de notre dit veage, vous maundoms que vous facez charger estroitement les coillours des dismes et des altres eides grantees a nous alsibien per Papes come per la clergee de meisme votre diocise que ceo [Fol. 6.] qui demoert a lever des dites dismes et des eides il facent hastivement lever, et liverer les denirs a notre eschiqer issint que nous en puissoms estre eidez en noz dites besoignes, et qe il ne coveigne mie que nous recargeoms deshonurements par defaute dargent, ne que peril ne damage ne aveigne a la dite marche, que Dieu defende. Et caste chose eiez tendrement a queor si cher come vous amez l'onour de nous et la sauvete de notre roiaume dessusdit.

Episcopi Herefordensis. 21

A.D. 1317. Donee sons notre prive seal a Notyngham le vj jour de August, l'an de notre regne unzime.

Cum igitur secundum Apostolum obsecraciones, oraciones, postulaciones, graciarum acciones fieri pro omnibus hominibus, pro Regibus et omnibus qui in sublimitate sunt constituti, ut quietam et tranquillam vitam agant in omni pietate et castitate, bonum et acceptum sit coram salvatore domino nostro Deo, vos omnes et singulos cum eodem apostolo obsecramus et hortamur in Domino, vobis nichilominus firmiter injungentes quatinus predictum dominum Regem et omnes sibi adherentes divinorum celebracionibus, devotis oracionibus, et aliis suffragiis spiritualibus Deo commendetis, majestatem ipsius humiliter implorantes ut idem Rex, qui sua miseracione suscepit regni gubernacula, virtutum etiam omnium percipiat incrementa, quibus decenter ornatus viciorum voraginem devitare, hostes superare, et ad ipsum qui via et veritas est graciosus valeat pervenire. Ad hec vobis injungimus et mandamus quatinus secundam partem dicti mandati circumspectis consideracionibus attendentes ipsius execucione cum exacta diligencia celeriter intendatis nichil de contingentibus omittentes. Datum apud Edyndone iiij die mensis Septembris, anno Domini MCCCxvij, etc.

Similis commissio fuit facta, Abbati et Conventui de Wiggemore.

Sept. 4.- Commission to the Archdeacon of Hereford to instruct his Clergy to pray for the King's success against the Scots.

ITEM COMMISSIO SUPER HUJUSMODI SUFFRAGIIS FACTA ARCHIDIACONO HEREFORDENSI.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, domino Archidiacono Herefordensi salutem, etc. Litteras domini nostri Regis in verbis Gallicis recipimus in hec verba: Edward, etc. Cum igitur, etc. (ut supra), injungentes quatinus convocatis religiosis et aliis personis Ecclesiasticis vestri Archidiaconatus ipsis auctoritate nostra districtius injungatis ut predictum dominum Regem, etc. Ad hec vobis injungimus, etc.

Similis commissio facta fuit Archidiacono Salopsire vel ejus locum tenenti.

Aug. 12.- John [Dalderby], Bishop of Lincoln, allows the Bishop of Hereford to consecrate five altars in the Church of Thame.

LITTERA DOMINI LINCOLNIENSIS EPISCOPI PRO ALTARIBUS CONSECRANDIS IN ECCLESIA DE THAME PER HEREFORDENSEM.- Johannes,

22 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. permissione divina Lincolniensis Episcopus, dilecto in Christo filio prebendario prebendalis ecclesie de Thame nostre diocesis salutem, etc. Devocionis vestre precibus favorabiliter inclinati ut altaria in ecclesia prebendali predicte fixa ac etiam duodecim portalia nondum consecracionis munere insignita per venerabilem patrem dominum Adam, Dei gracia Herefordensem Episcopum, licite consecrari facere valeatis, eo non obstante quod dicta ecclesia in nostra diocesi situatur, dum tamen aliud canonicum non obsistat, liberam vobis et dicto patri ea consecrandi tenore presencium concedimus facultatem. Valete. Datum apud parcum Stowe ij Id. Augusti, anno Domini MCCCxvij et consecracionis nostre xviij. Qua quidem littera recepta dictus dominus Episcopus Herefordensis in ecclesia de Thame predicta die dominica proxima ante festum sancti Bartholomei apostoli, anno Domini supradicto, quinque altaria consecravit.

Aug. 21.- Roger [de Mortevallis], Bishop of Salisbury, allows the Bishop of Hereford to consecrate four altars in the Church of Ashbury.

ITEM LITTERA VENERABILIS PATRIS DOMINI SARISBURIENSIS EPISCOPI PRO ALTARIBUS IN ECCLESIA DE AISSCHEBURY CONSECRANDIS.- Rogerus, permissione divina Sarisburiensis Episcopus, dilecto in Christo filio magistro Johanni, Rectori ecclesie de Aisschebury nostre diocesis, salutem, etc. Devocionis vestre precibus inclinati ut altaria in ecclesia vestra predicte munus consecracionis exposcencia licite valeant a venerabili patre domino Ada, Dei gracia Herefordensi Episcopo, consecrari, eo non obstante quod eadem ecclesia in nostra diocesi situatur, dum tamen aliud canonicum non obsistat, liberam vobis et dicto patri hujusmodi altaria consecrare volenti tenore presencium concedimus facultatem. In cujus rei, etc. Datum apud Sonnyngg xij Kal. Septembris, anno Domini MCCC septimodecimo et consecracionis nostre secundo. Qua quidem littera recepta dictus pater Herefordensis iiij altaria consecravit in ecclesia de Aisschcbury predicta die dominica proxima post festum sancti Bar[tholomei] ...
[The remainder, half a line, is cut off.]

Episcopi Herefordensis. 23

A.D. 1317. Sept. 2.- Letter of the Archbishop of Canterbury, complaining that the Bishop has given support to those who resisted the collectors of the dues accruing to the Archbishop by reason of the vacancy of the See of Hereford.

[Fol. 6b.] LITERA DOMINI ARCHIEPISCOPI CANTUARIENSIS DOMINO HEREFORDENSI DIRECTA.- Walterus, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglie primas, venerabili fratri domino Ade, Dei gracia Herefordensi Episcopo, salutem et fraternam in Domino caritatem. Admirantes noviter intelleximus quod vos, in quo recumbit totaliter fides nostra, proventus quosdam ad nos racione vacacionis ultimo episcopatus vestri spectantes, quos nobis adhuc a diversis personis vestre diocesis pro hujusmodi vacacionis tempore debitos jam exigi fecimus et levari, certum ad hoc collectorem cum nostra potestate specialiter deputantes, nec in ea parte credentes aut intendentes prejudicare juri vobis quomodolibet competenti, in juris nostri et ecclesie nostre prejudicium, quod velle ledere aut turbare vestre circumspeccionis industriam faciliter credere non possumus, vendicatis nostro collectori hujusmodi in hoc quodammodo resistenciam inferentes. Verum quia de vobis ex antiqua specialitate contracta, fiduciam gerimus pleniorem, ad ea que inter nos mutue dileccionis interne dulcedinem fovere poterunt plenis affectibus aspirantes, vestre prudencie circumspecte et affeccionis gratuite puritatem corditer exoramus quatinus nostros collectores pro levandis dictis proventibus in vestra diocesi, ut premittitur, deputatos pro jure nostro et ecclesie nostre quod in hac parte mandatur exequi libere permittatis, eis si necesse fuerit vestram auxilium impensuri, nobis ad ea que vestrum et vestrorum commodum et honorem respiciunt preparatis que grata fuerint votis vestris fiducialiter quotiens placuerit intimantes. In Christo Jhesu et ejus matre virgine gloriosa feliciter valeatis. Datum apud Wyngeham, iiij Non. Septembris, sub sigillo nostro privato.

Sept. 9.- The Bishop, in reply to the above letter, denies that he has in any way countenanced resistance to the rights of the Archbishop. But the proposed impost is a new and unheard-of thing: and the Bishop begs the Archbishop to postpone the matter until they can meet one another, and find a way out of the difficulty.

RESPONSIO AD EANDEM.- Reverendo in Christo patri et domino suo karissimo, domino Waltero, Dei gracia Archiepiscopo

24 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. Cantuariensi, totius Anglie Primati, Adam, etc, quicquid potest obediencie, reverencie et honoris. Super eo quod in vestris litteris nobis missis vidimus contineri, videlicet quod vos admirantes intellexistis nos, in quo, ut scribitis, recumbit totaliter fides vestra, proventus vosdam ad vos racione vacacionis ultimo Episcopatus nostri, quos a diversis personis nostre diocesis pro hujusmodi vacacionis tepore debitos fecistis, jam exigi et levari, certum ad hoc collectorem cum vestra potestate specialiter deputantes, in juris vestri et ecclesie vestre prejudicium vendicasse et vestro collectori in hoc quodammodo restitisse; sciat vestra reverenda paternitas quod nos hucusque in juris vestri vel ecclesie vestre prejudicium vendicando seu qualemcunque resistenciam inferendo nichil penitus attemptavimus in premissis, licet aliud falsa vobis fuerit insinuacione suggestum. Verum quia dicta exaccio quam in nostra diocesi facere proponitis, per quam, si procederet, ecclesie nostre nobis et nostris subditis posset intollerabile prejudicium generari, nova insolita et in nostris est partibus inaudita, nec nullo jure vel racionabili consuetudine ut credimus toleratur, dominacionem vestram suppliciter imploramus ut ipsam differri vel saltem dissimulari, si libeat, jubeatis quousque, habito cum nostro capitulo deliberato consilio, vestris perfruamur colloquiis et aspectu, et nos, qui vehementer cupimus cuncta vestra et ecclesie vestre jura illibata per omnia conservare, interim vias et modos queremus diligenter per quos possimus in premissis et aliis omnibus nos vestris beneplacitis coaptare et votis vestris verbo pariter et opere complacere. Placeat autem vestre benignitati rescribere super hiis vestri nobis arbitrii moderamen. Ad ecclesie sue regimen in omni prosperitate vos conservet Altissimus et vobis adaugeat donum gracie salutaris. Scripta apud Edyndone, ix die mensis Septembris.

Sept. 13.- The Archbishop agrees to discuss the matter when they meet, and suggests that they can deal with it at the forthcoming Conference of the Bishops of the Province.

[Fol. 7.]LITTERA DOMINI ARCHIEPISCOPI CANTUARIENSIS DOMINO EPISCOPO HEREFORDENSI DIRECTA.- Walterus, permissione divina Cantuariensis Episcopus, totius Anglie Primas, venerabili fratri domino Ade, etc., salutem, etc. Vestre dileccionis litteras, ad epistolarem affatum quem pridem vobis misimus super eo quod nobis quorundam suggessit relacio vos cuidam mandato nostro, quod ad partes vestre diocesis pro quibusdam proventibus ecclesiarum

Episcopi Herefordensis. 25

A.D. 1317. quarundam ibidem racione vacacionis ultime sedis vestre pertinere didicimus emanavit, voluisse resistenciam intulisse, affectuose recepimus, curiose perlegimus, et memorie commendavimus continenciam earundem per quam, et alia fructuosorum operum judicia precedencia veraciter attendentes, suggestionem hujusmodi carere adminiculo veritatis, et vestram sinceritatem ad ea que nostri et ecclesie nostre honores et commode respiciunt aspirare nobis in fide vera didicimus, quod illud idem de nobis constanter tenere poterit fides vestra. Vestris autem affectibus dilacionem petitam super exaccione provencium predictorum, usque quo invicem exhillarare nos contingat mutuo colloquio et aspectu, liberaliter concedentes ad vestri complacenciam litteras nostras vobis mittimus executori nostro cui in hac parte mandatum nostrum nuper direxerimus porrigendas. Et quia propter quedam mandata que a domino nostro summo Pontifice vicibus recepimus successivis, et propter rumores alios mirandos qui etiam in partibus borialibus emerserunt, nos oportebit confratres et coepiscopos nostros noviter convocare, in quo eventu invicem tractare poterimus de premissis, non oportet quod aliquam medio tempore inde vestro faciatis capitulo mencionem. In Christo Domino et ejus matre Virgine gloriosa feliciter valeatis. Datum apud Lamhethe, Id. Septembris, anno Domini MCCCxvij.

Sept. 13.- Commission from the Archbishop to the Archdeacon of Hereford to suspend the colleccion of the Archiepiscopal dues until further notice.

COMMISSIO DOMINI ARCHIEPISCOPI CANTUARIENSIS DOMINO ARCHIDIACONO HEREFORDENSI FACTA.- Walterus, etc., dilecto filio Archidiacono, salutem, etc. Volumus et mandamus quatinus ab exaccione facienda fructuum et proventuum quarundam ecclesiarum diocesis Herefordensis, quos racione vacacionis ipsarum jure nostro nostreque ecclesie per vos nuper ad opus nostrum colligi mandavimus et levari, supersedeatis omnino quousque a nobis aliud receperitis in mandatis. Valete. Datum apud Lamhethe, Id. Septembris, anno Domini millesimo CCCxvij.

June 5.- Institution (by the Archbishop of Canterbury, sede vacante) to the Rectory of Minsterworth of William de Tunneyk, presented by the King.

INSTITUCIO RECTORIS DE MENSTREWORTH.- Walterus, etc., dilecto in Christo filio, Willelmo de Tunneyk, clerico, salutem,

26 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. graciam et benediccionem. Ad ecclesiam parochialem de Menstreworth, Herefordensis diocesis, vacantem, ad quam per Serenissimum Principem dominum Edwardum, Dei gracia Regem Anglia illustrem, verum ejusdem ecclesie patronum, nobis presentatus existis, sede Herefordensi jam vacante, auctoritate metropolitica te in persona domini Thome de Braytone, procuratoris tui ad id specialiter constituti, admittimus et rectorem instituimus in eadem, ac de ipsa etiam investimus. In cujus rei, etc. Datum apud Lamhethe, Non. Junii, anno Domini MCCCxvij.

Sept. 17.- Letters dimissory granted to the above-mentioned Rector of Minsterworth that he may receive Holy Orders from any Bishop of the Province of Canterbury.

LITTERE DIMISSORIE CONCESSE EIDEM.- Et memorandum quod xvij die mensis Septembris, anno Domini MCCCxvi, apud Evesham visis litteris domini Archiepiscopi immediate prescriptis suo minori sigillo signatis, dominus Episcopus ad instanciam domini Willelmi de Ayreminne concessit Rectori de Menstreworth predicto suas litteras dimissorias consuetas ad recipiendum omnes sacros ordines a quocunque Episcopo Cantuariensis provincie; ita quod infra ij menses a tempore recepcionis illorum domino faciat plenam fidem.

Sept. 21.- Commission to Henry de Schorne and Richard de Hamenash, to summon before the Bishop any who may object to Stephen de Taneth, clerk, now in the Bishop's prison, purging himself of the offences alleged against him.

COMMISSIO DE CLERICIS LIBERANDIS DE PRISONA EPISCOPI.- Adam, etc., discretis viris filiisque in Christo dilectis magistris Henrico de Schorne, Archidiacono, et Ricardo de Hamenash, canonico Herefordensi, salutem, graciam et benediccionem. Cum per inquisicionem auctoritate nostra legitime nuper factam super quibusdam criminibus de quibus Stephanus de Tanethe, clericus, dudum coram seculari judice de facto convictus extitit, et ob hoc nostre carcerali custodie mancipatus, nichil penitus contra dictum Stephanum sit probatum quod ipsius purgacionem debeat impedire, nos ad ipsius supplicacionem sibi propter conviccionem predictam diffamato purgacionem canonicam, quam se posse probare asseritur, [Fol. 7b.] duximus indicendam. Quocirca vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus in ecclesiis et mercatibus nostre

Episcopi Herefordensis. 27

A.D. 1317. civitatis et locorum vicinorum ubi et quando major populi concurrerit multitudo, necnon et in locis in quibus dictus clericus fuerat conversatus, et ubi crimina hujusmodi fuerunt, ut dicitur, perpetrata, faciatis publice proclamari et peremptorie generaliter evocari ut, si qui sint qui se voluerint opponere purgacioni clerici memorati, compareant coram vobis in aula palacii nostri Herefordensis, die Mercurii proximo post festum sancti Michaelis, allegaturi et proposituri causam racionabilem, si quam habeant, que hujusmodi purgacionem merito debeat impedire. Si vero nichil obsistat canonicum in hac parte, purgacionem dicti clerici auctoritate nostra in forma juris admittentes, eundem canonice de criminibus predictis purgatum boni testimonii nuncietis, et a carceralibus vinculis liberetis, necnon omnia alia faciatis que in premissis de jure fuerint facienda. Datum apud Witebourne, xxj die mensis Septembris, anno Domini MCCC septimodecimo, etc.

Sept. 26.- Memorandum of letters dimissory granted to the Rector of Minsterworth, that he may receive Deacon's and Priest's Orders from any Catholic Bishop in the Kingdom of England.

MUNSTERWORTHE. [1] - Memorandum quod xxv die mensis Septembris, anno Domini MCCCxvij, apud Bromyard concessit dominus Willelmo de Thuneyd, [2] Rectori et subdiacono de Munstreworthe, litteras dimissorias pro ordinibus diaconatus et presbyteratus recipiendis a quocunque Episcopo catholico regni Anglie dummodo de eisdem ordinibus Episcopo vel ejus vicario in spiritualibus infra duos menses a tempore suscepcionis ipsorum faceret fidem.

Sept. 22.- The Bishop, deputed to provide John Brown to a benefice in the gift of the Prior of Newent, and Thomas Brown to one in the gift of the Prior of Monmouth, commissions Adam Carbonel to act for him in the matter.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO ADE CARBONEL PRO JOHANNE BROUN PRESBITTERO SUB HAC FORMA.- Adam, etc., executor ad providendum Johanni Broun, pauperi presbytero, de aliquo beneficio ecclesiastico spectante communiter vel divisim ad collacionem vel presentacionem Prioris et Conventus prioratus de Newent, ordinis sancti Benedicti, nostre diocesis, sub certa forma a sede apostolica deputatus, dilecto Ade Carbonel salutem, etc. Datum apud Witebourne, xxij die mensis Septembris, anno Domini MCCCxvij, etc.


[1] This entry is made at the top of f. 7b.
[2] Supra Tunneyk.

28 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. Item commisit eidem Ade pro Thoma Broun paupere clerico quod providerit sibi de aliquo beneficio spectante communiter vel divisisse ad collacionem vel presentacionem Prioris et Conventus de Monemuta ejusdem ordinis sub data eadem.

Sept. 27.- The Bishop writes to the Cardinals that he will send a portion of the procurations in a few days, and will proceed against those who have not paid.

CERTIFICACIO SUPER COLLACIONE PROCURACIONUM CARDINALIUM JUXTA MANDATUM IPSORUM CONTESTUM IN V FOLIO AB ISTO.- Reverendis in Christo patribus dominis suis dominis Gancelino, Dei gracia tituli sanctorum Marcellini et Petri presbytero, et Luca, sancte Marie in via Lata diacono. Cardinalibus apostolice sedis nunciis, vel eorum procuratoribus. Adam, etc. Mandatam vestram xij die mensis Augusti super collacione procuracionum vestrarum recepimus omnem diligencium quam potuimus per nos et nostros ministros apponentes circa levacionem et collacionem ipsarum. Pecuniam autem nos contingentem et quam Decanus et Capitalum Herefordenses, collectores procuracionum ipsarum per nos deputati in civitate, decanatu et archidiaconatu Herefordensi, et Abbas et conventus de Wyggemore in archidiaconatu Salopsire, hucusque colligere potuerunt propter temporis brevitatem vobis mittemus infra paucos dies per nuncios eorundem, et contra non solventes per censuras ecclesiasticas gravius quo poterimus procedemus juxta mandati vestri seriem. Datum apud Sugwas, xxvij die mensis Septembris, anno Domini MCCCxvij.

Sept. 29.- The Sub-dean of Hereford writes to certify the Bishop that, in accordance with his instructions, he has cited William de la Hay to appear before the Bishop on Sept. 30.

Fol. 8. CERTIFICATORIUM SUPER CITACIONE WILLELMI DE LA HAY PRESBYTERI.- Reverendo in Christo patri et domino suo, domino Ade, etc., suus humilis devotus subdecanus Herefordensis salutem, etc. Mandatum vestrum die Mercurii proximo ante festum sancti Michaelis recepimus continens hunc tenorem. Adam, etc., dilecto in Christo filio subdecano Herefordensi salutem, etc. Vobis tenore presencium committimus et mandamus in virtute obediencie firmiter injungentes quatinus citetis seu citari faciatis Willelmum de la Hay, presbyterum, manentem in viculo qui vocatur Cabachelone Herefordie, quod compareat coram nobis in capella manerii nostri

Episcopi Herefordensis. 29

A.D. 1317. de Sugwas, die Veneris in crastina sancti Michaelis proximo nunc futuri, super sibi obiciendis in forma juris personaliter responsurus et juri pariturus, ulteriusque facturus et recepturus quod justicia suadebit. Et quid in premissis feceritis, etc. Datum apud Sugwas predictum, xviij die mensis Septembris, anno Domini MCCCxvij, etc. Hujus igitur auctoritate mandati Willelmum de la Hay, presbyterum, antedictum subditum nostrum et jurisdiccionis decanatus Herefordensis notorie existentem et in eadem jurisdiccione commorantem, ob tanti patris reverenciam, licet alias non teneremur secundum vim et formam et effectum mandati vestri predicti, personaliter citari fecimus quod compareret coram vobis die et loco predictis, facturus et recepturus, &c., jure domini nostri domini decani et jurisdiccionis sue semper salvo. Datum Herefordie, iij Kal. Octobris, anno Domini supradicto. Cui domino Willelmo dictis die et loco coram venerabili patre predicto personaliter comparenti prefixit idem dominus Episcopus diem Martis proximo tunc sequentem ad comparendum coram eo in capella beate Marie Magdalene juxta majorem ecclesiam Herefordensem, et ad respondendum personaliter super sibi obiciendis in forma juris, etc.

Sept. 28.- The Bishop writes to the Archbishop that he has received many complaints concerning the acts of [Gilbert de Sethechesford] the Archbishop's agent in the Diocese during the vacancy of the See: and asks that remedial measures may be taken.

LITTERA DOMINI ADE HEREFORDENSIS EPISCOPI DOMINO ARCHIEPISCOPO CANTUARIENSI DIRECTA.- Reverendo in Christo patri, etc., Cantuariensi Archiepiscopo, Adam, etc. Postquam nuper litteras vestras suavissimas leti recepimus clamorem multorum religiosorum, clericorum, laicorum, nobilium et aliorum multorum nostre diocesis audivimus conquerentem de variis oppressionibus et injuriis eis illatis per quendam bigamum ministrum detestabilem, cede Herefordensi vacante, in ipsius diocesi ad spiritualia deputatum. Ipse namque tanquam lupus famelicus ad eos inhumane se gerens, incussis terroribus, violenciis et minis illatis, dolosis induccionibus et fraudibus requisitis, velut concussor iniquus eos extorcionibus intollerabilibus pregravavit, et ad alios questus illicitos et dampnatos non ad fructum correccionis sed corrupcionis detrimentum et ad saturande cupiditatis affectum suum exacuit ingenium, nec de modo nec de causa curavit, adeo quod multi nostri subditi

30 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. collatis muneribus uxori sue, quam secum in Herefordia tenuit, vexacionem suam redimere sunt exacti, et quod justicia optinere non potuit ambiciosa et improba mulier impetravit. De alia insuper gravi prejudicio per vestra diversa mandata nobis et eis illato admiracionis et gravis conquestionis materia ministra[tur]. [Fol. 8b.] Mandastis etenim ad subdolam et iniquam suggestionem dicti bigami, quam forsan vestre consciencie columbina simplicitas veram et justam fore credit, multos de subditis nostris, pro parvis pecuniarum porciunculis et ex questu predicto vobis, ut dicitur, debitis et pro quibusdam comtemptibus eis falso impositis, ad certos diem et locum coram vobis, ubicunque in vestra civitate, diocesi, vel provincia Cantuariensi fueritis, evocari, ut post afflicciones crudeles laboribus et expensis durius affligantur, adeo ut tollerabilior sit Judeorum condicio, quos, ut scriptura sacra commemorat, Egipcii affligentes eorum vitam ad amaritudinem perducebant, et per duriciam eorum qui operibus preerant oneribus duris luti et lateris opprimebant. Cum igitur nos, qui de vestra proteccione fiduciam gerimus specialem, parati simus, sicut ad nos pertinet, omnibus de subditis nostris conqueri volentibus justiciam exhibere, et si que vobis debeantur racione jurisdiccionis episcopalis cujus custodiam habuistis exigi facere, sicut decet, dominacionem vestram humiliter imploramus quatinus hujusmodi mandata tam injuriosa saniori consilio dignemini revocare, et ulteriori processui contra dictos subditos nostros supersedere, quousque super hiis et aliis de quibus vestre dominacioni nuper scripsimus vobiscum habuerimus colloquium personale, attendentes, si placet, quod sancte memorie dominus Thomas de Cantilupo, predecessor noster, contra consimilia mandata injusta sedem apostolicam appellans personaliter adiit, cujus cause justiciam divina clemencia operante signa, prodigia, et miraculorum evidencia manifestant. Placeat autem vestre paternitati ad consolacionem nostram et subditorum nostrorum nobis rescribere super hiis paterni remedii moderamen. Ad ecclesie sue regimen in omni prosperitate vos conservet Altissimus et vobis adaugeat donum gracie salutaris. Datum apud Sugwas, iiij Kal. Octobris.

Littera responsalis ad eandem transcribitur in tercio folio sequente.

Episcopi Herefordensis. 31

A.D. 1317. Oct. 3.- The Bishop appoints Richard de Vernon to be his Official.

COMMISSIO OFFICIALITATIS FACTA MAGISTRO RICARDO DE VERNUN.- Adam, etc., discreto viro, etc., magistro Ricardo de Vernoun, salutem, etc. Ad cognoscendum, audiendum et fine debito terminandum causas seu negocia que nostram jurisdiccionem Herefordensem spiritualem contingunt, necnon ad inquirendum, corrigendum et puniendum subditorum nostrorum excessus, et in causis appellacionum et querelarum more solito rescribendum vobis vices nostras cum coercicionis canonice potestate committimus per presentes. In quorum omnium testimonium, etc. Datum Herefordie, iij die Octobris, anno Domini MCCCxvij.

Oct. 4.- Dispensation to Hugh de Barewe, Rector of Aston Ingham, that he may remain another year at his studies.

DISPENSACIO PRO RECTORE ECCLESIE DE ABTONE INGAYN.- Adam, etc., dilecto, etc., Hugoni de Barewe, Rectori ecclesie de Astone Ingayn, nostre diocesis subdiacono, salutem, etc. Cum per litteras venerabilis patris in Christo domini Ricardi, nuper Herefordensis Episcopi, predecessoris nostri, sigillo ipsius signatas legitime nobis constet quod idem venerabilis pater tecum dispensaverit, ut in ordinibus susceptis per triennium a tempore tibi commissi regiminis proximo numerandum licite vacare posses scolasticis disciplinis secundum constitucionem Bonifacii editam in hac parte, nos autens tue probitatis merita attendentes et tue devocionis precibus inclinati, ut in eisdem ordinibus per unum annum dictum triennium proxime subsequentem vacare possis scolasticis disciplinis tecum juxta constitucionem predictam tenore presencium dispensamus, proviso tamen, etc. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, iiij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij.

Sept. 8.- Peter de Taleriis, Proctor to the Archdeacon of Canterbury, empowers the Archdeacon of Hereford to enthrone the Bishop. The enthroning was duly performed on Sunday, Oct. 2.

[Fol. 9.] INTRONIZATIO DOMINI.- In nomine Domini Amen. Anno ab Incarnatione Domini MCCCxvij, indiccione [1] quintadecima, mensis Septembris die iij. Notum sit omnibus presens publicum instrumentum visuris vel audituris quod in presencia mei notarii infrascripti et testium subscriptorum vir venerabilis et discretus,


[1] The Indiction is a cycle of 15 years, counting from the year 313. Thus the year 1317 is the 13th, or last year of the 67th Indiction.

32 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. magister Petrus de Taleriis, procurator et vicarius nobilis viri domini Guiscardi de Labretto, Archidiaconi Cantuariensis, habens inter cetera potestatem intronizandi Episcopos provincie Cantuariensis per se vel per alios quem vel quos duxerit deputandos, prout in notario infrascripto plene constat, per inspeccionem ejusdem publici instrumenti, non rasi, non aboliti, nec in aliqua sui parte viciati sed omni suspicione carentis, et sigillo dicti domini Archidiaconi impendente sigillati, atque per manus discreti viri, magistri Willelmi de Piris, sacrosancte Romane sedis notarii publici Baiocensis diocesis, facti et compositi atque publicati, ad intronizandum reverendum patrem ac dominum Adam, Episcopum Herefordensem, dilectis suis in Christo magistro Roberto de Gloucestria, Cancellario ejusdem ecclesie, magistro Henrico de Schorne, Archidiacono ejusdem ecclesie, magistro Ricardo de Hamenasse, Rectori ecclesie de Munselowe, magistro Jacobo de Berkeley, canonico dicte ecclesie, et magistro Gilberto de Middeltone, ecclesie Lincolniensis canonico, conjunctim et divisim commisit vices suas: et eciam ad recipiendum nomine domini sui omnia et singula illa qua ipsemet vel dominus suus antedictus facerent seu facere possent si personaliter interessent. Et in testimonium premissorum dictus magister Petrus de Taleriis in mei notarii publici infrascripti et testium subscriptorum presencia presenti publico instrumento sigillum suum apposuit. Actum et datum Londoniis, anno, indiccione, die, et mense supradictis, presentibus magistro Willelmo de Cornidal, magistro Willelmo de Lugwardyn, Petro de Balenbiz, Willelmo de Wengham, testibus ad premissa vocatis et specialiter rogatis. Et constat mihi notario infrascripto de ista interlinearia que est in secunda linea a principio computanda in loquela que dicitur instrumentum, et eciam de illa rasura, quo est in vij linea a principio in ista loquela que dicitur Episcopum.

Et ego Johannes Ricardus de Foxton, Lincolniensis diocesis, clericus publicus, imperiali auctoritate notarius, predictis omnibus et singulis unacum testibus infra nominatis presens interfui, ea vidi et audivi, ac manu mea propria scripsi, et in publicam formam redegi, signoque meo solito signavi rogatus in testimonium premissorum.

Installator seu intronizator dicit sic Ego aliis procurator domini Guiscardi de Labreto, Archidiaconi Cantuariensis, vice et nomine predicti domini mei et ecclesie Christi Cantuariensis vos dominum Adam, canonice electum, confirmatum et cansecratum, pono in

Episcopi Herefordensis. 33

A.D. 1317. possessione istius ecclesie cum omnibus juribus et pertinenciis suis, et eadem auctoritate vos introniso seu installo. Lecta primo potestate ponat ipsum in cede dicendo Dominus custodiat introitum tuum, et in nomine Patris et Filii, &c. Quem quidem dominum Episcopum dominus Archidiaconus Herefordensis in predicte commissione nominatus intronizavit die Dominica proxima post festum sancti Michaelis, anno Domini MCCCxvij.

Oct. 4.- Appointment of Philip Body to the office of Apparitor in the Archdeaconry of Salop.

COLLACIO OFFICII APPARITORIS IN ARCHIDIACONATU SALOPSIRE.- Adam, etc., Officiali suo salutem, etc. De industria et fidelitate dilecti nobis in Christo Philippi Body satis confisi ipsum deputavimus ad officium apparitoris in Archidiaconatu Salopsire peragendum. Et ideo vobis presencium tenore mandamus quatinus dictum Philippum ad dictum officium recipiatis ipsum in hiis plenius informantes. Datum, etc., ut supra.

Sept. 21.- Transcript of a dispensation, granted by Bishop Swinfield to J. de Stretton, Rector of Easthope, to be absent at his studies for three years.

[Fol. 9b.] TRANSCRIPTUM.- Ricardus permissione divine Herefordensis Episcoptus dilecto in Christo filio J. de Strettone, Rectori ecclesie de Esthope, nostre diocesis subdiacono, salutem, etc. Tue devocionis precibus inclinati ut in ordinibus jam susceptis per triennium proximo sequens a tempore tibi commissi regiminis numerandum licite valeas vacare scolasticis disciplinis, secundum tenorem constitucionis felicis recordacionis domini Bonifacii Pape octavi edite, in hac parte tecum tenore presencium dispensamus, proviso tamen quod ecclesia tua interim debitis non fraudetur obsequiis et animarum cura tue parochie nullatenus negligatur, et quod singulis annis de fructibus ecclesie memorate aliqua, competens porcio ejusdem ecclesie parochianis pauperibus erogetur. In cujus rei, etc. Datum apud Bosbury, xj. Kal. Octobris, anno Domini MCCC quartodecimo et nostre Ordinacionis tricesimo secundo.

Oct. 8.- The Bishop extends the above dispensation for another year.

DISPENSACIO PRO RECTORE ECCLESIE DE ESTHOPE.- Memorandum quod viij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij,

34 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. apud Sugwas visis litteris dispensatoriis bone memorie domini Ricardi, nuper Herefordensis Episcopi, de triennio concesso Johanni de Stretone, Rectori ecclesie de Esthope, ad vacandum scolasticis disciplinis, etc., dispensavit venerabilis pater Adam, etc., cum eodem per unum annum proximo post dictum triennium dando eidem suas patentes litteras.

Letters Testimonial that John le Boys had been duly ordained by Bishop Swinfield.

LITTERE TESTIMONIALES SUPER ORDINIBUS JOHANNIS BOIS.- Universis, etc. Adam, etc., salutem in Domino sempiternam. Universitati vestre innotescimus per presentes quod a bone memorie domino Ricardo, nuper Herefordensi Episcopo, proximo predecessore nostro, dilectus in Christo filius Johannes dictus le Roys de Dylewe, presbyter de nostra diocesi oriundus, temporibus statutis a jure debitisque intersticiis temporum observatis, ad omnes sacros ordines ad titulum patrimonii sui, prout nobis constat per inspeccionem registri domini predecessoris nostri predicti, canonice est promotus. In cujus, etc. Datum, etc.

Letter of the Bishop to the Prior and Convent of Wenlock on behalf of a certain William, a poor pensioner of the Convent.

LITTERA DIRECTA PRIORI ET CONVENTUI DE WENLOK.- Venerande religionis viris, filiis et amicis in Christo dilectis domino Henrico, Priori de Wenlok, et ejusdem loci Conventui, Adam, etc., quicquid pertinet amicicie et salutis. Preces qua continent opera pietatis eo vobis fiducialius porrigimus quo vos operibus ipsis intentes eas credimus facilius exaudire. Sane ex fidedignoram relacione cognovimus quod vos ad rogatum venerabilium patrum sancte memorie dominorum Thome et Ricardi, predecessorum nostrorum, Willelmum latorem presencium, qui per devote familiaritatis laboriosum obsequium ipsis dum viverent studuit complacere, vite necessaria aliquamdiu caritatis intuitu misericorditer erogastis. Sed ea refrigescente quorundam caritate sine culpa sua sibi postmodum sunt subtracta. Cum igitur idem Willelmus propter corporis debilitatem et senectutis incommoda sibi nequeat victum querere artificio vel labore, et ideo graviori pressus egestate vestris noscatur subsidiis amplius indigere, amiciciam vestram affectuose requirimus et rogamus quatinus opus bonum quod in eo cepistis

Episcopi Herefordensis. 35

A.D. 1317. ipsius inopiam relevando perficere et continuero dignemini in bonis semper operibus habundantes, ne pia vote dictorum patrum quibus in terra positis placuistis ipsis jam in gloria constitutis indurata facie crudeliter ... (The rest is cut off).

Oct. 4.- Letter of the Archbishop promising full restitution for the wrong-doing of his agent, Gilbert [de Sethechesford], of whom the Bishop had complained.

[Fol. 10.] LITTERE DOMINI ARCHIEPISCOPI.- Walterus, etc., venerabili fratri, domino Ade, etc., salutem, etc. Litteras vestras de Gilberti nostri excessibus variis quos per eum commissos pretenditis querulas recepimus et memorie commendamus continenciam earundem, super quo scire vos appetimus et tenere quod nostre voluntati execrabile extitit et existit quod quicquam in vestri aut ecclesie vestre prejudicium seu subditorum vestrorum depressionem, vexacionem injuriosam, vel gravamen, per nos aut nostratum aliquem quomodolibet inferretur, ita quod agnito per indaginem solicitam quam intendimus facere hujusmodi de illatis eorum patratorem in mente gerimus gravi animadversione punire, et per hoc suam audaciam ab exercicio similium pro futuro tempore refrenare. Porro cum ecclesia nostra Cantuariensis vestris in Deo fulcire debeat suffragiis, in scandalum, quod absit, veniret, si quod providencia divina conjunxit machinacionis humane presumcio turbacionum aculeis separaret, maxime hiis diebus quibus dicta nostra sancta ecclesia, cujus corpus existimus, affeccionem quam habet ad ea que sunt honori et commodo persona vestre sicut et verbis ita et factis parata est exponere et effectualiter publicare. Et quia, ut per easdem litteras nobis scribitis quod de nostra proteccione fiduciam geritis specialem, sicut et revera in omnibus que ad vestrum solacium et commodum et honorem vergere dinoscitur, et per nos fieri poterunt aut etiam procurari, vestra fides experta semper efficietur et tuta ad motus vestri turbati animi leniendos. Et ut vestre turbacioni succedat consolacio quo ad illa mandata, de quibus in istis vestris litteris mencio fit expressa, quorum jam certificatoria recepimus, ulteriori processui faciendo supersedimus, supersedemus et supersedebimus ob vestri graciam et amorem usquequaque super ipsis et aliis inter nos reciproce destinatis contingat nos perfrui mutuis colloquio et aspectu. Vobis utique constare volumus quod ante vestram intimacionem nobis non innotuit quod ille G. contraxerat bigamiam vel alteri conjugio reddiderat

36 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. se astrictum. In Christo Jhesu et ejus matre virgine gloriosa feliciter valeatis. Datum apud Lamhethe iiij Octobris.

Oct. 13.- The Bishop appoints Adam Murimouth, Canon of Hereford, to be his Proctor at the Court of Rome.

PROCURATORIA MISSA AD CURIAM ROMANAM.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., in omnibus causis et negociis nos et ecclesiam nostram qualitercunque contingentibus in Curia Romana de sui natura tractandis et finiendis, que et quas in ipsa Curia defendere vel prosequi de jure tenemur, propter citacionem a jure vel ab homine legitime nobis factam coram quocunque judice vel auditore dato vel dando, venerabilem virum magistrum Adam Murimouth, canonicum Herefordensem, et juxis civilis professorem, nostrum verum et legitimum facimus, ordinamus, et constituimus procuratorem; dantes et concedentes, etc. ... ut supra (p. 6), sententias tam interlocutorias quam diffinitivas audiendi, crimina et defensiones [ob]iciendi, status nostri reformacionem, et in integritate restitucionem dampnorum, estimacionem expensarum, interesse [Fol. 10b.] quociens opus sit, petendi et recipiendi, alium vel alios, etc., ut supra, si personaliter presentes essemus, etiam si mandatum exigent speciale. Pro eodem vero procuratore nostro, ejus substituto vel substitutis, ab ipso rem ratam habere et judicatum solvi omnibus quorum interesse poterit promitimus et exponimus cauciones. In quorum omnium testimonium, etc. Datum apud Sugwas, xiij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij.
[... [1]]

Oct. 13.- The Bishop appoints Adam Murimouth to be his Proctor ad impetrandum et contradicendum.

PROCURATORIUM FACTUM MAGISTRO ADE MURYMOUTH AD IMPETRANDUM ET CONTRADICENDUM.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., venerabilem virum magistrum Adam Murimouth, canonicum Herefordensem, et jure civilis professorem, verum et legitimum procuratorem nostrum facimus, ordinamus et constituimus ad contradicendum tam litteras simplices quam legendas graciam seu justiciam continentes, conveniendum in loca et in judices et ipsos eciam recusandum, cauciones pro eis exponendum, alium vel alios, etc., ut supra. In quorum omnium testimonium,


[1] These words are crossed out.

Episcopi Herefordensis. 37

A.D. 1317. etc. Datum apud Sugwas, xiij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij. [... [1]]

Oct. 15. The Bishop instructs the Dean and Chapter to carry out the provisions of the Pope's mandate in the matter of John de Oxyndon, Rector of Sywell.

LITTERA MISSA DECANO ET CAPITULO PRO JOHANNE DE OXYNDONE.- Adam, etc., venerabilibus viris dominis Decano et Capitulo Herefordensibus salutem, etc. Quia mandatis apostolicis ad instanciam nobilis domine Isabelle, Dei gratis Regine Anglie, domine Hibernie et Ducisse Aquitanie, nobis et vobis missis paruimus, prout decet, cujuslibet alterius jure salvo vobis mandamus quatinus visis mandatis predictis tangentibus Johannem de Oxyndone, Rectorem ecclesie de Sywell, Lincolniensis diocesis, faciatis ulterius que incumbunt. Datum apud Sugwas, xv die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij.

Oct. 17.- Commission to Adam Carbonel and John de la Felde to inquire into the charges against John Saym, clerk, now in the Bishop's prison.

PRIMA COMMISSIO FACTA PRO JOHANNE SAYM CLERICO INCARCERATO IN CARCERE DOMINI EPISCOPI.- Adam, etc., discretis viris, etc., magistro Ade Carbonel et domino Johanni de la Felde, Canonicis nostre Herefordensis Ecclesie, salutem, etc. Ex parte Johannis dicti Saym de Herefordia, etc., ut supra in tercio folio pro Stephan de Tanethe clerico. Datum apud Sugwas, xvij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij.

Oct. 17.- Circular letter to the Rural Deans, asking them to give details concerning the extortions of Gilbert de Sethechesford, during the vacancy of the See.

LITTERA DIRECTA DECANO PRO INJURIIS FACTIS IN DIOCESI HEREFORDENSI.- Adam, etc., dilecto in Christo filio decano tali salutem, etc. Cum nos nuper clamorem multorum subditorum nostrorum audiremus graviter conquerentem de variis oppressionibus et injuriis eis illatis per quondam Gilbertum de Sethechesforde, tabellionem officialis Herefordensis, per dominum Archiepiscopum Cantuariensem constitutum, sede Herefordensi vacante, nos hujusmodi


[1] These words are crossed out.

38 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. ipsorum angustiis pio compacientes affectu ac volentes eisdem gravaminibus et mandatis dicti domini Archiepiscopi sepius ad ipsorum vexacionem transmissis nostro tempore obviare, et contra eadem procurare remedium quod possemus, eidem domino Archiepiscopo pluries nostros litteras direximus supplicatorias ut dignaretur [Fol. 11.] injuriosa mandate hujusmodi revocare et ulteriori processui contra dictos subditos nostros supersedere quousque super hiis cum ipso possemus habere colloquium personaliter. Ipse votis nostris in hac parte favorabiliter inclinatus inter cetera nobis scripsit rogando ut ipsum de gestu Gilberti predicti, et quantum in nostra diocesi ad opus ejusdem domini Archiepiscopi et quantum ad opus suum proprium per se vel per alium levari fecerit, curaremus reddere cerciorem. Vobis igitur, quem ipsius gestus et collecciones seu extorciones credimus non latere, firmiter injungendo mandamus quatinus super gestu et quantitate colleccionis predicte unacum nominibus illorum qui hujusmodi solucionem in vestro decanatu dicto Gilberto ad opus domini Archiepiscopi vel suum fecerunt, inquisita diligencius veritate, nobis citra instans festum Natalis Domini faciatis constare per litteras vestras patentes harum seriem continentes. Hec autem ita caute facere studeatis, ut non nimium divulgentur, quousque aliud super hiis receperitis in mandatis. Datum apud Sugwas, xvij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij, etc.

Per hunc modum scripsit dominus omnibus decanis sue diocesis.

Extract from the will of Richard Swinfield, bequeathing to his successor certain books, and articles of silver, for use in the services of the Bishop's chapel.

VERBA TESTAMENTI NUPER HEREFORDENSIS EPISCOPI TANGENCIA NUNC EPISCOPUM HEREFORDENSEM.- Post hoc lego venerabili viro qui mihi per Dei graciam proxime succedet Episcopus Herefordensis librum meum pontificalem et omnes libros quibus communiter ego et mei clerici solebamus uti in capella, videlicet omnes quos emi ab executoribus sancte memorie domini Thome, predecessoris mei, et volo quod ipsi libri ab ipso suis successoribus Episcopis Herefordensibus perpetuum modo simili libere concedantur. Item simili modo lego ipsi crismatorium [1] meum argenteum quod emi Londoniis et ij fiolas majores argenteas et turibulum argenteum et j naviculam [2] argenteam cum cocleari similiter ad thus continendum


[1] A vessel for holding consecrated oil.
[2] An incense-box.

Episcopi Herefordensis. 39

A.D. 1317. ut modo simili futuris Episcopis liberentur, et ut sic expedicius, cicius, et melius Altissimo valeant in suis officiis deservire. Frequenter enim fni molestatus antequam potui predicta omnia comparando colligere. Hec enim libencius facio quia spero quod mihi defuncto vel executoribus vel meis successoribus non erit molestus meus successor, cum plene perpenderit quod ego in hiis et multis edificiis, et in maneriis Episcopatus apparet, et tam in castro quam alibi, que ad sal commodum et honorem pertinent et eorundem quietem procuraverim fieri magnis laboribus et expensis, etc.

Item, in primis teneor futuro Episcopo Herefordensi in quingentis mareis pro veteri instauro [3] quod quilibet Episcopus ab antiquo consuevit suo proximo relinquere successori; et hec pecunia debet deponi in custodia Capituli Herefordensis donec ecclesie legitime provisum fuerit de idoneo pontifice.

Oct. 24.- Letters Testimonial to Stephen de la Hope, of Lugwardine, now Vicar of Stratton, that he was ordained to Deacon's and Priest's Orders by Bishop Swinfield.

LITTERE DATE VICARIO DE STRETTONE.- Universis, etc., Adam, etc. Quia pium esse et apud Deum meritorium reputamus veritatis testimonium perhibere, universitati vestre innotescimus per presentes quod dilectus in Christo filius magister Stephanus de la Hope de Lugwardyn, nunc vicarius ecclesie de Strettone, nostre diocesis, a bone memorie domino Ricardo nuper Episcopo Herefordensi, nostro proximo predecessore, in ecclesia de Kensingtone, Londoniensis diocesis, die Sabbati quatuor temporum mensis Septembris, anno Domini millesimo CCC undecimo, de licencia venerabilis viri magistri Willelmi de Bray, bone memorie domini [Fol. 11b.] Radulphi, quondam Londoniensis Episcopi, in remotis agentis vicarii generalis, ordines celebrante in diaconum extitit ordinates, et postmodum eodem die in vicaria sua predicte a predicto predecessore nostro canonice institutus. Idem eciam magister Stephanus, die Sabbati quatuor temporum mensis Decembris proximo subsequente, ab eodem predecessore nostro in nostra majori ecclesia Herefordensi ordines celebrante ad ordinem presbyteratus promotus extitit, prout ex testimonio accepimus fidedigno. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, xxiiij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij, etc.


[1] Farm-stock.

40 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. Oct. 25.- Mandate to the executors of John de Kemesey to continue the canonical allowances for sustentation to John de Sherborne, ordained on John de Kemesey's presentation.

MANDATUM PRO J. DE SCHYREBOURNE PRESBYTERO.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis executoribus testamenti domini Johannis de Kemesey, quondam Thesaurarii ecclesie nostre Herefordensis, salutem, etc. Cum per inspeccionem registri bone memorie domini Ricardi nuper Herefordensis Episcopi, nostri predecessoris proximi, nobis constet quod dominus Johannes de Schyrebourne presbyter ad ordines diaconatus et presbyteratus promotus extitit ab eodem domino Episcopo ad presentacionem domini Thesaurarii memorati, cujus presentacionis racione ad sustentacionem ipsius juxta sancciones canonicas tenebatur, quam vos, qui dicti defuncti bona occupatis, dicto presbytero ministrare, ut intelleximus, denegatis in ipsius prejudicium, dampnum non modicum et gravamen. Quare vobis tenore presencium firmiter injungendo mandamus, quatinus id quod in hac parte hactenus omisistis implere decetero studeatis, ne nos exigente justicia vos ad id compellere debeamus. Et quid super hiis decreveritis, etc. Datum apud Sugwas, xxv die mensis Octobris, anno Domini MCCOxvij, etc.

Oct. 25.- The Bishop's receipt for a Breviary, used by Bishops Cantilupe and Swinfield.

OBLIGACIO DOMINI PRO PARVO PORTIFORIO.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., recepimus et habuimus precario a dilecto in Christo filio domino Rogero de Breyntone, Rectore ecclesie de Monitone, quoddam parvum portiforium sine nota, cujus usum habuerunt sancte memorie domini Thomas et Ricardus quondam Episcopi Herefordenses, nostri proximi predecessores, restituendum eidem cum super hoc ab eo fuerimus congrue requisiti. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, xxv die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij, etc.

Oct. 25.- The Bishop instructs the Dean of Hereford to send immediately the dues owed as Peter's pence, which must be paid in London to Rigaud de Assier before Nov. 11. [1]

[Fol. 12.] COMMISSIO FACTA PRO DENARIIS SANCTI PETRI.- Adam, etc., venerabili viro, etc., Decano Herefordensi salutem, etc. Mandatum


[1] In 1273 the amount of Peter's pence for Hereford Diocese was assessed at £6 (Reg. Swin. ad init).

Episcopi Herefordensis. 41

A.D. 1317. venerabilis viri domini Rigaudi de Asserio, canonici Aurelianensis, domini Pape capellani, et ejus in Anglia nuncii, xxv die mensis Octobris, apud Sugwas recepimus in hec verba:- Reverendo patri in Christi, domino Dei gracia Herefordensi Episcopo Rigaudus de Asserio, canonicus Aurelianensis, domini Pape capellanus, et ejusdem in Anglia nuncius, salutem in auctore salutis. In virtute obediencie qua sedi apostolice tenemini, auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa, cum reverencia qua decet, firmiter injungendo mandamus ac tenore presencium vos monemus quatinus infra festum sancti Martini yemalis nobis solvi faciatis nomine Roman ecclesie apud Londonias in domo decanatus sancti Pauli quam inhabitamus, denarios beati Petri per vos debitos in diocesi vestra predicte de tempore quo cessatum est in solucione ipsorum. Alioquin extunc contra vos procedemus prout fuerit rationis. De die vero recepcionis presencium et quid in premissis duxeritis faciendum, etc. Datum Londoniis xvij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij. Et ideo vobis tenore presencium firmiter injungendo mandamus quatinus, attenta brevitate temporis quod nobis ad solucionem denariorum hujusmodi assignatur, visis presentibus ad nos denarios ipsos per vos debitos in decanatu vestro predicto mittatis per nos predicto domino Rigaudo solvendos, et nobis ostendi faciatis litteras acquietancias quas penes vos habetis de solucione predictoram de temporibus retroactis. Datum die, loco, et anno Domini predictis, etc.

Similes commissiones facte fuerunt dominis Archidiaconis Herefordensi et Salopsire.

Oct. 26.- The Bishop's receipt for a Mitre, and various other articles of value, the property of the Bishop for the time being.

OBLIGACIO DOMINI EPISCOPI DE MITRA ET ALIIS REBUS ECCLESIE HEREFORDENSIS.- Tenore presencium pateat universis quod nos Adam, etc., recepimus et habuimus ex accommodato a nostra Herefordensi ecclesia Cathedrali et a dominis Decano et Capitulo ejusdem ecclesie, per manus magistrorum Thome et Johannis de Orletone clericoram et domini Ade de Aylinetone, Rectoris capellarum de Mitteltone et de Deukeshulle, [1] unam mitram de perlys cum voltis [2] deauratis et amalatis plenis lapidibus preciosis, quam bone memorie dominus Ricardus de Swynefielde, [3] quondam Episcopus Herefordensis, emit a magistro Willelmo de Kyngescote,


[1] Deuxhill, Salop.
[2] Arches; part of the pattern of a mitre.
[3] MS. Swyneford.

42 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. quondam canonico Herefordensi, precii quadraginta librarum. Item duos pannos [1] aureos de una secta [2] cum griffonibus in latis circulis de rubeo serico per totum, precii x marcarum. Item unum par sandalium cum griffonibus consutis cum sotularibus [3] lapidibus intextis, precii quadraginta solidorum. Item unam casulam [4] de rubea sindone linita de carda [5] crocea, precii quadraginta solidorum. Item unam casulam cum tunics et dalmatica de albo samito ex parte una et rubea sindone ex alia, precii decem librarum. Item tertiam casulam de serico de india linita de card[a] viridi cum tunica et dalmatica duplicatis, videlicet de rubea sindone ex parte una et de sindone de india ex alia, precii quadraginta solidorum. Item unum libellum processionalem, precii duorum solidorum. Item unam casulam, tunicam, et dalmaticam cum capa de samito albo, et de sindone rubea nova et recenter de eadem secta, unum baculum pastoralem, sandalia et sotulares episcopales de panno serico de gemma, et alios sotulares de serico, sancta memorie domini Thome de Cantilupo de armis ejusdem. Item duas mitras, quarum una est alba cum aurifrigiis, [6] et alia est de samito cum aurifrigiis et lapidibus preciosis; albam, et manipulum amictum, cum stola ejusdem secte broudate cum ymaginibus magnis, et duo paria cerothecarum [7] pontificalium. Que omnia nobis, ut premittitur, de accomodacione liberata per nos vel per executores nostros restituemus dominis Decano et Capitulo ac ecclesie memoratis, et ad hoc obligamus nos et executores nostros tenore presencium litterarum. In cujus, etc. Datum apud Sugwas, xxvj die mensis Octobris, anno Domini MCCCxvij.

Eodem modo obligatur dominus per aliam litteram pro ij capis, j inc[en]sario, et j offertorio.

Oct. 27.- Commission to the Official to try the case pending between James de Henley, Rector of Ross, and John de Koke, who claims to be Vicar.

COMMISSIO FACTA AD INSTANCIAM DOMINI JACOBI DE HENLEYE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio official nostro salutem, etc. Ad audiendum et fine debito terminandum causam seu negocium qua vel quod vertitur seu verti speratur inter dominum Jacobum de Heneleye, Canonicum Herefordensem, Rectorem ecclesie parochialis de Ros, nostre diocesis, ex parte una, et dominum Johannem,


[1] Pieces of cloth.
[2] A suit of livery.
[3] Slippers.
[4] A chasuble.
[5] A kind of cloth.
[6] Golden fringes.
[7] Gloves.

Episcopi Herefordensis. 43

A.D. 1317. dictum de Koke, tenore presencium vobis committimus vices nostras cum coercicionis canonice potestate donec easdem duxerimus revocandas, licet dicta causa seu negocium ad destitucionem dicti Johannis tendere videatur. Datum apud Sugwas, xxvij die mensis Octobris, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

Nov. 6.- The Bishop undertakes to pay to the Pope 11 marks on account of the Rectory of Hanwell, and 45 marks for Acle.

[Fol. 12b.] ORLIGACIO DOMINI.- [Pa]teat universis per presentes quod nos Adam, etc., tenemur et per presentes obligati existimus domino nostro Pape et ecclesie Romane in undecim marcis bonorum starlingorum pro fructibus, redditibus et proventibus ecclesie de Hanewelle, Lincolniensis diocesis, domino nostro Pape debitis racione vacacionis ejusdem, solvendis Londoniis venerabili viro domino Rigaldo de Asserio, canonico Aurelianensi, domini Pape capellano, et in Anglia nuncio ac collectori fructuum, reddituum et proventuum predictorum per dictum dominum Papam deputato, vel ejus certo mandato seu nuncio vel nunciis apostolice sedis in Anglia ad hoc mandatum habentibus, ad duos anni terminos per equales porciones, medietatem videlicet in festo Purificacionis beate Marie proxime venturo, et aliam medietatem in festo Pasche proxime sequente. Ad quam solucionem dictis terminis faciendam obligamus nos et ecclesiam nostram predictam districcioni et coercicioni cujuscunque judicis ecclesiastici, et specialiter camere domini nostri Pape vel auditoris ejusdem, renunciantes quibuscunque juribus et allegacionibus quibus venire possemus in aliquo contra solucionem predictam. In quorum omnium testimonium, etc. Datum Londoniis, vj die Novembris, anno Domini MCCCxvij.

Item eodem modo obligatur dominus in xlv marcis pro fructibus ecclesie de Acle, Norwicensis diocesis.

Oct. 28.- The Bishop, about to go abroad, appoints Richard de Vernon to be Vicar General in his absence.

COMMISSIO FACTA VICARIO GENERALI PER EPISCOPUM IN REMOTIS AGENTUM.- Adam, etc., discreto viro magistro Ricardo de Vernoun officiali nostro salutem, etc. Quia ob causam racionabilem extra diocesim nostram in remotis agentes administracioni spiritualium ad presens intendere non valemus, de vestra fidelitate et industria plenam in Domino fiduciam reportantes, vos nostrum in absencia

44 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. vicarium in spiritualibus ordinamus, etc. In cujus rei testimonium, etc. Datum apud Prestebury, xxviij die Octobris, anno Domini MCCC septimodecimo.

A.D. 1318. Jan. 3.- The Bishop writes to the Dean of Hereford urging the stringent collection of the arrears of the Cardinals' procurations, which, under heavy penalties, must be paid in before Jan. 20. To the Abbot of Wigmore he writes more severely concerning the same.

COMMISSIO FACTA DOMINIS DECANO ET CAPITULO HEREFORDENSIBUS PRO ARRERAGIIS PROCURACIONUM CARDINALIUM. Adam, etc., venerabilibus viris, etc., Decano et Capitulo nostre Herefordensis ecclesie collectoribus procuracionum debitarum reverendis patribus in Christo dominis Gaucelino, Dei gracia tituli sanctorum Marcellini et Petro presbytero, sancte Romane ecclesie vicecancellario, ac Luce sancte Marie in via Lata diacono, Cardinalibus apostolice sedis, nunciis in civitate, decanatu, et archidiaconatu Herefordensibus deputatis, salutem, etc. Mandatum reverendorum patrum predictorum recepimus in hec verba:- Miseracione divina Gaucelinus, etc., ac Lucas, etc., Cardinales apostolice sedis nuncii, venerabili patri domino Dei gracia Episcopo Herefordensi salutem in Domino. Cum super procuracionibus nobis apostolica sede concessis in civitate et diocesi vestris per vos collectis et colligendis necnon de prelatis, rectoribus, capitulis, conventibus ecclesiarum et monasteriorum et aliorum locorum, ac personis ecclesiasticis quibuscunque civitatis et diocesis predictarum qui ipsas solverunt vel non solverunt, per quaternos seu rotulos aut registra confecta super hiis, habere velimus certitudinem, ac audire de predictis compotum et pleniorem sicut expedit racionem, volumus, vobisque auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa in virtute sancte obediencie districte precipiendo mandamus, quatinus omni mora postposita, per vos seu collectores vestros vel alium seu alios super premissis sufficienter instructos, cum quaternis, rotulis seu registris apud Londonias coram nobis vel camerariis nostris infra instantes Octabas festi beati Hilarii, diebus quibus poteritis et vobis expedire videbitur, comparere curetis, ut tam ex relacione vestra quam ex inspeccione dictorum rotulorum, quaternorum, seu registrorum de procuracionibus ipsis solutis et non solutis, et a quibus et qualiter et de ipsarum arreragiis et circumstanciis universis racionem et compotum clarum et distinctum recipere, et informacionem habere plenariam valeamus, vosque quicquid de procuracionibus ipsis

Episcopi Herefordensis. 45

A.D 1318. collectum fuerit ultra summam pecunie, tam pro vobis quam clero vestrarum civitatis et diocesis, cameris nostris hactenus assignatam deferatis vel deferri faciatis sub fida custodia, nostrisque assignare cameris studeatis. Ceterum auctoritate predicte presencium tenore vobis committimus quatinus contra collectores, aut receptores quoscunque procuracionum nostrarum hujusmodi, exemptos et non exemptos, si super predictis vobis inobedientes contradictoresve fuerint aut rebelles, ad suspencionis, excommunicacionis ac interdicti sentencias et ad alias penas canonicas, necnon contra illos qui procuraciones nobis debitas in prefixis eis ad hoc peremptorie terminis per processus nostros super hoc habitos non solverint, ad publicacionem et denunciacionem sentenciarum ob hoc in eos et in [Fol. 13.] eorum ecclesias promulgatarum, et subtraccionem fructuum et reddituum beneficiorum suorum ecclesiasticorum, et ad aggravacionem dictarum sentenciarum, prout eorundem exigit contumacia, procedatis, scituri pro firmo quod si premissa non compleveritis, nos contra vos prout justum fuerit procedemus. Presentes autem litteras fecimus registrari de quarum presentacione earum latori adhibebimus plenam fidem. Datum Londoniis die xxiiij mensis Decembris, anno Domini MCCCxvij, pontificatus sanctissimi Patris domini Johannis Pape xxij anno secundo. Hujus igitur auctoritate mandati vobis firmiter injungendo mandamus quatinus per subcollectorem vestrum infra terminum in prefato mandato contentum eidem mandato, prout ad vos pertinet, parere nullatenus omittatis, ne contra vos, si in hac parte inobedientes, quod absit, fueritis aut rebelles, juxta tenorem dicti mandati licet inviti procedere compellamur. Volumus autem et vobis committimus et mandamus quod contra non solventes procuraciones hujusmodi juxta tenorem dicti mandati cum severitate justicie procedatis. Et quid in premissis, etc. Datum Londoniis iij die mensis Januarii, anno Domini supradicto, etc.

Simile mandatum direxit dominus Abbati et Conventui de Wyggemore cum quibusdam aliis litteris suis clausis que tenorem qui sequitur continebant.

Adam, etc., religiosis viris dominis Abbati et Conventui de Wyggemore salutem, etc. Ecce ob negligenciam vestram in colleccione et satisfaccione procuracionum dominorum Cardinalium recepimus mandatum ipsorum grave et comminatorium, quod vobis, quatinus ad nos pertinet, mittimus exequendum, ut circa colleccionem procuracionum dominorum Cardinalium curetis quantam

46 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. poteritis diligenciam adhibere, scientes quod, nisi in execucione ipsius et aliorum mandatorum nostrorum pluries vobis directorum, in quibus vos desides hactenus fuisse comperimus et remissos, magis exactam diligenciam apponatis, cum severitate justicie contra vos procedere nullatenus omittemus. Expectamus autem ut per sequentis obediencie virtutem precedens vestra rebellio seu remissio expietur, et ideo nos super hiis et aliis que vobis scripsimus super collacione decime sexannalis per vestras curetis litteras celeriter reddere cerciores. Datum, etc.

A.D. 1317. Dec. 19.- The Bishop, by the King's command, writes to the Dean and Chapter urging that the year's tenth granted to the King shall be ready before Feb. 2.

COMMISSIO PRO DECIMA ANNALI MATURIUS COLLIGENDA.- Adam, etc., venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis, dominis Decano et Capitulo Herefordensibus, salutem, etc. Litteras domini nostri Regis sub suo magno sigillo et alias ipsius litteras sub suo privato sigillo recepimus tenores qui sequuntur inferius continentes: Edwardus Dei gracia Rex Anglie, etc., venerabili in Christo patri Ade, etc. Quia, pro diversis et arduis negociis nos et statum regni nostri tangentibus pecuniam plurimam indigemus, vos affectuose requirimus et rogamus quatinus solucionem decime que in vestra diocesi, juxta concessionem quam clerus Cantuariensis provincie nobis inde fecit, in festo Purificacionis beate Marie proximo futuro solvi debet, velitis modis et viis omnibus quibus melius poterit maturare; ita quod pecunia inde proveniens in dicto festo prompta sit et parata ad solvendum ulterius ad mandatum nostrum pro expedicione eorundem. Et sicut nos et honorem nostrum ac commodum regni nostri diligitis modis omnibus faciatis. Teste meipso apud Wyndesore x die Decembris, anno regni nostri undecimo. Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc., al honourable piere en Dieu Adam par la mesme grace Evesque de Hereford salutz. Nous vous maundoms et chargeoms tant come nous peoms que le maundement que nous vous fesoms par bref de notre grant seal en droit de fayre haster la levee de la disme graunte a nous par la clerge de votre diocise facez parformer sanz nul delay solom la tenour du dit bref, issint que nous pussoms estre prestement serviz des deners que ensourdrerent a la Chaundeloure procheyne a venir et que nos busoignes ne seient desturbez ne arreries pas cele enchesoun. Et ceo en nule manere ne lessez sicome nous

Episcopi Herefordensis. 47

A.D. 1317. nous fioms de vous. Donne sous notre prive seal a Wyndesore, le xij jour de Decembre, l'an de notre Regne unzisme. Et ideo vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus ponderata domini nostri Regis predicti indigencia solucionem dicte decime in Civitate, decanatu et archidiaconatu Herefordensibus ita maturare curetis ut sit prompta et parata ad solvendum in dicto festo Purificacionis beate Marie, prout superius continetur. Datum apud Heybury juxta Londonias, xix die mensis Decembris, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

A.D. 1320. Aug. 1.- Letter of the Pope to the Bishop of Ely and certain other Bishops, expressing his wonder that they have not striven more earnestly to restrain the King from wrongdoing, and asking them to do their utmost both to influence the King aright, and to encourage the faithful to offer prayers on his behalf.

[Fol. 13b.] Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri J. Episcopo Eliensi salutem, etc. Quia ex injuncte tibi administracionis officio animaram curam teneris salubriter gerere, et pro demo Domini ascendentibus ex adverso murum inexpugnabilem te prebere, verbum domini in ore tuo alligatum esse non expedit quin loquaris in spiritu libertatis quod salutem animabus, quod quietem populis, quod ecclesie libertatem, honorem Deo, et liberacionem patrie conferat, et specialiter carissimum in Christo filium nostrum, Edwardum, Regem Anglie illustrem, ad viam veritatis et justicie Domino improsperante reducat. Ecce, Pater, aperte vides, nisi forte dissimules, quod ecclesia que libera esse debet sub regis predicti regimine variis exaccionibus et angariis infestis opprimitur, sicque depressus est status ejus a multo jam tempore ut evidenter anullari cogatur. Bona ejus, ad que laica manus extendi non debet, pro libito ejus diripiuntur, in predictis clerus vexatur indebite, et habetur proboso contemptui, vixque reperitur aliquis quem sic zelus domus Dominica comedat ut velit super illius concussione moveri. In regno justicia, que principaliter relucere debet in principe, debito cultu non colitur, sed ad injurias et oppressiones iniquas frenum multorum impune taxatur, officiales regii regularibus juribus non contenti bona et jura fidelium, tyrannidem exercentes, occupant et usurpant. Inter hec terribilis in conciliis super filiis hominum sponse sue zelans honorem et commodum guerre dispendia suscitat, in quibus ecclesie thesaurus injuste direptus expenditur nec comissa ex hiis prelia prosperantur, cum nunquam ecclesie spolia vel

48 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. depredaciones pauperum felicem habuisse reperiuntur eventum. Inter hec eciam Ille qui judicat et arguit pro mansuetis terre, gemitibus oppressorum pie compaciens, propter injusticias hujusmodi regem et regnum humiliat, eosque ab illis quibus olim consueverant imperare immaniter affligi permittens eorum statum ignominiose conculcat. Miramur igitur si te in premissis, qua, ut credimus, ignorare non potes, zelus Domini aut ecclesie non tangit afffliccio, si regis et regni compassio te non movet. Miramur si, veluti canis mutus latrare non valens aut forte nec volens, impietatem suam non annunciaveris impiis, ne, si in impietate mortui fuerint, eorum anima de tuis manibus requiratur. Miramar si hujusmodi deferens contra Deum officiales predictos, avertere, quantum in te fuit, ab hac inhumana tyrannide timuisti. Quicquid autem sit, fraternitatem tuam movendam duximus et hortandam in domino Jesu Christo, per apostolica nichilominus scripta, tibi precipiendo mandantes quatinus ad excellencie regie puritatem gratam Regi regum, per quem datur regnare principibus, conservandam intendens ipsum in regno suo, idemque regnum sub ejus regimine dirigere pro viribus satagas, eumque ex hortacionibas efficacibus sollerter inducas quod ecclesias et personas ecclesiasticas regni sui semper habeat in honore, ab earum injuriis omnino desistat, suosque officiales desistere faciat, jura et libertates earum manuteneat, protegat, et defendat, ac eas favorabiliter prosequatur, expediciones bellicas non de ecclesiarum vel pauperum spoliis sed de fiscali erario faciat, ut eas feliciorem exitum habere contingat, ministret et faciat ministrari, talesque ministros publici juris statuat qui Deum timeant, justiciam diligent, et nullam in ejus execucione formident, qui non sequantur retribuciones et munera, qui personarum graciam non accipiant, et qui de assistencium sibi favore fiduciam impunitatis aut audaciam non habeant renuendi, quod eciam ipse idem interdum subditis se visibilem, adibilem et affabilem prebeat, eorum clamores et gemitus non contempnat, immo vidue ad auditorium suum introeant, oppressiones pauperum relevet, pupillo et orphano sit adjutor, conquerentes de se, aut officialibus vel familiaribus suis, audiat pacienter, cicius quam alios illos expediat, nec conviciis affici, aut comminacionibus deterri permittat, et ut ea [Fol. 14.] semper qua digna sunt principe cogitet et se in illis libenter exerceat, prelatos et viros alios timoratos [1] suo assistentes habeat lateri, qui ea maturitate et honestate fulgeant quod in eorum presencia


[1] God-fearing.

Episcopi Herefordensis. 49

A.D. 1320. inordinatum aliquid agere vereatur. Speramus enim quod, si Rex ipse [im]plere premissa curaverit, Rex regum sibi et regno suo placabitur, ejusque negocia diriget, et, cum illi pl[a]cuerint vie ejus, inimicos ejus ad pacem pia dignacione convertet. Porro ut in hiis eor Regis ad suum vertat arbitrium Ille in cujus manu sunt corda regum, recurrendum esse credimus ad divinum auxilium, ut ipse, qui super regna hominum dominatur, Regem ipsum, regnum, et ejus incolas benigne respiciat, suam eis tranquillitatem et pacem misericorditer tribuat, eosque in suo beneplacito dirigens vias et actus eorum in sua prosperitate disponat. Et ut quod in hac parte petimus multiplicatis intercessionibus facilius assequamur, volumus et mandamus quatinus tu certique prelati, quibus super hoc scribimus, per singulas subjectas vobis ecclesias in missarum celebracionibus et oracionibus aliis certa faciatis suffragia fieri pro Rege et regno predictis, et in sermonibus publice faciendis fideles ad implorandum pro eis Patris eterni clemenciam inducatis, et faciatis induci, publicaturi et publicari facturi indulgenciam quam per apostolicas litteras orantibus pro Rege predicto pridem graciose concessimus; et nichilominus auctoritate vestra alias de quibus vobis videbitur largituri. Datum Avinione, Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno quarto.

A.D. 1316. Nov. 18.- Papal Bull directing the Archbishop and others to enquire into, and to restrain, the action of certain prelates and ecclesiastical persons who have collected Peter's pence, and retained the whole or part for themselves.

BULLA DOMINI PAPE DE DENARIO SANCTI PETRI DIRECTA DOMINO W., ETC.- Johannes Episcopus, etc., venerabili fratri W., etc. Quanto fidencius de nostris et ecclesie Romano negociis in illis partibus sollerter et utiliter promovendis in tua discrecione quiescimus, tanto nimirum eandem super illis frequencius oneramus. Cum itaque, sicut ad nostrum pervenit auditum, nonnulli prelati ac persone ecclesiastice parcium earundem, rei ad se non pertinenti se culpabiliter immiscentes, auctoritate propria absque eo quod eis per apostolicam sedem vel alium ejus nomine facta fuerit inde commissio, denarium sancti Petri ad Romanam spectantem ecclesiam colligant et collacionem sibi retineant, aut de illo respondeant minus plene: Nos volentes super hoc indempnitati ejusdem providere, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus quatinus diligenter, secrete tamen et caute, inquirere debeas qui sunt illi

50 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1316. Archiepiscopi, Episcopi, Archidiaconi, Archipresbyteri, Decani et Rectores seu Vicarii qui dictum denarium colligunt, et quantum quilibet eorum exinde colligit, quantumve sibi retinet, et quantum restituit de eodem, ipsosque et eorum quemlibet, prout melius et caucius poteris, et conveniencius videris expedire, requirere et inducere studeas quod se de cetero de ipsius collacione denarii abeque commissione dicte sedis vel ejus nuncii nullatenus intromittant, nec impediant publice vel occulte quominus nuncius dicte sedis per se vel per alium seu alios, quem vel quos ad hoc duxerit deputandos, integre et immediate colligere et percipere valeat denarium antefatum. Quod si forte dicti prelati vel alii se adversus hoc communitos privilegio vel jure aliquo speciali pretendant, illud exhiberi faciant coram nobis, qui exinde libenter faciemus eisdem, quicquid fuerit racionis. Super premissis, etc. Datum Avinione, xiiij Kal. Decembris, Pontificates nostri anno primo.

A.D. 1317. Oct. 16.- The King summons the Bishop to London to a meeting of the Council.

[Fol. 14b.] Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc., al honorable piere en Dieu, Adam par la meisme grace Evesqe de Hereford, saluz. Por acunes grosses et chargeauntes busoignes tochauntes nous de lestat de notre Roiaume dunt nous voloms avoir conseil et avisement de vous, vous maundoms et chargeoms en la foi, et en la ligeaunce qua vous nous devez, qua veues cestes lettres totes autres choses lessees, giegnez a nous a Loundres, a tote la haste qua vous unques porrez. Et ceo en nule manere ne lessee. Et par vos lettres et par le portur de cestes nous remandez a queu jour vous y serrez. Done sous notre prive seal a Waltham, le xvj jour Doctobre, le an de notre Regne xj.

Dec. 1.- The Bishop asks the Prior of Wormesley to admit William, son of the Bishop's old friend John Moniword, as a member of the Convent.

LITTERA PRO FILIO JOHANNIS MONYWORD.- Adam, etc., religiosis viris, filiis et amicis in Christo dilectis, domino Johanni, Priori, et Conventui de Wormeley salutem, etc. Illorum libenter desideria promovemus qui se et sua relinquentes contemplacionis quieti et obediencie jugo committere se proponunt. Cum igitur dilectus nobis in Christo Willelmus, filius cari amici nostri Johannis Moniword, civis Herefordie, religionis honestatem et caritatis fra-

Episcopi Herefordensis. 51

A.D. 1317. fraterne unitatem in vestro sancto collegio florere prospiciens, vobiscum suo perpetuo affectet sub habitu regulari Altissimo famulari, vos affectuose rogamus quatinus hujus suum sanctum propositum graciose et favorabiliter prosequentes ipsum caritatis intuitu velitis, si placet, recipere in canonicum et in fraternitatem, et vestrum super hoc beneplacitum nobis rescribere cum per Johannem vel filium suum predictos congrue fueritis requisiti. Ad sancte religionis augmentum vos conservet Altissimus et vobis adaugeat donum gracie salutaris. Datum apud Heybury juxta Londonias, prima die Decembris.

Dec. 18.- The Bishop, by direction of the King, writes to the Dean and Chapter that they receive to the Prebend of Withington Hugh de Leominster, who was duly presented by the King during the vacancy of the See.

COMMISSIO PRO DOMINO HUGONE DE LEOMINISTRIA.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, officiali nostro et vicario in spiritualibus nobis extra diocesim agentibus generali, sa1utem, etc. Litteras domini nostri Regis patentes sub suo magno sigillo signatas recepimus tenorem qui sequitur continentes: Edwardns, etc., venerabili in Christo patri, Ade, etc., salutem. Cum nuper per litteras nostras patentes dedissemus et concessissemus dilecto clerico nostro, Hugoni de Lymenystria, prebendam de Chirchewythyngtone in ecclesia sancti Ethelberti Herefordie vacantem, et ad nostram donacionem spectantem, racione episcopatus predicti tunc vacantis et in manu nostra existentis, habendam cum suis juribus et pertinenciis quibuscunque, prout in litteris nostris predictis plenius continetur; Et mandassemus dilectis nobis in Christo, Decano et Capitulo ecclesie predicte, tunc sede vacante, quod eidem Hugoni stallum in choro et locum in capitulo racione prebende predicte, prout moris est, assignarent, ac jam intellexerimus quod licet iidem Decanus et Capitulum ipsum Hugonem per procuratorem suum in corporalem possessionem prebende predicte induxissent, et ei stallum in choro et locum in capitulo, prout moris est, assignassent, ipsi tamen Decanus et Capitulum ipsum Hugonem jam in propria persona sua ibidem venientem installare aut in loco sibi prius sic assignato assidere, ac sibi alia ad eandem prebendam pertinencia liberare contradicunt, in ipsius Hugonis dispendium non modicum, et quasi in enervacionem collacionis nostre predicte; Et quia eidem Hugoni quod justum fuerit fieri volumus in hac parte, vobis mandamus

52 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. quod, si vobis constare poterit ita esse, tunc id quod prefato Hugoni adhuc restat faciendum plena fieri faciatis, ita quod non oporteat nos super hoc alias sollicitari ex hac causa. Teste me ipso apud Wyndesore, x die Decembris, anno regni nostri undecimo. Quocirca, vobis committimus et mandamus quatinus ad ecclesiam nostram Herefordensem quam cicius commode poteritis personaliter accedentes venerabilibus viris, nobis in Christo dilectis, dominis Decano et Capitulo ecclesie nostre Herefordensis legitime vocatis, prefato Hugoni super premissis vice nostra exhibere curetis justicie complementum. Datum apud Heybury, xviij die mensis Decembris, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

Dec. 2.- The Bishop, by direction of the Pope, grants to Roger Inkepenne a licence to found and endow a chaplaincy in the cemetery of the Nuns of St Mary's, Winchester. [1]

[Fol. 15.] Universis, etc., Adam, etc. Litteras sanctissimi Patris et domini Johannis divina providencia Pape xxij, filo canapis et vera bulla plumbea bullatis, non viciatas, etc., recepimus tenorem qui sequitur continentes: Johannes, etc., venerabili fratri Episcopo Herefordensi salutem, etc. Peticio dilecti filii Rogeri de Inkepenne, civis Wyntonie, nobis exhibita continebat quod licet ipse cupiens terrena in celestia, transitoria in eterna, felici comercio commutare, capellaniam quandam in cimiterio monasterii monialium beate Marie Wyntonie, ordinis sancti Benedicti, de licencia et consensu venerabilis fratris nostri Episcopi Wintoniensis ac dilectarum in Christo filiarum Abbatisse et Conventus monasterii supradicti, necnon Rectoris parochialis ecclesie ejusdem monasterii, pro duobus presbyteris, in eadem capella pro suorum ac parentum suorum necnon et omnium fidelium defunctorum remedio peccatorum, salvo in omnibus jure matricis et parochialis ecclesie, perpetuo celebraturis, construxerit opere sumptuoso, Abbatissa tamen et Conventus ac Rector predicti eundem Rogerum, pro eo quod super licencia et consensu predictis nulla scriptura autentica intervenit hujusmodi, ipsius pium votum perficere non permittunt. Quare nobis humiliter supplicavit ut cum de hujusmodi licencia, et consensu probaciones alie habeantur, et jam opus dicte capelle compleverit, ac paratus sit eidem capelle sufficientem dotem pro duobus presbyteris et eorum ministris de proprio patrimonio assignare, eandem capellaniam dotandi, ac faciendi in ea per dictos presbyteros, ab ipso et suis successoribus


[1] Cf. Papal Reg., 6 Id. June, 1917, and the Register of Bishop Sandale, p. 272 (Hampshire Record Soc.).

Episcopi Herefordensis. 53

A.D. 1317. diocesano loci presentandos, licite celebrari, licenciam sibi concedere dignaremur. Nos itaque hoc pium ac laudabile propositum ipsius in Domino multipliciter commendantes fraternitati tue per apostolica scripta committimus et mandamus quatinus, si tibi fides facta fuerit de premissis, dictam capellaniam dotandi, jure patronatus sibi et heredibus suis imperpetuum reservato, ac faciendi in eadem, salva indempnitate matricis et parochialis ecclesie supradicte, licite celebrari plenam et liberam eidem Rogero auctoritate nostra licenciam largiaris. Datum Avinione, vj Idus Junii, Pontificatus nostri anno primo.

Nos igitur ad devotam instanciam dicti Rogeri volentes hujusmodi mandatum apostolicum reverenter exequi, ut tenemur, quia de premissis nobis est sufficienter facta fides, eidem Rogero dictam capellam dotandi, jure patronatus sibi et heredibus suis imperpetuum reservato, ac faciendi in eadem, salva indempnitate matricis et parochialis ecclesie supradicte, licite perpetuo celebrari plenam et liberam auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa licenciam elargimur. In cujus rei testimonium, etc. Datum apud Heiebury juxta Londonias, secundo die mensis Decembris, anno Domini MCCCxvij, etc.

Dec. 19.- The Bishop writes to rouse the Abbot of Wigmore from his negligence and disobedience in the matter of paying the moneys collected as the first year's tenth in the Archdeaconry of Salop to Bartholomew de Badlesmere, as the King had ordered.

LITTERA EXCITATIVA MISSA ABBATI ET CONVENTUI DE WYGEMORE.- Adam, etc., religiosis viris filiisque in Christo, dilectis dominis Abbati et Conventui de Wygemore salutem, etc. Cum nos nuper recepissemus mandatum domini nostri Regis per breve suum nobis directam, cujus copia contenta extitit supra, commissionem nostram vobis in hac parte directam ad faciendum liberari nobili viro domino Bartholomeo de Badlesmere CCC libras de decima sexannali in diocesi nostra collecta de primo anno ipsius eidem domino Regi per summum Pontificem mutuata, ac nos vobis sicut Decano et Capitulo Herefordensibus, ejusdem decime collectoribus in archidiaconatu Herefordensi deputatis, nostris dedissemus litteris in mandatis quod pecuniam quam de dicta decima in archidiaconatu Salopsire collegistis dicti domini Bartholomei nuncio solvissetis, vos velut inobedientes et negligentes id facere neclexistis in elusionem et

54 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. contemptum mandati domini Regis et nostri ac domini Bartolomei predicti dampnum plurimum et gravamen, pretendentes fictam et simulatam vel affectatam seu culpabilem impossibilitatem vestram ad hoc faciendum usque ad festum sancti Nicholai proximum nunc transactum, nec vos ad ipsum festum aliquid eidem domino B. vel suo nuncio persolvistis, nec super hoc nobis scripsistis, unde non immerito de tanta inobediencia vel notabili negligencia plurimum admiramur. Nos autem diversis mandatis regiis excitati vobis iterato in virtute obediencie firmiter injungendo mandamus quatinus arreragia dicta decime, si qua sint, diligenter colligi faciatis, non solventes, si qui extiterint, ad solucionem per omnem censuram ecclesiasticam et bonorum sequestracionem, si oporteat, compellentes, et citra instans festum Circumcisionis Domini quantum de dicta decima in deposito habueritis, et quantum interim collegeritis, quantumque restat solvendum nos certificare curetis, etc. Datum apud Heybury juxta Londonias, xix die Decembris, anno Domini millesimo CCCxvij, etc.

Dec. 20.- The Bishop instructs the Official to enquire whether the patronage of the Church of Madeley falls to the Bishop for this turn.

[Fol. 15b.] COMMISSIO PRO ECCLESIA DE MADDELE PATRONATUS PRIORIS ET CONVENTUS DE WENLOKE.- Adam, etc., discreto viro officiali suo salutem, etc. Quia datum est nobis intelligi quod, ecclesia de Maddele, patronatus religiosorum virorum, dominorum Prioris et Conventus de Wenloke, per tantum tunc vacante, ad nos jure nostre diocesis collacio ecclesie predicte devoluta existit hac vice, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus vocatis in hac parte vocandis inquiratis super hoc diligencius veritatem. Et quid inveneritis in premissis, etc. Datum Londoniis, xx die mensis Decembris, anno Domini MCCCxvij, etc.

Dec. 21.- Presentation by the Bishop of Lawrence de Long Stanton to the Church of Montalt, in the City of London.

PRESENTACIO AD ECCLESIAM BEATE MARIE DE MONTE ALTO LONDONIIS.- Reverendo in Christo patri, domino R[icardo], Dei gracia Londoniensi Episcopo, Adam, etc., quicquid potest reverencie et honoris. Ad ecclesiam beate Marie de Monte Alto in civitate vestra Londoniis situatam, cujus jus patronatus ad nos spectare dinoscitur,

Episcopi Herefordensis. 55

A.D. 1317. dilectum nobis in Christo Laurencium de Longa Staunton, presbyteram, vestre sancte paternitati tenore presencium presentamus, vestre reverencie supplicantes quatinus eundem Laurencium ad predictam ecclesiam admittere velitis, et ipsum instituere in eadem, et cetera facere eidem qua vestro incumbunt officio in hac parte. In cujus rei, etc. Datum apud Heybury juxta Londonias, xxj die mensis Decembris, anno Domini MCCCxvij, etc.

The Bishop, by reason of his appointment to the See, grants a pension of 5 marks a year to John Giffard, one of the King's clerks.

PENSIO DATA CLERICO REGIS AD ROGATUM IPSIUS.- Universis pateat per presentes quod nos, Adam, etc., ad rogatum excellentissimi principis et domini nostri Edwardi, etc., per suas litteras nobis factum racione nove creacionis nostre concedimus domino Johanni Giffard, clerico ipsius, quinque marcas annue pensionis solvendas eidem ad duos anni terminos annuatim, videlicet unam medietatem in festo sancti Dionisii Martyris et aliam medietatem in festo Annunciacionis Dominica sequente, loco ubi nos tunc esse contigerit, vel in domibus nostris Herefordensibus, si extra regnum Anglie fuerimus, quousque sibi per nos provisum extiterit de beneficio ecclesiastico competenti, quam solucionem pro primo termino primi anni ipsius eidem facere incipiemus in festo sancti Dyonisii Martyris proximo post datam presencium litterarum. In cujus rei, etc. Datum Londoniis.

Dec. 30.- The Abbot of Wigmore writes that he has used all diligence in collecting the tenth, but has only received £40, leaving arrears of £114 2s. 11½d., which he will get in with all haste.

CERTIFICATORIUM MANDATI RELIGIOSIS VIRIS ABBATI ET CONVENTUI DE WYGEMORE DIRECTI IN ALIA PARTE ISTIUS FOLII SCRIPTI.- Reverendo in Christo patri et domino, domino Ade, etc, sui filii humiles et devoti, frater Philippus, permissione divina Abbas de Wygemore, ac ejusdem loci Conventus salutem, etc. Mandatum vestrum in festo sancti Thome Martyris cum omni reverencia, prout decuit, recepimus, tenorem continens infrascriptum: Adam, etc. Harum igitur litterarum vestrarum tenore inspecto ac intellecto, doloris ac timoris aculeis multimodis perfossi, vestre sancte paternitati notificamus quod omnem diligenciam ac celeritatem

56 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1317. quam quoquomodo potuimus circa levacionem et colleccionem dicte decime exercuimus in hac parte; multi tamen mandatis nostris obaudientes decimas suas hucusque solvere non curarunt, unde de colleccione ejusdem in deposito habemus xxx libras et nunc de diurna colleccione x libras. Et restant cxiiij li. ij s. xj d. et obolus de arreragiis ejusdem decime per totum archidiaconatum Salopsire nondum levatis, quam quidem pecuniam cum omni festinancia quam poterimus levare curabimus, juvante gracia Salvatoris. Conservet vestram sanctam paternitatem Altissimus semper incolumem ad regimen ecclesie sue sancte. In cujus rei, etc. Datum in capitulo nostro, die Veneris proxima ante festum Circumcisionis Domini, anno ejusdem MCCCxvij.

A.D. 1318. Jan. 6.- Roger de Northburgh resigns his Canonry of Hereford, by reason of an exchange with Nicholas de Hengate, Canon of Salisbury.

RESIGNACIO CANONICATUS ET PREBENDE QUOS HABUIT DOMINUS ROGERUS DE NORTHBURGH. [1]- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., suus devotus Rogerus de Northburgh, [1] Archidiaconus Richemondie in ecclesia Eboracensi, ac canonicus et prebendarius ecclesie Herefordensis, omnimodam reverenciam cum honore debito tanto patri. Canonicatum et prebendam [2] predictos racione cujusdam permutacionis inter dominum Nicholaum de Hengate, canonicum et prebendarium ecclesie Sarisburiensis, et me de canonicatu et prebenda, predictis prelocute in sacras manus vestras pure, sponte et absolute resigno, ipsas alias non resignaturus. In cujus rei, etc. Datum apud Westmonasterium, vj die mensis Januarii.

Jan. 12.- Appointment of Nicholas de Hengate to the Canonry of Hereford. Mandate to induct.

[Fol. 16.] COLLACIO EORUNDEM.- Adam etc., dilecto in Christo filio, domino Nicholao de Hengate, salutem, etc. Canonicatum et prebendam, quos dominus Rogerus de Northbourgh optinuit in nostra ecclesia Herefordensi, per liberam resignacionem ipsius domini Rogeri ex causa cujusdam permutacionis cum canonicatu et prebenda, quos in ecclesia Sarisburiensi optinebas, in manibus nostris factam, et per nos acceptatam, vacantes tibi tenore presencium cum omnibus suis juribus et pertinenciis conferimus intuitu caritatis. In cujus


[1] MS. Northbourth.
[2] He held the Prebend of Pion parva.

Episcopi Herefordensis. 57

A.D. 1318. rei, etc. Datum Londoniis, xij die mensis Januarii, anno Domini MCCCxvij, etc.

Et eisdem die, loco, et anno mandavit dominus Decano vel Ebdomadario ecclesie Herefordensis, per suas litteras in hujusmodi consuetas, quod eundem dominum Nicholaum de Hengate, vel suum procuratorem, inducerent in corporalem possessionem dictorum canonicatus et prebende, ac jurium et pertinenciarum eorundem, eidem, vel suo procuratori, prout moris est, stallum in choro et locum in capitulo assignantes.

The Bishop directs the Dean of B[ridgnorth] to inquire into and remedy the defects in the Chancel, etc., of the Church of H[ighley].

LITTERA SUPER TAXACIONEM DEFECTUUM REPERTORUM PRO TEMPORE PRETERITO.- [Adam] [1] permissione divina ... [1] Episcopus dilecto in Christo filio, Decano de B[ruges], salutem, etc. Quum in cancello ecclesie de H., ac ipsius domibus et ornamentis, notabiles, ut accepimus, sunt defectus, qui tempore quondam magistri G. de A., nuper Rectoris dicte ecclesie, contigerunt, nos, indempnitati dicte ecclesie in hiis, prout possumus, prospicere cupientes, vobis mandamus quatinus ad dictam ecclesiam personaliter declinantes, et defectus predictos usui supponentes, vos per viros fidedignos juratos hujusmodi rei noticiam obtinentes, vocatis vocandis taxari fideliter faciatis. Et quid super id feceritis nos litteris vestris patentibus harum seriem, et quales fuerint defectus memorati et quanti, ad quam summam estimati, continentibus certificetis tempore oportuno. Datum, etc.

Feb. 5.- The Bishop assigns the canonical house lately held by Roger de Northburgh to Henry de Schorne, Archdeacon of Hereford.

DOMUS QUE FUERUNT DOMINI R. DE NORTHBURGH, CANONICI HEREFORDENSIS.- Memorandum quod v die Februarii, anno Domini MCCCxvij apud Bosebury contulit dominus magistro Henrico de Schorne, Archidiacono Herefordensi, domos canonicales quas habuit apud Herefordiam dominus Rogerus de Northburgh, canonicus ac prebendarius Herefordensis, per resignacionem ipsius factam de canonicatu et prebenda predictis racione cujusdam permutacionis


[1] Erasures in MS.

58 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. facto cum domino Nicholao de Hengate, canonico ac prebendario Sarisburiensi, vacantes, per suas litteras consuetas: mandando per suas alias litteras Janitori Herefordensi pro induccione ipsius.

A.D. 1317. Aug. 8.- The Bishop binds himself to pay to the executors of Bishop Swinfield £744, in four instalments, for the standing crops, animals, etc., on the manors of the Bishopric.

[Fol. 16b.] OBLIGACIO EPISCOPI FACTA EXECUTORIBUS PREDECESSORIS SUI.- Noverint universi per presentes nos Adam, etc., teneri et obligatos esse magistro Ricardo de Hamenasse, domino Johanni de la Felde, et magistro Roberto de Ikleshame, canonicis Herefordensibus, ac domino Rogero de Breintone, Rectori ecclesie de Monytone, executoribus testamenti bone memorie domini Ricardi, Dei gracia quondam Herefordensis Episcopi, in septingentis quadraginta et quatuor libris bonorum et legalium sterlingorum pro fructibus cujuscunque generis bladi nunc in terris de dominico episcopatus ubicunque crescentibus, ac eciam bobus, affris, et aliis vasis, et utensilibus nobis per eosdem venditis et assignatis; solvendis eisdem, uni eorum aut alii attornato eorundem apud Herefordiam in palacio nostro terminis subscriptis, videlicet in festo beati Ethelberti proximo futuro post diem confeccionis presencium cc libras; et in festo sancti Michaelis proximo tunc sequente cc libras, et in festo sancti Ethelberti proximo sequente, videlicet sub anno Domini MCCOxix cc libras; et in festo sancti Michaelis tunc proximo sequente cxliiij libras, sine ulteriori dilacione vel mora. Ad quam quidem dicte pecunie solucionem dictis terminis fideliter faciendam, obligamus nos, heredes et executores nostros et omnia bona nostra, mobilia et immobilia ubicunque fuerint inventa, districcioni et coercicioni cujuscunque judicis qui nos ad solucionem dicte pecunie licite compellere poterit in hac parte. In cujus rei, etc. Datum apud Tame, die Lune proximo ante festum sancti Laurencii Martyris, anno Domini MCCCxvij.

A.D. 1318. Feb. 6.- The Bishop foregoes his claim to dilapidations.

REMISSIO FACTA EISDEM DE DEFECTIBUS DOMORUM.- Pateat universis per presentes quod nos Adam, etc., remisimus executoribus testamenti bone memorie domini Ricardi, nuper Herefordensis Episcopi, predecessoris nostri, omnes exacciones et demandas si quas erga ipsos executores habemus vel habere poterimus racione

Episcopi Herefordensis. 59

A.D. 1318. construccionis seu reparacionis castri nostri et aliarum domorum ubicunque per maneria nostra tam infra comitatum Herefordie quem extra. Ita quod decetero ab eisdem executoribus ob aliquos defectus castri seu domorum quicquam nullatenus exigemus sed ab omni accione inde excludi volumus per presentes. In cujus rei, etc. Datum apud Bosebury, die Dominica in festo sancte Agathe virginis, anno Domini MCCCxvij.

The Prior of Wormesley writes that he will carry out the Bishop's wishes in the matter of William Moniword.

RESPONSIO PRIORIS DE WORMESLEYE SUPER PETICIONE DOMINI EPISCOPI SUPERIUS CONTENTA PRO FILIO J. MONIWORD.- Reverendo patri in Christo, domino Ade, etc., sui obediencie filii Prior et Conventus de Wormeley, obedienciam, reverenciam et honorem. Eam vestre sancta paternitati quam possumus et debemus reverenciam atque obedienciam suppliciter offerentes prosequi cupimus, et desiderio grandi desideramus ea complere que omnipotenti Deo et vestre preclare dominacioni poterunt esse grata. Hinc est quod vestre sancte paternitatis precamina que loco suscepimus preceptorum pro Willelmo filio Johannis Moniword, civis Herefordensis, cujus sanctum propositum secundum vestrum sanum affectum ducere volumus ad effectum, cum super hoc vobiscum habuerimus colloquium personale, vestre circumspecte dominacioni nos et nostra submittentes. Fulgeat in ecclesia Dei vestry sancta paternitas reverenda, et ipsa mater de tali filio quem amplexa est glorietur.

Feb. 2.- Richard de Vernon, being a pluralist, resigns his church of Davenham, in accordance with the Constitution of Pope John XXII.

Memorandum quod ij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxvij apud Bosebury, magister Ricardus de Vernoun dimisit in manum Episcopi Herefordensis ecclesiam de Davenham, Coventrensis et Lichfeldensis diocesis, juxta tenorem et formam constitucionis domini Johannis Pape xxij contra plurales edite; presentibus magistro T[homa] de Orletone, domino Rogero de Breyntone, A. de Ailynetone, et Waltero de Maddele, publico notario, testibus ad hoc vocatis.

60 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. Jan. 2.- Commission to Richard de Sidenhale, to take charge of the Archdeaconry of Salop, during the vacancy of that office. Mandate to John de Ros, the late Archdeacon, to hand over the registers, etc., to him.

[Fol. 17.] COMMISSIO FACTA MAGISTRO R. DE SIDENHALS, ARCHIDIACONATU SALOPSIRE VACANTE.- Episcopus, etc., dilecto in Christo filio, magistro Ricardo de Sidenhale presbytero, ac clerico nostro commensali, salutem, etc. De vestre discrecionis industria plenam fiduciam reportantes, curam, custodiam, et administracionem spiritualitatis archidiaconatus Salopsire in ecclesia nostra Herefordensi vacantis, necnon ad cognoscendum et fine debito terminandum, tempore vacacionis dicti archidiaconatus durante, causas et negocia que ad jurisdiccionem ejusdem pertinere dinoscuntur, et ad inquirendum, corrigendum, et puniendum ipsius archidiaconatus subditorum excessus, proventus et obvenciones dicti archidiaconatus a tempore vacacionis ejusdem colligendum, vobis vices nostras commisimus cum coercicionis canonice potestate donec eas duxerimus revocandas. Datum apud Ros, iiij Kal. Februarii, anno Domini MCCCxvij.

Et eisdem die, loco, et anno mandavit dominus procuratori magistri Johannis de Ros, nuper Archidiaconi Salopsire in ecclesia Herefordensi, vel ejus locum tenenti, quod registra, munimenta, et sigillum dicti archidiaconatus jurisdiccionem quomodolibet concernencia eidem magistro Ricardo facerent liberari.

Feb. 13.- Henry de Schorne, being a pluralist, resigns the Archdeaconry of Hereford. [1] The Bishop commissions Roger de Orleton and William de Stretton to take charge during the vacancy.

ARCHIDIACONATUS HEREFORDENSIS.- Memorandum quod xiij die mensis Februarii in presencia magistri Thome de Orletone, domini Rogeri de Breintone, Johannis de Bromfelde, et Walteri de Maddele, publici notarii, venerabilis vir, magister H. de Schorne, tunc Archidiaconus Herefordensis, resignavit archidiaconatum suum predictum coram venerabili in Christo patre, domino Ada, etc., apud Bosebury, sub forma que in constitucione sanctissimi patris in Christo domini Johannis, divina providentia Pape xxij, contra plurales edita continetur.


[1] He was going to reside at Avignon, but was allowed, by Papal dispensation, to retain his Canonry and the Rectory of Shinfield, to which he afterwards added the Rectory, of Lugwardine and a Canonry of London.

Episcopi Herefordensis. 61

A.D. 1318. Et statim in crastino commisit dominus magistro Rogero de O[r]letone et Willelmo de Strettone, Rectori ecclesie de Rethir, custodiam seu administracionem spiritualitatis ejusdem archidiaconatus vacantis per suas patentes litteras tenoris qui superius continetur.

Feb. 13.- The Bishop appoints the Official to be Vicar General in his absence. Also commissions him to inquire into the offerings at the image of the Virgin in the Church of Madley.

Memorandum quod dominus Episcopus commisit cognicionem spiritualitatis officiali suo ut vicario suo in absentia generali sub forma que superius continetur, xiij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxvij.

Item commisit eidem, die predicto, cognicionem et decisionem oblacionum ad ymaginem beate Marie virginis in ecclesia de Maddele proveniencium unacum venerabilibus viris, dominis Decano et Capitulo Herefordensibus, prout inferius continetur.

Feb. 14.- Commission to the Official to inquire whether the Chapel of Alcaston is served by the Rector of Acton Scott.

COMMISSIO FACIA OFFICIALI HEREFORDENSI AD INQUIRENDUM UTRUM CAPELLA DE ALKAMSTONE LIBERA SIT A CURA.- Adam, etc, dilecto in Christo filio, Officiali suo salutem, etc. Quia intelleximus quod in capella de Alkamstone parochianis ejusdem hactenus per Rectorem ipsius vel suum presbyterum sacramenta et sacramentalia ministrantur, et prout patet in registro bone memorie domini predecessoris nostri proximi, Johannes de Kyneleye talem habuit institucionem in ipsa, sicut alii Rectores in ecclesiis seu capellis curatis, licet nobilis vir dominus Comes Arundellie ad ipsam tanquam liberam modo presentet, et inquisicio ad presentacionem hujusmodi facta curam animarum ejusdem parochie ad Rectorem de Actone Scot asserat pertinere, nullam causam racionabilem assercionis hujusmodi pretendendo, nos volentes super hiis per processum debitum plenius informari, ne cura animarum parochianorum capelle predicte per quorumcunque, quod absit, desidiam negligatur, vobis committimus et mandamus quatinus, vocatis dicto Rectore de Actone Scot et ceteris quorum interest cum ipso, et aliis viris fidedignis, inquiratis de premissis quamcicius commode poteritis diligencius veritatem, ut per hujusmodi inquisicionem, et alias

62 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. informaciones justas et racionabiles, scire plenius valeamus cui curam parochie dicte capelle committere debeamus. Et quid inveneritis in premissis, etc. Datum apud Bosebury, xiiij die mensis Februarii, anno Domini, etc.

Feb. 14.- The Bishop assigns the canonical house lately held by Henry de Schorne to John de la Felde.

DOMUS CANONICALES QUE FUERUNT DOMINI ARCHIDIACONI HEREFORDENSIS.- Memorandum quod xiiij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxvij, apud Bosebury contulit dominus domino Johanni de la Felde, canonico Herefordensi, [1] domos canonicales quas magister Henricus de Schorne, Archidiaconus Herefordensis, apud Herefordiam optinebat per collacionem aliarum domorum quas dominus Rogerus de Northbourgh, nuper canonicus Herefordensis, ibidem optinuit per eundem patrem alia[s] sibi factam vacantes.

Et eisdem die et loco mandavit Janitori suo Herefordie pro induccione ejusdem.

Feb. 16.- The Bishop instructs the Official to inquire into the alleged neglect of the Parish of Orcop by the Priory of Llanthony Prima.

[Fol. 17b.] LITTERA EXCITATIVA MISSA OFFICIALI CONTRA PRIOREM ET CONVENTUM LANTHONIE PRIME PRO CURA ANIMARUM ECCLESIE DE ORECOP.- Officiali suo salutem. Querelam gravem parochialis ecclesie de Orcop nostre diocesis recepimus continentem quod religiosi viri Prior et Conventus Lanthonie Prime, Menevensis diocesis, tanquam sibi appropriatam optinere dicuntur, curam animarum que in ea iminet dampnabiliter negligentes, eidem ecclesie per vicarium idoneum seu alium presbyterum sufficientem nullatenus faciunt deserviri nec sacramenta ecclesiastica ipsius parochie temporibus debitis ministrari; ita quod propter pastoris negligenciam aliqui infirmi de parochia predicta morientes sacramentis ecclesiasticis, proh dolor, caruerunt. Quocirca vobis committimus et mandamus quatinus, si certa est, dictorum religiosorum excessum tam periculosum, dampnabilem, et enormem per omnem censuram ecclesiasticam tam salubriter quam celeriter corrigere studeatis. Datum Gloucestrie, xvj die Februarii, anno Domini MCCCxvij.


[1] He held the Prebend of Cublington.

Episcopi Herefordensis. 63

A.D. 1318. Feb. 12.- Commission to the Prior of Monmouth and others to excommunicate those who had violated the canonical sanctuary of the Church of Monmouth, when Walter Herbard had taken refuge therein.

COMMISSIO AD DENUNCIANDUM ILLOS EXCOMMUNICATOS QUI CUSTODIAM APPOSUERUNT CIRCA ECCLESIAM MONEMUTE OCCASIONE WALTERI HERBARD CONFUGIENTIS AD IPSAM.- Episcopus discretis viris filiisque in Christo dilectis, domino Priori Monemute, Decano de Ircheenfelde, vicario ecclesie de Castro Godrici, et magistro Ricardo de Sidenhale, presbytero ac commensali nostro salutem, etc. Ad inquirendum, reformandum, corrigendum, et puniendum quorundam sacrilegoram excessus qui erga libertates ecclesiasticas immunitatem confugientibus ad ecclesiam a sacro canone indultam in ecclesia Monemute nostre diocesis, ausu temerario violarunt, claustrum et domos prioratus ejusdem frangendo, in vicarium ipsius ecclesie et ejus clericum manus violentas injiciendo, in dicta ecclesia et ejus cimiterio as meatibus eorundem custodiam apponendo occasione cujusdam confuge ad ecclesiam antedictam, et quamplurimas alias injurias faciendo contra canonicas sancciones, necnon ad denunciandum cum omni sollempnitate omnes et singulos hujusmodi sacrilegos excommunicatos, sacris ad hoc vestibus assumptis, cruce in manibus erecta, pulsatis campanis, candelis accensis et extinctis, necnon ad convocandum cleram et populum nobis subjectum ad assistendum vobis in hujusmodi faciendis, et, si necesse fuerit, ad supponendum ecclesiam predictam ecclesiastico interdicto vobis et cuilibet vestrum conjunctim et divisim committimus vices nostras cum coercicionis canonice potestate. Datum apud Bosebury, xij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxvij.

Feb. 27.- The Bishop allows Walter de Shobdon, the Queen's Seneschal, to have Mass said in his own private Chapel by his own priest.

CANTARIA CONCESSA DOMINO W. DE SCHOBBEDONE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, domino Waltero de Schobbedone, militi, domine Regine senescallo, salutem, etc. Tue devocionis precibus inclinati ut in oratorio seu capella manerii tui de Schobbedone predicti divina possis facere per idoneum presbyterum celebrari, dummodo per hoc parochiane ecclesie vel aliis quorum interest nullam prejudicium generetur, tibi tenore presencium liberam in Domino concedimus facultatem. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, xxvij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxvij, etc.

64 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. March 2.- The Bishop undertakes to pay to the Pope eight marks on account of the Prebend of Wanstron in Wells Cathedral.

WANDESTROE.- Memorandum quod ij die mensis Marcii, anno Domini supradicto, Londoniis, obligavit se dominus in octo marcis camere domini Pape, pro fructibus, redditibus, proventibus, et obvencionibus prebende de Wendastre in ecclesia Wellensi, solvendis in festo nativitatis beati Johannis Baptiste, Londoniis, prout se pro fructibus ecclesie de Hanewelle, Lincolniensis diocesis, eidem domino Pape in quadam summa pecunie alias obligavit, secundum quod in quinto folio precedenti plenius continetur.

March 3.- The Bishop borrows £18 13s. 9d. until Easter from John de Burford, a London citizen.

OBLIGACIO DOMINI.- Memorandum quod iij die mensis Marcii obligavit se dominus Johanni de Bureforde, civi Londoniensi, in xviij libris, xiij solidis, ix denariis argenti mutuo receptis ab eodem, solvendis ei Londoniis, vel suo certo attornato, in quindena Pasche proximo futura.

March 4.- Institution to the Rectory of Rudford of Richard Toky, presented by the Abbot and Convent of Gloucester.

ECCLESIA DE RODEFORD.- Memorandum quod iiij die mensis Marcii, anno Domini MCCCxvij apud Westmonasterium, admisit dominus Ricardum Toky, presbyterum, ad ecclesiam de Rodeford, vacantem per resignacionem Reymundi de la More, Rectoris ejusdem ecclesie, racione permutacionis facte cum ipso Reymundo de ecclesia de Nymdesfelde diocesis Wigorniensis, quam ipso Ricardus optinebat, ad presentacionem Abbatis et Conventus Gloucestrie, verorum patronorum ejusdem, et ipsum instituit in eadem. Et tunc mandavit vicario de Newent pro induccione ipsius.

March 4.- The Bishop obtains from the Bishop of Worcester permission to ordain William de Lugwardine, Rector of Hartlebury, in the Diocese of Worcester.

WILLELMUS DE LUGWARDYN, RECTOR DE HERTLEBURY.- Memorandum quod eisdem die, anno, et loco, ad peticionem Willelmi de Lugwardyn, Rectoris ecclesie de Hertlebury, Wigorniensis

Episcopi Herefordensis. 65

A.D. 1318. diocesis, institit dominos Episcopus Herefordensis erga dominum Thomam Episcopum Wigorniensem ut sibi concederet litteras suas dimissorias ad sacros ordines suscipiendos ab eodem domino Episcopo Herefordensi, licet ipse eum posset ordinare racione originis sue [in] civitate Herefordensi et patrimonii quod habet in diocesi Herefordensi. Et ipse Episcopus Wigorniensis annuit votis ejusdem [domini] Episcopi Herefordensis proferendo hec verba: Si ipse Willelmus sit subditus meus, volo et concedo quod sum ad omnes sacros ordines promoveatis, presente A. de ...

Acknowledgment of a debt of £20 owing to Hamo de Chigwell, and of £20 to Geoffrey Heieham.

[Fol. 18.] OBLIGACIONES.- Memorandum quod dominos obligator Hamoni da Chickewelle in xx libris solvendis in festo sancti Johannis Baptiste.

Item obligator domino Galfrido Heieham in xx libris solvendis quando fuerit requisitus.

March 18.- Dispensation for illegitimate birth granted to John de Collington.

DISPENSACIO PRO JOHANNE DE COLYNTONE.- Memorandum quod xviij die mensis Marcii, anno Domini MCCCxvij, apud Sugwas, dispensavit dominos cum Johanne Colyntone, acolito, super defectu natalium quem patitur de soluto genitus et soluta, juxta tenorem litteraram apostolicaram sibi in hac parte directarum.

March 22.- The Bishop, deputed to provide John Brown, a poor priest, to a benefice in the gift of the Abbot and Convent of Cormeilles, commissions Adam Carbonel to act for him in the matter.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO ADE CARBONEL PRO JOHANNE BROUN, PAUPERE PRESBYTERO, SUPER PROVISIONE SIBI FACTA.- Memorandum quod xxij die mensis Marcii, anno Domini supradicto, apud Celake, dominus Adam Episcopus Herefordensis, executor per sedem Apostolicam deputatus super provisione facta Johanni Broun, pauperi presbytero Herefordensis diocesis, de beneficio spectante ad collacionem vel presentacionem Abbatis et Conventus de Cormeliis in


[1] The rest of the line is cut off.

66 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. diocesi Herefordensi vices suas in hac parte exequendas commisit magistro Ade Carbonel, canonico Herefordensi, in forma superius annotate.

March 25.- Memorandum that a commission was given to Richard de Sidenhale to take charge of the Archdeaconry of Hereford during the vacancy caused by the resignation of Henry de Schorne.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO RICARDO DE SIDENHALE DE ADMINISTRACIONE SPIRITUALIUM ARCHIDIACONATUS HEREFORDENSIS.- Memorandum quod xxv die mensis Marcii, anno Domini millesimo CCCxviij incipiente apud Kilpeke, commisit dominus magistro Ricardo de Sidenhale administracionem spiritualium archidiaconatus Herefordensis vacantis per resignacionem magistri Henrici de Schorne in forma qua ei commisit administracionem Salopsire, prout superius continetur.

March 26.- Memorandum that the charge of the Archdeaconry of Hereford was given to Richard de Sidenhale and William de Stratton jointly.

Memorandum quod xxvj die mensis Marcii, anno Domini MCCCxviij, apud Sugwas commisit dominus magistro Ricardo de Sidenhale et Willelmo de Strettone, Rectori ecclesiede Rethir, Herefordensis diocesis, spiritualitatem archidiaconatus Herefordensis in forma suprascripta conjunctim et divisim.

March 27.- The Bishop, going to Allensmore, at the request of the parishioners, to consecrate a cemetery, receives a protest from two Canons that this would be an infringement of the rights of the Cathedral Church. The parishioners confessing the protest to be well founded, the Bishop inhibits any infringement of the admitted privileges of the Cathedral Church.

[Fol. 18b.] LITTERA DOMINI NE CONSECRACIO CIMITERII DE MORA ALANI SIT PREJUDICIALIS ECCLESIE HEREFORDENSI.- Universis pateat per presentes quod xxvij die mensis Marcii, anno Domini millesimo CCCxviij coram nobis, Ada, etc., in cimiterio ecclesie de Mora Alani, nostre diocesis, ad dedicandum dictum cimiterium per parochianos ejusdem humiliter requisito, comparuerunt discreti viri, magister Adam Carbonel, et dominus Jacobus de Henley, canonici nostre ecclesie Cathedralis Herefordensis, nomine et vice ejusdem

Episcopi Herefordensis. 67

A.D. 1318. Capituli, allegantes quod si dictum cimiterium dedicaretur, cederet ad perpetuum prejudicium ecclesie Cathedralis et Capituli predictorum, pro eo quod sepultura omnium et singulorum parochianorum ecclesie de Mora Alani predicte pertinet ad ecclesiam Cathedralem predictam ut matricem ecclesiam: propter quod super jure sepulture predicte volentes plenius cerciorari, eosdem parochianos requisivimus publice et solempniter, si quod jus sepulture in dicto cimiterio haberent vel eis competeret quoquomodo; ad quod dicti parochiani et saltim majores de parochia predicte, videlicet Thomas de Baire, Hugo Gyne, Johannes Brayn, Johannes de Bolynghope, Johannes de la Grene, Johannes filius Galfridi, Robertus Gyne, Willelmus de Burcote, Walterus de Nortone, Hugo de Willenhale, Thomas filius Willelmi, Radulfus filius Hugonis, Robertus Edrich, Henricus Martin, Henricus Coke, Thomas de la More, nomine suo et aliorum omnium et singulorum quorum interest vel interesse poterit in hac parte, publice fatebantur quod nullum jus habuerunt sepulture in eodem cimiterio nisi de gracia dictorum dominorum Decani et Capituli pro pueris dumtaxat et pauperibus parochie memorate: unde nos confessionem eorundem secuti de ipsorum omnium et singulorum consensu expresse inhibuimus sub pena excommunicacionis majoris, quam exnunc prout extunc tulimus in hiis scriptis in omnes et singulos in contrarium venientes, opem prebentes, consilium, auxilium, vel favorem, quod nullum aliud jus sepulture quam superius exprimitur juxta eorundem confessionem superius annotatam aliquo colore vendicent seu procurent pro se, suis seu quibuscunque aliis imperpetuum. Ad quod eciam nostra jurisdiccione ex ipsorum consensu expresse prorogata et de consensu venerabilis viri domini Johannis de Aquablanka, Rectoris ejusdem ecclesie de Mora Alani, coram nobis personaliter constituti, qui eciam ejusdem loci Ordinarius pleno jure existit, ipsos parochianos omnes et singulos condempnamus in hiis scriptis, justicia suadente. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, die et anno Domini supradictis, etc.

March 28.- The Bishop, being about to leave the Diocese, appoints Richard de Vernon to be Vicar-General during his absence.

COMMISSIO FACTA VICARIO GENERALI DOMINI IPSO IN REMOTIS AGENTE.- Episcopus, etc., dilecto in Christo filio magistro Ricardo de Vernoun, officiali suo, salutem, etc. Quia ob causam racionabilem extra diocesim nostram agentes administracioni spiritualium

68 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. intendere non valemus, vos in spiritualibus vicarium nostrum cum potestate presentatos ydoneos ad beneficia vacancia auctoritate nostra admittendi et instituendi in ipsis, et alia omnia circa hec et alia faciendi que ad officium vicarii pertinere noscuntur, ordinamus et constituimus per presentes, et vobis in hiis committimus vices nostras cum coercicionis canonice potestate. In cujus rei, etc. Datum apud Bosebury, xxviij die Marcii, anno Domini supradicto.

March 28.- The Bishop empowers the Official to correct the abuses which had come to light during the Visitation of the Forest, Ross, and Archenfield Deaneries.

COMMISSIO FACTA OFFICIALI DE CORRECCIONIBUS VISITACIONIS.- Episcopus dilecto in Christo filio, officiali suo, salutem, etc. Cum nos nuper ecclesias Decanatus de Foresta, jure ordinario visitantes, defectus, crimina, et excessus, qui lineam correccionis exposcunt, invenerimus, vobis ad correccionem hujusmodi faciendam, et ad instituendum et destituendum rectores et vicarios, porciones vicariorum juxta sancciones canonicas augmentandas, se eciam vicarios de novo juxta juris exigenciam ordinandum, instituendum, et inducendum, et ad alia omnia et singula que racione visitacionis hujusmodi fuerint facienda, vices nostras committimus per presentes cum coercicionis canonice potestate. Datum die, loco et anno predictis.

Item similem commissionem mandavit Episcopus eidem officiali pro decanatibus de Ros et de Irchenfeude.

The Bishop, commissioned to receive the first-fruits of vacant benefices in the four Welsh Dioceses, empowers Thomas de Orleton to act for him in the matter.

[Fol. 19.] COMMISSIO FACTA EPISCOPO HEREFORDENSI DE RECEPCIONE DENARIORUM DE BENEFICIIS VACANTIBUS IN DIOCESIBUS MENEVENSI, LANDAVENSI, BANGORENSI ET ASSAVENSI. QUAM RECEPCIONEM IPSE COMMITTIT MAGISTRO THOME DE ORLETONE.- Adam, etc., magistro Thome de Orletone, Rectori ecclesie de Acle, Norwicensis diocesis, salutem, etc. Litteras venerabilis viri, domini Rigaudi de Asserio, canonici Aurelianensis, domini Pape capellani, et ejusdem in Anglia nuncii, venerabili patri, domino ... Dei gracia Menevensi Episcopo, directas inspeximus, tenorem qui sequitur continentes:

Episcopi Herefordensis. 69

A.D. 1318. Reverendo patri in Christo, domino ... Dei gracia Menevensi Episcopo Rigaudus de Asserio, canonicus Aurelianensis, domini Pape capellanus, et ejusdem ac sedis Apostolice in Anglia, Wallia, Scotia, et Hibernia nuncius, ac collector fructuum primi anni beneficiorum exemptorum in Anglia vacancium per dominum nostrum Papam ad terminum reservatorum specialiter destinatus, salutem cum reverencia debita tanto patri. Volentes laboribus variis et expensis subditorum vestrorum qui nobis domini nostri Pape [ministro] tenentur seu tenebuntur racione fructuum beneficiorum suorum eidem domino nostro Pape debitorum parcere, et eosdem, in quantum possimus, in ipsorum fructuum solucione relevare, Paternitatem vestram requirimus et rogamus, vobis nichilominus in virtute obediencie qua sedi Apostolice tenemini, cum reverencia qua decet, firmiter injungentee, quatinus omnes et singulos dictorum fructuum debitores tam preteritos, presentes, quam futuros, vestre diocesis, pro tempore moneatis, seu moneri faciatis, auctoritate nostra quam paternitati vestre in hac parte committimus per presentes, sub pena excommunicacionis quam in ipsos et in eorum quemlibet monicione premissa feratis in hiis scriptis nisi fecerint quod mandatur, quod omnes pecuniarum summas in quibus tenentur seu tenebuntur racione beneficiorum suorum seu vacancium, reverendo patri in Christo, domino Episcopo Herefordensi apud Herefordiam vel suo certo mandatario terminis in suis obligatoriis expressatis absolvant et ab eodem acquietanciam de soluto recipiant, prout decet. Alioquin omnes et singulos per nos, alium seu alios, canonice monitos monicionibus hujusmodi non parentes quos nos exnunc in hiis scriptis excommunicamus excommunicatos in ecclesia Assavensi et aliis de quibus videritis faciendum publice et solempniter denuncietis seu denunciari faciatis, donec nobis de ipsorum satisfaccione constiterit et absolucionis beneficium in forma juris meruerint optinere. Vos vero dictas pecuniarum summas quas receperitis, prefato domino Episcopo, apud Herefordiam vel suo ibidem certo mandatario nomine nostro cum tuto conductu solvatis et liberetis, precaventes si qua sint in vestra diocesi beneficia, quorum fructus domino nostro Pape debeantur, pro quibus nondum compositum extiterit pro jure domini nostri Pape, quod rectores eorundem, seu illos qui fructus habuerint, seu habent, canonice compellatis ad componendum et satisfaciendum suo tempore secundum formam litteraram domini nostri Pape. Alias autem si in premissis omnibus vel in aliquo eorundem negligentes fueritis, vel rebelles, vel alias non impleveritis quod mandamus, vobis ingressum ecclesie

70 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. interdicimus; quod si per sex dies sustinueritis, vos suspendimus a divinis, merito graviora formidantes, non intendentes ex hoc commissionem alias vobis factam revocare, set ut eandem cum majori diligencia effectui debito mancipetis et circa multos possitis excusari. Presentes litteras vobis duximus dirigendas, cum eciam ad hoc necessitas nostri officii nos compellat. Datum Londoniis in domo Decani sancti Pauli, vij die Marcii, anno a Nativitate Domini MCCCxviij. Verum quod nos, per instantem tractatum apud Leicestriam habendum, cui nos oportebit unacum quibusdam aliis prelatis et proceribus interesse, et per alia nostra et ecclesie nostre negocia impediti, receptui dicte pecunie non poterimus intendere per nos ipsos, de industria et fidelitate vestra satis confisi, vos juxta tenorem et formam litterarum ipsarum nostrum certum mandatarium ad dictam pecuniam [recipiendam] et custodiendam quousque dominus Rigaudus predictus vel nos duxerit vel duxerimus mittere pro eadem, et acquietancias solventibus faciendas deputamus, ordinamus, et constituimus per presentes. De nominibus autem solvencium et de summis pecuniarum vobis solutis ipsum dominum Rigaldum [et] nos, cum super hoc fueritis requisiti, curetis reddere cerciores.

April 26.- The Bishop commissions certain Friars to hear confessions, etc., within the Diocese.

[Fol. 19b.] COMMISSIO FACTA FRATRIBUS PREDICATORIBUS JUXTA CONSTITUCIONEM DOMINI BONIFACII.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, rectoribus, vicariis, presbyteris parochianis, et aliis ecclesiarum prelatis per nostram Herefordensem diocesim constitutis, salutem, etc. Quia nos religiosos viros, fratres Johannem de Rectham, Willelmum le Power, Radulfum de Aras, Osbertum de Temedebury, Willelmum de Lantonia, Nicholaum de Houtone, ordinis Predicatorum, nunc de Conventu Salopsire, ad confessiones audiendas, absoluciones impendendas, et salutares penitencias injungendas ac sermones populo faciendos, ad eadem nobis canonice presentatos, duximus admittendos, secundum tenorem constitucionis felicis recordacionis domini Bonifacii Pape octavi edite in hac parte, vobis mandamus in virtute obediencie firmiter injungentes quatinus cum eosdem fratres ad ecclesias vobis subjectas contigerit declinare, eos ad premissa curetis graciose admittere et ob Dei reverenciam favorabiliter pertractare. In cujus, etc., nostras litteras eisdem

Episcopi Herefordensis. 71

A.D. 1318. fratribus fieri fecimas has patentes. Datum apud Monytone super Waiam, xxvj die mensis Aprilis, anno Domini supradicto.

May 1.- Acknowlegment of the receipt of 35 marks as first-fruits from the Deanery of St. Asaph, 7½ marks from Llandderfel, 12 marks from Llanwrin, and 4½ marks from Machynileth.

ACQUIETANCIA DE PECUNIA RECEPTA DE BENEFICIIS ASSAVENSIS DIOCESIS VACANTIBUS.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., subcollector fructuum primi anni beneficiorum ecclesiasticoram vacancium per dominum nostrum Papam reservatorum ad triennium a venerabili viro, domino Rigaldo de Asserio, canonico Aurelianensi, domini Pape capellano, et ejusdem ac sedis Apostolice in Anglia, Wallia, Scotia, et Hibernia nuncio, ac principali eorundem fractuum collectore specialiter in Menevensi, Assavensi, Landavensi, et Bangorensi diocesibus deputatus, recepimus et habuimus ex venerabili patre in Christo, Domino D[avid ap Blethyn], Dei gracia Episcopo Assavensi, per manus Aviani de Bromfeld, clerici sui, solventis xxxv marcas sterlingorum pro fructibus primi anni de decanatu Assavensi vacante infra terminum supradictum. De qua quidem pecunia ipsum dominum Episcopum et suum clericum acquietabimus erga dominum Rigaldum predictum. In cujus rei, etc. Datum apud Wormele, prima die Maii, anno Domini MCCCxviij.

Similem acquietanciam fecit dominus eidem Episcopo de vij marcis et dimidia de ecclesia de Landeruael. Et de xij marcis de ecclesia de Llanoryn. Et de iiij marcis et dimidia de ecclesia de Mathkenlleyth. Quam pecuniam recepit magister Thomas de Orletone, liberandam domino Rigaldo predicto.

May 7.- The Bishop commissions the Official to decide the appeal of the Abbot and Convent of Cormeilles against Adam Carbonel, the Bishop's Commissary, in the matter of the presentation of John Brown to a benefice.

COMMISSIO IN CAUSA APPELLACIONIS PRO JOHANNE BRUN, PAUPERE PRESBYTERO.- Adam, etc., ad providendum domino Johanni Broun, pauperi presbytero, de beneficio ecclesiastico cum cura vel sine cura spectante communiter vel divisim ad collacionem, presentacionem, seu provisionem religiosorum virorum Abbatis et Conventus de Cormeliis, Lexoviensis diocesis, si quod in civitate vel diocesi Herefordensi vacat, vel quamprimum ad id optulerit se

72 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. facultas execucionis, unicus a sede Apostolica deputatus, dilecto in Christo filio, magistro Ricardo de Vernoun, officiali nostro, salutem, etc.; ad cognoscendum et procedendum in causa appellacionis a magistro Ada Carbonel, nostre Herefordensis ecclesie canonico, in hac parte commissario nostro speciali, ex quibusdam gravaminibus per dictum commissarium nostrum prefatis religiosis, ut dicitur, illatis, ex parte eorundem religiosorum ad nostram audienciam interjecte, de quibus in suggestione a nobis ex parte eorundem sub data inferius contenta impetrata plenius continetur, vobis vices nostras committimus cum coercicionis canonice potestate quousque eas duxerimus revocandas. Datum apud Bodenham Non. Maii, anno Domini MCCC octavo decimo, etc.

May 7.- The Bishop inhibits Adam Carbonel from acting in the matter of John Brown until the appeal of the Abbot and Convent of Cormeilles has been heard.

INHIBICIO IN HAC PARTE.- Adam, etc., ad providendum domino Johanni Broun, presbytero, de beneficio ecclesiastico cum cura, vel sine cura spectante cummuniter vel divisim ad collacionem, etc. (ut supra), deputatus, dilecto etc., magistro Ade Carbonel, ecclesie nostre Herefordensis canonico, cum illa clausula "quousque vices nostras duxerimus revocandas," nostro in hac parte commissario speciali, salutem, etc. Ex parte dictorum religiosorum nobis exstitit intimatum quod cum prefatus dominus Johannes eosdem religiosos super hujusmodi provisione eidem facienda, juxta tenorem rescripti apostolici nobis in hac parte directi, coram vobis traxisset in causam, ex parte eorundem religiosorum contra vos jurisdiccionemque vestram hujusmodi negotio provisionis pretensam, ac contra dictum dominum Johannem ejusque intencionem, necnon contra dictum rescriptum apostolicum, et graciam eidem domino Johanni concessam, si que sint, ac contra citacionem vestram eisdem religiosis factam, vim, formam, et effectum rescripti, gracie, et citacionis predictorum, fuit in forma juris excipiendo propositum quod vos auctoritate dicti rescripti seu commissionis vobis in hac parte facte ad providendum eidem domino Johanni de hujusmodi beneficio procedere non potuistis, nec debuistis de jure, pro eo quod idem dominus Johannes tempore impetracionis dicti rescripti ante et post et eciam tunc fuit majoris excommunicacionis sentencia, per bone memorie dominum Ricardum dudum Herefordensem Episcopum seu ejus vices gerentem, in ea parte suum judicem competentem, in ipsum lata

Episcopi Herefordensis. 73

A.D. 1318. [Fol. 20.] dampnibiliter involutus, ex eo quod, licet prefatus dominus Ricardus ante tempus impetracionis dicti rescripti sufficienter monuisset et inhibuisset ne quis ad alios sacros ordines ad falsum seu fictum titulum se faceret promoveri sub pena majoris excommunicacionis sentencie, quam in contravenientes per se seu vices suas gerentem publico et canonice promulgavit, dictus tamen dominus Johannes, ante tempus impetracionis dicti rescripti, post et contra monicionem et inhibicionem hujusmodi, cui de premissis verisimiliter non latebat, ad falsum seu fictum titulum ab eodem domino Ricardo se fecerat promoveri, dictam majoris excommunicacionis sentenciam ipso facto incurrens, sicque excommunicatus dictum rescriptum ex premissa causa nullum et invalidum impetravit, seu fecit temere impetrari, ut cum fuisset in dicto rescripto contentum quod, si dictus dominus Johannes bone vita et laudabilis conversacionis et honeste reperitur, tunc de beneficio hujusmodi provideretur eidem, ac pars dictorum religiosorum ut prius in forma juris eidem coram vobis objecit quod idem dominus Johannes tempore impetracionis dicti rescripti ante et post et eciam tunc fuit criminosus crimine adulterii, et incestus cum Agneta de Coccone, consanguinea sua, ipsum quartum gradum consanguinitatis attingente, ante tempus impetracionis dicti rescripti scienter commissi dampnabiliter maculatus; quo tacito, quod si fuisset expressum dominus Papa hujusmodi rescriptum minime concessisset, fuit dictum rescriptum fraudulenter et per maliciam impetratum, propter quod autoritate dicti rescripti surrepticii seu commissionis vobis facte obstantibus premissis jurisdiccionem seu potestatem providendi eidem de hujusmodi beneficio minime sumpsistis, [dicentes] ad providendum sibi de beneficio hujusmodi procedere non potuisse de jure; et cum hujusmodi excepciones a nobis canonice et simpliciter fuissent admisse, pars dictorum religiosorum congruis loco et tempore coram vobis sufficienter comparens terminum competentem ad probandum excepciones sic admissas sibi concedi cum instancia debita postulavit, sed vos partem sic petentem audire et premissa sibi concedere non curastis, quin potius denegastis et parti eorundem religiosorum terminum peremptorium et nimis brevem octo dierum spacium minime continentem ad probandum excepciones hujusmodi predixistis, in dictorum religiosorum prejudicium non modicum et gravamen, unde ex parte eorundem religiosorum, senciencium se ex his per vos indebite pregravari, ad andienciam nostram extitit, ut asseritur, legitime appellatum.

74 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. Quare vobis inhibemus [et] per vos omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus, et mandamus ne pendente coram nobis hujusmodi appellacionis causa, quicquam in prejudicium dicte partis appellacionis causa [vel] occasione attemptetis et attemptent, faciatis seu faciant aliqualiter attemptari, quominus liberam habeat appellacionis sue prosecucionem, prout justum fuerit, antedicte. Citetis eciam seu citari faciatis peremptorie prefatum dominum Johannem, partem in hac parte preveniente appellatam, quod compareat coram nobis vel commissario nostro in ecclesia nostra Cathedrali Herefordensi die Lune proximo, ante festum sancti Ethelberti, in hujusmodi appellacionis causa processurus, facturus, et recepturus in eadem quod justicia suadebit. De die vero recepcionis presencium, et quid feceritis in premissis, etc. Datum apud Bodenham, Nonis Maii, anno Domini MCCC octavo decimo, etc.

May 10.- The Bishop, in the absence of the Official, commissions Richard de Sidenhale, Rector of Hope Mansel, to represent him in the Consistory Court.

[Fol. 20b.] COMMISSIO FACTA MAGISTRO DE SIDENHALE.- Episcopus, etc., discreto viro, etc., magistro R. de Sidenhale, Rectori ecclesie de Hopemaloisel nostre diocesis, salutem, etc. Ad audiendum et fine debito terminandum causas et negocia in consistoriis nostris mota et movenda necnon ad inquirendum, etc., in nostri officialis absencia vobis committimus vices nostras, etc. Datum apud Bosebury, x die mensis Maii, anno Domini MCCCxviij.

May 18.- The Bishop confirms the ordination of William de Stockton, who has been ordained deacon in London, without letters dimissory from the Bishop.

APPROBACIO ORDINUM WILLELMI DIE STOKTONE, DIACONI.- Adam, etc., dilecto Willelino de Stoktone, diacono, de nostra diocesi oriundo, salutem, etc. Peticio tua nobis exhibita continebat quod cum tu ad titulum vicarie tue quam in ecclesia sancti Pauli optinebas et optines in presenti a bone memorie domino Radulfo, quondam Londoniensi Episcopo, ad minores ordines, et a venerabili patre, domino Waltero, Dei gracia nun Cantuariensi Archiepiscopo, totius Anglie Primate, tunc autem Episcopo Wigorniensi, in ecclesia, sancte Pauli predicte, ex licencia ejusdem quondam Londoniensis Episcopi, ordines celebrante, ad ordinem subdiaconi, et ab ipso domino Londoniensi Episcopo ad ordinem diaconi te

Episcopi Herefordensis. 75

A.D. 1318. ordinari procurasses, fitteris dimissoriis a domino Herefordensi Episcopo non optentis, propter quod tuam times conscienciam onerari, tibi super hoc dignaremur de salubri remedio providere; nos igitur tuis piis supplicacionibus inclinati, quicquid per venerabiles patres predictos factum extitit in hac parte ratificamus et tenore presencium confirmamus. In cujus rei, etc. Datum apud Heiebary, xviij die mensis Maii, anno Domini MCCCxviij.

May 14.- Memorandum that John de Lugwardine, meeting the Bishop between Gloucester and Oxford, had presented Papal letters providing him with a benefice in the gift of the Bishop. Also that Reginald de Munslowe had obtained a similar provision.

[Fol. 21.] LITTERE APOSTOLICE SUPER ORACIA FACTA MAGISTRO JOHANNI DE LUGWARDINE DE BENEFICIO SPECTANTE AD COLLACIONEM EPISCOPI HEREFORDENSIS. [1]- Memorandum quod xiiij die mensis Maii, anno Domini MCCCxviij, magister Johannes [de] Lugwardyn, comparens coram domino Ada, Episcopo Herefordensi, in prato inter Godestowe et Oxoniam, exhibuit eidem litteras apostolicas super gracia sibi facta de beneficio ecclesiastico spectante ad collacionem Episcopi Herefordensis cujus redditus et proventus xx marcarum valorem annuum non excedent.

Cujus gracie executores existunt dominus Episcopus Landsvensis, Archidiaconus Menevensis, et magister Ricardus Abel, canonicus Lichfeldensis, quorum unus, videlicet Archidiaconus Menevensis, fecit processum in hac parte consuetum, cujus copiam tradidit dictus magister Johannes predicto domino Episcopo, die, anno, et loco predictis.

Item memorandum de Reginald [de] Munslowe, clerico, quod similiter contra Episcopum Herefordensem impetravit c[ujus] executor factus extitit magister J. de Orletone, canonicus Herefordensis.

June 3.- Memorandum that John, son of Palaeologus Catharia, by his proctor, Bartholomew de Regio, Canon of Genoa, presented to the Bishop Papal letters providing him with a Canonry of Hereford.

PRESENTACIO PROCESSUS JOHANNIS NATI PALIALOGI CATHARIE, CANONICI HEREFORDENSIS. [2]- Memorandum quod iij die mensis Junii,


[1] See Pap. Reg. 7 Id. July. 1317.
[2] See Pap. Reg. 17 Kal. May, 1317.

76 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. anno Domini MCCCxviij, apud Heybury juxta Londonias, dominus Bartholomeus de Regio, canonicus Januensis, camerarius domini Luce, Dei gracia tituli sancte Marie in Via Lata diaconi cardinalis, procurator domini Johannis predicti, habens procuratorium ad infrascripta exhibuit domino Ade Herefordensi processum domini Busoli de Parma, canonici Tornacensis, executoris ad infrascripta unacum Abbate Monasterii sancti Siri Januensis, et Decano Exoniensi, de canonicatu et prebenda ex collacione domini Pape quam duxerit acceptandam in ecclesia Herefordensi, presentibus magistro R. de Vernon, officiali Herefordensi, domino R. de Breyntone, Rectore ecclesie de Monytone.

June 1.- The Bishop commissions Gilbert de Middleton, Archdeacon of Northampton, to act for him in the matter of an exchange of a prebendal portion of Burford, held by William de Ayermin, with a Canonry of St. Patrick's, Dublin, held by Walter de Islip.

BUREFORDE-COMMISSI0 FACTA VENERABILI VIRO, MAGISTRO G. DE MIDDLETONE, ARCHIDIACONO NORTHAMPTONE.- Episcopus venerabili viro, magistro G. de Middletone, Archidiacono Northamptone, salutem, etc. Ad canonice admittendum magistrum Walterum de Istelepe ad porcionem in ecclesia de Bureford nostre diocesis quam dominus Willelmus de Ayremynne habuit in eadem, in manus nostras resignatam occasione permutacionis de eadem porcione inter ipsum dominum Willelmum de Airemynne et eundem dominum Walterum, cum canonicatu et prebenda in ecclesia sancte Patricii Dublinensi, et ad instituendum eundem magistrum Walterum in ipsa, et ad ipsum inducendum in corporalem possessionem ejusdem seu faciendum induci, vobis vices nostras committimus per presentes. Et quid super hiis feceritis. etc. Datum apud Heiebury juxta Londonias, prima die mensis Junii, anno Domini millesimo CCCxviij, etc.

May 30.- Letter of the King to the Pope, urging the Canonization of Thomas de Cantilupe, late Bishop of Hereford.

LITTERE REGIE MISSE SUMMO PONTIFICI PRO NEGOCIO CANONIZACIONIS DOMINI THOME DE CANTILUP0.- Pape Rex devota pedum oscula beatorum. Rumor jocosus nostris auribus nuper delatus quod negocium canonizacionis desiderate preciosissime margarite, beati Thome de Cantilupo, nuper antistitis Herefordensis, terra

Episcopi Herefordensis. 77

A.D. 1318. oppressi, in vestre sanctitatis curia aliquamdiu ventilatum, receptis nostris litteris deprecatoriis, resumi fecistis, nostrum animum in gaudium vehementer exaltavit, de quo vestre beatitudini ad graciarum acciones multiplices assurgentes, humiliter supplicamus quatinus negocium predictum nostris precibus dignemini maturare, et tam preciosam lucernam modio adhuc suppositam super dignum et debitum candelabrum ut hujuemodi appetentibus magis luceat, ad nostri et totius regni nostri honorem et utilitatem, et ortodoxe fidei augmentacionem et consolidacionem, ut speramus, divino favente presidio collocare procuratoresque ejusdem negocii in prosecucione ac expedicione felici ejusdem habere specialiter commendatos. Conservet etc. Datum apud Westmonasterium, xxx die Maii, anno regni nostri undecimo.

May 30.- Letter of the King to Cardinal de Testa, urging him to use his influence with the Pope for the Canonization of Thomas de Cantilupe.

[Fol. 21b.] ITEM REX SCRIPSIT CARDINALI DE TESTA PRO EODEM NEGOCIO IN HEC VERBA.- Venerabili in Christo patri, domino G., Dei gracia tituli sancti Ciriaci in Termis presbytero cardinali, amico suo karissimo, Rex salutem et sincere dileccionis affectum. Dato nobis intelligi ex testimonio fidedigno quod negocium canonizacionis desiderate preciosissime margarite, beati Thome de Cantilupo, nuper antistitis Herefordensis, terra oppressi, in sancta Romana curia aliquamdiu ventilatum, receptis nostris litteris deprecatoriis, resumi procurastis, noster animus in gaudium vehementer exaltabatur, de quo vobis grates referentes speciales paternitatem vestram affectuosis precibus rogamus quatinus, ut dictum negocium debitum et desideratum sorciatur effectum erga sanctissimum in Christo patrem dominum summum Pontificem, cui pro maturacione et expedicione felici ejusdem scribimus, velitis efficaciter interponere partes vestras; ita quod vobis exinde merito teneamur ad graciarum multiplices acciones. Datum ut supra.

July 29.- The Bishop appoints Adam Murimouth, Andrew Sapity, and Roger de Breinton, to be his Proctors at the Papal Court for receiving moneys due to him, and discharging his debts.

PROCURATORIUM DOMINI IN CURIA ROMANA.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., discretos viros magistros Adam Murymuth, canonicum Herefordensem se juris civilis

78 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. professorem, Andream Sapity, et dominum R. de Breintone, Rectorem ecclesie de Monytone, nostre diocesis, nostros veros et legitimos facimus procuratores in solidum ita quod non sit melior condicio occupantis, sed quod unus inchoaverit eorum quilibet exequi poterit et finire, dantes eisdem et eorum cuilibet plenam potestatem et speciale mandatum exigendi et recipiendi in Curia Romana quecunque debita que nobis debentur et acquietancias solutoribus faciendi, necnon eciam satisfaciendi nostro nomine de debitis in quibus tenemur in eadem curia, et petendi ac recipiendi acquietancias de quibuscunque debitis nomine nostro solutis seu solvendis in eadem, &c., et omnia alia et singula in premissis et circa premissa faciendi et exercendi que nos faceremus seu facere possemus, si personaliter presentes essemus; eciam si mandatum exigent speciale; retum habituri, etc. Datum apud Rue in Pontinio xxix die mensis Julii.

July 29.- The Bishop appoints Roger de Breinton to be his Proctor for taking the oath of fealty to the Pope.

ALIUD PROCURATORIUM.- Universis, etc., quod nos, Adam, etc., discretum virum dominum Rogerum de Breyntone, Rectorem ecclesie de Monytone nostre diocesis, nostrum verum et legitimum procuratorem facimus, ordinamus, et constituimus per presentes, dantes eidem plenam potestatem et speciale mandatum, sacramentum fidelitatis domino nostro summo Pontifici et sacrosancte Romane ecclesie in animam nostram prestandi, etc.; ratum et gratum habituri, etc. In cujus etc. Datum loco, die, et anno in procuratorio superius contentis.

Oct. 18.- The Bishop appoints Thomas de Teffont to be his Proctor in the Court of Canterbury.

PROCURATORIUM DOMINI IN CURIA CANTUARIENSI.- Universis pateat, etc., quod nos, Adam, etc., in omnibus causis et negociis nos et ecclesiam nostram qualitercunque contingentibus, etc., quotiens nos abesse vel adesse contigerit, dilectum nobis in Christo magistrum Thomam de Teffunte, clericum, nostrum verum et legitimum ordinamus, etc., procuratorem, etc. In cujus, etc. Datum Londoniis xv Kal, Novembris, anno, etc., xviij.

Episcopi Herefordensis. 79

A.D. 1318. General form of appointment for Proctor to the Court of Rome.

[Fol. 22.] ITEM FORMA PROCURATORII MITTENDI AD CURIAM ROMANAM.- In omnibus causis et negociis quas et que in Romana curia prosequi et defendere tenemur propter citacionem seu prefixionem juris vel hominis nobis legitime factas vel imposterum faciendas facimus, constituimus, et ordinamus dilectos nobis in Christo - et eorum quemlibet in solidum, ita quod non sit melior condicio occupantis, nostros veros et legitimos procuratores ac nuncios speciales, dantes eis et eorum cuilibet in premissis et non aliis potestatem nomine ecclesie nostre et nostro agendi, defendendi, etc.

Oct. 18.- The Bishop collates Gilbert de Middleton to the Prebend of Hinton, and, four days later, cites William de Knapton, the present holder of the Stall, to shew cause why he should not be removed as a pluralist.

PREBENDA DE HYNYTONE.- Memorandum quod xviij die mensis Octobris, anno Domini MCCCxviij contulit dominus magistro Gilberto de Middletone, clerico, prebendam de Hynetone, vacantem ex causis que secuntur.

CITACIO MAGISTRI W. DE KNAPETONE, INCUMBENTIS POSSESSIONI IPSIUS.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Decano et Capitulo Ecclesie nostre Herefordensis, salutem, etc. Dudum sanctissimus pater et dominus, dominos Clemens divina providencia Papa quintus, volens, post eleccionem factam per eum de venerabili patre domino Waltero, Dei gracia Cantuariensi Archiepiscopo, etc., ad regimen ecclesie Cantuariensis ejusdem, honorare personam et per honorem sibi exhibitum graciam aliis impertiri, eidem patri per suas litteras apostolicas faciendi recipi auctoritate apostolica per se vel alum seu alios, tam in Cantuariensi quam in aliis cathedralibus et collegiatis ecclesiis Cantuariensium civitatis et provincie singulas personas ydoneas in canonicos et in fratres, ac providendi singulis earundem personarum de singulis prebendis in dictis ecclesiis, eciam si quelibet earum plura beneficia ecclesiastica cum cura vel sine cura alias tum canonice optinerent, plenam et liberam sub certa forma concesserat facultatem. Dictusque dominus Archiepiscopus, volens uti cum effectu potestate sibi concessa in hac parte, canonicatum et prebendam in ecclesia nostra Herefordensi nulii alii de jure debitos, siqui tunc vacarent,

80 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. alioquin proxime vacaturos, collacioni sue, quin verius sedis Apostolice, persone ydonee conferendos duxerat reservandos, postmodoque, vacante prebenda de Henytone in ecclesia nostra predicte, dictus pater eandem prebendam in ecclesia nostra predicta, ut premittitur, vacantem unacum canonicatu dicta ecclesie magistro Willelmo de Knaptone virtute gracie predicte contulit, et sibi providit de eadem, ipsumque in possessionem ejusdem induci fecerat corporalem, credens personam ejusdem magistri Willelmi habilem et ydoneam et gracie apostolice in ea parte fuisse capacem: licet ejusdem capax in veritate non fuisset, nec ad personam suam, que ydonea non fuerat, prout gracia apostolica requirebat, se quovismodo extendere poterat gracia supradicta, pro eo et ex eo quod idem magister Willelmus tempore hujus collacionis et provisionis sibi facte de canonicatu et prebenda supradicto titulo institucionis tenuit et adhuc tenet dignitatem archidiaconalem Norwycensem in ecclesia Norwycensi, sicque in personam suam tanquam dignitatem notorie tunc habentem nullo modo cadere poterat effectus gracie supradicte, potissime cum ad habentes beneficia simplicia et non ad habentes dignitates gracia se extendere poterat prelibata. Item pro eo quod idem magister Willelmus tempore collacionis et provisionis predictarum non ydoneus sed inhabilis tunc temporis fuerat et indignus cui virtute gracie predicte providere non poterat ea vice pro eo quod idem magister Willelmus dictis temporibus ante et post fuit et adhuc est notorie pluralis, utpote qui archidiaconatum Norwicensem predictum notorie curatum titulo institucionis unacum ecclesia de Heccles, Norwicensis diocesis, curam animarum habente, absque dispensacione sedis apostolice seu alia auctoritate sufficiente titulo consimili tenuit et adhuc tenet dampnabiliter occupatum, sicque eidem, cum tunc ydoneus non fuisset sed transgressor canonis manifestus, competere non poterat effectus gracie supradicte: que omnia et singula adeo dicuntur et sunt publica, notoria, et manifesta, quod nulla poterunt tergiversacione zelari; ex quibus evidenter conjicitur dictos canonicatum et prebendam a diu vacavisse, quos eciam ex causis premissis vacare non ambigitur notorie in presenti. Nos igitur super premissis noviter informati, non valences dominum magistrum Willelmum dicte prebende illicitum, ut premittitur, detentorem in eisdem canonicatu et prebenda sana consciencia diucius tollerare, cum viciosum [Fol. 22b.] ingressum habuerit in eisdem, dictos canonicatum et prebendam notorie, ut premittitur, sic vacantes discreto viro, magistro Gilberto

Episcopi Herefordensis. 81

A.D. 1318. de Middletone, clerico, licet absenti, cum plenitudine juris canonici contulimus intuitu caritatis, et sibi providimus de eisdem. Quocirca vobis firmiter injungendo mandamus quatinus dictum magistrum Willelmum, modis quibus poteritis, prout in ecclesia nostra predicta juxta morem preteriti temporis fieri consuevit, citetis seu citari faciatis peremptorie, quod proximo die juridico post festum sancti Martini Yemalis coram nobis vel commissario nostro ubicunque tunc fuerimus etc., sufficienter compareat, dicturus, propositurus, ac eciam pro termino peremptorio ostensurus canonicum, si quod habeat, quare a possessione dictorum canonicatus et prebende, quin verius detentacione, minima debeat amoveri, dictusque magister Gilbertus auctoritate nostra induci in possessione eorundem; necnon in fructibus eorundem, ut predicitur, illicite perceptis, prout jus exigit, condempnari, facturus ulterius et recepturus quod est justum: denuuciantes eidem, si presens fuerit, aut procuratori suo, si quem ibidem dimiserit, vel hujusmodi citacionis forma in stallo suo, prout moris est, dimissa, quod, sive ad dictum diem venerit sive non, extunc ad premissa per viam notoriam procedere intendimus contra eum, prout de jure poterimus secundum canonicas sancciones. De die vero recepcionis presencium, et quid in premissis, etc. Datum Redynges, xi Kalend. Novembris, anno Domini MCCCxviij.

Oct. 23.- John, called de fonte de Orleton, presents Papal letters providing him with a benefice in the gift of the Bishop.

PROVISIO JOHANNIS DICTI DE FONTE DE ORLETONE PAUPERIS CLERICI.- Memorandum quod x Kal. Novembris, anno Domini MCCCviij apud Wantynge, Johannes dictus de fonte de Orletone, clericus Herefordensis diocesis, presentavit domino copiam processus facti super gracia ab apostolica sede sibi facta, de beneficio ecclesiastico sine cura taxacionis xviij marcarum, vel de beneficio ecclesiastico cum cura taxacionis xxv marcarum spectante ad collacionem domini Herefordensis Episcopi.

Nov. 12.- The Bishop, having completed his visitation of the Diocese, commissions Richard de Sidenhale to correct the abuses therein discovered.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO RICARDO DE SIDENHALE.- Adam, etc., magistro Ricardo de Sidenhale, Rectori ecclesie de Hopemaloisel, nostre diocesis, salutem, etc. Cum nos ex officii nostri

82 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. debito procedentes clerum et populum nostre diocesis supradicte nuper visitaverimus, ad reformandum, corrigendum, et puniendum subditorum nostrorum excessus, crimina, et defectus, in visitacione nostra repertos, necnon ad cetera omnia et singula facienda que liniam correccionis exposcunt, vobis committimus vices nostras, etc. Datum apud Sugwas, xij die mensis Novembris, anno Domini millesimo CCCxviij, etc.

Nov. 12.- The Bishop cites the Vicar of Lydney and others to justify their retention of certain churches, pensions, and tithes in the Forest Deanery.

[Fol. 23.] COMMISSIO AD CITANDUM QUASDAM PERSONAS OCCASIONE VISITACIONIS FACTE.- Adam, etc., domino Hugoni, vicario ecclesie de Lydeneye, decano de Foresta, salutem, etc. Cum nos clerum et populum decanatus de Foresta nostre diocesis nuper visitaverimus, ex officii nostri debito procedentes, et dominos Johannem de Lynwode, Rectorem ecclesie de Newenham, Nicholaum de Thybertone, vicarium ecclesie de Longehope, Willelmum Golafre, Rectorem ecclesie de Aure, Nicholaum, vicarium ecclesie de Tudenham, Robertum, Rectorem ecclesie de Lancand, Georgium Crycetot, Rectorem ecclesie de Bromsberuwe, et vos, vicarium de Lideneye, religiososque viros Abbatem et Conventum de Cormeliis, ecclesias de Newent, Dymmoke, et Paunteleye in proprios usus obtinentes, pensionem annnam octo solidorum de Prioratu de Munemutha, et pensionem duorum solidorum de ecclesia de Teyntone contra jus commune percipientes, Abbatem et Conventum de Tynterne, ecclesias de Wolastone et Alwyntone in proprios usus optinentes, Priorem et Conventum Majoris Malvernie decimas parciales infra parochiani de Bremesberwe contra jus commune percipientes, magistrum Hospitalis de Ledebury ecclesiam de Kempeleye in proprios usus optinentem, Priorem et Conventum de Chappestowe decimas parcialea infra parochiam ecclesie de Tudenham contra jus commune percipientes invenerimus, nichilque pro jure suo in ecclesiis, pensionibus, et decimis supradictis in visitacione nostra exhibuissent, nec vos pro jure vestro exhibuissetis, tenore presencium vobis committimus, et mandamus, in virtute obediencie firmiter injungentes, quatinus citetis seu citari faciatis peremptorie omnes et singulos supradictos, quod compareant per se vel procuratores sufficienter instructos coram nobis vel commissario nostro in majore ecclesia Herefordensi die Martis proxima post festum sancti

Episcopi Herefordensis. 83

A.D. 1318. Edmundi Regis et martyris, litteras ordinum suorum ac institucionum et induocionum suarum, necnon si quid speciale super appropriacionibus ecclesiarum, porcionum, pensionum, et decimarum parcialium predictarum percepcione optineant, pro termino preciso et peremptorio divisim exhibituri, ostensuri, proposituri, et, quatenus jus patitur, probaturi. Citamus eciam vos, quod eisdem die et loco compareatis coram nobis seu commissario nostro institucionis, induccionis, et ordinum vestrorum litteras consimiliter pro termino peremptorio exhibituri, et ostensuri. Vos vero et alii superius nominati ea omnia et singula que superius continentur, quatenus ad ipsos eorum singulos et vos attinet cum continuacione et prorogacione dierum subsequencium facturi, et ulterius recepturi, quod canonicis convenit institutis, denunciantes seu denunciari facientes eisdem, et eorum cuilibet, quod, sive venerint sive non, vobis insuper denunciamus quod sive veneritis sive non, ipsorum seu vestri presencia minime expectata, in premissis et premissorum singulis, die et loco statutis, auctore Domino procedemus quatenus de jure juxta predictorum qualitatem et naturam fuerit procedendum. Terminos veros ita breves et peremptorios propter evidens periculum animarum de quo virisimiliter formidatur sic duximus abbreviandos. Quid autum in premissis, etc. Datum apud Sugwas, xij die mensis Novembris, anno Domini millesimo trecentesimo octavodecimo, etc.

Nov. 12.- The Dean and Chapter certify the Bishop that they have duly cited William de Knapeton, as required.

CERTIFICATORIUM SUPER CITACIONE MAGISTRI W. DE KNAPETONE.- Reverendo in Christo patri, domino Ade, etc., ejusve commissario in hac parte, devoti sui Decanus et Capitulum ecclesie salutem, etc. Litteras vestras, vj Kal. Novembris, recepimus tenorem continentes infrascriptum. Adam, etc., ut in precedenti folio. Unde nos Decanus et Capitulum antedicti dictum magistram Willelmum personaliter non inventum in ecclesia predicta, citacionis vestre forma in stallo suo dimissa, peremptorie citavimus quod die et loco in eisdem contentis coram vobis vestrove commissario sufficienter compareat, facturus et recepturus, etc. Datum in capitulo nostro Herefordensi, ij Id. Novembris, anno predicto.

84 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. Nov. 1.- John de Knapeton appears, as Proctor for William de Knapeton, to resign the Prebend of Hinton.

COMPARICIO PROCURATORIS EJUSDEM MAGISTRI W.- Die vero Lune proxima post festum sancti Martini, videlicet xiij die Novembris anno predicto, comparuit procurator magistri W. predicti coram venerabili patre predicto in capitulo ecclesie Herefordensis existente, exhibens procuratorium tenoris sequentis.

Pateat universis per presentes quod ego Willelmus de Knapetone, clericus, canonicus Herefordensis, ad renunciandum pure, sponte, et absolute, omnibus litteris, mandatis, et processibus habitis et factis per venerabilem patrem, dominum Walterum, etc., aut alium quemcunque ipsius vice, nomine, vel mandato, super provisione et gracia auctoritate sedis Apostolice de canonicatu et prebenda in dicta ecclesia Herefordensi racione indulti dicto patri a sede apostolica concessi michi factis per eundem patrem Reverendum, et ad resignandum in sacras manus venerabilis patris domini Ade, etc., canonicatum et prebendam de Hynetone, quos dicte provisionis et gracie auctoritate optineo, et jus michi adquisitum in eisdem per provisionem antedictam, necnon ad submittendum me voluntati et gracie dicti venerabilis patris, super canonicatu et prebenda antedictis, dilectum michi in Christo Johannem de Knapetone, clericum, procuratorem meum, ordino, facio, et constituo per presentes. In cujus rei, etc. Datum apud Norwycum viij Id.
[The bottom of the page is out off.]

Nov. 13.- William de Knapeton resigns the Prebend of Hinton, and the Bishop issues a mandate to the Dean and Chapter to induct Gilbert de Middleton.

[Fol. 23b.] RESIGNACIO PREBENDE DE HYNETONE.- Memorandum quidem die Lune, in presencia domini Episcopi ac Decani et Capituli Herefordonsium, ipso procurator juxta potestatem sibi datam resignavit ipsam prebendam in manus domini Episcopi, presente magistro Ricardo de Estenora, publico auctoritate papali notario. Et ipso dominus Episcopus in ipsam prebendam, prius magistro G. de Middeltone collatam, mandavit, per litteras suas eisdem Decano et Capitulo directas, ipsum induci vel procuratorem ipsius nomine procuratoris in corporalem possessionem ipsius, stallum, etc.

Episcopi Herefordensis. 85

A.D. 1318. Nov. 16.- Richard de Sidenhale, Commissary General, certifies the Bishop that he has duly cited Nicholas, portionist of Ledbury, to prove his title.

CERTIFICATORIUM SUPER CITACIONE NICHOLAI PORCIONARII LEDEBURY.- Venerabili in Christo patri ac domino suo, domino Ade, etc., Ricardus de Sydenhale, ejusdem patris in sui officialis absencia commissarius generalis, obedienciam, etc. Mandatum vestrum recepi, tenorem continens infrascriptum. Adam, etc., magistro Ricardo de Sydenhale, commissario nostro in nostri officialis absencia generali, salutem, etc. Cum nos, diocesim nostram nuper jure ordinarii visitantes, de statu Nicholai de Aka, qui se gerit pro porcionario in ecclesia de Ledebery aliqua invenerimus que liniam correccionis exposcunt, super quibus cum eo volumus plenius informari, vobis in virtute obediencie committimus et mandamus quatenus citetis peremptorie dictum Nicholaum quod compareat personaliter coram nobis vel nostro commissario, proximo die juridico post instans festum sancti Edmundi Regis et martyris in ecclesia parochiali de Bosebery, titulum canonicum si quem habet super assecucione et retencione porcionis predicte exhibiturus, ostensurus, et super requirendis ab eo ex officio nostro statum suum, titulum, et assecucionem dicte porcionis tangentibus personaliter juraturus, et dicturus, quam noverit veritatem. Et quid feceritis, etc. Datum apud Bosebury predictam, xv die mensis Novembris, anno Domini MCCCxviij, etc. Hujus igitur auctoritate mandati vestri predicti dictum Nicholaum in manso porcionis predicte personaliter inventum quod coram vobis compareret juxta vim, formam, et effectum in ipso mandato comprehensos legitime citavi et sic mandatum vestrum reverenter sum in omnibus executus. Datum apud Bosebery predictam xvj die mensis Novembris, anno Domini supradicto.

The Bishop writes to the Abbot and Convent of Wigmore that, hearing of their irregularities, he proposes to visit them on Dec. 7.

LITTERA MISSA ABBATI ET CONVENTUI DE WYGGEMORE.- ... Abbati et Conventui de Wyggemorra, salutem, etc. Vulgaris fama frequenti clamore ad nostrum perduxit auditum quod monasterium vestrum, cui olim Dominus in rore celi et in pinguitudine terre benedixit, discipline regularis observancia relegata per negligenciam et maliciam degencium in eodem in temporalibus et spiritualibus

86 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. adeo est collapsum quod, nisi eidem celerius succurratur, ad perpetue desolacionis, quod absit, opprobrium perducetur. Ne igitur ipsius deformacio nobis aliqualiter valeat imputari, vos in capite et in membris proponimus, die Jovis in crastino sancti Nicholai proximo nunc futuro, favente Domino, visitare. Et ideo vobis in virtute sancte obediencie firmiter injungendo mandamus quatinus eodem die coram nobis compareatis super inquirendis a vobis que liniam correccionis exposcunt modo debito dicturi fideliter veritatem. Et quid feceritis in premissis, etc.

Oct. 27.- The Bishop instructs the Commissary General to warn all Rectors and Vicars within the Diocese to be in residence within two months.

[Fol. 24.] LITTERA AD COMPELLENDUM RECTORES AD RESIDENDUM.- Adam, etc., magistro R. de Sydenhale, commissario nostro in nostri officialis absencia generali, salutem, etc. Vobis in virtute obediencie committimus et mandamus quatinus omnes et singulos Rectores et vicarios ceterosque viros ecclesiasticos religiosos et seculares, beneficia ecclesiastica que de jure residenciam exigunt seu requirunt in nostra diocesi optinentes, publice moneatis seu moneri faciatis quod infra duos menses a tempore monicionis vestre continue numerandos in eisdem residenciam faciant personalem, ut tenentur, sub pena juris. Insuper ut prius moneatis seu moneri faciatis omnes et singulos beneficia ecclesiastica in nostra diocesi predicta optinentes qualiacunque, quod domos et edificia pro incumbentibus oneribus supportandis competencia infra duos menses a tempore monicionis vestre computandos faciant et reficiant sub consimili pena juris. De die vero recepcionis et quid in premissis, etc. Datum Leoministrie vj Kal. Novembris, anno supradicto.

Dec. 1.- The Bishop instructs the Dean of Frome to publish the sentence of excommunication against Nicholas de Aka. A similar mandate is sent to the Dean of Hereford.

SENTENTIA LATA CONTRA NICHOLATIM DE AKA.- Episcopus dilecto in Christo filio, Decano de Froma, salutem, etc. Cum nos in judicio rite procedentes, Nicholaum de Aka, qui se gerit pro porcionario in ecclesia de Ledebury, pro sua manifesta contumacia pariter et offensa coram nobis in judicio contractis majoris excommunicacionis sentencia duxerimus innodandum justicia

Episcopi Herefordensis. 87

A.D. 1318. exigente, vobis mandamus, etc., quatinus dictum Nicholaum sic excommunicatum esse in singulis ecclesiis vestri decanatus intra missarum sollempnia, pulsatis campanis, etc., publice et sollempniter denuncietis, seu denunciari faciatis, diebus Dominicis et festivis quousque idem Nicholaus absolucionis beneficium in forma juris meruerit optinere. Et quid in premissis, etc. Datum apud Schobbedone prima die mensis Decembris, anno Domini millesimo CCCxviij, etc.

Et memorandum quod simile mandatum directum erat Decano Herefordensi pro hujusmodi denunciacione facienda in processione et intra missarum sollempnia ut superius in ecclesia Herefordensi et coterie ecclesiis civitatis et decanatus sui Herefordensis.

Dec. 3.- The Bishop, unable to be present at the consecration of Stephen de Gravesend as Bishop of London, sends to the Archbishop a letter of consent to the consecration. He sends with it a letter of good wishes to the Elect.

LITTERE PER QUAS EPISCOPUS HEREFORDENSIS CONSENTIT CONSECRACIONI ELECTI LONDONIENSIS.- Archlepiscopo, etc. Episcopus Herefordensis, etc. Quia die Dominica proximo post festum sancti Hillarii in consecracione venerabilis viri, magistri S. de Graveshende, electi Londoniensis, in vestra Cantuariensi ecclesia per vos favente Domino celebranda, nostram presenciam commode non valemus corporaliter exhibere, variis ecclesie nostre negociis prepediti, ne tamen animo videamur deesse consecracioni hujusmodi tenore presencium consentimus. Datum apud Hergast, tertia die Decembris, anno Domini MCCCxviij.

LONDONIIS.- Venerabili in Christo patri, domino S., Dei gracia electo Londoniensi confirmato, Adam, etc., quicquid pertinet salutis, etc. Licet status vestri honorifici exaltacionem et gloriam sinceris desideriis afficimus, non credimus tamen quod consecracionis vestre sollempniis in ecclesia Christi Cantuariensi die Dominica, etc., annuente Domino, celebrandis, interesse corporaliter valeamus, propter quedam ardua negocia que tunc in remotioribus partibus nostre diocesis prope Salopiam nostram exposcunt presenciam personalem. Ne tamen animo deesse videamur, consecracioni predicte nostrum prebemus assensum per alias nostras patentes litteras domino Cantuariensi directas, quas per latorem presencium vestre rererencie destinamus. Deus omnipotens in omni prosperitate vos

88 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. conservet ad ecclesie sue regimen, et vobis adaugeat donum gracie salutaris. Scriptum ut supra.

Nov. 21.- D[avid Martin], Bishop of St. David's, empowers the Bishop of Hereford to act for him in the matter of releasing John Both, a servant of Lady Margaret de Mortimer, from the sentence of excommunication pronounced against him.

[Fol. 24b.] COMMISSIO DOMINI MENEVENSIS.- D., miseracione divine Menevensis Episcopus, venerabili in Christo patri, Ade, etc., salutem, etc. Quia intelleximus quod occasione cujusdam sentencie excommunicacionis majoris per bone memorie magistrum Gilbertum de Musselwicke, quondam officialem nostrum, in Johannem Both, familiarem nobilis mulieris, amice nostre in Christo karissime, domine Margarete de Mortuomari, cum communicantibus eidem Johanni, propter suam contumaciam multiplicatam pariter et offensam fulminate, posset inter nos et dictam dominam dissensionis materia suboriri; nos volentes juxta doctrinam Apostoli cum omnibus pacem querere et habere, et prefate domine, quantum cum Deo possumus, complacere, tractandum, providendum, et ordinandum de oportuno remedio pro dicto Johanne et aliis omnibus qui se occasione dicte sentencie senserint indebite pregravatos, et ad beneficium absolucionis vere, seu ad cautelam, si oportuerit, impendendum, vel ad revocandum prefatam sentenciam, si et quatenus de ipsius nullitate poterit apparere, necnon ad omnia alia facienda que in premissis necessaria fuerint seu eciam oportuna, vobis committimus in solidum vices nostras. Datum apud Londonias xj Kal. Decembris, anno Domini MCCCxviij, consecracionis nostre xxiiij.

Dec. 18.- The Bishop, finding, at his visitation, the Church of Kington held by John Walwyn, a pluralist, asks Humphrey de Bohun, Earl of Hereford, the patron of the same, to appoint a new Rector.

DENUNCIACIO FACTA COMITI HEREFORDENSI DE VACACIONE ECCLESIE KYNGTONE.- Magnifico et potenti viro, amico et filio in Christo karissimo, domino Humfredo de Bohun, Comiti Herefordie et Essexie, Adam, etc., quicquid potest amicicie, etc. Quia ecclesia de Kyngtone, vestri patronatus, nuper per nos visitata, quam venerabilis vir magister Johannes Walewyn, juris civilis professor, una cum ecclesiis parochialibus de Lugwardyn et Radenora veteri

Episcopi Herefordensis. 89

A.D. 1318. in nostra diocesi notorie dudum tenuit, tanquam ab eo dimissa vel perdita, per novam constitucionem a sanctissimo in Christo patre et domino nostro, domino Johanne, divina providencia summo pontifice, contra personas ecclesiasticas plura beneficia curam animarum habencia optinentes dudum editam, vacare dinoscitur, ne vobis ac nobis negligencia dampnosa possit impingi, et parochianis dicte ecclesie ob defectum proprii Rectoris ulterius imineat periculum animarum, tenore presencium notificamus et denunciamus vobis vacacionem ecclesie de Kyngtone supradicte; amiciciam vestram affectuose rogantes quatinus ad ipsam ecclesiam personam ydoneam nobis curetis celeriter presentare, que ad Dei honorem et animarum salutem curam ipsius gerere, et cetera, que ad Rectoris spectant officium, ibidem velit et valeat salubriter exercere. In cujus rei, etc. Datum apud Dodelebury, xviij die Decembris, anno predicto.

Dec. 18.- The Bishop directs the Deans of Hereford and Frome to suspend the publication of the sentence of excommunication pronounced against Nicholas de Aka.

MANDATUM AD SUPERSEDENDUM PUBLICACIONI EXCOMMUNICACIONIs LATE IN NICHOLAUM DE AKA.- Episcopus Decano Herefordensi salutem; vobis mandamus quatinus denunciacioni seu publicacioni sentencie majoris excommunicacionis in Nicholaum de Aka, qui se gerit pro porcionario in ecclesia de Ledebury propter suam contumaciam manifestam pariter et offensam per nos late, prout extitit in mandato nostro vobis inde directo contentum, supersedeatis et alios vestros subditos supersedere denunciacioni seu publicacioni hujusmodi faciatis, donec a nobis super hoc aliud receperitis in mandatis. Datum apud Dodlebury, xviij die mensis Decembris, anno Domini MCCCxviij, etc.

Consimilis littera extitit directa decano de Froma.

Dec. 18.- The Bishop cites Philip, the parish priest of Coreley, to give evidence in the matter of the marriage of Thomas Lemon, of Diddlebury, with Agnes, daughter of Henry Forrest.

CITACIO.- Episcopus, etc., Philippo, presbytero parochialis ecclesie de Cornleye salutem, etc. Tenore presencium peremptorie te citamus quatinus compareas coram [nobis] hoc instanti die Veneris in crastino sancti Thome Apostoli in ecclesia parochiali de

90 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. Bromfeld, super contractu matrimonii, ut dicitur, inito inter Thomam dictum Lemmon de Dodlebury et Agnetem filiam Henrici forestarii, super hoc personaliter juraturus et dicturus quam noveris veritatem. In signum autem recepcionis hujus nostri mandati sigillum tuum litteris apponas. Datum ut supra.

A.D. 1319. Dec. 28.- The Bishop presents to the Patron, Roger de Mortimer, John de Clehonger, Prior of Wormesley, to be admitted Abbot of Wigmore; Philip, the late Abbot, having resigned.

[Fol. 25.] CREACIO ABBATIS DE WIGGEMORE. LITTERA DIRECTA DOMINO DE MORTUOMARI.- Magnifico et potenti viro, domino Rogero de Mortuomari, domino de Wygemore et de Trym, Adam, etc., quicquid potest amicicie et honoris, cum benediccione et gracia Salvatoris. Vacante nuper monasterio beati Jacobi de Wygemore, vestri patronatus, per cessionem seu resignacionem religiosi viri Philippi tunc Abbatis ejusdem monasterii in manus nostras, pure, sponte, et absolute factam, et per nos admissam et acceptatam, Prior et Conventus ejusdem loci Abbatis regimine destituti, volentes dicti monasterii indempnitati prospicere, et diutine vacationis dampna et pericula cautius evitare, providendo ea vice sibi et dicto monasterio de pastore ydoneo, nobis unanimiter nullo penitus discordante contulerunt plenam et liberam potestatem. Nos igitur potestatem hujusmodi nobis concessam acceptantes, et provisionem dicti monasterii celeriter et salubriter intendentes, premissa sufficienti deliberacione in religiosum virum, fratrem Johannem de Clehangre, tunc Priorem ecclesie de Wormeleye, presbyterum, et ejusdem ordinis canonicum regularem, virum utique maturum et providum et in spiritualibus ac temporalibus circumspectum direximus mentis nostre votum, et ipsum dicto monasterio, invocata Spiritus sancti gracia, elegimus et prefecimus in Abbatem; quem tenore presentium vestre magnificencie presentamus, affectuose rogantes quatinus ipsum benigne velitis admittere, et quod vestrum est in hac parte eidem ulterius impendere cum gracia et favore. Datum in prefato monasterio quinto Kal. Januarii, anno Domini MCCCxviij, etc.

Letter of the Bishop to John de Clehonger, appointing him Abbot of Wigmore, and urging him to rule the Monastery well.

LITTERA DE HUJUSMODI CREACIONE DIRECTA ABBATI.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, fratri Johanni de Clehangre, monasterii

Episcopi Herefordensis. 91

A.D. 1319. beati Jacobi de Wygemore, electo confirmato, salutem, etc. Vacante, etc., usque "in religiosum," ad personam tuam variis donis gracie multipliciter insignitam direximus mentis nostre votum, quam, invocata spiritus sancti gracia, ad ipsius monasterii regimen duximus assumendam, et te in ipsius monasterii Abbatem elegimus et prefecimus in pastorem, tibi plenam potestatem administrandi tam in spiritualibus quam in temporalibus committendo, et te a cum prioratus de Wormsleye, quem multis amnia laudabiliter regere studuistis, penitus absolvendo, ex transacta tua vita certa spe nobis proposita quod, auctore Deo, qui dans virtutes premia largitur, et gracie gloriam semper addit, idem monasterium per diligencie tue stadium in spiritualibus et temporalibus grata suscipiet incrementa. Cum igitur hujusmodi vocacioni tue, quam ex divino munere credimus processisse, obsequi te deceat reverenter, discrecionem tuam rogamus, monemus, tibi in virtute obediencie precipiendo mandantes quatinus quod a nobis, immo a Domino, factum est amplectens humiliter et devote, ad dictum monasterium celeriter accedas, acturus curam ejus ita fideliter et prudenter quod dignam Deo exinde reddere valeas racionem, nosque non immerito gratulemur talem ad regimen dicti monasterii assumpsisse, qui verbo et exemplo, spinas viciorum evellendo et virtutes plantando, cultum religionis augmentet ad Dei laudem, gloriam, et honorem.

The Bishop writes to the Prior and Convent of Wigmore, commending to them the new Abbot.

Adam, etc. Priori et Conventui Monasterii de Wiggemore, etc. Vacante, etc., mutatis verbis persona tercie in secundam usque "cum igitur." Quocirca devocionem vestram hortamur attente, vobis eciam in virtute obediencie firmiter precipiendo mandantes, quatinus, sicut membra capiti obsequentes, eidem exhibeatis obedienciam et reverenciam debitam et devotam, ita quod mutua inter vos gracia gratos sorciatur effectus et nos sinceritatem vestram dignis debeamus in Domino laudibus commendare. Datum ut supra.

Dec. 29.- The Bishop engages that the appointment of the Abbot of Wigmore by himself for this turn is without prejudice to the right of election by the Convent in future vacancies.

[Fol. 25b.] LITTERA DOMINI EPISCOPI PRO DOMO DE WYGGEMORE.- Omnibus Christi, etc. Adam, etc., salutem, etc. Cum per cessionem et

92 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. resignacionem reverendi viii, fratris Philippi le Galeys, nuper Abbatis de Wyggemore, et acceptacionem per nos factam, ejusdem loci monasterium Abbatis esset regimine destitutum, et nos, translata in nobis per religiosos viros, Priorem et Conventum ejusdem loci, potestate ipsi monasterio, de gremio ejusdem vel extra, de persona ydonea in Abbatem illa vice providendi, virtute potestatis hujusmodi de religioso viro, fratre J[ohanne] de Clehangre dudum priore de Wormeleye, in spiritualibus et temporalibus utique circumspecto, eidem monasterio duxerimus providendum, volumus et protestamur quod ex hujusmodi nostra provisione dictis religiosis in ceteris vacacionibus prelatorum nullam fiat prejudicium in futurum, quin per eleccionem vel alia modo legitimo, in singulis vacacionibus ex nunc cum contigerint, de persona ydonea in Abbatem sibi valeant providere, nunc facta per nos provisione alias non obstante. In cujus rei, &c. Datum in monasterio predicto iiij Kal. Januarii, anno Domini millesimo CCC decimo octavo, etc.

Dec. 28.- Philip le Galeys resigns the office of Abbot of Wigmore.

Memorandum quod v Kal. Januarii, anno indiccionis pontificalis .. etc., religiosus vir, frater Philippus le Galeys, Abbas monasterii sancti Jacobi de Wyggemore, coram venerabili patre in Christo, domino Episcopo Herefordensi, cessit curam prelacie sue et eam in manus dicti patris pure, sponte, et absolute in camera Abbatis ejusdem monasterii resignavit; presentibus nobilibus viris, dominis Rogero de Mortuomari de Wyggemore, et Rogero de Mortuomari de Chirk, militibus, magistro Ricardo de Vernoun, juris canonici professore, tunc officiali Herefordensi, domino Thoma Thalbot, Rectore ecclesie de Taneworthe, diocesis Wigornensis, et me, Ricardo de Estenore, clerico, publico apostolica auctoritate notario.

Jan. 3.- The Bishop sends Thomas Pichard, a disorderly Canon of Wigmore, to the Abbot of Keynsham, asking him to receive him for penitential discipline. John Ace is similarly sent to St. Augustine's, Bristol.

LITTERA DIRECTA ABBATI DE KEYNESHAM.- Venerabili in Christo patri, amico nostro karissimo, domino N. Dei [gracia] Abbati de Keynesham et ejusdem loci Conventui, Adam, etc., cum promptitudine complacendi quicquid potest amicicie et salutis. Quia

Episcopi Herefordensis. 93

A.D. 1319. nuper ex officii nostri debito monasterium de Wyggemore nostre diocesis visitaverimus in capite et in membris, invenerimusque ibidem fratrem Thomam Pichard, canonicum regularem, presbyterum et professum dicti monasterii, presencium latorem, multa contra professionis sue debitum et religionis honestatem, quod dolenter referimus, commisisse, nos, anime sue saluti prospicere cupientes, dictum fratrem Thomam ad monasterium vostrum fore mittendum decrevimus, ad penitenciam salutarem inibi peragendam, amiciciam vestram affectuose rogantes quatinus ipsum fratrem Thomam ad hoc velitis admittere, donec eundum duxerimus revocandum. Et si, quod absit, vos difficiles exhibueritis in hac parte, dominum Bathoniensem et Wellensem Episcopum in juris subsidium requiremus et rogabimus mutue vicissitudinis optentu ut ad id juxta, juris exigenciam vos compellat. Et ne domus vestra occasione more sue plus debito pregravetur, aliquem de fratribus vestris loco sui quem duxeritis eligendum ad prefatum monasterium de Wyggemore interim moraturum mittere poteritis, si velitis, cui ibidem in necessariis providebitur sicut decet. Ad sancte religionis regimen, etc. Datum apud Wyggemore iij die menses Januarii, anno, etc.

Item sub ista forma scripsit domino Abbati sancti Augustini de Brystollio pro fratre J. Ace.

Jan. 5.- Of three Canons of the house nominated by the Convent the Bishop selects John de Kyneford to be Prior of Wormsley.

CREACIO PRIORD3 DE WORMELEYE.- Vacante nuper Prioratu de Wormeleye, per provisionem factam per dominum Episcopum Herefordensem monasterio sancti Jacobi de Wyggemore, vacanti per cessionem seu resignacionom fratris Philippi nuper Abbatis ejusdem, Supprior et Conventus dicti prioratus eidem domino Episcopo plenam et liberam contulerunt unanimiter potestatem, predicto prioratui de uno de tribus, videlicet de fratre Johanne de Kyneford, de fratre Willelmo de Berdetone, et fratre Alexandro de Kyngestone, canonicis, presbyteris, et professis domus predicte, ei tunc per eosdem Suppriorem et Conventum nominatis, ea vice congrue providendi. Et dominus Episcopus supradictus hujusmodi potestatem ei concessam acceptans, dicto prioratui de fratre J. de Kyneforde predicto, in spiritualibus et temporalibus circumspecto providit, et eum elegit, et prefecit legitime in Priorem, stallum

94 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. in choro assignando eidem, et curam et administracionem in spiritualibus dicti prioratus ei, ut decuit, committendo. Acta sunt hec in prioratu predicto, v die Januarii, anno Domini MCCCxviij; presentibus domino Philippo ap Howel, Archidiacono Breconie, magistro Res, fratre suo, R. de Vernun, officiali Herefordensi, et me, R., etc.

Jan. 6.- The Bishop engages that the appointment of the Prior of Wormsley by himself for this turn is without prejudice to the right of election by the Convent in future vacancies.

[Fol. 26.] LITTERE PRO PRIORE PREDICTO.- Omnibus Christi fidelibus ad quos presentes littere pervenerint, Adam, etc. Cum per provisionem per nos factam monasterio beati Jacobi de Wiggemore, per cessionem seu resignacionem fratris Philippi nuper Abbatis ejusdem vacanti, de fratre J. de Clehangre, dudum Priore de Wormeleye, idem prioratus vacaret, collata nobis unanimiter potestate a Suppriore et Conventu domus ejusdem eidem prioratui de uno de tribus canonicis, presbyteris, et professis loci ejusdem, tunc nobis per ipsos nominatis, ea vice congrue providendi, nos, potestate hujusmodi nobis in hac parte concessa uti volentes, eidem prioratui de fratre J[ohanne] Kyneforde, viro in spiritualibus et temporalibus utique circumspecto, providimus, et ipsum elegimus et prefecimus in Priorem, protestantes quod ex hujusmodi nostra provisione dicto prioratui nolumus aliquod in futurum prejudicium generari quin per eleccionem vel alia modo legitimo in singulis vacacionibus, cum contigerint, sibi valeant de Priore ydoneo providere. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, viij Idus Januarii, anno Domini MCCC decimo octavo, etc.

Letter of the Bishop of Hereford to the Bishop of Worcester, asking him to compel the Abbot of St. Augustine's, Bristol, to receive John Ace. A similar letter was sent to the Bishop of Bath and Wells concerning the reception of Thomas Pichard by the Abbot of Keynsham.

LITTERA DIRECTA EPISCOPO WIGORNIENSI IN EVENTUM.- Episcopo Wigorniensi Episcopus Herefordensis, etc. Cum nuper ex officii nostri debito monasterium de Wiggemore nostre diocesis visitaverimus in capite et in membris, invenerimusque fratrem Johannem Ace, canonicum regularem, presbyterum, et professum dicti monasterii, presencium portitorem, multa contra professionis

Episcopi Herefordensis. 95

A.D. 1319. sue debitum et religionis honestatem, quod dolenter referimus, commisisse, ac nos, anime sue saluti prospicere cupientes, ipsum fratrem Johannem ad Conventum monasterii sancti Augustini de Bristollio, vestre diocesis, ordinis et religionis ejusdem, ad penitenciam salutarem ad tempos inibi peragendam, duxerimus transmittendum, ac Abbatem et Conventum monasterii sancti Augustini de Bristollio predicti per alias nostras litteras rogaverimus ut ad hoc ipsum admitterent, donec ipsum duxerimus revocandum, et, ne [Fol. 26b.] domus sua occasione more sue plus debito gravaretur, eisdem denunciaverimus ut aliquem de fratribus suis quem duxerint eligendum loco dicti Johannis ad prefatum monasterium de Wiggemore interim moraturum mittere possent, si vellent, cui ibidem in necessariis providebitur, sicut decet, Abbasque et Conventus monasterii sancti Augustini predicti ad ipsum fratrem recipiendum difficiles se exhibeant, et eciam renitentes, vestram paternitatem in juris subsidium mutue vicissitudinis optentu requirimus et rogamus quatinus Abbatem et Conventum predictos, subditos vestros, quod ipsum recipiant juxta juris exigenciam compellatis.

Sub ista forma scripsit dominus Episcopo Bathoniensi et Wellensi pro Thoma Pichard recipiendo in Abbacia de Keynesham.

Jan. 12.- Commission to the Commissary General to act for the Bishop in the matter of the presentation of Richard de la Felde to the Vicarage of Cowarne by the Abbot and Convent of Gloucester.

VICARIA DE COWARNE.- Memorandum quod xij die mensis Jannarii, anno Domini MCCCxviij apud Bosebury, commisit dominus vices suas magistro R. de Sidenhale, commissario suo, in negocio presentacionis facto de Ricardo de la Felde de Northone Regis per Abbatem et Conventum sancti Petri de Gloucestria, ita quod, si canonicum non obsistat, ipsum ad eam admitteret auctoritate sua, et institueret in eadem, et in corporalem possessionem induceret seu faceret induci, etc.

Jan. 12.- The Bishop commissions the Chancellor and the Official to act for him in the matter of an exchange between the Dean and Chapter and Alan de Plokenet, Lord of Kilpeck and Lugwardine, of the Manor of Holme Lacy with the Church of Lugwardine.

COMMISSIO AD MANERIUM DE HOMME PERMUTANDUM.- Episcopus, etc., venerabilibus viris, magistro R. de Gloucestria, cancellario

96 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. Herefordensi, et magistro R. de Vernoun, official nostro, salutem, etc. Ad consenciendum et auctoritatem vice nostra prestandum permutacioni in forma juris faciende inter discretos viros, dominos Decanum et Capitulum nostre Herefordensis ecclesie cathedralis, manerium de Hommelacy de la Burytone, ex dono, concessione, et ordinacione bone memorie domini Petri, quondam Herefordensis Episcopi, predecessoris nostri, possidentes ex parte una, et nobilem virum, dominum Alanum Plokenet, militem, dominum de Kilpeck et de Lugwardyn, patronum ecclesie de Lugwardyn predicte, ex altera, de dicto manerio de Hommelacy de la Burytone, cum advocacione ecclesie de Lugwardyn predicte, propter utilitatem nostre Herefordensis ecclesie supradicte, vobis conjunctim et divisim tenore presencium committimus vices nostras. In cujus, etc. Datum apud Bosbury, xij die mensis Januarii, anno Domini MCCCxviij.

Jan. 13.- The Bishop commissions R. de Heyton, Rector of Hanbury, to act for him in the suit against H[amo] de Sandwich, Rector of Whitbourne and Canon of Hereford.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO R. DE HEYTONE.- Episcopus, etc., discreto viro magistro R. de Heytone, Rectori ecclesie de Hambury, Wigorniensis diocesis, clerico nostro familiari, salutem, etc. In omnibus causis, criminibus, excessibus, et correccionibus ex officio vel ad parcium instanciam quarumcunque contra dominum H. de Sandwico, qui se dicit Rectorem ecclesie de Whitebourn, nostre diocesis, et canonicum in nostra ecclesia Herefordensi, [1] et quoscunque alios subditos nostros hiis instantibus diebus Lune et Martis proximis post festum beati Hillarii, et aliis sibi continuandis, vel extunc prorogandis, coram nobis motis et movendis, vobis committimus vices nostras, etc. Datum apud Bosbury, xiij die mensis Januarii, anno predicto.

Jan. 16.- The Bishop of Hereford commissions W[alter de Langton], Bishop of Lichfield, to act for him in an exchange between Ralph de Shrewsbury, Rector of Edgmond, and John de Skeynton, Portionist of Pontesbury.

COMMISSIO FACTA EPISCOPO COVENTRENSI ET LICHFELDENSI.- Venerabili in Christo patri, domino W., Dei gracia Coventrensi et Lichfeldensi Episcopo, Adam, etc., salutem, etc. Quia intelleximus quod magister Radulfus de Salopia, Rector ecclesie de Egemondone,


[1] He held the Prebend of Putson Minor.

Episcopi Herefordensis. 97

A.D. 1319. vestre diocesis, et dominus Johannes de Sheyntone, porcionarius in ecclesia de Pontesbury, nostre diocesis, eadem sua, beneficia intendunt ex causis racionabilibus permutare, cupientes hujusmodi permutacionem optato effectui mancipari, ad recipiendum resignacionem porcionis quam dictus dominus Johannes tenet in ecclesia de Pontesbury memorata ex causa permutacionis predicte et ad instituendum predictum magistrum Radulfum porcionarium in eadem, et ad inducendum vel induci faciendum ipsum in corporalem possessionem ejusdem, vobis tenore presencium committimus vices nostras. Datum apud Leoministriam xvi die Januarii, anno Domini MCCCxviij.

Jan. 17.- The Bishop issues to Hugh, Vicar of Lydney, Letters patent exempting him from molestation in the exercise of his ministry, though he has lost Letters of Orders. Similar letters are granted to the Vicar of Tidenham.

LITTERE DATE VICARIO DE LYDENEYE.- Episcopus, etc., dilecto in Christo filio, Hugoni, vicario de Lydeneye, etc. Peticio tua nobis exhibita continebat, quod cum tu olim fuisses ad omnes sacros ordines rite promotus, litteras testimoniales ordinum [Fol. 27.] susceptorum casualiter amisisti, propter quod nobis humiliter supplicasti, ut tibi super hoc curaremus de congruo remedio providere. Nos igitur attendentes quod tu in predictis sacris ordinibus tanquam vir notes et bone fame in nostra diocesi longo tempore hactenus ministrasti, aliaque ydonea argumenta per qua te prefatos ordines rite constat suscepisse pensantes, ut in eisdem susceptis ordinibus decetero absque molestacione cujusquam licite valeas ministrare, tenore presencium tibi liberam concedimus facultatem. In cujus rei, etc. Datum apud Bosebury, xvij die mensis Januarii, anno Domini MCCCxviij, etc.

SIMILES LITTERAS FECIT DOMINUS VICARIO DE TUDENHAM.

Jan. 18.- The Bishop grants a dispensation for non-residence for study, for one year, to the Rector of Staunton, and allows him to put out his benefice ad firmam during his absence.

Memorandum quod die Mercurii proximo post festum sancti Hilarii, anno Domini MCCCxviij dominus dispensavit cum Rectore ecclesia de Staundone super non residencia causa studiorum, per annum continuum a Dominica prima instantis Quadragesime numerandum, et quod posset tradere ecclesiam suam ad firmam domino

98 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. Willelmo de Mogholm, presbytero, per triennium ab instante festo Purificacionis beate Marie continuo numerandum; ita tamen quod idem dominus Willelmus subeat omnia onera ordinaria ad dictam ecclesiam dictum Rectorem dicto tempore qualitercunque contingencia, que omnia observare dictus dominus Willelmus tactis sacrosanctis Evangeliis coram domino juravit, ad que dominus ipsum gratis premissa confitentem per sentenciam precepti condempnavit; presentibus Johanne Daniel, David de Mogholm, domino Ada de Aylinetone, magistro Johanne Rees, magistro Ricardo de Estenore, notario publico, et aliis.

A.D. 1318. Dec. 19.- The Bishop institutes Richard de la Felde to the Vicarage of Great Cowarne, on the presentation of the Abbot and Convent of Gloucester.

VICARIA DE MAGNA COWARNE.- Memorandum quod xix die mensis Decembris, anno Domini MCCCxviij apud Bosbury, admisit dominus Ricardum de la Felde de Northone Regis, presbyterum, ad vicariam ecclesie de Magna Cowarne vacantem, ad presentacionem Abbatis et Conventus sancti Petri Gloucestrie, verorum patronorum ejusdem, et ipsum perpetuum vivarium instituit in eadem, recipiens ab eo juramentum de residencia corporali in eadem vicaria continue facienda. Et mandavit Decano de Frome pro induccione ipsius, set super hujusmodi admissione, institucione, et induccione eidem littere liberate fuerunt apud Prestebury eodem die sub data loci ejusdem, videlicet Prestbury.

A.D. 1319. Feb. 2.- Thomas [Cobham], Bishop of Worcester, commands the Abbot of St. Augustine's, Bristol, to receive John Ace, as the Bishop of Hereford required. A similar letter was drawn up to be sent to the Abbot of Keynsham concerning Thomas Pichard, but the Bishop of Bath and Wells refused to sign it.

[Fol. 27b.] LITTERE EPISCOPI WIGORNIENSIS DIRECTE ABBATI ET CONVENTUI SANCTI AUGUSTINI BRISTOLLII PRO JOHANNE ACE, CANONICO DE WYGEMORE, RECIPIENDO.- Thomas, permissione divine Wigorniensis Episcopus, dilectis in Christo filiis, Abbati et Conventui sancti Augustini de Bristollio, salutem, etc. Significavit nobis venerabilis frater noster, dominus Adam, etc., quod ipso nuper ex officii debito monasterii de Wygemore fratrem Johannem Ace, canonicum regularem, presbyterum et professum, quem multa contra professionis sue debitum et religionis honestatem invenerat commisisse, ad

Episcopi Herefordensis. 99

A.D. 1319. monasterium vestrum predictum ad penitenciam salutarem inibi ad tempus peragendam transmisit, ut licite potuit, moraturum, et vos per suas litteras instantes rogavit, ut ad hoc dictum canonicum admitteretis donec eum duceret revocandum, vobis nichilominus denuncians ut aliquem de fratribus vestris quem duxoritis eligendum loco dicti fratris Johannis ad prefatum monasterium de Wiggemore interim moraturum, si vobis placeret, mittere curaretis, ne domus vestra occasione dicti fratris Johannis plus debito gravaretur; et quia vos ipsius patris justis in hac parte precibus acquiescere hactenus non curastis, nos mutue vicissitudinis optentu in juris subsidium requisivit, ut vos ad recepcionem dicti canonici juxta juris exigenciam, et ipsius in ea parte justam requisicionem compellere curaremus. Cum igitur secundum canonicas sancciones ex officii nostri debito simus predicto fratri nostro in justicia debitores, vobis in virtute obediencie et sub pena canonica districte precipiendo mandamus, quatinus prefatum canonicum ad penitenciam salutarem in monasterio vestro, ut premittitur, peragendam admittatis, difficultatis cujuslibet obice profligato, mandatum nostrum in hac parte taliter impleturi, ne ob vestram inobedienciam vel negligenciam, quod absit, ad graviores penas canonicas contra vos ulterius procedere teneamur. Et quid in premissis, etc. Datum Londoniis, ij die Februarii, anno, etc., xviij.

Similis forma litterarum facta fuit dirigenda Abbati et Conventui de Keynesham pro Thoma Richard per Episcopum Bathoniensem, set ipse eas noluit consignare, nec execucionem inde facere usque ad monicionem Archiepiscopi que in tertio folio sequenti continetur.

A.D. 1318. Dec. 30.- The Bishop issues stringent regulations for the conduct of the Canons of Wigmore.

CORRECCIO SUPER VISITACIONE ABBACIE DE WIGGEMORE.- Episcopus, etc., dilectis in Christo filiis, Abbati et Conventui de Wiggemore, salutem, etc. Ut nostra visitacio nuper apud vos facta fiat, annuente Domino, fructuosa ad correccionem et reformacionem monasterii vestri tam in spiritualibus quam in temporalibus infrascriptas ordinaciones nostras sub penis in eisdem contentis in virtute obediencie precipimus inviolabiliter observari. In primis a fratre Philippo dicto le Galeys, nuper Abbate vestro, inchoantes eidem de bonis vestris communibus sub infrascripto moderamine volumus

100 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. provideri, reservata nobis potestate augmentandi hujusmodi provisionem postquam monasterium vestrum, auxiliante Domino, ad pinguiorem fortunam venerit, et ab omnibus quibus impresenciarum graviter premitur fuerit relevatum, si idem Philippus juxta regularis observancie disciplinam per laudabilem conversacionem, religionis cultum, et fraternam caritatem, sollicitis studiis curaverit dilatare et laudabilium accionum exempla fratribus exhibere. Habeat igitur dictus Philippus ob reverenciam status quem gessit unum canonicum, juxta ordinacionem Abbatis, qui eidem Philippo ut socius et capellanus humiliter serviat et intendat, et unum liberum servientem, et unum garcionem, qui prout ad eos pertinet sibi et socio suo devote et fideliter valeant ministrare, et hiis tribus ministris sit contentus. Recipiet autem dictus frater Philippus, singulis diebus quibus in monasterio presens fuerit, in prandio et in cena, a celario pro se duas michias et dues lagenas melioris [Fol. 28.] cervisie, et pro socio suo unam michiam et unam lagenam ejusdem cervisie, et pro duobus secularibus sibi servientibus tres panes albos et duas lagenas secunde cervisie; de coquina autem pro se et socio suo recipiet quantum tribus canonicis, et pro dictis secularibus quantum aliis ministris Abbatis ejusdem condicionis cotidie ministratur. Abbas vero qui nunc est, vel qui pro tempore fuerit, eisdem secularibus de secta serviencium suorum ejusdem condicionis annuatim robas dabit. Predicto insuper Philippe pro habitacione sua assignamus cameram depictam in Abbacia, quam frater Johannes de Erleslonde, quondam Abbas, inhabitavit dum vixit, aut nigram cameram, quam frater Johannes de Westone, quondam Abbas, occupavit dum vixit, vel unam de duabus cameris sub alta infirmaria quem duxerit eligendam. Item assignamus eidem pro habitu suo et ceteris necessanis C solidos sterlingorum recipiendos ab Abbate singulis anni terminis infrascriptis; videlicet, in festo Annunciacionis beate Marie xxv s., in festo Nativitatis sancti Johannis Baptiste xxv s., in festo sancti Michaelis xxv s., et in festo Natalie Domini xxv s., quibus ipsum volumus esse contentum, inhibentes eidem sub pena majoris excommunicacionis quam monicione premissa ipsum incurrere volumus, si in hac parts inobediens fuerit vel rebellis, ne quodcunque aliud proprium intra monasterium vel extra, sine Abbatis licencia petita et optenta, contra professionis sue debitum audeat retinere. Item ordinamus et statuimus quod canonici, missa majore celebrata, hora prandii in refectorio comedant bini et bini. Item quod comedant bis in die tantum, videlicet in prandio et in

Episcopi Herefordensis. 101

A.D. 1318. cena; reliquias ciboram suorum nemini dantes nec aliquid extra refectorium mittentes, set in refectorio commorantes hora prandii, cene, et collacionis, absque tumultu in quiete, nec inde alicubi dictis horis devagantes. Et si ex aliqua causa sint absentea hora prandii, vel cene, cum domi redierint, secundum eorum adventus exigenciam eisdem deserviatur de celario et coquina. Item quod panis certi ponderis a quoquam canonico decetero non exigatur, set de eo quod eis satis est imposterum sint contenti. Item quod nullus extra refectorium alicubi se divertat causa bibendi nisi in camera Abbatis et in presencia ejusdem, vel in infirmaria racione infirmitatis eorundem; nec in dicto refectorio moretur aliquis ultra horam debitam nec post completorium quoquomodo. Item quod canonici decetero non jententur. Item quod omnes egrotantes morentur in una infirmaria per nos, dum apud vos fuerimus, personaliter deputata, et quod per infirmarium et ejus famulum et non per alium deserviatur eisdem: per hoc tamen licenciam concessam fratribus, W. de Lodelowe et J. de Persora, de duobus famulis propter eorum impotenciam retinendis nolumus revocare; fragmenta autem seu reliquias ciborum eorundem et egrotancium hujusmodi reliquie eleemosinario integre liberentur. Nee aliquis canonicus equum, porcos, bidentes, leporarios, nec garciones nec aliquod aliud proprium habeat quocunque titulo vel colore, nisi racione officii quod gerit aliud concedatur. Item quod precentor, sacrista, celerarius, infirmarius nec aliquis alius canonicus vel officialis, infra septa monasterii linum amodo seminet quovis modo, ne mulieres tempore collacionis ejusdem occasionem habeant contra religionis honestatem dictum monasterium frequentandi. Item quod nullus canonicus certum quid accipiat vel exigat pro vestura, set unicuique canonico prout indignerit per vestiarium per Abbatem ordinandum et providendum distribuatur. Item quod nullus canonicus [egrum] se fingat vel absentet ab ecclesia horis debitis et constitutis, et maxime in celebracione divinorum, nec claustrum suum horis indebitis exeat sine licencia speciali petita ab Abbate vel Priore et optenta, vel alias racione officii cui preest probabiliter excusetur. Item quod singuli canonici, presbyteri, suas missas celebrent singulis diebus, nisi aliqua infirmitate evidenti detineantur, vel alias ex causa legitima fuerint impediti. Item quantum ad alius de conventu statuimus et ordinamus quod omnes et singuli canonici ad horas canonicas convenient et missas suas devote celebrent, ut tenentur in sacerdocio constituti. Item quod silencium locis constitutis,

102 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1318. videlicet in ecclesia, claustro, refectorio, et dormitorio districte teneatur, et quod turpia vota et juramenta quecunque illicita omnino singulis canonicis ubique interdicantur. Item dampnamus consuetudinem seu corruptelam minucionis sanguinis hactenus observatam, set minuantur quando oportet, et tunc absque dissolucione aliqua et cantilenis inhonestis et minutia deserviatur secundum ordinacionem Abbatis in victualibus. Item quod nullus canonicus parentes vel amicos suos ad monasterium venientes ultra unam diem vel noctem audeat retinere, nisi causa adventus sui Abbati exposita talis fuerit que secundum judicium Abbatis longiorem moram exposcat. Item ordinamus quod dictus frater Philippus ad prandium, cenam, seu collacionem canonicos extra refectorium non invitet, nec recipiat in cameram suam nisi petita et optenta licencia ab Abbate, vel in ejus absentia a Priore, et tunc unum solum habeat et pro eo tempore quo eum habere voluerit socium ad [Fol. 28b.] refectorium mittat loco sui, nisi ab Abbate vel Priore amplior licencia concedatur. Premissa omnia et singula in virtute obediencie firmiter precipimus observari; quod si quisquam canonicus contra premissa venerit, vel aliquod premissorum, et post binam monicionem Abbatis inobediens in sua rebellione et malicia perseveret, ipsum sicut ovem morbidam decrevimus a monasterio eiciendum, et ad aliud monasterium ad peragendam penitenciam destinandum, ibidem moraturum quousque per nos et Abbatem fuerit revocatus.

Istas ordinaciones publicavit dominus Episcopus in Capitulo Abbacie predicte die Sabbati in crastino festi beati Thome Archiepiscopi et martyris, anno Domini MCCCxviij.

A.D. 1319. Feb. 2.- The Bishop commissions the Dean, the Chancellor, and James de Henley, to act for him in the matter of depriving Hamo de Sandwich of the prebend of Putson minor, and of the Rectory of Whitbourne. A similar Commission is issued to Thomas de Orleton, Rector of Acle.

COMMISSIONES CONTRA H. DE SANDWICO.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Decano, Cancellario, et domino Jacobo de Henleye, canonico nostre cathedralis ecclesie Herefordensis, salutem, etc. Ad audiendum, cognoscendum, et procedendum in negocio ammocionis seu privacionis ex officio nostro contra H. de Sandwico qui se gerit pro canonico in nostra cathedrali ecclesia Herefordensi, ac prebendario de Pottestone, et Rectore ecclesie de Whitbourne, nostre diocesis, coram nobis et commissariis nostris moto, vobis,

Episcopi Herefordensis. 103

A.D. 1319. et vestrum cuilibet conjunctim et divisim tenore presencium committimus vices nostras donec eas duxerimus revocandas. Datum Londoniis, ij die Februarii, anno Domini MCCCxviij, etc.

Similis commissio facta fuit magistro Thome de Orletone, rectori de Acle, Norwicensis diocesis.

Second letter of the Bishop of Hereford to the Bishop of Bath and Wells urging him to act in the matter of the reception of Thomas Pichard by the Abbot and Convent of Keynsham, and threatening an appeal to the Archbishop.

LITTERA SECUNDA DIRECTA EPISCOPO BATHONIENSI PRO THOMA PICHARD, CANONICO DE WIGGEMORE.- Episcopo Bathoniensi Episcopus Herefordensis, salutem, etc. Nuper vestre paternitati per alias nostras litteras curavimus intimare quod nos, monasterium canonicorum de Wiggemore jure Ordinarii visitantes, invenimus fratrem Thomam Pichard, dicti monasterii canonicum, et professum, contra religionis honestatem et sue professionis debitum gravitor deliquisse, ac nos, anime sue saluti prospicere cupientes, ipsum ex juxta [et] intima causa ad monasterium de Keynesham, ejusdem religionis et observancie ac regularis eciam discipline, vestre diocesis, moraturum ibidem ad tempus pro nostro arbitrio moderandum, cum nostris litteris in hac parte sufficientibus duximus ad penitenciam salutarem inibi peragendam transmittendum, denunciantes Abbati et Conventui ejusdem loci ut aliquem de canonicis suis quem ducerent eligendum loco dicti fratris Thome, si vellent, ad prefatum monasterium de Wiggemore vice versa mitterent, ibidem interim moraturum, ne forsan domus eorum ex mora dicti fratris Thome plus debito gravaretur. Et quia prefati Abbas et Conventus de Keynesham nostris in ea parte justis precibus acquiescere non curarunt, vos mutue vicissitudinis optentu in juris subsidium requisivimus, ut eos ad recepcionem dicti fratris Thome, ut premittitur, juxta juris exigenciam compeller curaretis. Et licet ex officii vestri debito sitis in hac parte nobis in justicia debitores, vestra tamen paternitas votis nostris satisfacere dissimulat, aliorum voluntariis persuasionibus forsitan circumventa, non absque lesione nervi ecclesiastice discipline, multorum scandalo, et gravi periculo animarum. Quocirca vestram paternitatem tenore presencium, cum ea qua possumus reverencia et instancia, mutue vicissitudinis optentu in juris subsidium iterato requirimus et rogamus quatinus Abbatem et Conventum de Keynesham, subditos vestros, ad recepcionem

104 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. dicti fratris Thome, ut premittitur, per censuras ecclesiasticas canonice compellatis, ne vestra, quod absit, negligencia nobis ministret materiam nostris superioribus conquerendi. Datum Londoniis.

Feb. 9.- The Dean of Arches informs the Bishop that he has dismissed the appeal of Nicholas de Aka against his deprivation.

DIMISSIO CAUSE N. DE AKA A CURIA CANTUARIENSI.- Reverendo in Christo patri, domino Ade, etc. Decanus ecclesie beate Marie de Arcubus, Londoniis, dominus ... officialis, Curie Cantuariensis commissarius generalis, salutem, etc. Cum nos in tuicione appellacionis negocio quod occasione cujusdam prebende seu porcionis in ecclesia de Ledebury, vestre diocesis, in dicta curia vertebatur inter dominum N. de Aka, partem, ut dicebatur, appellantem ex parte una, et vos partem appellatam ex altera, juxta juris exigenciam procedentes, vos partem in hac parte appellatam pro eo quod pars appellans predicte suam appellacionem, prout debuit, minime probavit, ab examine dicte Curie exigente justicia duxerimus dimittendam, paternitati vestre reverende dicte Curie auctoritate tenore presencium intimamus quod, non obstante quacunque inhibicione de data videlicet apud Northamptone vj Id. Decembris, anno Domini [Fol. 29.] MCCCxviij, per dictam Curiam hactenus vobis in hac parte facta, libere poteritis exequi quod est vestrum. Datum Londoniis, v Id. Februarii, anno Domini supradicto.

Feb. 11.- Nicholas de Aka having resigned the prebendal portion of Ledbury, the Bishop appoints Gilbert de Middleton in his place.

COLLACIO PORCIONIS SEU PREBENDE QUE FUIT DOMINI J. DE SWYNEFEUDE IN LEDEBURY.- Memorandum quod xi die mensis Februarii, anno Domini MCCCxviij, apud Londonias, contulit dominus magistro Gilberto de Middeltone, presbytero, porcionem seu prebendam quam dominus Johannes de Swynefeude, quondam precentor Herefordensis, dudum tenuit in ecclesia de Ledebury, Herefordensis diocesis, vacantem, dando eidem super collacione hujusmodi suas litteras patentes in forma sequenti. Episcopus, etc., dilecto in Christo filio, magistro Gilberto de Middeltone, presbytero, salutem, etc. Prebendam ecclesie de Ledebury ab antiquo pro non curata habitam vacantem, quam Nicholaus de Aka, qui se gessit pro prebendario dicte ecclesie, de facto nuper

Episcopi Herefordensis. 105

A.D. 1319. tenuit, et in manibus nostris, pure, sponte, absolute resignum jure si quod in ea habuit expresse renunciando tibi cum omnibus suis juribus et pertinenciis conferimus intuite caritatis. In cujus rei, etc. Datum Londoniis xij die Februarie anno predicto. Et tunc mandavit dominus per alias suus litteras Decano de Froma et vicario de Ledebury conjunctim et divisim pro muneciose ipsius.

Feb. 11.- Nicholas de Aka, on his submission is absolved from the sentence of excommunication which had been pronounced against him.

DENUNCIACIO ABSOLUCIONIS NICHOLAI DE AKA QUONDAM PREBENDARII DE LEDEBURY.- Episcopus, etc., venerabili viri domino Decano nostre Herefordensis ecclesie, salutem, etc. Quia Nicholaus de Aka, qui nuper se gessit pro porcionario seu prebendant in ecclesia de Ledebury, nostre diocesis, quem pridem pro sua contumacia et offensa manifesta, coram nobis judicialiter contraactus majoris excommunicacionis sentencia innodavimus ab examine cure Cantuariensis, ad quam se dixerat appellasse, pro eo quod suam appellacionem, prout debuit, minime probavit dimissus nobis de dicta offensa competenter satisfecit, juri si quod habuit in dicta porcione vel prebenda, quam de facto tenuit renunciavit ipsam pure, sponte, et absolute in manibus nostris resignando nos Londoniis constituti de licencia venerabilis patris in Christo domini S[tephani), Dei gracia Londoniarum Episcopi eidem Nicholao humiliter petenti beneficium absolucionis in forma juris a sentencia excommunicacionis prefata durimus impendendum. Quocirca vobid tenore presencium injungimus et mandamus quatinus ipsum sic per nos absolutum esse in nostra cathedrali ecclesia memorata in processione, et in ceteris ecclesiis civitatis et decanatus Herefordensis intra missarum sollempnia, proxima die Dominica post recepcionem presencium faciatis publice nunciari. Datum die loco, et anno predictis.

The Bishop of Hereford commissions J[ohn Drokensford], Bishop of Bath and Wells, to act for him in an exchange between Thomas de Astley, Rector of Horsington, and Thomas de la Felde, Prebendary of Bromyard. [1]

LITTERA DE PERMUTACIONE BENEFICIORUM.- Venerabili in Christo patri, domini J., Dei gracia Bathoniensi et Wellensi Episcopo,


[1] See Drokensford Reg., under date April 12, 1319.

106 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. Adam, etc., salutem, etc. Cum dilecti nobis in Christo clerici, magistri Thomas de Astleye, Rector ecclesie de Horsyntone, vestre diocesis, et Thomas de la Felde, qui prebendam pro non curata habitam ab antiquo in ecclesia de Bromyard, nostre diocesis, optinet, ad nostram collacionem spectantem, optent in forma juris sua predicta beneficia ecclesiastica permutare, cujusmodi permutacioni, quatenus ad nos attinet, consentimus, ad audiendum et discuciendum causas permutacionis hujusmodi, et approbandum easdem, si et sicut de jure fuerit faciendum, necnon ad admittendum resignacionem dicti magistri Thome de la Felde de supradicta prebenda ex causa permutacionis ejusdem legitime faciendam, ac conferendum hujusmodi permutacionis optentu predicto magistro Thome de Astleie supradictam prebendam, cum omnibus juribus et suis pertinenciis universis, et ad ipsum instituendum canonice prebendarium in eadem, ac ad faciendum per vos alum vel alios eundem magistrum Thomam, vel ipsius procuratorem pro eo, induci in corporalem possessionem dicte prebende, jurium et pertinenciarum ipsius si que de fructibus, redditibus, proventibus, et .. [1]

Feb. 19.- The Bishop, going abroad on the King's business, appoints Richard de Vernon to be Vicar-general in his absence. [2]

COMMISSIO FACTA MAQISTRO R. DE VERNOUN DE VICARIA HEREFORDENSIS EPISCOPI.- Adam, etc., venerabili viro, filioque in Christo dilecto, magistro R. de Vernoun, canonico Herefordensi, officiali nostro ac juris canonici professori, salutem, etc. Quia nos, de mandato domini Regis Anglie pro quibusdam arduis negociis ipsum tangentibus ad partes transmarinas proficiscentes, administracionem spiritualium nostre diocesis intendere non valemus, de vestra, fidelitate et industria plenam in Domino fiduciam reportantes, vos nostrum in absentia vicarium ordinamus et constituimus, ac vobis ad instituendum, destituendum, inquirendum, corrigendum, et puniendum subditorum nostrorum excessus, et a beneficiis, offioiis, et administracionibus, cum res exigit, ammovendum, beneficia ad nostram collacionem qualitercunque devoluta, et eciam devolvenda, auctoritate nostra conferenda, et omnia alia et singula ad officium vicarii spectancia facienda, tenore presencium committimus vices


[1] The entry is not continued.
[2] Richard de Vernon, as Regent in Canon Law, was engaged upon a full year's course of lectures at Oxford; and a special licence (dated Jan. 18. 1319) was obtained, at the King's request, from the University, allowing him to abandon the uncompleted course, and take up the duties of Vicar-general.

Episcopi Herefordensis. 107

A.D. 1319. nostras cum coercicionis canonice potestate. In cujus rei, Datum Londoniis, xix die mensis Februarie anno Domini millesimo CCC octavodecimo, etc.

Feb. 18.- The Bishop appoints Richard de Vernon and John de Bromfield to be his attorneys during his absence.

ITEM COMMISSIO FACTA EIDEM ET JOHANNI DE BROMFELDE PRO CUSTODIA TEMPORALIUM.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis magistro R. de Vernoun, officiali nostro Herefordensi et Johanni de Bromfelde, senescallo nostro, salutem, etc. Cum de mandato domini nostri Regis Anglie et partes transmarinas nos oporteat proficisci, de vestra industria et fidelitate confisi vos locum nostrum tenentes conjunctim et divisim in regimine temporalium nostrorum constituimus, ad faciendum et ordinandum de eisdem nomine nostro prout vobis vel uni vestram magis videbitur utile et expediens, dum absentes fuerimus; et vobis in hiis conjunctim et divisim vices nostras committimus per presentes, ratum et gratum habituri quicquid in premissis nomine nostro duxeritis aut unus vestrum duxerit faciendum. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, xv die mensis Februarii, anno Domini MCCC octavodecimo, etc.

Feb. 16.- Mandate of the Archbishop to the Bishop of Bath and Wells, enjoining him to compel the Abbot and Convent of Keynsham to receive Thomas Pichard within 20 days, or to cite them before the Archbishop to justify their refusal. [1]

MANDATUM ARCHIEPISCOPI DIRECTUM EPISCOPO BATHONIENSI CONTRA ABBATEM ET CONVENTUM DE KEYNESHAM PRO FRATRE THOMA PICHARD.- Archiepiscopus Episcopo Bathoniensi salutem, etc. Ex parte venerabilis fratris nostri, domini ... Dei gracia Herefordensis Episcopi, nobis extitit intimatum quod cum ipso vestram fraternitatem requisivisset sollicite et sub mutue vicissitudinis optentu, ac in juris subsidium suis litteris repetita vice cum instancia debita vos rogasset ut fratrem Thomam Pichard, canonicum regularem ecclesie conventualis de Wiggemore, sue Herefordensis diocesis, quem contra religionis honestatem et sue professionis debitum idem frater noster in sua visitacione nuper facta graviter comperit [Fol. 30.] deliquisse, quemque ad monasterium de Keynesham, ejusdem religionis,


[1] On Jan. 14. 1330, the Pope, "on signification of the Bishop of Hereford," issues a Mandate to the Archbishop "to compel certain diocesans and abbots and friars to observe the statute, by which abbots and friars are bound to receive faulty subjects transferred from other mosastesies."

108 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. vestre diocesis, ex causa legitima et necessaria ad tempus moraturam pro penitencia salutari peragenda cum suis litteris duxerit transmittendum, juxta formam et effectum constitucionis provincialis edite in hac parte, admitti faceretis per Abbatem et Conventum de Keynesham supradicta, vos tamen, requisicionibus hujusmodi prorsus obauditis absque causa racionabili, id facere hactenus distulistis, propter quod dictus frater, ad nos competenter accedens, nobis humiliter supplicavit ut sibi in hac parte de salubri remedio providere curaremus: Nos igitur, nolentes sibi in sua deesse justicia, sicuti nec debemus, potissime ne mutue vicissitudinis subsidium quod prelatos in ecclesie unitate conjungit inter eosdem pereat in detrimentum ecclesiastice discipline, vestram fraternitatem monemus et hortamur in Christo, vobis nichilominus firmiter injungentes, quatinus prefatum fratrem Thomam ad injunctam penitenciam peragendam in predicta ecclesia conventuali de Keynesham, juxta formam constitucionis provincialis super hoc edite, per Abbatem et Conventum supradictos, infra xx dies a tempore recepcionis presencium numerandos, faciatis admitti. Quod si Abbas et Conventus predicti prefatum fratrem in forma predicta infra tempus predictum admittere recusaverint, citari faciatis eosdem peremptorie, quod sufficienter compareant coram nobis x die juridico post lapsum dicti temporis, ubicunque in civitate, diocesi, seu provincia nostra tunc fuerimus, proposituri racionabile, si quod habent, quare ad id faciendum per nos compelli non debebunt, secundum exigenciam constitucionis supradicte. Et quid de hoc duxeritis, etc. Datum apud Lamhethe, xiiij Kal. Martii, anno Domini MCCCxviij.

Feb. 16.- The Bishop of Hereford asks the Bishop of Worcester to sanction Richard de Vernon's entry into the Prebend of Inkberrow, in the Diocese of Worcester.

EPISCOPO WIGORNIENSI PRO INGRESSU POSSESSIONIS PREBENDE DE YNKEBEROW.- Venerabili in Christo patri, domino Thome, Dei gracia Wigorniensi Episcopo, Adam, ejusdem Dei permissione ecclesie Herefordensis minister, salutem, etc. Cum ecclesia de Inkeburghe, vestre diocesis, ecclesie nostre Herefordensis sit prebenda ad nostram spectans collacionem, quam quidem prebendam, cum plenitudine juris canonici in nostra ecclesia memorata, in Christo filio, magistro R. de Vernoun, decretorum doctori, contulimus intuitu caritatis, paternitatem vestram rogamus quatinus eidem magistro R. vel procuratori ipsius possessionem ejusdem prebende ingredi volenti,

Episcopi Herefordensis. 109

A.D. 1319. prout moris est benignum consensum adhibere valitis. Valeat paternitas vestra in Christo faciliter per tempora dixerus. Datam ut supra.

Feb. 15.- The Bishop of Worcester sanctions Richard de Vernon's entry into the prebend of Inkberrow.

LITTERA DOMINI EPISCOPI WIGORNIENSI SUPER HOC DE CONSENSU.- Universis, etc. Thomas, permissione divina Wigorniensis Episcopus, salutem in Domino sempiternam. Universitati vestre innotescimus per presentes quod nos ad rogatum venerabilis fratris nostri, domini A., Dei gracia Herefordensis Episcopi, venerabali viro, magistro R. de Vernoun, canonico Herefordensi, vel procuratori suo, ingredi volenti possessionem ecclesie de Inkburghe nostre diocesis, que ecclesia est prebenda eidem magistro R. per dictum fratrem nostrum collata, nostrum consensum tenore presencium adhibemus. In cujus, etc. Datum ut supra.

Feb. 28.- The Bishop commissions Gilbert de Middleton, Richard de Vernon, and Adam Murimouth to confer benefices, etc., during his absence abroad.

COMMISSIO AD CONFERENDUM BENEFICIA.- Episcopus, etc., venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis, magistris G. de Middeltone, B. de Vernoun, et A. Murymuth, canonicis nostre Herefordensis ecclesie, salutem, etc. Ad conferendum personis ydoneis beneficia quecunque cum cura vel sine cura, eciam si dignitates, officia, vel personatus in nostra ecclesia cathedrali vel extra eam existant, ad nostrum collacionem spectancia quovismodo, si que nuno vacant, vel cum ea vacare contigerit in futurum, et ad inducendum vel induci faciendum personas hujusmodi, quibus ea contuleritis, in corporalem possessionem beneficiorum ipsorum, necnon ad acceptandum resignaciones hujusmodi beneficia optinencium canonice faciendas, liberam vobis aut duobus vestrum concedimus facultatem, vicesque nostras committimus cum coercicionis canonice potestate. Datum apud Doveriam ultimo die mensis Februarii, anno Domini MCCCxviij.

110 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. May 4.- John de Ludlow, et Avignon, renounces his claim to the Church of Madeley, given to him by Papal provision, in favour of William Russell de Fownhope, collated to the same by the Bishop.

[Fol. 30b.] RENUNCIACIO JURIS SI QUOD JOHANNES DE LODELOW PRESBYTER HABUIT IN ECCLESIA DE MADELEYE.- In nomine Domini, Amen. Anno ejusdem MCCCxix, Indiccione secunda, Pontificatus sanctissimi patris, domini J. Pape XXII, anno tercio, mensis Maii die iiij, coram reverendo patre, domino A., Dei gracia Herefordensi Episcopo, testibus nobis notariis infrascriptis, dominus Johannes de Lodelowe, dictus de Leominstria, presbyter Herefordensis diocesis, quandam renuciationem in scriptis redactam fecit in hec verba: Ego, Johannes de Lodelowe, dictus de Leominstria, presbyter diocesis Herefordensis, pure, sponte, et absolute ex certe sciencia exnunc renuncio omni juri michi competenti et competituro in ecclesia parochiali de Madeleye dicte diocesis, ad presentacionem religiosorum virorum, Prioris et Conventus de Wenloke, ejusdem diocesis, pertinente, necnon liti et controversie quam habent contra magistrum Willelmum Rossel de Fowehope, dicte ecclesie ex collacione reverendi patris, domini A., Dei gracia Herefordensis Episcopi, incumbentem, in Romana Curia, occasione provisionis michi facte per sanctissimum in Christo patrem, dominum J., divina providencia Papam xxij, et processui executorum et subexecutorum meoram et michi super dicte provisionis gracia deputatorum, salva tamen michi gracia provisionis ejusdem in proximo michi debito beneficio vacaturo. Acta sunt hec Avinione, in hospicio habitacionis reverendi patris predicti, presentibus domino R. de Breyntone, Rectore ecclesie de Aka, diocesis supradicte, magistro Ricardo Hervy, clerico diocesis Herefordensis, publico notario, et Gilberto dicto Galopyn, camerario dicti domini Episcopi, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego R. de Estenore, clericus Herefordensis diocesis, publicus apostolica auctoritate notarius, premisse renunciacioni presens interfui, et eam sic vidi fieri et audivi, scripsi, et publicavi, signoque meo consueto signavi rogatus.

Eidem eciam instrumento subscripsit dictus Ricardus Hervy.

May 15.- Berengarius, Bishop of Tusculum, writes to the Bishop of Hereford on behalf of Nicholas de Aka, that, after he has made restitution, he may be allowed to obtain another benefice.

[Fol. 29b.] LITTERA DOMINI B. EPISCOPI TUSCULANI PRO DOMINO NICHOLAO DE AKA.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi,

Episcopi Herefordensis. 111

A.D. 1319. vel ejus vicario in spiritualibus, Berengarius, miseracione divina Episcopus Tusculanus, salutem et sinceram in Domino caritatem. Ex parte Nicholai de Aka, vestre diocesis presbyteri, nobis oblata peticio continebat quod licet olim per bone memorie Ottonem, Apostolice Sedis in Anglie regno legatum, tempore legacionis ipsius durante fuisset proinde constitutum nullum ad vicariam perpetuam parochialis ecclesie admittendum nisi in presbyterum jam ordinatum, vel saltim diaconum proximis temporibus in presbyterum promovendum, qui juret ibi residenciam continue facere personalem, alioquin institucionem ipsius nullam esse decrevit, ac subsequenter bone memorie Octobon, predicte Sedis in ipso regno legatus, adiciendo statuit si quis contra hujusmodi statutum vicariam tenuerit, fructus suos non faciat sic perceptos, set ipsos restituere teneatur certis usibus applicandos, ipse tamen nichilominus tunc diaconus perpetuam vicariam parochialis ecclesie de Strettone vestre diocesis, nullo prestito juramento, institucionis titulo est adeptus, et predecessoris vestri obsequiis inherendo per sex annos et amplius fructus, redditus, et proventus ejusdem vicarie percepit, nulla eciam facta in ea residencia personali. Et ipsa vicaria, nulla fructuum perceptorum restitucione peracta, ac hujusmodi percepcionis vicio non purgato, dimissa, prebendam seu porcionem in ecclesia de Ledebury predicte diocesis postea legitime alias assequutus per octo annos vel circiter tenuit, fructus, redditus, et proventus percipiens ex eadem, quam postmodum in manibus loci diocesani, eo super hiis ad judicium evocato, sponte, absolute, pure, ac libere resignavit. Super quibus fecit humiliter supplicari sibi per Sedem Apostolicam salutari remedio provideri. Nos igitur auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre committimus quatinus, si est ita, postquam de fractibus ex eis medio tempore perceptis satisfecerit, juxta vestrum arbitrium competenter in evidentem utilitatem ipsorum beneficioram fideliter convertendis, injuncta inde sibi absolucione previa penitencia salutari, et, si ei vite merita suffragantur, quod hoc non obstante aliud beneficium preter illoram aliquod hac vice, si sibi canonice conferatur, possit licite optinere, ac super irregularitate et inhabilitate inde contractis dispensetis, alia canonico non obstante, auctoritate predicte misericorditer cum eodem. Datum Avinione, Non. Maii, Pontificatus domini Johannis Pape XXII, anno tercio.

112 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. May 23.- Mandate of the Pope to the Bishop of Hereford to enquire into the fitness of John Carpenter, subdeacon, for an ecclesiastical benefice, and if he is suitable, to call upon the Prior and Convent of Brecon to make provision for him.

[Fol. 31.] MANDATUM APOSTOLICUM PRO JOHANNE DICTO CARPENTARIO, SUBDIACONO DE HEREFORDE.- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri, Episcopo Herefordensi, salutem et apostolicam benediccionem. Cum dilectus filius, Johannes dictus Carpentarius, subdiaconus Herefordensis, lator presencium, a bone memorie Ricardo, Episcopo Herefordensi, predecessori tuo, ad presentacionem dilectorum filiorum Prioris et Conventus Prioratus sancti Johannis Evangeliste de Brechone, ordinis sancti Benedicti, Menevensis diocesis, fuerit, sicut asserit, in subdiaconum ordinatus, nec ullum sit ecclesiasticum beneficium assecutus, nos felicis recordacionis Innocencii Pape tercii, predecessoris nostri, qui ordinatis sine certo titulo per ordinatores vel presentatores seu successores eorum provideri voluit, vestigiis inherentes, eisdem Priori et Conventui nostris damus litteris in mandatis ut, si tu, cui examinacionem ipsius duximus committendam, eum ydoneum esse repereris, et ecclesiastico beneficio non indignum, tamdiu ei vite necessaria congrue subministrent, donec per eos competens fuerit ecclesiasticum beneficium assecutus. Quocirca fraternitati tue per apostolica scripta, mandamus quatinus eisdem Priori et Conventui citatis legitime, ut per seipsos vel ydoneum responsalem intersint, et tam super ydoneitate persone quam eciam super qualitate et quantitate beneficii proponere eis liceat quicquid racionabiliter duxerint proponendum; inquiras que circa personam et ydoneitatem ipsius fuerint inquirenda, et si eum ad optinendum ecclesiasticum beneficium repereris non indignum, eosdem Priorem et Conventum ad providendum ei juxta formam mandati apostolici diligenter moneas et inducas; quod si monitis tuis acquiescere forte noluerint, quod super hiis inveneris tuis nobis litteris intimare procures, ut eos ad provisionem ipsius, si dignus fuerit, compelli, sicut expedit, faciamus. Datum Avynyone, x Kal. Junii, Pontificatus nostri anno tercio.

May 31.- The Bishop, from Avignon, commissions his Vicar-general to act for him in carrying out the injunctions of the Pope concerning John Carpenter.

COMMISSIO EXECUCIONIS.- Adam, etc., discreto viro, filioque in Christo dilecto, magistro Ricardo de Vernoun, canonico nostre

Episcopi Herefordensis. 113

A.D. 1319. Herefordensis ecclesie vicario nostro in nostra absencia in spiritualibus generali, salutem, etc. Quia nos in recnotis agentes mandatum apostolicum pro Johanne dicto Carpentario subdiacono Herefordensi a bone memorie domino Ricardo quandam Herefordensi Episcopo, nostro proximo predecessore ad presentacionem religiosorum virorum, Prioris et Conventus Brechonie, Menevensis diocesis, in subdiaconum ordinato nobis directum exequi non optinentes, vobis tenore presencium ad idem mandatum apostolicum quod dimisimus penes ipsum in omnibus suis articulis exequendum committimus vices nostras, cum coercicionis canonice potestate, donec eas duxerimus revocandas. Et si necesse fuerit, quid feceritis et inveneritis in premissis nobis per vestras litteras intimetis. Datum in prioratu sancti Rufi juxta Avynyonem, ultima die Maii, anno Domini MCCCxix, etc.

May 6.- Roger de Brunton binds himself to pay to John de Ludlow, forty shillings yearly.

OBLIGACIO DOMINI ROGERI DE BREYNTONE FACTA DOMINO JOHANNI DE LODELOWE DE XL S. ANNUIS.- In nomine Domini, Amen. Anno ejusdem millesimo trecentesimo decimonono, indiccione secunda, Pontificatus domini J. Pape vicesimi secundi anno tercio, mensis Maii die sexta, Avinione, in hospicio quod inhabitavit tunc temporis reverendus pater, dominus Adam, Dei gracia Episcopus Herefordensis, in mei notarii publici et testium subscriptorum presencia personaliter constitutus, dominus Rogerus de Breyntone, Rector ecclesie de Aka, Herefordensis diocesis, fatebatur se tenori et obligatum esse ex causa libere donacionis domino J. de Lodelowe, dicto de Leominstria, presbytero, nomine annue pensionis, quoad vixerit, in xl s. sterlingorum solvendis eidem annis siugulis, videlicet xx s. in festo sancti Michaelis, et xx s. in festo Annunciacionis Virginis gloriose; et ad hanc solucionem fideliter faciondam obligavit se, ecclesiam suam predictam, et omnia bona sua presencia et futura. In quorum testimonium dictus R. sigillum venerabilis patris predicti apponi procuravit instrumento presenti unacum sigillo domini Rogeri predicti. Acta sunt hoc presentibus discretis viris, magistris Egidio dicto de Baggeshore de Astone Cantelowe, et Johanne Rees de Sharfeld, ecclesiarum Rectoribus Wigorniensis diocesis [1] ad premissa vocatis testihus et rogatis.


[1] This does not agree with the description in the next entry. Possibly Sharfeld is written for Sarnesfeld.

114 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. Et ego, R. Hervy, publicus sacri Romani Imperii auctoritate notarius, premissis omnibus et singulis presens interfui, eaque vidi fieri et audivi, scripsi, et publicavi, meoque solito signo signavi hoc presens publicum instrumentum inde confectum in testimonium premissorum rogatus.

May 6.- John de Ludlow undertakes to renounce the pension granted him by Roger de Breinton when he shall have obtained a benefice.

[Fol. 31b.] REMISSIO EJUSDEM PENSIONIS CUM PROVISUM SIBI FUERIT DE BENEFICIO ECCLESIASTICO.- Universis ad quos presentes littere pervenerint J. de Lodelowe, dictus de Leominstria, presbyter Herefordensis diocesis, salutem in Domino sempiternam. Licet dominus Rogerus de Breyntone, Rector ecclesie de Aka, dicte diocesis, per quoddam publicum instrumentum manu Ricardi Hervi, clerici, notarii publici infrascripti confectum, sigillis venerabilis patris, domini A., Dei gracia Herefordensis Episcopi, et dicti Rogeri sigillatum, in xl s. annue pensionis ad festum sancti Michaelis et Dominice Annunciacionis solvendis perpetuo teneatur, prout in ipso instrumento poterit apparere, ego tamen J. predictus volo exnunc et concedo quod quamcito per venerabilem patrem predictum aliumve quemcunque de competenti beneficio ecclesiastico michi contigerit provideri auctoritate Sedis Apostolice, seu quovis alia modo canonico, vel michi fuerit oblatum tale beneficium, extunc dictum instrumentum pensionis predicte penitus viribus vacuetur, et ad solucionem ipsius pensionis prefatus dominos R. et omnes causam habentes ab eo minime teneantur, renuncians omni juri et exaccioni ejusdem inperpetuum per presentes. In quorum testimonium presens instrumentum dictus Rogerus et ego per prefatum infrascriptum notarium fieri fecimus sigilloram nostrorum et dicti patris appensione munitum. Acta sunt hec in Avinione in hospicio quod tunc temporis inhabitavit venerabilis pater predictus, anno Domini MCCCxix, indiccione secunda, Pontificatus domini J. Pape XXIJ anno tercio, mensis Maii die vj, presentibus discretis viris magistris Egidio de Baggeshore, Rectore ecclesie de Astone Cantelowe, et Johanne Rees, Rectore ecclesie de Sharfeld, Herefordensis et Wigorniensis diocesium, ad hoc vocatis testibus et rogatis.

Et ego Ricardus Hervy, clericus Herefordensis, puplicus sacri Romani Imperii auctoritate notarius, premissis omnibus et singulis

Episcopi Herefordensis. 115

A.D. 1319. unacum prefatis testibus presens interfui, et hec, ut premittitur, vidi fieri et audivi, scripsi, et publicavi solito meo signo rogatus.

June 1.- John de la More, the Pope's Penitentiary, admits to penance Walter de Bruko, a layman, who had wounded Walter Aubrey, Rector of Sollers Hope.

LITTERA PENITENCIARII PAPE PRO WALTERO DE BRUKO QUI MUTILAVIT WALTERUM AUBREY.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, frater Johannes de la More, domini Pape penitenciarius, salutem in Domino. Walterum de Bruko, laycum vestre diocesis, latorem presencium, qui olim diabolo instigante quemdam Walterum Aubrey, Rectorem ecclesie de Solershope, prout vobis exponet, mutilavit, ab excommunicacione quam propter hoc incurrit eo hujusmodi mutilacionis reatu ad vos auctoritate domini Pape remittimus juxta formam ecclesie absolvendum, mandantes ei inter alia sub debito prestiti juramenti ut, per omnes majores ecclesias illius loci ubi tantum fuit facinus perpetratum, nudus et discalciatus braccis dumtaxat retentis virgam ferens in manibus et corrigiam circa collum, si secure poterit, intendat, et ante fores ipsarum ecclesiarum a presbyteris earundem psalmum penitencialem dicentibus se faciat verberari, quando in ipsis ecclesiis major aderit populi multitudo, suum publice confitendo reatum; ecclesie vero, cujus Rector existit, satisfaciat competenter; et si aliquod feudum ab ecclesia ipsa tenet, vel jus patronatus obtinet in eadem, ipse ac ejus heredes perpetue sint privati. Vos autem considerata, culpa ipsius injungatis inde sibi auctoritate predicta penitenciam, que ei sit ad salutem et aliis ad terrorem. Ceterum, si que mandantur facere forte contemserit, in dictam sentenciam eo ipso noverit se relapsum. Datum Avinione, Kal. Junii, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno tercio.

June 12.- The Bishop instructs the Vicar-general to accept Walter de Bruko to penance, since he has sworn to give satisfaction for his wrong-doing.

[Fol. 32.] COMMISSIO FACTA SUPER EXECUCIONE IPSARUM LITTERARUM.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Ricardo de Vernoun, canonico Herefordensi, officiali nostro ac nobis agentibus in remotis vicario nostro in spiritualibus generali, salutem, etc. Litteras fratria Johannis de la More, domini Pape penitenciarii pro Waltero

116 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. de Bruko, laico nostre diocesis, latore ipsarum, vobis mittimus presentibus interclusas, ipsarum execucionem, cum nos existamus circa alia ardua occupati, vobis, quantum ad nos attinet, tenore presencium committentes. Juravit enim dictus Walterus coram nobis se velle leso satisfacere juxta ordinacionem inter ipsum et Thomam de Hoptone tractatam. Datum in prioratu sancti Rufi juxta Avynyonem, xij die Junii, A.D. MCCCxix.

June 19.- The Bishop appoints Roger de Breinton to be his Proctor for paying his debts and receiving money owing to him, giving him power to borrow, in the Bishop's name, up to the sum of £200.

PROCURATORIUM DOMINI R. DE BREYNTONE.- Universis pateat per presentes quod nos A., etc., facimus, ordinamus, et constituimus dilectum nobis in Christo dominum R. de Breyntone, Rectorem ecclesie de Aka, nostre Herefordensis diocesis, presbyterum, socium familiarem nostrum, nostrum verum et legitimum procuratorem ad petendum, exigendum, et recipiendum nomine nostro a quibuscunque debitoribus, ballivis, et administratoribus nostris quascunque pecuniarum summas nobis ex quocunque titulo debitas, et ad faciendum aquietancias de sibi solutis, necnon ad recipiendum a quibuscunque mercatoribus nomine mutui ad opus nostrum usque ad CC libras sterlingorum argenti, et ad obligandum nos pro hujusmodi mutuo recipiendo eisdem mercatoribus, prout sibi videbitur expedire, ratum et firmum perpetuo habituri quioquid idem Rogerus, procurator noster, in premissis et ea contingentibus, duxerit faciendum. In cujus rei, etc. Datum in prioratu sancti Rufi juxta Avynyonem, xix die Junii, A.D. MCCCxix.

July 9.- Berengarius, Bishop of Tusculum, writes to the Bishop on behalf of Hamo de Sandwich, that after he has made restitution, he may be allowed to obtain another benefice.

LITTERA PENITENCIARII PAPE PRO DOMINO H. DE SANDWICO.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, Berengarius, miseracione divina Episcopus Tusculanus, salutem et sinceram in Domino caritatem. Ex parte Aymonis de Sandwyco, presbyteri vestre diocesis, nobis oblata peticio continebat quod licet olim per bone memorie Ottonem, Apostolice Sedis in Regno Anglie legatum, fuisset ibidem proinde constitutum nullum ad vicariam perpetuam parochialis ecclesie

Episcopi Herefordensis. 117

A.D. 1319. admittendum nisi prius juraret ibi residenciam continue facere personalem, alioquin institucionem talem nullam fore decrevit; et postmodum bone memorie Octobonus, ejusdem Sedis Apostolice in dicto regno legatus, adiciendo statuit ut, si quis contra hujusmodi statutum vicariam talem receperit, fructus suus non faciat sic perceptos, set ipsos restituere teneatur certis usibus applicandos; dictus tamen Haymo perpetuam vicariam parochialis ecclesie de Stretone [1] vestre diocesis, juramento predicto non prestito, titulo institucionis adeptus fuit fructusque redditus et proventus percepit per sex annos et amplius ex ipsa, non faciens residenciam personalem. Et processu temporis ipsa vicaria, nulla facta perceptorum fructuum restitucione, ac hujusmodi illicite percepcionis vicio non purgato, dimissa, parochialem ecclesiam de Whyteburne vestre diocesis eodem titulo assecutus fuit, quam per xiiij annos vel circa tenuit, et subsequenter canonicatum et prebendam de Morton et Waddone primo, et ea postea dimissa prebendam de Pottestone, in vestra ecclesia alias canonice extitit assecutus, ipsam per viij annos vel circa cum predicta ecclesia tenuit, fructus similiter percipiens ex eisdem. Verum cum dictam vicariam et eciam parochialem ecclesiam dimiserit et prebendam, supplicari fecit humiliter sibi super hiis per Sedem Apostolicam de oportuno remedio provideri. Nos igitur ejus supplicacionibus favorabiliter annuentes auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, vestre circumspeccioni committimus quatinus, si est ita, postquam de dictis fructibus sic injuste receptis juxta vestre discrecionis arbitrium [Fol. 32b.] satisfecerit competenter in evidentem utilitatem ipsarum ecclesiarum fideliter convertendis, injuncta inde sibi ab excessibus hujusmodi absolucione previa penitencia salutari, et aliis que ei videritis injungenda, super irregularitatis et inhabilitatis nota, si quam forsan ex premissis contraxerit, quodque aliud beneficium preter illa hac vice, si sibi canonice conferatur, canonice possit licite obtinere, cum eo, si aliud ei non obsistat canonicum, misericorditer dispensetis. Datum Avinione, vij Idus Julii, Pontificatus domini J. Pape XXII anno tercio.

July 9.- Letter of Berengarius, Bishop of Tusculum, enjoining the Bishop of Hereford to admit to penance, after satisfaction had been made, Emeric Pauncefote, who had committed simony.

ITEM LITTERA DOMINI, PENITENCIARII DOMINI PAPE PRO DOMINO EMERICO PAUNCEFOT.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia


[1] For his institution to Stretton see Swinf. Reg., f. 131d.

118 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, Berengarius, miseracione divina Tusculanus Episcopus, salutem et sinceram in Domino caritatem. Quia nobis Emericus Pauncefote, miles, vestre diocesis, lator presencium, peticione monstravit quod cum ipso olim in minore etate constitutus successive duas ecclesias parochiales Menevensis diocesis, ad quas per matrem suam patronam, loci diocesano extitit presentatus, ab eodem diocesano dato sibi tutore seu curatore vel administratore assecutus fuit, quarum primam per iiij annos, et ea dimissa secundum per decem annos dicto tutore seu curatore administravit, et postea per se sine tutoris seu curatoris administracione per sex annos tenuit et fructus ex eis percepit: et cum subsequenter de matrimonio contrahendo propositum concepisset, predictam ecclesiam secundam cuidam fratri suo nunc defuncto, pacto prius inter eos inito ut idem frater quoddam manerium suum cum terris ad illud pertinentibus sibi daret, sic simoniace resignavit, quem tamen jure suo paterno dicte ecclesie presentavit, nullo alia pacto inito ad eandem: quare supplicavit humiliter sibi super hiis de oportuno remedio per Sedem Apostolicam misericorditer provideri; nos igitur auctoritate domini Pape cujus penitenciarie curam gerimus vestre circumspeccioni committimus quatinus, si est ita, postquam de fructibus ex ipsis ecclesiis perceptis juxta vestre discrecionis arbitrium satisfecerit competenter, in evidentem utilitatem predictarum ecclesiarum fideliter convertendis, injungatis inde sibi super hiis absolucione previa ab excessu hujusmodi penitenciam salutarem, et alia qua de jure fuerint injungenda. Datum Avinione, vij Idus Julii, Pontificatus domini J. Pape XXII anno tercio.

Sept. 8.- The Bishop assigns to Richard de Vernon the Canonical Houses once held by Hamo de Sandwich.

DOMUS CANONICALES QUE FUERUNT DOMINI H. DE SANDWICO.- Memorandum quod vi Id. Septembris, anno Domini MCCCxix in prioratu sancti Rufi juxta Avynionem, contulit dominus magistro Ricardo de Vernoun, canonico Herefordensi, domus canonicales qua fuerunt domini H. de Sandwico, clerici, canonici Herefordensis, per suas patentes litteras missas eidem per dominum Rogerum de Breyntone.

Episcopi Herefordensis. 119

A.D. 1319. Sept. 15.- The Bishop commissions Richard de Vernon and four others to exact from the Rural Deans, Bailiffs, etc., a full account of all the goods of the Bishop which have come into their hands since he received the spiritualities and temporalities of the See.

COMMISSIO AD RECIPIENDUM COMPOTUM.- Episcopus, etc., discretis, magistro R. de Vernoun, canonico Herefordensi, officiali, Johanni de Bromfeld seniori, domino R. de Breyntone, Rectori ecclesie de Aka, nostre diocesis, et domino W. Carles, Rectori ecclesie de Bradeweye, Wigornensis diocesis, clericis familiaribus nostris, et Stephano dicto Juveni, ballivo nostro de Bromyard, salutem, etc. De industria et fidelitate vestris plenarie confidentes vobis ad exigendum et recipiendum a decanis, ballivis, prepositis, et aliis nostris ministris raciocinium seu compotum de omnibus bonis nostris qua ad ipsoram manus pervenerunt, vel pervenire debuerunt, seu poterunt, a toto tempore quo nobis exstiterunt nostra spiritualia et temporalia liberate, usque ad tempus reddicionis raciocinii sell compoti eisdem post datam presencium imponende, et ad ipsos ad hoc, si necesse fuerit, compellendos, [Fol. 33.] necnon ad allocaciones faciendas eisdem, prout vobis videbitur justum et racionabile, et omnia alia et singula agenda, que ad hujusmodi raciocinium seu compotum poterunt pertinere, tenore presencium concedimus facultatem (quod si non omnes hiis agendis potueritis interesse, quatuor, tres, aut duo vestrum ea nihilominus exsequantur) ratum habituri et gratum quicquid vos omnes, quatuor, tres, aut duo vestrum feceritis in premissis. In cujus rei, etc. Datum in prioratu sancti Rufi juxta Avynyonem, xv die Septembris, anno Domini MCCCxix, etc.

Nov. 4.- The Bishop borrows the " Summa Theologiae," and various other books from Laurence Bruton de Chipping Norton, and promises to return them in England, or to pay their just price.

LITTERA OBLIGATORIA PRO LIBRIS RECEPTIS DE LAURENCIO CONSANGUINEO M'OTHI.- Universis pateat per presentes quod nos Adam, etc., recipimus a Laurencio Brutone de Chepyngnorthone Summam fratris Thome de Aquino in quatuor voluminibus; item scriptum ejusdem fratris Thome super quartum librum Sentenciarum; librum Anselmi de Similitudinibus; librum Historie Scolastice; librum Rethorice Aristotilis; librum Rethorice Tullii; librum geometrie cum comento; quos quidem libros bona fide promittimus

120 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1319. eidem Laurencio in Anglia restituere, vel justum precium eorundem, prout placuerit religioso viro fratri Johanni, Abbati Monasterii de Hayles, avunculo dicti Laurencii, et Laurencio antedicto. In cujus rei, etc. Datum in prioratu sancti Ruphi juxta Avinionem, quarta die mensis Novembris, anno Domini MCCCxix.

A.D. 1320. Jan. 17.- The Bishop of Hereford promises to the Bishop of Ostia and Velletri an annual pension of a hundred florins, for furthering his interest at the Court of Rome. A similar grant is made to Bertram, Cardinal Deacon of St. Mary's in Aquiro.

OBLIGACIO FACTA DOMINO HOSTIENSI.- Universis presentes litteras inspecturis, Adam, etc., salutem et presentibus dare fidem. Secundem beatum Gregorium ecclesiasticis utilitatibus desudantes ecclesiastica dignum est remuneracione gaudere ut qui se voluntariis obsequiorum necessitatibus sponte subiciunt congruis provisionibus consolentur. Quia igitur reverendum in Christo patrem, dominum N., Dei gracia Hostiensem et Veletrensem Episcopum nobis nostreque ecclesie grata et fructuosa patrocinia evidenter cognovimus sepius impendisse, cujus benigno suffragio ejusdem ecclesie nostre commoda multipliciter poterunt auctore Domino futuris temporibus procurari, nos, ut labores se gaudeat subisse preteritos et promptum habeat spiritum ad futuros, annuam pensionem C florenorum auri de Florencia in Romana Curia annis singulis deinceps in festo Pentecostes per nos solvendam constituimus et assignamus eidem. In cujus rei, etc. Datum apud sanctum Rufum juxta Avynionem, xvij die Januarii, anno Domini MCCCxix.

Similis littera fuit domino Bertrando sancte Marie in Aquiro diacono Cardinali.

Form of granting an annual pension to helpers in the Court of Rome.

EXEMPLAR.- Pateat universis presentes litteras inspecturis quod nos Adam, etc., considerantes virtutes et merita, quibus reverendum patrem ... Altissimus insignavit, qui hactenus de benignitatis sue gracia nos et ecclesiam nostram recommendatos habuit, nobisque astitit in licitis et honestis et, ut speramus, assistet temporibus secuturis, ordinamus eidem annuam pensionem toto tempore vite sue de C florenis auri de Florencia, quos anno quolibet in Romana Curia in festo ... solvere vel solvi facere per presentes promittimus bona fide, sibi has litteras sigilli nostri appensione

Episcopi Herefordensis. 121

A.D. 1320. munitas in predictorum testimonium ecclesiastes. Datum Avynionem anno Domini a Nativitie MCCCxix die Januarii Pecudicatus sanctissimi patris domini Johannis Pape XXII anno iij.

Another form for the same.

ITEM ALIUD EXEMPLAR.- Universis presentes litteras inspecturis salutem in Domino et presentibus dare fidem. Noveritis qiod nos attendentes et debita conisideracione presantes grata et fructuosa ac justa patrocinia per reverendum patrem etc. nobis nostroque prioratui utiliter jam impensa et quo sua gracia incessanter impendit, ac volentes ut tenemur propter hoc de aliquali recompensacione sibi, non ut deberemus set ut possumus respondere, ne erga ipsum, a quo innumerabilia commoda recepimus pro nobis et prioratu predicto, de vicio ingratitudinis possimus notari, annuam pensionem centum florenorum boni et puri auri [Fol. 33b.] sibi in Romana Curia annis singulis deinceps in festo ... solvendam per nos de bonis dicti prioratus constituimus et assignemus eidem, et eam sibi reddere et solvere promittimus in predicta Curia, quamdiu vixerimus et dictum prioratum tenebimus, annuatim in termino supradicto, nos et bona ejusdem prioratus sibi propter hoc sollempniter et efficaciter obligantes sub coercicione camere domini Pape et omnibus renunciacionibus et cautelis. Ad quorum probacionem presentes litteras fieri fecimus, etc.

Feb. 22.- Aymer de Valence, Earl of Pembroke, presents to the Rectory of Whitchurch Henry Boniour of Newcastle-on-Tyne. The Bishop commissions his Official to institute and induct.

ECCLESIA DE WHITECHIRCHE.- Venerabili in Christo patri, domino A., Dei gracia Herefordensi Episcopo, Adomarius de Valencia, Comes Pembrokie, dominus de Weiseford et Montiniaco salutem in Domino. Ad ecclesiam de Wytechirche, vestre diocesis, per resignacionem dilecti clerici nostri, Thome de Castro Godrici, nuper Rectoris ejusdem, vacantem, et ad nostram donacionem spectantem, dilectum nobis in Christo dominum, Henricum Boniour de Novo Castro super Tynam, caritatis intuitu presentamus, paternitatem vestram humiliter rogantes quatinus predictum dominum Henricum ad eandem admittere, et in eadem canonice instituere velitis. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, xxij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxix.

122 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Negocium committitur officiali cum potestate instituendi et inducendi.

Feb. 24.- Robert Body, Rector of Silvington, resigns his benefice.

RESIGNACIO ECCLESIE DE SILVETONE.- Universis Christi fidelibus quorum interest vel interesse poterit in futurum, nos, officialis Londoniensis, notum facimus per presentes quod dominus Robertus Body, Rector ecclesie de Silvetone, Herefordensis diocesis, in presencia venerabilis patris domini A., Dei gracia Herefordensis Episcopi, in hospicio suo Londoniensi personaliter constitutus ecclesiam suam predictam in manibus ipsius patris pure, sponte, absolute, et simpliciter resignavit, renuncians omni juri quod in ea habuit, et eidem patri supplicavit humiliter et devote quatinus ipsum a cura animarum quam racione dicte ecclesie habuit absolvere dignaretur; cujus precibus venerabilis pater predictus inclinans ipsam resignacionem admisit ipsumque a dicta cura animarum absolvit, in presencia magistri H. de Shorne, juris civilis professoris et canonici Herefordensis, et P. de Clanuole, domicelli, Herefordensis diocesis. In cujus rei testimonium nos, officialis predictus, qui premissis omnibus personaliter interfuimus, tam per predictum venerabilem patrem quam per predictum resignantem requisiti sigillum nostrum duximus presentibus apponendum. Datum Londoniis, xxiiij die mensis Februarii, anno Domini MCCC decimonono secundum cursum ecclesie Anglicane.

Feb. 27.- Aymer de Valence, Earl of Pembroke, commands the Constable of Castle Goodrich not to take from the Bishop's Wood of Ross more firewood than was allowed by ancestral custom.

LITTERA COMITIS DE PEMBROKE CONESTABULO SUO DE CHASTEL GODERICHE AD INSTANCIAM DOMINI DIRECTA.- Aymar de Valence, Comte de Pembroke, seignour de Wyseford et de Mountyniake, a Johan de Suttone, nostre Conestable de Chastel Goderich, saluts. Nous avoms entenduz par lonorable pier en Dieu, levesque de Hereforde, que la on nous et nos auncestres solioms aver soulement dieux chyvaux alaunz a seu boys de Ros pour quere buche a nostre dit Chastel, vous le fecez quere par charectes e par ohivaux en plus grant noumbre qil ne solient estre, a grant dammage de dit Evesque et desheriteson de sa Eglise, our queu chose il nous ad prie que nous voloms aviser. Nous, pour laffection que nous

Episcopi Herefordensis. 123

A.D. 1320. avoms au dit Evesque, qui nous tenoms nostre entier amy, vous maundoms que vous ne preignez ne ne soeffrez estre prys buche ne autra chose en son dit boys autrement que ne soleit estre prys en temps de nostre auncestres et des predecessors de dit Evesque. Et si vous avecz rien pris autrement que en due manere, le facez restorer et amender saunz delay, qar nous voloms que le dit Evesqe et les seons scient esez en qanqe nous pourroms et deveroms et par les nos. Escryt a Loundres le xxvij jour de Feverer.

Feb. 27.- The Bishops of Hereford and Exeter jointly commission Adam Murimouth to act for them in an exchange of benefices between Robert Hereward, Rector of St. Mawgan-in-Cury, and Richard de Nonnington, Prebendary of Bartonsham in Hereford Cathedral. The exchange was completed March 1.

[Fol. 34.] LITTERA DE PERMUTAGIONE PREBENDE DE BERTONESHAM.- Walterus permissione divina Exoniensis et Adam per eandem Herefordensis Episcopus dilecto filio magistro Ade Murymouth, Exoniensis et Herefordensis ecclesiarum canonico, salutem, etc. Cum discreti viri magistri, Robertus Hereward, Rector ecclesie sancti Mangani in Keryer, Exoniensis diocesis, et Ricardus de Noningtone, canonicus Herefordensis et prebendarius prebende de Bertonesham in eadem Herefordensi ecclesia, beneficia predicte ex certis et sufficientibus causis, dum tamen ad id nostra accedat auctoritas, intendant, ut intelleximus, invicem permutare, et ex causa permutacionis hujusmodi beneficia predicte pure, sponte, simpliciter, et absolute, et alias canonice resignare proponant; nos autem hujusmodi permutacioni assensum et auctoritatem nostram conjunctim et divisim ex causis sufficientibus que nos movent impertiri volentes, quia tamen propter longam et festinam absenciam extra regnum Anglie, que propter utilitatem publicam Regis et regni Anglia nobis incumbit, premissis personaliter attendere non valemus, discrecioni vestre, de qua plene confidimus, committimus et mandamus quatinus hujusmodi resignaciones dictoram magistrorum Roberti et Ricardi vice et auctoritate nostra canonice admittatis, ipsisque resignacionibus sibi admissis, ad prefatam ecclesiam sancti Mangani prefatum magistrum Ricardum per verum ipsius ecclesie patronum presentandum vice et auctoritate nostri Exoniensis Episcopi recipiatis, et instituatis canonice in eadem, ipsumque vel procuratorem suum in corporalem possessionem ipsius ecclesie ac jurium et pertinenciarum ejusdem per vos vel per alium seu alios inducatis, et

124 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. deffendatis inductum; prefatoque magistro Roberto canonicatum et prebendam predictos in prefata Herefordensi ecclesia vice et auctoritate nostri Herefordensis Episcopi conferatis, ac stallum in choro et locum in capitulo Herefordensis ecclesie assignetis eidem vel procuratori suo ad hoc legitime constituto, ipsumque vel procuratorem suum in corporalem possessionem dictorum canonicatus et prebende, jurium et pertinenciaram eorundem per vos vel per alium seu alios inducatis, et deffendatis inductum, contradictores et rebelles per quascunque sentencias ecclesiasticas oompescentes; super quibus omnibus et singulis et aliis ad expedicionem dicte permutacionis necessariis et eciam oportunis nos communiter et divisim, specialiter et ex certa sciencia, vices nostras vobis committimus cum coercicionis canonice potestate. Datum Londoniis, penultimo die mensis Februarii, anno Domini MCCCxix, etc.

Memorandum [1] quod Kal. Marcii, anno Domini predicto, Londoniis, contulit dominus prebendam de Bertonesham magistro Roberto Hereward, cleric, et scripsit Decano et Capitulo ecclesie Herefordensis vel Ebdomadario in eadem pro induccione ipsius.

Feb. 28.- The Bishop renews his commission to Richard de Vernon and John de Bromfield to take charge of the temporalities of the See; also to Richard de Vernon, Gilbert de Middleton, and Adam Murymouth for collating to benefices; and to Richard de Vernon as Vicar-general.

VICARIA.- Memorandum quod ij Kal. Marcii, anno et loco predictis, renovavit dominus potestatem magistri R. de Vernoun et Johannis de Bromfeld de regimine temporalium in forma prescripta.

Item eisdem die, loco, et anno, renovavit potestatem magistrorum G. de Middleton, R. predicti, et A. Murymouth de collacione beneficiorum in forma prescripta.

Item Kal. Marcii, anno et loco predictis, renovavit dominus potestatem dicti magistri R. de vicaria in sua absencia in forma consueta.

March 1.- The Bishop assigns to Richard de Vernon the Canonical Houses previously held by Richard de Nonnington.

DOMUS CANONICALES.- Item eisdem die, anno et loco, contulit


[1] This entry is partially struck through.

Episcopi Herefordensis. 125

A.D. 1320. dominus magistro R. de Vernoun domos canonicales querum possessioni Ricardus de Nonyntone incumbit.

The Bishop having received a Papal Mandate to provide, for Peter de Vassur, clerk, of the Diocese of Sens, a benefice in the gift of the Abbot and Convent of Ramsey, commissions Francis de Luco and Robert de Pateta to act for him in the matter.

[Fol. 34b.] Adam, etc., executor ad infrascripta unacum infrascriptis collegis nostris, cum illa clausula quatinus vos, vel duo aut unus vestrum, per vos alium seu alios, a Sede Apostolica specialiter deputatus, discretis viris, magistro Francisco de Luco, et Roberto de Pateta, Eboracensis ac Coventrensis et Lichfeldensis ecclesiarum canonicis, salutem in Domino, et mandatis apostolicis firmiter obedire. Litteras sanctissimi patris in Christo et domini nostri Johannis, divina providencia Pape XXII, unacum filis sericis, que sic incipiunt [1]:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio, Petro de Vaassur, clerico Senonensis diocesis, salutem et apostolicam benediccionem. Tue merita probitatis, super quibus laudabili testimonio commendaris, exposcunt ut ad personam tuam apostolice provisionis dexteram extendamus; volentes igitur tibi predictorum meritorum optentu graciam facere specialem, beneficium ecclesiasticum cum cura quod viginti quinque, vel sine cura quod decem et octo marcas sterlingorum in redditibus et proventubus valorem annuum juxta taxacionem decime non excedat, consuetum ab olim clericis secularibus assignari, nulli alii de jure debitum, ad collacionem, presentacionem, vel quamvis aliam disposicionem dilectorum filiorum, Abbatis et Conventus monasterii de Rameseya, ordinis sancti Benedicti, Lincolniensis diocesis, pertinens communiter vel divisim, si quod in civitate vel diocesi Lincolniensi vacat ad presens, vel quamprimum vacare contigerit, quod per te vel procuratorem tuum ad hoc specialiter constitutum, infra unius mensis spacium postquam tibi vel dicto procuratori beneficii hujusmodi vacacio innotuerit, duxeris acceptandum, conferendum tibi post acceptacionem hujusmodi donacionis apostolice reservamus. Et sic difiniunt [2]:- Datum Avinione, iiij Idus Maii, Pontificatus nostri anno primo. Et alias cum filio canapis hunc tenorum continentes:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabili Fratri Episcopo Herefordensi, et dilectis filiis Archidiacono Majoricarii, ac Johanni de Jargolio, canonico


[1] In MS. incipit.
[2] In MS. difinit.

126 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Exoniensis ecclesie, salutem et apostolicam benediccionem. Probitatis merita dilecti filii Petri de Vasseur, clerici Senonensis diocesis, super quibus laudabili testimonio commendatur, exposcunt ut ad personam suam apostolice provisionis dexteram extendamus; volentes igitur eidem Petro predictorum meritorum obtentu graciam facere specialem, beneficium ecclesiasticum cum cura quod viginti quinque, vel sine cura quod decem et octo marcas sterlingoram in redditibus et proventibus valorem annum juxta taxacionem decime non excederet, consuetum ab olim clericis secularibus assignari, nulli alii de jure debitum, ad collacionem, presentacionem, vel quamvis aliam disposicionem dilectorum filiorum Abbatis et Conventus Monasterii de Rameseya, ordinis sancti Benedicti, Lincolniensis diocesis, pertinens communiter vel divisim, si quod in civitate vel diocesi Lincolniensi tunc vacabat, vel quamprimum vacare contingerit, quod ipso Petrus per se vel procuratorem suum ad hoc specialiter constitutum, infra unius mensis spacium postquam sibi vel dicto procuratori beneficii hujusmodi vacacio innotuerit, duxerit acceptandum, conferendum sibi post acceptacionem hujusmodi donacionis apostolice duximus reservandum, districtius inhibentes, etc. Quocirca discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus quatinus vos, vel duo alit unus vestrum, per vos vel alium seu alios hujusmodi beneficium per nos, ut premittitur, reservatum, si tempore hujusmodi nostre reservacionis in dictis civitate et diocesi Lincolniensi vacabat, vel extunc vacavit, vel quamprimum illud vacare contigerit, cum omnibus juribus et pertinenciis suis dicto Petro post acceptacionem hujusmodi auctoritate nostra conferre et assignare curetis, inducentes eum vel procuratorem suum ejus nomine in corporalem possessionem ejusdem beneficii ac jurium et pertinenciarum predictorum, et defendentes inductum, ac facientes sibi de ipsius beneficii fructibus, redditibus et proventibus, juribus et obvencionibus universis integre responderi; non obstantibus omnibus supradictis seu dictis Abbati et Conventui, vel quibusvis aliis conjunctim vel separatim, a dicta Sede indultum existat quod interdici, suspendi, vel excommunicari non possint per litteras apostolicas, non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mencionem, contradictores per consuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo. Datum Avinione, iiij Idus Maii, Pontificatus nostri anno primo:- ad modum Romane Curie bullatas, non abolitas, non abrasas, non cancellatas, set omni vicio suspicionis carentes, nos cum ea qua decuit reverencia noveritis recepisse; verumptamen,

Episcopi Herefordensis. 127

A.D. 1320. cum premissarum execucioni litteraram aliis arduis et diversis tam Regis quam Regni negociis occupati ad presens intendere nequeamus vel vacare, vobis et vestram cuilibet in solidum vices nostras plenarie committimus donec eas ad nos duxerimus revocandas. In quorum testimonium, etc. Datum [1] ...

March 5.- The Bishop commissions R[ichard] de Sidenhale, Rector of Whitbourne, to remove John de Coston from the prebend of Wellington, and to induct William de Ayermin [2] into the same.

[Fol. 35.] COMMISSIO FACTA MAGISTRO R. DE SYDENHALE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro R de Sydenhale, Rectori ecclesie de Whyteburne, nostre diocesis, salutem, etc. Cum nos prebendam de Welyntone in ecclesia nostra Herefordensi vacantem, et ad nostram collacionem spectantem, cujus possessioni dominus Johannes de Costone de facto incumbit minus juste, discreto viro domino Willelmo de Airemynne, clerico, contulerimus intuitu caritatis, ad cognoscendum super quibuscunque causis vacacionum in hac parte pretensis, et ad procedendum in forma juris contra dictum dominum Johannem, tam ex officio quam ad instanciam dicti domini Willelmi, super ammocione ejusdem a prebenda memorata, ipsumque realiter ammovendum ab eadem, dictumque dominum Willelmum in eventum in corporalem dicte prebende possessionem, jurium, et pertinenciaram ejusdem per vos vel alium inducendum, et inductum defendendum, vobis vices nostras committimus cum coercicionis canonice potestate. In cujus, etc. Datum Cantuarie, v die mensis Marcii, anno Domini MCCC nonodecimo, etc.

March 1.- The Bishop having placed into the hands of William de Bromsgrove, Adam Lucas, and Ralph de Scelwicke the administration of the affairs of Robert of Gloucester, Chancellor of the Cathedral, joins to them, as co-administrator, the Chancellor's relative, Robert of Gloucester, Rector of Willerby.

COMMISSIO CURE MAGISTRI ROBERTI DE GLOUCESTRIA.- Adam, etc., dilectis filiis, domino Willelmo de Bromesgrove, presbytero, Ade Lucas, et Radulpho de Scelwicke, salutem, etc. Licet nos utilitati et saluti venerabilis viri, magistri Roberti de Gloucestria, Cancellarii nostre Herefordensis ecclesie, providere volentes, et ex


[1] The rest has been cut off.
[2] Consecrated Bishop of Norwich September 25, 1335.

128 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. aliis certis causis nos ad hoc inducentibus vobis nuper, de consensu et voluntate ipsius, sub certa forma bonorum temporalium, ac domus, et familie ipsius administracionem duxerimus committendam, ad fidem tamen, diligenciam, et prudenciam circumspectam discreti viri, magistri Roberti de Gloucestria, Rectoris ecclesie de Willardesby Lincolniensis [diocesis], qui dicto Cancellario nostro necessitudine propinquitatis attinet, nostre mentis intuitum dirigentes, ipsum Rectorem in administracione et disposicione bonorum temporalium predictorum, et negociorum prefati Cancellarii vobis tenore presencium duximus adjungendum, vos et vestrum quemlibet exhortando monentes, et pro Christi misericordia obsecrantes, quatinus ipsum magistrum Robertum, Rectorem predictum, in administracione et disposicione premissorum admittere, et dicti Cancellarii nostri negocia cum eo ad honorem Dei et utilitatem dicti Cancellarii nostri concorditer peragatis; ita quod preter remuneracionem eternam quam exinde sperare potestis tam a nobis quam aliis bonam et concordem administracionem vestram intelligentibus possitis commendari. Datum apud Londonias prima die mensis Marcii.

March 14.- The Bishop commissions the Official to enquire into the proposed appropriation of the Church of Wolferlow by the Prioress and Convent of Acornbury.

COMMISSIO SUPER APPROPRIACIONE ECCLESIE DE WOLFRELOWE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, officiali suo, salutem, etc. Exposuere nobis pluries dilecte filie religiose mulieres, Priorissa et Conventus de Acornebury, nostre diocesis, ordinis sancti Augustini, quod pro sui victus necessariis, hospitum et pauperum suscepcione, ac aliis operibus pietatis sue quas possident in presenti non suppetunt facultates, nobis humiliter supplicantes quatinus earum necessitatibus paterno compacientes effectu eis et sibi successuris in paupertatis sue relevacionem et hospitalitatis ac aliorum pietatis operum execucionem fructus, redditus, et proventus ecclesie de Wolfrelowe, in qua, ut asseritur, jus obtinent patronatus, in usus proprios convertendos concedere dignaremur, ne temporali subsidio destitute invite deficere a cultu cogantur divino, et a laudabili exercicio operum premissorum. Nos vero cupientes ipsorum necessitatibus, prout nostro incumbit officio, salubriter providere, ac volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observari, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus

Episcopi Herefordensis. 129

A.D. 1320. vocatis vocandis super premissis inquiram diligencius ventacem Et quid super hoc inveneritis etc. Datum Cantuarie, xiij die mensis Marcii, anno Domini MCCCxix, etc.

Memorandum that on March 17 the Bishop received from the subsacrist of Christ Church, Canterbury, a Cross and restored the same about October 14.

DE CRUCE RECEPTA DE ECCLESIA CHRISTI CANTUARIENSI.- Memorandum quod xvii die mensis Marcii, anno Domini MCCCxix, recepit dominus apud Cantuariam a fratre ... le Spicer, subsacrista ecclesie Christi Cantuariensis unam crucem restituendam eidem cum super hoc fueris requisitus. Et tunc fecit idem dominus super hoc suas patentes litteras fieri eidem.

Que crux restituta fuit apud Londonias domino Willelmo de Ledbury, monacho ejusdem ecclesie presente Willelmo Joye, presbytero, circa quindenam sancti Michaelis, anno Domini MCCCxx.

March 19.- The Bishop grants 40 days indulgence to the King, if he recite 150 times the Angelic Salutation to the Virgin.

[Fol. 35b.] LITTERA INDULGENCIE CONCESSE DOMINO REGI.- Serenissimo principi et Domino suo excellentissimo. Domino Edwardo, Dei gracia illustrissimo Regi Anglie, Domino Hybernie, et Duci Aquitanie, Adam, etc., quicquid potest reverencie et honorie cum benediccione et gracia salvatoris. Regina misericordie, Regis regum genitrix gloriosa, sui memores, quorum immemor nequaquam existit, benedicto filio suo assiduis commendat precibus, et juvat beneficiis copiosis. Ut autem ipsa sola mater et virgo sancta Maria, frequencius salutata, devocionem vobis augeat et salutem, excellenciam regiam ad eam devote salutandam spirituali munero quasi quodam premio salubriter invitamus. De Dei igitur omnipotentis misericordia, gloriose virginis genitricis ipsius, beati Ethelberti, Regis et Martyris, patroni nostri, omniumque sanctorum meritis et intercessionibus confidentes, vobis vere penitentibus et confessis, qui, secundum numerum psalmorum Daviticorum CL salutacionibus angelicis repetitis, ipsam Dei matrem quasi psaltorium virgineum decantando proponitis sepius venerari, quotiens prefatum salutacionem numerum dixeritis mente pia, xl dies de injuncta vobis penitencia meriter relaxamus, magnificenciam vestram supplicitor

130 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. exorantes quatinus ob reverenciam ejusdem virginis officium suum quod incipit: Salve sancta parens, coram vobis faciatis singulis diebus post missam de die canonicam cum devocione debita recitari. Datum Cantuarie, xix die Marcii, anno Domini MCCCxix, etc.

March 20.- The Bishop, from Dover, commissions Richard de Vernon and Adam Murimouth to confer benefices in the Bishop's gift upon suitable persons, and to receive resignations of the same.

COMMISSIO AD CONFERENDUM BENEFICIA.- A., etc., discretis viris filiisque in Christo dilectis, magistro R. de Vernon, decretorum doctori, officiali nostro, et magistro A. Murimouth, juris civilis professori, canonicis Herefordensibus, salutem, etc. Ad conferendum personis ydoneis beneficia quecunque cum cura vel sine cura in nostra ecclesia cathedrali, vel extra eam, ad nostram collacionem spectancia quovismodo, si quo nunc vacant, vel cum ea vacare contigerit in futurum, et ad inducendum vel induci faciendum personas hujusmodi quibus ea contuleritis in corporalem possessionem beneficiorum ipsorum, necnon ad acceptandum resignaciones hujusmodi beneficia obtinencium canonice faciendas, liberam vobis aut uni vestrum concedimus potestatem vicesque nostras committimus cum coercicionis canonice potestate. Datum Doverrie, xx die mensis Marcii, anno Domini MCCCxix, etc.

April 1.- The Bishop ratifies the appointment, by Papal provision, of Adam Murimouth to the prebend of Bullinghope.

RATIFICACIO ACCEPTACIONIS PREBENDE DE BOLINGHOPE PER A. MURIMOUTH.- Adam, permissione, etc., venerabilibus et discretis viris, Capitulo nostro Herefordensi, salutem, etc. Quia intelleximus quod prebenda de Bolinghope nuper vacans per mortem bone memorie domini J[ohannis de Aquablanca], quondam Decani dicta ecclesie nostre, et prebendarii dicte prebende, per venerabilem virum magistrum A. Murimouth, canonicum ejusdem ecclesie, virtute gracie apostolice sibi facto tempore debito acceptata, et per executores auctoritate apostolica super hoc deputatos sibi canonice est collata, et de ea corporaliter est eciam investitus, nos acceptacionem, collacionem, et investituram hujusmodi ratas habemus, gratas pariter et acceptas. Datum Parisiis, prima die Aprilis, anno Domini MCCCxx.

Episcopi Herefordensis. 131

A.D. 1320. April 22.- Berengarius, Bishop of Tusculum, instructs the Bishop of Hereford to enquire into the case of John de Kelmscott, Vicar of Ditton Priors, who has killed a man in self-defence.

[Fol. 36.] LITTERA DOMINI B. EPISCOPI TUSCULANI PRO DOMINO JOHANNE DE KILMESCOTE, VICARIO ECCLESIE DE DODYNTONE.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, Berengarius, miseracione divine Episcopus Tusculanus, salutem et sinceram in Domino caritatem. Quia nobis Johannes de Kylmiscote, perpetuus vicarius ecclesie de Dodytone Prioris vestre diocesis, lator presencium, peticionem monstravit quod, cum ipse olim de quodam loco honesto versus domum suam equitaret, obviavit subito cuidam laico inimico suo cum quatuor mulieribus ambulanti, qui statim elevato baculo dictum vicarium supra caput percussit, ac due ex dictis mulieribus incontinenti manus injecerunt in eundem vicarium violentas, equum per frenum capiendo, et vicarium ipsum aliquomodo non valentem fugere maliciose detinuerunt. Et dum ab eis sic esset detentus, ipsum dictus laicus pluries percussit, et graviter lesit. Tandem vero dictus vicarius, prout potuit, de equo descendit, ac videns sibi mortem iminere, et eam vitare volens, cum quodam cultello se defendendo dictum laicum repercussit, qui in brevi de illato sibi hujusmodi vulnere expiravit, dicto vicario alias in mortem ipsius non dante occasionem vel causam, set de ipsius morte dolet et doluit vehementer. Verum licet conscienciam asserat inde se habere sinceram, tamen ne quis emulus ex hoc in eum labia detraccionis aperiat, supplicavit sibi super hiis de oportuno remedio per Sedem Apostolicam misericorditer provideri. Ad vos igitur, qui de facto et facti circumstanciis habere poteritis in partibus illis noticiam pleniorem, vicarium remittentes eundem auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, vestre circumspeccioni committimus, qualiter, inquisita super hiis diligencius veritate, si rem inveneritis ita esse, aliudque canonicum non obsistat, non permittatis eum impediri, nec impediatis ob casum predictum, quominus licite possit ut prius in suis ordinibus ministrare. Datum Avinione, Kal. Maii, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno quarto.

May 7.- The Bishop, as special envoy of the King at Avignon, receives four hundred florins from the firm of the Bardi, to be repaid by the King in London.

LITTERA DE PECUNIA RECEPTA IN CURIA A SOCIETATE DE BARDA.- Noverint universi per presentes quod nos Adam, etc., serenissimi

132 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. principis domini Edwardi, Regis Anglie illustris, in Curia Romana nuncius specialis, fatemur et recognoscimus nos recepisse per manus Johannis de Barda et Reginaldi de Loteringia, mercatorum de Florencia, de societate Bardorum, in dicta Curia commorancium, quadringentos florenos de Florencia pro C marcis sterlingorum de pecunia dicte societatis, per litteram et assignacionem domini Rogeri Hardingelli et aliorum sociorum dicte societatis Londoniis commorancium. De qua quidem pecunia fatemur nobis esse satisfactum per presentes, et promittimus quod per dominum Regem eisdem dictam pecuniam reddi faciemus et allocari. In cujus rei, etc. Datum Avinione in Vigilia Ascensionis Domini, anno Domini MCCCxx.

April 12.- Berengarius, Bishop of Tusculum, absolves from excommunication Roger de Wallington, who had seized and imprisoned a monk, Ralph de Runcevilla, Prior of Goldcliff.

LITTERA BERENGARII, PENITENCIARII DOMINI PAPE, DIRECTA DOMINO EPISCOPO LANDAVENSI.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Landavensi, vel ejus vicario in spiritualibus, B., miseracione divina Tusculanus Episcopus, salutem et sinceram in Domino caritatem. Rogerum de Walyntone, filium quondam Alani de Walyntone, clericum uxoratum Herefordensis diocesis, latorem presencium, qui olim cum quibusdam suis complicibus in fratrem Radulphum de Runcevilla, Priorem prioratus Goldclivie non per eleccionem set per institucionem promotum, vestre diocesis, monachum monasterii de Beccoherlewini, [1] manus violentas injecit, eumque incarceravit, ac per vij ebdomadas vel circiter detinuit carceratum, quem a loco hujusmodi carceris fugientem iterum cepit, et reduxit ad carcerem prelibatum, et, per diem et noctem ligatum detinuit. Postque potestati laicali eundem monachum tradidit carcerandum; qui quidem monachus per vij alias septimanas extitit detentus ibidem, tandem suo Abbati et monasterio predicto extitit restitutus absque sanguinis effusione, et alia corporis lesione. Ad vos auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, ab excommunicacione quam propter premissa incurrit, et hujusmodi excessibus juxta formam ecclesie remittimus absolutum, mandantes ei inter alia sub debito prestiti juramenti ut passo injuriam si non satisfecit, satisfaciat competenter, vobis eadem auctoritate committentes quatenus ipsius culpa considerata


[1] Bec-Herluin, the celebrated Monastery in Normandy, of which Anselm had been Abbot.

Episcopi Herefordensis. 133

A.D. 1320. injungatis eidem penitenciam salutarem; ceterum, si satisfacere contempserit, ipso facto in eandem excommunicacionis sentenciam noverit se relapsum. Datum Avinione, ij Id. Aprilis, Pontificatus domini J. Pape XXII anno iiij.

May 23.- The Bishop, having received the report of the Official concerning the proposed appropriation of the Church of Wolferlow by the Prioress and Convent of Aconbury, instructs him to confirm the appropriation.

[Fol. 36b.] COMMISSIO AD APPROPRIANDUM ECCLESIAM DE WOLFRELOWE MONIALIBUS DE ACORNBURY.- Adam, etc., discreto viro, filioque in Christo dilecto, magistro Ricardo de Vernoun, canonico nostre Herefordensis ecclesie, Officiali et vicario nostro in spiritualibus generali, salutem, etc. Litteras vestras certificatorias recepimus in hec verba: Venerabili in Christo patri, et domino suo, domino Ade, Dei gracia Episcopo Herefordensi, Officialis suus obedienciam, reverenciam et honorem. Mandatum vestrum sub eo qui sequitur tenore recepi: Adam permissione divina, etc., ut supra. Hujus igitur auctoritate mandati domino ... Archidiacono Herefordensi legitime vocato et personaliter comparente, et salvis juribus ordinariis sibi competentibus in hac parte expresse, consenciente Rectore ecclesie predicte legitime vocato, et per Thomam de Gynes procuratorem suum literatorie constitutum comparente, et non contradicente, ac eciam patronis ejusdem ecclesie et ceteris de jure vocandis legitime vocatis, secunda die mensis Aprilis in majore ecclesia Herefordensi super premissis omnibus et singulis per Rectores et vicarios decanatus de Froma inquisicionem fieri feci diligenter, que dicit quod facultates dictarum religiosarum mulierum non suppetunt pro sui victus necessariis, hospitum et pauperum suscepcione, et aliis operibus pietatis, et quod fructus, redditus, et proventus ecclesie predicte taxantur ad sex libras annuas sterlingorum. Dicit eciam quod Priorissa et Conventus de Acornebury sunt vere patrone ecclesie antedicte et in possessione presentandi ad eandem. Et sic mandatum vestrum juxta sui tenorem sum reverenter in omnibus executus. Datum Herefordie, v die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxx. Licet autem per inquisicionem predictam nobis de veritate plene constiterit premissorum, quia tamen alienaciones ecclesiarum sine capituli nostri tractatu diligenti et consensu facere nolumus, nec debemus, de vestre circumspeccionis industria plenam fiduciam obtinentes vobis tenore presencium committimus et mandamus

134 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. quatenus cum capitulo nostro vice nostra sollempnem tractatum et deliberacionem plenariam habeatis; quibus premissis ac ejus capituli nostri consensu habito, ex causis premissis, quas justas et pietati consonas reputamus, dictam ecclesiam de Wolfrelowe cum omnibus juribus et pertinenciis suis dictis Priorisse et Conventui auctoritate nostra concedatis in usus suos proprios, cedente vel decedente Rectore ipsius qui nunc est, perpetuo possidendam, jure episcopali et archidiaconali et cujuscunque alterius in omnibus semper salvo, et reservata tamen congrua porcione arbitrio nostro taxanda de fructibus et proventibus ejusdem ecclesie vicario perpetuo in ipsa ecclesia servituro. Datum Avinione, xxiij die mensis Maii, anno Domini MCCCxx, etc.

A.D. 1319. June 8.- The Bishop dispenses Roger de Clifford from his vow of abstinence.

LITTERA DATO DOMINO R. DE CLIFFORD.- A., etc., dilecto filio, nobili viro, domino Rogero de Clifford, militi, salutem, etc. Devocionis tue precibus inclinati animeque tue saluti prospicere cupientes super voto jejunii, quo te abstinere singulis diebus Sabbati ab esu piscium et aliorum que sementivam trahunt carnis originem obligasti, auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa tecum duximus dispensandum. Volumus tamen quod certis elemosinis tibi per nos ea auctoritate imponendis et aliis bonis operibus votum hujusmodi redimatur. Datum Avinione, viij die Junii, anno Domini MCCCxix, etc.

A.D. 1320. June 4.- The Bishop of Sabinum, Penitentiary of the Pope, absolves Walter de Thormerton, Vicar of Ocle Pychard, from the offence committed by him in leaving his parish without the Bishop's dispensation, after taking the oath of residence.

LITTERA PENITENCIARII DOMINI PAPE PRO VICARIO DE ACLE PICHARD.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, frater Guillelmus, miseracione divina Sabinensis Episcopus, salutem et sinceram in Domino caritatem. Quia nobis Walterus de Thormertone perpetuus [vicarius] ecclesie parochialis de Acle Pichard, vestre diocesis, lator presencium, peticione monstravit quod ipse olim ad dictam vicariam fuit admissus et per vos ibidem canonice institutus, ac corporale juramentum prestitit de faciendo continuum et

Episcopi Herefordensis. 135

A.D. 1320. personalem residenciam, juxta tenorem constitucionis bone memorie domini Ottoboni, tunc in illis partibus Apostolice Sedis legati, super residencia vicariorum publice edite et promulgate. Idem vero Walterus ut peccata sua confiteretur, que sine remedio Apostolice Sedis aboleri non poterunt, ac causa devocionis et peregrinacionis sine licencia vestra ad eandem Sedem accessit, propter quod reatum perjurii timet incurrisse. Super quo supplicavit nobis humiliter sibi per ipsum Sedem de oportuno remedio misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate domini Pape, cujus ad presens penitenciarie curam gerimus, ipsum ab hujusmodi reatu perjurii ad vos remittimus absolutum. Providencie vestre auctoritate eadem committimus quatinus considerata ipsius culpa, injungatis eidem auctoritate predicta penitenciam salutarem, proviso quod ad observanciam predicti juramenti redeat, ut tenetur. Datum Avinione ij Non. Junii.

July 30.- Letter of the Archbishop of Canterbury to the Official of Canterbury and the Dean of Arches, forbidding the sequestration of the benefices of suitors in the Court.

[Fol. 37.] PROHIBICIO SEQUESTRACIONUM.- Walterus, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglie primas, dilectis in Christo filiis, Officiali nostre Curie Cantuariensis, ac decano ecclesie beate Marie de Arcubus, Londoniarum, salutem, etc. Licet jamdudum Curiam nostram Cantuariensem visitantes nonnulla correccione digna invenerimus in eadem, a tempore tamen visitacionis ejusdem arduis et inevitabilibus ecclesie ac regni Anglie negociis continue prepediti, correccioni eorundem intendere non valuimus nec valemus, ut optamus in presenti, occupacione eadem ut antes sic detenti. Verum frequentibus post predictam nostram visitacionem conquerencium clamoribus excitati, fructuum sequestraciones, que in beneficiis ecclesiasticis, de quibus in ipsa Curia agitur inter partes in causis, quibus contra jurium prohibicionem et jura litigancium temere attemptantur, dum fructus beneficii de quo contenditur inter partes, articulo super defectibus in aliqua parte ipsius beneficii repertis, seu dilapidacione fructuum, porrecto et aliqualiter probato, fructus et proventus ipsius beneficii sequestrantur, Curie predicte presidentibus totaliter applicandi, et per officialem Curie custodes taliter deputantur ejusdem, quod possessor beneficii reus quidem contra quem agitur manus ad ipsos apponere non audebit. Ex quo nonnunquam contingit, et contingebat

136 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. quampluries temporibus retroactis, quod reus non habens unde litis opera agnosceret, vel pro se alimentum reciperet, omnium rerum suarum destitutus auxilio causam suam licet justissimam deserere, et beneficium suum, in quo vita sua consistit, amittere totaliter est compulsus, ac in cleri obprobium miserabiliter postmodum mendicare. Que quidem tam erronea tamque juris equitati contraria tollerare ulterius non valentes, sequestraciones omnimodas per vos vel alterum vestrum aut vestros commissarios seu commissarium in ipsa Curia, nisi in causis in jure expressis, vel alias evidenter licitis, de cetero fieri prohibemus. Et cum imineat sequestracio taliter ut predicitur facienda, sic eam precipimus interponi, ut Curie presidentibus in nullo unquam casu applicentur, set parti evincenti aut ei cui debentur de jure integre reserventur, salva porcione parti ree pro litibus, sumptibus, et alimonie legitime assignanda ex decreto; non obstante contraria consuetudine que in ipsa Curia hactenus diligenter observatur, quam tanquam juri contrariam pocius reputamus corruptelam, sicut de jure debebit merito reputari. Protestamur insuper quod, oportunitate captata quamcitius poterimus, tam super hiis quam ceteris in eadem visitacione compertis pro debita correccione eorundem diligenti studio vacare intendimus, et ea, ad laudem Dei et honorem Curie nostre predicte, Deum solum pre oculis habentes, prout justum fuerit, reformare. Hoc autem nostrum mandatum in Curia nostra antedicta in presencia videlicet advocatorum, procuratorum, et ceterorum ministrorum Curie per vos vel alterum vestrum volumus quamcicius publicari. De die vero recepcionis presencium et quid feceritis in premissis nos infra quindecim dies a tempore recepcionis numerandos curetis reddere certiores, vel certificet unus vestrum per vestras patentes litteras harum seriem continentes. Datum apud Lamhethe, iij Kal. Augusti, anno Domini MCCC vicesimo.

Aug. 4.- The Bishop commissions the Official to enquire into the case of Walter de Mortimer, Rector of Kingston, and, if the facts are proved, to grant him letters testimonial.

COMMISSIO AD INSTANCIAM RECTORIS DE KINGESTONE.- A., etc., dilecto filio, Officiali nostro, salutem, etc. Ad admittendum in forma juris et examinandum testes quos dominus Walterus de Mortumomari, Rector ecclesie de Kyngestone nostre diocesis, ad probandum dispensacionem suam quam optinuit a Sede Apostolica

Episcopi Herefordensis. 137

A.D. 1320. super defectu natalium, necnon ad eum ab impetracione officii nostri dimittendum, si de dispensacione premissa sufficienter constiterit, et ad concedendum eidem nomine nostro litteras testimoniales super amissione litteraram suarum dicta sedis et predecessoris nostri, et earundum litterarum tenore, prout per attestaciones liquere poterit habitas coram vobis, vobis cum coercicionis canonice potestate committimus vices nostras. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, ii Non. Augusti, anno Domini MCCCxx et pontificatus nostre quarto.

Aug. 5.- John de Coston resigns the Prebend of Wellington.

[Fol. 37b.] Memorandum quod quinto die mensis Augusti, anno Domini MCCC vicesimo, Johannes de Costone, coram venerabili patre domino A., Dei gracia Herefordensi Episcopo, in hospicio suo Londoniensi personaliter constitutus, prebendam de Welyngtone cum canonicatu quos in ecclesia Herefordensi obtinebat, quos eciam idem venerabilis pater tanquam vacantes de jure contulerat, in manus dicti patris, pure, sponte, et absolute resignavit per litteras tenorem qui sequitur continentes.

RESIGNACIO PREBENDE DE WELYNTONE.- Venerabili in Christo patri, domino A., Dei gracia Herefordensi Episcopo, vel ejus vicario generali, Johannes de Costone, canonicus in ecclesia Herefordensi ac prebendarius prebende de Welyntone in predicte ecclesia Herefordensi, obedienciam, reverenciam, omnimodas cum honore. A canonicatu et prebenda predictis certis de causis volens exonerari, predictos canonicatum et prebendam cum suis juribus et pertinenciis universis in sacras manus vestras pure, sponte, et absolute resigno. In cujus rei, etc. Datum Londoniis in festo Nativitatis sancti Johannis Baptiste, anno Domini MCCC vicesimo.

Et fuerunt presentes coram dicto patre in exhibicione istius resignacionis dominus Willelmus de Airemynne, magister Willelmus de Westone, doctor legum, magister J. de Orletone, canonicus Wellensis, dominus A. de Ailintone, Reginaldus de Munselowe, et Ricardus de Estenore, notarius publicus.

Aug. 6.- The Bishop commissions the Chapter of Hereford to induct William de Ayermin to the Prebend of Wellington.

COMMISSIO PRO DOMINO W. DE AYREMYNNE INDUCENDO IN PREBENDAM DE WELYNTONE.- A., etc., dilectis in Christo filiis, Capitulo

138 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. nostre Herefordensis ecclesie cathedralis, vel ebdomadario in eadem, salutem, etc. Cum nos prebendam de Welyntone in ecclesia nostra predicta de jure vacantem, et ad nostram collacionem spectantem, cum plenitudine juris canonici in eadem ac aliis suis juribus et pertinenciis, dilecto in Christo filio, domino Willelmo de Ayremynne, clerico, nuper contulerimus intuitu caritatis, quam quidem prebendam quidam Johannes de Costone tunc de facto temere occupavit, magisterque Ricardus de Vernon, vicarius noster nobis in remotis agentibus generalis, sufficientem a nobis ad hoc potestatem habens, dictum Johannem de Costone predictam prebendam de facto, ut premittitur, occupantem, ad certos diem et locum fecerit legitime evocari, ad proponendum coram ipso pro termino peremptorio canonicum si quod idem Johannes haberet, quare predictus dominus Willelmus in corporalem possessionem dicte prebende, jurium et pertinenciarum ejusdem, induci non deberet virtute collacionis nostre predicte; idemque Johannes in termino predicto coram dicto commissario nostro pluries preconizatus ac diutius per ipsum expectatus, comparere aut quicquam in ea parte proponere ad impediendum induccionem predictam in has parte faciendam non curavit, immo contumaciter se absentavit, sicque per lapsum hujusmodi termini peremptorii, ipso per dictum vivarium nostrum contumace in ea parte legitime pronunciato, preclusa fuit sibi et est omnis defensio in hac parte; vobis tenore presencium committimus et mandamus quatenus dictum dominum Willelmum vel procuratorem suum ejus nomine in corporalem possessionem prebende predicte, jurium et pertinenciarum ejusdem, non obstante quacunque contradiccione ipsius Johannis vel suo nomine facienda, inducatis, stallumque in choro et locum in Capitulo eidem domino Willelmo vel suo procuratori assignantes, ac alia facientes que in hac parte fuerint facienda juxta, consuetudines ecclesie memorate. Datum Londoniis, viij Id. Augusti, anno Domini MCCC vicesimo, etc.

Aug. 30.- The Bishop assigns to Richard de Vernon the Canonical House once held by Richard de Swinfield.

[Fol. 38.] COLLACIO DOMORUM FACTA MAGISTRO R. DE VERNOUN.- Memorandum quod xxx die mensis Augusti, anno Domini MCCCxx, contulit dominus apud Ledebury magistro Ricardo de Vernoun, canonico Herefordensi, illas domos canonicales quas inhabitare consuevit Herefordie dominus Ricardus de Swynefeud, quondam canonicus Herefordensis, vacantes, et ad suam collacionem

Episcopi Herefordensis. 139

A.D. 1320. spectantes; dando eidem super hoc litteras suas patentes. Et tunc scripsit litteratorie senescallo, Hugoni, servienti Berthone, et Johanni de Frendwike, janitori suo Herefordensi, pro induccione ipsius.

Innovata est ista collacio et induccio ut patet in alia parte istius folii.

Sept. 3.- The Bishop of Hereford writes to the Archbishop (and to the other English Bishops) urging a special celebration of the first festival St. Thomas Cantilupe on Oct. 2.

LITTERA MISSA EPISCOPIS ANGLIE PRO PUBLICACIONE CANONIZACIONIS SANCTI THOME ET FESTO IPSIUS CELEBRANDO.- Reverendo in Christo patri ac domino suo, domino Waltero, Dei gracia Cantuariensi Archiepiscopo, totius Anglie Primati, Adam ejusdem Dei permissione ecclesie Herefordensis minister, quicquid potest obediencie, reverencie, et honoris. Exultet jam pleno gaudio ecclesia Anglicana, in cujus plantario plantula novella quasi lignum vite dextera plantatum divina succrescens novellus sibi apud Deum patronus accrevit, et adest pro salute fidelium coram ipso placidus intercessor, beatus videlicet Thomas, predecessor noster, quondam Episcopus Herefordensis. Ejusdem enim nominis patronis venerabilibus gloriosius decorata in orientali plaga unius Thome Martiris rubricatur, et in occidentali secundi Thome prioris mores atque justiciam imitantis, cujus, ut credimus, felix anima, quam etsi gladius percussoris non abstulit, tamen per vite meritum palmam martirii non amisit, confessione mirifica candidatur. Super cujus canonizacione et festo, vj Nonas Octobris annuatim, devote et sollempniter celebrando, mandatum apostolicum vobis inspiciendum mittimus per dilectum socium nostrum, magistrum Thomam de Gynes, presencium portitorem, paternitatem vestram devotis precibus exorantes, quatinus recepta copia vera ejusdem mandati, quod preceptum continet specialem devocionis affectum quem ad dictum sanctum geritis, favorabiliter prosequentes, illud in vestra civitate, diocesi, et provincia faciatis, si placet, execucioni debite demandari, ut ipsius prima festivitas iminens devote et sollempniter communi leticia valeat celebrari. Licet namque cunctos in celestibus regnis constitutos studiis conveniat sollicitis honorare, illorum tamen gloriam et exaltacionem festivius devocio fidelium laudanda commemorat quorum preclaris meritis ex quadam peculiari

140 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. prerogativa pre ceteris honorantur. In omni prosperitate vos conservet Altissimus ad regimen ecclesie sue sancte per tempora feliciter dilatanda. Scriptum apud Bosebury, iij die mensis Septembris.

Sept. 10.- The Bishop (at the request of Richard de Vernon) approves of the exchange of Canonical Houses arranged between him and Richard de Monnington.

[Fol. 38b.] LITTERE DE PERMUTACIONE DOMORUM CANONICALIUM FACTA AD INSTANCIAM MAGISTRI R. DE VERNOUN.- Universis, etc., Adam, etc., salutem in domino sempiternam. Noverit universitas vestra nos permutacionem domorum quas dominus Hamo de Sandwyco nuper Herefordie inhabitabat, et postea magistro Ricardo de Vernoun, canonico Herefordensi, per nos collatarum, ac domorum quas magister Ricardus de Monyntone, Herefordie, inhabitabat juxta palacium nostrum, ibidem inter prefatos magistros Ricardum et Ricardum habitam acceptasse, et eidem permutacioni auctoritatem et consensum nostrum prestitisse; per hoc autem personam dicti magistri Ricardi de Monyntone, quo ad canonicatum, prebendam, vel aliud beneficium ecclesiasticum, nolumus nec intendimus approbare, habilitare, vel secum dispensare quoquo modo tacite vel expresse. Datum apud Sugwas, x die mensis Septembris, anno MCCC vicesimo, etc.

Sept. 11.- The Bishop renews the assignment of a Canonical House to Richard de Vernon which he had made on Aug. 30.

INNOVACIO COLLACIONIS DOMORUM CANONICALIUM FACTE, MAGISTRO DE VERNOUN.- Memorandum quod xj die mensis Septembris, anno Domini MCCCxx apud Sugwas, innovavit dominus litteras collacionis et induccionis domorum quas contulit prius magistro R. de Vernoun, canonico Herefordensi, in forma que in alia parte hujus folii continetur.

Deed of Bishop Hugh de Mapenore, granting to John de Hidcote half a virgate of land in Eigne and twelve acres in the same township.

CARTA DOMINI H. DE MAPENOBRIA, QUONDAM HEREFORDENSIS EPISCOPI, DE DIMIDIA VIRGATA ET XII ACRIS TERRE CONCESSE J. DE HYDECOTA.- Omnibus

Episcopi Herefordensis. 141

A.D. 1320. sancte matris ecclesie filiis ad quos presens scriptum pervenerit, Hugo, Dei gracie, Herefordensis Episcopus, salutem in Domino. Noverit universitas vestra nos dedisse et concessisse et presenti carta nostra confirmasse Johanni, clerico, de Hudecota, pro homagio et servicio suo dimidiam virgatam terra cum omnibus pertinenciis suis in villa de Eyhene, illam scilicet quam Ricardus filing Theodorici tenuit, et duodecim acras terre in eadem villa quas Nicholaus Rufus tenuit, tenendas et habendas sibi et heredibus suis, vel cui eas assignare voluerit, de nobis et successoribus nostris in feudo et hereditate libere et quiete, integre et plenarie, reddendo inde annuatim nobis et successoribus nostris [Fol. 39.] ipse et heredes sui, vel ille cui eas assignare voluerit, octo solidos ad quatuor terminos, scilicet ad festum sancti Andree duos solidos, et ad Annunciacionem beate Marie duos solidos, et ad Nativitatem sancti Johannis Baptiste duos solidos, et ad festum sancti Michaelis duos solidos, pro omni servicio et exaccione et consuetudine et demanda qua ad terram illam pertinent vel pertinere possint, salvo servicio domini Regis quantum pertinet ad tantam terram in eadem villa. Quodque ratum et inconcussum debet permanere, presenti id scripto et sigilli nostri munimine dignum duximus corroborare. Hiis testibus, Willelmo le Poer, Johanne, canonico de Bromyard, Waltero de Maurchin, Gregorio capellano, Roberto elemosinario, Rogero de Homptone, Brenon de Home, Radulpho de Houctonia, Gilberto de Lutteleya, Nicholao de Homptone, Waltero de Longeford, et multis aliis.

Confirmation of the above grant by Bishop Hugh Foliot.

SEQUITUR CONFIRMACIO EJUSDEM FACTA PER DOMINUM HUGONEM FOLIOT, QUONDAM EPISCOPUM HEREFORDENSEM.- Universis sancte matris ecclesie filiis ad quos presens scriptum pervenerit, Hugo Foliot, divina miseracione Herefordensis ecclesie minister humilis, eternam in domino salutem. Cartam bone memorie H. de Mapenobria, predecessoris nostri, inspeximus in hec verba: Omnibus sancte matris ecclesie filiis, etc., ut supra. Nos igitur eandem donacionem et concessionem approbantes et ratam habentes eam presenti scripto et sigilli nostri munimine confirmamus. Insuper eciam concessimus et dedimus prefato Johanni, clerico, de Hudecote, unam acram versus prioratum qua vocatur quinque sellionum in exchambium pro quodam mesuagio in Eyene, quod idem J. tenuit ex concessione predicti H. predecessori nostri. Hiis testibus,

142 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Roberto le Poher, seneschallo, magistris Johanna de Wrocestria et W. de Muncy, Ricardo, capellano de Prestebury, Waltero de Parys, Waltero de Hope, Ada clerico, et aliis.

A further confirmation, by the Dean and Chapter, of the grant of land in Eigne to John de Hidcote.

ITEM SEQUITUR ALIA CONFIRMACIO EJUSDEM DONACIONIS FACTA PER DECANUM ET CAPITULUM ECCLESIE CATHEDRALIS HEREFORDENSIS.- Omnibus Christi fidelibus ad quos presens scriptum pervenerit Thomas, Herefordensis ecclesie Decanus, et ejusdem loci Capitulum, eternam in domino salutem. Noverit universitas vestra nos cartam venerabilis patris, Hugonis Foliot, Herefordensis Episcopi, inspexisse in hec verba: Universis sancte matris ecclesie filiis, etc., ut supra in littera confirmacionis ejusdem Episcopi plene apparet. Nos igitur predictam concessionem et confirmacionem ratam et gratam habentes unanimi consensu eam presenti scripto et sigilli nostri apposicione confirmamus. Hiis testibus, Petro, subdecano Herefordensi, magistro H. de Hope, Salomone et Alexandro capellanis, Willelmo de Lodelaw, Willelmo de Pipa, Nicholao cantore, et multis aliis.

Sept. 20.- The Bishop calls upon the faithful to celebrate the festival of St. Thomas Cantilupe on Oct. 2, and promises indulgences to penitents visiting the tomb.

MANDATUM PRO CELEBRACIONE FESTI SANCTI THOME.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Decano et Capitulo nostre Herefordensis ecclesie cathedralis, Abbatibus, Prioribus, et eorum Conventibus, Rectoribus, Vicariis, Presbiteris parochialibus, et ceteris personis ecclesiasticis per nostram civitatem et diocesim constitutis, salutem, etc. Exultet iam pleno gaudio ecclesia Anglicana in cujus plantario plantula novella quasi lignum vita dextera plantatum divine succrescens novellus sibi apud Deum patronus [Fol. 39b.] accrevit, et adest pro salute fidelium coram ipso placidus intercessor, beatus videlicet Thomas, predecessor noster, quondam Episcopus Herefordensis. Ejusdem enim nominis patronis venerabilibus gloriosius decorato in orientali plaga unius Thome martirio rubricatur, et in occidentali secundi Thome prioris, mores atque justiciam imitantis, cujus, ut credimus, felix anima quam etsi gladius percussoris non abstulit tamen per vita meritum palmam

Episcopi Herefordensis. 143

A.D. 1320. martini non amisit, confessione mirifica candidatur; cujus festum statuit sancta Romana ecclesia vj Nonas Octobris a cunctis Christi fidelibus annuatim devote et solemniter celebrandum. Et ut ad venerabile ipsius sepulcrum ardencius et affluencius Christiani populi confluat multitudo ac celebrius ejusdem confessoris colatur festivitas, dominus noster, summus Pontifex, omnibus vere penitentibus et confessis, qui cum reverencia illuc in eodem festo accesserint ipsius suffragia petituri, duos annos et duos quadragenas, accedentibus vero ad ipsius sepulcrum infra predicti festi Octabas centum dies de injuncta sibi penitencia misericorditer relaxavit. Nos igitur attendentes quod idem egregius confessor ecclesiam nostram et diocesim Herefordensem, cujus dum in terris viveret meritis inclitis curam gessit, virtutibus decoravit, documentis salubribus illastravit, disciplinis sanctissimis et moribus informavit ad divini nominis honorem et salutem nostrorum omnium subditorum, ipsum in nostra civitate et diocesi honorificentie potioris impendiis decrevimus accolendum, ut in illa tanto propensius studiis solicitis, laudibus precipuis, et sonoris preconiis honoretur, quanto ipsam pre ceteris preclare vite meritis et gloriosis miraculis uberius exaltavit: statuentes et ordinantes ut ipsius festivitas sub duplici officio per universas nostre civitatis et diocesis ecclesias perpetuis futuris temporibus sollempniter celebretur. Quocirca vobis in virtute obediencie districte precipiendo mandamus ut festum confessoris ejusdem devote, sollempniter, in cunctis ecclesiis nostre civitatis et diocesis, ut premittitur, celebretis, et faciatis a nostris et vestris subditis veneracione congrua celebrari, quibus in eodem festo vacacionem ab opere servili indicimus per presentes. Nos enim, de omnipotentis Dei misericordia, gloriose Virginis Marie genetricis ipsius, beati Ethelberti Regis et Martiris, et ejusdem sancti Thome Episcopi et confessoris, patronorum nostroram, necnon et omnium sanctorum meritis intercessionibus confidentes, omnibus nobis jure diocesis subjectis, et aliis quorum diocesani nostram indulgenciam ratam habuerint, de peccatis suis vere contritis, penitentibus, et confessis, festum hujusmodi, ut premittitur, colentibus, et sepulchrum ipsius devote visitantibus quandocunque, quadraginta dies de injuncta sibi penitencia misericorditer relaxamus. Datum Herefordie, vicesima die mensis Septembris, anno Domini millesimo trecentesimo vicesimo, etc.

144 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Sept. 22.- The Bishop commissions the Official (or, in his absence, Richard de Sidenhale) to enquire into the proposed appropriation of the Church of Avenbury by the Abbot and Convent of Dore.

COMMISSIO SUPER PETICIONE APPROPRIACIONIE ECCLESIE DE AVENEBURY FACIENDE ABBACIE DE DORA.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Officiali nostro, vel magistro Ricardo de Sydenhale, Rectori ecclesie de Wytebourne nostre diocesis, in ejusdem officialis absencia nostro commissario generali, salutem, etc. Exposuorunt nobis dilecti filii, religiosi viri, Abbas et Conventus de Dora, nostre diocesis, Cisterciencis ordinis, quod pro sui victus necessariis, hospitum et pauperum suscepcione, et aliis operibus pietatis, sue quas possident in presenti non suppetunt facultates, nobis humiliter supplicantes, quatinus ipsorum necessitatibus paterno compacientes affectu eis et sibi successuris in paupertatis sue relevacionem et hospitalitatis ac aliorum pietatis operum execucionem fructus, redditus, et proventus ecclesie de Avenebury nostre [Fol. 40.] diocesis memorate, in qua, ut asseritur, jus optinent patronatus, in usus proprios convertendos concedere dignaremur, ne temporali subsidio destituti inviti deficere a cultu cogantur divino, et a laudabili exercicio operum premissorum. Nos autem cupientes ipsorum necessitatibus, prout nostro incumbit officio, salubriter providere, ac volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observare, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus vocatis vocandis super premissis inquiratis diligencius veritatem. Et quid super hoc inveneritis, etc. Datum apud Sugwas, xxij die mensis Septembris, anno Domini millesimo trecentesimo vicesimo.

Oct. 6.- Dispensation for illegitimacy to Philip de Weston.

DISPENSACIO PRO PHILIPPO DE WESTONE, CLERICO.- Memorandum quod vi die Octobris anno Domini supradicto, dispensavit dominus, apud Sugwas, cum Philippo predicto super defectu natalium quem patitur de soluto genitus et soluta, juxta tenorem litterarum apostolicarum sibi in hac parte directarum.

Episcopi Herefordensis. 145

A.D. 1320. Oct. 6.- Licence to the Vicar of Torrington that he may receive the portion of the Prior of Monmouth in that benefice for five years.

[Fol. 40b.] LICENCIA CONCESSA VICARIO DE TATYNTONE AD RECIPIENDEM FRUCTUS EJUSDEM ECCLESIE AD FIRMAM.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, domino Ricardo, perpetuo vicario de Tatyntone nostre diocesis, salutem, etc. Ut porcionem Prioris Monemuthe de Tatyntone per quinquennium a data harum litterarum nostrarum continue numerandum licite possis ad firmam recipere tibi tenore presencium licenciam concedimus specialem. In cujus rei, etc. Datum apud Bosebury, vj die mensis Octobris, anno Domini MCCCxx, etc.

Oct. 6.- The Bishop commissions Thomas de Chandos, Archdeacon of Hereford, Richard de Vernon, the Official, and Richard de Sidenhale, Commissary-general, to try the action of Philip de la Munede against Richard de Henley, concerning the benefice of Acton Scott.

COMMISSIO CONTRA RECTOREM ECCLESIE DE ACTON SCOT.- Adam, etc., discretis viris filiisque in Christo dilectis, magistris Thome de Chaundos, Archidiacono nostre ecclesie Herefordensis, Ricardo de Vernoun, canonico Herefordensi et Officiali nostro, Ricardo de Sydenhale in nostri officialis absentia commissario nostro generali, salutem in omnium Salvatore. In causa destitucionis et institucionis que coram nobis seu nostro vicario vertitur inter Philippum de la Munede ad ecclesiam de Acton Schot nostre diocesis presentatum, actorem ex parte una, et Ricardum de Henneleye possessioni dicta ecclesie incumbentem, reum ex altera, conjunctim et divisim vices nostras committimus cum canonice coercicionis potestate, donec eas duxerimus revocandas. Datum apud Sugwas, vj die Octobris, anno predicto.

Oct. 13.- The Bishop instructs the Official to release the sequestration of the Church of Kington.

RELAXACIO SEQUESTRI INTERPOSITI IN FRUCTIBUS ECCLESIE DE KYNGTONE.- Adam, etc. dilecto in Christo filio, Officiali suo, salutem, etc. Quia sequestrum, quod in fructibus ecclesie de Kyngtone nostre diocesis ex certis causis mandavimus imponi, duximus relaxandum, vobis mandamus quatinus illud pro relaxato habentes, Rectorem ejusdem et suos ministros de fructibus ipsis

146 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. disponere libere permittatis. Datum Londoniis, xiij die Octobris, anno Domini MCCCxx, etc.

Oct. 16.- The Bishop, wishing to obtain the Royal acknowledgement of the £300 lent to the King from the tenth collected in the Diocese, asks the Dean and Chapter to send to him, in London, the receipt [1] which they hold for the money paid over to Bartholomew de Badlesmere.

LITTERE DIRECTE CAPITULO HEREFORDENSI PRO ABBATE ET CONVENT DE WIGGEMORE COLLECTORIBUS DECIME.- Adam, etc., venerabilibus viris, filiis in Christo dilectis, Capitulo nostre Herefordensis ecclesie, salutem, etc. Cum collectores decime sexannalis, olim per felicis recordacionis Clementem Papam V imposite, juxta domini nunc Pontificis Summi mandatum artentur recipere litteras obligatorias domini Regis de pecunia decimali primi anni ejusdem decime eidem ex causa et nomine mutui liberata, ac dilecti filii, Abbas et Conventus de Wiggemore, collectores ejusdem decime in Archidiaconatu Salopsire deputati, pecuniam per ipsos inde collectam hiis persolverint, quibus ipsam dominus Rex per suum breve assignavit, nec adhuc hujusmodi litteras obligatorias receperint, prout per dilectum filium, Walterum de Pencombe, Rectorem ecclesie de Biford, procuratorem eorum, datum est nobis intelligi, ad quarum impetracionem necessarie forent littere regie quas habetis de CCC li. per dominum Bartholomeum de Badlesmere de decima [Fol. 41.] predicta receptis, et acquietancie domini R. Mortuomari de hujusmodi pecunia decimali, vos rogamus ut ipsas litteras, acquietancias, et dictum breve regium, et alias evidencias dicte pecunie solucionem testificantes mittatis celeriter nobis Londonias in pixide sub sigillo per latorem presencium, de quo satis confidere poteritis, vel per aliquem de vestris, in domini Regis scaccario ostendendas, et vobis per ipsum per curiam secure et fideliter vel per aliquem de nostris retradendas. Vos eciam tenemeni pro vobis hujusmodi litteras regias impetrare ad Apostolicam Sedem mittendas nisi prius eas vobis fieri procurastis. Semper in Christo feliciter valeatis. Datum Londoniis, xvj die Octobris, anno predicto.


[1] This receipt, apparently, is the one in the Patent Rolls, under date Feb. 3, 1318. The King undertakes to repay the loan in five years. On May 4, of the same year, Edward borrows from them another £80.

Episcopi Herefordensis. 147

A.D. 1320. Oct. 17.- Royal Brief instructing the Sheriff of Herefordshire to forego his claim upon the Bishop for scutage and knight-service alleged to have been due to King Edward I from Bishop Swinfield.

BREVE DIRECTUM ... VICECOMITI HEREFORDENSI PRO EPISCOPO CONTRA DEMANDAM FACTAM SCUTAGIO ET FEODIS NON RECOGNITIS.- Rex Vicecomiti Herefordensi salutem. Pone in respectum usque super compotum tuum proximum ad scaccarium nostrum demandam quam facis per summonitores ejusdem scaccarii nostri venerabili patri A., Episcopo Herefordensi, de xxx libris de scutagio Wallie de anno regni domini E., quondam regis Anglie, patris nostri quinto, et de xxx libris de consimili scutagio de anno regni ejusdem patris nostri decimo, et de xiiij libris de feodis non recognitis, et districcionem, siquam ea accione feceris interim eidem. Testa W. de Norwyco apud Westmonasterium, xvij die Octobris, anno regni nostri quartodecimo, per duo brevia de magno sigillo inter communia de anno xxvj Regis E., patris Regis nunc, in quibus continetur quod Thomas, tunc Herefordensis Episcopus, fecit servicium suum eidem Regi E. patri pro quinque feodis militum, que eidem Regi E. in utroque exercitu Wallie recognovit, et per Barones quo ad respectum xiiij librarum predictarum de feodis non recognitis.

Sept. 2.- The Bishop appoints Richard Berde, of Ledbury, to the office of notary public. The form of oath to be taken on appointment is given in full.

OFFICIUM TABELLIONATUS COLLATUM RICARDO BERDE DE LEDEBURY.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Ricardo dicto Berde de Ledebury, nostre diocesis, clerico, salutem, etc. Litteras sanctissimi patris in Christo, domini Johannis, divina providencia Pape vicesimi secundi, vera bulla plumbea cum filo canapis more Romane Curie bullatas, non cancellatas, non abrasas, non abolitas, nec in aliqua sui parte viciatas sed omni suspicione carentes recepimus in hec verba:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Ade, Episcopo Herefordensi, salutem et apostolicam benediccionem. Ne contractuum memoria deperiret inventum est tabellionatus officium, quo contractus legitimi ad cautelam presencium et memoriam futurorum manu publica notarentur; unde interdum Sedes Apostolica predictum officium personis que ad ipsum reperiunter ydonee concedere consuevit, ut illud prudenter et fideliter

148 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. exequantur, et ad eas, cum expedit, in hiis quo ad officium ipsum pertinent recurratur. Tuis itaque supplicacionibus inclinati concedendi predictum officium duabus personis quas ad illud post diligentem examinacionem ydoneas esse repereris, prius ab eis juramento juxta formam presentibus annotatam recepto, plenam tibi auctoritate presencium concedimus facultatem. Forma autem juramenti quod quelibet personarum ipsarum prestabit talis est, Ego ... juro quod ab hac hora fidelis ero beato Petro, et sancta Romane ecclesie, ac domino meo, domino Johanni Pape vicesimo secundo, et successoribus ejus canonice intrantibus. Non ero in consilio vel auxilio, consensu vel facto, ut vitam perdant aut membrum, vel capiantur mala captione. Consilium quod michi per se vel litteras aut nuncium manifestabunt ad eorum dampnum scienter nemini pandam. Si vero ad meam noticiam aliquid devenire contingat quod in periculum Romani Pontificia aut ecclesie Romano vergeret seu grave dampnum, illud pro posse impediam, et, si hoc impedire non possem, procurabo bona fide id ad noticiam [Fol. 41b.] domini Pape proferri. Papatum Romano ecclesie aut regalia sancti Petri et jura ipsius ecclesie specialiter, si qua eadem ecclesia in civitate vel terra de qua sum oriundus habeat, adjutor eis ero ad defendendum vel retinendum seu recuperandum contra omnes homines. Tabellionatus officium fideliter exercebo; contractus in quibus exigitur consensus parcium fideliter faciam, nil addendo vel minuendo sine voluntate parcium quod substanciam contractus immutet. Si vero in conficiendo aliquod instrumentum unius solius partis sit requirenda voluntas, hoc ipsum faciam ut scilicet nil addam vel minuam quod immutet substanciam facti contra voluntatem ipsius. Instrumentum non conficiam de aliquo contractu in quo sciam intervenire vel intercedere vim vel fraudem; contractus in prothocollum redigam, et, postquam in prothocollum redegero, maliciose non differam, contra voluntatem illoram vel illius quorum est contractus, super eo conficere publicum instrumentum, salvo meo justo et consueto salario. Sic me Deus adjuvet, et hec sancta Dei Evangelia. Datum Avinione, xviij Kalend. Februarii, Pontificatus nostri anno iiij. Nos igitur facultatem nobis in hac parte graciose concessam exequi volentes, tibi quem ad hujusmodi tabellionatus officium post diligentem examinacionem ydoneum esse reperimus loco primi predictum tabellionatus officium optinentis, recepto a te prius in forma annotata superius juramento, auctoritate apostolica duximus

Episcopi Herefordensis. 149

A.D. 1320. concedendum. In cujus rei testimonium presentes litteras per infrascriptum notarium scribi mandavimus, et in hanc publicam formam redigi, et nostri sigilli munimine roborari. Datum apud Bosebury, secunda die mensis Septembris, anno Domini MCCCxx, etc. Et ego Ricardus de Estenore, clericus Herefordensis diocesis, publicus apostolica auctoritate notarius, examinacioni, concessioni, juramenti recepcioni predictis, unacum domino Ada de Aylinetone, Rectore ecclesie de Mordeford, Herefordensis diocesis, Reginaldo de Munselowe, clerico, notario publico, et Henrico dicto clerico de Hereforde, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis, presens interfui, predictaque sicut premittitur vidi fieri et audivi, et ea de mandato dicti patris in hanc publicam formam redegi, signoque meo consueto signavi rogatus in testimonium premissorum. Datum loco, die, et anno Domini supradictis, indiccione tercia, Pontificatus sanctissimi patris Domini Pape predicti anno quinto.

Oct. 17.- Royal Brief instructing the Sheriff of Herefordshire to take pledges from the Bishop that he will bring Hugh de Leominster, his clerk, to answer to a claim of Edward, Earl of Chester, for £89 9s. 7d.

BREVE DIRECTUM VICECOMITI HEREFORDENSI CONTRA HUGONEM DE LEOMINSTRE.- Rex Vicecomiti Herefordensi salutem. Pone per vadium et salvos plegios Adam, Episcopum Herefordensem, ita quod habeat coram Justiciariis nostris apud Westmonasterium a die sancti Martini in xv dies Hugonem de Leominstria, clericum suum, ad respondendum Edwardo, comiti Cestrie, de placito quod reddat ei quater viginti et novem libras novem solidos et septem denarios, quos ei debet, et injuste detinet, ut dicit: et ad ostendendum quare non habuit coram Justiciariis nostris apud Westmonasterium in Octabis sancti Michaelis predictum Hugonem, clericum suum, sicut ei mandatum fuit. Et habeas ibi nomina plegiorum et hoc breve. Teste W. de Bereford apud Westmonasterium, xvij die Octobria, anno regni nostri quartodecimo.

Oct. 28.- [Roger de Mortivallis] Bishop of Salisbury, instructs the Official of the Archdeacon of Berkshire to inquire concerning the income of the Church of Shinfield.

COMMISSIO EPISCOPI SARISBURIENSIS TANGENS ECCLESIAM DE SCHENYNGFELDE.- Episcopus Sarisburiensis Recto filio, Archidiaconi

150 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Barkerie officiali, salutem, etc. Volentes certis de causis de vero valore annis communibus omnium minutarum decimarum ecclesie de Schenyngfeld et capelle de Swalwefeld dependentis ab eadem, nostre diocesis, plenius informari, devocioni vestre committimus et mandamus quatenus cum festinacione possibili, inquisita super hoc per viros fidedignos et juratos, inquirendorum noticiam verisimiliter optinentes, diligencius veritate, quid feceritis et inveneritis in hac parte per vestras litteras harum seriem continentes citra festum sancti Leonardi, vel prius si poteritis commode, de hujusmodi decimis, que sint, et qualiter estimate, et que sint onera tam ordinaria quam extraordinaria dicte ecclesie cum capella incumbencia, et ad quam se extendant pecunie quantitatem, particulariter curetis rescribere et distincte. Datum Londoniis, v Kal. Novembris anno Domini MCCC vicesimo.

Oct. 31.- John [de Monmouth], Bishop of Llandaff, commissions the Dean of Abergavenny to prevent the Bailiffs of Grosmont Castle from interfering with the rights of the Prior and Convent of Abergavenny in the Church of Grosmont.

MANDATUM EPISCOPI LANDAVENSIS CONTRA BALLIVOS CASTRI DE GROSS MONTE.- Johannes, permissione divina ecclesie Landsvensis minister, decano de Bergeveny, salutem et benediccionem divinam. Ex parte religiosorum virorum, Prioris et monachorum prioratus Beate Marie de Bergeveny, nobis est gravi conquestione monstratum quod, licet ecclesia parochialis de Grossomonte cum omnibus suis juribus et pertinenciis fuerit et sit predicto prioratui [Fol. 42.] et monachis Deo servientibus in eodem canonice appropriata, ipsamque sic appropriatam cum suis juribus et pertinenciis universis, porcione perpetui vicarii ejusdem ecclesie dumtaxat excepta, possederint religiosi dicte domus pacifice et quiete a tempore cujus contrarii memoria non existit, nunnulli tamen ministri seu ballivi domini Henrici de Lancastria in custodiam ecclesie de Grossomonte predicte pertinentis, [1] ut premittitur, ad eosdem intromittere, disponere, et in utilitatem convertere dicte domus impedire ausu sacrilego moliuntur, ad dampnum ipsorum religiosorum non modicum et gravamen. Quocirca tibi committimus et mandamus in virtute obediencie firmiter injungentes quatenus, ad predictam ecclesiam de Grossomonte personaliter accedens, si inveneris ballivos Castri predicti ad bona ecclesie predicte manus apponere,


[1] The reading of the MS. here is unintelligible: "Custodie Castri de Grossomonte predicte pertinentibus."

Episcopi Herefordensis. 151

A.D. 1320. vel aliqualiter impedire religiosos predictos eadem bona libere ministrare et dispensare, prout sibi et domui sue viderint expedire, ipsos ballivos vice et auctoritate nostra moneas sub pena, excommunicacionis majoris, et efficaciter inducas, quod ulterius de eisdem bonis se nullatenus intromittant, permittentes sepedictos religiosos ipsos in pace gaudere; alioquin contumaces et rebelles in hac parte per suspensionis et excommunicacionis sentencias canonica monicione premissa indies compescere non omittas; ad quod faciendum tibi tenore presencium committimus vices nostras cum coercicionis canonice potestate. Datum Londoniis, ij Kal. Novembris, anno Domini MCCCxx.

Sept. 27.- The Bishop, appointed by the Pope to examine into the state of the Priory of Abergavenny, removes Fulk Gastard, the Prior, and appoints in his place Richard de Bromwich.

PRIVACIO ANTIQUI PRIORIS DE BERGEVENY ET CREACIO NOVI.- Universis sancte matris ecclesie filiis ad quorum noticiam littere presentes pervenerint, Adam, etc., salutem in Domino sempiternam. Litteras sanctissimi patris et domini Johannis, divina providencia Pape XXII, filo canapis et vera bulla plumbea bullatas, non viciatas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte corruptas recepimus tenorem qui sequitur continentes: Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri, etc., ut in registro bullarum. Nos igitur ad devotam dicti nobilis instanciam volentes hujusmodi mandatum apostolicum reverenter exequi, ut tenemur, ad ecclesiam Beate Marie de Bergeveny predictam personaliter accessimus, et tam per loci diocesanum quam per ejusdem loci monachos, ac eciam per rectores, vicarios, capellanos, clericos, et laicos in multitudine copiosa, de dicta diocesi et vicinio, qui premissorum verisimiliter melius scire poterunt veritatem, inquisicionem fecimus diligentem, per quam comperimus bona ipsius prioratus excedere valorem annuum ducentarum marcarum sterlingorum, ex quibus bonis tresdecim monachi et plures juxta morem regularium et patrie consuetudinem possent commode sustentari, et onera eis incumbencia supportare. Idemque nobilis, ad divini cultus augmentum et ampliorem numerum monachorum ibidem futuris temporibus sustentandum, Priori et monachis dicti prioratus dues carucatas terre cum pratis, pascuis, moris, et aliis prope Castrum de Bergeveny, et xx libras sterlingorum annuas de eodem Castro inibi singulis annis in festis Beati Michaelis Archangeli et Annunciacionis

152 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Dominice pro equalibus porcionibus percipiendas pro se et heredibus suis per suas litteras dedit, concessit, et assignavit, quousque eisdem Priori et monachis de aliis redditibus et proventibus, usque ad valorem dictarum xx librarum per eundem nobilem seu suos heredes fuerit provisum et plenarie satisfactum. Comperimus eciam per inquisicionem predictam nonnullos monachos dicti prioratus abjecta religionis honestate propter nimiam Abbatis sui distanciam a nemine visitatos vitam duxisse retroactis temporibus enormiter dissolutam contra observancias regulares, et quod hactenus in dicto prioratu communiter secundum facultates ipsius non fuit sufficiens numerus monachorum, et quod communiter v dumtaxat et quandoque iiij et aliquociens sex, et raro vij seu viij reperti sunt tempore preterite inibi conversari, et multos ex eis pro dicti Abbatis libito frequenter ad proprium monasterium revocari. Constat eciam per dictam inquisicionem quod ipso prioratus propter culpam et insolenciam monachorum degencium in eodem ac per alienacionem bonorum eidem pertinencium in temporalibus et [Fol. 42b.] spiritualibus quamplurimum est collapsus. Invenimus eciam per probaciones legitimas quondam monachum, Fulconem Gastard, nuncupatum pro Priore dato a dicto Abbate et per loci diocesanum admisso se gerentem, qui coram nobis judicialiter constitutus de perjurio fuit manifeste convictus, paulo ante adventum nostrum ad dictum prioratum duos calices argenti, xiij coclearia argenti, v pannos de serico, munimenta varia statum dicti prioratus tangencia, quedam originalia sanctorum, et alios libros, ac quedam alia bona ad dictum prioratum et ad ecclesiam ejusdem spectancia temere fecisse ad remota loca ausu sacrilego clanculo asportari; qui eciam postquam coram nobis ad restituendum munimenta predicta et alia per eum ammota, necnon ad ulterius faciendum in negocio nobis in hac parte commisso certum peremptorium terminum judicialiter recepisset, idem facinorum suorum conscius clanculo de nocte a dicto prioratu recedens in prefixo sibi termino minime rediit, sed contumaciter se absentans comparere nullo modo curavit usque in crastinum expectatus. Comperimus eciam per inquisicionem predictam dictum Fulconem de adulteriis variis, pluribus incontinencie viciis, et aliis dissolucionibus criminosis adeo fore culpabilem quod in dicto prioratu sine gravi scandalo non potest ulterius tolerari. Unde nos habita super hiis plena deliberacione cum venerabili in Christo patre domino J., Dei gracia Landavensi Episcopo, et religioso viro domino Ricardo, eadem gracia Abbate

Episcopi Herefordensis. 153

A.D. 1320. de Dore, sacre pagine doctore, et aliis peritis nobis assidentibus et in dicta inquisicione continue presentibus, ipsum Fulconem priorem dativum a regimine dicti prioratus duximus ammovendum. Et quia facultates ipsius prioratus praeter illas quas dictus nobilis de bonis suis eidem prioratui, ut premittitur, erogavit ad sustentacionem xij monachorum et Prioris eorundem sufficere reputamus, prefatum numerum monachorum et Priorem, qui in spiritualibus et temporalibus presit eisdem, sub ipsius Prioris obediencia juxta formam mandati apostolici moraturis et servaturis ibidem ad laudem divini nominis observanciam regularem, in eodem prioratu instituimus et eciam ordinamus. Volentes insuper eidem prioratui vacanti de ydonea persona celeriter providere, religiosum virum, fratrem Ricardum de Bromwico, ordinis sancti Benedicti, sacre pagine doctorem, virum utique providum et discretum ac in spiritualibus et temporalibus plurimum circumspectum eadem auctoritate in Priorem dicti prioratus hac vice preficimus, instituimus, ac eciam ordinamus, curam et administracionem dicti prioratus eidem plenarie committentes, salva prefatis Abbati et monachis continua pensione centum et septem solidorum quam per probaciones legitimas invenimus consuetam et eisdem debitam ab antiquo. In quorum omnium testimonium, etc. Datum apud Bergeveny, v Kal. Octobris, anno Domini MCCCxx, etc.

Et ego Ricardus de Estenore, clericis Herefordensis diocesis, publicus apostolica auctoritate notarius, premissis omnibus et singulis dum sic, ut premittitur, agebantur unacum venerabilibus patribus dominis Episcopo Landavensi et Abbate predictis, ac discretis viris magistris Thoma de Chaundos, Archidiacono, et Henrico de Shorne, legum doctore, canonico in ecclesia Herefordensi, necnon dominis Thoma Thalbot, Rectore ecclesie de Laxefeld, Norwicensis, et Ade de Ailyneton, Rectore ecclesie de Mordeford, Herefordensis diocesis, ac magistris Ricardo de la Feld, et Johanne Rees, clericis, et aliis testibus ad premissa vocatis et rogatis, presens interfui, eaque sic vidi fieri et audivi, ac de mandato venerabilis patris domini Ade, etc., scripsi, publicavi, signoque meo consueto signavi, sub anno Domini MCCCxx, indiccione iiij, pontificatus domini Pape predicti anno quinto, die, mense et loco supradictis.

154 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Sept. 20.- The Bishop instructs the Dean of Abergavenny to cite the Prior and monks of Abergavenny to appear before the Bishop on Sept. 27.

CITACIO PRIORIS ET MONACHORUM DE BERGEVENY.- Adam, etc., executor unicus a Sede Apostolica deputatus, discreto viro, Decano de Bergeveny et ejusdem loci vicario salutem et mandatis apostolicis firmiter obedire. Auctoritate apostolici qua fungimur in hac parte, quam vobis mittimus inspiciendam nobisque illico per presencium portitorem fideliter remittendam, in virtute obediencie qua Sedi Apostolice estis astricti, necnon sub pena excommunicacionis majoris quam in personas vestras et cujuslibet vestrum ferimus in hiis scriptis, si in execucione presentis mandati negligentes fueritis [Fol. 43.] vel remissi, firmiter injungendo committimus et mandamus quatenus citetis seu citari faciatis, alterve vestrum citet seu citari faciat, peremptorie et modo quo poteritis meliore, et premuniatis religiosos viros Priorem de Bergeveny et ejusdem loci monachos quod compareant coram nobis in Capitulo eorundem de Bergeveny, die Jovis proximo ante festum sancti Michaelis Archangeli proximum futurum, mandatum apostolicum nobis in hac parte directum visuri, audituri, et eidem mandato in omnibus parituri, facturi, et ulterius recepturi juxta ipsius negocii et facti qualitatem et naturam quod postulaverit ordo juris, denunciantes eisdem quod, sive venerint sive non, nos in dicto negocio ulterius procedemus, prout de jure fuerit procedendum. Quid autem feceritis, etc. Datum Herefordie, xij Kal. Octobris, anno Domini MCCCxx.

Sept. 27.- The Bishop asks Wulstan, Prior of Worcester, to sanction the appointment of Richard de Bromwich, one of his monks, as Prior of Abergavenny.

LITTERE DIRECTE PRIORI WYGORNIENSI PRO LICIENCIA CONCEDENDA EIDEM FRATRI R. AD CONSENCIENDUM PROVISIONI.- Venerabili religionis viro, domino Wulstano, Priori ecclesie Wygorniensis, Adam, etc., quicquid potest amicitie et salutis. Commissa nobis nuper auctoritate apostolica correccione et reformacione prioratus sancte Marie de Bergeveny cum potestate instituendi et ordinandi inibi sufficientem numerum monachorum et Priorem qui in spiritualibus et temporalibus eis presit, nos, post inquisicionem quam in hac parte fecimus diligentem, assistente nobis venerabili in Christo patre, domino J., Dei gracia Landavensi Episcopo, rite in commisso

Episcopi Herefordensis. 155

A.D. 1320. nobis negocio procedentes, fratrem Ricardum de Bromwico monachum vestrum propter ipsius nota probitatis merita eadem auctoritate ibidem prefecimus in Priorem, ad Dei honorem, et religionis augmentum, et salutem fidelium animarum, vestram amiciciam attentis precibus exorantes ut eidem fratri Ricardo provisioni seu prefeccioni hujusmodi consenciendi et ad prioratum predictum transeundi liberam dignemini concedere facultatem. Quod utique irrequisito conventu vestro licite facere potestis secundum canonicas sancciones, ut negocium provisionis seu prefeccionis hujusmodi celerius et facilius valeat expediri. In omni prosperitate vos conservet Altissimus per tempora longiora. Datum apud Bergeveny, xxvij die Septembris, anno ut supra.

Mandate to the Abbot of Dore to induct Richard de Bromwich Prior of Abergavenny.

INDUCCIO.- Adam, etc., venerabili patri in Christo domino R[icardo], Dei gracia Abbati de Dore, nostre diocesis, salutem in Domino sempiternam. Commissa nobis nuper auctoritate apostolica correccione et reformacione prioratus sancta Marie de Bergeveny, Landavensis diocesis, cum potestate instituendi et ordinandi inibi sufficientem numerum monachorum et Priorem qui in spiritualibus et temporalibus eis presit, nos, per inquisicionem quam in hac parte fecimus diligentem, invenientes Fulconem Gastard, qui se gessit pro Priore dicti loci, propter enormia et notoria sua incontinencie vicia non posse absque gravi scandalo et aliorum pernicioso exemplo inibi diutius tolerari, sicuti nec deberi, ipsum decrevimus ammovendum, et religiosum virum, fratrem Ricardum de Bromwiche, monachum ordinis sancti Benedicti, sacre theologie doctorem, ibidem prefecimus in Priorem, et ipsum instituimus auctoritate predicta. Quocirca vobis tenore presencium firmiter injungendo committimus et mandamus quatinus dictum fratrem R. in corporalem possessionem dicti prioratus ac jurium et pertinenciarum ejusdem auctoritate nostra immo verius apostolica inducatia, et inductum, si necesse fuerit, per quamcunque censuram ecclesiasticam defendatis. Datum apud Sugwas.

Nov. 9.- The Bishop of Hereford commissions the Bishop of Lincoln to act for him in the matter of an exchange between Thomas de Portington, Rector of Taynton, and Walter de Boneville, Rector of Welby.

COMMISSIO FACIA EPISCOPO LINCOLNIENSI AD INSTANCIAM RECTORIS DE TEYNTONE PRO PERMUTACIONE.- Venerabili in Christo

156 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. patri, domino H[enrico de Burghersh], Dei gracia Lincolniensi Episcopo, A., ejusdem permissione Herefordensis Episcopus, salutem et fraternam in Domino caritatem. Ad admittendum et acceptandum resignacionem Thome de Portingtone, Rectoris ecclesie de Teyntone nostre diocesis, quam de dicta ecclesia facere intendit, ut dicitur, causa permutacionis inter ipsam Thomam et Walterum de Boneville, Rectorem ecclesie de Welleby vestre diocesis, de suis hujusmodi beneficiis ex causis legitimis faciende, necnon et dictum Walterum ad prefatam ecclesiam de Teyntone admittendum in forma canonica et instituendum in eadem, et in corporalem possessionem ejusdem ecclesie inducendum, inducive per alium faciendum, et ad omnia alia et singula facienda que hujusmodi permutacionis negocium exigit et requirit, vobis vices nostras committimus cum canonica que in hac parte requiritur potestate, vos rogantes quatinus de hiis que feceritis in premissis nos certificetis per litteras vestras patentes harum seriem continentes. Datum Londoniis, ix die Novembris, anno Domini MCCC vicesimo.

The Bishop, on behalf of the Rector of Colwell, approves of a proposed exchange of benefices.

LITTERE DATE RECTORI DE COLEWELL.- Noverint universi presentes litteras inspecturi quod nos Adam, etc., litteras quasdam per nos confectas, necnon litteram quandam per magistrum R. de Vernoun, juris doctorem, vicarium nostrum nobis in remotis agentibus generalem ac commissarium specialem, confectam sub tenoribus inspeximus infrascriptis, qui tenores in hoc registro alibi continentur. [1] Et nos collacionem predictam ac ipsam permutacionem in dicta littera collacionis predicte expressam et ipsius permutacionis causam ex certa nostra sciencia approbamus et confirmamus. In quarum inspeccionis, approbacionis, et confirmacionis nostrarum testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum [2]

Nov. 11.- The Bishop commissions Richard de Halghtone, treasurer of Llandaff, to enquire, and report to the Bishop of Llandaff, concerning the reconciliation of the Church of Monmouth, polluted by bloodshed.

[Fol. 43b.] COMMISSIONES PRO RECONCILIACIONE ECCLESIE PRIORATIIS MONUMUTHE.- Adam, etc., discreto viro, magistro Ricardo de Halghtone,


[1] The entry here referred to does not seem to exist in the Register, as we have it. It may possibly have been on the lost folio.
[2] The last line of the page is cut off.

Episcopi Herefordensis. 157

A.D. 1320. thesaurario ecclesie Landavensis, salutem, etc. Ad nostram audienciam noveritis pervenisse quod Johannes de Camkarnan, presbyter, in Johannem dictum Ken, clericum, nuper in ecclesia prioratus Monumuthe nostre diocesis manus violentas injecit, usque ad effusionem sanguinis ledens, cujus violencie occasione ecclesia ipsa polluta reconciliacione creditur indigere. Nos igitur, qui de vestra discrecione fiduciam gerimus pleniorem, vobis ad inquirendum super hujusmodi violencie perpetracione et ejus enormitate, ac modo aliisque circumstanciis debitis in hac parte, vocatis hiis per quos rei veritas melius sciri possit, vices nostras committimus per presentes cum coercicionis canonice potestate. Quid autem inveneritis et feceritis in premissis venerabilem patrem dominum J., Dei gracia Landavensem Episcopum, cui ad reconciliacionem hujusmodi faciendam vices nostras commisimus, distincte et aperte certificetis, etc. Datum Londoniis, xj die mensis Novembris, anno Domini MCCCxx, etc.

Nov. 11.- The Bishop of Hereford commissions the Bishop of Llandaff to act for him in the above-mentioned reconciliation.

COMMISSIO AD RECONCILIANDUM ECCLESIAM MONUMUTHE.- Venerabili in Christo patri, domino J[ohanni de Monumutha], Dei gracia Landavensi Episcopo, Adam, etc., salutem, etc. Ad reconconciliandum ecclesiam prioratus Monumuthe, si ipsa reconciliacione indigeat, vobis tenore presencium vices nostras duximus committendas, eo non obstante quod eadem ecclesia in nostra diocesi existere dinoscatur. Datum Londoniis, xi die mensis Novembris, anno Domini MCCC vicesimo, etc.

Nov. 15.- The Bishop commissions Richard de Sidenhale and William de Fownhope to act for him in the absence of the Official.

COMISSIO FACTA MAGISTRIS R. DE SIDENHALE ET W. DE FOWEHOPE.- Adam, etc., discretis viris, filiis in Christo dilectis, magistris Ricardo de Sidenhale de Whiteburne, et Willelmo de Fowehope de Westbury, nostre diocesis ecclesiarum Rectoribus, salutem, etc. Ad audiendum et fine debito terminandum causas et negocia in consistoriis nostris mota et movenda necnon ad inquirendum, corrigendum, et puniendum subditorum nostrorum excessus in nostri officialis absencia, vobis conjunctim et divisim committimus vices nostras cum coercicionis canonice potestate. Datum apud

158 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Shenygfelde, xv die mensis Novembris, anno Domini MCCCxx, etc.

Nov. 4.- Roger [de Mortivallis], Bishop of Salisbury, confirms the appropriation by the Pope of the Church of Shinfield to the Fabric Fund of the Cathedral of Hereford.

APPROPRIACIO ECCLESIE DE SHENYGFELDE.- Universis sancte matris ecclesie filiis ad quorum noticiam pervenerit hec scriptura, Rogerus, permissione divina Saresburiensis Episcopus, salutem in eo quem peperit uterus virginalis. Litteras apostolicas cum filo serico et vera bulla plumbea bullatas, in nulla sui parte corruptas inspeximus tenorem qui sequitur continentes:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, Decano et Capitulo ecclesie Herefordensis, salutem et apostolicam benediccionem. Personas vestras devocionis vestre meritis exigentibus paterna benivolencia prosequentes peticionibus vestris libenter annuimus, easque, quantum cum Deo possumus, favorabiliter exaudimus. Exhibita siquidem nobis vestra peticio continebat quod vos olim fabricam ecclesie Herefordensis instaurare volentes, supra fundamentum antiquum quod judicio cementariorum seu architectorum, qui in arte sua reputabantur periti, firmum et solidum putabatur, multa ad decorem domus Dei superedificari fecistis opere sumptuoso; in quorum construccione viginti milia marcarum sterlingorum et amplius consumpsistis, et quia propter debilitatem fundamenti predicti quod superedificatum est tantam nunc minatur ruinam quod judicio simili aliud remedium adhiberi non poterit nisi predicte ecclesie fabrica a fundamento totaliter innovetur; propter qua et expensas eciam factas per vos in prosecucione canonizacionis bone memorie Thome de Cantilupo, Episcopi Herefordensis, variis premimini debitis, nos paterno vobis super hiis compacientes affectu, et volentes propterea vobis de alicujus subvencionis subsidio providere, parochialem ecclesiam de Shenigfeld, in qua jus patronatus proponitis vos habere, cujusque redditus xx librarum sterlingorum secundum taxacionem decime valorem annuum non excedunt, cum capella de Swalwefeld dependente ab ea, Sarisburiensis diocesis, aliisque juribus et pertinenciis suis, vobis et ecclesie vestre in usus fabrice ejusdem ecclesie Herefordensis, fabrica ipsa durante, postmodum vero pro aliis ejusdem ecclesie Herefordensis necessitatibus facilius supportandis, dummodo, ut asseritis, jus patronatus habeatis in ea, in usus proprios apostolica auctoritate concedimus, ac eciam

Episcopi Herefordensis. 159

A.D. 1320. deputamus. Ita quod cedente vel decedente ecclesie predicte Rectore liceat vobis corporalem possessionem ipsius ecclesie recipere, cujusquam assensu minime requisito, eamque in dictos usus premisso ordine retinere, reservato tamen de fructibus ipsius per loci diocesanum perpetuo vicario in dicta ecclesia servituro congrua porcione, ex qua valeat congrue sustentari et incumbencia sibi onera supportare, non obstante si aliqui super provisionibus sibi faciendis de hujusmodi ecclesiis in eadem diocesi speciales, vel de beneficiis ecclesiasticis in illis partibus generales, Apostolice [Fol. 44.] Sedis vel legatorum ejus litteras impetrarint, eciam si per eas ad inhibicionem, reservacionem, et decretum, vel alias quomodolibet sit processum, quibus omnibus quo ad assecucionem aliorum ecclesiarum et beneficiorum nolumus prejudicium generari, seu si venerabili fratri nostro, Episcopo Sarisburiensi, vel quibuscunque aliis communiter vel divisim ab eadem sit Sede indultum, quod ad recepcionem vel provisionem alicujus minime teneantur, et ad id compelli, seu quod interdici, suspendi, vel excommunicari non possint, quodque de hujusmodi ecclesiis aliisque beneficiis ecclesiasticis ad eoram provisionem seu quamvis aliam disposicionem conjunctim vel separatim spectantibus nulla valeat provideri per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mencionem, et qualibet alia dicta Sedis indulgencia generali vel speciali cujuscunque tenoris existat, per quam presentibus non expressam vel totaliter non insertam effectus presencium impediri valeat quomodolibet vel differri, et de qua cujusque toto tenore debeat in nostris litteris fieri mencio specialis. Nulli ergo omnino homini liceat hanc paginam nostre concessionis et deputacionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis Dei et beatoram Petri et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Avinione, vij Kal. Februarii, Pontificates nostri anno quarto. Nos igitur specialis devocionis affectum ad beatum Thomam confessorem, eujus venerande reliquie in dicta Herefordensi ecclesia continentur, habentes prefatis concessioni et deputacioni nostrum impertimur assensum, volentes et concedentes pro nobis et successoribus nostris ut venerabiles viri, Decanus et Capitulum supradicti, corporalem possessionem dicte ecclesie de Schenygfeld cum capella de Swalefeld dependente ab ea recipere valeant, et in usus predictos perpetuis et futuris temporibus possidere secundum predictarum litterarum apostolicarum exigenciam et

160 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. effectum, salvo nobis, successoribus nostris, ac Decano et Capitulo ecclesie nostre predicte, annua pensione dimidie marce bone et legalis monete, quam in recompensacionem fructuum, obvencionum, proventuum, et quorumcunque emolumentorum que nos et successores nostri, Sede Sarisburiensi plena, ac Decanus et loci Capitulum, eadem Sede vacante, racione et tempore vacacionis dicte ecclesie de Schenygfeld cum capella predicta, virtute antique prescripte et approbate consuetudinis in nostra predicte diocesi, et hactenus pacifice observate, possemus futuris temporibus, et eciam deberemus percipere, si concessio et deputacio predicte non essent facte, ordinavimus, et tenore presencium ordinamus de consensu et voluntate venerabilis patris, domini Ade, Dei gracia Episcopi Herefordiensis, et loci Capituli, et eciam tenentis locum Decani et Capituli ecclesie nostre Sarisburiensis, de porcionibus vicarii dicte ecclesie de Schenygfeld, qui pro tempore fuerit, que eo pretextu in tanto uberiores existunt, et per eundem vicarium canonico communario nostre ecclesie Sarisburiensis, qui pro tempore fuerit, et per eum pueris choristis ejusdem ecclesie in subsidium sustentacionis eorum, in festo Annunciacionis Dominice imperpetuum annis singulis persolvende. Et ad securitatem faciende hujusmodi solucionis majorem, volumus et eciam ordinamus, de consensu venerabilis patris, domini Episcopi Herefordensis predicti, ac tenentis locum dicti Decani et Capitulorum predictorum, quod vicarious ecclesie de Schenygfeld et sui successores in eadem, statim cum instituti fuerint in vicaria predicte, prestent inspectis Evangeliis juramentum quod fideliter solvent annuatim pensionem predictam prout superius ordinatur. In quorum omnium testimonium atque fidem nos, Episcopi supradicti, presentes litteras sigillorum nostrorum impressione communiri fecimus et eciam duplicari, quarum unam penes Capitulum ecclesie Sarisburiensis et aliam penes Capitulum ecclesie Herefordensis volumus remanere. Datum et actum apud Sonnygge, ij Non. Novembris, anno Domini millesimo CCCxx, presentibus dominis et magistris Nicholao, Abbate Radynges, Henrico Goher, juris civilis professore, Willelmo de Seltones, officiali Sarisburiensi, Thoma Talbot, Rectore ecclesie de Laxefeld, Norwicensis diocesis, Roberto de Worthe, subdecano Sarisburiensi, Adam de Aylinetone, Rectore ecclesie de Mordeforde, Herefordensis diocesis, Johanne de Tarenta, Archidiaconi Sarisburiensis officiali, Hugone de Knossyntone, Rectore ecclesie de Gildene Mortone, Lincolniensis diocesis, Vincencio de Tarenta, Ricardo de Estenore, notariis, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis.

Episcopi Herefordensis. 161

A.D. 1320. Veria copia procuratorii ad accipiendum possessionem in alia parte hujus folii.

A.D. 1316. June 3.- The Chapter of St. Paul's, London, confirms the appropriation by the Bishop of London of the Church of Bedfont to the Monastery of Hounslow. [1]

[Fol. 44b.] APPROPRIACIO ECCLESIE DE BEDEFUNTE FACTA FRATRIBUS DE HUNDERSLOWE LONDONIENSIS DIOCESIS.- Universis sancte matris ecclesie filiis has litteras visuris vel audituris Capitulum ecclesie sancti Pauli Londoniensis, vacante ibidem decanatu, eternam in Domino salutem. Litteras venerabilis in Christo patris et domini, domini Gilberti, Dei gracia Episcopi Londoniensis, inspeximus, tenorem qui sequitur continentes:- Gilbertus, permissione divina Episcopus Londoniensis, dilectis in Christo filiis, ministro et fratribus de Hondeslowe, ordinis sancta Trinitatis, nostre diocesis, salutem et graciam Salvatoris. Apud vos divitum et pauperum hospitalitas indeficiens, agrorum vestrorum frequens inopia et sterilitas, Sathane satellitum hiis et transactis temporibus possessiones vestras et res invadencium indefessa presumpcio, ac in maneriis vestris incendiorum eventus fortuiti domum vestram in tantam depressisse inopiam nobis per vos suggeruntur ut nisi celerius porrigatur manus auxilians, debitum Dei cultum, hospitalitatem, et sustentacionem vestram irrecuperabiliter defecturos formidatis, supplicantes ut ad dictam relevandam inopiam, premissaque pietatis opera, et cetera necessaria refovenda ecclesiam de Bedesfonte, vestri patronatus, in proprios usus vobis concedere dignaremur perpetuo possidendam. Cum igitur tam ingens vestra depressio, ipsiusque cause supradicte per inquisicionem pridem auctoritate nostra rite factam, et alia sufficienter iam nobis innotuerint, nos attendentes pium esse nedum sacram plantare religionem, immo plantatam modis omnibus confovere, ecclesiam supradictam cum suis juribus et pertinenciis vobis et monasterio vestro, quatinus in nobis est, appropriamus, cedente vel decedente Rectore qui nunc est, vobis et monasterio vestro in propriis usibus perpetuo possidendam, jure Episcopali nobis et successoribus nostris ac jure archidiaconali loci Archidiacono et ejus successoribus in omnibus salvia, ordinacione insuper vicarii in dicta ecclesia constituenda, et porcione ipsius nobis reservata. In cujus rei, etc. Datum apud Stebenhethe, ij Id. Maii, anno Domini millesimo CCC sextodecimo. Nos ac Capitulum


[1] It is difficult to see why this entry is made in our Register, unless it is inserted as a precedent to be followed.

162 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1316. mcmoratum dictam appropriacionem et omnia alia, et singula supradicta ratam habentes et acceptam ea quantum in nobis est confirmamus per presentes sigillo nostro communi roboratas. Datum in Capitulo nostro, iii Non. Junii, anno Domini supradicto.

A.D. 1320. Oct. 22.- The Chapter of Hereford appoint Nicholas de Aka, and Adam de Aylintone to be their Proctors for taking over the Church of Shinfield.

PROCURATORIUM CAPITULI HEREFORDENSIS AD ACCIPIENDUM POSSESSIONEM ECCLESIE DE SCHENYNGFELD.- Tenore presencium pateat universis quod nos, Capitulum ecclesie Cathedralis Herefordensis, facimus et constituimus dilectos nobis in Christo, dominum Nicholaum de Aka, et dominum Adam de Aylinetone, Rectorem ecclesie de Mordeforde, Herefordensis diocesis, capellanos venerabilis in Christo patris, domini Ade, Dei gracia Herefordensis Episcopi, procuratores nostros veros et legitimos conjunctim et divisim et quemlibet eorum insolidum, ita quod non sit melior condicio occupantis, ad prosequendum coram venerabili in Christo patre, domino Dei gracia Sarisburiensi Episcopo, seu aliis quibuscunque judicibus compotentibus in hac parte, negocium appropriacionis ecclesie parochialis de Schenyngfelde cum capella de Swalefelde eidem annexa sive ab eadem dependente, Sarisburiensis diocesis, in qua jus obtinemus patronatus, ipsamque ecclesiam cum capella in proprios usus nostros nomine nostro admittendam, et corporalem possessionem earundem cum juribus suis et pertinenciis nansciscendam et retinendam, juxta vim, formam, et effectum gracie et provisionis per Sedem Apostolicam nobis et ecclesie nostre Herefordensi in hac parte factarum, necnon omnia alia et singula facienda et exercenda que in premissis et circa premissa de jure fuerint oportuna, eciam si mandatum exigant speciale, ratum habituri of gratum quicquid iidem procuratores nostri seu alter eorundem in premissis et premissa contingentibus duxerint faciendum. In cujus rei, etc. Datum in Capitulo nostro Herefordensi, xj Kal. Novembris, anno Domini MCCCxx.

An alternative form for the appropriation of the Church of Shinfield.

ITEM ALIA FORMA PRO APPROPRIACIONE HUJUSMODI EXHIBITA PER EPISCOPUM HEREFORDENSEM.- Universis, etc. Rogerus, permissione divina, etc. Litteras apostolicas cam filo serico et vera

Episcopi Herefordensis. 163

A.D. 1320. plumbea bullatas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte viciatas diligenter inspeximus, tenorem qui sequitur continentes:- Johannes, etc. Quia igitur secundum Ambrosium nemo potest accusari, si templum Dei de bonis ecclesiasticis reparetur, ac sacerdotibus convenit ecclesias ornare, et ut cultu condigno aula Dei resplendeat honore congruo venerari, nos ob specialem devocionis affectum quem ad beatum Thomam confessorem gerimus, cujus venerande reliquie in dicta Herefordensi ecclesia continentur, prefatis concessioni et deputacioni nostrum assensum liberaliter impertimur, volentes et concedentes pro nobis et successoribus nostris ut dicti Decanus et Capitulum corporalem possesionem dicte ecclesie de Schenyngfeld libere recipere, et eam cum capella de Swalefield dependente ab ea in usus predictos perpetuis futuris temporibus licite valeant possidere, jure et dignitate nostre Sarisburiensis ecclesie semper salvis.

Oct. 28.- Royal brief commanding the Bishop to cause his cleric, William de Rostele, Rector of Huntley, to appear (with Richard de Clare, whose sub-eschaetor he had been) to answer to a claim of the Dean and Chapter of Lincoln for £40.

[Fol. 45.] BREVE CONTRA RECTOREM DE HUNTLEYE.- Edwardus, Dei gracia Rex Anglie, Dominus Hibernie, et Dux Aquitanie, venerabili in Christo patri A., eadem gracia Herefordensi Episcopo, salutem. Quia Willelmus de Rostele, clericus, est vestre diocesis et non habet laicum feodum per quod potest distringi, prout per Vicecomitem nostrum comitatus Leycestrie alias accepimus, vobis mandamus quod ipsum Willelmum distringatis per beneficia sua ecclesiastica que habet in episcopatu vestro predicto, ita quod sit coram Baronibus de Scaccario nostro apud Westmonasterium a die sancti Martini in xv dies, ad respondendum nobis et Decano et Capitulo ecclesie beate Marie Lincolniensis, simul et magistro Ricardo de Clare, qui eundem diem habet, quare cum per litteras nostras patentes concesserimus eisdem Decano et Capitulo quod ipsi et eorum successores in singulis vacacionibus Episcopatus Lincolniensis predicti, quociens videlicet ipsum Episcopatum vacaro contigerit, habeant et teneant custodiam Episcopatus illius et omnium temporalium ejusdem cum omnibus rebus et bonis ad eundem Episcopatum qualitercunque spectantibus, adeo plene et integre, sicut Episcopi loci illius Episcopatum predictum et temporalia ejusdem cum omnibus rebus et bonis ad eundem pertinentibus

164 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Sede plena aliquibus retroactis temporibus habere et tenere consueverunt, vel nos aut heredes nostri custodiam illam cum omnibus rebus et bonis predictis temporibus vacacionum aliarum habere possomus vel deberemus, si in manu nostra vel heredum nostrorum retenta fuissent, ita quod dicti Decanus et Capitulum de temporalibus rebus et bonis predictis plenam et liberam administracionem habeant, et omnia emolumenta percipiant, ac inde disponere et ordinare possint, prout melius [1] et utilius videbitur faciendum, ita quod nullus Vicecomes seu alius ballivus vel minister noster quicunque aut heredum nostrorum de custodia Episcopatus predicti maneriorum aut aliarum rerum, seu bonorum quorumcunque ad dictum Episcopatum spectancium, quoquomodo racione vacacionis illius se in aliquo non intromittat, hoc tamen excepto quod escaetor vel alius minister noster vel heredum nostrorum qui pro tempore fuerit infra aliquod manerium Episcopatus illius in principio cujuslibet vacacionis ejusdem Episcopatus quandam simplicem seisinam nomine nostri regii dominii capiat, et ea sic capta statim exinde recedat, absque fidelitate seu recognicione ab aliquo tenente dicte Episcopatus vel aliquo alia inde capienda seu eciam asportanda; ac post mortem [bone] memorie domini J., nuper Episcopi loci illius, mandaverimus prefato magistro Ricardo tunc escaetori nostro quod de custodia ipsius Episcopatus, seu temporalium rerum et bonorum ad eundem Episcopatum qualitercunque spectancium, se non intromitteret contra tenorem litterarum nostrorum predictaram, et exitus si quos a tempore mortis predicti Episcopi levasset, prefatis Decano et Capitulo restitui faceret, ac iam ex parte eoram domini Decani et Capituli acceperimus quod licet predicti magister Ricardus et Willelmus, nuper subescaetor ipsius magistri Ricardi, in predicto comitatu Leycestrie exitus in manerio de Leycestria et in aliis terris et tenementis qua sunt de eodem Episcopatu in comitatu predicto, de tempore quo per mortem dicti Episcopi per ipsos magistrum Ricardum et Willelmum capta fuerunt, in manum nostram usque ad summam al librarum levaverint, exitus tamen eosdem prefatis Decano et Capitulo reddere contradicunt, quominus prefati Decanus et Capitulum illud quod ad nos pertinet de eadem custodia satisfacere possint, prout debent, ut dicunt, sicut racionabiliter monstrare poterunt quod inde respondere debeant. Et remittatis ibi hoc breve. Teste W. de Norwyco apud Westmonasterium, xxviij die Octobris, anno regni nostri quarto decimo.


[1] In MS. alius.

Episcopi Herefordensis. 165

A.D. 1320. Nov. 27.- The Bishop commissions John de Burghill, Vicar of St. John's, to hear confessions in cases reserved.

COMMISSIO FACTA DOMINO J. DE BURGHULLE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, domino J. de Burghulle, vicario sancti Johannis, salutem, etc. Ad audiendum confessiones subditorum nostrorum in casibus nobis reservatis, et ad absolvendum eosdem in foro penitenciali vobis committimus vices nostras, donec eas duxerimus revocandas. Datum apud Bosbury, v Kal. Decembris, anno Domini MCCCxx, etc.

Nov. 27.- The Bishop notifies the Chapter that the office of penitentiary being vacant he has commissioned John de Burghill to hear confessions.

LITTERA DIRECTA DOMINIS CAPITULO HEREFORDENSI SUPER PREMISSIS.- Venerabilibus viris filiisque in Christo dilectis, Capitulo nostro Herefordensi vel ejus commissario, salutem, etc. Cum nos domino Johanni de Burghulle, vicario sancti Johannis, ad audiendum confessiones subditorum nostrorum in casibus nobis reservatis, et ad absolvendum eosdem in foro penitenciali, officio penitenciarii in nostra Herefordensi ecclesia vacante, interim committimus vices nostras, vobis mandamus quatinus in locis in quibus expedire videritis publice nuncietis seu nunciare faciatis quod omnes et singuli qui confessione et absolucione de peccatis suis indigent ipgum dominum Johannem adeant in hac parte. Datum ut supra.

Nov. 30.- John de la More, the Pope's penitentiary, admits to penance Hugh de Cardiff, who had slain a priest; and since Hugh is afraid to enter his own diocese of Coventry, he is to perform the penance enjoined him in the diocese of Hereford.

[Fol. 45b.] LITTERA PENITENCIARII PAPE.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, frater Johannes de La More, domini Pape penitenciarius, salutem in Domino. Hugonem de Kaerdif, laicum diocesis Coventrensis et Lichfeldensis, latorem presencium, qui olim ausu sacrilego quendam presbiteram interfecit, ab excommunicacione quam propter hoc incurrit et reatu hujusmodi homicidii ad vos auctoritate domini Pape remittimus juxta formam ecclesie absolutum, mandantes ei inter alia sub debito prestiti juramenti ut per omnes majores ecclesias vestre civitatis, cum ad diocesanum suum nec ad locum

166 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. delicti propter metum persone ire non audeat, nudus et discalciatus, braccis dumtaxat retentis, virgam ferens in manibus et corrigiam circa collum, si secure poterit, incedat, et ante fores ipsarum ecclesiarum a presbiteris earundem psalmum penitencialem dicentibus se faciat verberari, quando major in eis aderit populi multitudo, suum publice confitendo reatum; ecclesie autem si cui dictus occisus presbiter serviebat satisfaciat per se vel alium competenter, et si aliquod feodum vel jus patronatus ab ipsa ecclesia obtinet ipso ac ejus heredes, illis perpetuo sint privati. Vos autem culpa ipsius diligenter considerata injungatis inde sibi auctoritate predicta penitenciam, que sibi sit ad salutem et aliis ad terrorem. Et si que mandantur facere forte contempserit, denuncietis ipsum in predictam excommunicacionis sentenciam recidisse. Datum Avinione, ij Kal. Novembris, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno v. Quod inde est actum inferius continetur.

A.D. 1312. Nov. 19.- Cardinal Arnold, the Papal Nuncio, admits to penance William de Winewod, who, being a priest, served as a soldier, and joined in various acts of homicide. He is not to resume his Orders. [1]

LITTERA PENITENCIARII PAPE.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, frater Arnaldus, miseracione divina tituli sancte Prisce presbiter cardinalis, Apostolice Sedis nuncius, salutem in Domino. Willelmum de Winewod, presbiterum vestre diocesis, latorem presencium, qui, sicut asserit, dudum temeritate propria fuit armatus in quodam exercitu, ubi plures laici interfecti fuerunt, et occisoribus eorum super hoc prestitit auxilium et favorem, et capcioni quorundam latronum interfuit, et contra ipsos qui postmodum suspensi fuerunt per curiam secularem in judicio conscripsit acta atque sententias, et in quosdam presbyteros citra tamen effusionem sanguinis manus violentas injecit, ab excommunicacionis sentencia, quam per predictam manuum injeccionem incurrit, dictorum homicidiorum reatibus et aliis peccatis suis que penitenciario nostro sua confessione detexit, auctoritate apostolica nobis in hac parte concessa, per eundem penitenciarium absolutum ad vos duximus remittendum, ingressu sibi ecclesie restituto, execucione tamen suorum ordinum sibi perpetuo interdicta. Vos autem ipsius confessione diligenter audita injungatis ei super hoc penitenciam salutarem, et alia que


[1] This entry seems to have been inserted as giving a precedent to be followed in the case of Hugh de Cardiff.

Episcopi Herefordensis. 167

A.D. 1312. saluti sue videritis expedire. Datum Londoniis, xiij Kal. Decembris, Pontificatus domini Clementis Pape V anno octavo.

A.D. 1320. Dec. 11.- The Bishop instructs the Chapter to admit to penance Hugh de Cardiff, in accordance with the letter of the Pope's penitentiary.

MANDATUM EPISCOPI SUPER PRESCRIPTA LITTERA PENITENCIARII.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Capitulo nostre Herefordensis ecclesie, vel custodi seu administratori spiritualitatis decanatus Herefordensis, ipso decanatu vacante, salutem, etc. Litteras discreti viri, fratris Johannis de la More, domini Pape penitenciarii, recepimus tenorem qui sequitur continentes:- Venerabili ut supra. Vobis igitur auctoritate litterarum predictarum committimus et mandamus quatinus, cum idem Hugo cum presentibus ad vos venerit et dictam penitenciam sibi per prefatum penitenciarium injunctam optulerit humiliter se facturum in forma prescripta, ipsum ad hoc admittatis et admitti per alios faciatis, et ut ipsum penitenciam peragat curetis, et hoc aliis quorum interest firmiter injungatis, nos super hiis distincte et aperte certificantes, etc. Datum apud Morehall juxta Kynlet, xj die mensis Decembris, anno predicto.

Dec. 17.- Certificate from the Chapter that the Bishop's mandate touching Hugh de Cardiff has been executed.

[Fol. 46.] CERTIFICACIO.- Venerabili in Christo patri et domino suo reverendo, domino Ade, etc., Capitulum ecclesie cathedralis Herefordensis, salutem, omnimodam reverenciam, et honorem debitum tanto patri. Mandatum vestrum nuper recepimus tenorem continens infrascriptum:- Adam, etc. Quod quidem mandatum vestrum per omnes majores ecclesias civitatis Herefordensis juxta vim, formam, et effectum ejusdem mandati vestri sumus reverenter in omnibus executi. Datum Herefordie, xvj Kal. Januarii, anno predicto.

Dec. 19.- The Bishop of Hereford informs the Bishop of Coventry that Hugh de Cardiff has duly performed the penance assigned him.

LITTERE SUPER HIIS DIRECTE EPISCOPO COVENTRENSI ET ALIIS.- Venerabili in Christo patri, domino Waltero, Dei gracia Coventrensi et Lichfeldensi Episcopo, as Capitulis eorundem

168 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. locorum, omnibusque aliis quorum interest in hac parte, Adam, etc., salutem in omnium Salvatore. Litteras discreti viri, fratris Johannis de la More, domini Pape penitenciarii, recepimus tenorem qui sequitur continentes:- Venerabili, etc. Quarum auctoritate litterarum ipsum Hugonem hujusmodi mandato corde contrito et humiliato parere volentem in civitate nostra admitti fecimus ad premissa, injuncta sibi pro culpa commissa juste formam ejusdem mandati penitencia salutari. In cujus rei, etc. Datum apud Wenlok, xiiij Kal. Januarii anno predicto.

Nov. 18.- Dispensation for illegitimacy granted to William, son of William le Force.

DISPENSACIO SUPER DEFECTU NATALIUM.- Memorandum quod xiiij Kal. Decembris, anno Domini MCCCxx, apud Wenloke dispensavit dominus cum Willelmo filio domini Willelmi le Force militis, clerico, super defectu natalium quem patitur de soluto genitus et soluta, juxta tenorem litterarum venerabilis patris domini B[erengarii], Dei gracia Episcopi Tusculani, sibi in hac parte directarum, per litteras consuetas.

Nov. 18.- The Bishop admits Ralph de Cambourne to be Prior of Monmouth.

ADMISSIO FRATRIS RADULPHI PRIORIS MONEMUTHE.- Memorandum quod xiiij Kal. Decembris, anno Domini MCCCxx, apud Wenloke admisit dominus fratrem Radulphum de Combornio, monachum, ad presentacionem fratris Johannis, Abbatis sancti Florencii Salmure, Andegavensis diocesis, ad Prioratum Monemuthe, et ipsum instituit in eadem; juramentum obediencie recipiens ab eodem.

Item tunc scripsit idem dominus monachis Monemuthe pro obediencia et reverencia eidem Priori exhibenda.

Item tunc scripsit dominus Decano de Irchenefeud pro induccione ipsius.

Acta sunt hec juxta formas litterarum alias factarum fratri Helie, quondam Priori loci ejusdem, prout in Registre Ricardi Episcopi continetur.

Episcopi Herefordensis. 169

A.D. 1318. Dec. 25.- Dispensation for illegitimacy granted to John de Cowley (who, in Dec., 1320, is admitted to Minor Orders).

[Fol. 46b.] JOHANNES DE COULEYE.- Memorandum quod xxv die Decembris, anno Domini MCCCxviij, apud Bromfelde dispensavit dominus cum Johanne de Couleye super defectu natalium quem patitur de soluto genitus et soluta, ei primam tonsuram conferens clericalem.

Item die Sabbati quatuor temporum mensis predicti, anno Domini MCCCxx, ipsum ad ordines minores promovit.

A.D. 1320. Dec. 22.- Dispensation granted to Geoffrey de Wenlock, who has been ordained on a false title.

DISPENSACIO PRO PRESBITERO AD FALSUM TITULUM ORDINATO.- Adam, etc., Galfrido de Wenlocke, presbitero nostre diocesis, salutem, etc. Litteras venerabilis patris domini Berengarii, Dei gracia Episcopi Tusculani, recepimus tenorem qui sequitur continentes:- Venerabili in Christ patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus penitenciario, Berengarius, miseracione divina Tusculanus Episcopus, salutem, etc. Quia nobis Galfridus de Wenloke, presbiter vestre diocesis, lator presencium, oblata peticione monstravit quod ipse olim acolitus existens et ad sacros ordines affectans promoveri quendam falsum titulum nomine patris sui sibi fabricavit, et cum coram examinatoribus existeret et titulum hujusmodi exiberet, prestitit ibidem juramentum, unacum duobus clericis illuc nomine suo eciam ad jurandum productis, quod verum et legitimum titulum haberet, cujus tituli pretextu, non credens multum delinquere, cum juvenis esset, omnes sacros ordines tanquam simplex et juris ignarus recepit, rite tamen alias ministravit in eis, et alias divinis officiis se ingessit: super quibus nobis humiliter supplicavit sibi per Sedem Apostolicam de oportuno remedio misericorditer provideri: nos igitur presbiterum ipsum ad vos duximus remittendum. Circumspeccioni vestre auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, committimus quatinus, si est ita, et in tales non fait excommunicacionis sentencia promulgata, injuncta inde sibi ab excessu hujusmodi et perjurii reatu absolucione, previa pro modo culpe penitencia salutari, eoque ad tempus, prout expedire videritis, a sic susceptorum ordinum execucione suspenso, demum predictis falsis litteris, si haberi possunt, laniatis, suffragantibus sibi meritis, alioque canonico non obstante, super irregularitate inde contracta, et ipsoram execucione ordinum cum ipso auctoritate predicta

170 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. misericorditer dispensetis. Datum Avinione, xij Kal. Novembris, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno quinto. Quaram auctoritate litterarum inquisicionem super premissis fecimus diligentem, per quam comperimus te a bone memorie domino Ricardo, quondam Herefordensi Episcopo, nostro proximo predecessore, omnes sacros ordines suscepisse falsum titulum exhibendo, nec fuisse in tales excommunicacionis sentenciam promulgatam; injunximus inde tibi ab excessu hujusmodi et perjurii reatu absolucione previa penitenciam salutarem, teque ad tempus ab ordinum execucione suspendimus, ut premittitur, susceptorum, demum teoum auctoritate predicta suffragantibus tibi meritis super irregularitate inde contracta et ipsorum execucione ordinum dispensantes. In cujus rei, etc. Datum apud Etone Prioris, xxij die mensis Decembris, anno Domini MCCCxx, etc.

Dec. 24.- Walter de Langton, Bishop of Coventry, writes to the Bishop of Hereford, asking him to act cautiously in the matter of admitting Hugh de Cardiff to penance, since the murder he committed was inhuman and horrible, and the Papal letters he exhibited probably false.

LITTERA EPISCOPI COVENTRENSIS ET LICHFELDENSIS.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Walterus [de Langton], permissione divina Coventrensis et Lichfeldensis Episcopus, quicquid potest amicicie et honoris. Intelleximus ex quorundam relatu quod Hugo de Kerdyf, parochianus noster apud Wybbenbury, qui quadam concepta malicia virum modestum et innocentem, dominum Robertum de Haselbech, quondam capellanum nostrum, inhumaniter et horribiliter trucidavit, de Curia Romana jam venit ad vos cum litteris absolucionis super nephandissimo scelere antedicto; et licet de impetracione litterarum hujusmodi non mediocriter admiremur, et illas surrepticias reputemus, de vestra tamen discrecione et amicicia confidentes vobis supplicamus corditer et devote quatinus, si quas litteras in hac parte pro dicto Hugone a Sede Apostolica recepistis, ita in dicto negocio precedatis. [Fol. 47.] quod nobis et ecclesie nostre Lichfeldensi, quorum negocia idem capellanus gessit utiliter et in ipsis fideliter laboravit, injuria nulla fiat, quodque ipsius absolucio faciliter, ut credimus, et surrepticie impetrata, aliis lascivis in comitatu Cestrie non tribuat audaciam delinquendi. Et si qua incident votis vestris que apud nos poterunt expediri, ipsa nobis fiducialiter intimetis. In regimine pastorali

Episcopi Herefordensis. 171

A.D. 1320. conservet Altissimus statum vestrum et diu dirigat in honore. Scriptum apud Eccleshale, ix Kal. Januarii.

The Bishop of Hereford replies to the Bishop of Coventry that he has strictly carried out the instructions received from the Roman Court, and that if Hugh de Cardiff fails to make full satisfaction he will again excommunicate him.

RESPONSIO AD EANDEM.- Venerabili in Christo patri, domino Waltero, etc., Adam, etc., quicquid potest reverencie et honoris. Nuper presentatis nobis per Hugonem de Kaerdyf, vestre diocesis, litteras penitenciarii domini Pape sub stilo penitenciarie Romane Curie consueto, per quas idem Hugo, qui olim ausu sacrilego quendam presbiterum interfecit, ab excommunicacione quam propter hoc incurrit et reatu hujusmodi homicidii auctoritate domini Pape ad nos remissus extitit juxta formam ecclesie absolutus, et cui inter alia per dictum penitenciarium mandabatur sub debito prestiti juramenti ut per omnes majores ecclesias nostre civitatis, cum ad diocesanum suum nec ad locum delicti propter mecum persona ire non auderet, nudus et discalciatus, braccis dumtaxat retentis, virgam ferens in manibus, et corrigiam circa collum, si secure posset, incederet, et ante fores ipsarum ecclesiarum a presbiteris earundem psalmum penitencialem dicentibus se faceret verberari, quando major in eis adesset populi multitudo, suum publice confitendo reatum, nos ipsum Hugonem hujusmodi mandato corde contrito et humiliato parere volentem in civitate nostra admitti fecimus ad premissa, injuncta sibi pro culpa commissa penitencia salutari. Tandem idem Hugo per octo dies ante festum Nativitatis Dominice a nobis recessit, ut premittitur, expeditus; qui tamen ex injuncto sibi mandato ecclesie si cui dictus occisus presbiter serviebat satisfacere contempserit, cum de hoc nobis legitime constiterit, in predictam excommunicacionis sentenciam ipsum denunciabimus recidisse. Hunc igitur processum nostrum vestre paternitati curavimus intimare ut plenius cognoscat qualiter ad salutem anime penitentis mandatum nobis directum formam ipsius, quantum ad nos attinet, diligenter servando ex obediencie debito fuerimus executi, qui ea qua vestrum et ecclesie vestre respiciunt commodum et honorem sinceris optamus affectibus promovere. Deus omnipotens, etc.

172 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. Dec. 27.- The Bishop finding, on his visitation, that William le Coliare, Vicar of Kinlet, is incapable of performing the duties of his charge, suspends him from his office, and appoints John de Undele to be his coadjutor.

COADJUTOR DATUS VICARIO DE KYNLET.- Episcopus dilecto filio Johanni de Undele, presbitero, salutem, etc. Quia nos, ecclesiam de Kynlet nostre diocesis ex officii nostri debito visitantes, Willelmum dictum le Coliare, presbiterum, vicarium ejusdem ecclesie, insufficientis litterature, morbumque in suis membris incurabilem et visus defectum notorie et evidenter invenimus pacientem, ipsum vicarium suspendimus a celebracione divinorum, et administracionem in spiritualibus et temporalibus eidem interdiximus per decretum, justicia suadente; unde nos, animarum cure, ut tenemur, providere volentes, te ipsi Willelmo vicario antedicto coadjutorem preficimus, et adminstracionem dicte vicarie in spiritualibus et temporalibus tibi committimus per presentes, mandantes insuper et precipiendo firmiter injungentes omnibus parochianis ecclesie predicte, ac aliis quorum interest, quod tibi, dicta Johanni coadjutori, et dicte vicarie administratori, legitime in hiis qua ad eos attinent in hac parte humiliter obediant et incedant. In cujus rei, etc. Datum apud Castrum nostrum, xxvij die Decembris, anno Domini MCCCxx.

Quas quidem litteras ipse postmodum restituit.

A.D. 1321. Jan. 3.- Mandate to the Prior of Chirbury to compel his canon, Thomas de Suede, to come, as appointed, to the Bishop's penitentiary, to cleanse himself from his confessed wrong-doings.

MANDATUM DIRECTUM PRIORI DE CHIREBURY.- Salutem, etc. Quia Thome de Suede, canonico vestro, reatum suum fatenti judicialiter coram nobis, injunximus sub obediencie debito ut pro salute anime sue ad penitenciarium nostrum statim accederet per oris confessionem enormia qua commisit modo debito purgaturus, dictusque Thomas quasi inobediencie filius, nostrum injunxionem hujusmodi salutarem adimplere in anime sue periculum pretermisit, quocirca vobis in virtute obediencie firmiter injungendo committimus et mandamus quatinus dictum Thomam visis presentibus hac die vel die Dominica ad penitenciarium nostrum apud Worthyn vel Westbury absque ulterioris more diffugio destinetis, sibi per

Episcopi Herefordensis. 173

A.D. 1321. nos injunctum, ut premittitur, impleturum. Quid autem feceritis, etc. Datum apud Worthyn, iij die Januarii anno predicto.

Jan. 6.- The Bishop admits Richard Harold, a friar of Shrewsbury, to hear confessions, etc.

PRATER ADMISSUS AD CONFESSIONES AUDIENDAS.- Memorandum quod vj die Januarii, anno Domini MCCCxx, in Castro de Caaus admisit dominus fratrem Ricardum Harold, ordinis Predicatorum de Conventu Salopie, ad confessiones audiendas, absoluciones impendendas, penitencias injungendas, et sermones faciendos in diocesi Herefordensi juxta constitucionem Bonifacianam editam in hac parte.

Jan. 7.- The Bishop commissions William de Fownhope and William de Ashton to act for him in the proceedings to be taken against John, who claims to be Vicar of Lindridge, William, Chaplain of Montgomery, and Griffin ap Ririd.

COMMISSIO CONTRA VICARIUM DE LYNDRUGGE.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, magistris W. de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, et W. de Aischtone, porcionario in ecclesia de Pontesbury nostre diocesis, salutem, etc. In causis seu negociis correccionis ex officii nostri debito contra Johannem qui se gerit pro perpetuo vicario ecclesie de Lyndrugge, nostre diocesis, Willelmum capellanum de Montegomeri, et Griffinum ap Ririd, motis vel movendis, vobis conjunctim et divisim tenore presencium committimus vices nostras, etc. Datum apud Castrum de Caaus, vij die Januarii, anno Domini MCCCxx.

Jan. 11.- The Bishop admits friar Roger of Shrewsbury to hear confessions, etc.

[Fol. 47b.] FRATER ADMISSUS AD CONFESSIONES AUDIENDAS ET ALIA.- Memorandum quod xj die Januarii, anno Domini MCCCxx, apud Munselowe admisit dominus fratrem Rogerum de Salopia, ordinis Predicatorum, de conventu loci ejusdem, ad confessiones audiendas, et alia prout in alia parte hujus folii continetur.

The Bishop commissions the Official to take action against William le Coliare, Vicar of Kinlet, for contempt and disobedience.

COMMISSIO CONTRA VICARIUM DE KYNLET.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro R. de Vernoun, canonico nostre

174 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. Herefordensis ecclesie, Officiali nostro, salutem, etc. In causa seu negocio ex officii nostri debito moto vel movendo contra Willelmum dictum le Coliare, qui se gerit pro vicario ecclesie de Kynlet, cum potestate inquirendi super contemptu et inobediencia ipsius, privandi, amovendi eundem, resignacionem, submissionem ab eodem recipiendi, vobis tenore presencium committimus vices nostras, etc.

The Bishop of Hereford commissions the Bishop of Llandaff to consecrate the cemetery of Walford.

COMMISSIO AD RECONCILIANDUM CIMITERIUM DE WALFORDE.- Memorandum quod dominus commisit vices suas venerabili patri, domino Johanni, Dei gracia Landavensi Episcopo, ad reconciliandum cimiterium ecclesie de Walforde, per litteras suas tenoris et continencie, mutatis mutandis, in quinto precedenti folio contentorum.

Jan. 21.- Dispensation for illegitimacy granted to John de Ravenhal.

[Fol. 48.] DISPENSACIO PRO JOHANNE DE RADENHAL.- Memorandum quod xxj die Januarii, anno Domini MCCCxx apud Hereford, dispensavit dominus cum Johanne de Radenhale, clerico Herefordensis diocesis, super defectum natalium quem patitur de soluto genitus et saluta, secundum tenorem litterarum apostolicarum eidem domino directarum.

Jan. 21.- The Bishop sanctions the appropriation of the Church of Avenbury by the Abbot and Convent of Dore.

APPROPRIACIO ECCLESIE DE AVENEBURY.- Adam, etc., dilectis filiis, religiosis viris, Abbati et Conventui de Dora, nostre diocesis, ordinis Cisterciencis, salutem, etc. Quamvis propensa Dei caritas, super genus humanum clementer effusa, nos qualescunque emulatores ejusdem cogat esse sollicitos circa membrorum Christi indigenciam relevandam necessitudinemque supplendam, tamen arcius nos astringit ut hiis qui pre ceteris operosius acceptisimis operibus ejus intendunt venas pietatis nostre gratancius reseremus, ac pro posse impendamus subsidium oportunum, ne, quod absit, usque adeo inedia deprimantur ut a continuacione meritoria operum premissorum imposterum compellantur dolencius resilire. Sane peticio vestra nobis exhibita continebat quod fructus, redditus, et proventus

Episcopi Herefordensis. 175

A.D. 1321. Monasterii vestri adeo sunt tenues et exiles quod non sufficiunt ad congruam sustentacionem vestram et hospitalitatis ac alia vobis incumbencia onera supportanda, quodque vos adeo premit onus manifeste et notorie paupertatis quod necessitates patimini creberrimas, angustias, et defectus; quare nobis humiliter supplicastis ut, ad relevacionem onerum quo vos premunt, ecclesiam de Avenebury nostre diocesis, cujus estis veri patroni, fructus et proventus ejusdem vobis in usus proprios perpetuo convertendos concedere dignaremur. Nos igitur, per inquisicionem quam super hiis fieri fecimus diligentem de veritate premissorum plenius informati, paterno vobis in hac parte compacientes affectu, ac volentes propterea vobis de alicujus subvencionis subsidio providere, habito cum dilectis filiis, capitulo nostro, tractatu sollempni et diligenti qui in hujusmodi perpetuis concessionibus et ecclesiarum alienacionibus de jure requiritur, ponderataque devocione quam habetis ad Deum, et ad proximum pietate, quippe qui hospitalitatem sectantes pauperes et debiles benigne suscipitis, ac quibuscunque indigentibus letanter impenditis subsidium caritatis, ut hec plenius et perfectius futuris temporibus facere valeatis, et ne pro defectu temporalis subsidii ab hiis manum benevolam et munificam retrahatis, de consensu expresso ejusdem nostri Capituli predictam ecclesiam cum fructibus et proventibus et aliis suis juribus et pertinenciis vobis et monasterio vestro in usus proprios perpetuo possidendam Pontificali auctoritate concedimus, ac eciam deputamus, ita quod, cedente vel decedente ecclesie predicte Rectore, liceat vobis corporalem possessionem ipsius ecclesie licite recipere, eamque in dictos usus pacifice retinere, reservata tamen de fructibus ecclesie [Fol. 48b.] ejusdem perpetuo vicario in eadem ecclesia servituro congrua porcione per nos seu successores nostros taxanda et eciam ordinanda, ex qua valeat congrue sustentari et incumbencia sibi onera supportare. [Vicariam autem dicte ecclesie, quociens eam vacare contigerit, ad nostram et successorum nostrorum collacionem decrevimus pertinere]. [1] Ordinamus eciam, de consensu et voluntate Abbatis et Conventus predictorum et nostri Capituli memorati, quod ad vicariam dicte ecclesie, quociens eam vacare contigerit, iidem Abbas et Conventus personam ydoneam a nobis et succesoribus nostris nominandam canonice presentabunt, et quod vicarius qui pro tempore fuerit de porcione vicarie eo uberius ordinanda, in recompensacionem emolumentorum que nos et successores nostri possemus temporibus futuris percipere, si concessio et deputacio


[1] The words in brackets are crossed out.

176 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. facte non essent predicte, pensionem annuam unius dimidie marce in festo Annunciacionis beate Marie canonico qui est vicarius seu penitenciarius noster in ecclesia Herefordensi persolvat, per eum pueris choristis ejusdem ecclesie in subsidium sustentacionis eorum fideliter ministrandam. Et ad securitatem solucionis hujusmodi faciende majorem volumus et eciam ordinamus de consensu Abbatis et Conventus et Capituli predictorum quod vicarius ecclesie de Avenebury et sui successores in eadem, statim cum fuerint instituti in vicaria predicta, prestent inspectis Evangeliis juramentum quod fideliter solvent annuatim pensionem prout superius ordinatur. Premissa autem omnia et singula de expresse consensu nostri Capituli, ut premittitur, ordinata robur habere volumus perpetue firmitatis, jure et dignitate nostre Herefordensis ecclesie semper salvis. In cujus rei, etc. Datum apud Herefordiam, xxj die mensis Januarii, anno Domini MCCC vicesimo, etc.

Jan. 21.- The Bishop sanctions the appropriation of the Church of Wolferlow by the Prioress and Convent of Acornbury.

APPROPRIACIO ECCLESIE DE WOLFRELOWE.- Memorandum quod eisdem die, anno, et loco, appropriavit dominos monialibus de Acornebury ecclesiam de Wolfrelowe in hoc verba:- Adam, etc., dilectis filiabus, religiosis mulieribus, Priorisse et Conventui ecclesie sancte Crucis de Acornebury, nostre diocesis, ordinis sancti Augustini, salutem, etc. Quamvis propensa Christi caritas, etc., usque "pietate," preter istud verbum "[hos]pitalitatis," et predictum verbum "pietate" sequitur immediate "de consensu expresso," etc. usque in finem, mutato nomine ecclesie, et mutatis nominibus personarum religiosarum; reservando collacionem vicarie sibi et suis successoribus, et ordinando pensionem dimidie marce ecclesie Herefordensi annuatim solvende, prout superius continetur.

Jan. 18.- Thomas Cobham, Bishop of Worcester, commissions the Bishop of Hereford to act for him in the matter of an exchange of benefices between John de Orleton, Rector of Tytherington, and William de Wyke, Rector of Eton. The Bishop of Hereford accepts the resignation of John de Orleton, and, on Jan. 22, institutes William de Wyke to the Rectory of Tytherington.

COMMISSIO DOMINI WIGORNIENSIS FACTA EPISCOPO HEREFORDENSI AD FACIENDUM EA QUE IN EADEM PLENIUS CONTINENTUR.- Venerabili

Episcopi Herefordensis. 177

A.D. 1321. in Christo patri, domino Ade, etc., Thomas [Cobham], Episcopus Wygorniensis, salutem, etc. Ad admittendum et acceptandum resignacionem magistri Johannis de Orletone, Rectoris ecclesie de Tyderintone, nostre diocesis, quam de dicta ecclesia facere intendit, ut dicitur, causa permutacionis inter ipsum Johannem et Willelmum de Wyke, Rectorem ecclesie de Etone, vestre diocesis, de suis hujusmodi beneficiis ex causis legitimis faciende, necnon dictum Willelmum ad prefatam ecclesiam de Tyderintone admittendum in forma canonica, et instituendum in eadem et in corporalem possessionem ejusdem ecclesie inducendum, inducive per alium faciendum, et ad omnia alia et singula facienda que hujusmodi permutacionis negocium exigit et requirit, vobis vices nostras committimus cum canonica que in hac parte requiritur potestate, vos rogantes quatinus de hiis que feceritis in premissis nos certificetis per litteras, etc. Datum apud Burton super Trentham, xv Kal. Februarii, anno Domini MCCCxx.

Quarum auctoritate litterarum dictus dominus Herefordensis Episcopus, resignacionem dicti magistri Johannis acceptans, predictum magistrum Willelmum de Wyke ad ecclesiam de Tiderintone predictam vacantem, ad presentacionem dominorum Prioris et Conventus Lantonie juxta Gloucestriam, verorum patronorum ecclesie antedicte, admisit et Rectorem instituit in eadem, apud Sugwas, xxij die mensis Januarii, anno Domini supradicto. Et eisdem die, loco, et anno mandavit Officiali domini Archidiaconi Gloucestriensis quod ipsum Willelmum induceret seu induci faceret in corporalem possessionem ecclesie supradicte.

Jan. 23.- The Bishop, by authority of the Pope, confers the office of notary public upon Walter de Leominster.

CONCESSIO OFFICII TABELLIONATUS FACTA WALTERO DE LEOMINISTRIE.- Memorandum quod xxiij die mensis Januarii, anno Domini MCCCxx, dominus Adam, Episcopus Herefordensis, habens graciam et potestatem a domino Johanne Papa XXII, duos notarios ejusdem Pape auctoritate creandi, prout in litteris apostolicis superius in hujusmodi tabellionatus officii concessione per dictum Episcopum Ricardo Berde cleric facta plenius continetur, Walterum de Leoministrie clericum, loco secundi creavit, recepto ab eodem juramento secundum tenorem dictarum litterarum apostolicarum.

178 Registrum Ade de Orleton.

AD. 1321. Jan. 22.- The Bishop, commissioned to provide Roger Tills with a benefice, deputes Richard de Vernon to act for him in the matter.

COMMISSIO PRO PAUPERE CLERICO BENEFICIANDO.- Memorandum quod eisdem die, anno, et loco, dominus, executor ad providendum Rogero Tille, pauperi clerico, Herefordensis diocesis, de aliquo beneficio spectante ad collacionem vel presentacionem Abbatis et Conventus Gloucestriensis in diocesi Herefordensi, commisit vices suas magistro R. de Vernoun, canonico Herefordensi.

Jan. 24.- The Bishop commissions John de Bromfield and three others to act for him in letting out, for life or for a term of years, the lands of Bishop's Castle and Lydbury North.

[Fol. 49b.] COMMISSIO AD TRADENDUM TERRAS APUD CASTRUM DE LIDEBURY AD TERMINUM.- Adam, etc., dilectis et fidelibus suis filiisque in Christo, Johanni de Brompfelde, Waltero de Carles, Rogero Collynge, et Waltero de Esshe, salutem, etc. Ad tradendum et concedendum terras nostras dominicas friscas et arabiles in maneriis nostris de Castro Episcopi et Lidebury ad terminum vita vel annorum tam tenentibus nostris quam aliis quibuscunque, vobis et unicuique vestrum conjunctim et divisim committimus vices nostras, prout vobis et vestrum unicuique ad commodum et utilitatem ecclesie nostre Herefordensis melius et commodius videbitur expedire, ratum et gratum habentes et habituri quicquid vos aut unus vestrum in premissis duxeritis vel duxerit faciendum. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, vicesimo iiij die mensis Januarii, anno Domini MCCC vicesimo, etc.

AD. 1320. Nov. 27.- Walter Carles, Rector of Cradley, having rendered his accounts for various revenues of the Bishopric, is discharged from further liability.

AQUIETANCIA DATA WALTERO CARLES.- Universis, etc., quod nos Adam, etc., recepimus et habuimus a Waltero Carles, Rectore ecclesie de Credelowe, finalem compotum et fidelem de omnibus denariis, bonis, et catallis nostris de toto tempore quo prefatus Walterus extitit receptor et administrator denariorum, bonorum, et catallorum nostrorum temporalium et spiritualium de exitibus nostri Episcopatus ad manus predicti Walteri deveniencium usque ad diem confeccionis presencium. Quo audito et intellecto,

Episcopi Herefordensis. 179

A.D. 1320. computato oomputando et allocato allocando, dictus Walterus se bene et fideliter exoneravit, et quietus recessit, unde nos ipsum Walterum ab iterato compoto reddendo de premissis exoneramus et absolvimus per presentes. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas die Jovis proximo post festum beate Katerine Virginis, anno Domini MCCC vicesimo.

A.D. 1322. Jan. 25.- The Bishop empowers the Proctor of Lyre to let out ad firmam the Churches of Linton, Tidenham, Fownhope, Bridstow and Eardisland.

LICENCIA DATA PROCURATORI DE LIRA AD TRADENDUM ECCLESIAS AD FIRMAM.- Item eisdem die, anno, et loco, [1] concessit dominus fratri Guillelmo de Skenna, procuratori de Lira, ad tradendum ecclesias de Lyntone, Tudenham, Fowehope, Bridestowe, et Erleslonde, ydoneis personis ad firmam hinc ad triennium, proviso quod eedem ecclesie, quantum ad eum attinet, divinis officiis non fraudentur, et animarum cura, etc.

John de Bristol, Provincial Prior of the Preaching Friars, presents to the Bishop Giles de Gloucester, to be licensed to hear confessions, etc.

[Fol. 49b.] LITTERA DIRECTA DOMINO PER PRIOREM PROVINCIALEM PREDICATORUM.- Patri in patre spirituum reverendo, domino Dei gracia Episcopo Herefordensi, frater Johannes de Bristollio, servus fratrum ordinis predicatorum in provincia Anglie licet indignus, salutem, et post labores salubres presentis exilii apostolicis cetibus quorum vices in terris geritis aggregari. Non valens vestram venerabilem dominacionem adire personaliter per execucionem officii, cui licet absque meritis laboriose insisto nimium prepeditus, ad vestre sanctitatis reverenciam consultum censui destinare dilectum michi in Christo fratrem, Egidium de Gloucestria, per me nominatum et electum tanquam virum apud nos sciencia et moribus approbatum; quem vestre excellencie per presentes presento, ut in vestra diocesi confessiones sibi confiteri volencium audiat, et absolvat, eisdem injungendo penitencias salutares de vestra licencia, gracia, et beneplacito speciali. Conservet, etc.


[1] I.e. "xxv die Januarii, anno Domini MCCCxx, apud Bosbury." The three entries next preceeding are institutions, for which see Appendix.

180 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. Jan. 26.- The Bishop, going abroad on the King's business, appoints Richard de Vernon to be Vicar-general in his absence.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO R. DE VERNOUN DE VICARIA IN ABSENCIA EPISCOPI.- Adam, etc., venerabili viro filioque in Christo dilecto, magistro Ricardo de Vernoun, canonico Herefordensi, officiali nostro ac juris canonici professori, salutem, etc. Quia nos, de mandato domini nostri Regis pro quibusdam arduis negociis ipsum tangentibus ad partes transmarinas proficiscentes, administracioni spiritualium nostre diocesis intendere non valemus, de vestra fidelitate et industria plenam in Domino fiduciam reportantes, vos nostrum in absentia vicarium ordinamus et constituimus, ac vobis ad instituendum et destituendum, inquirendum, corrigendum, et puniendum subditorum nostrorum excessus, et a beneficiis, officiis, et administracionibus, cum jus exigit, ammovendum, et omnia alia et singula facienda que ad officium vicarii spectare noscuntur, tenore presencium committimus vices nostras, etc. In cujus rei, etc. Datum apud Bosebury, xxvj die Januarii, anno Domini MCCCxx.

Feb. 3.- The Bishop having found, on his visitation, that the Portionists of Westbury had not proceeded to Holy Orders, and had thereby vacated their prebendal portions, instructs the Dean of Pontesbury to call upon the Patron to present fit persons to the said Church.

COMMISSIO FACTA CONTRA PORCIONARIOS DE WESTBURY.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Decano de Pontesbury, salutem, etc. Quia, in visitacione ex officii nostri debito pastorali nuper facta, comperimus quod ecclesia parochialis de Westbury, nostre diocesis, curam animarum sibi annexam habere dinoscatur, ac porcionarii ejusdem ad sacros ordines, prout requirebat onus ejusdem beneficii, se minime fecerint promoveri, sicque porciones predicte de jure vacent in presenti, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus coram notario publico aut testibus ydoneis patrono ecclesie predicte, vice et auctoritate nostra, denuncietis sub pena juris quod ydoneas personas ad porciones dicta ecclesie nobis presentet. Quid autem in premissis, etc. Datum apud Shenigfelde, iii die mensis Februarii, anno Domini MCCCxx, etc.

Episcopi Herefordensis. 181

A.D. 1321. Feb. 1.- Roger de Breinton, having rendered his account for tithes, etc., is free from further liability.

LITTERA DATA DOMINO R. DE BREYNTONE DE ITERATO COMPOTO NON REDDENDO.- Universis pateat per presentes quod nos, Adam, etc., recepimus et habuimus a dilecto nobis in Christo domino Rogero de Breynton, Rectore ecclesie de Aka, thesaurario nostro, fidelem et finalem compotum de omnibus denariis et aliis bonis nostris que ad manus suas quoquomodo nostro nomine devenerunt de toto tempore quo nobiscum stetit in officio et curam negociorum nostrorum gessit usque ad diem confeccionis presencium, ac ipsum ab iterato compoto reddendo absolvimus, et quietum reddimus per presentes. In cujus rei, etc. Datum apud Schenyngfelde, prima die menses Februarii, anno Domini MCCC vicesimo.

Feb. 3.- The Bishop of Hereford, writing to the Bishop of Salisbury, states the provision proposed to be made for the Vicar of Shinfield, which, it is estimated, will amount to 25 marks a year.

LITTERA MISSA EPISCOPO SARISBURIENSI PRO VICARIA DE SCHENIGFELDE.- Venerabili in Christo patri et domino amantissimo, R., Dei gracia Sarisburiensi Episcopo, Adam, ejusdem Dei permissione ecclesie Herefordensis minister, quicquid pertinet reverencie et honoris. Effusam circa nos vestre pietatis graciam devotis prosequentes accionibus graciarum ad sustentacionem vicarii in ecclesia de Schenigfeld, quam Decanus et Capitulum nostre Herefordensis ecclesie in proprios usus optinent, prout nostis, auctoritate vestra instituendi, vice eorundem Decani et Capituli assignamus porciones subscriptas, videlicet omnes oblaciones mortuarias et alia funeraria ad ecclesiam de Schenygfeld et capellam de Swalewefeld dependentem ab ea proveniencia, necnon decimas agnellorum, lane, porcellorum, et aucellaram, lactis, et casei, vitellorum, lini, pannagii, molendinorum, columbarum, piscariarum, pomorum, mellis, pullorum, ovorum, et annuum redditum debitum ad magnum altare de Schenygfeld, mansum apud Schenygfeld, et mansum apud Swalewefeld, cum domibus inibi situatis, in quibus mansis et domibus capellani parochiales habitare solebant. Que porciones juxta communem estimacionem xxv marcas et amplius, licet inquisicio tanti eos non estimet, communibus annis valent, prout dilectus clericus noster, magister R. de Sidenhale, lator presencium, vobis novit plenius intimare. Et vicarius predictus per capellanos et clericos

182 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. necessarios nomine vicarie sue dictis ecclesie et capelle sumptibus suis faciet deserviri, et Archidiacono cum visitaverit canonice procurari, denariosque sinodales solvet, ac cereos inveniet processionales unacum pane et vino pro indigencia ecclesie et capelle predictarum, cetera autem onera ad dictos Decanum et Capitulum pertinebunt. Paternitati igitur vestre humiliter supplicamus quatinus dicto presentato ea que vestro incumbunt officio faciatis cum gracia et favore. Et si qua insident votis vestris que per nos poterunt expediri, ea nobis, qui vestrum et ecclesie vestre commodum et honorem sinceris optamus affectibus promoveri, [Fol. 50.] fiducialiter demandetis. Bonorum dierum longitudinem tribuat vobis Altissimus, etc. Datum apud Schenyngfelde, iij die mensis Februarii.

Jan. 27.- The Bishop informs the King that lay violence has interfered with Hamo de Sandwich in the exercise of his rights as Vicar of Stottesdon, and asks that instructions may be given to the Sheriff of Shropshire in the matter.

LITTERA PRO VI LAICA AMMOVENDA.- Excellentissimo Principi ac domino suo reverendo, domino Edwardo, Dei gracia Regi Anglie, domino Hibernie, et Duci Aquitanie illustrissimo, Adam, eadem gracia Episcopus Herefordensis, quicquid potest reverencie et honoris. Celsitudini vestre regie notum facimus per presentes quod quidam sue salutis immemores possessionem domini Hamonis de Sandwico, vicarii ecclesie de Stottesdone, nostre diocesis, comitatus Salopsire, in vicaria ejusdem ecclesie canonice sibi collata, in nostri officii, libertatis ecclesiastice, et juris ejusdem domini Hamonis prejudicium, impediunt et perturbant, pacem ecclesiasticam hostiliter infringendo, et se in dicta ecclesia violenter tenendo, quominus nos officium nostrum spirituale exercere inibi valeamus. Quocirca excellencie vestre humiliter supplicamus quatinus ad vim hujusmodi et potestatem omnimodam in vicaria predicte et domibus ac locis aliis ad ipsam pertinentibus amovendam brachium vestre regalis potencie solita gracia apponatis, breve vestrum super hoc Vicecomiti vestro Salopsire dirigendo, ut inimicorum Christi seviens rebellio sic per vestrum reprimatur subsidium, quod libertas ecclesiastica sub vestre defensionis clipeo tuta maneat et quieta, et vos exinde retribucionem condignam consequi a Domino valeatis. Qui vos ad regimen regni vestri conservet feliciter per tempora diuturna. Datum apud Prestebury, xxvij die mensis Januarii, anno Domini MCCC vicesimo.

Episcopi Herefordensis. 183

A.D. 1321. Feb. 7.- The Bishop commissions the Official to institute and induct William de Breinton to the Rectory of Aston Ingham, after holding an inquiry as to the vacancy of the same.

COMMISSIO PRO DOMINO W. DE BREYNTONE PRESENTATO AD ECCLESIAM DE ASTONE INGAYN.- Episcopus Officiali salutem, etc. Ad inquirendum super vacacione ecclesie de Astone Ingayn, nostre diocesis, et aliis articulis debitis in hac parte, ad quam dilectus filius Willelmus de Breyntone, presbiter, presentatus existit; et si inquisicio sufficienter faciat pro presentante, et eciam presentato, eundem Willelmum auctoritate nostra ad ipsam ecclesiam admittendum, et instituendum Rectorem in ea, et eum in corporalem possessionem ejusdem ecclesie inducendum seu faciendum induci, et alia agenda que in hac parte agenda exstiterint, vobis tenore presencium committimus vices nostras cum coercicionis canonice potestate. Datum Londoniis, vij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxx.

Feb. 7.- The Bishop, at the request of Baldwyn de Treville, commissions the Official and the Archdeacon of Hereford to arbitrate, in a dispute concerning a Chantry, between Alexander de Treville and the Prior of Kilpeck.

COMMISSIO AD INSTANCIAM DOMINI BALDEWYNI DE TRYVILE.- Episcopus Officiali salutem, etc. Exposuit nobis dominus Baldewynus de Tryvile, miles, quod dominus Alexander, pater suus, et Prior de Kilpeke, quo ad quandam cantariam, de qua lis mota exstitit inter eos, ordinacioni nostre submittere se proponunt, petens ut vobis vices nostras committeremus in hac parte, nostras vobis super hoc litteras dirigendo. Ad ipsius igitur instanciam placet nobis, dum tamen partibus ipsis placuerit, quod vos et dominus Archidiaconus Herefordensis, informacione ab ipsis recepta, decernatis super hoc, arbitrando, vel jure ordinario procedendo, quod justum fuerit et consonum racioni. Datum ut supra.

Feb. 8.- The Bishop allows Thomas de Rowton, of Ludlow, by reason of age and infirmity, to celebrate Mass in the Oratory of his house, instead of in the Parish Church.

LITTERE CONCESSE THOME DE ROUTONE, PRESBITERO, DE CANTARIA.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Officiali suo, salutem, etc. Ad devotam instanciam amicoram placet nobis quod dilectum

184 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. filium Thomam de Routone, presbiterum, de Lodelowe, nostre diocesis, qui ad celebrandum divina in ecclesia parochiali ville ejusdem per senium et adversam corporis valitudinem prepeditur, in oratorio mansi sui in eadem villa divine, usque ad nostrum reditum celebrare, dummodo per hoc parochianis ecclesie vel aliis quorum interest nullum generetur prejudicium, permittatis; proviso tamen quod ad hoc Rectoris ecclesie predicte consensus accedat, et aliud canonicum non obsistat. Hec autem deduci ad dicti presbiteri noticiam faciatis. Datum Londoniis, viij die Februarii.

Feb. 9.- The Bishop writes to Richard de Ludlow that, his tenure of the prebendal portion of Westbury being illegal, the Patron, William de Wyne, has been called upon to appoint a fit person in his place.

LITTERA DIRECTA RICARDO DE LODELOWE.- Episcopus Ricardo de Lodelowe salutem, etc. Post adventum nostrum Londoniis consuluimus procuratores ibidem super statum porcionum ecclesie de Westbury atque tue, nec per aliquos potuit nostra consciencia informari ad tolerandum te ulterius in detencione porcionis predicte absque gravi periculo animarum. Et ideo domino Willelmo de Wyne, ipsarum patrono, Londoniis reperto, coram notario publico denunciavimus sub pena juris ut ad dictam porcionum ydoneam personam presentet. Tu autem, qui fructus dicte porcionis illicite percepisti, taliter Deo et ecclesie defraudate satisfacere studeas in presenti, ne in districto extremi judicii examine temere percepta et in usus vetitos fortasse consumpta a te dampnabiliter exigantur. Et, sicut alias tibi promisimus, si contingat nos ad Sedem Apostolicam proficisci, domino nostro Pape libenter supplicabimus ut personam tuam ad alia beneficia ecclesiastica habilitare, et alias tuo statui de potestatis sue plenitudine dignettur salubriter providere. Scriptum Londoniis, ix die Februarii.

Feb. 9.- The Bishop commissions Richard de Sidenhale to enquire whether Edmund de Ludlow, Rector of Beckley, had or had not, before accepting the benefice, been a monk.

[Fol. 50b.] COMMISSIO PRO EDMUNDO DE LODELOWE.- Episcopus dilecto filio, magistro R. de Sidenhale, Rectori ecclesie de Whitebourne, nostre diocesis, commissario nostro, salutem, etc. Fama referente ad nostrum pervenit auditum quod Edmundus de Lodelowe, clericus nostre diocesis, et Rector ecclesie de Bekkele, Lincolniensis

Episcopi Herefordensis. 185

A.D. 1321. diocesis, diu antequam dictam ecclesiam fuisset aliqualiter assecutus, in domo Sancti Johannis Baptiste de Lodelowe dicte nostre diocesis pluribus annis habitum gestans regularem in eadem expresse professus exstiterat regulam approbatam, relictoque ordine et habitu suo in apostasia temere conversando; verumque ex multorum fidedignorum relacione didicimus quod fratres dicte domus, quamquam habitum a statu secularium aliqualiter differentem deferre noscantur, nulli tamen promittunt obedienciam, nec propriis renunciant, nec profitentur aliquam regulam approbatam, sicque religiosi minime reputantur, et ideo egredientes domum predictam et seculari habitu utentes, crimen apostasie committere dici non poterunt nec debebunt. Volentes igitur, quatenus in nobis est, tam statui dicti E. quam anime sue saluti salubriter providere, vobis committimus et mandamus, quatinus ad predictam domum de Lodelowe personaliter accedentes, de omnibus premissis et aliis circumstanciis in hac parte vocatis vocandis veritatem diligencius inquiratis, et juxta comperta per eandem racione previa, procedatis, pro statu dicti E. clerici quod justum fuerit decernentes; facientes quod decreveritis, ubi et quando videritis expedire, publice nunciari. Ad que omnia et singula vobis vices nostras committimus, etc. Datum Londoniis, ix die Februarii, anno Domini MCCCxx.

Feb. 9.- The Bishop, to silence calumny, certifies, from his own knowledge, that Walter Penk, a Monk of Tintern, but a native of Hereford, had always been recognised as one born in lawful wedlock.

LITTERE DATE FRATRI WALTERO PENK, MONACHO DE TYNTERNE.- Universis, etc. Justicie debitum exequi credimus si contra detractorum Deo odibilium estimancium loquacitatem facundiam et maledicere consciencie bone signum calumpniam veritati testimonium perhibemus. Cum igitur dilectus nobis in Christo frater Walterus dictus Penk, monachus Abbacie de Tynterne, Landavensis diocesis, a quibusdam suis emulis falso dicatur illegitimitatis nota respersus, universitati vestre tenore presencium innotescat quod idem Walterus, qui in parochia Sancti Martini civitatis nostre Herefordie traxit originem, ex patre Henrico dicto Penk, et Margeria quam pro uxore sua legitima tenuit, de legitimo matrimonio procreatus pro filio eorum legitimo hactenus publice habitus est in dicta parochia, et aliis locis vicinis, de quo nobis,

186 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. qui ejusdem W. ab annis teneris habemus noticiam pleniorem, per famam publicam et probaciones alias legitimas sufficienter est facta fides. In cujus rei testimonium eidem Waltero has litteras nostras quibus contra latrantium morsus tutus et premunitus existat duximus concedendas. Datum Londoniis, ix die Februarii, anno Domini MCCCxx.

Feb. 12.- Adam Murimouth had obtained a Grace from the Pope that he might accept the next vacant Canonry and Prebend of Hereford. He accepted, therefore, the Prebend of Bullinghope, vacant by the death of John de Aquablanca. It was afterwards found that John de Aquablanca had been a Papal Chaplain, and that therefore his preferments, when they fell vacant, were reserved to the Pope. Adam Murimouth, therefore, claims that his Grace from the Pope holds good for the next vacant Prebend: and the claim is allowed by the Bishop.

LITTERA SUPER PROTESTACIONE MAGISTRI A. MURYMOUTH.- Adam, etc., dilectis filiis Capitulo Herefordensi nostrisque officialibus, ministris, ac subditis quibuscunque, necnon omnibus quorum interest vel interesse poterit in hac parte, salutem, etc. Ad universitatis vestre noticiam deduci volumus per presentes quod anno ab Incarnacione Domini secundum usum ecclesie Anglican MCCCxx, mensis Februarii die xij, indiccione quarta, pontificatus sanctissimi in Christo patris ac domini, domini Johannis divina providencia Pape XXII, in hospicio nostro Londoniis, discretus vir, magister Adam Murymouth, noster canonicus Herefordensis, in nostra presencia constitutus quandam protestacionem seu proposicionem in scriptis redactam fecit et proposuit coram nobis cujus tenor est talis:-

In Dei nomine, Amen. Coram vobis, reverendo Patre, domino Ada, etc., ego, Adam Murymouth, vester canonicus Herefordensis, dico et protestando propono ac proponendo protestor, quod licet Thomas de la Barre, procurator meus, virtute cujusdam gracie motu proprio Sedis Apostolice michi facte de canonicatu et prebenda in ecclesia Herefordensi proximo vacaturo quem ego vel procurator meus ad hec infra mensem a vacacionis ipsius tempore numerandum duxerit acceptandum, prebendam de Bollynghope in prefata ecclesia per mortem bone memorie domini Johannis de Aquablanca, quondam Decani et canonici in ecclesia Herefordensi, de jure et de facto vacantem, quam sub gracia mea posse cadere credidit et michi

Episcopi Herefordensis. 187

A.D. 1321. deberi, sub certis protestacionibus, condicionibus, sive modis, curaverit acceptare, videlicet si sub dicta gracia posset cadere et michi virtute dicta gracile deberetur, et quod jus meum ad aliam prebendam salvum maneret si hujusmodi acceptacio sua non sortiretur effectum, ipsamque prebendam per executores dicta gracie michi, et se in corporalem possessionem ipsius induci procuraverit, premissis protestacionibus, modis, seu condicionibus repetitis, et per prefatum executorem admissis, ac fructus, redditus, et proventus dicte prebende dicto defuncto de consuetudine dicte ecclesie per annum post mortem ipsius debitos ab executoribus ipsius defuncti emerit, et pro sue libito voluntatis disposuerit de eisdem, tamen ad meum anditum, tam per litteras paternitatis vestre quam aliunde perlato rumore, noviter est deductum quod prefatus dominus Johannes de Aquablanca, dum vixit, fuit re vera sacrosancte Sedis Apostolice capellanus, quamquam hujusmodi capellania majorem partem diocesis Herefordensis immo quasi totam diocesim omnino lateret, nec pro tali in prefata ecclesia, civitate, et diocesi haberetur, quodque sanctissimus pater in Christo ac dominus noster, dominus Johannes, divina providencia Papa XXII., asserens collacionem omnium beneficiorum que fuerunt dicti Decani ad ipsum [Fol. 51.] specialiter pertinere virtute cujusdam reservacionis beneficiorum quorumcunque capellanorum Sedis Apostolice ubique decedencium, qua per ipsam Sedem Apostolicam sub certa forma et cum interpretacione decreti dicitur esse facta, prebendam prefatam tanquam in Curia vacantem, et sub dicta mea gracia non cadentem, cuidem alteri contulit seu conferre proponit. Unde ego, Adam Murymouth predictus, volens Sedi Apostolice in omnibus obedire, prefatam prebendam de Bollynghope ex predicte causa re et verbo dimitto, protestans me nolle tanquam jus habens in ea vel ad eam exnunc de prefata prebenda intromittere quovismodo, nisi de fructibus, redditibus, et proventibus ipsius vice et auctoritate executorum dicti defuncti titulo, ut premittitur, empcionis. Protestor eciam quod justa ignorancia mea et procuratoris mei michi non prejudicet in futurum quominus gracia mea predicta maneat michi salva, et quod virtute illius proximam prebendam in prefata ecclesia vacaturam, quam duxero, ut premittitur, acceptandam, valeam acceptare, et cetera perinde facere et procurare fieri in hac parte que possem de jure, si prebenda de Bollynghope meo nomine in forma acceptata michi collata, aut nomine meo possessa fuisset.

188 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. Nos igitur attendentes quod bone memorie dominus J. de Aquablanca, quondam Decanus Herefordensis, dum vixit, capellanum domini Pape se nominavit, et pro tali se gessit, quodque dominus noster Papa predictus in presencia nostra omnia beneficia capellanorum suorum ubique decedencium collacioni Sedis Apostolice fore specialiter reservata [decrevit], et quod hujusmodi reservationis pretextu [1] de omnibus beneficiis que fuerunt dicti Decani intendebat personis ydoneis providere, prefatam protestacionem seu proposicionem ad omnem effectum qui ex ea de jure sequi poterit vel debebit duximus admittendam, ipsamque, quantum de jure vel de gracia possumus, acceptamus. Vobisque omnibus et singulis intimamus quod nostre intencionis et voluntatis extitit et existit quod non obstantibus acceptacione, collacione, et aliis factis pro parte dicti magistri Ade de prebenda de Bollynghope, de quibus in dicta protestacione plenius continetur, idem magister Adam vel suus procurator legitime constitutus aliam prebendam in prefata ecclesia nostra Herefordensi juxta vim, formam, et effectum gracie sue sibi ab Apostolica Sede concesse valeat acceptare, et cetera peragere et fieri procurare que ad assecucionem hujusmodi prebende sibi viderit expedire. In quorum omnium testimonium presentes litteras per manum Reginaldi de Monselowe, etc., notarii nostri, de mandato nostro scriptas sigillo nostro fecimus communiri. Actum et datum anno, mense, die, indiccione, et loco predictis, in presencia testium subscriptorum etc., videlicet, Johannis de Ertecombe, notarii publici, et Reginaldi dicti Perot, Herefordensis diocesis. Et ego Reginaldus de Monselowe, etc., premissis protestacioni seu proposicioni, admissioni acceptacionis ejusdem, et aliis superius per me scriptis unacum prescriptis testibus adhoc notatis specialiter et rogatis presens interfui, anno, mense, die, indiccione, et loco predictis, eaque sic vidi fieri et audivi, et ea omnia de mandato dicti patris ac domini mei Episcopi, et ad rogatum dicti magistri Ade in hanc publicam formam redegi et post apposicionem sigilli ipsius patris ac domini mei hoc instrumentum publicum meo signo consueto signavi.

A.D. 1320. Nov. 19.- Thomas de Portington, Rector of Taynton, resigns his benefice, for the purpose of carrying out an exchange with Walter de Boneval, Rector of Welby.

PERMUTACIO ECCLESIARUM DE TEYNTONE ET DE WELLEBY HEREFORDENSIS ET LINCOLNIENSIS DIOCESIUM.- In Dei nomine,


[1] In MS. predextu.

Episcopi Herefordensis. 189

A.D. 1320. Amen. Cum intencionis mee Thome de Portington, Rectoris ecclesie de Teyntone, Herefordensis diocesis, fuerit et sit ipsam ecclesiam meam de Teynton cum ecclesia, de Welleby, Lincolniensis diocesis, cujus Rector existit Walterus de Bonevill, ex causis legitimis me ad id inducentibus, permutare, dummodo patronorum et ordinariorum dictarum ecclesiarum consensus et auctoritas, et cetera quo requiruntur de jure interveniant in hac parte, protestor quod si quam resignacionem fecerim in futuram de ecclesia mea predicte, eam ex causa permutacionis ecclesie mee predicte cum ecclesia de Welleby prenominata, et non alias intendo facere quovismodo, constitucione felicis recordacionis Clementis Pape V in omnibus observata. A qua quidem protestacione nullatenus recedere intendens ecclesiam meam predictam, domino Henrice, pater reverende, Dei gracia Episcope Lincolniensis, in vestras sacras manus ex causa permutacionis predicte faciende et non alia modo, pure, sponte, et absolute resigno per presentes. In cujus rei testimonium presentibus sigillum meum est appensum. Et quia sigillum meum pluribus est incognitum, sigillum venerabilis patris domini J., Dei gracia Northwicensis Episcopi, apponi procuravi eisdem. Datum Londoniis, xiij Kal. Decembris, anno Domini MCCCxx.

A.D. 1321. Feb. 14.- The Bishop appoints Henry de London to be his Proctor in the Court of Canterbury.

PROCURACIO DOMINI.- Pateat universis per presentes quod nos, Adam, etc., in omnibus causis et negociis nos sive ecclesiam [Fol. 51b.] nostram qualitercunque contingentibus in Curia Cantuariensi, etc., dilectum nobis in Christo magistrum Henricum de Londoniis, clericum, nostrum facimus, ordinamus, et constituimus procuratorem, dantes eidem generale mandatum et specialem potestatem nomine nostro et ecclesie nostre predicte agendi, etc. Datum Londoniis, xvi Kal. Marcii, anno Domini MCCCxx.

Feb. 15.- Matthew de Ludlow had uttered blasphemous words against St. Thomas Cantilupe and Bishop Swinfield. His brother, Nicholas de Ludlow, and Adam Murimouth interceded with the Bishop, pleading that the offence was thoughtless rather than intentionally criminal. The Bishop, therefore, is content with a public confession of his wrong-doing in the Parish Church of Ludlow, during the time of Divine Service.

LITTERA AD INSTANCIAM MAGISTRI NICHOLAI DE LODELOWE.- Episcopus Officiali, etc. Exposuit nobis discretus vir, carus

190 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. amicus noster in Christo, magister Nicholaus de Lodelowe, quod Mattheus frater suus quedam verba inhonesta non tamen publice set privatim protulit coram paucis, que licet in injuriam seu blasphemiam gloriosi patroni nostri, sancti Thome, et recolende memorie R., proximorum predecessorum nostrorum, prima facie tendere videbantur, tamen ea ex quadam levitate et non ex pertinacia seu dolosa temeritate nec animo injuriandi seu blasphemandi dicitur protulisse. Quare venerabilis vir, magister A. Murimouth et idem Nicholaus nobis humiliter supplicarunt quatenus eundem Matheum quo ad modum prolacionis eorum se excusare volentem admittere dignaremur. Unde nobis attendentibus [1] quod, licet idem Matheus in hac parte culpabilis sit repertus, ex labore tamen et pudore quos propter hanc causam incurrit utcunque punitus, hujusmodi levis culpa ei leniter poterit indulgeri, sufficere videtur quod ex quo dicta verba per delacionem aliquorum et vestrum processum in noticiam publicam devenerunt, idem Matheus aliquo die solempni infra missarum solempnia, quando major aderit populi multitudo, post offertorium decantatum in parochiali ecclesia de Lodelowe ad excusacionem suam publice recognoscat, per se vel presbiterum parochialem, qui nomine suo in sua presencia hec declaret, quod non animo injuriandi, blasphemandi, seu detrahendi, nec in contemptum sanctorum verba dixerat supradicta. Volumus igitur ut quo ad premissa agatis micius cum eo, penam publicam si quam eidem ea accione decreveritis injungendam in aliam Deo et Sanctis gratam benignius commutando. Datum Londoniis, xv die Februarii.

A.D. 1320. Sept. 26.- Final statement of the reforms effected by the Bishop in the Priory of Abergavenny, in accordance with the Pope's Mandate.

INNOVACIO REFORMACIONIS PRIORATUS DE BERGEVENY.- Universis, etc. ut supra, [2] usque nos igitur, volentes hujusmodi mandatum apostolicum reverenter exequi, ut tenemur, et ad predictam domum que prioratus, ut premittitur, nuncupatur, die Jovis proximo, post festum Sancti Mathei Apostoli et Evangeliste, anno Domini MCCC vicesimo, personaliter accedentes, comparentibusque dicto die in ecclesia, conventuali prioratus predicti coram nobis, in dicto negocio pro inquisicione in ea parte per nos auctoritate predicta facienda sedentibus, quodam fratre Fulcone Gastard nuncupato,


[1] In MS. nos attendentes.
[2] See p. 151.

Episcopi Herefordensis. 191

A.D. 1320. priorem dicti prioratus dativum a dicto Abbate se dicente prefectum, predicti Abbatis procuratorem, tam suo quam ipsius Abbatis nomine, ac aliis monachis dicti prioratus in eodem tunc residentibus, juxta premunicionem as vocacionem eis, ut inquisicioni predicte faciende, ut premittitur, certis die et loco interessent, facturi et recepturi quod dictum mandatum apostolicum exigebat et requirebat, auctoritate nostra factas, perlectisque mandato apostolico supradicto ac littera certificatoria super premunicione et vocacione predictis, ipsorumque copia omnibus quorum interfuit, ac omni defensione legitima in ea parte decreta pariter et concessis eisdem, inquisicionem super contentis in mandato apostolico supradicto juxta formam ejusdem tam per loci diocesanum quam per ejusdem loci monachos, ac eciam per restores, vicarios, capellanos, clericos, et multitudinem copiosam de dicta diocesi et vicinis, qui premissorum per dictum nobilem, ut premittitur, suggestorum verisimiliter melius scire poterunt veritatem, predictis personis omnibus et singulis per quas inquirebamus super hiis prius in forma juris juratis, et nostra auctoritate singillatim examinatis, fecimus diligentem, per quam evidenter comperimus bona prioratus predicti valere, et a diu est, videlicet a quadraginta annis citra et amplius, valuisse ducentas et quadraginta marcas sterlingorum et amplius annuatim, ex quibus bonis tresdecim monachi et plures juxta morem regularium et patrie consuetudinem possent commode sustentari et onera eis as dicto prioratui incumbencia supportare. Idemque nobilis ad divini cultus augmentum et ampliorem numerum monachorum in dicto prioratu futuris temporibus sustentandum duas carucutas terre juxta Castrum de Bergeveny cum pratis, pascuis, moris, et aliis pertinenciis ad terram predictam pertinentibus, et viginti libras sterlingoram annuas de eodem Castro singulis annis in festis Beati Michaelis Archangeli et Annunciacionis Dominice pro equalibus porcionibus in dicto Castro percipiendas, quosque eisdem monachis et predicto prioratui de aliis redditibus et proventibus usque ad valorem dictarum viginti librarum per eundem nobilem seu suos heredes fuerit provisum, et plenarie satisfactum, pro se et heredibus suis eidem [Fol. 52.] prioratui dedit, concessit, et cum effectu ac realiter assignavit. Comperimus eciam per inquisicionem predictam monachos dicti prioratus in eodem residentes propter nimiam Abbatis predicti distanciam ab eodem Abbate seu ipsius auctoritate a quadraginta annis citra minime visitatos. Invenimus insuper omnes et singulos

192 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. monachos in eodem prioratu residentes observancias regulares in eodem prioratu a diu est retroactis temporibus nullatenus observasse, set ipsos quasi omnes, abiecta religionis honestate, vitam duxisse enormiter dissolutam, videlicet incontinenter viventes, et quampluries extra dictum prioratum eciam nocturno tempore devagantes, et aliquociens cum meretricibus et aliis suspecte vite mulieribus a laicis deprehensos, et vulgo ostensos, in scandalum et opprobrium totius ordinis supradicti, ipsosque monachos silencium in claustro, mensa, et aliis debitis horis et locis minime observantes, set pocius simul inhonesta et turpia colloquia immiscentes, et garula loquacitate utentes, carnes in refectorio eciam quartis feriis et in septuagesima comedentes, jejunia adventus Domini, quatuor temporum, et alia precipue monachis solita et consueta nullatenus observantes, divinum officium pariter et noctumum ordinate in ecclesia horis competentibus minime peragentes, set illis horis ad taxillos et alios ludos vetitos colludentes et quosdam ipsorum spectaculum suorum corporum facientes aliquociens, quod non sine cordis amaritudine referimus, nudi extensis brachiis cum baculis et ligatis ad modum crucifixi, stramine vel alio aliquo ad modum corone capitibus eorum superposito, de ipsorum dormitorio nocturno tempore decendentes, et sic incedentes, ac ludentes coram sociis suis et aliis inibi morantibus, et alia enormia facientes qua ad presens propter ipsorum enormitatem nimiam subticemus. Invenimus eciam quod a quadraginta annis proximo preteritis ante datam litterarum apostolicarum predictarum communiter quinque monachi dumtaxat, quandoque tamen sex, in dicto prioratu residebant, nec priorem electivum invenimus perfectum aliquo tempore in eodem. Invenimus eciam per dictam inquisicionem quod dictus prioratus, propter culpam et insolenciam monachorum degencium in eodem, ac per alienacionem bonorum eidem pertinencium, in temporalibus et spiritualibus quatenus plurimum est collapsus, necnon predictum fratrem Fulconem Gastard paulo ante adventum nostrum predictum ad dictum prioratum duos calices argenti, tresdecim cocliaria argenti, quinque pannos de serico, munimenta varia, statum dicti prioratus tangencia, quedam eciam originalia sanctorum, et libros alios, ac quedam alia bona ad dictum prioratum spectancia temere fecisse ad remota loca temeritate propria et ausu sacrilego clanculo asportari, qui eciam postquam per nos ad restituenda munimenta predicta et alia per eum amota monitus et jussus fuerat, idem facinorum suorum conscius clam de nocte a dicto prioratu recedens

Episcopi Herefordensis. 193

A.D. 1320. ulterius coram nobis comparere aut hujusmodi amota per ipsum restituere non curavit. Comperimus eciam per inquisicionem predictam dictum Fulconem de adulteriis variis ac pluribus incontinencie viciis et aliis dissolucionibus criminosis adeo fore culpabilem quod in dicto prioratu sine gravi scandalo non poterat ulterius inoffensa justicia tollerari, et quod omnia et singula fuerunt et sunt ita publica et notoria in partibus de Bergeveny et locis vicinis quod nulla, poterunt nec poterunt tergiversacione celari. Unde nos habita super hiis plena deliberacione cum venerabili in Christo patre, domino Johanna, Dei gracia Landavensi Episcopo, loci diocesano, et religioso viro, domino Ricardo eadem gracia Abbate de Dore, Cisterciencis ordinis, sacre pagine doctore, et aliis peritis nobis assidentibus, et in dicta inquisicione et in processu toto per nos in hac parte facto et habito continue presentibus, quia invenimus, ut premittitur, facultates ipsius prioratus preter illas quas dictus nobilis de bonis suis eidem prioratui, ut premittitur, erogavit, ad sustentacionem duodecim monachorum et prioris perpetui in eodem per nos auctoritate predicta instituendi ac eciam ordinandi sufficere, juxta morem regularium precipue patrie memorate, prefatum numerum monachorum et priorem qui in spiritualibus et temporalibus presit eisdem sub ipsius prioris obediencia juxta formam apostolici mandati moraturis, et servaturis ibidem ad laudem divini nominis observanciam regularem in eodem prioratu auctoritate predicta instituimus, et eciam ordinamus; et eidem prioratui de religioso viro fratre Ricardo de B[romwiche], monacho, prioratus ecclesie cathedralis Wygorniensis, ordinis Sancti Benedicti, sacre pagine doctore, in ordine sacerdotali et etate legitima constituto, et de legitimo matrimonio procreato, viro utique provido et districto, ac in spiritualibus et temporalibus plurimum circumspecto, et in dicto prioratu Wygorniensi ordinem predictum expresse professo, canonice providemus, et ipsum fratrem Ricardum eadem auctoritate in priorem dicti prioratus de B. hac vice preficimus, instituimus, ac eciam ordinamus, curam et administracionem dicti prioratus eidem fratri Ricardo plenarie committentes. Ordinamus eciam auctoritate predicte ut, quociens deinceps dictus prioratus priore carebit, monachi predicti prioratus priorem sibi per eleccionem canonicam eligant, per loci diocesanum, ut justum fuerit, confirmandum, ac faciendum ulterius quod dictum mandatum apostolicum exigit et requirit, salva prefatis Abbati et Monasterio Cenomannensi pensione centum et septem solidorum, quam per inquisicionem predictam invenimus fuisse et esse

194 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. consuetam et eisdem debitam ab antiquo. In quorum omnium testimonium, etc. Datum apud Bergeveny v Kal. Octobris, anno Domini millesimo CCC vicesimo, etc.

A.D. 1321. May 15.- William de Laudunum, Papal Nuncio, writes to the Bishop, demanding the arrears of his Procurations from the Diocese, six marks only having been paid as yet.

[Fol. 52b.] COMMISSIO FACTA DOMINO HEREFORDENSI EPISCOPO AD LEVANDUM IN DIOCESI SUA PROCURACIONES DEBITAS FRATRI WILLELMO DE LAUDUNO, NUNCIO SEDIS APOSTOLICE.- Venerabili in Christo patri domino, etc., frater W. de Lauduno, sacri palacii lector, ordinis Predicatorum, ac nuncius Sedis Apostolice, salutem in Domino sempiternam. Litteras sanctissimi patris, domini Johannis, divina providencia Pape XXII, continencie recepimus infrascripte:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus universis, Archiepiscopis et Episcopis, ac dilectis filiis, electis Abbatibus, Prioribus, Decanis, prepositis, archidiaconis, archipresbiteris, plebanis, et aliis ecclesiarum prelatis et rectoribus et eorum vices gerentibus, aliisque personis ecclesiasticis, secularibus et regularibus, ecclesiarum, et monasteriorum capitulis et conventibus, exemptis et non exemptis, Cisterciensium, Cluniacensium, Cartusiensium, Grandmontensium, Premonstratensium, Sanctoram Benedicti et Augustini, et aliorum quorumcunque ordinum, magistrisque ac prioribus et preceptoribus Hospitalium Sancti Johannis Jerosolimitani, ac beate Marie Theutonicorum et Calatravensis, ad quos presentes littere pervenerint, salutem et apostolicam benediccionem. Cum nos dilectum filium Guillelmum de Lauduno, ordinis Predicatorum, in Sacra Theologia magistrum, in Curia Romana, lectorem, Apostolice Sedis nuncium, exhibitorem presencium, ad regnum Anglie, et Hibernie ac Wallie partes, sibi et venerabili fratri nostro, Rigaldo Episcopo Wintoniensi, quibusdam arduis commissis negociis destinemus, universitatem vestram rogamus, monemus, et hortamur attencius, et per apostolica vobis scripta mandamus quatenus eundum Guillelmum, cum per partes et loca vestra transitum fecerit, ob reverenciam Apostolice Sedis et nostrum benigne recipientes, et honeste tractantes, et pro suis et familie sue necessariis singulis diebus de tribus florenis auri, cum super hoc per eundem Guillelmum aut ejus nuncium requisiti fueritis, in eundo, morando, et redeundo, liberaliter providere curetis. Quod si prefatum Guillelmum in aliquo loco vel locis pro hujusmodi

Episcopi Herefordensis. 195

A.D. 1321. negociis morari contigerit, volumus quod venerabiles fratres nostri, Archiepiscopi et Episcopi, necnon et dilecti filii, electi Abbates, Priores, Decani, Prepositi, Archidiaconi, Archipresbiteri, plebani, et alii ecclesiarum prelati, et rectores, eorumque vices gerentes, et alie persone ecclesiastice, seculares et regulares, ecclesiarum, et monasteriorum capitula et conventus, exempti et non exempti, Cisterciencis, Cluniacenses, Cartusienses, Grandymontenses, Premonstratenses, sanctorum Benedicti et Augustini, et aliorum quorumcunque ordinum, magistri quoque ac priores et preceptores Hospitalium Sancti Johannis Jerosolimitani, beate Marie Theutonicorum et Calatravensis, per regnum et terras predictas constituti, pro hujusmodi necessariorum oneribus dividendis et facilius supportandis contribuere, sicut idem Guillelmus expedire viderit, teneantur. Sic igitur hujusmodi mandatum nostrum adimplere curetis, quod idem Guillelmus, cum ad nos redierit, de vobis grata referre valeat, nosque devocionem vestram proinde commendare possimus. Alioquin sentenciam quam idem Guillelmus propter hoc per se vel per alium seu alios rite tulerit in rebelles, super quo plenam sibi concedimus tenore presencium potestatem, ratam habebimus, et faciemus auctore Domino usque ad satisfaccionem condignam appellacione remota inviolabiliter observari; non obstantibus si vobis vel quibusvis aliis communiter vel divisim a Sede Apostolica sit indultum quod quibuscunque legatis seu nunciis sedis ejusdem procuraciones solvere vel in ipsis contribuere, nisi ad eos declineverint, minime teneantur, seu quod excommunicari, suspendi, vel interdici non possint per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mencionem, et quibuslibet privilegiis, indulgenciis, et litteris dicte Sedis generalibus vel specialibus quorumcunque tenorum existant, de quibus in nostris litteris de verbo ad verbum habenda sit mencio specialis, et per que effectus presencium impediri posset quomodolibet vel differri. Datum Avinione, x Kal. Januarii, pontificatus nostri anno v. Quia igitur pro expensis nostris, de quibus supra fit mencio, recepimus sex marcas a vobis, pro vobis et aliis religiosis et clericis vestre diocesis, exemptis et non exemptis, vobis committimus quatenus ab omnibus et singulis vestre diocesis, exemptis et non exemptis, prout superius continetur, porciones suas arbitrio vestro equitate pensata in hac parte moderandas, usque ad summam supradictam sumptuum et expensarum que ea occasione debite fieri continget, exigere et recipere valeatis cum effectu, oontradictores et rebelles per quascunque censures ecclesiasticas

196 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. compellendo. Ad que omnia et singula vobis committimus vices nostras, etc. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, Id. Maii, anno Domini MCCCxxj.

May 15.- The Archbishop, on behalf of William de Laudunum, acknowledges the receipt of 6 marks from the Bishop.

ITEM ACQUIETANCIA ARCHIEPISCOPI CANTUARIENSIS, COLLECTORIS DICTARUM PROCURACIONUM, DE VI MARCIS PRO DOMINO HBREFORDENSI ET CLERO SUE DIOCESIS.- Tenore presencium pateat universis quod nos Walterus, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglie primas, per venerabilem virum et religiosum fratrem, Guillelmum de Lauduno, ordinis Predicatorum, sacri palacii lectorem, ac Apostolice Sedis nuncium ad partes destinatum Anglicanas, ad recipiendum procuraciones sibi debitas in nostra provincia specialiter deputati, recepimus de venerabile fratre nostro, domino Ada, etc., sex marcas nomine procuracionis ejusdem pro prefato Episcopo et sibi subjectis viris ecclesiasticis, qui ad contribucionem procuracionis tenentur antedicte. In cujus rei, etc. Datum apud Lamhethe, Idibus Maii, anno Domini MCCCxxj.

May 20.- Mandate of the King to relax the sequestration placed upon the benefice of Chetton, the Rector of which, Godfrey de Rudham, was in attendance on the King.

[Fol. 53.] MANDATUM DOMINI REGIS PRO PERSONA DE CHETYNTONE.- Edwardus, etc. Cum clerici nostri ad faciendum in suis beneficiis residenciam personalem, dum nostris immorantur obsequiis, compelli aut alias inde molestari aut inquietari non debeant, nosque et progenitores nostri, quondam Reges Anglie, hujusmodi libertate et privilegio pro clericis nostris a tempore quo non existit memoria usi sumus, vobis mandamus quod dilectum clericum nostrum, Godefridum de Rudham, personam ecclesie de Chetinton, vestre diocesis, qui jugiter nostris intendit obsequiis, ad personalem residenciam in predicto beneficio suo faciendam, dum eisdem obsequiis immoratur, nullatenus compellatis; et sequestracionem, si quod in fructibus beneficii sui predicti per vos aut vestros fuerit appositum, sine dilacione relaxari faciatis. Teste me ipso apud Westmonasterium, xx die Maii, anno regni nostri xiij.

Episcopi Herefordensis. 197

A.D. 1321. July 1.- R. Petit, Rector of Avenbury, resigns that benefice, which is appropriated to the Abbot and Convent of Dore.

ECCLESIA DE AVEBURY.- Memorandum quod prima die Julii, anno Domini supradicto, apud Whitebourne, accceptavit dominus resignacionem domini R. Petyt, ultimi Rectoris ecclesie de Avebury, diocesis Herefordensis, de ipsa ecclesia in manibus suis factam, et ipsum tunc absolvit a cura animarum dicte ecclesie, et eisdem die et loco litteratorie concessit facultatem dominis Abbati et Conventui de Dora, ordinis Cisterciencis, ingrediendi corporalem possessionem ipsius ecclesie, eis alias per dominum Herefordensem Episcopum de consensu Capituli sui Herefordensis canonice appropriate.

July 7.- The Bishop, during the minority of Alice Roculf, the next heiress, gives the lands, lately held in capite from the Bishopric by John Irwin, into the custody of her father, William Roculf of Wigmore.

CUSTODIA TERRARUM ET TENEMENTORUM J. IWEIN.- Adam, etc., omnibus ad quos presentes littere pervenerint salutem, etc. Sciatis nos concessisse Willelmo Roculf de Wygmore, custodiam terrarum et tenementorum qua fuerunt Johannis Iwein, clerici, de nobis tentorum in capite, qua quidem tenementa racione minoris etatis Alicie, filie Willelmi predicti, et heredis dicti Johannis, in Werham et suburbio Herefordie, in manu nostra existunt, habenda et tenenda cum omnibus ad illam custodiam spectantibus usque ad legitimam etatem heredis predicte; reddendo inde nobis per annum vij libras, iij solidos et iiij denarios ad iiij anni terminos, videlicet ad festa Nativitatis beati Johannis Baptiste, Sancti Michaelis, Natalis Domini, et Annunciacionis beate Marie, per equales porciones, salvo nobis maritagio corporis heredis predicte, et eciam dotibus et aliis reversionibus terrarum et tenementorum qua accidere contigerint racione custodie illius ea custodia sic durante. De qua quidem annua solucione predictus Willelmus nobis satisfecit totaliter usque ad festum Nativitatis beati Johannis Baptiste proxime futurum post diem confeccionis presencium, ad quod festum incipiet prima solucio pecunie memorate. Et si contingat prefatum Willelmum in solucione predicte ad aliquem terminum in toto vel in parte deficere, tunc bene licebit nobis omnia predicta tenementa, ad quascunque manus devenerint, ingredi, et omnia bona et catalla in eisdem inventa distringere, et districciones firmiter retinere pro

198 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. voluntate nostra quousque nobis de tota pecunia que a retro fuerit plenarie fuerit satisfactum. In cujus rei testimonium huic scripto ad modum cirografi confecto, parti remanenti penes dictum Willelmum, sigillum nostrum est appensum. Et dictus Willelmus parti remanenti penes nos sigillum suum apposuit. Datum apud Whytebourne die Martis in festo Translacionis Sancti Thome martinis, anno regni regis E., filii regis Edwardi, xv incipiente.

July 29.- The Bishop of Lincoln commissions the Bishop of Hereford to act for him in the matter of an exchange of benefices between Thomas de Weston, Portionist of Burford, and Richard de Aldonestre, Rector of Adwell. A similar Commission is given for an exchange between the Rectors of Moccas and Bourton-by-Brampton.

[Fol. 53b.] COMMISSIO FACTA DOMINO HEREFORDENSI PER LINCOLNIENSEM PRO PERMUTACIONE ECCLESIE DE ADEWELL, LINCOLNIENSIS, ET PORCIONIS THOME DE WESTONE IN ECCLESIA DE BOREFORD, HEREFORDENSIS DIOCESIS.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, Henricus, Lincolniensis Episcopus, salutem, etc. Cum Thomas de Westone, Rector porcionis ecclesie de Boreforde, vestre diocesis, et Ricardus de Aldonestre, Rector ecclesie de Aldewelle, nostre diocesis, proponant dicta sua beneficia inter se ex causis legitimis mutuo, ut asseritur, permutare, dum tamen assensus et auctoritas eorum quorum interest intervenerint in hac parte, nos, quorundam instancia requisiti, paternitati vestre reverende, de qua plenam gerimus fiduciam, ad inquirendum de causis permutacionis hujusmodi, ut predicitur, faciende, examinandum, et canonice acceptandum easdem, ao permutacionem hujusmodi faciendam, quatenus ad nos pertinet, juxta sancciones canonicas approbandam, et in eo eventu si permutacionis causas predictas duxeritis approbandas, prefatum Thomam de Westone ad dictam ecclesiam de Adewell, nostre diocesis, ad presentacionem patroni ipsius, recepta prius pro nobis resignacione Rectoris ejusdem canonica, si vobis oblata fuerit, admittendum, et Rectorem canonice instituendum in ea, reservatis nobis ipsius Thome de Westone obediencia canonica, et induccione ejusdem in corporalem possessionem dicte ecclesie de Aldwelle, prout de jure facienda, vices nostras committimus per presentes; rogantes quatenus de processu vestro in hac parte habendo nos per dictum Thomam de Westone velitis per litteras vestras patentes harum et ejusdem processus vestri seriem continentes reddere certiores. In prosperitate diutina et votiva vigeat vobis salus. Datum apud Newentone

Episcopi Herefordensis. 199

A.D. 1321. juxta Londonias, iiij Id. Augusti, anno Domini MCCC vicesimo primo.

Item similes litteras recepit pro permutacione ecclesie de Molkas cum vicaria de Bourton juxta Bamptone.

Sept. 3.- The Bishop writes to the Earl of Pembroke that Matthew de Tilton, Vicar of Goodrich, has purged himself of the charge brought against him of harbouring a robber, and asks that the goods of the benefice may be restored to him.

LITTERA DOMINI DIRECTA COMITI PEMBROCHIE PRO RESTITUCIONE BONORUM VICARII DE CASTRO GODRICI EIDEM VICARIO FACIENDA.- Magnifico et potenti viro, domino Adomaro de Valence, Comiti Pembrochie, Adam, etc., quicquid potest reverencie et honoris. Quia Matheus de Tilton, vicarius ecclesie de Castro Godrici, de receptacione Rogeri de Glen, de latrocinio convicti, diffamatus, et ob hoc in castro predicto carceralibus vinculis mancipatus, ac demum per judicem secularem ad nostram peticionem, juxta ecclesiasticam libertatem et regni Anglie consuetudinem, a nobis judicandus, nostro Commissario ad hoc specialiter deputato, juris ordine qui in hac parte requirebatur in omnibus observato, de crimine predicto legitime se purgavit, nobilitatem vestram requirimus et rogamus quatenus bona dicti vicarii, hac occasione per vestros ministros dicti Castri in manu vestra capta, sibi restitui, prout justum est, integraliter faciatis. Datum apud Bosebury, iij die mensis Septembris, anno Domini MCCCxxj.

Sept. 26.- The Bishop commissions the Archdeacon of Hereford to cite the Prior and Monks of St. Guthlac's to a Visitation of the Priory, which he intends to make on October 6.

[Fol. 54.] COMMISSIO FACTA ARCHIDIACONO HEBEFORDENSI AD PREMUNIENDUM ET CITANDUM PRIOREM ET MONACHOS SANCTI GUTHLACI HEREFORDENSIS PROUT INFRA PATET.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Archidiacono Herefordensi, etc. Ad audienciam nostram frequens fama produxit quod prioratus Sancti Guthlaci juxta Herefordiam, nostre diocesis, ob culpam et insolenciam fratris W., prioris ejusdem, qui, monachali penitus honestate abjecta, et regularis observancie virtute celesta, vitam ducit frequenter extra prioratum cum personis secularibus dissolutam, et in regimine ejusdem prioratus negligens et remissus bona ipsius dilapidat nequiter et consumit, adeo est collapsus in spiritualibus et

200 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. temporalibus, et collabitur incessanter quod, nisi salubri et celeri remedio succurratur, vix adiciet ut resurgat. Quia igitur nos, tam ex officii debito quam ex mandato apostolico, ad corrigendum et reformandum ibidem tam in capite quam in membris que correccionis et reformacionis officio viderimus indigere, die Lune proximo post festum Sancti Thome, Confessoris et Patroni nostri, ad dictum prioratum personaliter intendimus declinare, vobis committimus et mandamus quatenus prefatum priorem et monachos ejusdem loci vice nostra premuniatis et peremptorie citetis quod dicto die in Capitulo eorundem nostro se conspectui representent, facturi et recepturi quod justicia suadebit. Et quid feceritis, etc. Datum apud Bosebury, vj Kal. Octobris, anno Domini MCCCxxj.

Oct. 4.- Gilbert de Reigate, Rector of Bridge Sollers, resigns that benefice, which is appropriated to the Prioress and Convent of Aconbury.

BRUGGESOLERS.- Memorandum quod iiij die mensis Octobris, anno Domini supradicto, magister Gilbertus de Reygate, Rector ecclesie de Bruggesolers, diocesis Herefordensis, in capella domini Episcopi apud Sugwas, coram eodem personaliter constitutus, ecclesiam predictam in manus dicti domini Episcopi resignavit. Et statim eodem die mandavit dominus litteratorie Rectori ecclesie de Malmeshull quod induceret procuratorem Priorisse et Conventus de Acornebury in corporalem possessionem dicte ecclesie, eisdem alias per suum immediatum predecessorem appropriate.

Sept. 29.- The Bishop grants to Richard de Vernon permission to unite to his Canonical House the empty house near the Bishop's Palace, and the house once inhabited by Hugh de Braose, Penitentiary of Hereford.

[Fol. 54b.] LITTERA UNIONIS DOMORUM CANONICALIUM CONTIGUARUM PALACIO DOMINI EPISCOPI HEREFORDENSIS, ET ILLARUM QUAS DUDUM INHABITAVIT HUGO DE BREHOUSA, QUONDAM PENITENCIARIUS HEREFORDENSIS.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro R. de Vernon, canonico nostre Herefordensis ecclesie, salutem, etc. Ex parte Capituli nostri Herefordensis nobis fuit sepius intimatum quod juxta nostram ecclesiam Herefordensem plures sunt domus canonicales, que propter artitudinem locorum, et alia incommoda ad congruam habitacionem canonicorum in ipsa ecclesia residere volencium non sufficiunt, ut deceret; unde sit quod alique earum vacantes

Episcopi Herefordensis. 201

A.D. 1321. tanquam inutiles negliguntur, ac ruinis exposite, et per negligenciam desolate, cum habitatores non inveniant, statum deformant, et decorem obnubilant nostre ecclesie memorate; propter quod nobis cum instancia supplicarunt ut ecclesiastico honori et canonicorum utilitati curaremus per unionis remedium providere, ne, si secus fiat, multitudo domorum ad paucitatem lapsu temporis redigatur. Cum igitur domus canonicales que inpresenciarum inhabitate [sunt] et domus eisdem vicine, quas bone memorie dominus Hugo de Brehousa, quondam Penitenciarius noster, inhabitavit, per mortem ipsius nunc vacantes, premissis et aliis incommodis, de quibus in litteris nostri Capituli memorati nobis super hoc directis plenior fit mencio, sint subjecte, quas per tuam sollicitudinem et providenciam speramus in melius reformandas, ipsas domos vacantes, ut premittitur, tuis domibus de consensu dicti Capituli aggregare decrevimus et unire, easque tibi conferimus et concedimus sic unitas. In quorum testimonium, etc. Datum Herefordie, iij. Kal. Octobris, anno Domini MCCCxxj.

Et pro induccione ejusdem magistri R. mandavit domino Archidiacono Herefordensi et magistro Henrico de Schorne, canonico in ecclesia Herefordensi supradicto.

Feb. 5.- The Bishop of Salisbury institutes Thomas de Bosbury to the Vicarage of Shinfield, on the presentation of the Chapter of Hereford.

INSTITUCIO VICARII DE SCHENYGFELDE.- Rogerus, permissione divina Sarisburiensis Episcopus, dilecto filio, Thome de Bosebury, presbitero, salutem, etc. Ad vicariam ecclesie de Schenygfelde, nostre diocesis, ad quam per dilectos nobis in Christo, Capitulum [1] Herefordensis ecclesie cathedralis, nobis presentatus existis, te isto quinto die Februarii, anno Domini millesimo CCC vicesimo, secundum formam constitucionis domini Octoboni edite in hac parte admittimus, et vicarium perpetuum cum onere continue residendi et personaliter ministrandi canonice instituimus in eadem; salvis in omnibus episcopalibus juribus et consuetudinibus ac nostre Sarisburiensis ecclesie dignitate, ac eciam nobis et successoribus nostris specialiter potestate porciones dicte vicarie, quociens et quando opus fuerit, augmentandi. In cujus rei, etc. Datum apud Poterne die et anno predictis, consecracionis vero nostre anno sexto.


[1] In MS. Capituli.

202 Registrum Ade de Orleton.

AD. 1321. Feb. 12.- Thomas de Bosbury is inducted to the Vicarage of Shinfield by the Official of the Archdeacon of Berks.

INDUCCIO EJUSDEM.- Universis pateat per presentes quod nos, Officialis domini Archidiaconi Berkerie, mandatum recepimus infrascriptum:- Rogerus, permissione divina Sarisburienais Episcopus, dilecto filio, Archidiaconi Berkerie Officiali, salutem, etc. Quia dilectum nobis in Christo Thomam de Bosebury, presbiterum, ad vicariam ecclesie de Schenigfelde, nostre diocesis, admisimus, ipsumque vicarium perpetuum cum onere continue residendi et personaliter ministrandi canonice instituimus in eadem, vobis mandamus quatinus eundem Thomam in corporalem possessionem dicte vicarie cum suis juribus et universis pertinenciis inducentes quod est vestrum exequamini ulterius in hac parte. Valeatis. Datum apud Poterne, Nonis Februarii, anno Domini millesimo CCC vicesimo, etc. Hujus auctoritate mandati nos Officialis antedictus prefatum Thomam in corporalem possessionem vicarie de Schenygfelde antedicte, cum suis juribus et pertinenciis universis, prout mandatur, induximus, ulterius sumus executi in hac parte quod ad nostrum pertinet officium, omnibus quorum interest significamus hoc idem. In cujus rei, etc,. Datum apud Schenygfelde, iij Id. Februarii, anno Domini millesimo CCC vicesimo.

Oct. 19.- Memorandum of a Dispensation granted to Philip, son of Henry de Montgomery.

DISPENSACIO PRO PHILIPPO, NATO HENRICI DE MONTEGOMERY.- Memorandum quod xix die Octobris, anno Domini supradicto, apud Bosebury, dispensavit dominus cum clerico predicto juxta formam mandati apostolici, etc., quod penes dictum clerioum dimisit conservandum. Et super hujusmodi dispensacione obtinuit litteras in forma consueta.

Oct. 16.- The Bishop apportions the tithes and other possessions of the Church of Avenbury between the Vicar and the Abbot and Convent of Dore.

[Fol. 55.] ORDINACIO ET TAXACIO VICARIE DE AVENEBURY.- Ad perpetuam rei memoriam. Universis, etc., Adam, etc. Cum nos ecclesiam de Avenebury, nostre diocesis, in qua religiosi viri, Abbas et Conventus de Dora, nostre diocesis, ordinis Cisterciensis, jus optinent patronatus cum fructibus, proventibus, et aliis suis juribus et pertinenciis,

Episcopi Herefordensis. 203

A.D. 1321. predictis religiosis et eorum monasterio nuper ex certis causis et legitimis de consensu nostri Capituli concesserimus, et deputaverimus in usus proprios perpetuo possidendam, reservata tamen de fructibus ipsis perpetuo vicario in dicta ecclesia servituro, quem ipsi religiosi ad nominacionem nostram, et successorum nostrorum, quociens vicariam dicte ecclesie vacare contigerit, canonice presentabunt, congrua porcione, ex qua valeat congrue sustentari, et incumbencia sibi onera supportare, iidem religiosi ad vicariam dicte ecclesie Willelmum dictum Toky, presbiterum, per nos primitus eis nominatum, ad nostram nominacionem nobis canonice presentarant. Nos autem circa ordinacionem vicarie, et assignacionem ac taxacionem porcionis predicte, ante admissionem ipsius presentati taliter duximus procedendum. In primis enim de vero valore fructuum, reddituum, et proventuum prefate ecclesie de Avenebury, necnon et de oneribus eidem incumbentibus inquiri fecimus diligencius veritatem, mandantes predictis religiosis quod de hujusmodi proventibus predicto presentato assignarent coram nobis congruam porcionem. Tandem venerabilis pater, dominus Ricardus, Abbas loci predicti, sacre pagine professor, xvj die mensis Octobris, apud Sugwas, pro se et Conventu suo, in nostra presencia constitutus, porcionem hujusmodi in infrascriptis proventibus assignavit. In primis, reservata eisdem religiosis pro suis necessitatibus camera principaliori mansi in quo Rectores dicte ecclesie habitare consueverant, cum subjecto eidem camere celario et quadam domo sibi propinqua prope ortum inferiorem situata, et grangia seu horreo meliori, ac predicto orto inferiori, qui de prefata camera eis reservata versus pontem inferiorem se extendit, totum residuum mansum, cum aula, et ceteris edificiis, ac orto pomifero superiori, qui se extendit versus pontem superiorem cum adjacente sibi curtilagio seu herbario ad habitacionem ibidem servituri vicarii deputavit. Item pro substentacione ejusdem assignavit totam terram arabilem dicte ecclesie, quam sexaginta acras continere comperimus per inquisicionem memoratam, et totam decimam feni et omnium molendinorum tam constructorum quam construendorum, et omnes alias minutas decimas, et oblaciones quascunque in quibuscunque rebus consistentes, sive in lana, lino, vitulis, agnis, porcellis, columbariis, lacticiniis, aucis, et ovis, et de quibuscunque locis provenientibus, tam de molendinis, ut premittitur, quam de ortis, pomeriis, seu curtilagiis. Percipiet insuper vicarius qui pro tempore fuerit per assignacionem predictam omnia mortuaria sive herieta, in quibuscunque rebus consistant, unacum pensione duorum

204 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. solidorum annue pensionis de capella de Bridenebury, debita ecclesie de Avenebury supradicte. Majores vero decimas, et alios fructus et proventus, tam de pratis ecclesie quam de hominibus tenentibus ejusdem ecclesie obvenientes, ad dictam ecclesiam pertinentes religiosi percipient memorati. Onera autem ordinaria que idem vicarius sustinebit presentibus duximus inserenda. Officiali namque Herefordensi qui pro tempore fuerit juxta, morem preteriti temporis procurabit. Archidiacono eciam Herefordensi, cum personaliter visitet, procuracionem consuetam et debitam, necnon et fenagium solitum exhibebit. Officiali eciam ipsius Archidiaconi semel in anno, cum capitulum in partibus illis tenuerit, a vicario, qui pro tempore fuerit, procurabitur, ut est moris. Item inveniet idem vicarius pro majori altari ejusdem ecclesie luminaria competencia, et pro celebracione divinorum in ipsa panem et vinum. Item sustentabit unum clericum in eadem ecclesia continue servientem. Item solvet annuatim ecclesie nostre Herefordensi dimidiam marcam pensionis, que solucio fiet canonico qui est vicarius seu penitenciarus noster in eadem ecclesia Herefordensi in festo Annunciacionis beate Marie, per eum pueris choristis ejusdem ecclesie in sustentacionis eorum subsidium ministranda, prout in litteris nostris super appropriacione dicte ecclesie dictis religiosis facta plenius continetur. Ad quam solucionem fideliter faciendam omnes vicarii dicte ecclesie, qui pro tempore fuerint, statim cum fuerint instituti, prestabunt, tactis sacrosanctis, corporaliter juramentum. Prefati vero religiosi omnia alia onera dicte ecclesie incumbencia sustinebunt. Nos autem, assignacionem et moderacionem porcionis predicte, quam congruam reputamus, ratam et gratam habentes, ipsam auctoritate pontificali tenore presencium confirmamus. In cujus rei testimonium duo scripta, ejusdem tenoris [Fol. 55b.] hanc nostramque ordinationem continencia fieri fecimus, et eisdem nostrum sigillum apponi, quorum unum penes religiosos predictos, et aliud penes dictum vicarium volumus conservari, et ex habundanti tenorem presencium in registro nostro fecimus registrari. Datum apud Sugwas, xvj die mensis Octobris, anno Domini millesimo MCCCxxj, etc.

Nov. 20.- The Bishop asks the Abbot of Flaxley to forgive Henry Cays, a refractory Monk, now penitent.

LITTERA MISSA ABBATI DE FLAXLEYE PRO HENRICO CAYS.- Venerabili in Christo patri, domino J., Dei gracia Abbati de

Episcopi Herefordensis. 205

A.D. 1321. Flaxleye, Adam, etc., quicquid potent amicicie et salutis, cum sincera in Domino caritate. Latorem presencium in spiritu humilitatis et animo contrito misericordiam non judicium lacrimabiliter postulantem vestre clemencie recommendamus affectu quo possumus cariori, affectuose rogantes quatinus eidem licet filio prodigo ad patris tamen benignitatem cum vera, ut credimus, penitencia revenienti vestrum sinum dignemini aperire, et statum suum juxta ordinis vestri disciplinam in melius reformare. Speramus enim quod precedentem rebellionem per sequentis obediencie virtutem, cooperante Dei gracia, et vestra doctrina salutifera, expiabit. Ad sancte religionis regimen et augmentum Altissimus vos conservet, etc. Scriptum apud Bosebury, xx die Novembris.

Nov. 29.- The Bishop commissions the Official to settle Alice, daughter of Roger de Atferton, as a recluse in the Church of St. Giles, in a suburb of Hereford.

COMMISSIO PRO RECLUSAGIO ANCHORISTE HEREFORDIE.- Adam, etc., magistro R. de Vernoun, etc. Attendentes devocionem laudabilem dilecte filie, Alicie, filie Rogeri de Atfertone, que anachorete vitam ducendo cupit Altissimo famulari apud ecclesiam Sancti Egidii in suburbio Herefordie, piis devocionis ejus precibus inclinati, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus, consideratis circumstanciis universis que circa ydoneitatem persone dicte mulieris ac loci ubi ipsa cupit recludi fuerint attendende, cum per ipsam fueritis congrue requisiti, eam vice et auctoritate nostra recludatis in loco predicto, officium quod in hujusmodi reclusione fieri consuevit debite et sollempniter peragendo. Datum apud Bosebury, xxix die Novembris, anno Domini MCCCxxi.

Nov. 29.- The Bishop sends Adam Murimouth and Roger de Breinton to represent him at the Provincial Council, summoned for Dec. 1 [to reverse the exile of the Despensers].

PROCURATORIUM FACTUM MAGISTRO A. MURIMOUTH ET DOMINO ROGERO DE BREYNTONE AD COMPARENDUM PRO DOMINO IN CONCILIO PROVINCIALI.- Reverendo in Christo patri, domino W., Dei gracia Cantuariensi Archiepiscopo, etc., Adam, etc. Licet ad pacem regni et tranquillitatem procurandam et firmiter tenendam consilium et auxilium parati semper simus summopere exhibere, quia tamen sacro concilio vestro primo die mensis Decembris in ecclesia sancti Pauli Londoniensis convocato occurrere personaliter non valemus,

206 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. justis et urgentibus necessitatibus multipliciter impediti, venerabilem virum, magistrum A. Murymouthe, juris civilis professorem et canonicum nostre ecclesie Herefordensis, ac dilectum filium, dominum R. de Breyntone, Rectorem ecclesie de Aka, nostre diocesis, et eorum alterum, ad nostram absenciam excusandam, nostros certos nuncios ad vestram venerabilem presenciam destinemus, ac ipsis et eorum alteri vices nostras committimus, ad tractandum super propositis in dicto concilio et consenciendum hiis quo ad laudem Dei, ecclesie tranquillitatem, et regni pacem, ac totius rei publice utilitatem in prefato concilio ordinate fuerint seu statuta. Datum apud Bosebury, iij Kal. Decembris, anno Domini MCCCxxj.

Nov. 29.- Certificate of the Bishop that he has duly performed the Archbishop's mandate, and cited the Clergy of his Diocese to send representatives to the Provincial Council on Dec. 1.

CERTIFICATORIUM MISSUM DOMINO ARCHIEPISCOPO SUPER CITACIONE CLERI DIOCESIS HEREFORDENSIS PRO GENERALI CONCILIO LONDONIIS CONVOCATO.- Reverendo patri in Christo, etc., Adam, etc. Mandatum venerabilis patri, domini S., Dei gracia Londoniensis Episcopi, xj Kal. Decembris in crepusculo recepimus tenoris et contencie infrascripte:- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Stephanus ejusdem permissione Episcopus Londoniensis, salutem et sincere dileccionis continuum incrementum. Litteras et mandata reverendi in Christo patris et domini, domini W., Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, etc., xviij Kal. Decembris recepimus in hec verba:- Walterus, etc., venerabili fratri, domino Stephano, etc., salutem et fraternam in Domino caritatem. Non sine magne sollicitudinis studio dedimus hactenus operam, et adhuc libenter impendimus operosa prosecucione labores, ut de multiplicibus hujus regni turbacionibus, quas per aliquo, tempora dispendiose pertulit, ad pacis gaudia idem regnum redeat et quietis. Cum enim mente revolvimus quanta pericula ecclesie Anglicane, viris ecclesiasticis, et [Fol. 56.] ceteris regni incolis in promptu se offerunt hiis diebus profecto, tanto graviori commocione concutimur quanto regnum ipsum, quod abolim pacis pulcritudine gaudere consueverat, nostris jam temporibus guerrarum dissidiis expositum intestini belli discrimine naufragari pertimescimus, nisi divina opitulante clemencia hiis presidio occuratur celeriter oportuno. Ut autem animarum se corporum atque rerum imminentibus dispendiis obvietur, et pacis

Episcopi Herefordensis. 207

A.D. 1321. tranquillitas, extra suos terminos hiis diebus, proh dolor, exulata, ad debite reducatur reconciliacionis amplexus, eo prompcius eoque fervencius ad pacem hujusmodi procurandam studia, nostra habemus apponere, quod idem sub gravibus penis per sacros canones prelatis est commissum, tepeditate quacunque seposita, mutuo ipsorum interveniente consilio diligencius exequendum. Volentes igitur in habendo super hiis tractatu in quibus omnium et singulorum causam agi conspicimus, vestro ac ceterorum fratrum nostrorum coepiscoporum, ac cleri totius nostre Cantuariensis provincie, in concilio quod ex causis premissis urgentissimis ac notoriis ex deliberato consilio cum quibusdam fratribus nostris jam presentibus invocandum decrevimus, consilio et auxilio perpetiri, et in ipsis procedere juxta tractandorum qualitatem negotiorum et sacrorum, ut premittitur, canonum instituta, vobis in virtute sancte obediencie firmiter injungendo mandamus quatinus omnes et singulos coepiscopos suffraganeos nostros Provincie nostre Cantuariensis peremptorie citetis, et per ipsos Episcopos singulos in suis diocesibus Decanos et Priores ecclesiarum cathedralium, Archidiaconos, Abbates, et Priores alios suos conventus per se regentes, exemptos et non exemptos, ac eorum conventus, totumque clerum, prout singulis subesse noscitur, peremptorie citari faciatis et curetis, quod dicti fratres nostri, et ipsorum singuli Decani et Priores ecclesiarum cathedralium, ac Archidiaconi singuli personaliter, singuli vero Abbates et Priores conventus per se regentes, exempti et non exempti, ac singula Capitula et Conventus singuli per unum, clerusque cujuslibet diocesis per duos procuratores, primo die mensis Decembris in ecclesia sancti Pauli Londoniensis de mane sufficienter compareant, cum continuacione et prorogacione dierum snbsequencium, super premissis et aliis statum ecclesie Anglicane et totius regni concernentibus in ipso concilio pertractandis una nobiscum et cum ceteris fratribus tractaturi, consilium, auxilium, et assensum ordinandis, faciendis et statuendis ibidem ad laudem Dei, populi quietem, et utilitatem totius rei publice salubriter impensuri, facturi, et recepturi in eodom concilio ulterius secundum tractandorum naturam, quod ecclesie atque regni hujus saluti congruit et quieti; fratribus nostris et personis superius nominatis expresse denunciantes quod contra ipsos non comparentes, et in pacis prosecucione negligentes, ad quam quibus ipsorum fratrum ex injuncto canonis sub gradus sui amissionis pena tenetur, quantum nobis a jure permittitur, puniendo procedemus, ipsosque in hiis, in quibus nostra se jurisdiccio non

208 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1321. extendit, de tam dampnabili negligencia deferemus sine mora. Terminum vero comparicionis taliter abbreviare oportuit propter imminencia et notoria pericula que ad hujusmodi regni desolacionis miseriam tendere dinoscuntur, et dilacionem ulteriorem non expetunt, nisi competenti remedio eisdem celerius occurratur. Vos eciam predictum nostrum mandatum, quantum vos Decanum et Capitulum vestrum, Archidiaconos et Abbates, Priores, Conventus, et clerum vestrum contingit, per omnia fideliter faciatis ac eciam observetis. Et ne mandatum nostrum hujusmodi arte, ingenio, ac negligencia deludatur, vobis ut supra injungimus quod coepiscopis nostris, et suffraganeis omnibus et singulis consimiliter injungatis, ut singuli ipsorum de suis execucionibus cum citatorum nominibus plene nos certificent die et loco predictis, quatenus ad eos attinent, secundum formam superius annotatam. De die vero recepcionis presencium et quid de execucione presentis mandati feceritis, etc. Datum apud Lamhethe, xviij Kal. Octobris, anno Domini MCCCxxj.

Cupientes igitur dicti patris mandatum cum reverencia debita exequi, ut tenemur, vos tenore presencium peremptorie citamus, ac per vos ceteras personas, de quibus supra fit mencio, quatenus vestram diocesim contingit, citari volumus et mandamus quod compareatis et compareant dictis die et loco, facturi cum continuacione et prorogacione dierum quod dicti patris mandatum exigit et requirit. Et quid in premissis feceritis, etc. Datum apud [Fol. 56b.] Stebenhethe, xvij Kal. Decembris, anno Domini supradicto. Hujus igitur auctoritate mandati omnes illos quorum nomina in cedula presentibus annexa continentur citari fecimus secundum exigenciam vestri mandati predicti. Verumque propter temporis brevitatem et inundacionem aquarum insolitam clerus nostre diocesis cum ea quam mandastis celeritate non potuit congregari, super execucione dicti mandati, circa quam vel de contingentibus, quatenus nobis fuit possibile, est commissum, vestram paternitatem ad primum diem Decembris certificare non potuimus, ut mandastis; super quo vestra benignitas nos habere dignetur favorabiliter excusatos. Datum apud Bosebury, iij Kal. Decembris, anno Domini supradicto.

Episcopi Herefordensis. 209

A.D. 1322. Jan. 31.- The Bishop grants to Adam de Herwynton the Canonical House once held by Robert of Gloucester, late Chancellor of Hereford.

DOMUS CANONICALES.- Memorandum quod eisdem die, loco, et anno, [1] contulit dominus domino Ade de Herwyntone, canonico Herefordensi, domos canonicales quas ultimo inhabitavit apud Herefordiam magister Robertus de Gloucestria, quondam cancellarius Herefordensis, dans eidem super collacionem hujusmodi patentes litteras consuetas.

Feb. 6.- The Bishop commissions the Archdeacon of Hereford and Adam Carbonel to inquire into the charges against Thomas de Preston, John Godchep, and Robert fitz-Robert de Vonnare, detained in the Bishop's prison.

COMMISSIO PRO CLERICIS DE CARCERE LIBERANDIS.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Archidiacono, et magistro A. Carbonel, canonicis nostris Herefordensibus, salutem. Vobis committimus et mandamus quatenus super criminibus Thome de Prestone, Johanni Godchep, presbitero, et Roberto filio Roberti de Vonnare, clerico, ut dicitur, falso impositis, coram judice seculari de facto convictis, et [propter] hoc in nostra custodia carcerali detentis, veritatem, diligencius inquiratis, et si nihil per inquisicionem super hujusmodi criminibus per vos factam inveneritis probatum, quod ipsorum purgacionem debeat impediri, dictosque clericos purgacionem canonicam posse prestare, purgacionem eorundem clericorum in forma juris auctoritate nostra admittatis, eosdem de hujusmodi criminibus canonice purgatos boni testimonii nuncietis, et a carceralibus vinculis liberetis, necnon omnia alia faciatis quo in premissis de jure fuerint facienda; super quibus omnibus et singulis vobis plenam committimus potestatem. Datum Herefordie, vj die Februarii, anno Domini MCCCxxj.

Feb. 19.- The Bishop commissions the Archdeacon of Hereford to decide the dispute as to the prebendal portion of Holdgate, to which Sir John de Hanlow had presented Hugh de Beissyn, and Lady Alina Burnell had presented Robert de Ercalewe.

[Fol. 57.] COMMISSIO FACTA ARCHIDIACONO HEREFORDENSI.- Adam, etc. In negocio presentacionis facto de Hugone de B[eissyn], clerico, ad porcionem quam magister Robertus de Choete tenuit in ecclesia


[1] I.e., ultimo die mensis Januarii, anno Domini MCCCxxj. The previous entry being a collation to a benefice is omitted, and will be found in the Appendix.

210 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. de Holgotescastell, nostre diocesis, per dominum Johannem de Hanlowe, militem, ex parte una, et presentacionis facto de Roberto de Ercalewe, presbitero, ad eandem porcionem per dominam Alynam Burnel, ex altera, vobis tenore presencium committimus vices nostras, etc., vobis mandantes quatenus, eisdem partibus convocatis, idem negocium audiatis, et fine debito decidatis. Datum apud Bibury, xix die Februarii, anno Domini MCCCxxj.

Feb. 27.- Amended commission to the Archdeacon of Hereford concerning the same dispute.

INNOVACIO COMMISSIONIS EJUSDEM.- Adam, etc., dilecto filio, magistro Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, salutem, etc. In negocio presentacionis facto ad porcionem quam magister Robertus Chete tenuit in ecclesia de Castro de Holegod, nostre diocesis, per dominam Alinam Burnel de Roberto de Hercawe, presbitero, ex parte una, et presentacionis facto ad eam per dominum Johannem de Handlo, militem, de Hugone de Beissyn, clerico, ex altera, et ad admittendum ad eam, et ad instituendum in ea, et ad inducendum seu induci faciendum in corporalem possessionem ejusdem, eum quem in jure inveneritis pociorem, et ad alia omnia et singula facienda quo in hac parte fuerint facienda, vobis tenore presencium committimus vices nostras, etc. Datum apud Schenygfelde, xxvij die Februarii, anno predicto.

March 8.- The Bishop of Hereford notifies the Bishop of Lincoln that, in accordance with his commission, he has acted for him in the exchange of benefices between William de Mochwolne, Rector of Moccas, and Hugh de Monnington, Vicar of Bourton-by-Bampton.

CERTIFICATORIUM MISSUM DOMINO LINCOLNIENSI EPISCOPO.- Venerabili in Christo patri, domino Henrico, Dei gracia Lincolniensi episcopo, Adam, etc. Litteras paternitatis vestre reverende recepimus in hec verba:- Domino Ade Henricus, etc. Cum Willelmus de Mochwolne, Rector ecclesie de Mockas, vestre diocesis, et Hugo de Monytone, vicarius de Bourtone-juxta-Bamptone, nostre diocesis, proponant dicta sua beneficia inter se ex causis legitimis mutuo, ut asseritur, permutare, dum tamen assensus et auctoritas eorum quorum interest intervenerit in hac parte, nos quorundam instancia, requisiti paternitati vestre reverende, de qua fiduciam plenam gerimus, ad inquirendum de causis permutacionis hujusmodi,

Episcopi Herefordensis. 211

A.D. 1322. ut predicitur, faciende, examinandum, et canonice acceptandum easdem, ac permutacionem hujusmodi faciendam, quatenus ad nos pertinet, juxta sancciones canonicas approbandam, et in eo eventu si permutacionis causas predictas duxeritis approbandas, prefatum W. de M. ad dictam vicariam de Bourtone, nostre diocesis, ad presentacionem patroni ipsius, recepta prius per vos resignacione vicarii ejusdem canonica, si vobis oblata fuerit, admittendum, et vicarium perpetuum, cum onere personaliter ministrandi et continue residendi, canonice instituendum in ea, reservatis nobis ipsius Willelmi de M. canonica obediencia, et induccione ejusdem in [Fol. 57b.] corporalem possessionem dicte vicarie de Bourtone, prout de jure fuerit, facienda, vices nostras committimus per presentes, rogantes quatenus de processu vestro in hac parte habendo nos per predictum Willelmum de M. velitis per litteras vestras, etc., reddere cerciores. In omni prosperitate diutina et votiva vigeat vobis salus. Datum apud Nettleham, vj Idus Decembris, anno Domini MCCCxxj.

Prefatis igitur partibus in nostra presencia constitutis, resignaciones dictorum beneficiorum, ex causis permutacionis, ut premittitur, faciende, quas tanquam legitimas approbavimus, ab eis canonice factas, in forma juris acceptavimus vice vestra atque nostra, et prefatum W. de M., presbiterum, ad vicariam de Bourtone, vestre diocesis predicte, ad presentacionem religiosorum virorum, Abbatis et Conventus Oseneye, dicte vestre diocesis, verorum ejusdem vicarie patronorum, quos per inquisicionem super articulis consuetis per discretum virum Officialem domini Archidiaconi Oxoniensis factam, prefatum Hugonem ad dictam vicariam invenimus ultimo presentasse, juxta formam commissionis vestre predicte admisimus, ipsumque vestra auctoritate vicarium perpetuum instituimus in eadem, canonicam obedienciam necnon induccionem ejusdem Willelmi in corporalem possessionem dicte vicarie vestre paternitati specialiter reservando, humiliter supplicantes quatenus ea que dicto W. desunt in hac parte supplere velitis cum gracia et favore. Ad ecclesie sue regimen vos conservet Altissimus per tempora diuturna. Datum apud Prestebury, viij die Marcii, anno Domini supradicto.

Mar. 8.- Institution of William de Mochwolne to the Vicarage of Bourton-by-Bampton.

INSTITUCIO VICARII DE BOURTONE LINCOLNIENSIS DIOCESIS.- Adam, etc., dilecto in Christo filio Willelmo de Mochwoln, presbytero,

212 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. de nostra diocesi oriundo, salutem, etc. Litteras venerabilis patris domini Henrici, Dei gracia Lincolniensis Episcopi, recepimus in hec verba:- Venerabili in Christo patri, domino A., etc., Henricus, etc., ut supra. Quarum auctoritate litterarum ad vicariam de Bourtone juxta Bamptone, Lincolniensis diocesis, per resignacionem Hugonis de Monytone, ultimi vicarii ejusdem, ex causa permutacionis predicte vacantem ad presentacionem religiosorum virorum, Abbatis et Conventus Oseneye, dicte Lincolniensis diocesis, ejusdem vicarie verorum patronorum, te caritative admittimus, et vicarium perpetuum, cum onere personaliter ministrandi et continue residendi, instituimus in eadem. In cujus rei, etc. Datum apud Prestebury, viij die Marcii, anno Domini supradicto, etc.

Mar. 6.- The Bishop cites the Prior of Chirbury to appear before him on the morrow of the fourth Sunday in Lent.

CITACIO FACTA CONTRA PHILIPPUM PRIOREM DE CHIRBURY.- Adam, etc. Quia nuper prioratum de Chirbury, nostre diocesis, ex officii nostri debito visitantes eundem prioratum propter fratris Philippi, tunc Prioris ejusdem, culpam et insolenciam ac eciam insufficienciam et impotenciam comperimus in spiritualibus et temporalibus plurimum fuisse collapsum, idemque frater Philippus, super premissis coram nobis ad racionem positus, quo ad omnia personam suam et statum suum in dicto prioratu tangencia, pure, sponte, et absolute nostris ordinacioni et dispensacioni totaliter se submisit, vobis mandamus quatenus dictum fratrem Philippum citetis vel citari faciatis peremptorie quod compareat coram nobis, vel nostris in hac parte commissariis, in nostra Herefordensi ecclesia, in crastino diei Dominica qua cantatur officium Letare Jerusalem, ordinacionem et dispensacionem nostras super premissis visurus, auditurus, recepturus, et pariturus eisdem. Et quid in premissis, etc. Datum apud Prestebury, vi die mensis Marcii, anno Domini MCCCxxj.

A.D 1319. Feb. 8.- John de Brinsop, who claimed, by virtue of a Papal grace, a Canonry and Prebend of Hereford not exceeding £10 in value, surrenders his claim into the Bishop's hands.

INSTRUMENTUM CONTRA MAGISTRUM J. DE BRUNSOPE. - In nomine Domini, Amen. Per presens publicum instrumentum cunctis appareat evidenter quod viij die mensis Februarii, post

Episcopi Herefordensis. 213

A.D. 1319. horam vesperarum dicte diei, anno ab Incarnacione Domini secundum cursum ecclesie Anglicane MCCCviij, indiccione ij, in mei notarii publici infrascripti et testium subscriptorum presencia, coram venerabili in Christo patre, domino Ada, etc., dominus Johannes de Brunsope cui de canonicatu et prebenda in ecclesia Herefordensi, cujus fructus, redditus, et proventus x librarum valorem annuum non excedunt, quam duceret acceptandam, ut dicebat per sanctum Patrem, dominum Johannem, divina providencia Papam xxij, nuper gracia facta fuit, Londoniis in camera hospicii venerabilis viri, magistri Gilberti de Middletone, officialis Curie Cantuariensis, in vico qui vocatur Oldedenyslane personaliter constitutus submisit se et dictam graciam suam ordinacioni et dispensacioni dicti patris, promittens se litteras apostelicas super dicta gracia obtentas, et processum super eis habitum eidem patri vel suo officiali redditurum citra festum Pasche proxime futurum. Et juravit idem dominus Johannes, sanctis Dei Evangeliis per eundem inspectis et corporaliter tactis, se contra submissionem suam predictam verbo vel facto nolle quovis modo venire, et omnia, ut premittitur, promisit fideliter observare. Acta sunt hec post horam vesperarum diei supradicti, anno, loco, et indiccione prenotatis, presentibus venerabili patre predicto, discretis viris, magistris G. de Middletone supradicto, et Ricardo de Vernoun, juris canonici professore, testibus ad premissa vocatis et rogatis.

Et ego Willelmus dictus Pachet de Westmonasterio, clericus Londoniensis diocesis, publicus apostolica et imperiali auctoritate notarius, premissis omnibus et singulis, prout suprascribuntur, unacum testibus suprascriptis presens interfui, eaque sic fieri vidi et audivi, et in hanc publicam formam redegi, meoque sign et nomine consuetis signavi rogatus.

A.D. 1322. Mar. 18.- The Bishop in accordance with a letter from the Pope's Penitentiary grants a dispensation to William de Sanquennia, the Proctor of Lyra, for ecclesiastical irregularities by which he had incurred excommunication.

[Fol. 58.] LITTERE PENITENCIARII PAPE PRO PROCURATORE DE LIRA, ET DISPENSACIO EPISCOPI.- Episcopus, etc., religioso viro, fratri G., etc., ut infra, salutem, etc. Litteras venerabilis patris, domini B., Dei gracia Episcopi, nobis exhibuisti tenorem qui sequitur continentes:- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, Berengarius, miseracione divina

214 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. Tusculanus Episcopus, salutem, etc. Ex parte fratris Guillelmi de Sanquennia, monachi monasterii beate Marie de Lira, ordinis sancti Benedicti, Ebroicensis diocesis, in vestra diocesi commorantis, nobis oblata peticio continebat quod ipso olim contra constitucionem felicis recordacionis domini Clementis, Pape V, in concilio Viennensi editam quibusdam personis tam clericis quam laicis ecclesiastica sacramenta, ipsorum rectorum seu curatorum licencia non optenta, ministravit et ministrari fecit, propter quod excommunicacionis incurrit sentenciam in tales per dictam constitucionem generaliter promulgatam. Et sic ligatus famen in contemptum clavium in suis ministravit ordinibus et alias se immiscuit divinis. Super quibus supplicari fecit nobis humiliter sibi per Sedem Apostolicam misericorditer provideri. Nos igitur, auctoritate domini Pape cujus penitenciarie curam gerimus, providencie vestre committimus quatinus ipsum ab hujusmodi excommunicacionis sentencia absolvatis in forma ecclesie consueta, et injuncta sibi pro modo culpe penitencia salutari, et aliis qua ei de jure fuerint injungenda, eoque ad tempus prout expedire videritis a suorum ordinum execucione suspenso, demum suffragantibus ei meritis, alioque canonico non obstante, super irregularitate dicto modo contracta auctoritate predicta dispensetis misericorditer cum eodem. Datum Avinione, xiiij Kal. Januarii, Pontificatus domini Johannis, Pape XXII, anno sexto. Nos autem auctoritate predicta tecum, queen tam hujusmodi sentencia absolvimus in forma ecclesie consueta, injuncta tibi pro modo culpe penitencia salutari, aliisque que tibi fuerant injungenda, teque ad tempus a tuoram ordinum execucionie suspenso, demum quia invenimus tibi merita suffragari, et aliud tibi canonicum non obstare quod dispensacionis hujusmodi graciam debeat impedire, super irregularitate dicto modo contracta misericorditer dispensamus. Datum apud Prestebury, xviij die mensis Marcii, anno Domini MCCCxxj, etc.

Mar. 19.- The Bishop gives to Roger de Breinton, Rector of Rock, letters freeing him from liability to render any further account of his custody of the Bishop's goods.

Memorandum quod xix die mensis Marcii, anno Domini MCCCxxi, fecit dominus Rogero de Breynton, Rectori ecclesie de Aka, aquitanciam de recepta et expense, bonorum suorum eum de iterato reddendo compoto absolvens per litteras juxta seriem litterarum prius factarum Waltero Carles.

Episcopi Herefordensis. 215

A.D. 1322. The Bishop commissions the Official to enquire into the character of Philip, son of Henry de Montgomery, a clerk, who is illegitimate.

COMMISSIO FACTA OFFICIALI AD INQUIRENDUM SUPER CONTENTIS IN MANDATO INFRATACTO.- Adam, etc. Mandatum apostolicum nuper recepimus super defectu natalium quem Philippus, natus Henrici de Monte Gomeri, clerici nostre diocesis, patitur de diacono genitus et soluta, quod vobis per eundem mittimus inspiciendum, et eidem illico retradendum. Quocirca vobis tenore presencium committimus et mandamus quatenus si paterne incontinencie non fuerit imitator, et de aliis circumstanciis quibuscunque qua circa ydoneitatem persone fuerint attendende, inquisicionem fieri faciatis diligentem, et quid inveneritis per eandem, etc. Datum, etc.

Mar. 16.- The Bishop at length removes from his office Philip [de Montgomery], the Prior of Chirbury, since there had been no improvement in his conduct of the house.

ORDINACIO DOMINI FACTA SUPER STATU PHILIPPI PRIORIS DE CHIRBURY.-Adam, etc. Dudum prioratum de Chirbury nostre diocesis ex officii nostri debito visitantes eundem prioratum propter fratris Philippi tunc Prioris ejusdem culpam, insufficienciam, et impotenciam comperimus in spiritualibus et temporalibus plurimum fuisse collapsum, idemque frater Philippus, coram nobis super premissis ad respondendum positus, quo ad omnia personam suam et statum suum in dicto prioratu contingencia, pure, sponte, et absolute ordinacioni et dispensacioni nostre totaliter se submisit, promittens expresse, corporali prestito juramento, se velle ordinacioni et dispensacioni nostre in hac parte facienda parere, ac eas fideliter observare, et contra nullo modo venire, prout per publica documenta super hiis confecta poterit plenius apparere. Et quia sperabamus, sicut promiserat, quod preteriti temporis culpam et negligenciam per sequentis diligencie et discrecionis virtutem saniori consilio et studiis sollicitis expiasset, ipsum in officio sicut prius nuncusque dissimulando et meliora expectando permisimus remanere; set ipse, spreto confratrum suorum consilio per quondam laicos [Fol. 58b.] qui querunt que sua, sunt ducitur, et bona dicti prioratus multipliciter dissipando culpas culpis accumulat, abutens gracia sibi facta, ac igitur quod provisum fuerit ad medelam ulterius protendatur ad noxam, predicti prioratus indempnitati salubriter prospicere cupientes, habita deliberacione sufficienti, tenore presencium

216 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. duximus ordinandum quod predictus frater Philippus sui cedat omnino regimini prioratus, ita quod de ejusdem prioratus spiritualium vel temporalium administracione tanquam Prior se extunc nullatenus intromittat. Volumus tamen et eciam ordinamus quod sibi certa et competens camera in dicto prioratu deputetur, et de bonis communibus ejusdem prioratus congrue sustentetur quousque de statu suo per nos fuerit plenius ordinatum. Quocirca vobis committimus et mandamus quatenus hujusmodi ordinacionem nostram fratri Philippo prefato et aliis quorum interest notificantes cessionem ipsius vice et auctoritate nostra, si eam facere voluerit, admittatis, ipsum a prioratus ejusdem cura et regimine absolvendo. Quod si forsan hujusmodi ordinacioni nostre parere contempserit animo indurato, contra ipsum tanquam notorie perjurum canonice procedatis, eundem a regimine dicti prioratus per diffinitivam sentenciam ammoventes; ad que omnia vobis committimus vices nostras, etc. Datum apud Prestebury, xvi die mensis Marcii, anno Domini MCCC vicesimo primo.

A.D. 1319. Feb. 15.- The Bishop, giving the Prebend of Inkberrow to Richard de Vernon, warns John de Brinsop, who had claimed it, not to interfere, since he had taken oath to surrender his claim.

ORDINACIO DOMINI SUPER SUBMISSIONE JOHANNIS DE BRUNSHOPE QUO AD PREBENDAM DE YNKEBERGE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Johanni de Brunshope, salutem, etc. Cum nuper contra to et quamdam graciam seu provisionem, quam super canonicatu et prebenda certi valoris vacante seu vacatura in nostra ecclesia Herefordensi nulli alii de jure debita quam infra mensem a tempore quo tibi vel tuo procuratori de vacacione hujusmodi prebende innotesceret duxeritis acceptandam, te dicebas a Sede Apostolica impetrasse, litteris apostolicis tibi in hac parte concessis et certis executoribus deputatis, sicut hec in eisdem litteris apostolicis et quibusdam processibus inde factis asseruisti plenius contineri, quosdam objectus sufficientes, quos credimus veros esse et nos posse probare, in forma debita proponere volebamus, demum tu in nostra presencia constitutus et graciam seu provisionem hujusmodi nostre ordinacioni et dispensacioni voluntate spontanea submisisti, promittens expresse te velle nostre ordinacioni et dispensacioni in hac parte faciende parere, ac eas fideliter observare, et contra nulla modo venire, atque litteras apostolicas et processus predictos nobis vel Officiali nostro tradere

Episcopi Herefordensis. 217

A.D. 1319. et reddere cum effectu citra festum Pasche proxime jam venturum, quodque hec omnia adimpleretis et fideliter observaretis coram nobis corporale sacramentum, tactis per te sanctis Dei Evangeliis, prestitisti, prout per instrumentum publicum super hoc confectum evidenter poterit apparere, quia vero nos prebendam de Ynkeberge cum omnibus suis juribus et pertinenciis vacantem in dicta nostra ecclesia Herefordensi, quam tu nuper virtute dicte gracie acceptasti, dilecto filio, magistro R. de Vernoun, juris canonici professori, intuitu caritatis contulimus, te sciente, volente, et consenciente, et collacionem nostram hujusmodi approbante, primo ordinamus et disponimus quod ipsum magistrum R. circa dictam prebendam in judicio vel extra nullatenus molestes seu eciam inquietes, sed permittas prebendam hujusmodi pacifice possidere. Ordinamus insuper et disponimus quod tu litteras apostolicas et processus prefatos citra, dictum terminum tradas vel reddas nobis vel Officiali nostro quodque hujusmodi littera et processus in nostra seu dicti Officialis, aut alicujus alterius qui ad hoc per nos vel alterum nostrum electus fuerit, custodia remaneant quousque nos de te et statu tuo in hac parte secundum formam submissionis tue predicte ulterius duxerimus ordinandum seu eciam disponendum; ad quod nobis tenore presencium ordinando et disponendo reservamus plenam et liberam potestatem; injungentes tibi in virtute juramenti prestiti quod tu hujusmodi ordinacionem seu dispensacionem nostram in omnibus et singulis fideliter observes, et in nullo verbo vel facto contravenias quovismodo. In quorum omnium testimonium, etc. Datum Londoniis, xv die Februarii, anno Domini MCCCxviij.

A.D. 1322. Mar. 29.- The Bishop approves of an exchange between Richard, called the Clerk, Vicar of Linton, and Hugh de Monnington, Rector of Moccas. Institutions of the same, and mandates to induct.

[Fol. 59.] VICARIE DE LYNTONE.- Memorandum quod xxix die mensis Marcii, anno Domini MCCCxxii, apud Bosebury admisit dominus Hugonem de Monytone, presbiterum, ad vicariam de Lyntone, Herefordensis diocesis, per resignacionem Ricardi dicti clerici, ultimi vicarii ejusdem, ex causa permutacionis dicte vicarie et ecclesie de Mockas, dicte diocesis, inter Hugonem predictum, nuper ecclesie prefate Rectorem, et dictum Ricardum, auctoritate diocesani mutuo facto, vacantem ad presentacionem fratris Guillelmi de Saquennia, procuratoris religiosorum virorum, Abbatia et

218 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. Conventus de Lyra, in Anglia generalis, dicte vicarie veroram patronorum, et ipsum vicarium perpetuum instituit in eadem cum onere personaliter ministrandi et continue residendi in eadem, juramento ad premissa facienda ab eodem vicario recepto. Et tunc mandavit dominus vicario de Uptone pro induccione ipsius.

ECCLESIA DE MOCKAS.- Memorandum quod die, mense, anno Domini, et loco predictis, admisit dominus Ricardum dictum clericum, presbiterum, ad ecclesiam de Mockas, per resignacionem Hugonis de Monytone, ultimi Rectoris ejusdem, ex causa permutacionis de qua superius in proximo panello fit mencio, vacantem ad presentacionem Johannis Frene, domini de Mockas, veri patroni ejusdem ecclesie, et ipsum Ricardum Rectorem instituit in eadem. Ex tunc mandavit dominus Decano de Webbleye pro induccione ipsius.

Mar. 7.- The Archbishop, in accordance with a Royal Brief, which he quotes, asks the Bishop to cause prayers to be offered throughout the Diocese for the King's success in the campaign against Thomas of Lancaster and the other rebel Lords.

MANDATUM DOMINI ARCHIEPISCOPI, UT INFRA PATET, ETC.- Walterus, etc., venerabili fratri, domino Ade, etc. Breve domini nostri Regis sub magno sigillo suo clausum, quondam scripturam continens involutam, cujus eciam copiam vobis transmittimus modo simili, pridie sub continencia recepimus infrascripta:- Edwardus, etc., venerabili in Christo patri, Waltero, etc. Nostis revera qualiter quidam magnates de regno nostro a jam diu nos et dictum regnum nostrum multipliciter turbarant, dicentes nichilominus et publicantes se omnia facere pro nostro honore et commodo dicti regni, et jam vi armata, in nos prorumpentes et nobis contrariantes et rebelles, se ad partes Boriales transtulerunt, et cum Thoma, Comite Lankastrie, contra nos fedus inierunt, facinora innumera in dicto regno nostro contra pacem nostram perpetrando, et ut in quodam transcripto quarundam litterarum in partibus Borialibus repertarum et nobis transmisso, cujus quidem transcripti copiam vobis mittimus presentibus interclusam, oculis intuencium satis liquere potest, quod ea que dicti rebelles nostri [gracia] asseruerunt se hactenus fecisse et pro nostro honore et commodo [in] dicti regni dedecus et exheredacionem dictique regni nostri et populi ejusdem destruccionem inique conspirarunt, et cum Scotis inimicis nostris confederacionem perversam

Episcopi Herefordensis. 219

A.D. 1322. super ipsorum malicia et iniquitate contra nos fovendis ante hec tempora prelocutam, contra ipsorum ligeancias, fidelitates, et homagia confirmare festinant. Propter quod cum equis et armis, quanto potencius possumus, iter nostrum assumpsimus versus partes Boriales, ubi dicti rebelles nostri jam existunt, dictos Scotos inimicos nostros expectantes, ad eorundem rebellium et inimicorum proterviam cum Dei auxilio refrenandam. Unde si in tanto facto pro dampno nostro, dedecore, et exheredacione, necnon et destruccione populi, regni nostri, et sacre ecclesie in eodem vitandis, et nostri populi predicti tranquillitate procuranda, in quo eciam personam nostram exponimus, a subditis nostris, tam videlicet a clero quam a populo, auxilium petimus, non est mirum. Et ideo vobis mandamus in fide et dileccione quibus nobis tenemini firmiter injungentes quod in ecclesiis cathedralibus et collegiatis, ac aliis [Fol. 59b.] locis et convocacionibus publicis in diocesi vestra, quociens et quando opportunum videritis, copiam predictam legi et omnia et singula premissa publicari faciatis, monentes et inducentes omnes et singulos in dicta diocesi vestra quod nobis, prout tenentur, fideliter assistant et subveniant competenter; ita quod mediante Dei et eorum auxilio pro nostro honore et ipsorum commodo et quiete perpetua dictum negocium ad finem votivum et felicem ad presens perducere valeamus. Copiam insuper copie predicte omnibus et singulis suffraganeis vestris mittatis, mandantes eisdem quod ipsi in diocesibus suis copiam illam legi et premissa omnia et singula publicari et fieri faciant in forma supradicta. Et hoc sicut nos et honorem nostrum ac sancte ecclesie Anglicane salvacionem et quietem ac dicti populi nostri tranquillitatem perpetuam diligitis, modis omnibus faciatis. Teste meipso apud Coventriam, primo die Marcii, anno regni nostri xv. Cum igitur dominus noster Rex pro pace et tranquillitate ecclesie et regni ac quiete populi Anglicani, qua a diu extitit exulata, contra suos et regni inimicos se et sua exponat, manu forti vim propulsans iminentem, prout sibi incumbit et est justum, equm, quin potius necessarium esse perpendimus ut ejus subditos in hiis mandatis ad pacis finem animemus. Propter quod vestram fraternitatem hortamur in Christo quatenus mandatum regium tam prudenter tamque diligenter exequi curetis sine mora, quod ex impenso labore pacis beneficium in re publica per Dei graciam valeat procurari. Pro qua felicius impetranda solempnes processiones per totam vestram diocesim in locis solempnibus et aliis ubi populi viget multitudo singulis septimanis, bina vice, quarta videlicet et sexta feria fieri faciatis,

220 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. datis ad hoc indulgenciis prout vobis videbitur oportunum. De die vero recepcionis presencium et quid in premissis, etc. Datum apud Lamhethe, Non. Marcii, anno Domini millesimo CCC vicesimo primo.

April 4.- The Bishop gives to John Walwyn the Prebend of Bullinghope lately held by Adam Murimouth. [1]

PREBENDA DE BOLLYNGHOPE.- Memorandum quod anno Domini millesimo CCC vicesimo primo, Kal. Februarii, apud Herefordiam, contulit dominus magistro Johanni Walweyn, juris civilis professori, prebendam de Bollynghope in ecclesia Herefordensi, vacantem, cum plenitudine juris canonici in eadem, quam nuper tenuit magister Adam Murymouth, canonicus ejusdem ecclesie, et dedit eidem Johanni super collacione hujusmodi suas litteras patentes.

Item idem dominus commisit Capitulo Herefordensis ecclesie, vel Ebdomadario in eadem, induccionem ipsius et assignacionem stalli in choro et loci in Capitulo, secundum consuetudinem ejusdem ecclesie, per litteras sub data apud Bosebury, iiij die mensis Aprilis, anno Domini millesimo CCC vicesimo secundo.

Feb. 23.- The Bishop grants to the Preaching Friars certain lands and houses in Hereford.

CARTA PER DOMINUM CONCESSA FRATRIBUS PREDICATORIBUS HEREFORDENSIBUS.- Omnibus, etc., Adam, etc., salutem, etc. Cum dominus Edwardus, filius regis E., Dei gracia illustris Rex Anglie, per cartam suam feoffamenti dederit et concesserit fratribus de ordine predicatorum omnes terras et omnia tenementa cum pertinenciis quo adquisivit de Philippo de Waleys, clerico, in suburbio Herefordie, habenda et tenenda eisdem fratribus et successoribus suis ad quondam domum pro habitacione fratrum dicti ordinis de novo construendam et ad divina singulis diebus pro anima sua et animabus antecessorum suorum et omnium fidelium defunctorum imperpetuum celebranda: quorum quidem terrarum et tenementorum quedam sunt de feodo nostro et ad nos ut jus ecclesie nostre antedicte racione eschaete pertinere deberent, virtute statuti domini regis nuper contra religiosos provisi, et que Willelmus de la Ferne quondam de nobis tenuit in capite in suburbio Herefordie, que jacent inter tenementa Prioris sancti


[1] This entry is crossed out.

Episcopi Herefordensis. 221

A.D. 1322. Johannis Jerusolimitani in Anglia ex parte una, et venellam que vocatur Vroggelone ex altera, et extendunt se in longitudine a vico qui vocatur Wydemarstrete usque ad burgagium quod fuit quondam Nicholai Yweyn: nos nolentes in aliquo contra id quod in honorem Dei et sancte ecclesie actum est per dominum nostrum, illustrem regem Anglie prefatum, resistere, volumus et concedimus, et pro nobis et successoribus nostris imperpetuum Fol 60. quietum clamamus fratribus ordinis predicti, omnes terras et omnia tenementa predicta cum pertinenciis, habenda et tenenda de nobis, ecclesia, et successoribus nostris eisdem fratribus et successoribus suis juxta formam donacionis predicte, salvis tamen nobis et successoribus nostris ac ecclesie nostre Herefordensi predicte serviciis inde debitis et consuetis. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, die Martis in festo sancte Milburge, anno regni regis Edwardi, filii Regis Edwardi, xv.

Feb. 23.- John de Bristol, Provincial Prior of the Preaching Friars, binds the Order to pay to the Bishop three shillings each year in return for the above grant.

SEQUITUR OBLIGACIO FRATRUM DE REDDITU.- Tenore presencium pateat universis quod nos frater Johannes de Bristollio, Prior provincialis ordinis fratrum predicatorum in Anglia, fratres Symon de Borastone, ejusdem ordinis predicator generalis, Willelmus de Wasseborne, Hugo de Laiccone, et Johannes de Glamorgan, et alii fratres ejusdem ordinis Herefordie existentes, pro nobis, successoribus et ordine nostro, concedimus teneri et per presentes obligari venerabili in Christo domino Ade, Dei gracia Herefordensi Episcopo, et ejus successoribus in tribus solidis annul redditus percipiendis in terris et tenementis que Willelmus de la Verne et successores sui de dicto Episcopo et predecessoribus suis pro tanto annuo redditu tenuerunt a tempore cujus contrarii memoria non existit, in festis Sancti Michaelis et Annunciacionis Sancte Marie pro equalibus portionibus: que terre et tenementa jacent in suburbio Herefordie inter tenementa Prioris Sancti Johannis Jerosolimitani in Anglia ex una parte, et venellam que vocatur Vroggelone ex altera, et extendunt se in longitudine a vico qui vocatur Widemarstrete usque ad borgagium quod fuit Nicholai Ywayn: quas terras et tenementa prefatus Episcopus ad instanciam et rogatum domini nostri, domini Edwardi, filii Regis Edwardi, illustris regis Anglie, nobis ad inhabitandum concessit. Preterea

222 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. nos pro nobis, successoribus nostris, et ordine nostro obligamus predictas terras et tenementa districcioni predicti domini Episcopi et successorum suorum, ita videlicet, quod quocienscunque dictus redditus annuus de aliquo termino aretro fuerit in toto vel in parte, libere liceat predicto domino Episcopo et successoribus suis et ballivis suis dictas terras et tenementa ingredi et districciones capere et easdem retinere quousque de ipso redditu et arreragiis eisdem plenarie fuerit satisfactum. Et nos Prior provincialis predictus sigillum officii nostri presentibus apponimus in fidem et testimonium premissorum. Datum Herefordie, die Martis in festo Sancte Milburge Virginis, anno Domini MCCCxxj, et anno regni Regis Edwardi, filii Regis Edwardi, xv.

Confirmacio concessionis tenementorum facte eisdem fratribus per Capitulum continetur in viij folio sequenti.

April 22.- The Bishop instructs the Dean of Stottesdon to cite Hamo, Vicar of Stottesdon, to show cause why the Abbot and Convent of Shrewsbury, as patrons, should not appoint Walter de Finningham to the Vicarage, since Hamo had totally deserted it.

[Fol. 60b.] CITACIO FACTA CONTRA HAMONEM, VICARIUM DE STOTTESDONE.- Adam, etc., Decano de Stottesdone, salutem. Cum per inquisicionem super vacacione vicarie de Stottesdone ad presentacionem religiosorum virorum Abbatis et Conventus de Salopia, veroram patronorum ejusdem, de Waltero de Fynigham, presbitero, rite factam, et facti evidenciam, constet notorie ipsam vicariam a domino Hamoni, ultimo ibidem vicario, totaliter desertam de jure vacare, vobis committimus et mandamus quatinus dictum Hamonem in prefata ecclesia citetis seu citari faciatis peremptorie et publice, quod compareat coram nobis vel nostro in hac parte commissario in ecclesia parochiali de Bosebury, nostre diocesis, die Jovis proximo post festum Sancti Marci Evangeliste proxime nunc futurum, propositurus et ostensurus canonicum, si quod habeat, quare dictus Walterus ad prefatam vicariam admitti in forma juris non debeat, seu in ejusdem vicarie corporalem possessionem induci, sibique ulterius in hac parte per nos fieri quod juris fuerit et racionis. Quid autem in premissis, etc. Datum apud Bosebury, xxij die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxij.

Episcopi Herefordensis. 223

A.D. 1322. April 21.- The Bishop instructs John Rees, Rector of Dorstone, to enquire whether it be true, as Walter de Hurtesley, the patron, asserts, that Milo de Hurtesley, Rector of Letton, burdened by age and disease, has been for many years absent without license.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO J. REES CONTRA MILONEM, RECTOREM ECCLESIE DE LECTONE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro J. Rees, Rectori ecclesie de Dorstone, nostre diocesis, salutem, etc. Ex parte Walteri de Hurtesleye, patroni ecclesie de Lectone, dicte nostre diocesis, nobis extitit intimatum quod Milo, Rector ecclesie de Lectone predicte, senio et morbo incurabili ac corporis debilitate adeo pregravatur quod ad dicte ecclesie regimen inutilis redditur jam omnino, quodque idem Milo se a dicta ecclesia per multos annos absque nostra licencia, licet sepius ad personalem residenciam in dicta ecclesia faciendam autoritate nostra sub pena canonica fuisset monitus, ipsam ecclesiam habens pro derelicta penitus absentavit. Nos igitur, dicte ecclesie indempnitati animarumque quarum cura in eadem imminet saluti prospicere cupientes, vobis committimus et mandamus quatenus super premissis omnibus et singulis veritatem diligencius inquiratis. Et quod in eisdem inveneritis, etc. Datum apud Bosebury, xxj mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxji, etc.

April 24.- John Rees, Rector of Dorstone, informs the Bishop that he has held an inquiry at Letton, and finds the Rector nonresident, and the benefice derelict, both in its spiritualities and in its temporalities.

CERTIFICATORIUM SUPER PREMISSIS DOMINO TRANSMISSUM.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., suus humilis et devotus J. Rees, Rector ecclesie de Dorstone, obedienciam, etc. Mandatum vestrum nuper recepi in hec verba, Adam, etc., ut supra. Cujus auctoritate mandati ad ecclesiam de Lectone personaliter accessi, et presente dicto Milone et juxta citacionem sibi apud Wytheney factam per Decanum de Webbeleye personaliter comparente, per rectores et vicarios ecclesiarum de Staundone, Monitone, Brokbury, Bredewardyn, Ardesleye, Clyfford, et Malmushulle Gamage, et parochianos dicte ecclesie de Lectone fidedignos super premissis personaliter juratos, diligenter inquisivi, qui dicunt quod dictus Milo senio, et corporis debilitate, ac morbo paralitico incurabili adeo pregravatur quod ad regimen ipsius ecclesie insufficiens

224 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. est omnino, et quod per x annos non resedit in ecclesia antedicta, nec sciunt de aliqua licencia quam eodem tempore obtinuit super non residencia, et quod capellani per vices in eadem celebrantes absque vino et clerico multociens missas celebrarunt, seu verius prophanarunt. Quedam eciam domus dicte rectorie sunt dirrute et consumpte, et cetere omnes ruinose adeo quod dicta rectoria et cura in eadem, tam in spiritualibus quam in temporalibus apparet cuilibet intuenti derelicta, et, quod deterius est, quod parochiani decesserunt absque confessione et extrema unccione propter defectum Rectoris et capellani sui; predictus vero Milo positus ad respondendum judicialiter fatebatur se esse debilem et impotentem ad regimen et onus dicte ecclesie sustinenda, et quod absens fuit a dicta ecclesia per x annos et amplius; dixit tamen quod bone memorie Ricardus, quondam Episcopus Herefordensia, viva voce dispensavit secum super non residencia, set nullas ei litteras concessit. Et sic mandatum vestrum sum reverenter in omnibus executus. Datum apud Lectone, xxiiij die mensis et anni predictorum.

April 27.- The Bishop appoints Richard de Stoke, priest, to be coadjutor to Milo, Rector of Letton.

[Fol. 61.] COADJUTOR DATUS RECTORI ECCLESIE DE LECTONE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Ricardo de Stoke, presbitero, juris civilis professori, salutem, etc. Quia per inquisicionem legitimam nuper auctoritate nostra factam comperimus evidenter quod Milo de Hurtesleye, Rector ecclesie de Lectone, nostre diocesis, senio, morbo incurabili, ac corporis debilitate adeo pregravatur quod dicte ecclesie regimen ab eodem a jam diu est derelictum et neglectum, inutilis et insufficiens redditur jam omnino, nos dicte ecclesie animarumque cure in eadem imminenti ac dicti Rectoris statui providere volentes, de tua fidelitate et prudencia circumspecta plenam in domino fiduciam reportantes, predicto Miloni te coadjutorem deputamus, et administracionem dicte rectorie in spiritualibus et temporalibus, quam ab eodem Rectore auferimus, in forma juris tibi committimus per presentes, revocantes quamcunque firmam de predicta ecclesia quibuscunque absque nostra licencia hucusque factam, ac ipsam exnunc pronunciantes penitus esse nullam. Datum apud Bosebury, xxvij die Aprilis, anno Domini MCCCxxij, etc.

Episcopi Herefordensis. 225

A.D. 1322. April 30.- The Bishop commissions the Archdeacon, the Official, and the Commissary General, to act for him in the matter of James de Baysham's claim to the Church of Munsley.

COMMISSIO FACTA AD INSTANCIAM JACOBI DE BAYSHAM AD ECCLESIAM DE MONSELEYE.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Archidiacono et Officiali nostris Herefordensibus, ac W. nostro in dicti Officialis absencia commissario generali, salutem, etc. In causa et negocio institucionis et destitucionis quo seu quod verti speratur coram nobis inter Jacobum de Baysham, presbiterum, ad ecclesiam de Monesleye presentatum, ex parte una, et Adam de ... [1] dicte ecclesie possessioni incumbentem, ex altera, vobis et unicuique vestrum insolidum vices nostras committimus per presentes, etc. Datum apud Bosebury, ultimo die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxij.

May 16.- John de Lyndewode complains to the Bishop that he resigned the Rectory of Newnham-on-Severn for the purpose of an exchange with Richard de Harlowe, Rector of Elmswell. Whereupon, though the exchange did not take place, the King appointed Richard de Harlowe, and Nicholas de Baa appointed John Russell de Fownhope to Newnham. The Bishop summons the parties interested to show cause why John de Lyndewode should not continue in possession.

CITACIO FACTA CONTRA PRESENTATOS AD ECCLESIAM DE NEWENHAM.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Decano de Foresta, etc. Significavit nobis Johannes de Lyndewode, qui se dicit Rectorem ecclesie de Newenham, nostre diocesis, quod licet ipso dictam ecclesiam fuisset canonice assecutus, ipsamque per non modica tempora possedisset pacifice et quiete, ac hujusmodi ecclesiam ex causa permutacionis cum Ricardo de Herlawe, Rectore ecclesie de Elmeswelle, Norwicensis diocesis, de hujusmodi suis beneficiis faciende, sub certis modo et forma resignasset, videlicet quod tunc demum et non alias resignacio hujusmodi valeret, cum permutacio predicte hinc inde suum obtineret effectum, ejus quidem resignacionis pretextu, dominus noster Edwardus, Dei gracia Rex Anglie illustris, dictum R. de Harlowe, et dominus Nicholaus de Baa, miles, Johannem dictum Russel de Fowehope, se dicte ecclesie patronos pretendentes, ad eandem ecclesiam tanquam vacantem presentarunt. Verumque dicta permutacio suum non sortiebatur effectum, prout nobis constat per litteras venerabilis patris, domini


[1] Space left in MS.

226 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. Dei gracia Norwicensis Episcopi, nobis super hoc directas, sicque dicta ecclesia de N. per dictum Johannem, qui se dicit Rectorem ejusdem, plena existit pariter et consulta, presertim cum hujusmodi resignacio per nos vel auctoritate nostra non fuisset approbata hactenus seu admissa. Quocirca vobis committimus et mandamus quatenus citetis seu citari modis quibus poteritis faciatis peremptorie Ricardum et Johannem dictum Russel, presentatos prefatos, quod compareant coram nobis vel nostro in hac parte commissario speciali, in nostra ecclesia Herefordensi proximo die juridico [Fol. 61b.] post festum sancte Trinitatis ad proponendum et ostendendum canonicum si quod habeant quare, non obstante resignacione predicta, prefatus Johannes de Lyndewode dicta ecclesie de Newenham [1] pristina possessione pacifica minime gaudere debeat, ut est justum, sequestracionemque auctoritate nostra in fructibus et proventibus dicte ecclesie interpositam relaxari, ac ulterius in hac parte non fieri quod exigit ordo juris. Quid autem in premissis, etc. Datum apud Rughford juxta Eboracum, xvj die mensis Maii, anno Domini MCCCxxij.

May 16.- The Bishop cites to appear before him all who may wish to offer objections to the appointment of Hugh de Hereford as Prior of Chirbury. [2]

CITACIO TANGENS ELECCIONEM FACTAM DE FRATRE HUGONE DE HEREFORDIA IN PRIOREM DE CHIRBURY.- Adam, etc., Decano de Pontesbury, salutem, etc. Ex parte religiosorum virorum filiorumque in Christo dilectorum, subprioris et canonicoram monasterii de Chirbury, nostro diocesis, asserencium dicti monasterii prioratum per resignacionem fratris Philippi de Montegomeri, nuper Prioris ejusdem, vacare, eleccio concorditer facta de fratre Hugone de Herefordia, confratre et concanonico suo, nobis per fratrem Walterum de Clyfford, suum eciam concanonicum, extitit presentata. Nos autem volentes juris ordinem, qui in hac parte requiritur, in omnibus observare, vobis committimus et mandamus quatenus in monasterio prioratus predicti proclamari publice faciatis, et eciam in genere citetis seu citari faciatis peremptorie omnes et singulos, si qui sint, qui hujusmodi eleccionem impugnare voluerint, quod compareant coram nobis aut nostro in hac parte commissario speciali, in ecclesia nostra Herefordensi, proximo die juridico post festum


[1] In MS. Newent.
[2] On May 14 the King, at York, had signified to the Bishop the Royal approval or the new appointment (Pat. Rolls).

Episcopi Herefordensis. 227

A.D. 1322. sancte Trinitatis, opposituri et pro termino peremptorio proposituri objectus ac crimina omnia et singula, que contra hujusmodi eleccionis formam observare voluerint personasve eligencium aut electi predictorum. Et quia resignacio supradicta ad nos hactenus non pervenit, et sic per nos minime potuit approbari, citetis eundem fratrem Philippum Priorem quod compareat coram nobis vel dicto nostro commissario, loco et die supradictis, ut super premissa resignacione et ejus causis per eum possimus plenius informari. Quid autem in premissis, etc., ut supra. Datum ut supra.

June 6.- Dispensation for illegitimacy granted to Roger de Marcley, clerk.

DISPENSACIO SUPER DEFECTU NATALIUM ROGERI DE MARCELEYE, CLERICI.- Memorandum quod vj die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij apud Herefordiam, dispensavit dominus cum Rogero de Marcle, clerico, auctoritate apostolica sibi commissa super defectu natalium quem patitur de diacono genitus et soluta, dando eidem super hujusmodi dispensacione suus patentes litteras consuetas.

June 4.- The Bishop instructs the clergy throughout the Diocese to proclaim the sentence of excommunication against the malefactors who had committed outrages in the Bishop's manors of Ross and Upton.

DENUNCIACIO EXCOMMUNICACIONIS PRO DAMPNIS IN MANERIIS DE ROS ET UPTONE.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Capitulo nostre Herefordensis ecclesie, decanatu ejusdem vacante, et eorum commissario, Officiali et commissario nostro, Archidiaconis et eorum Officialibus, decanis, rectoribus, vicariis, presbiteris parochialibus, et aliis quibuscunque ecclesiarum prelatis per nostram civitatem et diocesim constitutis, salutem, etc. Perturbatores ecclesisaticarum libertatum et jurium eo propensius convenit coerceri quo eorum malicia impunita in detrimentum ecclesie et cleri opprobrium redundaret. Cum igitur notorium sit et manifestum quod quidam iniquitatis filii, sue salutis immemores, instinctu quodam diabolico ausuque nefario, maneria nostra de Ros et Uptone, nostre diocesis, preter et contra voluntatem nostram seu ministrorum nostrorum dudum ingressi fuerunt, boves, oves, et alia animalia abduxerunt, frumentum, avenas, et alia bona ibidem inventa violenter contra libertatem ecclesiasticam asportarunt, et hiis injuriis non contenti,

228 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. in nemoribus ecclesie Herefordensis ad dicta maneria pertinentibus copiosam multitudinem arborum inibi crescencium per xv dies vel circiter ad carbones in puteis variis ad hoc dispositis incendio [Fol. 62.] redegerunt, quos pro eorum dampnabili libito distraxerunt, in nostri et ecclesie dampnum non modicum et gravamen, animaram periculum, et grave scandalum aliorum, sentenciam majoris excommunicacionis contra hujusmodi violatores latam, ipso facto dampnabiliter incurrendo, in qua quidem sentencia hactenus perseverarunt animo indurato et adhuc perseverare non metuunt sic ligati: quocirca vobis omnibus et singulis, in virtute obediencie firmiter injungendo mandamus quatinus predictos malefactores omnes et singulos, cujuscunque condicionis vel status existent, qui dampna predicta nequiter perpetrarunt, ac omnes eisdem malefactoribus consilium, auxilium, vel consensum prebentes, seu eorum in hac parte fautores in dictam majoris excommunicacionis sentenciam, in consistoriis et capitulis et aliis quibuscunque congregacionibus et convocacionibus publicis et in omnibus et singulis ecclesiis nostre civitatis et diocesis, diebus Dominicis et festivis intra missarum sollempnia, cum major affuerit cleri et populi multitudo, pulsatis campanis, candelis accensis et extinctis, cruce erecta, publice et solempniter denuncietis et denunciari faciatis in genere incidisse: a denunciacione hujusmodi non cessantes donec a nobis aliud habueritis in mandatis. Datum apud Sugwas, iiij die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij.

June 10.- The Bishop informs the King that he has confirmed the election of Hugh de Hereford to be Prior of Chirbury. Mandate to induct. [1]

LITTERA MISSA REGI DE CONFIRMACIONE ELECTI DE CHIREBURY.- Excellentissimo principi ac suo domino reverendo, domino Edwardo, Dei gracia illustrissimo Regi Anglie, domino Hibernie, et Duci Aquitanie, Adam, etc. Vestra noverit celsitudo quod nos eleccionem in ecclesia conventuali de Chirebury, nostre diocesis, nuper factam de religioso viro, fratre Hugone de Herefordia, canonico ejusdem ecclesie in Priorem electo, quam invenimus celebratam, duximus canonice confirmandam. Altissimus, etc. Datum apud Sugwas, x die Junii, anno Domini MCCCxxij.


[1] The King, on June 20, instructs John Welwyn, eschaetor beyond Trent, to restore the temporalities to the new Prior, "Adam, Bishop of Hereford, having confirmed the election" (Pat. Rolls).

Episcopi Herefordensis. 229

A.D. 1322. INDUCCIO.- Adam, etc., dilecto filio, Decano de Pontesbury, salutem, etc. Quia eleccionem celebratam per religiosos viros, canonicos ecclesie conventualis de Chirebury, nostre diocesis, de religioso viro, fratre Hugone de Hereforde in Priorem suum electo, in forma juris duximus confirmandam, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatenus eundem fratrem Hugonem in corporalem possessionem prioratus ejusdem ac jurium et pertinenciarum ipsius inducatis, et inductum, si necesse fuerit, defendatis, stallum in choro et locum in capitulo et alia secundum consuetudinem ecclesie predicte assignantes eidem. Datum ut supra.

June 8.- The Bishop instructs the Official to enquire whether the election to Chirbury had been duly and canonically made.

COMMISSIO FACTA OFFICIALI AD EXAMINANDUM NEGOCIUM ELECCIONIS DE CHIRBURY ET CONFIRMANDUM.- Adam, etc., R. de Vernon, Officiali nostro, salutem, etc. Ad examinandum negocium eleccionis facto de religioso viro, fratre Hugone de Herefordia, in Priorem Monasterii de Chirbury, nostre diocesis, ac hujusmodi eleccionem, si eam rite et canonice factam inveneritis, confirmandam, vobis committimus vices nostras, etc. Datum apud Sugwas, viij die Junii, anno Domini supradicto.

June 11.- Dispensation to Richard, son of William ap Rees, that, though illegitimate, he may receive the first tonsure.

DISPENSACIO CUM ILLEGITIMO AD PRIMAM TONSURAM.- Adam, etc., dilecto filio, Ricardo, filio Willelmi ap Rees, litterato de nostra diocesi oriundo, salutem, etc. Tue devocionis precibus inclinati, ut promoveri valeas ad tonsuram clericalem, quam tibi conferimus non obstante defectu quem pateris de soluta, tecum auctoritate diocesana tenore presencium dispensamus. In cujus rei, etc. Datum apud Sugwas, xj die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij.

A.D. 1320. June 13.- Confirmation by the Bishop of the institution (by the Official, during the Bishop's absence abroad) to the Church of Westbury-on-Severn of William Russell de Fownhope, who, being Rector of Madeley, had exchanged with William Hodynet, Rector of Westbury.

[Fol. 62b.] CONFIRMACIO INSTITUCIONIS FACTE PER OFFICIALEM MAGISTRO W. DE FOWEHOPE DE ECCLESIA DE WESTBURY.- Noverint universi

230 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. has litteras inspecturi quod nos, Adam, etc., quandam commissionem per nos confectam ac litteras quasdam per discretum virum, magistrum R. de Vernoun, nostrum nobis time in remotis agentibus vicarium in spiritualibus generalem habentem specialem potestatem ad infrascripta confectas sub tenoribus inspeximus infrascriptis:- Universis, etc., Ricardus de Vernoun, canonicus Herefordensis, ac venerabilis patris, domini Ade, etc., Officialis, ipsoque patre in remotis agente in spiritualibus vicarius generalis, salutem in eo quem peperit uterus virginalis. Noverit universitas vestra quod comparuerunt coram nobis in camera venerabilis patris, domini Episcopi supradicti, discreti viri, magister Willelmus de Fowehope, Rector ecclesie de Madeleye, et dominus Willelmus Hodynet, Rector ecclesie de Westbury, in foresta de Dene, Herefordensis diocesis, iidem Rectores ex mutuo consensu eorundem suas ecclesias predictas adinvicem permutare volentes ipsas ecclesias in manus nostras personaliter resignarunt sub hac forma: Ego, Willelmus de Fowehope, Rector ecclesie de Madeleye, ipsam ecclesiam meam causa permutacionis cum ecclesia de Westbury in foresta de Dene, Herefordensis diocesis, resigno in manus vestras, magister Ricarde de Vernoun, venerabilis patris, domini Ade, etc., officialis, etc.

Item Ego, Willelmus Hodynet, Rector ecclesie de Westbury in foresta de Dene, ipsam ecclesiam meam, causa permutacionis cum ecclesia de Madeleye, Herefordensis diocesis, resigno in manus vestras, Ricarde de Vernoun, venerabilis patris, domini A., etc., Officialis, etc. Quas quidem resignaciones nos, Officialis et vicarius generalis supradictus, ex certis et legitimis causis coram nobis allegatis et probatis quas decrevimus fore legitimas, vocatis quorum interest, approbamus ac ipsas pro legitimis admittimus, et ipsas ecclesias predictas vacare pronunciamus modo et condicione prenotatis. Et ad majorem hujusmodi rei cautelam presentes litteras inde confectas scribi et publicari mandavimus per notarium publicum infrascriptum tenorem nostre commissionis continentes et sigilli officialitatis ecclesie Herefordensis quo utimur fecimus appensione muniri. Data et acta sunt hec loco quo supra, anno ab Incarnacione Domini MCCCxx, indiccione iij, pontificatus sanctissimi patris et domini nostri domini Johannis Pape XXII anno quarto, mensis Aprilis die secunda, presentibus discretis viris, Johanne de Barewe, cive Herefordensi, et domino Waltero Carles, Rectore ecclesie de Bradeweye, Wigorniensis diocesis, testibus,

Episcopi Herefordensis. 231

A.D. 1320. etc. Tenor vero commissionis de qua supra fit mencio talis est, Adam, etc., venerabili viro filioque in Christo dilecto, magistro Ricardo de Vernoun, etc. Quia nos de mandato domini nostri Regis, etc., omnia ut supra in commissione anterioris date, videlicet Londoniis, xix die mensis Februarii, anno Domini MCCCxviij, etc. Et ego, Hugo de Thornhagh, clericus Eboracensis diocesis, sacri Romani Imperii auctoritate notarius publicus omnibus et singulis premissis unacum testibus supradictis, anno, indiccione, pontificatu, mense, die, et loco prenotatis sic, ut premittitur, factis interfui, et ea sic fieri vidi et audivi, ac de mandato domini Officialis et vicarii generalis antedicti premissa unacum commissione premissa omni suspicione falsi carente, magno et integro sigillo predicti domini Episcopo michi precognito signata, scripsi et in hanc publicam formam redegi, signoque meo consueto signavi rogatus.- Ricardus de Vernoun, venerabilis patris, domini A., etc., ab eodem patre ad instituendum et destituendum habens potestatem, dilecto nobis in Christo, magistro Willelmo Rossel de Fowehope, presbitero, salutem, etc. Ad ecclesiam de Westbury, Herefordensis diocesis, ex causa permutacionis vacantem, ad quam per dominum Nicholaum de Baa, militem, verum ejusdem ecclesie patronum, presentatus existis, te caritatis intuitu admittimus, et Rectorem canonice instituimus in eadem. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, v die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxx. Nos igitur Episcopus supradictus, causas permutacionis et resignacionum predictarum necnon et absolucionum a cura et regimine per vicarium nostrum predictum hinc inde factarum ex habundanti examinantes, quia invenimus ipsas causas racionabiles et legitimas, predictas resignaciones et earum admissiones, absoluciones a cura et regimine, necnon ipsam permutacionem auctoritate nostra factam, et ejus causas tanquam legitimas, ac instituciones, et in corporalem possessionem inducciones ex causis premissis hinc inde secutas, ex certa nostra sciencia approbamus, etc. In quarum, etc. Datum apud Sugwas, xiij die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij, etc.

A.D. 1322. June 3.- Three Royal Briefs instructing the Sheriff to summon to trial at York the malefactors who had committed outrages in the Bishop's Manors of Ross and Upton.

[Fol. 63.] BREVIA CONTRA MALEFACTORES IN MANERIIS DE ROS ET DE UPTONE ET IN BOSCO.- Edwardus, etc., Vicecomiti Herefordensi

232 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. salutem. Si Adam, Herefordensis Episcopus, fecerit te securum de clamio suo prosequendo, tunc pone per vadium et salvos pleggios Willelmum de Baisham, Ricardum Irby, magistrum Stephanum le Keu, Willelmum le Irmongare, Johannem de Pultone, Johannem Marky, Willelmum Marky, Walterum Buffard, Adam Smart, Johannem le Porter, Johannem le Walsh, Ricardum Pani, Thomam Irby, Hugonem Hathewy, Hugonem le Coc, Willelmum filium Philippi, Willelmum Jourdan, Walterum Waties, Willelmum Waties, Adam Boldray, Walterum de Oke, Adam Paty, Adam de Berewe, Willelmum de Reodhale, Galfridum Schayt, Phillippum Seen, Johannem de Donyntone, et Willelmum de Lodebroke, quod sint coram Justiciariis nostris apud Eboracum a die sancti Johannis Baptiste in xv dies, ostensuri quare vi et armis bona et catalla ipsius Episcopi ad valenciam centum librarum apud Ros inventa ceperunt et asportaverunt, et alia enormia ei intulerunt, ad grave dampnum ipsius Episcopi et contra pacem nostram. Et habeas ibi nomina plegorium, etc. Teste me ipso apud Rothwelle, tercio die Junii, anno regni nostri quintodecimo.

Edwardus, etc., Vicecomiti Herefordensi salutem. Si Adam, Herefordensis Episcopus, fecerit te, etc., tunc pone per vadium et salvos pleggios, Ricardum Irby, Thomam Irby, Walterum de Oke, Adam Boldray, Hugonem Hathewy, Willelmum de Baisham de Ponshull, Johannem le Walsh, Willelmum de Rudhale, et Johannem le Porter, quod sint coram Justiciariis nostris apud Eboracum a die sancti Johannis Baptiste in xv dies, ostensuri quare vi et armis arbores ipsius Episcopi apud Ros nuper crescentes succiderunt, et maeremium inde, necnon et alia bona et catalla sua ad valenciam centum librarum ibidem inventa ceperunt et asportaverunt, et alia enormia ei intulerunt ad grave dampnum ipsius Episcopi et contra pacem nostram, etc. Et habeas, etc. Teste ut supra.

Edwardus, etc., Vicecomiti Herefordensi salutem. Si Adam, Herefordensis Episcopus fecerit, etc., tunc pone per vadium, etc. Ricardum Irby, etc., ut supra, quod sint coram Justiciariis nostris, apud Eboracum a die sancti Johannis Baptiste in xv days, ostensuri, quare vi et armis duos equos, duodecim boves, et ducentas et quadraginta oves ipsius Episcopi, precii quadraginta librarum, apud Uptone Episcopi inventas ceperunt et abduxerunt, et alia bona et catalla sua ad valenciam quadraginta librarum ibidem inventa, ceperunt et asportaverunt, et alia enormia ei intolerunt, ad grave

Episcopi Herefordensis. 233

A.D. 1322. dampnum, etc., et contra pacem nostram, etc. Et habeas ibi, etc. Teste ut supra, etc.

June 18.- The Bishop instructs William de Fownhope, Rector of Westbury, to act for him in the matter of a dispute as to the Church of Hopton Wafers between William de Scheynestone, presented by the Abbot and Convent of Wigmore, and William de Moreton, who at present has possession.

[Fol. 63b.] COMMISSIO PRO PRESENTATO AD ECCLESIAM DE HOPTONE WAFER.- Adam, etc., dilecto filio, magistro W. de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, nostro in Officialis nostri absencia commissario generali, salutem, etc. Ad cognoscendum in causa seu negocio que vel quod vertitur seu verti speratur inter Willelmum de Scheynestone, clericum, presentatum ad ecclesiam de Hopton Wafre per religiosos viros, Abbatem et Conventum de Wiggemore, ex parte una, et Willelmum de Morton, possessioni ejusdem ecclesie incumbentem ex altera, et fine debito terminandum, vobis tenore presencium committimus vices nostras, etc. Datum apud Bosbury, xviij die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij.

June 18.- The Bishop of Hereford asks the Bishop of Worcester to proclaim the sentence of excommunication pronounced against Reginald de Munslow, clerk, for violence against William de Wygintone; since Reginald is said to have transferred himself to the Diocese of Worcester.

REQUISICIO FACTA EPISCOPO WIGORNIENSI OPTENTU MUTUE VICISSITUDINIS.- Reverendo in Christo patri, domino Thome, Dei gracia Wygorniensi Episcopo, Adam, etc. Ad curam pertinet pastoralem secundum canonicas sancciones excommunicatorum nomina tam vicinis Episcopis quam parochianis suis pariter indicare et publice nunciare, ut ex hoc magis censura ecclesiastica timeatur, et communionis periculum evitetur, contumacie vicium reprimatur, et excommunicati, dum ab aliis vitantur, rubore suffusi ad humilitatis graciam et reconciliacionis effectum facilius inclinentur. Quia igitur Reginaldus de Munselowe, clericus nostre diocesis, cui dudum a sentencia majoris excommunicacionis, qua pro violenta manuum injeccione in Willelmum de Wygintone, acolitum, familiarem nostrum, coram altari capelle nostre de Bosebury, involutus exstiterat, absoluto in virtute juramenti prestiti duximus injungendum, ne extunc in eundem Willelmum vel alium

234 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. quemcunque clericum seu religiosum, nisi in casu a jure permisso, manus iniceret violentas, propter iteratam violentam manuum injeccionem in eundem Willelmum in majoris excommunicacionis sentenciam a canone latam se confessus est coram nobis dampnabiliter incidisse, petens, ut credebamus, in spiritu humilitatis a dicta excommunicacionis sentencia se absolvi, beneficium absolucionis sibi per nos oblatum temere respuens, juramentum de parendo mandatis nostris et ecclesie ab eo exactum prestare contumaciter recusavit, claves ecclesie contempnendo in anime sue periculum et scandalum aliorum, paternitatem vestram requirimus et rogamus mutue vicissitudinis optentu quatenus eundem Reginaldum, qui se ad vestram diocesim dicitur transtulisse, in ecclesiis vestre civitatis et diocesis denunciari faciatis publice solempniter in hujusmodi excommunicacionis sentenciam incidisse, quousque absolucionis graciam in forma juris meruerit optinere, mandantes eum, si placet modis quibus poteritis, peremptorie citari quod compareat personaliter coram nobis vel nostro in hac parte commissario speciali in ecclesia nostra Herefordensi proximo die juridico post festum sancti Johannis Baptiste super perjurio, sacrilegio, et aliis sibi ex officio obiciendis correccionem et salutem anima sue tangentibus responsurus et corporaliter juraturus, ulteriusque facturus et recepturus quod justitia suadebit. Et quid in premissis duxeritis, etc. Datum apud Bosebury, xviij die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij.

June 1.- Royal Brief informing the Bishop that inspection of the Chancery Rolls proves that the presentation to a prebendal portion in the Church of Castle Holdgate belongs to Alina Burnell.

BREVE PRO ALINA BURNEL.- Edwardus, etc., venerabili in Christo patri, Ade, etc. Constat nobis per inspeccionem rotulorum Cancellarie nostre quod advocacio porcionis ecclesie de Castelholgod post mortem Edwardi Burnel defuncti, qui de nobis tenuit in capito, assignata fuit Aline, qua fuit uxor predicti Edwardi, habenda in dotem ipsam de advocacionibus ecclesiarum qua fuerunt ejusdem Edwardi die quo obiit secundum legem et consuetudinem regni nostri contingentem. Et hec vobis significamus ut quod vestro incumbit officio super presentacione facta ad dictam porcionem ecclesie predicte consultus facere valeatis. Teste me ipso apud. Rothewelle primo die Junii, anno regni nostri quintodecimo.

Episcopi Herefordensis. 235

A.D. 1322. June 13.- The Archbishop sends to the Bishop letters of the Pope pronouncing excommunication against all who should dare to act against the King, and releasing from their oath any who have been induced to swear to join in destroying the Despensers. The Bishop is to cause these letters to be read in all the Churches of the Diocese.

[Fol. 64.] MANDATUM ARCHIEPISCOPI CONTINENS LITTERAS APOSTOLICAS PRO DOMINIS H. ET H. DISPENSARE.- Walterus, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, etc., venerabili fratri, domino Ade, etc. Litteras apostolicas ex parte domini nostri Edwardi, Anglorum Regis illustris, oblatas ij Idus Junii, seriem qua sequitur recepimus continentes:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus, Archiepiscopo Cantuariensi et Wyntoniensi et Eliensi Episcopis, salutem et apostolicam benediccionem. Personam carissimi in Christo filii nostri Edwardi, Regis Anglia illustris, ejusque regnum inclitum ea dileccionis sinceritate prosequimur, ut suum dictique regni statum a guerrarum fluctubus liberum et a discriminibus turbacionum immunem paternis desideriis affectantes, ad procurandum tranquillitatem et quietem illius, oportunum Apostolice Sedis favorem, quantum cum Deo possumus, liberaliter inpendamus, quatinus Rex ipse securitate sibi ab insidiis emulorum indulta utilitatibus propriis liberius possit intendere, seque ad sumendum negotium terre sancte nostris precordiis non mediocriter insistens, ad quod idem Rex, ut asserit, ferventer anelat, habilius valeat preparare. Cum itaque, sicut displicenter audivimus, nonnulli nobiles et magnates Regem ipsum et regnum Anglie ac terram suam Hibernie invadere ausu nitantur illicito, nos eorum in hac parte conatibus oportunis obviare remediis cupientes, et ad id expedire censentes spiritualem gladium exerceri, in omnes et singulos, cujuscunque sint preeminencie, dignitatis, aut status, qui Regem, ipsum regnum et terram predictam, ut premittitur, cum armis vel sine armis invadere presumpserint, vel alias invasoribus ipsis, ut premittitur, in pecunia, equis, armis, vel aliis illicito modo prestiterint auxilium, consilium, vel favorem publicum vel occultum, excommunicacionis sentenciam promulgamus, quam a die publicacionis ejus suum effectum volumus optinere, et a qua eos sine speciali mandato Sedis Apostolice, nisi forsan in mortis articulo, prohibemus absolvi, in quo si fuerint absoluti, et ipsos contigerit sanitati restitui, nisi satisfecerint infra mensem, eadem sentencia ligare volumus eo ipso. Quocirca fraternitati vestre per apostolica scripta mandamus quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos

236 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. vel per alium seu alios hujusmodi excommunicacionis sentenciam, ubicunque expedire videritis, et precipue in locis maritimis seu mari vicinis sic frequenter et solempniter publicetis, quod verisimile sit quod sentencia hujusmodi ad nobiles et magnates et alios pervenerit supradictos, nec ipsi possint ignoranciam vel excusacionem pretendere, quod sentencia ipsa non pervenerit ad eosdem, cum taliter extiterit publicata: non obstantibus si alicui vel aliquibus sub quacunque forma vel concepcione verborum a Sede Apostolica sit indultum quod excommunicari non possint per litteras Sedis ejusdem non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mencionem, et qualibet alia dicte Sedis indulgencia generali vel speciali cujuscunque tenoris vel expressionis existat, per quam effectus presencium impediri possit vel quomodolibet retardari. Datum Avinione, iij Non. Maii, Pontificatus nostri anno sexto. Item:- Johannes Episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus, Cantuariensi et Eboracensi Archiepiscopis, ac dilecto filio Rogero, Electo Coventriensi et Lichfeldiensi, salutem et apostolicam benediccionem. Significavit nobis carissimus in Christo filius noster Edwardus, Rex Anglie illustris, quod nonnulli de regno suo Anglie in destruccionem dilectorum filiorum, nobilium virorum, Hugonis le Despenser, senioris, et Hugonis le Despenser, filii ejus, indebite conspirantes, se ad destruccionem hujusmodi processuros juramentis corporaliter prestitis firmaverunt, ex quibus in eodem regno multa et gravia provenerant pericula, et innumera et dispendiosa scandala sunt secuta, et nisi celeriter occurratur, possent forte subsequi graviora. Nos igitur considerantes attencius quod hujusmodi juramenta nedum temeraria, set eciam illicita fuisse noscuntur, cum in divine majestatis redundent offensam, et in dicti Regis, ad quem dictorum Hugonis, patris, et Hugonis, filii ejus, correccio et punicio, si sic conspirantes in aliquo offenderant, pertinet, fuerint attemptata, ac volentes periculis et scandalis, dispendiis et jacturis hujusmodi, paterne diligencie studiis obviare, dicti Regis supplicacionibus inclinati discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus quatinus vos et quilibet vestrum per vos vel per alium seu alios juramenta hujusmodi quatenus processerunt de facto relaxare, ac nichilominus irrita nunciare nostra auctoritate curetis, injuncto eis qui juramenta talia prestiterunt quod de jure fuerit injungendum. Datum Avinione, iij Non. Maii, [Fol. 64b.] Pontificatus nostri anno sexto. Et licet ad execucionem debitam premissorum totis animi desideriis ob sancte Sedis Apostolice

Episcopi Herefordensis. 237

A.D. 1322. reverenciam intendamus viriliter, ut tenemur, eo tamen forcius ad premissa exequenda reputamus nos astrictos, quo dominus noster Rex suis super hoc nobis directis apicibus corditer expectavit, ut predicta mandata apostolica per omnes provincie nostre partes mandaremus et faceremus cum tanta celeritate ubilibet publicari, quod ante inicium progressus sui contra Scotos premissa ad noticiam pervenire valeant singulorum. Vestre igitur fraternitati apostolica auctoritate firmiter injungendo committimus et mandamus quatinus predicta mandata et contenta in eisdem in ecclesia vestra cathedrali et ceteris ecclesiis vobis subjectis ac locis aliis publicis absque more tardidate cujuscunque per dies dominicos et festivos ac alios, prout vobis videbitur receptis presentibus, per vos et per alios taliter publicare curetis quod contenta in mandatis apostolicis ad omnium vestre diocesis noticiam, ut premittitur, valeant devenire, et neminem lateant verisimiliter in eadem. Ceterum quia dominos noster Rex pro defensione ecclesie Anglicane ac regni sui et incolarum ejusdem contra insultus et insidias Scotorum, qui ad invasionem regni et ipsius dissipacionem totis viribus jam insistunt, agminibus bellicis ad hoc dispositis pro repulsione eorundem preparat se in dies, vobis injungimus arctius et mandamus quatinus pro ipso domino Rege contra inimicos hujusmodi et rebelles cum armata potencia in proximo profecturo per populum vobis subjectum, processionibus solempnibus bis per ebdomadam, quarta videlicet et sexta feria, per vos indictis, apud pacis auctorem preces assiduas procuretis effundi, ut hiis mediantibus ex divina dispensacione pacis tranquillitas obveniat, et domino nostro Regi contra inimicos hujusmodi triumphus accedere valeat gloriosus. De die vero recepcionis presencium et quid in premissis, etc., citra festum sancti Jacobi Apostoli distincte et aperte curetis reddere cerciores, etc. Datum apud Lamhethe, Idibus Junii, anno Domini millesimo CCC vicesimo secundo.

June 25.- The Bishop commissions Richard de Vernon, the Official, and Thomas de Pembridge, the Treasurer, to act for him in appointments to Benefices.

COMMISSIO AD CONFERENDA BENEFICIA.- Adam, etc., venerabilibus viris, filiis in Christ dilectis, magistro Ricardo de Vernoun, juris canonici professori, canonico nostre Herefordensis ecclesie, Officiali nostro, et domino Thome de Penebrugge, Thesaurario ejusdem ecclesie, salutem, etc. Ad conferendum personis ydoneis beneficia

238 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. quecunque cum cura vel sine cura ad nostram collacionem qualitercunque devoluta, seu devolvenda, eciam si prebende existent et ad inducendum vel induci faciendum personas hujusmodi quibus ea contuleritis in corporalem possessionem beneficiorum ipsorum, liberam vobis conjunctim aut uni vestrum divisim concedimus facultatem, vicesque nostras committimus, etc. Datum apud Prestebury, xxv die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij, etc.

June 26.- The Bishop commissions the Chaplain of Ruwardine to enquire whether Adam Brian, who had received Christian burial, had died excommunicate.

COMMISSIO AD INQUIRENDUM SI ADAM BRIAN EXCOMMUNICATUS DECESSIT.- Adam, etc., capellano parochiali capelle de Luwardyn nostre diocesis, salutem, etc. Nuper ex relatu quorundam fidedignorum intelleximus quod Adam Brian propter dampna, transgressiones, et injurias notorie per ipsum Adam in bosco nostro de Ros illatas, sentencia excommunicacionis majoris a sanotissimis patribus et nostris predecessoribus contra hujusmodi malefactores promulgata, involutus decessit, quodque idem Adam sic notorie excommunicatus contra canonica instituta, beneficio absolucionis non obtento, ecclesiastice est traditus sepulture. Cum igitur excommunicatorum corpora ecclesiastice sepulture tradita, si ab aliorum corporibus discerni poterunt, exhumari debent, et procul ab ecclesiastica sepulture jactari, vobis mandamus quatinus super omnibus et singulis premissis, et an dictus Adam vivens de hujusmodi dampnis illatis vere penitens reconciliacionem petierit inquiratis diligencius veritatem. Et quid in premissis, etc. Datum apud Prestebury, xxvj die Junii, anno Domini supradicto.

July 4.- The Bishop consents to act as arbitrator in the dispute between William de Scheynestone and William de Morton, portionist in Castle Holdgate, as to the Church of Hopton Wafers.

[Fol. 65.] LITTERA MISSA DOMINO W. DE MORTONE, PORCIONARIO DE HOLEGOD.- Adam, etc., dilecto filio, Willelmo de Mortone, porcionario in ecclesia de Castro Holegode, salutem, etc. Quia placet tibi et Willelmo de Cheynstone, presentato ad ecclesiam de Hoptone Wafre, quod lis mota inter te et dictum Willelmum super eadem ecclesia, ordinacionis nostre compendio pocius quam judiciali

Episcopi Herefordensis. 239

A.D. 1322. strepitu et dispendio sopiatur, nos volentes animarum saluti consulere, et utriusque partis indempnitati prospicere, ne frustra vexentur laboribus et expensis, parati sumus partibus in nostra presencia constitutis et plenius auditis super premissis deliberacione previa ordinare. Et ideo dicto Willelmo denunciari fecimus quod sit coram nobis apud Prestebury hac instanti die Lune proxima, post festum Translacionis sancti Thome, nos de jure suo plenius informaturus et ordinacionem nostram auditurus, et eidem ut justum fuerit, pariturus. Et id ideo tibi tenore presencium intimamus. Datum sub nostro privato sigillo apud Prestbury, die Martis in Octaba Apostolorum Petri et Pauli.

July 16.- Confirmation by the Bishop of a grant by the Chapter of the Churches of Diddlebury and Long Staunton to Richard de Vernon ad firmam for his life, at a rental of £60 a year.

CONFIRMACIO DATA OFFICIALI HEREFORDENSI DE FIRMA DE DODLEBURY ET LONGESTAUNTONE.- Universis sancte matrix ecclesie filiis, ad quorum noticiam littere presentes pervenerint, Adam, etc. Noverit universitas vestra nos inspexisse litteras dilectorum filiorum, Capituli nostre Herefordensis ecclesie, decanatu ejusdem vacante, tenorem qui sequitur continentes:- Anno Domini MCCCxxij et regni Regis Edwardi, filii quondam Regis E., xv, mense Junio, die Jovis in festo nativitatis beati Johannis Baptiste, nos Capitulum ecclesie Herefordensis, ipsius decanatu vacante, habitis tractatu et deliberacione plenariis in communi inter nos, ecclesieque nostre utilitate considerata, ejus nomine, nostro, et singulorum concanonicorum nostrorum presencium et futurorum, residencium et nonresidencium, in loco Capitulari ecclesie nostre Herefordensis, damus, concedimus, et tradimus presenti scripti tenore venerabili viro, fratri et concanonico nostro, magistro Ricardo de Vernoun, juris canonici professori, presenti et recipienti ad censum annuum, firmam sive locacionem, ad totam vitam ejusdem, ecclesias nostras de Dodlebury et Longestauntone, in comitatu Salopsire, Herefordensis diocesis, nobis et dicte ecclesie nostre ab olim appropriatas, et in usus proprios existentes, habendas et tenendas cum fructibus, redditibus, proventibus, et obvencionibus, et ceteris suis juribus et pertinenciis universis, pro lx libris sterlingorum ponderis et monete legalis annuatim ab eodem magistro Ricardo, ecclesie et Capitulo, nobis et nostris successoribus, terminis subscriptis in ecclesia Herefordensi solvendis, in festis Purificacionis beate Marie, xx

240 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. marcas, sancti Ethelberti xx marcas, Apostolorum Petri et Pauli xx marcas, et sancti Laurencii xxx marcas. Nosque Capitulum, canonici, et successores nostri prefatas ecclesias de Dodlebury et Longestauntone cum fructibus, etc., ad terminum vita predicti magistri Ricardi pro solucione census et pecunie antedicte, eidem contra quoscunque cujuscunque dignitatis, status, preeminencie, et condicionis warantizabimus, etc., nostris sumptibus et expensis, quecunque onera ordinaria, extraordinaria, personalia, et realia supportantes. Damus eciam et concedimus eidem magistro Ricardo, nomine ecclesie, Capituli, et canonicorum predictorum, potestatem et liberam administracionem pro premissis agendi, defendendi, in animas nostras quecunque juramenta licita prestandi, et alia in judiciis et extra omnia et singula faciendi, que merita causarum et oportunitas negociorum contingere poterunt et contingent. Et si qua ab eisdem ecclesiis de Dudlebury, Longestauntone, antea alienata, distracta, collapsa, diruta, seu ab aliquibus detenta, ad jus et proprietatem earundem ecclesiarum et earum pertinencium restitui procuraverit infra terminum census et firma predictorum suis sumptibus et labore, eadem recuperata damus et concedimus sub tradicione predicta pro pecunia antedicta eidem magistro Ricardo usque ad terminum predictum in recompensacionem hujusmodi procuracionis. Et ego, Ricardus de Vernoun predictus, cancellarius, ipsarum ecclesiarum de Dudlebury et Longestauntone domos, terras, possessiones, et jura earum, durante censu et firma predictis, in adeo bono statu quo as receperim conservabo et dimittam. Obligo eciam me, heredes, executores, omnes terras et tenementa, et possessiones meas, prebendam et communam michi debitam in ecclesia Herefordensi, ad satisfaccionem dictarum lx librarum loco et terminis antedictis, et ad omnia et singula per me dicta districcioni et coercioni dicti Capituli et cujuslibet judicis ecclesiastici et secularis. In cujus rei testimonium, etc. Nos igitur attendentes dacionem, concessionem, et tradicionem predictas per ipsius magistri Ricardi fidelitatem et industriam fore nostre ecclesie Herefordensi dante Domino profuturas, ipsas auctoritate pontificali tenore presencium confirmamus, salvo tamen nobis et successoribus nostris in ecclesiis memoratis jure episcopali et nostre predicte ecclesie dignitate. In cujus rei, etc. Datum apud Prestbury, xvj die Julii, anno Domini MCCCxxij, etc.

Episcopi Herefordensis. 241

A.D. 1322. July 16.- The Bishop, since he has in accordance with a Papal mandate collated John de Lugwardine to the prebendal portion in the Church of Bromyard vacant by the death of Richard de Dunre, issues a mandate to induct.

COMMISSIO PRO MAGISTRO JOHANNE DE LUGWARDYN.- Salutem, etc. Quia nos de mandato apostolico magistrum Johannem de Lugwardyn virtute gracie apostolice sibi facto ad porcionem vacantem in ecclesia de Bromyard per mortem magistri Ricardi de Dunre duximus admittendum, et ipsam eidem ex habundanti, quatinus ad nos collacio pertinet, contulimus jure nostro, tibi committimus et mandamus quatinus dictum magistrum Johannem, seu magistrum Th. de Gynes, et dominum Walterum, Rectorem ecclesie de Stokelacy, procuratores ipsius, seu eorum alterum nomine dicti Johannis in corporalem possessionem dicte porcionis cum suis juribus et pertinenciis inducas, etc. Datum apud Prestbury, xvj die Julii, anno Domini MCCCxxij.

June 25.- The Bishop commissions Richard de Vernon and Thomas de Pembridge to take charge of the spiritualities of the See, while he himself is absent from the Diocese.

[Fol. 65b.] COMMISSIO.- Adam, etc., venerabilibus viris, filiis in Christo dilectis, magistro Ricardo de Vemoun, juris canonici professori, canonico nostre Herefordensis ecclesie, Officiali nostro, et domino Thome de Penebrugge, thesaurario ejusdem ecclesie, salutem, etc. Quia nos certis de causis extra diocesim nostram agentes administracionem spiritualium ad presens intendere non valemus, de vestra fidelitate et industria plenam in Domino fiduciam reportantes, vos conjunctim et divisim vicarios nostros in spiritualibus ordinamus et constituimus per presentes, ac vobis et alteri vestrum conjunctim et divisim ad inquirendum, corrigendum, et puniendum subditorum nostrorum excessus, et eosdem, prout jus exigit, a beneficiis, etc., ad collacionem nostram qualitercunque spectantibus, eciam si in nostra ecclesia cathedrali vel extra eam existant, amovendos et destituendos, ac ipsa beneficia auctoritate nostra personis ydoneis conferendo vel personas hujusmodi ab aliis presentatas ad quecunque beneficia admittendas et instituendas, etc., necnon ad acceptandum resignaciones hujusmodi beneficia optinencium canonice faciendas, liberam concedimus facultatem, vicesque nostras committimus, etc. Volumus autem quod in agendis premissis alter

242 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. vestrum alterum non expectet. Datum apud Prestbury, xxv die mensis Junii, anno Domini MCCCxxij, etc.

March 19.- Roger de Breinton being Proctor for John de Orleton appoints William de Breinton and Robert, Rector of Wanstrow, jointly to act for him.

SUBSTITUCIO FACTA DOMINO W. DE BREYNTONE PRO MAGISTRO J. DORLETONE.- Tenore presencium pateat universis quod ego, Rogerus de Breyntone, Rector ecclesie de Aka, Herefordensis diocesis, procurator venerabilis viri, magistri Johannis de Orletone, canonici Wellensis, discretos viros, michique in Christo dilectos, dominum Willelmum de Breyntone, Rectorem ecclesie de Mordeford, dicte Herefordensis diocesis, et dominum Robertum, Rectorem ecclesie de Wandestret, Bathoniensis et Wellensis diocesis, conjunctim et divisim in omnibus juxta vim, formam, et effectum procuratorii michi per dictum dominum meum facti, loco mei substituo per presentes. In cujus rei testimonium, quia sigillum meum pluribus est ignotum, sigillum venerabilis patris, domini Ade, etc., apponi presentibus procuravi. Datum apud Prestbury, die Veneris proximo post festum sancti Gregorii Pape, anno Domini MCCCxxj.

July 28.- John de Trilleck appoints John Rees, Rector of Dorstone, and Henry de London to be his Proctors for prosecuting a case in the Court of Canterbury.

PROCURATORIUM AD INSTANCIAM JOHANNIS DE TRELLER.- Tenore presencium pateat universis quod ego, Johannes de Trillek, clericus, porcionarius in ecclesia de Bromyard, Herefordensis diocesis, in omnibus causis, litibus, et negociis personam meam aut porcionem meam predictam qualitercunque contingentibus coram quibuscunque judicibus, ordinariis, etc., quociens me abesse vel adesse contigerit, dilectos michi in Christo, magistros Johannem Rees, Rectorem ecclesie de Dorstone, et Henricum de Londoniis, conjunctim seu divisim etc., procuratores meos legitimos ordino, etc., necnon de procedendo in principali causa in Curia Cantuariensi, omisso cujuslibet appellacionis articulo ad Sedem Apostolicam et pro tuicione Curiam Cantuariensem predictam per me interposito, nomine meo consenciendi, status mei reformacionem et in integrum restitucionem, quociens opus fuerit, nomine meo petendi et recipiendi,

Episcopi Herefordensis. 243

A.D. 1322. alium seu alios procuratorem aut procuratores nomine suo et cujuslibet ipsorum substituendi, etc.; pro eisdem vero procuratoribus meis et eorum quolibet substitutoque ab eisdem seu aliquo eorundem rem ratam haberi et judicatum solvi sub ypotheca rerum mearum promitto, et cauciones expono per presentes. In cujus rei testimonium, quia sigillum meum pluribus est incognitum, sigillum venerabilis patris, domini Ade, etc., apponi presentibus procuravi. Et nos, Adam, etc., ad rogatum dicti Johannis presens procuratorium sigillo nostro fecimus consignari in testimonium premissorum. Datum apud Prestbury, Kal. Augusti, anno Domini MCCCxxij.

July 30.-The Bishop commissions Richard de Vernon to act for him in the matter of an exchange between John de Henley, Rector of Edvin Ralph, and John Abraham, Vicar of Sellack.

COMMISSIO DE PERMUTACIONE VICARIE DE BAISHAM CUM RECTORIA DE YEDDEFEN. [1]- Adam, etc., discreto viro, dilecto filio, magistro Ricardo de Vernoun, etc. Cum dilecti filii, Johannes de Henleye, Rector ecclesie de Yeddefen, et magister Johannes Abraham, vicarius ecclesie de Baisham, nostre diocesis, proponant eadem sua beneficia ea causis legitimis permutare, dumtamen assensus et auctoritas eorum quorum interest intervenerint in hac parte, discrecioni vestre, de qua plenam fiduciam gerimus, ad inquirendum de causis permutacionis hujusmodi, examinandum, et canonice acceptandum easdem, ac permutacionem hujusmodi juxta sancciones canonicas approbandum, ac prefatum magistrum J. Abraham ad dictam ecclesiam de Yeddefen, et predictum Johannem de Henleye ad vicariam ecclesie de Baisham prefate ad presentacionem patronorum ipsorum, receptis prius resignacionibus eorundem Johannis et Johannis, admittendos, ac dictum magistrum Johannem Abraham, Rectorem in ecclesia de Yeddefen, et dictum Johannem de Henleye, vicarium in ecclesia de Baisham, canonice instituendos, etc., vices nostras committimus per presentes, mandantes quatinus de processu vestro in hac parte habendo nos per [Fol. 66.] litteras vestras patentes harum et ejusdem processus vestri seriem continentes curetis reddere cerciores. Datum apud Prestbury, xxx die mensis Julii, anno Domini MCCCxxij.


[1] MS. Hopemaloisel: probably from some confusion with the next entry.

244 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. July 30.-Commission to the Official to enquire into a proposed exchange between William de Mokholom, [1] Vicar of Bourton-by-Bampton, and Thomas Brown, Rector of Hope Mansel.

ITEM COMMISSIO PRO PERMUTACIONE ECCLESIE DE HOPEMALOISEL CUM VICARIA.- Item memorandum quod eisdem die, loco, et anno, presentato per Priorem et Conventum Monemute Willelmo de Mokholom, vicario ecclesie de Bourtone, Lincolniensis diocesis, ad ecclesiam de Hopemaloisel, racione permutacionis faciende inter ipsum et Thomam Brun, Rectorem ejusdem ecclesie, mandavit dominus Officiali suo ad inquisicionem, ut moris est, faciendam in hac parte. Cujus quidem Johannis resignacio tunc exhibita fuit domino sub sigillo Officialis Archidiacioni Herefordensis.

Aug. 2.- The Bishop instructs the Official and the Archdeacon of Hereford to prevent any interference with Richard de Stoke in his administration of the spiritualities and temporalities of Letton on the part of Milo, the aged Rector's nephew, who for ten years has illegally held the Church ad firmam.

COMMISSIO PRO MAGISTRO RICARDO DE STOKE.- Adam, etc., dilectis filiis, Officiali nostro et Archidiacono nostro Herefordensi, salutem, etc. Licet dudum a sanctis patribus salubriter sit provisum quod ecclesie parochiales non tradentur ad firmam nisi dumtaxat personis ecclesiasticis sanctis et honestis quas locoram Episcopi libere valeant coercere, de quibus verisimiliter presumi debeat quod fructus earum in bonos usus convertant, et tunc ex causa justa seu necessaria per eosdem Episcopos approbata, quodque hujusmodi ecclesie eciam personis predictis ultra quinquennium ad firmam minime conferantur, nec finito quinquennio renoventur eisdem, nisi prius ipsam alii habuerint medietatem, tamen dominus Milo, Rector ecclesie de Lectone, senio, morbo incurabili, ac corporis debilitate adeo pregravatus, sentiens se ad execucionem sui officii et ecclesie regimen impotentem, ipsam ecclesiam contra tam sanam et tam salubrem provisionem, neglecta aura animarum que iminet in eadem, ad firmam temere de facto concessit cuidam Miloni, nepoti suo, nullum beneficium ecclesiasticum seu aliud immobile in nostra diocesi optinenti, qui decem annis et amplius virtute hujusmodi firme reprobe abutens fructibus et proventibus ecclesie supradicte, ipsos in usus illicitos convertendo, cancellum et edifioia


[1] In a previous entry (under date March 8) this name is written Mochwolne.

Episcopi Herefordensis. 245

A.D. 1322. ipsius ecclesie neglexit, ita ut integra non servavit, nec diruta restauravit, propter quod status dicte ecclesie multipliciter deformatur, et in parochia de Lectone et locis vicinis grave scandalum suscitatur. Nos igitur pastoralis officii debitum exequentes per inquisicionem legitimam de veritate premissorum plenius informati, volentes animarum saluti prospicere, et dicti Rectoris statui providere, discreto viro, filio in Christo dilecto, magistro R. de Stoke, presbitero, juris civilis professori, quem eidem Rectori coadjutorem dedimus, administracionem spiritualium et temporalium dicte ecclesie in forma juris duximus committendam, revocantes nichilominus ex causis premissis firmam predictam tanquam invalidam, quatenus de facto noscitur processisse. Et licet prefatus Milo, nepos dicti Rectoris, in nostra presencia constitutus, quem super premissis culpabilem invenimus, revocacionem hujusmodi acceptaverit expresse, et se nostre ordinacioni et arbitrio in hac parte submiserit, promittens se nolle decetero post et contra hujusmodi revocacionem intromittere de fructibus et proventibus ecclesie memorate, ipso tamen, ut intelleximus, dictum magistrum R. in administracione premissa et collacione fructuum predictorum inquietare seu molestare nititur, et multipliciter eciam perturbare. Quocirca vobis conjunctim et divisim tenore presencium committimus et mandamus quatenus eundem Milonem, et quoscunque alios dictum magistrum in premissis aliqualiter molestantes moneatis, et efficaciter inducatis ut a molestacionibus hujusmodi omnino desistant. Alioquin ipsos ad id auctoritate nostra per omnem censuram ecclesiasticam compellatis. Datum apud Prestbury, secunda die Augusti, anno Domini MCCCxxij.

Aug. 12.- Reginald de Munslow is absolved from the sentence of excommunication which he had incurred by violently attacking in the Church of Bosbury William de Wigton, acolyte.

LITTERE CONTRA REGINALDUM DE MUNSELOWE.- Universis, etc., Adam, etc. Noverit universitas vestra quod cum Reginaldus de Monselowe, die Dominica proxima post festum sancta Katerine virginis proxime nunc preteritum, in capella manerii nostri de Bosebury, nostre diocesis, manus violentas in Willelmum de Wyggetone, familiarem nostrum acolitum, injecisset, ac in crastino coram nobis comparuisset idem, humiliter confitens violenciam antedictam, et petens sibi a sentencia excommunicacionis majoris

246 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. quam propter hujusmodi incurrebat beneficium absolucionis impendi, nos eum, prius recepto ab ipso juramento et tactis sacrosanctis Dei Evangeliis de parendo mandatis ecclesie atque nostris, a sentencia hujusmodi juxta formam ecclesie duximus absolvendum; cui precepimus in virtute prestiti juramenti, prout ex debito tenebamur, quod extunc in eundem Willelmum, clericum, seu alum clericum quemcunque manus non injiceret violentas. Postmodum vero idem Reginaldus, die Mercurii proxima post festum sancti Barnabe Apostoli proxime preteritum, contra juramentum suum prestitum manus violentas in prefatum Willelmum, clericum, iterato injecit, prout coram nobis ipso die fatebatur expresse, petens absolucionem a sentencia excommunicacionis quam propter hujusmodi violenciam incurrebat, quam non meruit nec optinuit, quia de parendo mandatis ecclesie debitum et solitum juramentum prestare temere recusavit, set in hujusmodi excommunicacionis sentencia usque ad diem Veneris proximam post festum Nativitatis beati Johannis Baptiste proximo preteritum animo prestitit indurato; quo die nobis existentibus in manerio nostro de Prestbury venit idem, petens se a sentencia excommunicacionis quam propter iteratam violenciam in predictum Willelmum incurrebat absolvi; cujus absolucionem in forma juris a sentencia predicte impendendam Officiali nostro existenti nobiscum duximus committendam. Datum apud Prestbury, xij die mensis Augusti, anno Domini MCCCx[xij], etc.

Aug. 13.- The Bishop commissions Thomas de Chandos, Archdeacon of Hereford, to take charge of the spiritualities of the See, while he himself is absent from the Diocese.

[Fol. 66b.] COMMISSIO FACTA ARCHIDIACONO HEREFORDENSI DE VICARIA.- Adam, etc., discreto viro, filio in Christo dilecto, magistro Thome de Chaundos, Archidiacono nostro Herefordensi, salutem, etc. Quia nos extra diocesim nostram in remotis agentes administracioni spiritualium in eadem ad presens intendere non valemus, de vestra fidelitate et industria plenam in domino fiduciam reportantes, vos nostrum in absencia vicarium in spiritualibus ordinamus et constituimus, etc., quamcunque potestatem super hoc quibuscunque aliis per nos concessam tenore presencium revocantes. Datum apud Evesham, xiii die mensis Augusti, anno Domini MCCCxxij, etc.

Episcopi Herefordensis. 247

A.D. 1322. Aug. 1.- The Bishop empowers Thomas de Chandos to confer benefices, and to induct to the same.

ALIA COMMISSIO.- Adam, etc., discreto viro, filio dilecto, magistro Thome de Chaundos, Archidiacono nostro Herefordensi, salutem, etc. Ad conferendum personis ydoneis beneficia quecunque cum cura vel sine cura ad nostram collacionem spectancia, etc., liberam vobis concedimus facultatem, vicesque nostras committimus, etc. Datum apud Prestbury, prima die mensis Augusti, anno Domini MCCCxxij, etc.

Sept. 6.- The Bishop permits Robert, Vicar of Fownhope, to accept preferment, though suffering from a defect in the pupil of one eye.

LITTERA CONCESSA VICARIO DE FOWEHOPE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, domino Roberto, nunc vicario ecclesie de Fowehope, nostre diocesis, salutem, etc. Caritatis opera, conversacionis merita, et cetera dona virtutum, quibus te ille infinite virtutis Dominus insignivit, exposcunt, ut illam quam cum Deo possimus tibi graciam faciamus. Hinc est quod auctoritate diocesana tibi tenore presencium indulgemus, ut non obstante defectu quem in pupilla oculorum altera pateris, possis ad aliam vicariam ecclesie parochialis nostre diocesis, si tibi canonice offeratur, admitti, et institui in eadem, dimissa illa vicaria, si malueris, quam nunc tenes. In cujus rei, etc. Datum apud Prestbury, vj die mensis Septembris, anno Domini MCCCxxij, etc.

Sept. 11.- The Bishop gives to Walter Carles the Canonical House before held by Richard de Dunre.

COLLACIO DOMORUM CANONICALIUM.- Memorandum quod xi die Septembris, anno Domini MCCCxxij apud Prestbury, contulit dominos domino Waltero Kareles, canonico Herefordensi, domos canonicales quas inhabitare consuevit magister Ricardus de Dunre, quondam canonicus Herefordensis, dum canonicus ibidem extiterit, possidendas, dando eidem super collacione hujusmodi suas patentes litteras consuetas. Et tunc mandavit Johanni de Frendwike, janitori suo Herefordensi, pro induccione ipsius.

248 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. Aug. 13.- Roger [de Northburgh], Bishop of Lichfield, commissions the Bishop of Hereford to act for him in the matter of an exchange between William de Hodenet, Rector of Madeley, and James de Tifford, Portionist of Wroxeter. [1]

[Fol. 67.] LITTERA EPISCOPI COVENTRIENSIS ET LICHFELDENSIS DE PERMUTACIONE BENEFICIORUM.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, Dei gracia Herefordensi Episcopo, Rogerus [de Northburgh], ejusdem permissione Coventrensis et Lichfeldensis Episcopus, salutem, etc. Cum Willelmus de Hodenet, Rector ecclesie de Maddeleye, vestre diocesis, et Jacobus de Tifford, porcionarius in ecclesia de Wroxcestria, nostre diocesis, proponant dicta sua beneficia inter se ex causis legitimis mutuo, ut asseritur, permutare, dumtamen assensus et auctoritas eorum quorum interest intervenerint in hac parte, nos quorundam instancia requisiti considerantesque quod hujusmodi permutacionis negocium melius per unum quam per duos poterit expediri, paternitati vestre reverende, de qua fiduciam plenam gerimus, ad inquirendum de causis permutacionis hujusmodi, ut predicitur, faciende, examinandum, et canonice acceptandum easdem, ac permutacionem hujusmodi, quatenus ad nos pertinet, juxta canonicas sancciones approbandam, et in eo eventu si permutacionis causas duxeritis approbandas, prefatum Willelmum ad dictam porcionem in ecclesia de Wroxcestria, nostre diocesis, ad presentacionem patroni ejusdem, recepta prius per vos resignacione canonica porcionarii predicti, si vobis oblata fuerit, admittendum, et canonice instituendum in eadem, reservata nobis ipsius Willelmi canonica obediencia, et induccione ejusdem in corporalem possessionem porcionis predicte, prout de jure fuerit faciendum, vices nostras committimus per presentes, rogantes quatenus de processu vestro in hac parte habendo nos per dictum Willelmum velitis per litteras vestras patentes, etc. Per felices successus ad ecclesie sue regimen dirigat Altissimus statum vestrum. Datum apud Tachebroke, non. Augusti, anno Domini MCCCxxij et consecracionis nostre primo.

Sept. 28.- The Bishop, after due inquiry, sanctions and carries out the above-mentioned exchange.

FORMA ADMITTENDI EX CAUSA PERMUTACIONIS.- Xxviij igitur die mensis Septembris, anno Domini MCCCxxij apud Herefordiam comparuerunt coram domino Willelmus et Jacobus predicti,


[1] Cf. Reg. Northburgh (Ed. Bp. Hobhouse. William Salt Col.) p 4.

Episcopi Herefordensis. 249

A.D. 1322. presentantes eidem litteras prescriptas, et proponentes causas hujusmodi permutacionis, et ad hujusmodi beneficia petentes admitti. Quas quidem causas idem dominus Herefordensis diligenter examinans, et juxta canonicas sancciones acceptans et approbans, dictum Willelmum, vice et auctoritate domini Coventriensis et Lichfeldensis Episcopi, ut premittitur, eidem commissa, ad porcionem in ecclesia de Wroxcestria in manus suas per dictum Jacobum ex causa permutacionis hujusmodi resignatam admisit, ad presentacionem Comitis Arundellie, veri patroni ejusdem, prout constat per inquisicionem factam per officialem domini Archidiaconi Salopsire, et eundem Willelmum porcionarium instituit in eadem, obedienciam et induccionem dicto domino, Coventriensi et Lichfeldensi Episcopo, reservando. Cui quidem Willelmo dedit dominus super hiis similes litteras mutatis mutandis quales nuper dedit Willelmo de Mokholm de vicaria de Bourtone, Lincolniensis diocesis, prout in registro superius continetur.

Oct. 9.- The Bishop confirms a grant by the Chapter of certain lands in the suburb of Hereford to the Preaching Friars.

[Fol. 67b.] CONFIRMACIO CONCESSIONIS TENEMENTORUM FACTE PER CAPITULUM HEREFORDENSE FRATRIBUS PREDICATORIBUS.- Omnibus, etc., Adam, etc. Noverit universitas vestra nos inspexisse cartam concessionis canonicorum Capituli nostre ecclesie Herefordensis factam fratribus predicatoribus in suburbio Herefordie commorantibus, et eorum successoribus, super quodam tenemento de ipsorum canonicorum feodo in hec verba:- Omnibus, etc., canonici Capituli ecclesie Herefordensis salutem, etc. Cum dominus Edwardus, filius regis Edwardi, Dei gracia illustris Rex Anglie, per cartam suam feoffamenti dederit et concesserit fratribus de ordine predicatorum omnes terras et omnia tenementa cum pertinenciis que adquisivit de Philippo le Waleys, clerico, in suburbio Herefordie, habenda et tenenda eisdem fratribus et successoribus suis ad quondam domum pro inhabitacione fratrum dicti ordinis de novo construendam, et ad divina singulis diebus pro anima sua et animabus antecessorum suorum et omnium fidelium defunctorum celebrandum imperpetuum, quorum quidem terrarum et tenementorum quedam sunt de feodo nostro, et ad nos ut jus ecclesie nostre antedicte racione escaete pertinere deberent, virtute statuti domini Regis nuper contra religiosos provisi, et qua Reginaldus Faber quondam de nobis tenuit in capite in surburbio Herefordie,

250 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. que extendunt se a vico que vocatur Froggelane in longitudine usque ad aquam que vocatur Smalpors, nos, nolentes in aliquo contra id quod in honorem Dei et sancte ecclesie actum est per dominum nostrum, illustrem Regem Anglie prefatum, resistere, volumus et concedimus et pro nobis et successoribus nostris imperpetuum quietum clamamus fratribus ordinis predicti omnes terras et omnia tenementa predicte cum pertinenciis, habenda et tenenda de nobis, ecclesia, et successoribus nostris eisdem fratribus et successoribus suis juxta formam donacionis predicte; salvis tamen nobis et successoribus nostris ac ecclesie nostre Herefordensi predicte serviciis inde debitis et consuetis. In cujus rei, etc. Datum in Capitulo nostro Herefordensi, die Martis in crastino sancti Petri in Cathedra, anno Domini MCCCxxij. Nos igitur, concessionem predictam ratam habentes, pro nobis et nostris successoribus ipsam, quantum in nobis est, tenore presencium confirmamus. In cujus rei, etc. Datum et actum Herefordie, nono die mensis Octobris, anno Domini MCCCxxij, etc.

Oct. 8.- The Bishop, having received a mandate from the Pope to provide for John le Maunser, a poor clerk, a benefice in the patronage of the Abbot and Convent of Gloucester, commissions Reginald le Poer, Rector of Almeley, to enquire into his life and character.

COMMISSIO PRO JOHANNE LE MAZUN, PAUPERE CLERICO, QUI IMPETRAVIT CONTRA ABBATEM GLOUCESTRIE.- Adam, etc., executor ad providendum per nos vel alios seu alium Johanni dicto le Maunser, de Lunhales, pauperi clerico nostre diocesis, de beneficio ecclesiastico cum cura vel sine cura consueto ab olim clericis secularibus assignari, si quod in civitate vel diocesi nostra Herefordensi vacat ad presens, vel quamprimum ad id obtulerit se facultas, spectans conjunctim vel divisim ad collacionem, presentacionem vel quamcunque aliam disposicionem religiosorum virorum, Abbatis et Conventus Monasterii sancti Petri Gloucestriensis, secundum ipsius pauperis clerici merita competenti a Sede Apostolica deputatus, dilecto in Christo filio, magistro R. le Poer, Rectori ecclesie de Almalye, nostre diocesis, salutem in omnium Salvatore. Auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa, quam vobis mittimus inspiciendam, nobisque fideliter per latorem presencium remittendam, vobis firmiter injungendo mandamus quatenus super natalibus, vita, moribus, et conversacione predicti

Episcopi Herefordensis. 251

A.D. 1322. Johannis a viris fidedignis et juratis ipsius noticiam tam transacto tempore quam moderno plenius obtinentibus in forma debita inquiratis diligenter veritatem, facta prius denunciacione predictis Abbati et Conventui quod predicte inquisicioni intersint, si sibi viderint expedire. Et quid invenerits in premissis, etc. Datum apud Sugwas, octavo die mensis Octobris, anno Domini MCCCxxij, etc.

Oct. 10.- The Bishop commissions Richard de Vernon and Richard de Hamenasch to visit the Priory of Limebrook.

[Fol. 68.] COMMISSIO AD VISITANDUM PRIORATUM DE LYNGEBROKE.- Adam, etc., discretis viris, filiis in Christo dilectis, magistris Ricardo de Vernoun, etc., et Ricardo de Hamenasche, canonice nostre Herefordensis ecclesie, salutem, etc. Ad visitandum prioratum de Lyngebroke in capite et in membris, et corrigendum, puniendum, ac reformandum excesses, si quos ibidem inveneritis, vobis vices nostras committimus, etc. Datum apud Sugwas, x die mensis Octobris, anno Domini MCCCxxij, etc.

Oct. 11.- The Bishop, having received a mandate from the Pope to provide for Thomas de Askeby, clerk, a benefice in the patronage of the Bishop of Worcester, commissions the Archdeacon of Worcester, Richard de Elsfield, and Robert de Patrita to act for him in the matter.

COMMISSIO PRO THOMA DE ASKEBY PROVISORE.- Adam, etc., executor cujusdam gracie per sanctissimum in Christo patrem, dominum nostrum, dominum Johannem, divina providencia Papam XXII., facte Thome de Askeby, clerico, de beneficio ecclesiastico cum cura vel sine cura spectante ad collacionem, provisionem, seu aliam quamcunque disposicionem reverendi patris, domini Episcopi, et venerabilis Capituli Wygorniensis conjunctim vel divisim, prout in litteris apostolicis plenius continetur, quarum litterarum data est xvij Kal. Februarii, pontificatus dicti domini Pape anno primo, unacum Archidiacono Foro-juliensi, et Vitali de Ape, canonice Agenensi, cum illa clausula quatinus vos vel duo, etc., deputatus, venerabilibus et discretis viris, dominis Archidiacono Wygorniensi, de Elsefelde, Londoniensis, ac magistro Roberto de Patrita, Lichfeldensis ecclesiarum canonicis, salutem et mandatis apostolicis firmiter obedire. Quia execucioni dicte gracie intendere non

252 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. valemus, vobis et vestrum cuilibet insolidum juxta vim, formam, et effectum litterarum apostolicarum nobis et collegis nostris prelibatis super hoc directarum committimus vices nostras. In cujus, etc. Datum in manerio nostro de Sugwas, v Idus Octobris, anno Domini MCCCxxii.

The Bishop of Hereford asks the Bishop of Lincoln to signify his approval of a proposed exchange of benefices between William de Mokholom, Vicar of Bourton-by-Bampton, and Thomas Brown, Rector of Hope Mansel.

LITTERA DIRECTA EPISCOPO LINCOLNIENSI PRO PERMUTACIONE BENEFICIORUM.- Venerabili in Christo patri, amico nostro, si placet, in Christo karissimo, domino Henrico, Dei gracia, Lincolniensi Episcopo, Adam, etc. Accedens nuper ad nos magister Johannes Walwayn nobis exposuit quod Willelmus Mokholm, vicarius de Bourtone juxta Bamptone, vestre diocesis, et Thomas Brun, Rector ecclesie de Hopemaloisel, nostre diocesis, proposuerant bona fide sua beneficia adinvicem permutare, et ostensis nobis parcium resignacionibus cum presentacionibus patronoram, ad prefati magistri Johannis instanciam, hujusmodi permutacionem, quantum in nobis est, duximus approbandam, juxta ea que nobis tunc suggesta fuerant, firmiter estimantes quod id idem faceret vestra paternitas congrue requisita. Vobis igitur humiliter supplicamus quatenus quod vestrum est in hac parte supplere velitis cum gracia et favore.

The Rector and burgesses of Ludlow ask advice from the Bishop as to the burial of Richard Moyle, an Augustinian Canon, who had broken his vows, and absented himself for two years from the Priory of Ludlow. Then, seeking absolution, he had returned to Ludlow to die, and with his last breath had sought burial in the cemetery of the Priory, which the brothers of the Order refused to him.

LITTERA BURGENSIUM DE LODELOWE.- Venerabili in Christo Patri, domino Ade, etc., sui si placet humiles et devoti filii, burgesses viris de Lodelowe, salutem, etc. Vestre paternitati innotescat quod frater Ricardus Moyl, filius cujusdam vicini nostri, de ordine sancti Augustini, stetit in ordine suo continue per iiij annos post professionem rite factam, deinde ab ordine suo latenter discessit pro quodam delicto, et absentavit se per biennium et amplius ordine suo. Postea rediit ad conscienciam, et generale

Episcopi Herefordensis. 253

A.D. 1322. Capitulum adivit, ubi absolutus fuit, ut dixit in extremis, regressus penitens ad domum suam rediit, et petiit sui ordinis ingressum, quem fratres dicti ordinis sibi denegarunt. In hac peticione infirmatus est, et supplicavit ultima voluntate faciens legatum quod corpus suum sepeliretur in cimiterio dictorum fratrum. Mortuus est, et sepultura petita est ei denegata, et sic corpus suum jacet inhumatum. Rogamus igitur paternitatem vestram affectu filiali quatenus mandatum vestrum et consilium litteratorie si placet nobis vestris mittere velitis.

Rector eciam scripsit domino petendo consultacionem in hac parte.

The Bishop, in answer to the above letter, writes that Richard Moyle, having died penitent, may be absolved, though dead. If the Prior of Ludlow still refuses absolution and burial, the Rector is commissioned to absolve and bury the man.

[Fol. 68b.] LITTERA DIRECTA RECTORI ET BURGENSIBUS DE LODELAWE.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, Rectori ecclesie et burgensibus viris de Lodelowe, salutem, etc. Si frater Ricardus Moil, de quo nos consuluistis per vestras litteras die confeccionis presencium in crepuscolo apud Sugwas receptas, habitu religionis temere dimisso, in apostasia aliquamdiu extitit fugitivus, non est dubium quin sentenciam excommunicacionis incurrerit ipso facto. Licet autem omnes majoris excommunicacionis sentencia innodati, qui non suscepto beneficio absolucionis decedunt, carere debeant secundum sacros canones ecclesiastica sepultura, quia tamen, ut vestra commemoravit epistola, de dicti fratris viventis penitencia per evidencia signa constabat, potest et debet ei, si ita res se habeat, ecclesie beneficia subveniri, ut defunct eciam absolucionis beneficium impendatur, et postmodum tradatur ecclesiastice sepulture. Ad dictam autem absolucionem prefato mortuo impendendam, que cum specialiter Sedi non fuerit Apostolice reservata in casu proposito ceteris est indulta, tibi Rectori tenore presencium committimus vices nostras. Absolucionis autem forma servetur, ut fiat cum penitentiali Psalmo, Miserere, etc., et tam oracione Dominica quam alia consueta que incipit Deus cui proprium est misereri semper et parcere, etc. Consulimus tamen quod premissa religioso viro, Priori Conventus de Lodelawe, ordinis sancti Augustini, ante omnia exponantur ut per ipsum dicto defuncto juxta ipsius voluntatem, de qua scribitis, absolucionis et sepulture beneficium

254 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. concedatur. Alioquin in ejus defectu, tu, Rector, si de dicti fratris viventis penitencia tibi legitime constiterit, servata forma premissa, prefatum defunctum licite poteris misericorditer sepelire.

The Bishop sends to the Prior of Ludlow a copy of his reply to the burgesses, and warns him that, if the facts are true, he should not, to the scandal of others, refuse to the dead what pity and humanity require.

LITTERA DIRECTA PRIORI FRATRUM SANCTI AUGUSTINI DE LODELOWE.- Salutem, etc. Mittimus vobis copiam littere nostre responsalis quam, ad consultacionem Rectoris ecclesie et burgensium ville de Lodelowe, eisdem duximus destinandam, ut quid in hoc facto consulcius sit agendum deliberare plenius valeatis. Et si vera sunt que nobis litteratorie sunt suggesta, expedire non credimus quod per vos in scandalum alioram opus misericordie et humanitatis officium fratri mortuo subtrahantur.

Oct. 18.- The Bishop commissions John Bees, Rector of Dorstone, to enquire whether the provision made by the Prioress of Aconbury for John de Worcester, Vicar of Bridge Sollars is sufficient.

COMMISSIO PRO VICARIA DE BRUGGE.- Adam, etc., dilecto filio magistro J. Rees, Rectori ecclesie de Dorstone, salutem, etc. Presentarunt nobis dilecte filie, Prioressa et Conventus de Acornebury, Johannem de Wygornia, presbiterum, ad vicarium ecclesie de Brugge, sibi et monasterio suo noviter appropriate; ad cujus sustentacionem, et omnium onerum ordinariorum supportacionem, et terciam partem extraordinariorum, totum altaragium [1] dicte ecclesie et partem decime garbarum terciam assignarunt. Nos igitur certiorari volentes si ad ejusdem vicarii sustentacionem et dictorum onerum supportacionem sufficiant porciones predicte, et de vero valore annis communibus porcionum hujusmodi, necnon et omnium aliorum proventuum ecclesie memorate, et omnium onerum tam ordinariorum quam extraordinariorum eidem incumbencium plenius informari, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus super hiis per viros fidedignos juratos inquirendorum noticiam verisimiliter optinentes inquiratis diligencius veritatem. Et quid feceritis, etc., nobis particulariter curetis rescribere et


[1] Offerings at the altar.

Episcopi Herefordensis. 255

A.D. 1322. distincte. Datum apud Bosebury, xviij die Octobris, anno Domini MCCCxxij, etc.

[Folio 69 is missing].

A.D. 1323. July 14.- End of an entry (the earlier portion being lost) in which the Bishop, as it would seem, had declared a prebendal portion or portions in some Church of the Diocese to be immune from the cure of souls. On the same day and in the same form, mutatis nominibus, the prebendal portions held by Gilbert de Middleton and Thomas de Orleton in the Church of Ledbury were also declared to be immune from the cure of souls.

[Fol. 70.] Datum et actum in capella manerii nostri de Whitbourne, die xiij mensis Julii, anno Domini MCCC vicesimo tertio, Indiccione vj, pontificatus sanctissimi Patris domini Johannis Pape XXII anno septimo, presentibus dominis Thoma Gynes, Rectore ecclesie de Wolfrelow, Herefordensis diocesis, et Radulpho de Malverne, presbitero, Wygorniensis diocesis, ac Gilberto Talbot, laico, testibus ad hec vocatis.

Et ego, Reginaldus de Monselowe, clericus Herefordensis diocesis, auctoritate apostolica notarius publicus, premissis unacum dictis testibus presens fui, eaque de mandato dicti Patris scripsi et publicavi, signumque meum unacum sigillo ejusdem Patris apposui consuetum in testimonium premissorum, etc.

Et memorandum quod eisdem anno, die, mense, loco, indiccione, et pontificatu, quibus supra, presentibus me, notario, et testibus suprascriptis, dictus venerabilis Pater pronunciavit et sentencialiter declaravit sub forma, animo, et continencia verborum superius in predicta sentencia expressorum, mutatis nominibus ecclesiaram et personarum, prebendas quas magistri Gilbertus de Middletone et Thomas de Orletone tenent in ecclesia de Ledbury esse immunes a cura animarum, domino Willelmo Denot tunc perpetuo vicario ecclesie prefate de Ledbury existente.

July 15.- In accordance with a letter from the Pope's Penitentiary the Bishop enquires into the case of John de Kelmscott, Vicar of Ditton Priors, who has killed a man in self-defence, and pronounces that he may minister in his orders as before.

LITTERA DOMINI BERENGARII, EPISCOPI TUSCULANI, PRO JOHANNE DE KYLMUSCOTE, PRESBITERO, DOMINO DIRECTA.- Universis Christi, etc., Adam, etc. Noveritis nos litteras reverendi Patris, domini

256 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. Berengarii, Episcopi Tusculani, recepisse in hec verba:- Venerabili in Christo patri, etc., ut supra. [1] Quarum auctoritate litterarum de predicto facto et ipsius circumstanciis inquisicionem fieri fecimus diligentem. Et quia premissa per dictum Johannem Sedi Apostolice suggesta invenimus vera esse, nec aliud canonicum de quo scimus eidem Johanni obstare, eundem Johannem non impedimus nec impediri, quatenus in nobis est, permittimus, seu impedire intendimus in futurum quominus premissis non obstantibus possit ut prius in suis ordinibus ministrare. Datum apud Whitebourne, die xv Julii, anno Domini supradicto.

July 20.- The Abbot and Convent of Tintern have complained to the Bishop that many debtors of the Convent, in the Forest Deanery, have, since the death of John de Walewere, guardian of the fisheries of the Convent, repudiated their debts. The Bishop, therefore instructs the Dean of the Forest to warn the debtors, on Sundays and Festivals, in the Churches, that on pain of excommunication they should duly pay what is owing.

LITTERA UT BONA DEFUNCTI RESTITUANTUR POST MORTEM.- Adam, etc. Decano de Foresta de Dene, salutem, etc. Ex parte religiosorum virorum, Abbatis et Conventus de Tynterna, nobis est gravi conquestione monstratum quod frater Johannes de Walewere, defunctus, dudum custos et administrator piscarie ejusdem loci per ipsos religiosos deputatus, tempore mortis sue plures debitores [habuit] tam in bladis et animalibus quam in pecunia numerata, eidem et dicto monasterio obligatos, quorum nonnulli, in tuo decanatu ut dicitur commorantes, debita hujusmodi post mortem dicti fratris inficiari minime erubescunt, que in vita ejusdem dilucide fatebantur. Quocirca tibi committimus et mandamus quatinus diebus Dominicis et festivis in ecclesiis tui decanatus, quibus per partem dictorum religiosorum fueris congrue requisitus, moneas et inducas, seu moneri facias consimiliter et induci, sub pena excommunicacionis majoris omnes et singulos qui quicquam de bonis predictorum religiosorum in custodia dicti fratris Johannis dum vixit existentibus ante mortem suam vel post indebite subtraxerunt, seu eidem tenebantur in aliquo obligati, quod eadem bona et debita recognoscant, et prefatis religiosis de eisdem, ut tenentur, satisfaciant indilate: inquirens diligenter de nominibus eorundem debitorum et occupancium, ut premittitur, ipsa bona, et


[1] See p. 131.

Episcopi Herefordensis. 257

A.D. 1323. certificans nos de eisdem cum fueris requisitus. Datum apud Whytebourne, xiij Kal. Augusti, anno Domini MCCCxxij.

July 23.- The Archbishop of Dublin has written to the Bishop that John de Newent, Vicar of Bromfield, has been hitherto detained by a lawful impediment, but is now hastening to enter into residence. The Bishop, therefore, instructs the Dean of Ludlow to arrange for the income of the benefice to be paid to the Vicar's Proctor, and to cite Philip, the late Vicar's executor, who is alleged to be appropriating the income, to appear before the Bishop.

Adam, etc., Decano de Lodelowe, salutem, etc. Quia intelleximus per litteras venerabilis patris, domini Archiepiscopi Dublinensis, quod Johannes de Newent, presbiter, vicarius ecclesie de Bromfelde, hactenus legitimo impedimento detentus, accedere non potuit ad dictam ecclesiam, nec in ea, ut debuit, residere, set jam hujusmodi impedimento cessante venturus est cum omni qua poterit celeritate ad residenciam in vicaria sua personaliter faciendam, propter quod ipsum vicarium occasione premissa, justicia exigent, ulterius duximus expectandum, tibi mandamus quatinus procuratori suo vel substituto ab eo de omnibus fructibus et obvencionibus vicarie ejusdem facias integraliter responderi, ad hoc parochianos suos inducendo et, si necesse fuerit, per omnem censuram ecclesiasticam compellendo. Et quia ad nostrum pervenit auditum quod quidam Philippus, presbiter, executor ultimi vicarii defuncti, nititur sibi appropriare obvenciones hujusmodi parochiales ne alii quam sibi de ipsis obvencionibus respondeant inhibendo, tibi mandamus in virtute obediencie firmiter injungendo quatinus dictum Philippum, presbiterum, cites seu citari facias quod quinto die juridico post festum sancti Jacobi Apostoli compareat coram nobis, ubicunque, etc., super premissis et aliis sibi in forma juris obiciendis responsurus, etc. Et quid feceris in premissis, etc. Datum apud Whytebourne, xxiij die Julii, anno Domini millesimo CCCxxiiij.

Hec littera supradicta directa fait Decano de Lodelow pro vicario de Bromfelde.

258 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. July 11.- Mandate of the Court of Canterbury summoning the Bishop and the Official to answer the appeal of William de Irby, Prior of St. Guthlac's, from the sentence of excommunication pronounced against him for administering the sacraments of the Church to one who was not his parishioner.

MANDATUM CURIE CANTUARIENSIS RECEPTUM XXIIJ DIE MENSIS JULII, ANNO DOMINI MCCCXXIJ APUD WHYTEBOURNE.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis, salutem, etc. Ex parte religiosi viri, fratris Willelmi de Irby, Prioris ecclesie conventualis sancti Gutlaci Herefordensis, nobis extitit intimatum quod licet Prior ecclesie predicte, qui pro tempore fuerit, consueverit ab antiquo quibuscunque parochianis dicte ecclesie quecunque sacramenta ecclesiastica per se et alios ministros per ipsum deputandos ministrare, ac quedam mulier, Juliana Alnard nomine, a diu est, fuisset et sit parochiana ecclesie memorate, sacramenta ecclesiastica ut parochiana ejusdem percipiens in eadem, quidam tamen magister Thomas de Boleye, commissarium Capituli Herefordensis se pretendens, confingens predictam mulierem fuisse et esse parochianam ecclesie de Chirchewythyntone, quamquam non esset, ac predictum priorem eidem mulieri ut parochiane aliene sacramentum ecclesiasticum ministrasse, et ea occasione ipsum majoris excommunicacionis sentenciam, latam a constitucione novella contra religiosos alienis parochianis sacramenta ecclesiastica ministrantes edita, incurrisse, ipsum Priorem super hoc ad effectum pronunciandi ipsum in hujusmodi excommunicacionis majoris sentenciam incidisse, et ipsum talem publice denunciandi, ipsumque ammovendi a prioratu suo predicto fecit coram eo ad judicium evocari. Et licet pars dicti Prioris coram dicto Commissario pretenso congruis loco et tempore sufficienter comparens copiam certificatoriam citacionis hujusmodi ac commissionis ipsius, si qua fuit, et actorum judicialium coram ipso in ea parte habitorum, quam nunquam habuit et de jure habere debuit, sibi dari aut fieri effectualiter cum instancia debita petivisset, idem tamen Commissarius pretensus ipsam partem sic petentem super hiis vel eorum aliquo exaudire seu justiciam facere non curavit, quin potius recusavit, ac ulterius in ipso negotio procedens, libello seu articulo non oblato, ad testium recepcionem in ea parte contra dictum fratrem W. procedendum fore decrevit, et processit minus juste. Unde ex parte ejusdem fratris W., sencientis se ex hiis et eorum quolibet per eundem magistrum Thomam indebite pregravari, ad audienciam vestram extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Cumque pars dicti

Episcopi Herefordensis. 259

A.D. 1323. [Fol. 71.] fratris W. ad Officialem vestrum congruis loco et tempore accedens et per ipsum ad hujusmodi appellacionem suam in forma juris conceptam rescribi cum instancia debita petivisset, idem officialis ipsam partem sic petentem exaudire, debitamque justiciam sibi facere in hac parte non curavit, quin potius recusavit injuste; propter quod ex parte ejusdem fratis W., sencientis se ex hoc per dictum Officialem vestrum indebite pregravari, ad Curiam Cantuariensem extitit, ut asseritur, legitime appellatum, set vos, hujusmodi appellacione, de qua vobis sufficienter innotuit, non obstante, ac post et contra eam prefatum Priorem ad terminum nimis brevem et peremptorium, vix spacium duorum dierum continentem, super hujusmodi ministracione eukaristie predicte mulieri, ut pretendebatis, facta ex officio responsurum coram vobis in domo capitulari Herefordensi a jurisdiccione vestra episcopali notorie exempta, fecistis ad judicium evocari, et in eodem negotio perperam procedentes ipsum fratrem W., libello seu articulo non oblato, lite non contestata, juris ordine qui in hac parte requirebatur in omnibus pretermisso, in sentenciam excommunicacionis majoris supradictam incidisse sentencialiter et diffinitive pronunciastis, et ipsum sic excommunicatum publice denunciari demandastis pariter et fecistis minus juste, in ipsius fratris W. prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ejusdem fratris W., sencientis se ex hiis et eorum quolibet per vos indebite pregravari ad dictum Curiam Cantuariensem extitit, ut asseritur legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverencia inhibemus, et per vos dicto Officiali vestro, ac ceteris omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus et mandamus ne, pendentibus in dicta Curia hujusmodi appellacionum causis, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis, attemptet, vel attemptent, faciatis, faciat, aut faciant aliqualiter attemptari, quominus eidem parti appellanti libera pateat suas appellaciones hujusmodi prosequendi facultas. Tenore eciam presencium peremptorie vos citamus, et per vos dictum Officialem vestram citari volumus et mandamus, quod compareatis et compareat coram nobis aut nostro Commissario in ecclesia beats Marie de Aldemarichirche Londoniis proximo die juridico post festum sancte Fidis Virginis in dictis appellacionum causis processuri, ulteriusque facturi et recepturi quod justicia suadebit. De die vero recepcionis presencium et quid in premissis, etc. Datum Londoniis, v Idus Julii, anno Domini MCCC vicesimo tertio.

260 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. June 20.- Mandate of the Court of Canterbury, instructing the Bishop to pronounce sentence of excommunication against Alan Plokenet, who contumaciously refused to pay certain moneys assigned by the Court to Lady Sibilla Plokenet.

MANDATUM SECUNDUM PRO DOMINO ALANO DE PLOKENET.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Robertus de Radeswell, Curie Cantuariensis examinator generalis, venerabilis viri, domini Officialis Curie Cantuariensis in ipsius, et domini Decani ecclesie beate Marie de Arcubus, Londoniis, Commissarii sui generalis absencia Commissarius, salutem, etc. Cum nuper in causa que occasione cujusdam contractus matrimonialis coram venerabili patre, domino Rogero, Dei gracia Sarisburiensi Episcopo, auctoritate ordinarii cognoscente, dudum vertebatur inter dominum Sibillam Plokenet, partem actricem, ex parte una, et dominum Alanum Plokenet, militem, partem ream, ex altera, postmodum per viam querele ad Curiam antedictam legitime devoluta, dictus dominus Alanus pro eo quod domine Sibille uxori sue supradicte, de ducentis marcis, in quibus nomine expensarum ejusdem domine circa prosecucionem cause memorate eidem annuatim, videlicet a v Kal. Maii, anno Domini MCCCxxj, singulis septimanis quadraginta solidis, et in fine cujuslibet anni residuo summa supradicte, plenarie solvendis sive ministrandis per dominum Episcopum Sarisburiensem supradictum, necnon eciam de xl solidis nomine expensarum per partem ejusdem domine occasion cujusdam frustratorie appellacionis contra eandem per partem militis supradicti ad Curiam antedictam dudum in hac parte, ut suggerebatur, interposite in eadem Curia factarum, per nos rite fuerat condempnatus juxta moniciones canonicas auctoritate dicta Curie sibi in hac parte [Fol. 71b.] legitime factas, prout debuit nullatenus satisfecisset, fuisset et sit majoris excommunicacionis sentencia per vos vice et auctoritate Curie supradicte legitime innodatus, et pro sic excommunicato publice nunciatus, prout per litteras vestras certificatorias mandati Curie supradicte vobis in hac parte directi plenius est expressum, idem dominus Alanus eandem sentenciam per non modicum tempus pertinaciter sustinuit animo nequiter indurato claves ecclesie contempnendo. Cum igitur, crescente contumacia et rebellione ejusdem domini Alani, crescere merito debebit et pena juxta canonicas sancciones, vobis cum ea qua decet reverencia, auctoritate Curie supradicte firmiter injungendo mandamus quatinus ipsum dominum Alanum sic, ut premittitur, excommunicatum fuisse et

Episcopi Herefordensis. 261

A. D. 1323. esse, pulsatis campanis, candelis accensis et extinetis, cruce in manibus erecta, intra missarum solempnia, nuncietis et facietis publice nunciari, diebus et locis quibus videritis expedire, et per partem domino Sibille supradicte fueritis super hoc congrue requisiti, inhibentes nichilominus seu inhiberi facientes palam et publice ne quis cum eodem domino Alano quovis genere communionis preterquam in casibus a jure permissis communicare presumat; de quorum nominibus diligencius inquirentes, quos culpabiles inveneritis in hac parte, citetis seu citari faciatis peremptorie quod compareant coram dicto domino Officiali, nobis, aut alia dicte Curie presidenti in ecclesia beate Marie de Alderemarichirche, Londoniis, iiij die juridico post festum translacionis sancti Thome Martiris, penam pro demeritis et quod justum fuerit recepturi, etc. Quid autem feceritis, etc. Datum Londoniis, xii Kal. Julii, anno Domini millesimo CCCxxiij.

Aug. 8.- The Archbishop of Canterbury commissions the Bishop of Hereford to hold an enquiry into the election of Alexander de Monmouth as Bishop of Llandaff. [1]

COMMISSIO AD EXAMINANDUM ELECCIONEM LANDAVENSEM.- Walterus, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, etc., venerabili fratri nostro, Dei gracia Herefordensi Episcopo, salutem, etc. Ad examinandum eleccionem de venerabili viro, magistro Alexandro de Monemutha, Archidiacono Landavensi, in Landavensem Episcopum celebratam, necnon ad cognoscendum et procedendum in ipsius eleccionis negocio secundum canonicas sancciones, et omnia facienda et recipienda quo ad instruccionem negocii hujusmodi requiruntur de jure, vobis vices nostras committimus, etc., confirmacionem vero seu informacionem ejusdem eleccionis nobis ipsis specialiter reservantes. Vobis nichilominus mandamus quatinus totum processum coram vobis habitum in hac parte ad proximum diem post instans festum Exaltacionis sancte Crucis sub sigillo vestro nobis transmittatis inclusum. In cujus rei, etc. Datum apud Otteford, vj Id. Augusti MCCCxiij.


[1] The Royal license to elect had been issued on May 31, and the Royal assent had been given to the election on June 15. But the Pope, on June 20, provided John de Eglescliff to the vacant See. This enquiry would seem to be an attempt on the part of the King to secure the Bishopric after all for the Elect of the Chapter. In the end the temporalities were restored to John de Eglescliff on Aug. 13 of the following year.

262 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. Aug. 24.- The Bishop of Hereford, in fulfilment of the above mandate, summons the Chapter of Llandaff to appear before him at Cheltenham, on Friday, September 13. [1]

EXECUCIO DICTE COMMISSIONIS.- Adam, etc., venerabilibus et discretis viris, Capitulo ecclesie Landavensis, salutem in omnium Salvatore. Mandatum reverendi in Christo patris ac domini, domini Walteri, Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, etc., recepimus tenorem continens infrascriptum:- Walterus, etc., ut supra in proximo. Cujus auctoritate mandati vos tenore presencium premunimus quod compareatis legitime coram nobis die Veneris proxima post instans festum Natalis beate Virginis in ecclesia de Chyltenham, Wygorniensis diocesis, cum omnibus et singulis actis, juribus, et munimentis, negocium eleccionis predicte qualitercunque contingentibus, facturi et recepturi in eodem negocio juxta dicti mandati exigenciam et tenorem quod canonicis in hac parte congruit institutis, premissa autem dicto electo vestro curetis eciam intimare. Datum apud Prestebury, xxiiij die Augusti, anno Domini MCCCxxiij.

John de Hampton, Sheriff of Gloucestershire, instructs John de Bromshall, Bailiff of Kiftgate [2] not to demand tolls in Winchcombe from the Bishop of Hereford or his tenants, from which by Royal license and ancient usage they are free.

[Fol. 72.] LITTERA JOHANNIS DE HAMPTONE, VICECOMITIS GLOUCESTRIENSIS, DIRECTA JOHANNI DE BROMESHULLE, BALLIVO DE KIFTESGATE.- Saluz. Pur comme que l'evesque de Hereford e soes tenauntz deyvent de resun estre quites de tolune en la ville de Wynchecumbe, coment que vous on soubaylifs eyen ore de novel de eux demaundes e pris countre reson e countre la fraunchise a ly e a les soens grantie par nostre seygnur le Roy e auxi de temps dount il niad memorie en el usees, vous mand que des hore en avaunt tolune aux ne demandez ne prenez en la dite ville, ne suffrez par les voz estre priz. E si rien de luy on de nul des soens par vous ou par nul dez voz pur tolune en la dite ville soyt pris ou arestu hastivement le facez deliverer au portour de cestre lettre, comme ne lessez en nulle manere. Eyez ceste chose a quer que il e les soens seyens esees, quar la chose moy touche.


[1] The enquiry, for some reason, was held at Bromyard, where the Elect, with the Procter of the Chapter, appeared before the Bishop on Wednesday, September 4.
[2] The Hundred in which Winchcombe is situated.

Episcopi Herefordensis. 263

A.D. 1323. Sept. 1.- The Bishop of Hereford certifies the Archbishop that he has duly held the enquiry into the election by the Chapter of Alexander de Monmouth as Bishop of Llandaff. He sends to the Archbishop under seal all the documents in the case.

CERTIFICATORIUM MISSUM DOMINO ARCHIEPISCOPO SUPER EXAMINACIONE ELECCIONIS LANDAVENSIS.- Reverendo in Christo patri et domino suo karissimo, domino Waltero, Dei gracia Cantuariensi Archiepiscopo, totius Anglie Primati, Adam, ejusdem permissione Herefordensis Episcopus, quicquid potent obediencie, reverencie et honoris. Mandatum vestrum nuper recepimus tenorem continens infrascriptum:- Walterus, etc., prout superius in proximo folio continetur. Hujus igitur auctoritate mandati prefatis Capitulo et Electo mandavimus quod coram nobis comparerent die Mercurii proximo ante festum Natalia beate Marie Virginis in ecclesia de Bromyard, nostre diocesis, cum omnibus actis, juribus, et munimentis qua ad instruccionem dicti negocii requiruntur, facturi et recepturi in eodem negocio juxta dicti mandati vestri exigenciam et tenorem quod canonicis congruit institutis. Quibus die et loco comparuerunt coram nobis prefatus electus personaliter et Capitulum Landavense per dominum Vincentium de Bergeveny, Rectorem ecclesie de Bissoppestone in Gower, mandatum sufficiens exhibentem, unacum venerabilibis viris, magistro Ricardo de Stoke, et Petro de Bruera, canonicis ecclesie Landavensis, ad instruccionem dicti negocii per idem Capitulum instructoribus deputatis, ad hoc specialiter se offerentibus tunc ibidem. Et exhibuit prefatus dominus Vincencius, nomine Capituli, eleccionis decretum sigillo dicti Capituli consignatum, ac quoddam instrumentum publicum per manum Nicholai de Kaerwent, clerici Landavensis diocesis, publici apostolica auctoritate notarii confectum, continens memorate eleccionis processum, ac litteras regias super assensu regio dicte eleccioni prestito, necnon et quatuor procuratoria canonicorum dicte ecclesie absencium, cum ratificacione quinti canonici absentis et in eleccione nullo modo comparentis, et duabus aliis litteris super mandato dicto domino Vincentio et prefatis instructoribus per Capitulum dictum facto, et aliis duabus litteris ad instruccionem hujusmodi negocii pertinentibus sigillo dicti Capituli consignatis. Quibus exhibitis, super contentis in prefato eleccionis decreto predictos instructores prius coram nobis juratos examinavimus curiose, et eorum attestaciones in scriptis redactas unacum instrumentis et litteris supradictis per nos diligenter inspectis et examinatis,

264 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. ex quibus liquere poterit dictum eleccionis negocium esse sufficienter instructum, in quadam pixide nostro sigillo signata vobis mittimus interclusas. Et quia merita persone electe, in qua Deus varia dona sue gracie cumulavit, nobis nota, qui teneris ab annis ipsius conversacionem moribus et sciencia novimus plurimum approbatam, fama, celebris lacessens divulgavit, ejus examinacionem tanquam supervacuam relinquentes, hunc nostrum processum juxta vestri mandati exigenciam vestre reverende paternitati sub sigillo nostro destinamus inclusum. Datum apud Whytebourne, vj Id. Septembris, anno Domini supradicto.

The Bishop, at the instance of Thomas de Choddeworthe, instructs the Dean of Burford to pronounce sentence of excommunication against the parishioners in the Deanery who illegally withhold their tithes.

[Fol. 72b.] LITTERE CONCESSE AD INSTANCIAM DOMINI THOME DE CHODDEWORTHE.- Adam, etc., dilecto filio, Decano de Bureford, salutem, etc. Licet decime prediales, quas sibi Dominus tanquam tributa egencium animarum in signum dominii universalis retinuit, sint ex divino precepto ecclesiis et ecclesiasticis personis absque omni onere integraliter persolvende, nonnulli tamen parochiani in decanatu de Bureford degentes, divini prevaricatores precepti et proprie salutis immemores, quasdam porciones decimarum hujusmodi dampnabiliter detinent, et improbande sue consuetudinis vicio sacrilego innitentes eas solvere pertinaciter contradicunt, nisi a personis ecclesiasticis quibus eedem debentur decime cirothecis vel prandiis illicite redimantur. Cum igitur per hujusmodi temeritatis abusum libertas ecclesiastica violetur, ecclesie jure suo nequiter defraudentur, et personis ecclesiasticis dampna gravia inferantur, ut de cetero penitus deleatur, tibi committimus et mandamus in virtute obedientie firmiter injungentes quatinus omnes et singulos in premissis culpabiles, quos constat majoris excommunicacionis sentenciam ipso facto dampnabiliter incurrisse, excommunicatos esse in ecclesiis decanatus predicti diebus Dominicis et festivis intra missarum solempnia publice et solempniter, pulsatis campamis, candelis accensis et extinctis, in genere nuncies et per alios facias nunciari, a denunciacione hujusmodi non cessando, donec malefactores predicti lesis ecclesiia competenter satisfecerint et absolucionis beneficium in forma juris meruerint optinere, inquirens de nominibus ipsorum, et cum de eis tibi constiterit,

Episcopi Herefordensis. 265

A.D. 1323. nobis vel Officiali nostro constare facias de eisdem. Datum apud Kensyntone, etc.

Nov. 25.- Letters dimissory granted to William de Stretton, Rector of Upton, that he may receive Priest's Orders from any Catholic Bishop.

DIMISSORIA PRO RECTORE DE UPTON.- Memorandum quod xxv die mensis Novembris, anno Domini MCCCxxiij apud Schenigfeld, concesse fuerunt littera dimissorie Willelmo de Strettone, diacono, Rectori ecclesie de Uptone, pro ordine presbiteratus a quocunque Episcopo catholico recipiendo.

Nov. 24.- In the matter of a suit in the Court of Canterbury as to the Church of Wisteston between Richard de Ludlow and William de Wyne, the Bishop, since Richard de Ludlow has renounced his claim, urges William de Wyne to appear at Shinfield on Dec. 1, to meet the representatives of the Earl of Arundel, that the matter may be discussed and decided.

LITTERA DIRECTA W. DE WYNE.- Salutem, etc. Significarunt nobis dominus Comes et domina Comitissa Arundellie quod ad instanciam eorum Ricardus de Lodelowe paratus est liti per ipsum contra vos super ecclesia de Wistanestow mote in Curia Cantuariensi cedere, et juri si quod sibi in ea competit renunciare, petentes ut habita dimissione Curie supradicte, que premissorum optentu faciliter poterit impetrari, ordinaremus de dicta ecclesia et statu vestro juxta submissionem vestram coram nobis alias factam, ad [Fol. 73.] quam vos corporali sacramento prestito astrinxistis. Et quia non intendimus vobis inconsultis in absencia vestra aliquid super hoc ordinare, amicabiliter consulimus et attencius rogamus quatinus coram nobis apud Schenygfeld juxta Radynge, die Dominica proxima post instans festum sancte Andree Apostoli, vestram omnimode curetis presenciam exhibere, super premissis plenius tractaturi, quibus die et loco nuncii dicti Comitis vobis occurrent, et ibidem vestre poterit quieti et paci dante Domino provideri: scientes quod si per vestram absenciam hujusmodi negocium diucius protrahatur, prefatum Comitem et suos contra vos provocabitis ad graviores vobis molestias inferendas. Ideo expedit vobis sano uti consilio, et tempus redimere quia dies mali sunt. Et quid super hiis facere decreveritis nobis per latorem presencium rescribatis. Scriptum apud Schenygfeld, xxiiij die Novembris.

266 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. Dec. 2.- The Bishop of Hereford commissions the Bishop of St. David's to act for him in the mattter of an exchange of benefices between John de Kinnersley, Rector of Kinnersley, and Brian de Pedwardine, Prebendary of Langetlau, in the Church of Abergwili. [1]

COMMISSIO DE PERMUTACIONE ECCLESIE DE KYNARDESLEYE ET PREBENDE DE LANGETLAU.- Memorandum quod ij die Decembris, anno Domini MCCCxxiij apud Schenygfeld, exposuit domino magister Johannes de Kynardesleye, Rector ecclesie de Kynardesleye, quod ipso et Brianus de Pedwardyn, prebendarius prebende de Llangetlau in ecclesia de Aberwilli, Menevensis diocesis, proponunt, de consensu et auctoritate eorum quorum interest, sua eadem beneficia mutuo ex causis legitimis permutare. Unde dominus idem negotium commisit domino Episcopo Menevensi in forma superius contenta, reservata, etc.

Dec. 5.- The Bishop commisions William de Fownhope, Rector of Westbury, to act for him in the matter of an exchange of benefices between Thomas de Dartford, Rector of Richard's Castle, and Hugh de Byford, Rector of Hendon.

COMMISSIO DE PERMUTACIONE ECCLESIE DE CASTRO RICARDI CUM ECCLESIA DE HENDONE.- Memorandum quod v die Decembris, anno Domini MCCCxxiij apud Schenygfeld, recepta prius presentacione domini Ricardi Talbot, militis, ad ecclesiam de Castro Ricardi, ex causa permutacionis faciende inter Thomam de Dorteford, Rectorem ejusdem, et Hugonem de Biford, Rectorem ecclesie de Hendone, Londoniensis diocesis, commisit dominus vices suas magistro Willelmo de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, commissario suo, ut eum sibi constaret de patronatu domini Ricardi predicti, ac de meritis et ordinibus domini Hugonis predicti per ipsum presentati, ipsum Hugonem ad ecclesiam de Castro Ricardi predictam admitteret, et Rectorem institueret in eadem, recepta prius resignacione domini Thome predicti, ipsumque Hugonem vel procuratorem suum, nomine procuratorio, recepta prius ab eo canonica obediencia, induceret in corporalem possessionem ecclesie de Castro Ricardi predicte vel faceret induci, et alia faceret in hoc que de jure fuerint facienda.


[1] For the prebends of Abergwili see History and Antiquities of St. David's (W.B. Jones and E.A. Freeman), p. 300. None of the names there given, however, bear any resemblance to Llangetlau.

Episcopi Herefordensis. 267

A.D. 1323. Dec. 17.- The Bishop appoints Thomas le Webbe, of Bromyard, to be coadjutor to William Toky, Vicar of Avenbury, who is disabled by an incurable desease.

LITTERA DE COADJUTORIS DACIONE FACTA VICARIO DE AVENEBURY.- Adam, etc., dilecto filio, Thome dicto le Webbe, de Bromyard, presbitero, salutem, etc. Propter fiduciam quam de tua persona ex fidedignorum testimonio concepimus specialem, te domino Willelmo Toky, vicario ecclesie de Avenebury, nostre diocesis, divino occulto judicio per morbum incurabilem jam inutili ad suum officium exequendum, coadjutorem duximus deputandum, tibi curam animarum et administracionem proventuum dicte vicarie plenarie committentes, quousque aliud super hoc per nos fuerit ordinatum, proviso attencius quod interim eidem Willelmo de dictis proventibus necessaria ministrentur. In cujus rei, etc. Datum apud Schenygfelde, xvij die Decembris, anno Domini MCCCxxiij.

Dec. 27.- The Bishop commissions the Official to act for him in the matter of an exchange of benefices between James de Tifford, Rector of Madeley, and John Aaron, Rector of Burghwallis.

[Fol. 73b.] COMMISSIO SUPER PERMUTACIONE ECCLESIE DE MADELEYE.- Adam, etc., dilecto filio, magistro Ricardo de Vernoun, canonico nostre Herefordensis ecclesie, Officiali nostro, salutem, etc. Cum Jacobus de Tifford, Rector ecclesie de Madeleye, nostre diocesis, et Johannes Aaron, Rector ecclesie de Borughe Waleys, Eboracensis diocesis, proponant eadem sua beneficia ex causis legitimis mutuo, ut asseritur, permutare, nos quorundam instancia requisiti discrecioni vestre ad inquirendum de causis permutacionis hujusmodi, examinandum et canonice acceptandum easdem ac ipsam permutacionem, dum tamen nulla pravitas vel fracas in ea intervenerit, quatinus ad nos pertinet, auctoritate ordinarii approbandam, et resignacionem Jacobi predicti, Rectoris ecclesie de Maddeleye prefate, si ipse eam voluerit canonice resignare, acceptandam, ipsumque Johannem ad presentacionem patronatus ecclesie de Maddeleye nobis post resignacionem hujusmodi faciendam Rectorem instituendum in ea, et recepta nomine nostro canonica obediencia ipsius, eum in corporalem possessionem ejusdem inducendum seu induci faciendum, et alia facienda que circa premissa de jure fuerint facienda, vices nostras committimus per presentes. Datum apud Schenygfelde, xxvij die mensis Decembris, anno Domini MCCCxxiij.

268 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. Jan. 2.- The Bishop, in accordance with a letter of Gaucelin, the Pope's Penitentiary, grants absolution to Robert de Wittre, priest, who had obtained Orders from Bishop Swinfield upon a false title. Similar letters of absolution were granted to John de Forton, priest.

LITTERE PENITENCIARII PAPE PRO ROBERTO DE WITTRE, PRESBITERO.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Roberto de Wyttre, presbitero, nostre diocesis, salutem, etc. Litteras venerabilis in Christo Patris, domini Gaucelini, Dei gracia tituli sanctorum Marcellini et Petri presbiteri Cardinalis, domini Pape penitenciarii, recepimus in hec verba:- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, Gaucelinus, etc., salutem, etc. Quia nobis Robertus de Wittre, presbiter, vestre diocesis, lator presencium, peticione monstravit quod ipse olim prout exponet, per fictum et falsum titulum ad subdiaconatus, diaconatus, et presbiteratus ordines per bone memorie Episcopum predecessorem vestrum alias rite tamen se fecit promoveri, et in ipsis ordinibus sic susceptis non tamen in contemptum clavium, set per simplicitatem et juris ignoranciam ministravit, et alias immiscuit se divinis, cognita tandem ipsius culpa per alterius sibi prudenciam revelata, Sedem Apostolicam adiens supplicavit humiliter sibi per Sedem eandem misericorditer provideri, ipsum ad vos duximus remittendum auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre committentes quatinus, si est ita, injuncta inde sibi absolucione previa ab excessu hujusmodi penitencia salutari, eoque ad tempus prout expedire videritis a suorum ordinum sic susceptorum execucione suspenso, tandem suffragantibus sibi meritis, alioque non obstante canonico, super irregularitate modo premisso contracta, [1] et ipsorum ordinum sic susceptorum execucione dispensetis auctoritate predicte misericorditer cum eodem. Datum Avinione, Non. Novembris, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno Cum igitur per confessionem tuam nobis expositam te excessum hujusmodi invenerimus commisisse, et in sic susceptia ordinibus non tamen in contemptum clavium divinis immiscuisse, injuncta tibi pro excessu hujusmodi penitencia salutari, te auctoritate predicte, ab eodem, teque ad tempus ab ordinum tuorum sic susceptorum execucione suspenso, suffragantibus postmodum tibi meritis, alioque in hac parte canonico non obstante, tecum super irregularitate hujusmodi ea occasione contracta, et execucione ordinum tuorum in ea rite auctoritate


[1] In ads. contracto.

Episcopi Herefordensis. 269

A.D. 1324. predicta misericorditer dispensamus. In cujus rei, etc. Datum apud Schenygfelde, ij die mensis Januarii, anno Domini MCCCxxiij.

A.D. 1323. Dec. 10.- The Bishop of London forwards to the Bishop of Hereford a mandate of the Archbishop of Canterbury, summoning the Bishops and Clergy to a Provincial Council on Jan. 20.

MANDATUM EPISCOPI LONDONIENSIS RECEPTUM XVIJ DIE DECEMBRIS.- Venerabili in Christo patri, domino Dei gracia Herefordensi Episcopo, Stephanus, ejusdem permissione Londoniensis Episcopus, salutem et sincere dileccionis continuum incrementum. Mandatum reverendi in Christo patris et domini, domini W., Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Anglie Primatis, recepimus in hec verba:- Walterus, etc., venerabili fratri nostro, domino Dei gracia Londoniensi Episcopo, salutem, etc. Ad statum ecclesiarum et ecclesiasticarum personarum nostre mentis intuitum dirigentes, id animo firmiter alligamus, id meditacione sedula recensemus, ut ecclesia in suis juribus et libertatibus fulgeat, ipsiusque ministri cujuslibet inquietudinis et turbacionis forensis materia semota suo liberius in agendis pociantur honore. Et licet pro variacione temporum ac adverso negociorum eventu, prelatos et clerum nostre Cantuariensis provincie vocacionibus frequencius repetitis juxta qualitatem agendorum, quod anxie gerimus, fatigare cogeremur multociens et inviti, instans tamen ecclesie ac rei publice Anglicane evidens [Fol. 74.] utilitas, sanctissimi patris et domini, domini Johannis, divina providencia sacrosancte Romane ac universalis ecclesie Summi Pontificia exhortacio salubris, ac domini nostri illustris Regis Anglie solicita precum excitacio, ad convocacionem prelatorum et cleri nostre provincie Cantuariensis in proximo faciendam arcius nos impellunt, eo presertim quo ex tractando et agendo in deliberacione communi honoris ecclesie augmentum et grande commodum speramus veraciter provenire. Quocirca fraternitati vestre committimus et mandamus quatinus cum debita celeritate fratribus coepiscopis nostre Cantuariensis ecclesie et provincie suffraganeis vice et auctoritate nostra injungatis seu faciatis injungi, ut eidem Episcopi omnes et singuli in suis diocesibus Decanos, Priores ecclesiarum cathedralium, Abbates exemptos et non exemptos, ac Archidiaconos, necnon Priores exemptos Conventus per se regentes, quod in propriis personis, Priores vero alios non exemptos Prioratus suos per se regentes, quod per se vel per procuratores sufficienter instructos, necnon Capitula singularam ecclesiarum cathedralium,

270 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. Conventus eciam et Collegia singula monasteriorum, Prioratuum et quarumcunque domorum religiosarum nostre Provincie Cantuariensis per singulos procuratores, clerum quoque cujuslibet diocesis per duos procuratores, citent seu citari faciant peremptorie, quod compareant coram nobis in ecclesia sancti Pauli Londoniensi, die Veneris in Octobris sancti Hilarii mane, ut convenit, cum continuacione et prorogacione dierum tunc sequencium, ad tractandum una nobiscum super proponendo et exponendo ibidem pro salubri statu et honore ecclesie ac regni et rei publice Anglicane, et eciam super contentis in litteris apostolicis nobis transmissis, necnon consentiendo hiis omnibus que ad honorem Dei et ecclesie sue tuicionem ac totius rei publice regnique supradicti utilitatem, divina disponente gracia, ibidem salubriter contigerit ordinari. Vos eciam quantum ad vos, vestram ecclesiam, et diocesim attinet, hujusmodi mandatum nostrum efficaciter exequentes, dictis die et loco tractaturi nobiscum personaliter intersitis, et ut ceteri fratres et coepiscopi nostri personaliter sic intersint, vice et auctoritate vestra districcius injungatis eisdem, denunciantes dictis coepiscopis, et per eos suos subditos ac alios sic vocandos facientes ydonee premuniri. Vosque modo consilii premunimus quod contra absentes in dicto termino contumaces prout justum fuerit procedemus. De die vero recepcionis presencium et quid feceritis in premissis, nos ad dictos diem et locum distincte et aperte certificare curetis per litteras vestras patentes harum seriem et citatorum nomina plenarie continentes. Et ne mandatum nostrum hujusmodi arte vel ingenio aut negligencia deludatur, vobis ut supra injungimus quod coepiscopis suffraganeis nostris omnibus consimiliter injungatis ut singali ipsorum in suis execucionibus plena nos certificent, quantum ad eos attinet, secundum formam superius annotatam. Datum apud Lamethe, vij die Decembris, anno Domini millesimo CCCxxiij. Cujus auctoritate mandati districte vobis injungimus per presentes quatinus idem mandatum, quatinus ministerium execucionis importat, juxta vim, seriem, et effectum ejusdem in vestra diocesi absque more dispendio plene et debite fieri facientes, vos, quatinus id ipsum vestram paternitatem concernit, pro spe tanti comodi et honoris ecclesiastici incremento eidem mandato quo ad omnes ipsius articulos efficaciter parere omni excusacione cessante modis omnibus, prout convenit, studeatis. Datum apud Clacketone, iiij Id. Decembris, anno Domini supradicto.

Episcopi Herefordensis. 271

A.D. 1324. Jan. 10.- The Archbishop postpones indefinitely the meeting of the Provincial Council, the King having pointed out that it would interfere with the meeting of Parliament.

REVOCATIO CONCILII.- Archiepiscopus Episcopo Herefordensi salutem, etc. Deliberacione provida multa multociens salubriter ordinata postmodum juxta varietatem temporum et qualitatem eciam emergencium agendorum expetunt nonnunquam necessario commutari. Cum itaque firmo concepto proposito, vobiscum et cum ceteris fratribus coepiscopis suffraganeis nostris, ac clero nostre provincie Cantuariensis, in ecclesia sancti Pauli Londoniensi, provinciale consilium in Octabis sancti Hillarii proximo futuri, juxta effectum litterarum nostrarum super hoc emissaram, pro negociis arduis ecclesie Anglie disposuissemus celebrasse, ecclesie serenissimus Princeps, dominus Rex Anglie illustris, apices suas, quas apud Octeforde, viij die Januarii sero recepimus, nobis destinare curavit, innuendo in eisdem quod per consilium nostrum hujusmodi, si ad actum procederet, parliamento suo, quod tam pro statu et utilitate ecclesie sancta quam pro magnis et urgentissimis regni sui negotiis, a die Purificacionis beate Virginis proxime futuro in tres septimanas, apud Westmonasterium jam fecerat submoneri, impedimentum maximum, quod absit, paremus, nobisque mandando ulterius supplicavit ut ex causa premissa non tam necessaria quam utili convocacionem prelatorum et cleri nostre provincie, ut premittitur, faciendam differremus ac revocari faceremus penitus ista vice. Nos igitur premissa ponderantes et considerantes iusuper discrimina grandia laborum et sumptuum que confratres nostros et clerum predictos veniendo ad hujusmodi concilium et recedendo ab eodem, ac iterum absque intervallo ad predictum parliamentum redeundo, hiis anni temporibus oporteret necessario sustinere, de quorundam prelatorum et aliorum juris peritorum communicato consilio, dictum nostrum concilium ad presens duximus suspendendum, et eidem hac vice supersedendum, quod vestre fraternitati tenore presencium intimamus, et per vos clero vestro et ceteris subditis vestre diocesis quorum interesse dinoscitur absque more diffugio volumus intimare. Datum apud Lamhethe, x die Januarii, A ... [1]


[1] The entry is unfinished.

272 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. Jan. 27.- The Prior and Convent of Wenlock, on the nomination of Lady Burge de Harley, have presented Philip de Harley, priest, to the Chapel of Willey. The Bishop commissions William de Fownhope, after due enquiry, to institute and induct.

[Fol. 74b.] PRESENTACIO AD CAPELLAM DE WILELYE.- Adam, etc., dilecto filio, Officiali nostro, vel magistro W. de Fowehope, nostro in ejus absentia Commissario, salutem, etc. Presentarunt nobis religiosi viri, Prior et Conventus de Wenloke, dominum Philippum de Harleye, presbiterum, ad capellam de Wilileye, nostre diocesis, per litteras suas tenorem qui sequitur continentes:- Venerabili in Christo patri ac domino, domino Ade, etc., sui filii devoti, Prior et Conventus de Wenlocke, Cluniacensis ordinis, reverenciam et honorem tanto patri debitos, cum salute. Ad capellam de Wilileye pro non curata habitam, vestre diocesis, vacantem, a matrice ecclesia de Wenloke predicta dependentem, et ad presentacionem nostram, mediante presentacione seu nominacione nobilis domine, domine Burge de Harleye, spectantem, dilectum nobis in Christo generosum virum, dominum Philippum de Harleye, presbiterum, vestre paternitati reverende tenore presencium presentamus, humiliter supplicantes et devote quatinus ipsum dominum Philippum ad dictam capellam admittere, et ea que vestro incumbunt officio in hac parte ulterius sibi facere et exequi dignemini intuitu caritatis, salva pensione annua dicte ecclesie de Wenlocke et nobis ab antiquo debita ab eadem. Datum apud Wenloke in Capitulo nostro sub sigillis nostris, die Mercurii in festo sancti Thome Apostoli, anno Domini MCCCxxiij. Quocirca vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus an dicta capella vacet, et si sic, qualiter vacet, et a quo tempore ceperit vacare, si cura animarum imineat in eadem, et si sic qualiter, quis sit ejus verus patronus, quis ultimo presentaverit ad ipsam, an sit litigiosa an sit pensionaria, et si sic, cui et in quanto cujus estimacionis existat, de meritis et ordinibus presentati, et an sit alibi beneficiatus, et de ceteris contentis in presentacione predicta et aliis articulis consuetis et debitis in hac parte inquisicionem fieri faciatis in pleno loco consistorii diligentem. Et quid inveneritis, etc. Datum apud Schenygfeld, etc.

Et memorandum quod xxvij die Januarii, anno Domini MCCCxxiij apud Hereforde, commisit dominus vices suas magistro W. predicto, ut si inquisicio faceret pro presentantibus et eciam presentato, ipsum Philippum ad dictam capellam admitteret et

Episcopi Herefordensis. 273

A.D. 1324. institueret in eadem, ac induceret seu induci faceret in corporalem possessionem ejusdem.

Jan. 27.- Mandate of the Bishop of London, by direction of the Archbishop and the King, summoning the Bishops and the Proctors of the Clergy to a meeting of Parliament.

MANDATUM EPISCOPI LONDONIENSIS RECEPTUM XXVIJ DIE JANUARII.- Venerabili in Christo patri, domino Dei gracia Herefordensi Episcopo, Stephanus, ejusdem permissione Londoniensis Episcopus, salutem, etc. Mandatum reverendi in Christo patris et domini, domini W., Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Anglie Primatis, nuper recepimus in hoc verba:- Walterus, etc., venerabili fratri nostro, domino S., etc., salutem, etc. Ex assumpta solicitudine pastoralis officii multociens cogimur eciam inviti pro varietate temporum et urgentibus ecclesie et regni negociis cum prelatis et clero nostre provincie communem habere tractatum. Instans enim rei publice magna necessitas, evidensque ecclesie Anglicane operata utilitas, quas super agendis et tractandis in communi ad presens versari credimus, precum eciam regiarum excitatio, inevitabiliter nos impellunt prelatos et clerum nostre provincie antedicte juxta effectum brevis regii in proximo convocare; cujus quidem brevis tenor talis:- Edwardus, etc., venerabili in Christo patri, W., etc., salutem. Quia super diversis et arduis negociis nos et statum regni nostri specialiter tangentibus parliamentum nostrum apud Westmonasterium a die Purificacionis beate Marie Virginis proxime futuro in tres septimanas tenere, et vobiscum ac cum ceteris prelatis, magnatibus, et proceribus dicti regni habere proponimus colloquium et tractatum, et mandavimus singulis Episcopis vestre provincie Cantuariensis quod dictis die et loco, omnibus aliis pretermissis, personaliter intersint ibidem, nobiscum et cum ceteris prelatis et magnatibus supradictis super dictis negociis tractaturi, suumque consilium impensuri, et quod ipsi premuniant Decanos, Priores, et Capitula ecclesiarum suarum, Archidiaconos, totumque clerum suarum diocesium, quod iidem Decani, Priores, et Archidiaconi in propriis personis suis, et quodlibet dictorum Capitulorum per unum, clerusque cujuslibet diocesis per duos procuratores idoneos, plenam et sufficientem potestatem ab ipsis Capitulo et clero habentes, unacum Episcopis predictis intersint modis omnibus tunc ibidem ad faciendum et consenciendum hiis que tunc ibidem de communi consilio nostro, favente Domino, ordinari

274 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. contigerit super negociis antedictis, nos nolentes negocia nostra in [Fol. 75.] dicto parliamento tractanda propter absenciam dictorum Deoanorum, Priorum, et Archidiaconorum retardari, vobis mandamus rogantes quatinus Decanos, Priores ecclesiarum cathedralium, Archidiaconos totius provincie vestre in propriis personis suis, Capitula eciam singula dictarum ecclesiarum cathedralium per singulares procuratores, et clerum cujuscunque diocesis ejusdem provincie per duos sufficientes procuratores, ad dictos diem et locum venire faciatis ad tractandum et consenciendem hiis quo in premissis tunc ibidem contigerit ordinari, et hoc nullatenus omittatis. Teste me ipso apud Kenelworthe, xxvij die Decembris, anno regni nostri xvij. Nos igitur tanto prompcius tantoque favorabilius vobis regiis inclinantes quo speramus firmissime tractatum hujusmodi ecclesie Anglicane et personis ecclesiasticis non modice profuturum, deliberato consilio regiis rogatibus fore decrevimus annuendum. Quocirca fraternitati vestre committimus et mandamus quatinus cum debita celeritate confratribus et coepiscopis nostre Cantuariensis provincie suffraganeis vice et auctoritate nostra injungatis seu faciatis injungi ut iidem Episcopi omnes et singuli in suis diocesibus citent seu citari faciant peremptorie Decanos, Priores ecclesiarum cathedralium et Capitula eorundem, Archidiaconos, clerumque cujuslibet diocesis, quod iidem Decani, Priores, et Archidiaconi, in propriis personis suis, Capitula vero singula ecclesiarum cathedralium per singulos procuratores, clerus autem cujuslibet diocesis per duos procuratores sufficientes, compareant in dicto parliamento apud Westmonasterium a die Purificacionis beate Marie in tres septimanas cum continuacione et prorogacione dierum tunc sequencium, ad tractandum una nobiscum et ceteris prelatis super urgentibus ecclesie Anglicane atque regni negociis in parliamento supradicto, necnon ad consenciendum hiis que ad honorem Dei et ecclesie sue sancte, ac utilitatem totius rei publice regni predicti, divina disponente clemencia, ibidem contigerit salubriter ordinari. Vos eciam dictum nostrum mandatum, quatinus vos ac Decanum et Capitulum vestrum, Archidiaconos et clerum vestre diocesis contingit, per omnia fideliter faciatis ac eciam observetis. Et ne mandatum nostrum hujusmodi arte, ingenio, vel negligencia deludatur, vobis, ut supra, injungimus quod coepiscopis nostris et suffraganeis omnibus et singulis consimiliter injungatis ut singuli eorum de suis execucionibus cum citatorum nominibus plena nos certificent die et loco predictis, quatinus ad eos pertinet, secundum

Episcopi Herefordensis. 275

A.D. 1324. formam superius annotatam. De die vero recepcionis, etc. Datum apud Mortelake, xij die Januarii, anno Domini MCCCxiij. Cujus auctoritate mandati districte vobis injungimus per presentes quatinus idem mandatum, quatinus ministerium execucionis importat, juxta vim, seriem, et effectum ejusdem in vestra diocesi absque more dispendio plene et debite fieri facientes, vos, quatinus id ipsum vestram paternitatem concernit, eidem mandato quo ad omnes et singulos ipsius articulos efficaciter parere modis omnibus studeatis. Datum apud Stebbenhethe, xix Kal. Februarii, anno Domini supradicto.

Feb. 11.- Dispensation for illegitimacy granted to John de Leye of Ruardean.

DISPENSACIO.- Memorandum quod xj die Februarii, anno predicto, apud Gloucestriam, dispensavit dominus cum Johanne dicto le Leye [de] Ruwardine, clerico Herefordensis diocesis, super defectu natalium quem patitur de soluto genitus et soluta, secundum tenorem litterarum apostolicarum eidem in hac parte directarum, quas penes ipsum conservandas dimisit, etc.

Jan. 31.- Mandate of the Dean of Arches to the Official of Hereford to summon certain witnesses required by William de Irby, Prior of St. Guthlac's, in his appeal against the Bishop of Hereford.

[Fol. 75b.] MANDATUM DECANI DE ARCUBUS.- Decanus ecclesie beate Marie de Arcubus Londoniensis, domini Officialis Curie Cantuariensis Commissarius generalis, discreto viro Officiali Herefordensi salutem in Auctore salutis. Cum nos in causa appellacionis directe, que in dicta Curia vertitur inter religiosum virum, fratrem Willelmum de Irby, priorem ecclesie conventualis sancti Gudlaci Herefordensis, partem ut suggeritur appellantem, ex parte una, et venerabilem patrem, dominum Adam, Dei gratis Herefordensem Episcopum, partem appellatam, ex altera, legitime procedente, parti dicti prioris compulsionem magistrorum Thome de Chaundos, Archidiaconi Herefordensis, Thome de Penbrugge, Thesaurarii Herefordensis, domini Jacobi de Henlye, canonici Herefordensis, magistrorum Willelmi de Fowehope, Rectoris ecclesie de Westbury, Hugonis de Westone, Thome de Boleye, Rectoris ecclesie de Estenore, Johannis de Radenhalle, Hugonis de Thornhaghe, notariorum publicorum,

276 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. dominorum Thome de Hometone, Rectoris ecclesie de Rudmerleye, Ade de Ailyntone, capellani, magistri Johannis Hubande, Rectoris ecclesie de Thurclestone, Philippi Walwayn, clerici, Willelmi le Porter, domini Roberti Coly, capellani, Ade de Irby, Ricardi de Schale, Willelmi de Ailmestone, Henrici Elion, litteratorum, Johannis de Peniard, Audoeni, Janitoris Prioratus Herefordensis, Willelmi de Ailestone, litterati, fratrum Johannis de Lalpit et Johannis de Cerne, monachorum prioratus Herefordensis, testium ad probandum libellum suum in dicta causa porrectum, sibi ut asseruit necessariorum, facta prius fide summaria, ut est moris, exigente justitia, duxerimus concedendam, vobis dicte Curie auctoritate firmiter injungendo mandamus quatinus citetis seu citari faciatis peremptorie testes predictos, omnes et singulos, quod compareant coram dicto domino Officiali, nobis, aut alia ipsius commissario in ecclesia beate Marie de Aldermarichirche Londoniis, vj die juridico post festum sancti Valentini, super libello predicto testimonium perhibituri veritati, ulteriusque facturi et recepturi quod juris fuerit et racionis. De die vero recepcionis presencium ac citacionis vestre, et si dictos testes personaliter inveneritis, necnon quid feceritis in premissis, dictum dominum Officialem, nos, aut alium ipsius commissarium, dictis die et loco certificetis, etc. Datum Londoniis, ij Kal. Februarii, anno Domini MCCCxxiij.

Feb. 18.- The Bishop certifies that Roberto Fileul was born in lawful wedlock.

LITTERE DATE ROBERTO FILEUL.- Adam, etc., universis in Christo filiis nobis jure diocesano subjectis, et omnibus aliis quorum interest vel interesse poterit in hac parte, salutem in domino sempiternam. Quia pium et ei qui omnia novit placitum reputamus veritati testimonium perhibere, universitati vestre innotescimus per presentes quod Symon Fileul de Goupillar in Normannia cum Matilda la Taillor de villa de Newent nostre diocesis oriunda a diu est matrimonium legitime contraxit, quod quidem matrimonium exstitit postea inter [eos]dem in facie ecclesie sollempnizatum ibidem, ac subsequenter predictus Symon ex eadem Matilda uxore sua legitima, constante [inter] eosdem matrimonio predicto, quendam Robertum, filium suum, ex thoro legitimo procreavit, quem, dum vixit, aluit et educavit et [ut] filium suum agnovit; qua omnia in partibus de Newent et locis vicinis publica sunt et

Episcopi Herefordensis. 277

A.D. 1324. notoria, super quibus ex habundanti per testimo[nium] fidedignorum super hiis specialiter juratorum nobis facta extitit plena fides. In quorum omnium testimonium et fidem pleniorem dicto Ro[berto] Fileul litteras sigillo nostro ad talia consueto signatas fieri fecimus has patentes. Datum Gloucestrie, xviij die mensis Februarii, anno Domini MCCCxxiij.

Feb. 19.- The Bishop commissions John Rees, Rector of Dorstone, to admit a new Prior of St. Guthlac's, should one be presented.

[Fol. 76.] COMMISSIO PRO PRESENTATO AD PRIORATUM HEREFORDENSEM.- Adam, etc., discreto viro filioque in Christo dilecto, magistro Johanni Rees, Rectori ecclesie de Dorstone, nostre diocesis, salutem, etc. Ne prioratus Herefordensis nostre diocesis per ipsius vacacionem diutinam in spiritualibus et temporalibus dispendium paciatur, ad admittendum ydoneam personam per Abbatem et Conventum Gloucestrienses ad prioratus ejusdem regimen presentatam seu presentandam, et ad inducendum eandem in corporalem possessionem prioratus ejusdem cum omnibus juribus et pertinenciis suis, in defectum eorum ad quos spectare dinoscitur, vices nostras tibi committimus per presentes, etc. Datum apud Gloucestrie xix die Februarii, anno ut supra.

Memorandum that J[ohn de Aquablanca], then Dean of Hereford, had paid to the Bishop 20 shillings, being St. Peter's pence from the Deanery of Hereford for the year ending Sept. 29, 1317. Thomas de Boleye produces to the Bishop his own receipt for the same.

DE DENARIIS SANCTI PETRI.- Memorandum quod per Johannem, quondam Decanum Herefordensem, satisfactum est domino de xx solidis pro denariis sancti Petri decanatus Herefordensis de anno uno completo in festo sancti Michaelis, anno Domini MCCCxvij. Unde magister Thomas de Boleye ostendit eidem domino aquietanciam sigillo suo signatam.

Mar. 8.- The Bishop of Hereford presents to the Bishop of Winchester Henry de Eastnor, to be appointed to the office of notary public.

OFFICIUM TABELLIONATUS CONCESSUM HENRICO DE ESTENORE, CLERICO.- Venerabili in Christo patri, Domino Johanni, Dei gracia

278 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. Wyntoniensi Episcopo, Adam, etc. Quicquid potest reverencie et honoris. Ad officium notarii publici per vos auctoritate Apostolica vobis in hac parte commissa creandum dilectum nobis in Christo, Henricum de Estenore, clericum nostre diocesis, paternitati vestre reverende tenore presencium presentamus supplicantes humiliter et devote quatinus eundem Henricum auctoritate predicta velitis admittere, et sibi dictum officium exercendi committere potestatem. Ad regimen, etc. Datum Londoniis, viij die anno Domini, MCCCxxiij.

Mar. 10.- The Bishop, before instituting Philip de Harley to the chapel of Willey, instructs the Official, or, in his absence, William de Fownhope, to enquire personally whether the chapelry is without cure of souls.

MANDATUM OCCASIONE PRESENTACIONIS AD CAPELLAM DE WILELEYE.- Adam, etc., discretis viris, filiis in Christo dilectis, Officiali nostro, vel magistro W. de Fowehope, nostro in ejus absencia commissario, salutem, etc. Presentato nobis nuper domino Philippo de Harleye ad ecclesiam seu capellam de Wileleye tanquam vacantem et liberam, nullatenus per se, ut dicitur, curam animarum habentem, et inquisicione juxta juris exigenciam et secundum quod moris est super premissis et aliis articulis consuetis ad mandatum nostrum facta, et nobis ostensa, in eadem inter cetera vidimus contineri, ipsam capellam fuisse et esse liberam et penitus sine cura. Propter quod dictus dominus Philippus occasione premissa instanter a nobis petiit ipsum ad eandem admitti et institui in eadem, ut premittitur, non curata. Nos igitur volentes super premissis, prout nostro incumbit officio, plenius informari, vobis et cuilibet vestrum conjunctim et divisim injungimus et mandamus quatinus ad predictam ecclesiam seu capellam de Wileleye personaliter accedentes, vocatis primitus evocandis saltim publice citacionis edicto, de insigniis, judiciis, et circumstanciis cure animarum, quibus dicta ecclesia seu capella beneficium curatum sive non curatum dici potuerit et debeat de jure, per viros fidedignos, clericos et laicos, diligentem faciatis inquisicionem, juxta vim, formam, et tenorem articulorum inferius contentorum, et discrecionem vobis in hac parte a Deo datam. In primis siquidem inquiratur si eadem ecclesia seu capella est infra alterius ecclesie fines seu limites tanquam matricis ecclesie constituta, et que sit illa. Item quis sacramenta et sacramentalia ministrat in eadem, et mains auctoritate,

Episcopi Herefordensis. 279

A.D. 1324. vice, vel mandato. Item quis percipit decimas et mortuaria audiencium divina officia in ecclesia seu capella predicta. Item an habeat sepulturam et baptisterium, et si habeat baptisterium, an hoc sit tanquam in ecclesia per se curata, vel tanquam in capella distincte a matrice ecclesia propter periculum animarum concessum. Item apud quem est ipsius cura, et an alteri ecclesie subjecta, et cui, et quibus. Item an alteri ecclesie in annuo teneatur censu, et ex qua causa. Item an in solempnibus festis ministri ejusdem ecclesie seu capelle et parochiani ejusdem ad aliam ecclesiam tanquam matricem in signum subjeccionis cum processione accedere teneantur, et ad quam, et quociens, et quando. In ceteris autem ex quibus vestra discrecio plenius poterit instrui in hac parte, informacione pleniori quam poteritis super premissis et aliis per vos recepta, nos de die recepcionis, etc. Datum Londoniis, x die Marcii, anno ut supra.

Mar. 5.- The Chapter of Hereford appoint Adam Murimouth to be their proctor for settling their disputes with John de Ross, one of the Canons, concerning certain dues which he claimed.

[Fol. 76b.] PROCURATORIUM CAPITULI HEREFORDENSIS.- In Dei nomine, Amen. Anno ab Incarnacione ejusdem MCCCxxiiji, Indiccione vij, Pontificatus sanctissimi patris et domini nostri, domini Johannis, divina providencia Pape XXII, anno viij, mensis Marcii die v, venerabiles viri, Thomas de P[enbrugge], Thesaurarius, magister Thomas de C[herletone], etc., canonici ecclesie cathedralis Herefordensis in presencia mei, notarii publici infrascripti, et testium subscriptorum, in ipsius ecclesie loco capitulari personaliter constituti, et tunc Capitulum ejusdem ecclesie facientes, suo aliorumque canonicorum ejusdem ecclesie sibi adhibencium ac dictorum ecclesie et Capituli nomine, venerabilem virum, magistrum A. Murimouth, juris civilis professorem, concanonicum suum, absentem tanquam presentem fecerunt, constituerunt, et ordinaverunt suum verum et legitimum procuratorem, negotiorum gestorem, ac nuncium specialem ad tractandum, transigendum, componendum, finalem pacem et concordiam faciendam, cum venerabili viro, magistro Johanne de Ros, concanonico suo, super omnibus litibus, questionibus, ac controversiis inter eundem magistrum Johannem et prefatum Capitulum, ecclesiam, et canonicos ipsius ecclesie, motis occasione quorundam fructuum, reddituum, et proventuum quos idem magister Johannes racione canonicatus et prebende quos in

280 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. dicta Herefordensi ecclesia obtinet, ac virtute quarundam graciaram Sedis Apostolice assent sibi deberi, et per dictum Capitulum sibi fuisse subtractos, necnon super omnibus processibus et censuris ecclesiasticis per quoscunque judices, auditores, executores, seu quoscunque alios ad instanciam seu procuracionem dicti magistri J. seu cujuscunque alterius vice seu mandato ipsius premissa occasione factis et prelatis, necnon ad submittendum dictum Capitulum jurisdiccioni camere domini Pape et ipsius camere auditoris sub pena suspensionis, interdicti, et alterius cujuscunque censure ecclesiastice, quod idem Capitulum et canonici ratum et firmum habebunt quicquid per dictum procuratorem suum actum, gestum, vel promissum fuerit occasione pacis et concordie super premissis litibus, controversiis, et questionibus faciende. Promiseruntque eciam predicti canonici, Capitulum, ut premittitur, facientes, suo alioromque canonicorum predicte ecclesie Herefordensis sibi adhibencium ac dictorum ecclesie et Capituli nomine, michi, notario publico infrascripto, vice et nomine prefati magistri Johannis et omnium quorum interest vel interesse poterit stipulanti, se ratum et firmum perpetuo habituros quicquid per prefatum procuratorem suum in premissis et premissa contingentibus actum, gestum fuerit, vel eciam procuratum. Acta sunt hec presentibus magistro Johanne de Radnore, auctoritate apostolica notario publico, domino R. de H., perpetuo vicario de choro ecclesie cathedralis Herefordensis antedicte, et Willelmo Deynte, clericis, testibus, etc. Et ego, H de T., clericus Eboracensis diocesis, auctoritate apostolica notarius publicus, premissis omnibus et singulis die et loco prenotatis, etc. Et ad majorem fidem et evidenciam premissorum omnes et singuli oanonici suprascripti, Capitulum facientes, ut superius est expressum, sigillum commune Capituli dicte ecclesie cathedralis Herefordensis presenti procuratorio suo apponi fecerunt.

Mar. 23.- The Bishop of Hereford commissions the Bishop of St. Asaph to reconcile the cemetery of Meole Brace, which had been polluted by bloodshed.

COMMISSIO PRO RECONCILIACIONE CIMITERII MOELEBRACY.- Venerabili in Christo patri, domino David, Dei gracia Episcopo Assavensi, vel alii Episcopo catholico cuicunque, graciam Sedis Apostolice et sui execucionem officii optinenti, Adam, etc., salutem et fraternam in Domino caritatem. Ad reconciliandum cimiterium

Episcopi Herefordensis. 281

A.D. 1324. ecclesie de Moelbracy, nostre diocesis, quod sanguinis effusione, ut dicitur, est pollutum, eo non obstante quod cimiterium hujusmodi existit in nostra diocesi situatum, vobis vices nostras committimus per presentes. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, xxiij die Marcii, anno Domini MCCCxxiij, etc.

The Bishop, being now assured that the chapelry of Willey is without cure of souls, institutes Philip Harley as Rector.

[Fol. 77.] FORMA INSTITUCIONIS PETITA PER PRESENTATUM AD CAPELLAM DE WILELEYE.- Quid pridem te nobis ad capellam de Wileleye, nostre diocesis, vacantem, tanquam ad liberam animarum curam non habentem, presentato, nos an eadem capella seu ecclesia curata fuerit an non hesitantes, super hiis inquiri fecimus diligenter, ac tandem per hujusmodi inquisicionem vocatis evocandis sollempniter ad mandatum nostrum habitam ac alia legitima documenta invenimus ipsam infra fines seu limites ecclesie parochialis de Wenloke constitutam, ipsiusque curam animarum penes eandem ut ecclesiam matricem et parochialem existere, ac eciam per alia indicia sufficiencia, quorum pretextu capella non curata de jure debeat reputari. Unde nos, ex premissis et aliis plenius informati, ipsam capellam liberam sine animarum cura fuisse et esse sentencialiter declaramus ac pronunciamus, ac te ad presentacionem religiosorum virorum, Prioris et Conventus de Wenloke, mediante presentacione seu nominacione domine Burge de Harleye, vere patrone ejusdem, tanquam, ut premittitur, non curatam, te caritative admittimus, et Rectorem canonice instituimus in eadem. In cujus, etc.

Mar. 16.- Certificate of William de Fownhope that he has held an inquiry which proves that the chapelry of Willey has always been without cure of souls.

CERTIFICATORIUM MANDATI CONTENTI IN PRIMA PARTE PRIMI PROXIMI FOLII SUPER LIBERTATE CAPELLE DE WILELEYE.- Reverendo in Christo patri, ac domino suo, domino Ade, etc., W. de Fowehope, dicti patris in sui Officialis absencia Commissarius Generalis, obedienciam, reverenciam et honorem. Mandatum vestrum xv die mensis Marcii recepi tenorem continens infrascriptum:- Adam, etc. Cujus auctoritate mandati ad dictam ecclesiam seu capellam de Wileleye personaliter accedens, vocatis dominis Priore et Conventu

282 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. de Wenloke, vicario ecclesie parochialis de Wenloke, et aliis in pleno consistorio in ecclesia parochiali de Wenloke celebrato evocandis, et eisdem Priore et Conventu per dominum Thomam de Londoniis, monachum, procuratorem eorundem litteratorie constitutum, vicario dicte ecclesie de Wenloke in dicta ecclesia seu capella personaliter constituto comparentibus, in presencia domini Roberti de Harley, militis, et alioram tam clericorum quam laicorum multitudine copiosa, dicte inquisicioni faciende expresse consencientibus, die Lune proximo post festum sancti Gregorii Pape, anno Domini supradicto per viros fidedignos, clericos et laicos, videlicet dominum Ricardum de Lardene, magistsam Alexandrum de Bokenhal, Rectores ecclesiarum de Stoke Milborw et Hopeboulers, vicarios ecclesierum de Cardyntone et Longestauntone, clericos, et Johannem de Presthope, Radulphum de Wilileye, Nicholaum de Horseleye, Ricardum de Sweyneye, et Ricardum de Knyghtleye, laicos, diligentem feci inquisicionem juxta vim, formam, et tenorem articulorum superius contentorum. Que dicit quod dicta capella de Wilileye est infra fines seu limites parochiales matricis ecclesie de Wenloke constituta. Dicit eciam quod vicarius dicte matricis ecclesie, qui pro tempore fuerit, ministrat ibidem per quendam capellanum suum per ipsum assignatum sumptibus Rectoris dicte capelle, qui pro tempore fuerit, sacramenta et sacramentalia racione cure sibi commisse in ecclesia matrice predicta. Item dicit quod Prior et Conventus Monasterii de Wenloke percipient omnes decimas majores et minores cujusdam tenementi, quod quidem tenet nunc Ricardus de Swyneye in manerio de Wilileye predicta; percipiunt eciam omnia mortuaria viva quorumcunque tenencium dicti manerii decedencium, et divina officia audiencium in capella memorata. Et dicit quod Rector dicte capelle, qui pro tempore fuerit, percipit omnes alias decimas quascunque, sive personales sive reales, ceterorum tenencium dicti manerii. Dicit eciam quod dicta capella nullam habet sepulturam set omnes decedentes in dicta manerio cujuscunque condicionis sepeliuntur in cimiterio matricis ecclesie predicte. Dicit eciam quod est in dicta capella baptisterium tanquam a matrice ecclesia per spacium duarum leucarum distante propter periculum animarum concessum. Dicit eciam quod cura ipsius est apud vicarium de Wenloke, et est dicta capella matriel ecclesie predicte subjecta. Item dicit quod dicta capella tenetur dicte ecclesie matrici de Wenloke in annuo censu, videlicet septem solidorum in signum subjeccionis. Et vicarius dicte ecclesie

Episcopi Herefordensis. 283

A.D. 1324. matricis percipit duos solidos annui census, qui vocatur feodum confessionis. Item dicit quod capellanus dicte capelle et quidam parochiani ejusdem singulis annis per diem Martis in ebdomada Pentecostes accedere solent ad dictam matricem ecclesiam de Wenloke ad processionem in signum subjeccionis. Nec vidit aliquis de dicta inquisicione a L annis et citra aliquem rectorem ibidem racione ipsius Rectorie ad sacros ordines promoveri, nec per aliquem diocesanum ad id compelli, set ab illo tempore et in antea a tempore cujus contrarii memoria non existit, prout ipsi de inquisicione audire potuerunt, dicta capella libera et pro non curata notorie habebatur, et sic hucusque reputatur. Et sic mandatum vestrum sum, ut potui, executus. Datum apud Wileleye, die et anno supradictis.

A.D. 1322. April 9.- The Bishop assigns to William de Brobury the custody (during the minority of William de Northgrave, the heir), of the lands which John de Northgrave, deceased, held from the King.

[Fol. 77b.] CARTA DE CUSTODIA HEREDIS JOHANNIS DE NORTHGRAVE.- Pateat universis per presentes quod nos, Adam, etc., concessimus Willelmo de Brokbury, pro quadam pecunie summa quam nobis dedit premanibus, custodiam duarum parcium terrarum et tenementorum que fuerunt Johannis de Northgrave, defuncti, qui de domino Rege tenuit in capite, quam quidem custodiam nuper habuimus ex concessione domini Regis, habendam et tenendam eidem Willelmo cum omnibus ad custodiam illam spectantibus usque ad legitimam etatem Willelmi, filii et heredis predicti Johannis de Northgrave, unacum maritagio ejusdem heredis absque disparagacione, reddendo inde domino Regi per annum pro nobis quinque marcas ad Scaccarium suum, unam videlicet medietatem ad Scaccarium termino Pasche, et aliam medietatem ad Scaccarium termino sancti Michaelis. Et si de prefato Willelmo, filio dicti Johannis, humanitus contingat antequam ad plenam etatem pervenerit et per prefatum Willelmum de Brokbury fuerit maritatus, herede suo infra etatem existente, tunc idem Willelmus de Brokbury habeat custodiam duaram parcium terrarum et tenementorum predictoram usque ad legitimam etatem hujusmodi heredis predicti Willelmi, filii Johannis, in forma predicta, unacum maritagio ejusdem absque disparagacione, et sic de herede in heredem, quousque aliquis heredum predictorum ad plenam etatem suam pervenerit, et idem Willelmus de

284 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1322. Brokbury effectum maritagii alicujus heredis eorundem fuerit assecutus, salvis domino Regi feodis militum, advocacionibus ecclesiaram, dotibus, et aliis reversionibus terrarum et tenementorum, que accidere contigerit racione custodie illius, eadem custodia sic durante. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, die Lune proximo post festum sancti Ambrosii, anno regni Regis E. filii Regis E. xv.

A.D. 1324. Feb. 2.- The Bishop assigns to Adam Lucas the custody (during the minority of John le Wyne, the heir), of the lands in Winston-by-Newton, which Dionisia la Wyne, deceased, held from the Bishop.

CARTA DE CUSTODIA TERRARUM DIONISIE LA WYNE.- Universis Christi fidelibus ad quos presentes littere pervenerint, Adam, etc., salutem in Domino sempiternam. Noveritis nos tradidisse et concessisse dilecto et fideli nostro, Ade Lucas, pro servicio suo nobis impenso custodiam terrarum et tenementorum que Dionisia la Wyne de nobis tenuit in Wynestone juxta Newtone et alibi in comitatu Herefordie, per servicium militare, et qua ad nos devenit racione minoris etatis Johannis, filii domini Willelmi le Wyne, consanguinei et heredis dicte Dionisie, unacum maritagio ejusdem Johannis, habendam et tenendam eidem Ade et assignatis suis usque ad plenam et legitimam etatem ejusdem Johannis. Et si contingat dictum Johannem decedere ante quam ad plenam etatem pervenerit, dictus Adam Lucas et assignati sui habeant et teneant predictam custodiam et maritagium de herede in heredem quousque unus heredum dicte Dionisie ad plenam et legitimam etatem pervenerit. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, die Jovis in festo Purificacionis beate Marie Virginis, anno Domini MCCCxiij, regni vero Regis E. filii Regis E. xvij.

Feb. 2.- The Bishop assigns to Adam Lucas and Robert de Hampton the custody (during the minority of Dionisia, daughter of Robert Roculf, the heiress), of the lands in Werham-by-Hereford, which John Iweyn, deceased, had held from the Bishop.

CARTA DE CUSTODIA TERRARUM JOHANNIS IWEYN.- Universis Christi fidelibus ad quos presentes littere pervenerint, Adam, etc. Noveritis nos tradidisse et concessisse Ade Lucas et Roberto de Homptone, pro xx libris sterlingorum quas nobis solverunt premanibus, custodiam terrarum et tenementorum que Johannes Iweyn de

Episcopi Herefordensis. 285

A.D. 1324. nobis tenuit in Werham juxta Herefordiam, et alibi in comitatu Herefordie, per servicium militare, et que ad nos devenit racione minoris etatis Dionisie, filie Willelmi Rocolf, consanguinee et heredis ejusdem Johannis, unacum maritagio ejusdem Dionisie, habendam et tenendam eisdem Ade et Roberto et assignatis suis usque ad plenam et legitimam etatem ejusdem Dionisie. Et si contingat dictam Dionisiam decedere antequam ad plenam etatem pervenerit, dicti Adam Lucas et Robertus et assignati sui habeant et teneant predictam custodiam et maritagium de herede in heredum, quousque unus heredum predicti Johannis ad plenam et legitimam etatem pervenerit. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, die Jovis in festo Purificacionis beate Marie Viriginis, anno Domini MCCCxxiij, regni vero Regis E. filii Regis E. xvij.

April 26.- The Bishop assigns to Thomas de Chandos the canonical house once held by Richard de Hamenasch.

COLLACIO DOMORUM CANONICALIUM QUE FUERUNT MAGISTRI R. DE HAMENASSCH.- Item memorandum quod xxvj die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxiiij, ibidem [1] contulit dominus magistro Thome de Chaundos, archidiacono Herefordensi, domos canonicales quas dictus magister R. inhabitare consuevit Herefordie, per mortem ejusdem vacantes, scribens domino Johanni de la Felde, canonico Herefordensi, pro induccione ipsius.

The Bishop commands the Dean of Ross to publish the sentence of excommunication pronounced against William de Irby, Prior of St. Guthlac's, who had blasphemously attacked the Bishop while the latter was celebrating mass in the Church of Ross.

A letter was also sent to the Bishop of Worcester, asking him to publish the sentence in the Churches of Worcester and Gloucester.

MANDATUM AD DENUNCIANDUM FRATREM W. IREBY EXCOMMUNICATUM PRO EXCESSIBUS APUD ROS.- Adam, etc., Decano de Ros salutem, etc. Cum nuper ad ecclesiam parochialem de Ros declinassemus, prout nobis incumbit, visitacionis officium impensuri, quidam filius iniquitatis, a canone excommunicatus, et pro tali auctoritate Ordinarii publice nunciatus, videlicet frater Willelmus de Irby, monachus, qui se gerit pro Priore sancti Gudlacy,


[1] I.e. apud Marcle. The preceding entry is an institution, for which see Appendix.

286 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. Herefordie, ipsam ecclesiam in festo sancti Georgii, dum sacra misse sollempnia ageremus, impudenter ingrediens animo petulanti, post prophanas confabulaciones et vana colloquia, acuens ut gladium linguam suam, et prorumpens in verba blasphema et contumeliosa, nos pontificalibus tunc indutos, astante cleri et populi multitudine, multis conviciis non erubuit lacessire, et tandem post et contra moniciones nostras canonice sibi factas, in ipsa ecclesia sedicionem excitando, conclamacionem movendo, et impetum committendo, divinum pariter et nostre visitacionis officium temerariis ausibus perturbavit, in gravem summi Regis pacifici injuriam, cultus divini derogacionem, et domus Dei, quam decet omnimoda sanctitudo, manifestum contemptum, et grave scandalum populi Christiani. Que omnia et singula adeo sunt publica et notoria, quod nulla poterunt tergiversacione celari, quamobrem prefatum Willelmum, monachum pertinacem et rebellem, pro tante temeritatis notoriis excessibus, majoris excommunicacionis sentencia innodavimus, justicia exigente. Quocirca tibi mandamus, in virtute obediencie firmiter injungentes, quatinus prefatum Willelmum, monachum, sic excommunicatum fuisse et esse in singulis ecclesiis tui decanatus, singulis diebus Dominicis et festivis intra missarum sollempnia seu quando major aderit populi multitudo, cruce erecta, candelis accensis et extinctis, ac pulsatis campanis, publice et sollempniter nuncies seu facias nunciari, a denunciacione hujusmodi non cessando quousque aliud habueris in mandatis.

Consimilis littera directa fuit Episcopo Wygorniensi mutatis mutandis ob reverenciam Episcopalem, usque "Quocirca," etc., ut supra, et tunc sequitur clausula ista:- Et quia, decet secundum canonicas sancciones excommunicatorum nomina tam vicinis Episcopis quam parochiis indicare, ut excommunicatis ubique ecclesiasticus aditus excludatur, vestre paternitati in juris subsidium mutue vicissitudinis optentu humiliter supplicamus quatinus prefatum Willelmum, monachum, sic excommunicatum fuisse et esse in ecclesia vestra Wygorniensi, et ecclesia conventuali sancti Petri Gloucestriensi, vestre diocesis, et in ecclesiis ville ejusdem, ubi frequenter idem monachus conversatur, et locorum ecclesiis vicinorum mandetis sollempniter nunciari.

Episcopi Herefordensis. 287

A.D. 1324. The Bishop issues letters testimonial to John Hamelyn and Walter de Morisco, monks of Tintern, that they were born in lawful wedlock.

LITTERA TESTIMONIALIS NATALIUM MONACHORUM DE TYNTERNA.- Adam, etc., omnibus quorum interest salutem in vero omnium Salvatore. Ne de statu Johannis Hamelyn et Walteri de Marisco, ordinem Cisterciensem in Abbacia de Tynterne dudum ingressorum, quantum ad natalia sinistra suspicio oriatur, universitati vestre tenore presencium intimamus quod iidem Johannes et Walterus liberi sunt, de legitimo matrimonio procreati, prout nobis constat per legitima documenta. In cujus, etc.

Mandate of citation issued before the Bishop's visitation of the Churches in a Deanery.

[Fol. 78b.] MANDATUM AD CITANDUM CONTRA VISITACIONEM.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Decano de B., salutem et benediccionem. Quia ex officii nostri debito pastoralis, die tali ecclesiam de C., die tali ecclesiam de E., et die tali ecclesiam de G., necnon rectores, vicarios, presbiteros, clericos, et laicos earundem ecclesiarum, et ecclesiarum ac capellarum vicinarum, annuente domino, proponimus visitare, vobis tenore presencium committimus et mandamus quatinus rectores, vicarios, presbiteros, et clericos dictarum ecclesiarum, et de qualibet parochia ipsarum xij viros fidedignos, necnon et ecclesiarum ac capellarum vicinarum rectores, vicarios, presbiteros, et clericos, ac vj viros vel iiij fidedignos, secundum multitudinem seu paucitatem plebium earundem, citetis seu citare faciatis peremptorie quod compareant coram nobis diebus et locis predictis visitacionis nostre officium subjecturi, et super requirendis ab eis que limam correccionis exposcunt debito modo dicturi fideliter veritatem. Et quid feceritis in premissis, etc. Datum, etc.

May 13.- The Bishop instructs the Dean of the Forest to compel the Abbot and Convent of Gloucester to pay the procurations due to the Bishop at his visitation of the Church of Churcham, appropriated to them.

MANDATUM AD LEVANDUM PROCURACIONEM PRO VISITACIONE FACTA.- Adam, etc., dilecto filio, Decano de Foresta, salutem, etc. Vobis, in virtute obediencie firmiter injungendo, mandamus quatinus moneatis et efficaciter inducatis Abbatem et Conventum

288 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. monasteri sacri Petri Gloucestrie, ecclesiam de Chireham nostre diocesis in usus proprios inumentes ac Priorem, Suppriorem, Precentorem et Celerariam de Deu Correctu majores, quod de pronuncione racione visitacionis nostre, quam in dicta ecclesia de Chireham jure ordinarii ex officii nostri debito fecimus die Lune ante festum Invocancionis sancte Crucis nobis infra xv dies a tempore monicicenis vestre in ecclesia de Chyreham facte satisfaciant ut tenenture. Quod si moniemonibus vestris non paruerint in hac parte ecedem ad idem faciendum per censuras ecclesiasticas compellatus. Et quid in premissis etc. Datum apud Monemutham, xiij die Maii.

A.D. 1298. July 15.- Robert [Winchelsey], Archbishop of Canterbury, issues stringent injunctions that all who lay hands upon the property of ecclesiastical persons should be solemnly excommunicated. These injunctions are to be read and clearly explained in English in all Cathedrals and Churches of the province, et least twice a year. [1]

MANDATUM CONTRA INVASORES BONORUM ECCLESIASTICORUM ET PERSONARUM ECCLESLASTICARUM.- Robertus. permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglie Primas, venerabili fratri, domino Radulpho, Dei gracia Norwicensi Episcopo, salutem et fraternam in domino caritatem. Frequenter exigit repentina necessitas et congrua futurorum cautela ut et preordinata pro periculis evitandis remedia set forsan negligenter omissa vicacius iterentur, et nova superaddatur in hujusmodi execucione medela, in hiis precipue que sanctorum patrum jam dudum sanxit auctoritas, et que non possunt a nobis Episcopis, qui eorum statuta servare tenemur, absque periculo nostre professionis omitti. Nuper siquidem in quadam convocation prelatoram et cleri Londoniis celebrate, post festum sancti Hillarii, anno Domini MCC nonagesimo sexto, per nos et coepiscopos nostros commnni extitit ordinacione condictum, et eis per nos in virtute obediencie ad quorundam eorum excitacionem injunctum ut in cathedralibus ecclesiis et ceteris locis insignibus per Episcopos ipsos, in aliis vero ecclesiis per alios viros ydoneos ad diocesanorum mandatum denuncientur publice, et in genere majoris excommunicacionis sentencia innodati omnes illi qui ecclesiastica bona sine grata permissione dominorum eorundem


[1] The Bishop would seem to have entered in the register this Archiepiscopal mandate of 26 years' earlier date with some reference to the spoliation of his own temporalities, which was being carried out, by order of the King, through all the spring and summer of 1324.

Episcopi Herefordensis. 289

A.D. 1298. vel ballivorum suorum deriperent, vel a domibus aut aliis locis ecclesiarum per violenciam ammoverent. Set ut ex post facto didicimus, et graviter exinde dolemus, execuciones hujusmodi non absque multoram periculo, et eorum precipue qui ad id ex obediencie debito tenebantur, ab aliquibus coepiscopis nostris in toto, ab aliis autem in parte hactenus sunt omissi, per quod quamplures malivoli quandoque sumpserunt, et imposterum forsan sument majorem audaciam taliter delinquendi. In ultima eciam innovacione magnarum cartarum de libertatibus et foresta antiquitus concessarum per principem nuper facta, dominos Rex taliter hec innovans ordinavit, et statuit quod eedem carte ad cathedrales ecclesias per totem regnum Anglie mitterentur, et remanerent ibidem, quodque legerentur coram populo bis in anno, et quod Archiepiscopi et Episcopi Anglie ferrent majoris excommunicacionis sentencias in omnes illos qui contra dictas venirent, facto consilio vel auxilio, [Fol. 79.] aut in quocunque puncto infringerent cartas ipsas, quodque iidem Episcopi easdem sentencias publicarent vel facerent publicari in suis cathedralibus ecclesiis bis in anno, et quod Episcopi super facienda publicacione hujusmodi negligentes per Cantuariensem et Eboracensem Archiepiscopos, qui pro tempore fuerint, reprehenderentur, et ad denunciaciones hujusmodi faciendas per eosdem Archiepiscopos artarentur. Nos ecaim et nostri coepiscopi tunc presentes ac nobis in pontificalibus assistentes apud Westmonasterium eciam de consensu consilii domini Regis tunc in partibus transmarinis agentis, dictam excommunicacionis sentenciam solempniter tulimus et publicavimus in vulgari. Ut igitur tam salubriter ordinata, et grandi common utilitate proviso per dissimulacionem non transeant sine fructu, jam in ultima congregacione prelatorum et cleri post festum Nativitatis sancti Johannis Baptiste apud Novum Templum Londoniis per nos nostrosque coepiscopos et prelatos, ac clerum nostre Cantuariensis provincie provisum extitit et condictum, ut dicte excommunicacionum sentencie contra violatores cartarum bis in anno ut supra, videlicet in festo Omnium Sanctorum, et Dominica in Ramis Palmarum, in cathedralibus ecclesiis per Episcopos, si fieri possit, alioquin eorum auctoritate per adios solempniter publicentur. Quia insuper dominus Rex in innovacione predicta prelatis et toti communitati regni promiserat quod pro nullo negocio quicquam nomine ipsius domini Regis de bonis alicujus caperetur sine totius regni communi assensu, et si contingat, quod absit, aliquos malefactores de domibus, grangiis, vel aliis locis ecclesiasticis, bona ecclesiasticarum personarum auferre, abducere, vel aliqualiter

290 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1298. asportare sine grata permissione dominorum bonorum hujusmodi vel ballivorum suorum, quod, ut premittitur, de voluntate domini Regis nullo modo procedere presumatur, difficile erit et sepe dampnosum personis sic spoliatis aut lesis ad suos Episcopos super hoc semper habere recursum, tam nobis nostrisque coepiscopis et prelatis ac clero predictis videbatur expediens, et per eos in eadem congregacione consensum extitit et condictum, ut singulis inferioribus prelatis, rectoribus eciam ac vicariis parochialium ecclesiarum detur per suos diocesanos expressa potestas denunciandi publice et solempniter malefactores hujusmodi, qui per facti evidenciam notorie et manifeste perpetrare presument, unacum eorum complicibus dicta excommunicacionis sentencia innodatos. Quocirca fraternitati vestre in virtute obediencie firmiter injungendo mandamus quatinus dictam sentenciam contra occupatores bonorum ecclesiasticorum, prout in prima dictarum congregacionum, ut supra, ordinatum extiterat, in singulis ecclesiis vestre diocesis juxta ordinacionem eandem, memoratam vero sentenciam contra infringentes articulos dictarum cartarum per nos et nostros coepiscopos, ut supra, consensu regio interveniente, prolatam secundum formam in prefata ultima congregacione provisam dictis diebus et locis, scilicet bis in anno in festivitatibus supradictis faciatis, in forma quo superius tangitur, publicari, et in Anglico seriatim in omnibus ac patenter exponi, pulsatis campanis, et candelis accensis, ut propter sollempnitatem hujusmodi, quam laici magis quam effectum hujusmodi sentenciarum attendunt, amplius timeatur. Detur eciam per vos, sicut in dicta congregacione ultima, concorditer extitit ordinatum, inferioribus prelatis, et rectoribus ac vicariis, ac eciam capellanis parochialibus vestre diocesis, plena et expressa potestas denunciandi publice et nominatim cum dicta sollempnitate malefactores predictos, scilicet occupatores of invasores bonorum ecclesiasticorum, si qui in hujusmodi prelatorum locis, aut rectorum seu vicariorum parochiis in futuro bona hujusmodi invaserint, occupaverint, aut amoverint, seu sic invadi, occupari, aut amoveri fecerint, in notoria evidencia ipsius maleficii majoris excommunicacionis sentencia innodatos. Proviso tamen quod non nisi malefacto notorio et evidenti, ac eciam sub testimonio sufficienti per eosdem rectores, vicarios, et presbiteros talitor procedatur. Ut insuper cumulatis ad supradicta cautelis amplius arceatur ac reprimatur perversorum iniquitas, in hujusmodi malefactorum nominatim, ut pretangitur, denunciatorum [Fol. 79b.] presencia, cessetur ubilibet a celebracione missaram, et sic excommunicati per singulos dies dominicos et festivos denuncientur

Episcopi Herefordensis. 291

A.D. 1298. sollempniter, subtracta eciam eis per inhibicionem super hoc faciendam communione fidelium, quousque sic ablata restituant, et exinde ydonea satisfaccione premissa ab eadem sentencia congrue fuerint absoluti. Et cum de hujusmodi maleficio perpetrato vobis per aliquem subditorum vestrorum denunciatum extiterit, vel ad vos exinde publica fama pervenerit, plenam cum celeritate justiciam fieri faciatis, malefactores hujusmodi, ac eciam fauctores et complices eorundem, necnon scienter communicantes eisdem, postquam id competenter inhibitum fuerit, per coerciones canonicas diligenter et acriter puniendo. Similem eciam excommunicacionis sentenciam in omnes illos, qui manus in clericos temere violentas infecerint, faciatis in sollempnitate eadem publicari. Si vero in tantum aliquorum se extendit iniquitas, prout forsan evenire posse timetur, quod prelati seu ecclesiarum rectores aut vicarii, sive presbiteri vel alii ecclesiastici viri quicunque occasione premissorum vel alicujus eorum per laicalem potenciam capiantur, seu detineantur in carcere, aut in custodia quoquo modo, vobis injungimus in virtute obediencie, prout eciam in dicta ultima, congregacione per prelatos et clerum ordinatum extiterat, ut loca in quibus sic capti detinebuntur, et quatuor ecclesias proximo vicinas, quatinus sub districtu vestro extiterint, interdicto ecclesiastico protinus supponatis, et sic interdicta remaneant quamdiu "capti taliter" [1] detinentur ibidem, et nichilominus captores ac detentores hujusmodi, et auctoritatem super hoc prebentes, eisdem singulis diebus dominicis et festivis post scelus hujusmodi perpetratum, in omnibus ecclesiis vestre diocesis intra missaram sollempnia coram clero et populo, pulsatis campanis, et candelis accensis, ut magis timeatur solempnitas, denuncientur solempniter majoris excommunicacionis sentencia innodati. Et ut hoc ad noticiam singulorum perveniat, in Anglico exponatur, donec sic excommunicati congrua satisfaccione premissa in forma ecclesie ab eadem sentencia per competentem judicem fuerint absoluti. Qnia insuper processiones solempnes et oracionum suffragia, que pro statu Terre Sancte, et pace ac eciam tranquillitate et prosperitate ecclesie, Regis, et regni Anglie dudum salubriter ordinavimus ac mandavimus per dioceses singulas facienda, negligenter in multis et non absque multorum periculo hactenus, ut audimus, sunt omissa, de quibus, si fierent, fructus maximus merito speraretur, ac eciam dominus Rex in ultima congregacione predicta per nuncios suos rogavit, ut pro eo et aliis in expedicione presenti, quam contra hostes ipsius et regni nuper assumpsit, oraciones


[1] Marked thus in MS.

292 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1298. et suffragia hujusmodi fieri, necnon Scotos et eorum complices, qui ecclesias regni Anglie et loca ecclesiastica violenter invadere, comburere, ac bonis ecclesiasticis ausu sacrilego spoliare, pacemque regni et ecclesie patenter infringere ac perturbare presumpserant et presumunt, ut dicitur, excommunicatos publice per nostram denunciari provinciam faceremus, vobis, ut supra, mandamus et injungimus quatinus dictas processiones et oracionum suffragia tam pro statu Terre Sancte, et pace, regni et ecclesie Anglie, quam eciam pro domino Rege et sibi adherentibus in sua expedicione presenti specialiter, necnon denunciaciones excommunicacionum predictas per totam vestram diocesim singulis diebus et locis, quibus idem expedire videritis, solempniter per vos, quatinus ad vos attinet, et ulterius per alios fieri faciatis. Hec omnia tam vigilanter et sollicite prosequentes, ut ex hoc status ecclesie reformetur in melius, et vestrorum apud Deum augeatur cumulus meritorum, vos eciam temporibus oportunis per totem vestram diocesim faciatis inquiri an premissa per vestros subditos, quatinus ad eos pertinet, fuerint, ut superius tangitur, observata. Et nos super hiis tam de facto vestro quam subditoram vestrorum certificetis ydonee saltim semel in anno per litteras vestras patentes harum seriem continentes. Datum apud Oteford, Idibus Julii, anno Domini MCC [1] nonagesimo octavo, consecracionis nostre quarto.

A.D. 1324. Form of mandate against those who have carried off deeds, letters, and other documents belonging to ecclesiastical persons.

[Fol. 80.] MANDATUM CONTRA DETENTORES MUNIMENTORUM.- R., Episcopus, etc., salutem, etc. Querelam R. de M. recepimus continentem quod quidam iniquitatis filii quorum ignorantur nomina et persone, cartas, litteras, alia munimenta sua diversa de domo G., fratris sui, et aliunde asportarunt injuste, et sic detinent asportata in ipsius R. predicti prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen, ac asportancium predictorum animarum periculum, perniciosum exemplum, et scandalum plurimorum, super quibus juris ecclesiastici remedium postulavit a nobis. Volentes igitur in hac parte justiciam impertiri, devocioni tue injungimus et mandamus quatinus asportantes et detinentes hujusmodi in ecclesia supradicta intra missarum solempnia, cum major populi affuerit multitude, canonice moneas in genere ut cartas, litteras obligatorias, et munimenta predicta


[1] In MS. MCCC.

Episcopi Herefordensis. 293

A.D. 1324. ipsi R. infra x dies a tempore monicionis tue hujusmodi numerandos restituant, seu pro eisdem satisfaciant competenter. Alioquin extunc malefactores hujusmodi in genere cures excommunicare canonice, et sic excommunicatos cum sollempnitate debita, locis et temporibus ad hoc aptis, publice nunciare, certificans nos super hiis cum per partem dicti querelantis fueris congrue requisitus, presencium cum tenore. Valeas. Datum, etc.

Form of dispensation for one who had received Holy Orders from another Bishop without license from his own diocesan, but otherwise canonically.

DISPENSACIO SUPER ORDINIBUS SUSCEPTIS AB ALIENO EPISCOPO.- Episcopus dilecto in Christo filio J. de W., nostre diocesis, salutem, etc. Peticio tua nobis exhibita continebat quod, cum te de nostra sis diocesi oriundus, nec alibi beneficium ecclesiasticum seu domicilium obtineres, in aliena diocesi in qua, ut asseris, oblegisti tibi perpetuam mansionem a loci diocesano subdiaconatus, diaconatus, et presbiteratus ordines per juris ignoranciam sine nostra licencia, alias tamen canonice suscepisti, et in sic susceptis ordinibus per aliqua tempora ministrasti; super quo tibi de oportuno remedio provideri humiliter postulasti. Nos igitur ob merita, tue vite probabilis tuis precibus inclinati, quod circa collacionem dictorum ordinum factum est approbantes, ut premissis non obstantibus in eisdem de cetero licite valeas ministrare auctoritate pontificali tecum misericorditer dispensamus. In cujus, etc.

Feb. 25.-Cardinal Gaucelin, writing as the Pope's Penitentiary, grants a dispensation to Hugh de Barewe, who for five years had illegally held the Church of Aston Ingham. [1]

DISPENSACIO SUPER INHABILITATE MAGISTRI H. DE BAREWE.- Gaucellinus, miseracione divina tituli sanctorum Marcellini et Petri presbiter cardinalis, religioso viro, fratri Johanni de Wrotham, domini Pape penitenciario, salutem in Domino. Quia nobis Hugo de Barewe, clericus Herefordensis diocesis, lator presencium, peticione monstravit quod ipse olim, in xviij etatis sue anno vel circiter existens, ecclesiam parochialem de Astone Ingayn, dicte diocesis, titulo institucionis et alias canonice fuit assecutus, et infra annum ad subdiaconatus ordinem promotus, ac eciam licenciam


[1] see p. 31.

294 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. seu dispensacionem diocesani sui juxta formam constitucionis felicis recordacionis domini Bonifacii Pape VIII obtinuit ut studio insisteret litterarum, pretextu cujus dispensacionis fructus ipsius ecclesie, que novem marcarum sterlingorum juxta taxacionem decime valorem annuum non excedunt, per quinque annos percepit, et in proprios usus partem eorum expendit, de residuo faciens dicte ecclesie et parochie per vicarium ydoneum debita deserviri, quam ecclesiam postmodum in manibus ordinarii diocesis antedicte libere resignavit; verum cum propter paupertatem de fructibus predictis non possit satisfacere in presenti, supplicavit humiliter sibi per Sedem Apostolicam super hiis de oportuno remedio misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, tue discrecioni committimus quatinus, si est ita, postquam ydoneam salutem juratorie, si aliam dare non possit, tibi prestiterit canonicam quod, cum ad pinguiorem fortunam devenerit, de predictis fructibus satisfaciet, ad tuum arbitrium in evidentem utilitatem prefate ecclesie fideliter convertendis, injuncta inde sibi pro modo culpe penitencia salutari, et aliis que sibi fuerint injungenda, super inhabilitate, si quam ex inde oontraxit, dispenses, alia sibi non obstante canonico, auctoritate predicta misericorditer cum eodem. Datum Avonione, Kal. Marcii, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno octavo.

A.D. 1326. May 26.- W. de Pembridge resigns the Rectory of Byford.

RESIGNACIO ECCLESIE DE BIFORDE.- Reverendo in Christo patri ac domino suo, domino Ade, etc., suus devotus clericus, W. de Penebrugge, Rector ecclesie de Byforde, vestre diocesis, omnimodem obedienciam, reverenciam, et honorem debitum tanto patri. Cura animarum dicte parochialis exonerari affectans, ipsam ecclesiam, cum omnibus suis juribus et pertinenciis universis, pure, sponte, et absolute in sacras manus vestras resigno, et omni juri quod in ipsa habui renuncio per presentes. In cujus rei testimonium sigillum meum presentibus apposui, et quia sigillum meum pluribus est incognitum, sigillum officii Cancellarii Universitatis Oxoniensis apponi procuravi. Datum Oxonie, in festo sancti Augustini, Anglorum Apostoli, anno Domini millesimo CCCxxvj.

Episcopi Herefordensis. 295

A.D. 1326. May 29.- The Prior and Convent of Brecon present Hugh de Barewe to the Rectory of Byford.

[Fol. 81b.] PRESENTACIO FACTA MAGISTRO H. DE BAREWE AD ECCLESIAM DE BYFORDE.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., sui humiles filii et devoti frater Johannes, Prior Monasterii sancti Johannis Evangeliste de Breconia, et ejusdem loci Conventus, Menevensis diocesis, obedienciam ac reverenciam tanto patri debitas cum honore. Ad ecclesiam de Byforde, vestre diocesis, vacantem, et ad nostram presentacionem spectantem, dilectum clericum nostrum in Christo, magistrum Hugonem de Barewe, paternitati vestre reverende presentamus per presentes, vos humiliter et cum debita instancia deprecantes quatinus prefatum magistrum Hugonem sic per nos ad dictam ecclesiam presentatum admittere velitis, et in corporalem possessionem ejusdem ecclesie canonice induci faciatis, ulteriusque, si placet, quod vestro in hac parte incumbit officio plenius exequentes. Datum in Capitulo nostro Brechonie, die Jovis proximo post festum sancti Augustini, Anglorum Apostoli, anno Domini millesimo CCCxxvj.

June 30.- William de F[ownhope], commissioned by the Bishop to enquire into the vacancy of Byford, certifies the Bishop that the Prior and Convent of Brecon are the patrons, etc.; but he believes that it is not vacant, because W. de B. is the incumbent. [1]

CERTIFICATORIUM INQUISICIONIS FACTE IN NEGOCIO EJUSDEM PRESENTACIONIS.- Reverendo in Christo patri et domino suo, domino Ade, etc., suus Willelmus de F., ipsius patris in ejusdem officialis absentia commissarius generalis, obedienciam, reverenciam, et honorem. Mandatum vestrum nuper recepi tenorem continens infrascriptum:- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro W. de F., Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, nostro commissario generali, salutem, etc. Presentarunt nobis religiosi viri, Prior et Conventus Monasterii de Breconia, magistrum Hugonem de Barewe, clericum, ad ecclesiam de Byford, nostre diocesis, vacantem, et ad suam presentacionem spectantem, ut dicunt. Quocirca, etc., ut moris est. Datum Cantuarie, vj die mensis Junii, anno Domini millesimo CCCxxvj, etc. Hujusmodi igitur auctoritate mandati die Martis proximo post festum Apostolorum Petri et Pauli, anno


[1] It is just possible that "W. de B." is meant for W. de Pembridge, and that William de Fownhope was unaware of his resignation. In any case the Bishop, on July 21, instituted Hugh de Barewe to Byford. See appendix.

296 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1316. Domini supradicto, in ecclesia parochiali de Dorstone, in pleno loci consistorio per rectores et vicarios decanatus de Webbeleye, super vacacione ipsius ecclesie de Byforde et aliis articulis in hac parte debitis et consuetis inquisicionem fieri feci diligentem. Que dicit quod non vacat ecclesia predicta, ut credit, quia dominus W. de B. incumbit possessioni ejusdem, et dicit inquisicio quod Prior et Conventus Brechonie presentarunt ultimo ad eandem, et quod sunt veri patroni ejusdem, nec est litigiosa, nisi quatenus quidam Ricardus de Byford, clericus, per Robertum de Bodeham ad ipsam ecclesiam presentatus juxta suam presentacionem se opposuit, nec est pensionaria, et est valoris C solidoram, et quod presentatus ad eandem ecclesiam, scilicet magister H. de Barewe, est vita et conversacionis honeste, et ad ordinem subdiaconatus promotus, nec est alibi beneficiatus, quod scitur. Et sic mandatum vestrum sum, cum ea qua decet reverencia, in omnibus executus. Datum apud Dorstone, die Martis et anno Domini supradictis.

Nov. 14.- The King [1] presents Henry de Ludlow to the Church of Montgomery.

PRESENTACIO AD ECCLESIAM DE MONTEGOMERI.- Edwardus, Dei gracia Rex Anglie, Dominus Hibernie, venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., salutem. Ad ecclesiam de Montgomery, vestre diocesis, vacantem, et ad donacionem nostram spectantem, dilectum nostrum Henricum de Lodelowe, clericum, vobis caritatis intuitu presentamus, rogantes quatinus eundem Henricum ad dictom ecclesiam admittatis, et personam instituatis in eadem. In cujus rei testimonium has litteras nostras fieri fecimus patentes. Teste Edwardo filio nostro primogenito, custode regni nostri, apud Herefordiam, xiiij die Novembris, anno regni nostri xx.

The Bishop commissions Philip, Rector of Rushbury, to absolve Lady Burge de Harley from the excommunication pronounced against the holders of lands once belonging to the Templars, since she has given satisfaction, for her portion of the Templars' lands, to Richard de Panely, Preceptor of Dinmore.

[Fol. 81.] COMMISSIO FACTA RECTORI DE RUSSCHEBURY.- Adam, etc., dilecto filio, domino Philippo, Rectori ecclesie de Russchebury, salutem,


[1] This presentation is evidently made by the Queen and her son, since they were at Hereford on Nov. 14, and the fugitive King was not captured in S. Wales until Nov. 16.

Episcopi Herefordensis. 297

A.D. 1326 etc. Quia per confessionem religiosi viri, fratris Ricardi de Panely, preceptoris Hospitalis de Dunemore, nobis constat quod domina Burga, relicta domini Ricardi de Harleye, militis, defuncti, dicto preceptori de omnibus bonis qua quondam fuerunt ordinis milicie Templi per ipsam occupatis et retentis, plenarie, prout debuit, satisfecit, vobis committimus et mandamus quatinus ipsam Burgam a quibuscunque sentenciis excommunicacionis et interdicti contra occupatores et illicitos detentores bonorum hujusmodi promulgatis, in forma juris absolvatis. Datum ... [1]

A.D. 1324. May 26.- William de Irby has appealed to the Court of Canterbury against the excommunication pronounced against him for the outrage at Ross. The Bishop acknowledges the receipt of the mandate of the Court, summoning him to appear before it.

CERTIFICATORIUM SUGGESTIONIS W. DE IRBY, CONTINENS EANDEM SUGGESTIONEM.- Reverendo et discreto viro, domino Officiali Curie Cantuariensis, ejusve commissario, cuicunque dicta Curie presidenti, Adam, etc., revenciam debitam cum honore. Mandatum vestrum xix die mensis Maii recepimus in hec verba:- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis salutem cum reverencia et honore debitis tanto patri. Ex parte fratris Willelmi de Irby, Prioris ecclesie Conventus sancti Guthlaci, Herefordie, nobis extitit intimatum quod cum nuper per Abbatem Monasterii Vallis Grucia, Assavensis diocesis, auctoritate apostolica et sufficienti sibi in hac parte concessa fungentem, fuisset eidem fratri Willelmo firmiter injunctum et per suas litteras demandatum ut idem frater Willelmus quandam sentenciam majoris excommunicacionis in vos per eundem Abbatem auctoritate apostolica ad instanciam cujusdam magistri Johannis de Brunsope dudum latam in certis ecclesiis vestre diocesis publicaret, as vos sic excommunicatum fuisse et esse publice nunciaret, idem frater Willelmus, cui sufficienter constitit de auctoritate premissa, in vestra diocesi tunc existens, dicti Abbatis mandato in hac parte immo verius apostolico sibi directo tanquam filius obediencie volens, prout tenebatur, humiliter, obedire, ad ecclesiam de Ros, vestre diocesis, tempore congruo accessit, ut hujusmodi mandatum ibidem exequeretur, prout sibi injunctum fuerit et mandatum, set vos post provocacionem per partem dicti Prioris, metuentis sibi ex causis probabilibus et verisimilibus conjecturis et sibi adherentibus grave posse prejudicium


[1] The entry is unfinished.

298 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. generari in futuro, ne vos seu quivis alias vestra auctoritate seu mandato in ipsius seu adherencium prejudicium quicquam attemptaretis seu attemptaret, faceretis seu faceret aliqualiter attemptari, ad Sedem Apostolicam et pro tuicione Curie Cantuariensis palam et publice ac legitime interpositam, ac vobis sufficienter notificatam, in eundem fratrem Willelmum vobis immediate non subjectum, prefatum mandatum in eadem ecclesia tempore competenti in forma juris exequi satagentem, non monitum, non confessum, non convictum, nec per contumaciam absentem absque causa racionabili, et contra statuta concilii generalis majoris excommunicacionis sentenciam fulminastis, et ipsum sic excommunicatum fore denunciare publice demandastis et fecistis, in ipsius fratris Willelmi de Irby prejudicium non modicum et gravamen. Unde ex parte ejusdem Fo1. 81b. sencientis se ex hiis et eorum quolibet per vos indebite pregravari ad dictas Sedem et Curiam extitit, ut assent, legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverends inhibemus, et per vos omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus et mandamus ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi tuitorie appellacionis negocio, quicquam hac oceasion in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis vel attemptent, faciatis aut faciant aliqualiter attemptari quominus liberam habeat appellacionis sue prosecucionem, prout justum fuerit utriusque. Tenore eciam presencium peremptorie vos citamus quod compareatis coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermarichirche, Londoniis, vj die juridico post festum sancte Trinitatis in dicto tuitorie appellacionis negocio processurus, facturus, et recepturus, quod justitia suadebit. De die vero recepcionis presencium, et quid in premissis, etc. Datum Londoniis, iiij Id. Maii, anno Domini MCCCxxiiij. Cui quidem mandato vestro paruimus et parere volumus, prout decet. Datum Herefordie, xxvj die mensis Maii, anno Domini supradicto.

May 18.- Hugh de Engolisma, the Papal Nuncio in England, demands from the Bishop the arrears of Peter's pence. If not paid before June 24, ingress to the Church is forbidden to him.

MANDATUM PRO DENARIIS BEATI PETRI LEVANDIS, RECEPTUM XX DIE MENSIS MAII.- Reverendo in Christo patri, domino Herefordensi Episcopo, Hugo de Engolisma, Sacrista Narbonensis, domini nostri Pape et Sedis Apostolice in Anglia, Scotia, Wallia, et

Episcopi Herefordensis. 299

A.D. 1324. Hibernia nuncius, salutem in Illo qui est omnium vera salus. Cum per nostras patentes litteras alias super hiis sufficienter monuerimus ut denarios beati Petri per vos de diocesi vestra debitos nobis nomine Romano ecclesie solveretis seu solvi faceretis, et hoc nequaquam duxeritis faciendum, nos id differre sine prejudicio camere domini nostri Pape ac gravis reprehensionis nostre discrimine amplius non valentes, iccirco in virtute obediencie, qua Sedi Apostolice tenemini, auctoritate apostolica nobis in hac parte commissa, cum reverencia tamen qua decet, vobis firmiter injungendo mandamus ac tenore presencium, una canonica monicione premissa pro omnibus, peremptorie vos monemus quatinus infra instans festum Nativitatis beati Johannis Baptiste nobis solvatis seu solvi faciatis nomine dicte Romane ecclesie in domo quam inhabitamus Londoniis in vico de Lumbardestrete, denarios beati Petri per vos debitos in diocesi vestra predicta, de tempore quo cessatum est in solucione ipsorum, alioquin vobis predicta canonica monicione exnunc prout extunc in hiis scriptis ingressum ecclesie interdicimus per presentes. De die vero recepcionis presencium, et quicquid in premissis duxeritis faciendum, nos citra dictum festum per vestras patentes litteras harum seriem continentes curetis reddere cerciores, scituri quod de presentacione presencium vobis facta fidem dabimus nuncio nostro jurato, latori earundem. Datum Londoniis, die xviij mensis Maii, anno Domini MCCCxxiiij.

June 15.- Ralph de Beke, claiming to have been presented to the Church of Munslow by the patron, has appealed to the Court of Canterbury, because the Bishop, at the instigation of William de Ludlow, refuses to institute him. The Bishop acknowledges the receipt of the mandate of the Court, summoning William de Ludlow to appear before it.

CERTIFICATORIUM SUGGESTIONIS RADULPHI BEKE, PRESENTATI AD ECCLESIAM DE MONSELOWE, RECEPTE HEREFORDIE LJ DIE MENSIS JUNII.- Reverendo et discreto viro, domino Officiali, etc., Adam, etc. Mandatum vestrum ij die mensis Junii recepimus continens hunc tenorem:- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis salutem cum reverencia et honore debitis tanto patri. Ex parte Radulphi de Beke, clerici, nobis extitit intimatum quod licet idem dominus Radulphus ad ecclesiam de Monselowe, vestre diocesis, vacantem per verum ejusdem ecclesie patronum, et in possessione presentandi ad eandem bona fide existentem, vobis loci diocesano fuisset et sit canonice presentatus,

300 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. inquisicioque ad mandatum vestrum super vacacione dicte ecclesie et aliis articulis debitis et consuetis, prout moris est, rite et legitime facto, pro dicto sufficienter fecisset et faciat presentato, nihilque sibi obviaret aut obviet de canonicis institutis quominus ad dictam ecclesiam admitti deberet et Rector institui in eadem, vos tamen ad instanciam seu opposicionem injustam magistri Willelmi de Lodelowe, qui nihil juris in dicta ecclesia habet aliqualiter vel ad eam, prefatum dominum Radulphum ad dictam ecclesiam admittere, et Rectorem in eadem instituere, ac cetera que vestro incumbebant officio in hac parte peragere non curastis, quin potius recusastis, seu plus debito distulistis minus juste, licet fuissetis ex parte dicti Radulphi sepius et congrue requisiti, in ipsius prejudicium non modicum et gravamen. Unde ex parte ejusdem Radulphi, sencientis se ex hoc per vos indebite pregravari, ad Curiam Cantuariensem extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverencia inhibemus, et per vos omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus et mandamus, ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi appellacionis causa, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis vel attemptent, faciatis aut faciant aliqualiter attemptari, quominus eidem parti appellanti libera pateat suam appellacionem hujusmodi prosequendi facultas. Citetis eciam seu citari faciatis peremptorie dictum magistrum Willelmum de Lodelowe, [Fol. 82.] partem, ut premittitur, appellatam quod compareat coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermarichirche, Londoniis, quinto die juridico post festum sancti Botulphi, in dicta appellacionis causa, processurus, facturus, et recepturus quod justicia suadebit. De die vero recepcionis presencium, etc. Datum Londoniis, iij Kal. Junii, anno Domini MCCCxxiiij. Cui quidem mandato vestro paruimus, prout decet. Datum apud Wormesleye, xv die mensis Junii, anno Domini supradicto.

May 26.- William de Ludlow, claiming to have been presented to the Church of Munslow by John de Hastings, the patron, has appealed to the Court of Canterbury. The Bishop acknowledges the receipt of the mandate of the Court summoning him to appear before it.

CERTIFICATORIUM SUGGESTIONIS MAGISTRI WILLELMI DE LODELOWE, PRESENTATI AD ECCLESIAM DE MONSELOWE, RECEPTE IJ DIE MENSIS JUNII APUD HEREFORDIAM.- Reverendo et discreto viro, domine

Episcopi Herefordensis. 301

A.D. 1324. Officiali, etc. Adam, etc. Mandatum vestrum ij die mensis Junii recepimus in hec verba:- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc. Officialis Curie Cantuariensis salutem, etc. Ex parte magistri Willelmi de Lodelowe, clerici, nobis extitit intimatum quod cum idem magister Willelmus ad ecclesiam parochialem de Monselowe, vestre diocesis, vacantem, per nobilem virum, dominum Johannem de Hastyngge, militem, verum ipsius ecclesie patronum, et in possessione presentandi ad eandem bona fide existentem, vobis loci diocesano fuisset et sit canonice presentatus, inquisicioque super vacacione dicte ecclesie et aliis articulis debitis et consuetis ad mandatum vestrum, prout moris est, rite et legitime facta pro eodem sufficienter fecisset et faciat presentato, nihilque sibi obviaret aut obviet de canonicis institutis quominus ad dictam ecclesiam admitti deberet, et Rector institui in eadem, vos prefatum magistrum W. ad dictam ecclesiam admittere, et Rectorem in eadem canonice instituere, ac cetera que vestro in hac parte incumbebant officio peragere non curastis, quin potius recusastis, seu plus debito distulistis minus juste, pluries et cum instancia debita super hoc requisiti, in ipsius magistri Willelmi prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ejusdem, sencientis se ex hoc indebite pregravari, ad Curiam Cantuariensem extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverencia inhibemus, et per vos omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus et mandamus, ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi appellacionis causa, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium, attemptetis vel attemptent, faciatis aut faciant aliqualiter attemptari, quominus eidem parti appellanti libera pateat suam appellacionem hujusmodi prosequendi facultas. Tenore eciam presencium peremptorie vos citamus quod compareatis coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermarichirche, Londoniis, vj die juridico post festum sancte Trinitatis in dicta appellacionis causa processurus, facturus, et recepturus quod justicia suadebit. De die vero recepcionis, etc. Datum Londoniis, vij Kal. Junii, anno Domini MCCCxxiiij.

302 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. June 16.- The Bishop writes to Hugh de Engolisma, sending £20 of the arrears of Peter's pence, and begging that more time may be allowed for collecting the residue.

CERTIFICATORIUM MANDATI PRO DENARIIS BEATI PETRI LEVANDIS RECEPTI, UT SUPRA.- Venerabili et approbate prudencie vino, domino Hugoni de Engolisma, sacriste Narboniensi, domini nostri Pape et Sedis Apostolice in Anglia, Scotia, Wallia, et Hibernia nuncio, Adam, etc., quicquid potest reverencie et honoris. Mandatum vestrum xxv die mensis Maii recepimus continens hunc tenorum:- [Fol. 82b.] Reverendo in Christo patri, etc., ut retro in proximo folio. Hujusmodi igitur auctoritate mandati Archidiaconos Herefordensem et Salopsire, collectores dictorum denariorum in nostra diocesi moneri fecimus, sub penis gravibus et censuris, ut hujusmodi denarios ab ipsis collectos nobis solverent, ut tenentur, qui ob paupertatem locorum et personarum in quibus et a quibus exigi solent denarii memorati, tum per animalium pestilenciam, tum per depredacionem bonorum quam notorie passi stmt multipliciter modernis temporibus accidentem, prefatos denarios nondum plenarie contingere potuerunt; viginti tamen libras ab eis receptas in partem solucionis mittimus secundum tenorem dicti vestri mandati per latorem presencium vobis Londoniis persolvendas, humiliter implorantes quatinus premissis benigna consideracione pensatis, statui nostro variis incommodis temporalibus jam depresso, pio compacientes affectu, prefatam interdicti sentenciam in nos latam misericorditer relaxare et ad solvendum residuum dicti debiti ulteriorem dilacionem concedere dignemini de gracia speciali. Datum apud Wormesleye, xvj die mensis Junii, anno Domini supradicto.

June 16.- The Bishop commissions Stephen de Ledbury and Richard de Vernon to inquire into the charges against Stephen of Withington, imprisoned in the Bishop's prison.

COMMISSIO PRO LIBERACIONE STEPHANI DE WYTHYNTONE, CLERICI, IN CARCERE DOMINI.- Adam, etc., venerabilibus viris, filiisque in Christo dilectis, magistris Stephano de Ledebury, decano, et Ricardo de Vernoun, canonico nostre ecclesie Herefordensis, salutem, etc. Ex parte Stephani, filii Ricardi de Wythyntone de Hereford, clerici, qui nuper super quibusdam criminibus sibi, ut dicitur, falso impositis coram judice seculari de facto convictus, ob hoc in nostra carcerali custodia detinetur, nobis fuit humiliter supplicatum quod, cum ipso minime commiserit crimina supradicta, ad

Episcopi Herefordensis. 303

A.D. 1324. indicendum eidem propter conviccionem hujusmodi diffamato purgacionem canonicam quam se prestare posse asserit in forma juris procedere curaremus. Nos autem, volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observare, vobis conjunctim et divisim committimus et mandamus quatinus per viros fidedignos, qui dicti Stephani vitam et conversacionem agnoscant, de fama ipsius et veritate premissorum inquiratis diligencius veritatem. Et quid per eandem inquisicionem inveneritis, etc. Datum apud Wormesleye, xvj die mensis Junii, anno Domini MCCCxxiiij, etc.

June 18.- Dispensation granted to Henry of Burghill, who had obtained Holy Orders on a false title.

DISPENSACIO PRO HENRICO, FILIO HENRICI DS BURGHULLE, ORDINATO PER FALSUM TITULUM.- Memorandum quod xviij die mensis Junii, anno, etc., xxiiij apud Wormesleye, dominus dispensavit cum domino Henrico, filio Henrici de Burghulle, presbitero, super eo quod fuerat ordinatus juxta falsum et fictum titulum, auctoritate litterarum penitenciarii domini Pape sibi in hac parte directarum, quarum tenor talis est:- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, Gaucelinus, miseracione divina tituli sanctorum Marcellini et Petri presbiter Cardinalis, salutem et sinceram in domino caritatem. Quia nobis Henricus, filius Henrici Hosberti de Burghulle, presbiter vestre diocesis, lator presencium, peticione monstravit quod cum olim vellet ad sacros ordines promoveri, et sufficientem titulum non haberet, quendam falsum seu fictum titulum sibi fabricari fecit, pretextu cujus se fecit alias tamen rite per omnia ad omnes sacros ordines promoveri, et in ipsis non in contemptum clavium sepius ministravit, et alias immiscuit se divinis, ac insuper coram examinatoribus diocesani sui juravit verum et legitimum titulum se habere, cognita tandem culpa et apertis intelligennie oculis, supplicavit humiliter sibi super hiis per Sedem Apostolicam misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate domini Pape, cujus penitenciarie curam gerimus, ipsum presbiterum ad vos duximus remittendum, vestre circumspeccioni auctoritate committentes eadem, quatinus injuncta inde sibi absolucione previa ab excessu hujusmodi [Fol. 83.] et a reatu perjurii penitencia salutari, et aliis que ei fuerint injungenda, eoque ad tempus, prout expedire videritis, a suorum ordinum sic susceptorum execucione suspenso, demum suffragantibus ei meritis, alioque non obstante canonico, super execucione

304 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. ipsorum ordinum dispensetis misericorditer cum eodem. Datum Avinione, iij Non. Maii, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno octavo.

June 21.- The Dean of Arches writes that William de Ludlow may be instituted to the Church of Munslow. [1]

REMISSIO CURIE CANTUARIENSIS PRO PRESENTATO AD ECCLESIAM DE MONSELOWE, RECEPTA APUD WORMESLEYE, XXVJ DIE MENSIS JUNII.- Venerabili in Christo patri, domino A., etc., Decanus ecclesie beate Marie de Arcubus, Londoniis, Officialis Curie Cantuariensis Commissarius Generalis, salutem cum reverencia et honore debitis tanto patri. Cum nos in causa appellacionis directe, que in dicta Curia verti sperabatur inter magistrum Willelmum de Lodelowe ad ecclesiam de Lodelowe, vestre diocesis, ut dicitur, presentatum, partem, ut suggerebatur, appellantam ex parte una, et vos partem appellatam ex parte altera, legitime procedentes, dictam partem appellantem de consensu suo expresso ad examen vestrum duximus remittendam, tenore presencium vobis intimamus quod inhibicione quacunque, sub data Londoniis, vij Kal. Junii, anno Domini MCCCxxiiij, a Curia Cantuariensi in hac parte impetrata et vobis directa, non obstante, libere poteritis exequi quod est vestrum. Datum Londoniis, xi Kal. Julii, anno Domini supradicto.

July 19.- The Bishop commissions William de Fownhope to institute and induct those presented to vacant benefices during his absence from the Diocese.

COMMISSIO FACTA MAGISTRO WILLELMO DE FOWEHOPE AD INSTITUENDUM PRESENTATOS.- Adam, etc., dilecto filio magistro W. de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, salutem, etc. Ad recipiendum presentaciones beneficiorum ecclesiasticorum cum cura vel sine cura vacancium in nostra diocesi nobis factas, et ad inquirendum, ut moris est, super vacacione eorundem, et aliis articulis debitis et consuetis, necnon ad canonice instituendum presentatos ad beneficia hujusmodi in eisdem, et inducendum seu induci faciendum in corporalem possessionem eorundem, ac eciam juramentum de canonica obediencia admittendum, tibi, nobis extra dictam diocesim nostrum agentibus, committimus vices nostras cum canonice coercionis potestate, quousque easdem duxerimus revocandas. In cujus


[1] The Bishop instituted him on June 26. See appendix.

Episcopi Herefordensis. 305

A.D. 1322. rei, etc. Datum apud Stane, xix die mensis Julii, anno Domini MCCCxxiiij.

July 31.- The Dean of Arches dismisses the appeal of William de Irby against his excommunication by the Bishop.

DIMISSIO CURIE CANTUARIENSIS IN CAUSA CONTRA W. IRBY.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Decanus ecclesie beate Marie de Arcubus, Londoniis, domini Officialis Curie Cantuariensis Commissarius Generalis, salutem et tanto patri reverenciam debitam cum honore. Cum nos in negocio tuitorie appellacionis, quod in Curia vertebatur antedicta inter religiosum virum, fratrem Willelmum de Irby, priorem prioratus ecclesie Conventualis sancti Guthlaci Herefordie se pretendentem, partem, ut suggerebatur, appellantem ex parte una, et vos partem appellatam, ex altera, legitime procedentes, vos pro eo quod pars appellans antedicta suam appellacionem in hac parte suggestam, prout debuit, non probavit ab examine dicte Curie merito duximus dimittendos, paternitati vestre reverende tenore presencium intimamus quod, non obstante quacunque inhibicione vobis sub data Londoniis, iiij Id. Maii, anno Domini MCCCxxiiij facta, quomodolibet in hac parte libere poteritis exequi quod est vestrum. Datum Londoniis, pridie Kal. Augusti, anno Domini supradicto.

Aug. 2.- The Bishop instructs the Dean of Hereford to proclaim in the Cathedral, and in all the Churches of the Deanery, the sentence of excommunication against William de Irby; warning also certain of his friends against holding intercourse with him.

[Fol. 83b.] DENUNCIACIO EXCOMMUNICACIONIS CONTRA W. DE IRBY FACTA POST DIMISSIONEM CURIE CANTUARIENSIS.- Adam, etc., dilecto Decano nostre ecclesie Herefordensis, salutem, etc. Quia Willelmus de Irby, monachus, qui se gerit pro priore prioratus ecclesie Conventualis sancti Guthlaci Herefordie, dudum a nobis pro gravi, sacrilega, et manifesta offensa majoris excommunicacionis sentencia legitime innodatus, ab examine Curie Cantuariensis, ad quam se pretenderat appellasse, ipso suggescionem suam falsam non probante, exigente justicia, merito est dimissus, et in prefata excommunicacionis sentencia adhuc perseverat, animo indurato, vobis in virtute obediencie firmiter injungendo mandamus quatinus dictum Willelmum, tam in ecclesia nostra cathedrali quam in dicta ecclesia

306 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. sancti Guthlaci Conventuali, necnon et in cunctis ecclesiis decanatus vestri, singulis diebus Dominicis et festivis in processionibus et intra missarum solempnia, quando major aderit populi multitudo, erecta cruce, candelis accensis et extinctis, campanis pulsatis, prout moris est, sic excommunicatum publice et solempniter nuncietis seu faciatis consimiliter publice nunciari, donec a nobis aliud habueritis in mandatis. Moneatis insuper seu moneri faciatis publice et nominatim sub pena canonica Adam Halfnaked, Willelmum de Aylestone, Ricardum de Scholle, Johannem de Dene, Willelmum de Brugge, clericum, et omnes alios quos cum eo communicantes inveneritis in casu a jure non permisso; de quibus mandamus per vos in virtute obediencie inquisicionem fieri diligentem, ut ab ipsius communione funesta et periculosa abstineant et desistant, ipsum nisi in casibus a jure premissis arcius evitando. De die recepcionis presencium et quid in premissis, etc. Datum apud Wodecride, ij die Augusti, anno Domini MCCCxxiiij.

Aug. 2.- The Bishop of Hereford asks the Bishop of Worcester to cause the sentence against William de Irby to be published in the Churches of Gloucester.

LITTERA MISSA DOMINO WYGORNIENSI EPISCOPO PRO DENUNCIACIONE SENTENCIE PREDICTE CONTRA DICTUM W. DE IRBY.- Venerabili in Christo patri et domino, domino Thome, Dei gratis Wygorniensi Episcopo, Adam, etc., quicquid potest obsequii, reverencie, et honoris. Quia Willelmus de Ireby, monachus Gloucestrie, qui se gerit pro priore, etc., ut supra usque ibi "animo indurato." Paternitatem vestram mutue vicissitudinis optentu requirimus et rogamus quatinus prefatam excommunicacionis sentenciam in Monasterio beati Petri ac aliis ecclesiis Gloucestrie et alibi, ubi videbitur expedire, dignemini solempniter facere publicari, ipsamque contra dictum monachum in sua obstinacione dampnabiliter perseverantem secundum juris exigenciam velitis eciam aggravare, ut ex hoc rubore suffusus, ad sancte matris ecclesie gremium cicius revertatur. Datum apud Wodecride, die quo supra in proximo.

Private letter sent with the above by the hand of William Russell, begging the Bishop of Worcester's help against the adversaries of the Church.

LITTERA CLAUSA DIRECTA EIDEM.- Reverend domino suo quicquid potest obsequii, reverencie, et honoris. Exhibita nobis

Episcopi Herefordensis. 307

A.D. 1324. tociens vestre caritatis fervide suffragia nos inducunt ut contra nostros et ecclesie nostre adversarios in sua precipue malicia obstinatos, paterni zeli subsidium fiducialiter imploremus. Hinc est quod eum devota graciarum accione et supplici recommendacione, dilectum socium nostrum, magistrum W. Russel, ad vestram venerabilem presenciam destinamus, humiliter supplicantes quatinus, in hiis que ex parte nostra racionabiliter postulabit, ipsum benigne dignemini exaudare, et sibi credere, nobisque prompto animo vestris mandatis et beneplacitis parituro precipere nunc et semper. Altissimus, etc.

Aug. 17.- The Bishop, since William de Irby has come to him in London asking for absolution, commissions Thomas de Chandos, Richard Vernon, Nicholas de Ludlow, and William de Fownhope, together with the Dean of Ross, to act for him in the matter.

COMMISSIO AD ABSOLVENDUM W. DE IREBY A SENTENCIA SUPRADICTA.- Adam, etc., dilectis filiis, magistris Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, Ricardo de Vernon, juris canonici professori et ecclesie nostre Herefordensis canonico, ac magistro N. de Lodelowe, canonico Dublinensi, necnon magistro W. de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, et Decano de Ros salutem, etc. Accedens ad nos Londoniis, Willelmus de Irby, monachus Gloucestrie, qui se gerit pro Priore ecclesie Conventualis sancti Guthlaci, Herefordie, quem dudum canonica monicione premissa pro diversis calumpniis, contumeliis, et injuriis atrocibus, ac multiplici offensa notoria et manifesta Deo et ecclesie sue sancte, ac nobis in ecclesia parochiali de Ros, ad quam causa visitacionis declinavimus, sacra misse misteria in pontificalibus solempniter celebrantibus, astante cleri et populi multitudine, ab ipso notorie irrogatis, per quas divinum pariter et nostre visitacionis officium temerariis ausibus multipliciter perturbavit, sedicionem in ipsa ecclesia excitando, conclamacionem movendo, et impetum committendo, majoris excommunicacionis sentencia legitime innodavimus, et ipsum sic excommunicatum fecimus solempniter et publice nunciari, munus absolucionis per nos sibi impendi ab hujusmodi excommunicacionis sentencia postulabit. Cum igitur sancta Mater Ecclesia nulli claudat gremium redeunti, nos, de vestra circumspeccione et industria plenam in domino fiduciam obtinentes, ad absolvendum in forma juris prefatum monachum a sentencia [Fol. 84.] supradicta, recepto secundum morem ecclesie juramento, ac refusis

308 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. primitus expensis, prestita emenda sufficienti et congrua, prout dictant canonice sancciones, ad injungendum eciam sibi pro hujusmodi excessibus penitenciam salutarem quam sibi imponi volumus sub debito prestiti juramenti et pena retrusionis in eandem excommunicacionis sentenciam qua, ut premittitur, meruit innodari, necnon ad omnia alia facienda et exequenda que in premissis necessaria fuerint, vobis conjunctim committimus vices nostras cum coercionis canonice potestate. Non est tamen intencionis nostre quod circa sentenciam excommunicacionis a canone latam, quam dudum dictum monachum rite et legitime declaravimus incurrisse, et ob hoc ipsum a canone sic excommunicatum fecimus publice et solempniter nunciari, cum ejus absolucio Sedi sit Apostolice reservata, per commissionem nostram aliquid innovetur. Quod si non omnes vos premissis exequendis personaliter potueritis interesse, duo vestrum unacum prefato domino Archidiacono vel dicto magistro Ricardo, ita quod alter eorum sit tercius, ea nihilominus exequantur. In cujus rei, etc. Datum Londoniis, xvij die mensis Augusti, anno Domini MCCCxxiiij.

Nov. 12.- William de Fownhope and the Dean of Ross being absent, the execucione of the above commission was delayed. William de Irby again appeals to the Court of Canterbury, and the Bishop, admonished by the Court, instructs Thomas de Chandos, Richard de Vernon, and Nicholas de Ludlow, to act alone, and at once.

ITEM ALIA COMMISSIO SUPER EODEM.- Adam, etc., dilectis filiis, magistris Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, Ricardo de Vernoun, juris canonici professori et ecclesie nostre Herefordensis canonico, ac magistro Nicholao de Lodelawe, canonico Dublinensi, salutem, etc. Mandatum venerabilis viri, domini Officialis Curio Cantuariensis, recepimus in hec verba:- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc. Officialis Curie Cantuariensis salutem cum reverencia et honore debitis tanto patri. Querelam fratris Willelmi de Irby, Prioris sancti Guthlaci, Herefordie, gravem recepimus continentem quod vos in dictum fratrem W. non monitum, non convictum, non confessum, absque causa racionabili et contra statuta concilii generalis majoris excommunicacionis sentenciam fulminastis, et ipsum sic excommunicatum esse publice nunciastis, et per alios nunciari fecistis, et licet idem frater W. ad vos congruis loco et tempore competenter accedens in forma

Episcopi Herefordensis. 309

A.D. 1324. juris, paratus in omnibus stare juri, ab hujusmodi sentencia excommunicacionis beneficium absolucionis sibi impendi seu dictam sentenciam juxta juris exigenciam relaxari humiliter petivisset, vos tamen dictum W. sic petentem super hiis audire et justiciam facere non curastis, quin potius neglexistis, seu plus debito distulistis minus juste, in dicti fratris W. prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen; propter quod pars ejusdem fratris W. ad nos accedens sibi super hoc de remedio provideri petiit oportuno. Nolentes igitur eidem in sua deesse justicia, sicuti nec debemus, vobis cum ea qua decet reverencia, auctoritate dicte Curie firmiter injungendo mandamus quatinus, si est ita, infra unius mensis spacium a tempore recepcionis presencium continue numerandi parti dicti fratris W. faciatis in premissis justicie complementum. Alioquin tenore presencium peremptorie vos citamus quod compareatis coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermarichirche, Londoniis, quintodecimo die juridico post lapsum dicti mensis in hujusmodi querele ncgocio processuri, facturi, et recepturi quod justicia suadebit. De die vero recepcionis presencium, etc. Datum Londoniis, octavo Id. Novembris, anno Domini MCCCxxiiij. Quocirca vobis committimus et mandamus quatinus, vocato dicto W. de Irby, in hujusmodi absolucionis negocio et ipsum tangentibus, secundum formam prioris commissionis nostre vobis in dicto negocio alias facte et retroacte in eodem, non expectata presencia magistri W. de Fowehope, Rectoris ecclesie de Westbury, seu Decani de Ros, in priori corumissione nostra nominatorum, faciatis eidem Willelmo justicie complementum, cum continuacione et prorogacione dierum, ut de nostra diligencia constare valeat Curie antedicte. Quod si non omnes exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Londoniis, die Dominica in festo sancti Martini, anno Domini supradicto, etc.

A.D. 1290. Nov. 10.- Royal Brief instructing Richard Swinfield, Bishop of Hereford, to cite all beneficed clergy in his Diocese, who are in any way connected with the King of France, to appear before the Royal Council at Westminster. [1]

[Fol. 84b.] BREVE REGIUM.- Edwardus, etc., venerabili in Christo patri, R. eadem gracia Episcopo Herefordensi, salutem. Quibusdam de causis vobis mandamus quatinus omnes Decanos, Archidiaconos,


[1] This order of King Edward I may have been entered here as having some bearing on the Bishop's trial before a secular court.

310 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1290. Prebendarios, Rectores ecclesiarum, Vicarios, et omnes alios hujusmodi beneficiatos in civitate et diocesi vestra Herefordensi de dominio, potestate, affinitate, seu confederacione Regis Francie existentes, venire faciatis coram Thesaurario et ceteris de Consilie nostro apud Westmonasterium ad certos dies, eis per vos juxta locorum distanciam et vestram discrecionem assignandos, audituri tunc ibidem super quibusdam eos contingentibus voluntatem nostram, ulteriusque facturi et recepturi quod de eodem consilio nostre tunc contigerit ordinari. Et dictos Thesaurarium et Consilium nostrum ibidem de nominibus omnium hujusmodi beneficiatorum, et eorum beneficiorum, necnon de diebus sic per vos eis assignandis ad eosdem diem et locum reddatis congrue sub sigillo vestre cerciores. Teste me ipso apud Westmonasterium, x die Novembris, anno regni decimo octavo.

A.D. 1320. Oct. 30.- The Archbishop of Canterbury laments the prevalence of perjury in the law-courts, and directs that notice be given in Churches that all perjured persons would be excommunicated, and the power of absolving them reserved to the Archbishop himself.

LITTERA ARCHIEPISCOPI CANTUARIENSIS DIRECTA COMMISSARIO SUO CANTUARIENSI.- Walterus, etc. Quis ex perjuries, que ex impunitate eorundem et dissimulacione dampnabili prelatorum per continuum actuum frequenciam quasi in assuetudinem deducta [sunt], nonnulla tam animarum quam personarum et rerum pericula in dies proveniunt et hactenus provenerunt, prout efficas rerum experiencia manifestat, ut hujusmodi igitur periculis virum quibus possumus occurrentes congruum in hiis remedium apponendimus, vobis committimus et firmiter injungendo mandamus quatinus in singulis ecclesiis civitatis nostre et diocesis per singulos diebus Dominicos et festivos quantocius subsequentes intra missarum solempnia, auctoritate nostra publice inhibeatis seu per alios inhibere faciatis ne quis in assisis, juratis inquisicionibus, aut factis aliis quibus requiritur juramentum, contra conscienciam de veritate ejus quod queritur informatam ullo modo dicat aut deponat sub quavia palliacione verborum aut colore quocunque quesito, reatum perjurii quomodolibet incurrendo; post quas quidem inhibiciones per tres vices solempniter sic factas per dies, ut premittitur, solempnes et festivos continue sequentes, onmes hujusmodi perjurii reos in ecclesiis ipsis in genere excommunicetis, et taliter excommunicatos

Episcopi Herefordensis. 311

A.D. 1320. publice nuncietis vice nostra, absolvendi notatos eosdem tam ab excommunicacione quam perjurio eisdem nobis potestatem specialiter reservantes, et a quibuscunque nostris penitenciariis, sive religiosi fuerint sive seculares, absolvendi in hiis potestatem prorsus abdicantes et revocantes omnino, quas quidem reservacionem et revocacionem sic factas, ut illud neminem latere valeat, modo consimili per vos volumus publicari, ab hujusmodi mandati execucione minime desistentes, quousque a nobis super hoc aliud receperitis in mandatis. Premissa vero eo notabilius per vos volumus exerceri, quo ad excitacionem domini nostri Anglorum Regis illustris, in pleno parliamento, fratribus et suffraganeis nostris singulis, Comitibus, Baronibus, et ceteris magnatibus presentibus, inter nos et nostros suffraganeos predictos taliter fore procedendum per singulas nostre provincie partes actum extitit, et expresse condictum. Datum apud Cantuariam, secundo Kal. Novembris, anno Domini millesimo CCC vicesimo.

A.D. 1324. Oct. 31.- The Bishop commissions William Russell, Rector of Westbury, to act for him in carrying out the provisions of an Apostolic mandate on behalf of William, the Chaplain of Pembridge.

[Fol. 85.] Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro W. Russel, [1] Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, salutem, etc. Ad inquirendum diligenter super articulis in mandato apostolico pro dilecto filio, Willelmo le Chapeleyn de Penebrugge, nostre diocesis, nobis directo contentis tibi committimus vices nostras, etc., mandantes ut qualiter hoc nostrum mandatum fueris executus per te nobis fideliter rescribatur. Datum Londoniis, ultimo die Octobris, anno Domini MCCCxxiiij, etc.

Nov. 24.- The Bishop sending to William de Fownhope a mandate of the Archbishop, enjoins him to use all diligence in executing it.

Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Willelmo de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, nostro commissario generali, salutem, etc. Nolentes quod circa execucionem mandati reverendi patris, domini Walteri, Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Anglie Primatis, quod presentibus est annexum, aliquid de contingentibus omittatur, tibi committimus et mandamus


[1] Called W. Russell de Fownhope, p. 229.

312 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. firmiter injungendo quatinus, ut debite execucioni efficaciter demandetur, promtam diligenciam et fidelem operam impendere non omittas. Datum Londoniis, xxiiij die mensis Novembris.

Dec. 20.- Dispensation for illegitimacy granted to John de Hamenasch.

[Fol. 85b.] LITTERA PRO DISPENSACIONE.- Adam, etc., dilecto in Christo Johanni de Hamenassche, clerico, salutem et benediccionem. Cum per inquisicionem legitimam ex fidedignorum testimonio nobis constiterit te moris honestate vigere, merita, suffragentur ad dispensacionis graciam optinendam, tecum ut, defectu natalium quem pateris de soluto genitus et soluta non obstante, ad omnes ordines promoveri ac beneficium ecclesiasticum, eciam si curam habeat animarum, optinere licite valeas, auctoritate apostolica secundum formam litterarum nobis pro te directarum, quas penes te dimisimus, tenore presencium misericorditer dispensamus. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, xx die mensis Decembris, anno Domini MCCC vicesimo quarto, etc.

The Bishop commissions Thomas de Chandos, John de la Felde, and Thomas de Boleye, to act for him in the matter of Gilbert de Euledone, clerk, purging himself of the charges brought against him.

LITTERA PRO DELIBERACIONE CLERICI G. DE EULEDENE.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, magistris Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, domino Johanni de la Felde, nostre ecclesie Herefordensis canonico, et Thome de Boleye, Rectori ecclesie de Estenore, nostre diocesis, salutem, etc. Ex parte Gilberto de Euledone, clerici, super quibusdam criminibus sibi, ut dicitur, falso impositis irretiti coram judice seculari de facto convicti, et ob hoc in nostra carcerali custodia detenti nobis fuit [1] humiliter supplicatum quod, cum ipse minime commiserit crimina supradicta, ad inducendum eidem propter hujusmodi conviccionem diffamato purgacionem canonicam, quam ipso prestare posse assent, in forma juris procedere curaremus. Nos igitur, juris ordinem qui in hujusmodi purgacione requiritur observantes, de fama ipsius et veritate premissorum fecimus diligenter inquiri, nec aliquid contra eum propositum vel probatum invenimus quod ejus purgacionem debeat impedire. Quocirca tenore presencium vobis committimus et mandamus quatinus denunciacionis proclamationibus consuetis et debitis


[1] Extitit written above in MS.

Episcopi Herefordensis. 313

A.D. 1324. primitus rite peractis, vice et auctoritate nostra ad ipsius purgacionem canonicam procedatis. Quod si omnes hiis exequendis non poteritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum apud Bathcote ...

A.D. 1325. April 12.- The Bishop commissions the Dean of Ludlow to inquire into the life and character of Adam Bernard, clerk, accused of stealing two oxen at Bishop's Frome. On May 4, 1326, the Archdeacon of Hereford, John de la Felde, and William de Fownhope are commissioned to act for the Bishop in the matter of Adam Bernard purging himself.

ITEM PRO PURGACIONE CANONICA ADE BERNARD, CLERICI, INCARCERATI.- Adam, etc., Decano de Lodelowe salutem, etc. Ex parte Ade Bernard de Brincfelde, clerici, super crimine furti, videlicet, de surrepcione duorum boum apud Fromam Episcopi, sibi, ut dicitur, falso imposito, etc., ut supra. Nos autem, volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observare, tibi coramittimus et mandamus quatinus per viros fidedignos, qui dicti Ade vitam et conversacionem agnoscant, de fama ipsius et veritate premissorum inquiratis diligencius veritatem. Et quid per eandem inquisicionem etc. Datum Herefordie, xij die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxv, etc.

Et iiij die mensis Maii, anno, etc., xxvj [1] commisit dominus apud Scheningfeld vices suas ad procedendum ad purgacionem dicti Ade in forma suprascripta:- Archidiacono Herefordensi, domino J. de la Felde, canonico, et magistro W. de Fowehope, etc., mutatis mutandis.

Form of Letters of Orders (a) for a Candidate from the Bishop's own Diocese, (b) for one exhibiting Letters Dimissory from another Bishop.

[Fol. 86.] Tenore presencium pateat universis quod nos, A., etc., die Sabbati iiij temporum in ebdomada Penticostes, anno Domini MCCC vicesimo iiij in ecclesia parochiali de B., nostre diocesis, ordines celebrantes, dilectum in Christo filium, J. de B., acolitum, et titulum patrimonii sui in subdiaconum ordinavimus.

Vel sic:- J. de H., Lyncolniensis diocesis acolitum, litteras dimissorias sui diocesani nobis exhibentem de titulo patrimonii sui


[1] One of the dates in this entry is almost certainly wrong. It is much more likely that one month rather than thirteen months intervened between the inquiry and the purging.

314 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. mencionem facientes expressam in subdiaconum canonice ordinavimus. In cujus, etc.

The Bishop of Salisbury threatens excommunication against any who should despoil the Church of Wootton Rivers of its tithes, or any part of them.

Rogerus, permissione, etc. Licet omnes et singuli ecclesias suo jure privantes et earundem libertates per maliciam et oontra justiciam infringere vel perturbare eciam contendentes, majoris excommunicacionis sentencia in sanctorum Patram constitucionibus proinde fulminata sint ipso facto ligati, ubi tria hominum genera excommunicacionis vinculo innodantur, auferentes videlicet ecclesiis sua jura, infringentes ecclesiasticas libertates, et sine fraccione contensiose turbantes easdem, quod, sicut in dictis constitucionibus expresse continetur, non solum intelligitur de generalibus libertatibus universalis ecclesie, verum eciam de specialibus tam temporalibus quam spiritualibus singularis ecclesie quibuscunque, necnon qui ecclesiam nostram Sarisburiensem, vel quascunque eidem ecclesie subjectas, decimis, obvencionibus, pascuis, libertatibus, et rebus quibuscunque in quarum possessione canonica existunt, pretermisso juris ordine propria auctoritate spoliare presumunt eciam majoris excommunicacionis sentencia innodantur, quidam tamen, ut accepimus, sue salutis immemores, quorum nomina ignoramus, ecclesiam de Wootone Rivers, dicta ecclesie nostre subjectam, decimis garbarum infra fines et limites et decimaciones parochie ipsius ecclesie de Wootone provenientibus, et ad eandem ecclesiam de jure communi spectantibus, in quarum et aliarum omnimodarum decimarum ibidem proveniencium possessione canonica eadem ecclesia et ipsius Rector nomine ejusdem ecclesie extiterant et adhuc existunt, comminantur se velle in instanti autumpno minus provide magis fulti potencia seculari quam justicis spoliare. Volentes igitur subditorum nostrorum animarum saluti, ne, quod absit, sentencias incurrant predictas, quatinus tamen depossumus, [1] precavere ac indempnitati dicte ecclesie prospicere, ut tenemur, devocioni vestre conjunctim et divisim in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena firmiter injungendo committimus et mandamus quatinus comminantes, si qui sint, moneatis canonice, et efficaciter inducatis ut ab eadem presumpcione desistant, dictamque [2] ecclesiam et Rectorem possessione sua predicte gaudere


[1] So in MS.
[2] So in MS. dictos quod.

Episcopi Herefordensis. 315

A.D. 1325. permittant. Quod si vestris monicionibus hujusmodi parere contempserint, illos et quemcunque eorum ad id canonice per quascunque censuras ecclesiasticas et publicacionem earum solempnem, mediante justicia, compellatis, ad quod vobis, ut premittitur, conjunctim et divisim committimus tenore presencium vices nostras, etc. Volumus eciam in virtute sancte obediencie subditis decanatus predicti injungendo mandare [1] ut, cum per vos vel alterum vestrum premuniti fuerint, vobis assistant in execucione mandati nostri presentis. Quid autem feceritis, etc.

The Bishop of Salisbury threatens excommunication against any who should despoil the Church of Patney of anything belonging to it.

[Fol. 85b.] Rogerus, permissione, etc. Querelam W. de A. [2] etc., recepimus continentem quod licet omnes, illi qui ecclesias maliciose suo jure privare presumunt aut libertates earum infringere vel per maliciam perturbare contendunt, necnon qui ecclesiam nostram Sarisburiensem vel quascunque eidem subjectas dictis oblacionibus, pascuis, libertatibus, vel rebus quibuscunque, in quorum possessione canonica extiterunt, propria auctoritate spoliare presumunt aut eciam de domibus, maneriis, grangiis, vel aliis locis ad personas ecclesiasticas vel ad ipsas ecclesias pertinentibus accedentes quicquam preter voluntatem aut permissionem dominorum ipsorum vel eorum qui sunt in eis consistencium rerum custodie deputati consumere, auferre, vel contractare presumpserint, sint ipso facto majoris excommunicacionis sentenciis a sanctis Patribus contra hujusmodi malefactores fulminatis dampnabiliter innodati, quidam tamen iniquitatis filii, quorum ignorantur nomina et persone, eundem Rectorem per maliciam impediverunt quominus decimas ad ecclesiam suam spectantes per se et suos colligere, adunare, et in solo ecclesiastico reponere potuit, ut deberet, animaliaque sua in pastura ecclesie sue depascere, deducere juxta morem debitum et actenus usitatum, ac hujusmodi decimis, pasturis, pascuis, oblacionibus, et libertatibus ecclesiasticis, in quarum possessione canonica tam ipse quam predecessores sui ab antiquo ipsius ecclesie nomine estiterunt, temere spoliarunt. Hiis insuper maleficiis non contenti ad loca ecclesiastica ipsius Rectoris et ad ipsam ecclesiam suam spectancia accesserunt, et res suas ecclesiasticas in eisdem existentes contra voluntatem et permissionem ejusdem et eorum qui fuerunt


[1] In MS. mandamus.
[2] A. de B. in MS.

316 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. modi locorum et rerum custodes deputati abstulerunt, contractarunt, et eciam consumpserunt, sentencias majoris excommunicacionis contra hujusmodi malefactores, ut premittitur, sub [pena] [1] incurrendo, in animarum suarum grande periculum, si sit ita, libertatisque ecclesiastice lesionem, et scandalum plurimorum. Quocirca devocioni vestre conjunctim et divisim committimus et mandamus quatinus malefactores hujusmodi, quorum nomina, ut premittitur, ignorantur, si qui sint, in genere dictas sentencias incurrisse et sic excommunicatos esse in ecclesia de Patene predicta, et vicinis, cum et ibi per partem dicti Rectoris fueritis congrue requisiti, diebus Dominicis et festivis intra missarum solempnia, cum major affuerit populi multitudo, cruce erecta, pulsatis campanis, candelis accensis et demum extinctis et in ipsorum vituperium in terram projectis, publice et solempniter denuncietis seu denunciare faciatis; inquirentes nichilominus de nominibus eorundem, et, si quos reos inveneritis in hac parte, citetis eosdem quod compareant in ecclesia nostra cathedrali Sarisburiensi coram Officiali nostro vel ejus Commissario, die Martis proximo post festum sancti Mathei Apostoli prefato Willelmo de Abendone super premissis et ea tangentibus de justicia responsuri, ulterius facturi, et recepturi quod justicia suadebit. Super hoc autem mandato dominum nostrum Regem, aut Reginam, vel ipsorum liberos nolumus aliqualiter comprehendi. Et quid feceritis, etc. Datum, etc.

The Bishop revokes a synodal statute which forbade the drinking feasts called scotalla, and pronounced excommunication against those who took part in these gatherings. He does not, however, by this, wish to revoke the sentence against those who contravene the clause in the Charter of the Forest which forbids Foresters to organise scotalla. Furthermore, it is provided that no Church shall be let out ad firmam to a layman, or even to a clerk without the licence of the Bishop previously obtained.

Adam, etc. Nostis, fili, et vestra discrecio noscere debet quod alma mater ecclesia nonnulla plerumque racionabiliter ordinat et consulit que suadente subjectorum utilitate postmodum consulcius et racionabilius revocat in meliusve convertat. Sane licet statutum quoddam sinodale in nostra diocesi fuisset salubriter editum per quod communes potaciones que scotalla fuerant et sunt vulgariter nuncupate prohibeantur expresse, lata majoris


[1] Space left in MS.

Episcopi Herefordensis. 317

A.D. 1320. [Fol. 87.] excommunicacionis sentencia in contrarium facientes, quia tamen occasione hujusmodi sentencie novimus nimis note, experiencia optima rerum magistra docente, quam plura animarum suborta pericula, variaque discrimina in nostra predicta diocesi contigisse, et ex preteritis graviora multipliciter formidabantur, sicut et formidari poterant verisimiliter proventura, nos pro hujusmodi periculis et discriminibus evitandis, aliisque ceteris ex causis et legitimis id fieri suadentibus statutum predictum quoad hujusmodi dumtaxat latam in eo sentenciam sinodali approbante consilio duximus revocandum excepcione [1] predicta quoad alia in dicto statuto contenta in suo robore duratura. Verum nostre intencionis nunquam extitit nec existit per hujusmodi revocacionem sentenciam excommunicacionis majoris in illos qui contra magnam cartam seu cartam de foresta in quocunque articulo earum venire, ac concessas in eis libertates et liberas consuetudines violare temere presumpserint proinde fulminatam in aliquo, licet plerique minus bene sencientes contrarium opinati fuerint, revocare, sicuti nec de jure potuimus nec valemus, utpote a sanctis Patribus, Archiepiscopis, et Episcopis Anglie congregatis tunc Londoniis solempniter dudum latam. In predicta carte de foresta hoc clausula continetur:- "Nullus forestarius seu bedellus de certo faciat scotale vel colligat garbas, vel avenas, vel bladum, vel agnos, porcellos, vel aliquam collectam." Volentes igitur subditorum nostrorum animarum saluti prospicere et predictorum male opinancium errorem excludere pro viribus, ut tenemur, devocioni vestre firmiter injungendo mandamus quatinus omnia et singula suprascripta faciatis in vestris proxime celebrandis Capitulis per vos, vestroave Commissarios, se singulis ecclesiis et capellis parochialibus Archidiaconatus predicti per earum Rectores, vicarios, seu presbiteros parochiales, diebus Dominicis et festivis, et presertim in Quadragesima intra missarum solempnia, cum major parochianorum affuerit multitudo, curetis in lingua nostra materna clare et adeo intelligibiliter publicare quod nostri subditi cavere valeant ne sentenciam excommunicacionis incurrant predictam per nos, ut premisimus, minime revocatam, et si, quod absit, incurrent, adiciant eo citius, sicut appetimus, Resurgat. Ceterum diebus, locis, et cum solempnitate predictis, inhibere curetis ne qui subditorum nostrorum laicis ullo modo nec clericis sine nostra preoptenta licencia suas ecclesias dent ad firmam sub pena, in Sanctorum Patrum constitucionibus contra facientes contrarium salubriter ordinata, quam procul dubio ab


[1] In MS. exhibicione.

318 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1320. eisdem contravenientibus effectualiter faciemus levari, et nichilominus eosdem puniri veluti constitucionis hujusmodi contemptores, quodque blada sua ecclesiastica, dum tamen solum habeant ecclesiasticum, in laico feodo reponere non presument sub pena majoris excommunicacionis quam in contravenientes, si eoram exigat protervia, intendimus canonice fulminare. Hac itaque nostras litteras in singulis predictaram ecclesiarum et capellaram missalibus seu libris aliis celerius quo fieri poterit comode scribi volumus per singulos rectores, vicarios, seu parochiales presbiteros earundem qui a nobis copiam sumant harum, ut sic oblivionis occasione revocata premissorum publicacio facienda annis singulis recenciorum memorie commendetur et effectualis peragatur, denunciantes eisdem quod super hujusmodi execucione in nostris visitacionibus faciemus diligenter inquiri, ac contemptores vel in hac parte desides graviter, suadente justicia, puniri. Ad hec in aliquibus suspensionis, excommunicacionis, vel interdicti sentenciis ab homine vel a jure latis eciam vel ferendis, see in publicacione earum dominum nostrum [Regem], Reginam, et eoram liberos nolumus, quantum in nobis est, aliqualiter comprehendi. Quid autem feceritis, etc. Nomina eciam et cognomina contra vestram immo verius nostram hujusmodi inhibicionem veniencium volumus quociensque contravenerint nobis scribi, ut ulterius ad eorum punicionem taliter procedere valeamus quod eorum punicio ceteros simili subtrahat ab offensa.

A.D. 1326. Jan. 3.- The Bishop of Salisbury commissions William Poul, Vicar of Winkfield, to sequestrate the goods of the Church of Shinfield, until the defects in the chancel and elsewhere are made good.

[Fol. 87b.] MANDATUM AD SEQUESTRANDUM BONA ECCLESIE DE SCHENYNGFELDE.- Rogerus, permissione divina Sarisburiensis Episcopus, dilecto filio, magistro Willelmo Poul, perpetuo vicario ecclesie de Wynckefelde, nostre diocesis, salutem, etc. Ad nostrum pervenit auditum, fama publica referente, quod in cancello ecclesie de Schenyngfelde, capelle ejusdem de Swalefelde, libris, vestimentis, ac aliis ornamentis earundem, necnon grangiis, domibus aliis, et clausuris ad dictas ecclesiam et capellam pertinentibus, notorii sunt defectus, quorum reparacioni nullus intendit. Volentes igitur indempnitati ipsarum ecclesie et capelle prospicere, ut tenemur, ac prout nostro pastorali incumbit officio hiis mederi, devocioni tue firmiter injungendo committimus et mandamus quatinus ad dictas ecclesiam et

Episcopi Herefordensis. 319

A.D. 1326. capellam accedens personaliter, et defectus predictos visui supponens, eosdem, vocatis ad hec primitus evocandis, per viros fidedignos et juratos inquirendorum noticiam verisimiliter obtinentes, facias fideliter estimari, bona ecclesiastica ibidem existencia usque ad estimacionem hujusmodi sequestrans, et sub arto custodiens sequestro, quousque defectus hujusmodi congrue fuerint reformati, contradictores et sequestri tui violatores, si qui fuerint, per quascunque censuras ecclesiasticas, et publicacionom earum solempnem canonice oompescendo. Quid autem feceritis, etc. Valete. Datum apud Poterne, iij Non. Januarii, anno Domini MCCCxxv, etc.

A.D. 1325. Dec. 18.- The Bishop of Llandaff has complained to the Court of Canterbury that the tithes of all the assarts in the Forest of Dean belong to the Churches of Llandaff and Newland (appropriated to Llandaff); yet Ralph de Abenhall, who claims to be Rector of Bicknor, has seized certain of the tithes; and the Bishop of Hereford, when appealed to, has neglected to do justice in the matter. Acting on a mandate of the Court, the Bishop of Hereford (though he doubts whether such a complaint has really come from the Bishop of Llandaff) commissions William de Fownhope to settle the business at once.

MANDATUM PRO QUERELA EPISCOPI LANDAVENSIS CONTRA RECTOREM DE BIKENORE.- Adam, etc., discreto viro, filioque in Christo dilecto, magistro W. de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, Commissario nostro in nostri Officialis absencia generali, salutem, etc. Mandatum venerabilis viri, domini Officialis Curie Cantuariensis xij die mensis Decembris recepimus continens hunc tenorem:- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis salutem, etc. Querelam venerabilis patris, domini J., Dei gracia Landavensis Episcopi, gravem recepimus continentem quod, cum omnes et omnimode decime de quibuscunque assartis imposterum assartandis infra forestam de Dene exeuntes qualitercunque provenientes, ad ecclesiam cathedralem Landavensem, et ecclesiam de Nova Terra, vestre diocesis, eidem ecclesie Landavensi canonice appropriatam pertinuissent et pertinere deberent, quidam Radulphus de Abbenhale pretendens se Rectorem de Bikenore, ejusdem vestre diocesis, per se et suos quasdam decimas de quibusdam infra forestam predictam provenientes injuste occupavit, occuparive mandavit, dictasque ecclesias Landavensem et de Nova Terra quibusdam decimis de assartis

320 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. aliquibus infra eandem forestam provenientibus spoliavit, spoliareve mandavit, seu occupacionem et spoliacionem hujusmodi nomine suo factas ratas habuit pariter et acceptas. Cumque pars ejusdem patris, domini Landavensis Episcopi, ad vos congruis loco et tempore accedens, et premissa vobis insinuans, a vobis cum justicia debita petivisset quod eandem Radulphum ad certos diem et locum coram vobis vel Commissario vestro, prefato domino Landavensi Episcopo super premissis de justicia responsurum faceretis ad judiciam evocari, vos partem ipsius sic petentem exaudire et justiciam sibi in hac parte debitam facere non curastis, set plus debito [Fol. 88.] distulistis. Unde pars ejusdem domini Landavensis Episcopi ad nos accedens sibi super hoc per nos de remedio provideri petiit oportuno. Nolentes igitur predicto patri in sua deesse justicia, sicuti nec debemus, vobis cum ea qua decet reverencia firmiter injungendo mandamus quatinus, si est ita, infra unius mensis spacium a tempore recepcionis presencium continue numerandi, cessante legitimo impedimento, predicto patri exhibeatis in hac parte justicie complementum. Alioquin citetis seu citari faciatis peremptorie predictum Radulphum, Rectorem de Bikenore, partem, ut premittitur, querelatam, quod compareat coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermariechirche, Londoniis, decimo die juridico post lapsum dicti mensis in hujusmodi querele negocio juxta ipsius qualitatem et naturam processurus, facturus, et recepturus quod justicia suadebit. De die vero recepcionis, etc. Datum apud Bromleghe, viij Ides Novembris, anno Domini MCCCxxv. Licet igitur vix credere valeamus quod hujusmodi querela emanaverit de consciencia dicti Patris, cum nos sibi et omnibus de quibuscunque subjectis nostris conquerentibus parati continue fuerimus et simus in nostra Curia seu audiencia justiciam exhibere, et ad id vos in nostri Officialis absencia duxerimus deputandos, ex habundanti tamen vestram diligenciam excitando vobis committimus et mandamus quatinus vocatis partibus in prefato negocio juxta ipsius qualitatem et naturam prout justum fuerit procedatis, exhibentes dicto Patri in hac parte justicie complementum. Datum apud Schenyngfelde, xviij die mensis Decembris, anno Domini supradicto, etc.

Episcopi Herefordensis. 321

A.D. 1326. Jan. 30.- The Bishop certifies the Court of Canterbury that - though the Bishop of Llandaff had not brought the matter of the tithes of the Forest of Dean before him - he had summoned the Rector of Bicknor to appear and answer to the charges brought against him. But on the appointed day, the Rector being present, no representative of the Bishop of Llandaff appeared to prosecute the case.

CERTIFICATORIUM SUPRASCRIPTE QUERELE EPISCOPI LANDAVENSIS.- Venerando et discreto viro, domino Officiali Curie Cantuariensis, ipsiusve Commissario cuicunque dicte Curie presidenti, Adam, etc., reverenciam cum honore. Mandatum vestrum vij die mensis Decembris recepimus continens hunc tenorem:- Venerabili in Christo patri, etc. Licet igitur pars dicti patris ante recepcionem querele predicte pro justicia de qua conqueritur obtinenda erga nos, ut debuit, nullatenus institisset, volentes tamen mandato vestro parere, ut decet, predicto, post recepcionem ejusdem dictum Rectorem ad certos diem et locum prefato patri de supratacta justicia responsurum ad instanciam procuratoris ejusdem patris, dictum mandatum vestrum nobis tradentis, coram Commissario nostro fecimus competenter ad judicium evocari. Quibus die et loco dicto Rectore coram certo Commissario nostro in hac parte deputato legitime comparente, pars venerabilis patris supradicti juxta formam vocacionis predicte coram dicto Commissario nostro in hac parte comparere, prout debuit, non curavit, sicque dicto mandato vestro, quatinus tenebamur, paruimus, et certificando paremus reverenter, ut decet. Datum apud Schenyngfelde, xxx die mensis Januarii, anno Domini supradicto.

A.D. 1324. April 26.- The Bishop assigns the Canonical House lately held by Richard de Hamenasch to Thomas de Chandos, Archdeacon of Hereford.

[Fol. 86b.] COLLACIO DOMORUM IPSIUS.- Item memorandum quod xxvj die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxiiij, contulit dominus magistro Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, domos canonicales, quas dictus magister R. [1] inhabitare consuevit Herefordie per mortem ejusdem vacantes, scribens domino Johanni de la Felde, canonico Herefordensi, pro induccione ipsius.


[1] I.e. Richard de Hamenasche, whose death is referred to in the preceding entry (far which see appendix).

322 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1324. May 12.- The King prohibits the Bishop from admitting any person to the Church of Munslow, until the suit shall have been decided between John de Hastings and Robert Beke as to the advowson.

[Fol. 89.] PROHIBICIO REGIA PRO ECCLESIA DE MONSELOWE RECEPTA HEREFORDIE, IIJ DIE MENSIS JUNII.- Edwardus, Dei gracie, Rex Anglie, Dominus Hibernia, et Dux Aquitanie, venerabili in Christo patri, Ade, etc., salutem. Prohibemus vobis ne admittatis personam ad ecclesiam de Moneslowe, qua vacat, ut dieitur, et de cujus advocacione contencio mota est in Curia nostra inter Johannem de Hastinges et Robertum Beke, donec discussum fuerit in eadem Curia ad quem illorum pertineat ejusdem ecclesie advocacio. Teste me ipso apud Turrim Londoniensem, xij die Maii, anno regni nostri xvij.

June 21.- Royal Brief informing the Bishop that, by default of Robert Beke, John de Hastings has recovered the right of presenting to the Church of Munslow. The Bishop, therefore, may admit a fit person presented by John de Hastings.

BREVE DIRECTUM EPISCOPO PRO EADEM ECCLESIA DE MONSELOWE AD ADMITTENDUM AD EANDEM, RECEPTUM APUD WORMESLEYE, XXVJ JUNII.- Edwardus, etc., ut supra. Sciatis quod Johannes de Hastinges, in Curia nostra coram Justiciariis nostris apud Westmonasterium, recuperavit presentacionem suam versus Robertum de Beke ad ecclesiam de Monselowe per defaltam ipsius Roberti. Et ideo vobis mandamus quod non obstante reclamacione predicti Roberti ad presentacionem predicti Johannis ad predictam ecclesiam ydoneam personam admittatis. Teste W. de Bereforde, apud Westmonasterium, xxj die Junii, anno regni nostri decimo septimo.

June 12.- Royal Brief commanding the Bishop to admit Robert Hereward to the prebend of Bartonsham, in the King's gift, since he held the temporalities of the Bishopric.

BREVE DIRECTUM EPISCOPO PRO PREBENDA DE BERTONESHAM, RECEPTUM APUD WORMLSLEYE, XXIJ DIE JUNII.- Edwardus, etc., ut supra. Cum per litteras nostras patentes dederimus et concesserimus dilecto clerico nostro, Roberto Herewarde, prebendsm de Bertonesham in ecclesia sancti Ethelberti, Herefordie, vacantem, et ad nostram donacionem spectantem, racione temporalium Episcopatus Herefordensis in manu nostra existencium, habendam cum suis juribus

Episcopi Herefordensis. 323

A.D. 1324. et pertinenciis quibuscunque, prout in litteris nostris predictis plenius continetur, vobis mandamus quod ipsum Robertum ad prebendam predictam admittatis, et ei stallum in choro et locum in Capitulo racione prebende predicte, prout moris est, assignari faciatis. Teste me ipso apud Westmonasterium, xij die Junii, anno regni nostri xvij.

A.D. 1325. Mar. 22.- Roger de Chillington, chaplain, is instituted to a portion of the tithes of Gwyllon, on the presentation of Fulk de Pembridge.

Memorandum quod xxij die mensis Marcii, anno Domini MCCCxxiiij, dominus Rogerus de Chyllyngtone, capellanus, institutus erat in porcionem decimarum de Gwyllon, et dominus sibi fecit litteras sub hac forma:-

Adam, etc., dilecto in Christo filio, domino Rogero Chilintone, capellano, salutem, etc. Porcionem decimarum de dominico Fulconis de Penebrugge de Gwillon ad presentacionem ejusdem Fulconis, veri patroni earum, tibi conferimus intuitu caritatis tuo perpetuo possidendam, jure nostro et nostre Herefordensis ecclesie semper salvo, etc.

April 12.- Ralph the Hermit admitted to be Prior of Titley.

ADMISSIO PRIORIS DE TYTTELEYE.- Memorandum quod xij die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxv, dominus admisit fratrem Radulphum le Heremite, monachum Monasterii de Tyronio, Carnotensis diocesis, ad presentacionem fratris Nicholai, Abbatis Monasterii ejusdem, ad Prioratum de Tytteleye, per resignacionem fratris Willelmi de Yllesiis, quondam Prioris ejusdem, vacantem, et super hoc sibi fecit litteras consuetas.

The Bishop commissions Gilbert de Middleton to absolve John de Towcester, who had carried of the Bishop's Register and other goods, but now promises restitution. [1]

[Fol. 89b.] COMMISSIO AD ABSOLVENDUM J. DE TOUCESTRIA.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Gilberto de Middeltone, nostre ecclesie Herefordensis canonico, salutem, etc. Ex parte Johannis de Toucestria nobis extitit humiliter supplicatum quod cum ipse


[1] Cf. Introd., p. xxviii. note 1.

324 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. nuper existens in nostra diocesi Herefordensi, Deo, ecclesie nostre Herefordensi, et nobis multiplices injurias publice et notorie irrogaverit, registra nostra et ecclesie nostre ac quedam alia bona dicte ecclesie et nostra in locis sacris et domibus ad ipsa loco pertinentibus violenter asportando, asportarive faciendo, seu asportacionem ab aliis nomine suo factam ratam habendo, in derogacionem ecclesiastice libertatis, propter que sentencias majoris excommunicacionis a sanctis Patribus promulgatas ipso facto noscitur incurrisse, paratusque sit, ut asseritur, juxta possibilitatem suam de premissis, Deo, ecclesie, et nobis satisfacere, ut tenetur, beneficium absolucionis a sentenciis supradictis eidem impendere curaremus. Cum igitur sancta mater ecclesia nulli claudat gremium redeunti, nos de vestra circumspeccione et industria plenam in Domine fiduciam obtinentes, ad absolvendum in forma juris prefatum Johannem a sentenciis memoratis et ad injungendum eciam sibi pro hujusmodi excessibus penitenciam salutarem, vobis committimus vices nostras, etc. In cujus, etc. Datum Herefordie ... [1]

April 20.- The Bishop commissions Thomas de Chandos to institute and induct a fit person who should be presented to the Vicarage of Yarkhill.

COMMISSIO AD INSTITUENDUM VICARIUM DE YARKHULLE.- Memorandum quod eisdem anno, die et loco, [2] dominus commisit vices suas Archidiacono Herefordensi ad instituendum et inducendum personam ydoneam presentandam ad vicariam de Yarkhulle sub hac forma:- Adam, etc., discreto viro filioque in Christo dilecto, magistro Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, salutem, etc. Ad admittendum personam ydoneam presentandam ad vicariam ecclesie de Yarkhulle, nostre diocesis, vacantem, ac instituendum canonice in eadem, necnon ad inducendum seu induci faciendum in corporalem possessionem ejusdem, et admittendum juramentum canonice obediencie nobis debite a persona predicta, vobis tenore presencium committimus vices nostras, etc. Datum Herefordie, xx die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxv.


[1] The entry is unfinished.
[2] I.e. "xx die Aprilis, anno Domini MCCCxxv, apud Herefordiam." The entry next preceding is an institution, for which see appendix.

Episcopi Herefordensis. 325

A.D. 1325. April 28.- Special licence from the Bishop of Winchester that William Bruyn may receive the first tonsure from the Bishop of Hereford. He received the tonsure on April 30 at Middleton.

DIMISSORIA EPISCOPI WYNTONIENSIS PRO WILLELMO BRUYN.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Johannes ejusdem permissione Wyntoniensis Episcopus salutem et fraternam in Domino caritatem. Ut Willelmum Bruyn, vestre diocesis litteratum, qui milicie clericali ascribi desiderat, ad primam tonsuram, dumtaxat in civitate et diocesi nostra Wyntoniensi, dum tamen aliquod canonicum sibi non obsistat, ubicunque et quandocunque vobis placuerit, promovere valeatis, licenciam vobis, quantum in nobis est, tenore presencium concedimus in Domino specialem. Datum apud Merewelle, iiij Kal. Maii, anno Domini MCCCxxv, etc.

Et memorandum quod ultimo die Aprilis, anno supradicto, dominus dictum Willelmum apud Middeltone, Wyntoniensis diocesis, coronavit.

March 1.- The Bishop of London grants to the Bishop of Hereford special licence to hold an Ordination in the diocese of London, and commissions him to ordain those presented from the diocese of London by Richard de Brenchley.

[Fol. 90.] COMMISSIO EPISCOPI LONDONIENSIS FACTA DOMINO AD CELEBRANDUM ORDINES.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Stephanus, permissione ejusdem Londoniensia Episcopus, salutem et sincere dileccionis continuum incrementum. Ut quoscunque clericos tam vestros quam alienos beneficiatos, et religiosos, ac alios suorum diocesanorum vobis litteras dimissorias et sufficientes titulos exhibentes, ad omnes convenientes sibi ordines tam minores quam majores hac instanti die Sabbati Quatuor Temporum proximo, post diem Cinerum, in nostris civitate et diocesi, ubi et prout elegeritis, ordinare possitis, licenciam vobis in Domino tenore presencium concedimus specialem. Et insuper ad ordinandum quoscunque clericos hujusmodi nostre diocesis quos dilectus clericus noster, magister Ricardus de Brencheslee, ad convenientes sibi ordines duxerit presentandos, paternitati vestre committimus vices nostras, attencius supplicantes quatinus onus nostre commissionis hujusmodi velitis, si placeat, admittere ista vice. Datum apud Stebbenhethe, Kal. Marcii, anno Domini MCCCxxiiij.

326 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. April 17.- Royal Brief commanding the Bishop to admit John de Denton to the prebend of Moreton, in the King's gift, since he held the temporalities of the Bishopric.

BREVE DIRECTUM EPISCOPO PRO PREBENDA DE MORTONE, RECEPTUM APUD MIDDELTONE, IJ DIE MAII.- Edwardus, etc., Episcopo Herefordensi, vel ejus gerenti in Episcopatu Herefordensi, salutem. Cum per litteras nostras patentes dederimus et concesserimus dilecto clerico nostro, Johanni de Dentone, prebendam de Mortone in ecclesia sancti Ethelberti, Herefordie, vacantem, et ad nostram donacionem spectantem, racione temporalium Episcopatus Herefordensis in manu nostra existencium, habendam cum suis juribus et pertinenciis quibuscunque, prout in litteris nostris predictis plenius continetur, vobis mandamus quod ipsum Johannem ad prebendam illam admittatis, et ei stallum in choro et locum in Capitulo racione prebende predicte, prout moris est, assignari faciatis. Teste me ipso apud Bellum Locum Regis, xvij die Aprilis, anno regni nostri xviij.

April 28.- The King prohibits the Bishop from admitting any person to the prebend of Moreton, until the suit shall have been decided between the King and the Bishop as to the advowson.

PROHIBICIO REGIS PRO EADEM PREBENDA RECEPTA APUD MIDDELTONE, IIJ DIE MAII.- Edwardus, etc., Episcopo Herefordensi salutem. Prohibemus vobis ne admittatis personam ad prebendam de Mortone in ecclesia sancti Ethelberti, Herefordie, qua vacat, et de cujus advocacione coutencio mota est in Curia nostra inter nos et vos, donec discussum fuerit in eadem Curia, utrum ad nos an ad vos pertineat ejusdem prebende advocacio. Teste me ipso apud Wyntoniam, xxviij die Aprilis, anno regni nostri xviij.

May 6.- The Bishop has collated Thomas de Astley to the prebend of Ewithington, and has commanded the Dean and Chapter to induct him. He now "for certain reasons" sends further instructions that the induction should be made without delay, when Thomas de Astley shall have appeared in person.

MANDATUM DIRECTUM DECANO ET CAPITULO HEREFORDENSISUS AD INSTALLANDUM MAGISTRUM T. DE ASTLEYE, CANONICUM, PERSONALITER.- Adam, etc., dilectis filiis, ecclesie nostre Herefordensis Decano seu ejus locum tenenti, et Capitulo ejusdem ecclesie nostre,

Episcopi Herefordensis. 327

A.D. 1325. salutem, etc. Licet dilectum filium, magistrum Thomam de Astleye, canonicum dicte nostre ecclesie Herefordensis, cui prebendam de Ewythyntone in eadem nostra ecclesia tunc vacantem contulimus in persona procuratoris sui, per vos in vestrum concanonicum et in fratrem recipi et admitti, et stallum sibi in choro et locum in Capitulo dicte nostre ecclesie assignari, ac in corporalem possessionem dicte prebende induci mandaverimus et fecerimus, ut est moris, certis tamen ex causis vobis injungimus et mandamus quatinus, cum dictus magister Thomas personaliter ad vos accesserit, supradicta in ipsius personam, quatinus sibi expedit, absque more dispendio compleatis, facientes sibi de dicte prebende fructibus, proventibus, obvencionibus, ac ceteris juribus ad premissa spectantibus, quatinus ad vos attinet, integre responderi. Valete. Datum apud Middeltone, vj die mensis Maii, anno Domini MCCCxxv.

April 4.- Royal Brief instructing the Sheriff of Herefordshire to command the Bishop to recognise the King's right of presentation to the prebend of Moreton. If the Bishop refuses obedience, the Sheriff is to summon him to appear before the Justices at Westminster.

[Fol. 90b.] BREVE REGIS DIRECTUM VICECOMITI HEREFORDENSI PRO PREBENDA DE MORETONE.- Edwardus, etc., Vicecomiti Herefordensi salutem. Precipe Ade, Episcopo Herefordensi, quod juste et sine dilacione permittat nos presentare idoneam personam ad prebendam de Mortone in ecclesia sancti Ethelberti, Herefordie, quo vacat, et ad nostram spectat donacionem rationis temporalium Episcopatus Herefordensis in manu nostra existencium, unde idem Episcopus nos injuste impedit, ut dicitur, et nisi fecerit, summone per bonos summonitores predictum Episcopum quod sit coram Justiciariis nostris apud Westmonasterium a die Pasche in unum mensem ostensurus quare non fecerit. Et habeas ibi summonicionem, et hoc breve. Testa me ipso apud Merewelle, iiij die Aprilis, anno regni nostri decimo octavo.

May 4.- Mandate of the Court of Canterbury, ordering the Bishop to institute John de Denton to the prebend of Moreton within twenty days, or to appear himself before the Court. The mandate, however, was revoked on May 18.

MANDATUM CURIE CANTUARIENSIS DIRECTUM EPISCOPO PRO EADEM PREBENDA, RECEPTUM LONDONIIS, IX DIE MAII, ET POSTEA REVOCATUM IN EADEM CURIA XVIIJ DIE EJUSDEM MENSIS.- Venerabili

328 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis salutem, etc. Querelam domini Johannis de Dentone, clerici, gravem recepimus continentem quod licet excellentissimus princeps, dominus E., Dei gracia Rex Anglie illustris, prebendam de Mortone in ecclesia sancti Ethelberti, Herefordie, vacantem, et ad ipsius domini Regis donacionem seu collacionem racione [temporalium] Episcopatus Herefordensis in manu sua existencium spectantem, eidem domino Johanni jure suo regio nuper canonice oontulisset, fuissetque postmodum per partem ipsius domini Johannis, presentatis et exhibitis ex parte ipsius litteris regiis super hujusmodi donacione seu collacione predicte prebende, ut premittitur, facta, a vobis cum instancia debita congruis loco et tempore petitum ut vos virtute hujusmodi donacionis seu collacionis ipsum dominum Johannem ad dictam prebendam, ut moris est in hujusmodi donacionibus seu collacionibus jure regio factis, cum suis juribus et pertinenciis admitteretis, ac stadium in choro et locum in Capitulo eidem assignaretis seu assignare faceretis, ulteriusque facere curaretis quod vestro incumbit officio in hac parte, vos tamen dictum dominum Johannem, quamquam nichil sibi obviasset aut obviet in hac parte de canonicis institutis, ad dictam prebendam admittere et ulterius pro eodem, prout vobis incubuit, facere non curastis, seu plus debito distulistis minus juste; propter quod pars ejusdem domini Johannis ad nos competenter accedens sibi super hoc per nos de remedio providere petiit oportuno. Nolentes igitur predicto domino Johanni in sua deesse justicia, sicuti nec debemus, vobis cum ea qua decet reverencia auctoritate dicte Curie firmiter injungendo mandamus quatinus, si est ita, dicto domino Johanni infra viginti dierum spacium a tempore recepcionis presencium continue numerandorum eidem domino J. exhibeatis in hex parte justicie complementum. Alioquin tenore presencium peremptorie vos citamus quod compareatis coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermariechirche, Londoniis, octavo die juridico post lapsum dictorum viginti dierum in hujusmodi querele negocio juxta ipsius qualitatem et naturam processurus, etc. De die vero recepcionis, etc. Datum Londoniis, iiij Non. Maii, anno Domini MCCCxxv.

Episcopi Herefordensis. 329

A.D. 1324. Oct. 28.- Letters Dimissory granted by the Bishop of London to Robert, son of Hugh le Mareschal, literate, that he may receive minor Orders from any Catholic Bishop. The Bishop of Hereford conferred upon him the first tonsure on May 20, 1325.

DIMISSORIA EPISCOPI LONDONIENSIS PRO ROBERTO FILIO HUGONIS LE MARESCHAL.- Stephanus, permissione divina Londoniensis Episcopus, dilecto in Christo filio, Roberto filio Hugonis le Mareschal, civitatis nostre Londoniarum, litterato, salutem, etc. Fusis nobis pro te precibus inclinati, ut a quocunque Episcopo catholico Sedis Apostolice graciam execucionemque sui officii obtinente, et tibi manus sacras imponere volente, ad primam tonsuram clericalem et ceteros minores ordines, in quacunque parte nostre civitatis et diocesis Episcopus hujusmodi duxerit eligendum, licite valeas promoveri, eo non obstante quod de nostra diocesi oriundus existis, liberam cuicunque Episcopo hujusmodi conferendi, tibique recipiendi ordines memoratos, tenore presencium concedimus facultatem. Datum apud Stebbenhethe, v Kal. Novembris, anno Domini MCCCxxiiij. Et auctoritate hujusmodi litterarum dimissoriarum dominus Episcopus Herefordensis contulit predicto Roberto primam tonsuram in ecclesia fratrum Heremitarum sancti Augustini, Londoniis, xx die Maii, anno Domini MCCCxxv.

A.D. 1325. June 12.- Alexander de Quappelade, Vicar of Eye, resigns his benefice.

[Fol. 91.] RESIGNACIO VICARII DE EYA.- Memorandum quod xii die mensis Junii, anno Domini supradicto [Indiccione viij, Pontificatus, etc., anno nono] [1], coram dicto domino [A. Herefordensi] Episcopo, dominus Alexander de Quappelade, presbiter, vicarius ecclesie de Eya, [Herefordensis diocesis, in quodam campo juxta cimiterium de] apud Schenyngfelde, [Sarisburiensis diocesis, personaliter constitutus,] dictam vicariam suam in manus dicti domini Episcopi pure, sponte, et absolute resignavit. Et idem dominus Episcopus acceptavit resignacionem hujusmodi dicte vicarie, et predictum Alexandrum a cura et regimine animaram parochianorum dicte ecclesie de Eya absolvit ibidem. [Presentibus fratre Stephan de Nortone, canonico de Wormsleye, magistro T. de Gynes, domino Johanne, vicario ecclesie de Schenyngfelde predicta, et me, J. de Radnore, notario publico, etc.]


[1] The words in brackets in this entry are crossed out in the MS.

330 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. June 13.-The Bishop commissions William de Fownhope to inquire into the vacancy in the Church of Burford, to a prebendal portion in which Richard Talbot has presented John de Elleker.

MANDATUM AD INQUIRENDUM SUPER VACACIONE PORCIONIS DE BUREFORDE.- Memorandum quod xiij die mensis Junii dominus Episcopus mandavit magistro W. de Fownhope, Commissario suo generali, ad inquirendum super vacacione in ecclesia de Bureforde, et ceteris articulis debitis et consuetis, ad quam quidem porcionem dominus Ricardus Talebot, dominus de Castro Ricardi, dominum Johannem de Elleker, clericum, presentavit. Et quod idem Commissarius rescriberet quid per inquisicionem hujusmodi inveniret.

June 14.- The Bishop commissions William de Breinton, Rector of Mordiford, to inquire into the complaint of Walter, the Chaplain of Heightinton, that, when he was carrying the sacrament to a sick person in the Church of Rock, John Gordon, called De la Cluse, a priest, had violently assaulted him.

COMMISSIO AD INQUIRENDUM DE VIOLENCIA FACTA PRESBITERO.- Adam, etc., discreto viro, filioque in Christ dilecto, domino Willelmo de Breyntone, Rectori ecclesie de Mordeford, nostre diocesis, salutem, etc. Querelam domini Walteri, capellani de Huythindone, recepimus continentem quod cum ipso nuper tempore hiemali, quodam die, nive de celo cadente, in ecclesia parochiali de Aka, nostre diocesis, in qua tunc ministrabat, Corpus Domini ad quendam infirmum deferendum sub epitogio recepisset, quidam Johannes Gordoun, dictus de la Clouse, presbiter, proprie salutis immemor, Dei timore postposito, Corpori Christi seu loco seu sacerdoti illud deferenti minime deferens, in ipsum dictum Walterum, quem primitus verbis contumeliosis et conviciis non erubuit lacessire, manus injecit temere violentas, propter quod non est dubium ipsum sentenciam majoris ex communicacionis a canone latam dampnabiliter incurrisse. Idemque Johannes sic excommunicatus divinis se immiscuit, agens in officio sicut prius, irregularitatis nota temere se involvens. Quocirca tibi committimus et mandamus quatinus ad dictam ecclesiam de Aka personaliter accedens, vocatis partibus, inquiras diligenter per illos per quos veritas melius sciri potest de premissis omnibus et singulis veritatem. Et quid per inquisicionem, etc. Datum apud Schenyngfelde, xiiij die mensis Junii, anno Domini MCCCxxv, etc.

Episcopi Herefordensis. 331

A.D. 1325. July 9.- An inquiry shews that there is no vacancy in the Church of Burford. One portion, in the patronage of Richard Talbot (valued at 25 marks), is held by Walter de Islip; the other two portions, in the gift of Geoffrey de Cornewalle (valued at 8 marks and 14 marks respectively), are held by Thomas de Chedworth and Geoffrey de Evesham.

[Fol. 91b.] DE PORCIONE IN ECCLESIA DE BUREFORDE.- Inquisicio facta, super vacacione cujusdam porcionis in ecclesia de Cleobury Mortumer, per rectores et vicarios decanatus de Bureforde in pleno loci consistorio decanatus ejusdem, dicit quod tres sunt porciones in eadem ecclesia de Bureforde, et non constat dicte inquisicioni de vacacione alicujus porcionis in dicta ecclesia de Bureforde. Dicit eciam quod Ricardus Talebot, miles, dominus de Castro Ricardi, est verus patronus illius porcionis quam dominus Walterus de Isleppe tenet in eadem, et ultimo presentavit ad eandem, et dominus Galfridus de Cornewayle est verus patronus duarum aliarum porcionum in ecclesia de Bureforde, quas tenent dominus Thomas de Cheddeworthe et Galfridus de Evesham, porcionarii in ecclesia de Bureforde, et omnes porciones sunt curate in eadem, non sunt litigiose nec pensionarie, quod sciatur. Et taxatur porcio domini Walteri de Isleppe in eadem ad xxv marcas; porcio vero domini Thome de Cheddeworthe ad octo marcas; et porcio domini Galfridi de Evesham ad xiij marcas et dimidiam. De meritis et ordinibus presentati ignorat inquisicio omnino, et an sit alibi beneficiatus. Scriptum die Lune in crastina Translacionis sancti Thome Martiris, anno Domini MCCCxxv. In cujus rei testimonium sigillum decanatus de Bureforde presentibus est appensum.

Aug. 9.- John de Bridport, Rector of Hopesay, resigns his benefice.

RESIGNACIO ECCLESIE DE HOPESAY.- Memorandum quod ix die mensis Angusti, anno Domini supradicto, [Indiccione viij, Pontificatus, etc., anno ix] [1] coram domino A., Herefordensi Episcopo, magister Johannes de Brydeport, Rector ecclesie de Hopesay, [Herefordensis diocesis,] apud Arleye, Sarisburiensis diocesis,[in quodam manso quod quondam fuit domini Willelmi de Arleye, militis, defuncti, extra ostium aule domine Matildis de Arleye personaliter constitutus,] dictam ecclesiam suam pure, sponte, et absolute in manus dicti domini Episcopi voce tenus resignavit.


[1] The words in brackets are crossed out in the MS.

332 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. Et idem dominus Episcopus dicti magistri Johannis resignacionem hujusmodi acceptavit, dictumque Johannem a cura et regimine animarum parochianorum dicte ecclesie absolvit ibidem. [Presentibus fratre Stephano de Nortone, canonico de Wormesleye, magistro Johanne de Lugwardyn, Johanne Talebot, clericis, Herefordensis diocesis, et Johanne dicto de Hereforde, clerico Herefordensi, testibus, etc.]

Dec. 12.- The Bishop commissions John Huband, Rector of Eaton, to institute and induct John de Stretton, clerk, to the Church of Shrawardine, which Hugh de Birytone has resigned.

[Fol. 92.] COMMISSIO PRO PRESENTACIONE AD ECCLESIAM DE CASTRO ISABELLE.- Adam, etc., dilecto filio, magistro Johanni Hubande, Rectori ecclesie de Etone, nostre diocesis, salutem, etc. In negocio presentacionis facte de domino Johanne de Strettone, clerico, ad ecclesiam de Castro Isabelle, nostre diocesis, vacantem per resignacionem Hugonis de Birytone, ultimi Rectoris ejusdem, ad recipiendum resignacionem dicti Hugonis, et ad inquirendum super articulis debitis et consuetis, necnon ad instituendum dictum Johannem canonice in eadem ecclesia, et ad inducendum ipsum, etc., tibi committimus vices nostras, etc. Datum Londoniis, ij Idus Decembris, anno Domini MCCCxxv, etc.

Nov. 30.- The Bishop commissions William de Fownhope to institute and induct John de Conderton, priest, to the Chantry of the Chapel of Hopton Cangeforde, on the presentation of John de Hopton.

[Fol. 92b.] CANTUARIA CAPELLE DE HOPTONE CANGEFOT.- Memorandum quod Londoniis, ultimo die mensis Novembris, anno supradicto, dominus commisit vices suas magistro W. de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, in negocio presentacionis facte de domino Johanne de Contertone, presbitero, ad perpetuam cantuariam capelle de Hoptone Cangefot, per Johannem de Hoptone presentato, videlicet ad inquirendum super vacacione dicte capelle, etc. Et si inquisicio hujusmodi pro dictis presentante sufficienter faciat et eciam presentato, ac eundem presentatum ydoneum inveniret, ipsum ad dictam cantuariam canonice admitteret, et cetera que officio domini incumberent in hac parte exequeretur vice sua.

Episcopi Herefordensis. 333

A.D. 1325. Dec. 30.- The Bishop commissions Roger [de Northburgh], Bishop of Coventry and Lichfield, to act for him in the matter of an exchange between John de Stretton, Rector of Shrawardine (in the patronage of Edmund, Earl of Arundel), and Robert de Northwich, Rector of Kinver.

PERMUTACIO ECCLESIE DE CASTRO ISABELLE.- Memorandum quod xxx die mensis Decembris, apud Schenyngfelde, anno supradicto, dominus commisit vices suas domino Rogero, Dei gracia Coventrensi et Lychfeldensi Episcopo, in negocio presentacionis facte per dominum Edmundum, Comitem Arundellie, patronum ejusdem, de domino Roberto de Northwiche, ad ecclesiam de Castro Isabelle, Herefordensis diocesis, ex causa permutacionis faciende cum Johanne de Strettone, Rectore ejusdem ecclesie, pro ecclesia de Kynefare, Coventrensis et Lychfeldensis diocesis, vacantem, sub eadem forma qua dominus Episcopus Lychfeldensis commisit vices suas in negocio permutacionis facte de vicaria de Burtone cum ecclesia de Hopemalhoisel.

A.D. 1326. Jan. 4.- The Bishop commissions William de Fownhope to institute and induct Nicholas de la Hulle, of Grendon Bishop, priest, to the Church of St. Leonard, Little Hatfield, on the presentation of Robert de Weston.

CAPELLA DE PARVA HATFELDE.- Memorandum quod apud Schenynfelde, iiij die mensis Januarii, anno supradicto, dominus commisit magistro W. de Fowehope ad inquirendum super vacacione capelle sancti Leonardi de Parva Hatfelde, et ceteris articulis, etc. Et si inquisicio, etc., ut supra in penultimo panello, dominum Nicholaum de la Hulle de Grendene Episcopi, presbiterum, per Robertum de Westone, dominum de Parva Hatfelde, ad dictam capellam presentatum, ad eandem admitteret et canonice institueret in eadem, ipsumque in corporalem possessionem dicte capelle cum omnibus suis juribus et pertinenciis induceret, seu faceret induci.

Jan. 14.- The Bishop commissions Thomas de Chandos to institute and induct William de Foy, priest, to the Chantry of the Chapel of St. John, Eaton Tregoz.

CAPELLA MANERII DE ETONE TREGOTZ.- Memorandum quod xiiij die mensis Januarii, anno Domini supradicto, Londoniis, dominus commisit vices suas magistro Thome de Chaundos, Archidiacono Herefordensi, in negocio presentacionis facte de domino

334 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Willelmo de Foy, presbitero, ad cantariam capelle sancti Johannis de Eton Tregotz, ut dicitur, vacantem, ad recipiendum presentacionem hujusmodi per litteras patentes dicte cantarie patroni, ac ad inquirendum super vacacione ejusdem cantarie, et ceteris articulis consuetis et debitis in hac parte, necnon ad instituendum, etc., ut supra de ecclesia Castri Isabelle.

A.D. 1322. Dec. 31.- The King of France writes to the King of England that, as there seems to be no good reason for further delay, he wishes him to do homage to him at Amiens in the octave of the Nativity of St. John Baptist. Anything done at the Bastide of St. Priest [1] has been without his sanction or knowledge. He is advised by his Council that he must not cancel or postpone the proceedings against Arnaut Caillan, but he will pardon him if he will conduct himself loyally at the French Court. He will give orders that any wrongs that may have been committed by his subjects against Englishmen shall be redressed, and trusts that the King of England will do the like for himself and his subjects.

[Fol. 93.] Trescher et ame frere. Nous avoms oy vos mesages sur ceo qil nous ent dit de par vous li quel nous ent expose bien et sagement tot ceo pour qoi vous les avetz envoie par devers nous, et nous out requis de votre part que nous vous vousissems mettre, et nostre soeffrance de votre homage le quel vous nous devez faire duranz vos afaires. Beau frere, nous volems que vous sachez que pur vous voldrioms nous toutz jours faire quantque nous pourrioms bonement, et savez que tant comme vouz avez eu afaire par de la pour la guerre descoce et pour voz altres grantz busoignes nous nous sumes deportez de vous pressier du dit hommage pour l'amour que nous avoms a vous. Mais, bieau frere, nous ne veoms pas que vous aiez orendroit grace Dieu si grantz enpeschementz ne cause si evident pur quoi vous doiez demander la dite seoffrance et que vous ne puissez bien venir par decea pur faire le dit homage, e savez que nous nous en sommes ia deportez longement et se nous le metiens plus endelay, nous on pourriens aver blasme, la quele chose vous ne devriez pas vouloir, si en avons respondu a vos ditz messagez que il vouz dient que pour nous faire le dit hommage vous soiez a Amiens a la huitieve de la procheine Nativitie saint Johan Baptiste. Et nous, bieau frere, vous prioms tant comme nous pooms quo vous ne lessez pas que vous ny soiez adonc. Dendroit ce fait de la Bastide Saint Sacerdot de quel vos


[1] The fortress of St. Priest or St. Serdos in the Agenois; cf. Papal Letters II, 454.

Episcopi Herefordensis. 335

A.D. 1322. devantditz messages nous ont parle, et que ce qi fait en a este ne fu unques de notre sen ne consentment. Certes, bieau frere, nennis croiriens nous que tels malefazons venissent de vous ne de votre commandement ne que vous les vousissiez en reins susteinir. Car touz jourz avoms nous cuide et cuidoms que vous ne voldriez faire chose que feut en grief ne prejudice de nous ne que vous voldriez que nous le fessiens contra vous. Et quant aus proces qui sont faitz contre Arnaut Caillan les quell voz ditz messages requercient estre repellez ou mis en seoffrance juques atant que vous et nous feussiens ensemble, sachez, bieau frere, que notre conseil ne nous donne pas qe nous le doiens ne puissiens repeller par raison. Mais, bieau frere, pour amour de vous, nous repelleroms voluntiers le bannissement fait encontre lui, se ainsi est qil vuelle estre adroit en notre court, et vous prions que les banniz de notre realme vous ne voillez recepter ne seoffrir estre receptez en votre realme ne en vos altres terres ne plus que vous ne voudriez que nous receptissiens lea votres banniz. Et, bieau frere, nadgaires que a votre simple requeste nous feismes bannir de tot notre realme aucuns vos bannis et ancores le feroms renouveler et tenir selone la requeste de vos ditz messages. Des gries que nos gentz font aus vos si comme len vous a done a entendre, nous avoms mande et manderoms qil scient adrecie se aucuns en y a et que en se cesse de les faire et nous, bieau frere, ne seufferens point qe nos gentz facent aucuns gries aus votres et se aucuns en y avoit touz jours les voldrons nous faire adrecier, si comme il appartendra et serra de raison. Et nous quidoms que en ceste manere le voldriez vous tot adez faire faire par devers vous a voz gentz. Daucuns altres articles, bieau frere, des quiels voz ditz messages nous ont parle, nous nesteions advisiez a plain, maiz touz jours en ferons nous se qi sera de raison. Donnee a Limoges le Jeudi apres Noel.

A.D. 1323. Jan. 1.- The King of France writes to Antonin Pasquin his sergent d'armes. The Seneschal of Perigord in pursuance of an order from the Court had given public notice that a bastide would be built at St. Priest in the diocese of Agen. Thereupon certain evildoers abetted by Sir Ralf Basset, the Seneschal of Gascony, the Constable of Bordeaux, and others, assaulted the place at night, pillaging and murdering the inhabitants, and set fire to the houses. Instructions are given that trials of offenders are to be held on the Monday after Christmas, and to be proceeded with even in the absence of the accused.

336 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1323. [Fol. 93b.] Charles par la grace Dieu Roy de France, et de Navarre, a notre bien ame, Antonyn Pasquyn, notre seriant darmes, salutz, et amour. Cum nadgaires notre Seneschal de Peregorre par vertu dun arest par notre Court done par le quel feust dit que nous poyoms une bastie en le leu appelle de seant Sacerdos de la Diocese D'agene faire, nient contrestaunt la opposition du procuratour del Duc Daquitanie, ly mesmes suffisant en totes choses les quels volu purposee en la meime Court a plain oy et la chose examine, en la mesme Court diligeaument de notre mandement pur la dit arest mander a execucioun, au lieu avauntdit feusse alee, et le seigne ou notre penounsel illuques eusse mys, et den apres publicment en ses assissis eusse fait crier que a lavauntdit lieu a certeyn jour voleyt venir pour accomplir les choses les quels en la dite aret sont contenuez; aucuns mesfesours, maundantz et consentauntz Rauf Basset, Chivaler par le dit Duc Seneschal de Gascoine, le Seneschal D'ageneys, le Conestable de Bordeux, par mesme le Duc, mestre Remon Duran, lieu tenaunt de dit Seneschal de Gascoyne, mestre Austinge Jurdeyn, Ernand de la Moley, procuratour du dit Duc, Remon Bernard, seignur de Montpesant et Bernard de la Kessayne, counseiller de mesme le Duc, en apres le fait avoient ferme, si come est dit, au lieu de seint Sacerdos avauntdit de nut a treysoun venauntz, ascuns des habiteours de mesme le lieu des bostes choses et altres lur biens derobberent, et mesmes celes choses ovesques eux firent apporter et amener. Et autres vileynment tuerent et ascuns de ceux mesmes au gibet penderent, e nient aboundours des cestes choses, mes assemblantz les mals a mals, totes les mesouns del dit lieu lea qeles de aunciens temps erent illeoques bastiez ardirent, et plusours altres ordes exces et malefices, si comest dit, acomystrent illuques en mesprisement de notre reale majeste. Par qei par le tenour de les presentz cometauntz, te mandoms que tous esseugles sus nomes de la notre partie ajourne al prochein Lundy aprez le moys de la Nativite de notre Seignur a Tolouse devant nous a notre procuratour sur cestes choses et altres, les queles countre lur mesmes voudra purposer a respoundre et altrement a proceder si comme it sera de raison ou entimacioun que sil venount ou noun, countre eux mesmes sur cestes choses taunque sera de raison sera procede, la absence deux nient countrestaunt. Ajourne auxi as avauntditz jour et lieu devaunt nous touz ceux par les quex verrite pourra estre sieu des dites choses pourtauntz tesmoignaunce de la verrite des cestes choses. Et nous

Episcopi Herefordensis. 337

A.D. 1323. des ditz ajournementz et autres choses qua tu averas fait en les dites choses par tes lettres certifie le dit jour. Donez a Luserches en Lymousyn, le primer jour de Jenever, en lan de notre Seigneur mil troiz centz vint et troitz.

A.D. 1325. The Bishop grants an indulgence to all who shall attend the preaching of certain monks.

[Fol. 94.] LITTERA INDULGENCIE.- Universis sancte matris ecclesie ad quorum noticiam littere presentes pervenerint, Adam, etc., salutem, etc. Verbum Dei Altissimi, a sanctis religiosis et aliis honestis viris rite propositum, sancte matris ecclesie filiis in mandatorum Dei semitis ambulantes ad perseveranciam boni propositi corroborat et inflammat, et per idem nonnulli a via rectitudinis aberrantes a devio salubriter revocantur. Nonnunquam vero lapsis in profundam peccatorum foveam, cooperante ipsius clemencia cujus verbum proponitur, infunditur misericorditer gracia resurgendi, suorumque veniam peccaminum et celestis regni gaudia facilius promerendi. Ad sancte igitur religionis et caritatis fervorem, vita decorem, devocionis excitacionem, sciencie Dei donum, quibus dilectos in Christo filios, fratrem N. de B., Dei gracia Abbatem Monasterii de T., et ejusdem loci monachos, Altissimus fecundavit, fideliumque multitudinem ad eorum conventualem ecclesiam causa devocionis, quam augere cupimus, affluencium nostre mentis aciem dirigentes, eciam asperantes fidelem Dei populum ad dictorum religiosorum predicacionem velle libencius confluere, quo pocius per allectiva indulgenciarum munera fuerit efficacius exeitatus, de Dei igitur omnipotentis misericordia, gloriose virginis Marie genitricis ipsius, beatorum Ethelberti, Regis et Martiris, ac Thome, Episcopi et Confessoris, patronorum nostrorum, necnon et omnium sanctorum meritis et intercessionibus confidentes, omnibus nobis jure diocesano subjectis, et aliis quorum diocesani hanc nostram indulgenciam ratam habuerint et acceptam, de peccatis suis vere contritis, penitentibus et confessis, qui predicacioni N. de B. predicti vel successorum suorum monasterii predicti [de] T., dictive monasterii qui ad hoc per suum Abbatem electi et approbati fuerint ydonei, ubicunque infra monasterii predicti septa ipsos vel eorum aliquem contigerit publice proponere verbum Dei, si presentes exhibuerunt, proposita per eos devotis animis et intentis auribus audituri [affuerint,] ... dies de injuncta sibi penitencia misericorditer relaxamus. In cujus, etc.

338 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1325. The Bishop licences a Preaching Friar to hear confessions, etc., within the Diocese; but he is not to have wider powers than are legally allowed to the parochial clergy.

LICENCIA AUDIENDI CONFESSIONES.- Universis quorum interest pateat per presentes quod nos, A. etc., fratrem N. de G., ordinis predicatorum, per fratrem J[ohannem] de B[ristollio], ejusdem ordinis Priorem provincialem Anglie, electum, et nobis secundum formam constitucionis Super cathedram presentatum, ad audiendum confessiones subditorum nostrorum sibi confiteri volencium, et eis imponendum penitencias salutares, ac absolucionis beneficium inpendendum, secundum ejusdem constitucionis formam, loco fratris, J. de D., sub eadem forma per nos alias admissi duximus subrogandum; eidem cum fratre T. ampliorem impendere non intendimus potestatem quam sacerdotibus parochialibus est a jure concessa, testimonio presencium quas sigilli nostri impressione fecimus communiri.

Another form for the same.

ALIA DE EADEM.- Adam, etc., dilecto filio magistro ... [1] Officiali nostro, salutem, etc. Cum religiosus vir, Prior provincialis ordinis fratrum predicatorum Anglie, fratres ejusdem ordinis, quorum nomina inferius annotantur, ad audiendum confessiones in nostris civitate et diocesi subditorum nostrorum sibi confiteri volencium, et hujusmodi confitentibus secundum debitum imponendum penitentias salutares, ac eisdem absolucionis beneficium impendendum, elegerit, nobis secundum formam constitucionis Super cathedram presentandos, petita a nobis secundum ejusdem constitucionis formam licencia et optenta, nos extra nostram diocesim certis causis et legitimis jam agentes, ipsorumque fratrum laboribus et expensis parcere cupientes, ad concedendum fratribus infrascriptis vobis canonice presentatis licenciam suprascripta in dictis civitate et diocesi [Fol. 94b.] secundum predicte constitucionis exigenciam exercendi, vobis tenore presencium committimus specialiter vices nostras; considerantes utique quod fratribus de ordine minorum similem concessimus licenciam, quodque fratres de ordine eciam Augustini premissa in civitate et diocesi supradictis exercent, numerum fratrum prescriptum, universitate subditorum nostrorum attenta, sufficere arbitramur. Per hec autem nec intendimus eisdem, potestatem


[1] Name erased.

Episcopi Herefordensis. 339

A.D. 1325. impendere ampliorem quam curatis seu parochialibus sacerdotibus est a jure concessa. Nomina autum fratrum ad hoc, ut premittitur, electorum sunt ista:- Frater J. de Chapwyke, frater J. de Warham, frater Henricus de Castro, frater Eugramus le Veratz, frater Walterus de Wyntebourne, frater Robertus de Tarente, frater Willelmus de Helmertone, frater J. Melan. [1] Quid autem feceritis, etc.

Another form for the same.

ALIA DE EADEM.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro H. de B., nostre Herefordensis diocesis, salutem, etc. Inter varias sollicitudines que ad curam pertinent animarum, de eo nobis specialiter est curandum, ut ubi personaliter intendere non possumus, alios pro nobis spirituales medicos statuamus, qui peccatorum miseriis sauciatis, confiteri volentibus, congruam adhibeant medicinam. Hinc est quod de discressionis et zeli fervore, quem ad salutem animarum gerere dinoscimini, confidentes, ut omnes subditos parochianos nostros, qui vobis pro remedio confiteri voluerint, a peccatorum suorum maculis, de quibus inferiores Episcopis absolvere non possunt, de jure vel consuetudine approbata, injuncta sibi pro modo culpe penitencia salutari, prout convenit, abstergere vice nostra, et penitenciarie nostre curam in omnibus rite peragere valeatis, plenam et specialem vobis in Domino tenore presencium committimus potestatem. In cujus rei, etc.

A.D. 1329. April 9-18.- Memorandum that between these dates the Bishop dedicated altars in various Churches in the Diocese.

DE DEDICACIONE ALTARIUM ET ECCLESIARUM.- Memorandum quod ix die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxv, dominus dedicavit tria altaria in ecclesia sancti Martini, Herefordie. Et x die ejusdem mensis dedicavit v altaria in ecclesia Omnium Sanctorum, Herefordie. Et xiiij die ejusdem mensis dedicavit ecclesiam de Webbelye, et tria altaria in eadem. Et xvi die ejusdem mensis dedicavit duo altaria in ecclesia de Pyonia Regis. Et xvij die ejusdem mensis dedicavit altare beate Marie in Prioratu de Wormesleye. Et xviij die ejusdem mensis dedicavit ecclesiam de Kyngtone, et duo altaria in eadem.


[1] The MS. adds et multis aliis.

340 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Jan. 1.- The Archbishop of Canterbury commands prayers to be offered, a special mass to be celebrated, and processions to be made, in all the Churches, for the promotion of peace between England and France; promising 40 days' indulgence to all who are present at these masses and processions.

MANDATUM ARCHIEPISCOPI CANTUARIENSIS AD ORANDUM PRO PACE INTER REGNA ANGLIE ET FRANCIE, RECEPTUM LONDONIIS, XIIJ DIE JANUARII.- Walterus, etc., venerabili in Christo fratri, domino Ade, etc., salutem, etc. Contremuerunt aures nostre, corpusque totum cum admiracione vehementi obstupuit, dum clamor validus tam nostratum quam alienigenarum auribus quasi cunctorum nuper insonuit guerrarum et discordie materiam inter Reges et regnicolas Anglie et Francie jam noviter fore suscitatam, et ad actum adeo procsessisse, quod diversarum nationum et linguaram exercitus confederati ad invadendum Regnum Anglie undequaque jam se preparant, ut refertur. Et licet hujusmodi tumultuosos clamores undique veritatem continere perfecte credere non potuimus, tam sanguinis quam affinitatis dictorum Regum propinquitate diligenter inspecta, periculum tamen hujusmodi discordie inter tam magnificos principes juxta clamorem populi vehementer timentes, anxietatis nimie torquemur aculeis, et amaritudine cordis interius perforamur. Quum si guerrarum preparatos laqueos, ipsarumque casus fortuitos propensius intuemur, oculata fide manifeste omnibus apparebit quod, nisi ipso omnipotens et misericors Deus sua mediante [Fol. 95.] clemencia per oraciones et suffragia ecclesie sue sancte divinitus adhibere dignetur medelam, hujusmodi discordie letalia incentiva absque totius Christianitatis commocione et inestimabili sanguinis Christicolarum effusione dolorosa, minime extinguentur. Et quamvis dominus noster Rex jam pridem in suo parliamento ultimo occasione dicti clamoris providam deliberacionem procerum, magnatum, ac aliorum secutus pro salvacione regni sui et incolarum ejusdem contra quoscunque illud injuste nitentes invadere caucius ordinaverit resistendum, quia tamen nec de humana prudencia vel fortitudine neque de opulenta diviciarum multitudine est confidendum in hoc casu, primo et principaliter ipsius Omnipotentis gracia indigemus in cujus manu corda regum consistunt, ipseque illa, ut vult, potenter et mirabiliter multimode virtutis sue potencia operante inclinat, et juxta illud vulgare dictum, Homo proponit sed Deus disponit, conceptum hominis propositum, quasi in nutu oculi alterat commutando. Unde nos Anglici, qui catholice fidei devote tenemus unitatem, ad Christum, qui salvos facit sperantes in se, totalem erigere debemus

Episcopi Herefordensis. 341

A.D. 1326. mentis nostre intencionem, ipsius in re tam dubia tamque periculosa consilium et auxilium casto corpore et puro corde flagitando. Quocirca vestre fraternitati firmiter injungimus et mandamus quatinus in singulis ecclesiis parochialibus vestre civitatis et diocesis, necnon in ecclesia vestra cathedrali, proposito verbo Dei solempniter, hec que premisimus clero et populo faciatis predicari, ipsosque efficaciter induci ut apud summam et indivisibilem Trinitatem devotis oracionibus incessanter insistant, ipsius deprecantes clemenciam qui de summis celorum ad ima mundi descendit, et pro humani generis redempcione mortem tandem subiit temporalem, quatinus in diebus nostris inter predicta regna et eorum incolas concordiam perpetuam concedat et pacem, statumque ecclesie sue sancte Regemque nostrum et populum sibi creditum ad honorem nominis sui salubriter custodiat et gubernet, et in cordibus regum eorundem per graciam sancti Spiritus pacis desiderium infundat, quodque pace in regnis predictis firmiter firmata iidem Reges pure devocionis et fidei zelo succensi in Terram Sanctam vias suas dirigant; ad quod faciendum vivifice crucis assumpcione se olim sponte fecerunt presignari, ad injurias ulciscendas que ab infidelium detestanda gente nefandis ausibus singulis diebus Christo inferuntur. Et ut virorum ecclesiasticorum exemplo, necnon et premiorum exhortacione spiritualium ad hoc universi animosius innitantur, singulis diebus in missa parochiali post Agnus Dei psalmos consuetos cum oracione de pace dici volumus et mandamus, ac singulis quartis feriis in ecclesia vestra cathedrali ac in singulis ecclesiis parochialibus vestre diocesis unam missam de pace specialem, singulisque diebus Dominicis et festivis in fine magne misse cum clero et populo pro pace circa ecclesiam unam fieri processionem, inducantque sacerdotes parochianos hec eis exponendo, ut pro pace orantes, jejuniis et aliis operibus pietatis insistant. Et nos ipsorum cuilibet ad viam salutis eterne preparato, qui in hujusmodi missis et processionibus interfuerit, xl, qui vero alias oraverit, jejunaverit, vel aliud fecerit pro pace opus pietatis, xxx dies do injuncta sibi penitencia misericorditer in Domino relaxamus, vosque hujusmodi nostre indulgencie superaddatis, prout causam requirere prospexeritis, et divinitus vobis fuerit inspiratum. Diem vero recepcionis presencium et quid feceritis, etc. Datum apud Otteforde, Kal. Januarii, anno Domini MCCCxxv.

342 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Jan. 16.- In the matter of a suit before the Dean of Hereford, in which Cecil de Cary, claiming to have been presented to the Vicarage of Wormbridge, sought to be instituted in place of William Brayn, the holder of the benefice, the latter has appealed to the Bishop. The Bishop, therefore, forbids the Dean to act further in the case until the appeal has been tried.

INHIBICIO EPISCOPI IN CAUSA APPELLACIONIS PRO VICARIO DE WORMBRUGGE.- Adam, etc., Decano ecclesie nostre cathedralis Herefordensis, salutem in Domino. Ex parte domini Willelmi Brayn, vicarii ecclesie de Wormbrugge, vestri Decanatus, nostre diocesis, nobis extitit intimatum quod vos in causa destitucionis et institucionis que occasione perpetue vicarie dicta ecclesie de Wormbrugge coram vobis auctoritate ordinarii, ut dicitur, cognoscentibus vertebatur, vertive sperabatur inter dominum Seycellum de Kary, presbiterum, ad dictam vicariam, ut asseritur, presentatum, actorem, ex parte una, et predictum dominum Willelmum, vicarium, reum, ex altera, quasdam excepciones dilatorie legitimas et efficaces contra libellum dicti S. in dicta causa porrectum per partem dicti domini W. congruis loco et tempore in hac parte propositas, in forma juris conceptas, videlicet nimie generalitatis, obscuritatis, contrarietatis, et ineptitudinis ejusdem libelli veram notorie materiam complectentes, rejecistis minus provide, ut asseritur, per decretum ac eisdem non obstantibus ad respondendum sive contestandum libello predicto parti ejusdem domini W. contra justiciam assignastis, in ipsius domini W. et vicarie sue predicte prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ejusdem [Fol. 96b.] domini W., sencientis se ex hiis et eorum quolibet per vos indebite pregravari, ad audienciam nostram extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quare vobis inhibemus, et per vos omnibus et singulis, quibus jus exigit, inhiberi volumus, et mandamus, ne pendente coram nobis aut nostro Commissario in hac parte hujusmodi appellacionis causa quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis vel attemptent, faciatis aut faciant aliqualiter attemptari, quominus eidem parti appellanti libera pateat suam appellacionem hujusmodi prosequendi facultas. Citetis eciam seu citari faciatis dictum dominum Seycellum, partem, ut premittitur, appellatam, quod compareat coram nobis vel nostro Commissario in hac parte in ecclesia nostra cathedrali predicta die Jovis proximo post festum Purificacionis beate Marie Virginis in dicta appellacionis causa processurus, facturus, etc. Et quid in

Episcopi Herefordensis. 343

A.D. 1326. premissis, etc. Datum apud Schenyngfelde, sexto decimo die mensis Januarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto, etc.

Jan. 16.- The Bishop commissions William de Fowehope to act for him in the matter of the above-mentioned appeal.

COMMISSIO CAUSA APPELLACIONIS PRO VICARIA DE WORMBRUGGE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Willelmo de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, Commissario nostro in nostri Officialis absencia Generali, salutem, etc. In causa appellacionis a Decano ecclesie nostre cathedralis Herefordensis, occasione perpetue vicarie ecclesie de Wormbrugge, nostre diocesis, ad audienciam nostram, ut dicitur, interposite inter dominum Willelmum Brayn, ipsius ecclesie vicarium, partem, ut suggeritur, appellantem, ex parte una, et dominum Seycellum de Kary, presbiterum, ad eandem vicariam, ut dicitur, presentatum, partem appellatam ex altera, et in causa principali in ejus eventus, vobis committimus vices nostras, etc. Datum apud Schenyngfelde, xvi die mensis Januarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto, etc.

Jan. 18.- The Bishop of Lincoln commissions the Bishop of Hereford to institute and induct John de Nubbeleye to the Church of Broughton, to which he has been presented by the Abbess and Convent of St. Mary des Pres, Northampton.

COMMISSIO EPISCOPI LINCOLNIENSIS PRO J. DE NUBBELEYE, PRESENTATO AD ECCLESIAM DE BROUGHTONE.- Venerabili in Christo patri ac domino reverendo, domino Ade, etc., Henricus, etc., salutem, etc. Presentarunt nobis Abbatissa et Conventus beate Marie de Pratis, Northamptonie, Johannem de Nubbele ad ecclesiam de Broughtone, nostre diocesis, vacantem. Ad examinandum igitur hujusmodi presentacionis negocium, recipiendumque inquisicionem per Officialem Archidiaconi Northamptonie ad mandatum nostrum juxta dictam presentacionem factam, quam tam sub sigillo nostro quam sigillo dicti Officialis vobis mittimus inclusam, et in eventu, si nichil dicto presentato obviare inveneritis de canonicis institutis, eundem ad ecclesiam de Broughton predictam admittendum, et canonice instituendum in eadem, necnon ipsum vel procuratorem suum ipsius nomine in corporalem possessionem ejusdem ecclesie per vos vel alium inducendum, canonicamque obedienciam nomine nostro ab eodem instituto, si et cum ipsum institui contigerit,

344 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. recipiendam, ac cetera omnia et singula facienda et expedienda que in premissis necessaria fuerint vel eciam oportuna, vobis vices nostras committimus, etc., rogantes quatinus de facto vestro et processu in hac parte vestra paternitas reverenda nos velit reddere cerciores, quam ad ecclesie sue regimen conservet Altissimus per tempora feliciter duratura. Datum apud Braybroke, decimo quinto Kal. Februarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto.

Jan. 15.- Certificate of the Official of the Archdeacon of Northampton that an inquiry proves the Church of Broughton, valued at 11 marks, to be vacant by the death of Simon de Addington, the last Rector; and that it is in the patronage of the Abbess and Convent of St. Mary des Pres.

[Fol. 96.] CERTIFICATORIUM INQUISICIONIS FACTE SUPER VACACIONE ECCLESIE DE BROUGHTONE.- Venerabili in Christo patri, domino Henrico, Dei gracia Lincolniensi Episcopo, suus humilis et devotus Officialis domini Archidiaconi Northamptonie, cum summo obediencie debito, reverenciam, et honorom. Mandatum vestrum xix Kal. Februarii proxime preteriti recepi formam continens infrascriptam:- Henricus, etc., dilecto in Christo filio, Officiali Archidiaconi Northamptonie, salutem, etc. Presentarunt nobis Abbatissa et Conventus beate Marie de Pratis, Northamptonie, Johannem de Nubbele ad ecclesiam de Broughton, nostre diocesis, vacantem, ut dicitur. Quocirca vobis mandamus quatinus tam super vacacione dicte ecclesie, videlicet an vacet, et si sic, ubi, quando, et qualiter vacare incepit, quam jure presentantis, et quis presentavit ultimo ad eandem, necnon super vita, moribus, conversacione, et natalibus dicti presentati, et an in ordine clericali, et in quo seu in quibus fuerit constitutus, item an sit alibi beneficiatus, et si sic, utrum unum vel plura, et que et qualia fuerint hujusmodi beneficia, ac super aliis articulis consuetis in pleno loci Capitulo celebrando [virtute commissionis] ante recepcionem presencium assingnate, vocatis vocandis diligentem faciatis inquisicionem. De diebus vero recepcionis presencium et inquisicionis, etc. Datum apud Assheley Canonicorum, ij Id. Januarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto. Facta igitur super premissis in pleno loci Capitulo, xviij Kal. Februarii proxime preteriti celebrato, vocatis vocandis, inquisicione diligenti, inventum est per eandem quod dicta ecclesia vacat, et cepit vacare die Sabbati proximo post festum Circumcisionis Domini proxime preteritum, per mortem domini Simonis de Adyngtone, ultimi Rectoris ejusdem,

Episcopi Herefordensis. 345

A.D. 1326. apud Broughtone decedentis. Abbatissa et Conventus beate Marie de Pratis, Northamptonie, sunt vere patrone dicte ecclesie, et ultimo presentarunt ad eandem dominum Simonem antedictum. Presentatus vero ad dictam ecclesiam liber est et legitimus, bone vite, conversacionis honeste, in minoribus ordinibus constitutus, et non alibi beneficiatus. Qne quidem ecclesia non est litigiosa nec pensionaria, et valet communibus annis undecim marcas et amplius. Nomina vero inquisitorum sunt hec, Rectores ecclesiarum beate Marie de Maydewell, Cransle, Farmdene, Braughtone, et Oxendone, et vicarius ecclesie de Rowell. Vestra valeat reverenda paternitas in Domino per tempora longiora. Datum apud Waldegrave, xviij Kal. Februarii, anno Domini supradicto.

Jan. 24.- The Bishop of Salisbury allows the Bishop of Hereford to hold an Ordination in his Diocese. The Bishop of Hereford, therefore, at Shinfield, on Feb. 26, ordained John de Nubbeleye to the office of Acolyte, and on the same day instituted him to the Church of Broughton, and wrote to the Official of the Archdeacon of Northampton to induct.

COMMISSIO EPISCOPI SARISBURIENSIS AD CELEBRANDUM ORDINES IN SUA DIOCESI FACTA EPISCOPO HEREFORDENSI.- Venerabili in Christo patri et domino reverendo, domino Ade, etc., Rogerus, etc. salutem, etc. Ut infra nostram diocesim clericos vestre diocesis, et adios quoscunque Cantuariensis provincie diocesanorum suorum dimissorias et titulos sufficientes, ac alia pro se qua in hac parte de jure requiruntur habentes, ad omnes tam minores quam sacros ordines convenientes eis canonice ordinare possitis, liberam vobis tenore presencium concedimus potestatem. Ad ecclesie sue regimen Altissimus vos conservet. In cujus rei, etc. Datum apud Poterne, ix Kal. Februarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto.

ORDINACIO J. DE NUBBELEYE IN ACOLITUM.- Hujus auctoritate commissionis, predictus dominos Episcopus Herefordensis, xxvj die mensis Februarii, anno supradicto, in ecclesia de Schenyngfelde, Sarisburiensis diocesis, predictum Johannem de Nubbeleye, clericum Wygorniensis diocesis, sui diocesani litteras dimissorias exhibentem, in acolitum ordinavit.

INSTITUCIO EJUSDEM IN ECCLESIAM DE BROUGHTONE.- Et eodem die, ibidem, post ordinacionem hujusmodi, auctoritate commissionis domini Lincolniensis Episcopi suprascripte, idem dominus

346 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. [Fol. 96b.] Episcopus Herefordensis instituit predictum J. de Nubbeleye, acolitum, in dictam ecclesiam de Broughtone, et recepit nomine dicti domini Lincolniensis Episcopi canonicam obedienciam ab eodem Johanne, et scripsit Officiali domini Archidiaconi Northamptonie ad inducendum ipsum, etc.

A.D. 1325. Sept. 9.- The Bishop of Worcester allows the Church of Coln St. Denys, which had been polluted by bloodshed, to be reconciled by any Catholic Bishop. The Bishop of Hereford, therefore, performs the ceremony on Feb. 2 following.

COMMISSIO EPISCOPI WYGORNIENSIS PRO RECONCILIACIONE ECCLESIE DE CULNE SANCTI DIONISII.- Thomas, permissione divina Wygorniensis Episcopus, dilecto nobis in Christo, domino Johanni de la Grave, Rectori ecclesie de Colne sancti Dionisii, nostre diocesis, salutem, etc. Vestris devotis precibus inclinati, ut ecclesiam de Colne predictam, que violenta sanguinis effusione nequiter est polluta, a quocunque Episcopo catholico, Sedis Apostolice graciam et sui officii execucionem habente, facere reconciliari licite valeatis, vobis, et cuicunque Episcopo eam reconciliare volenti, liberam tenore presencium concedimus facultatem. Datum apud Bredone, quinto Idus Septembris, anno Domini millesimo CCC vicesimo quinto.

RECONCILIACIO ECCLESIE DE CULNE SANCTI DIONISII.- Eodem anno, ij die Februarii, dominus Episcopus Herefordensis reoonciliavit predictam ecclesiam de Culne virtute commissionis prefate.

A.D. 1326. Jan. 26.- The Bishop commissions William de Fownhope to act for him in the matter of Hugh Fitz-Hugh, of Weobley, presented to the Chapel of Alcamston by Edmund, Earl of Arundel, Warine de Weobley, the late Rector, having resigned.

COMMISSIO PRO PRESENTATO AD CAPELLAM DE ALCAMSTONE.- Memorandum quod apud Schenyngfelde, xxvj die Januarii, anno Domini supradicto, in negocio presentacionis facte per dominum Edmundum, Comitem Arundellie, de Hugone filio Hugonis de Webbeleye, clerico, ad capellam de Alcamstone, vacantem per resignacionem domini Warini de Webbeleye, ultimi Rectoris ejusdem, ac ad inquirendum, etc., ut continetur in commissione pro presentato ad ecclesiam de Castro Isabelle, dominus commisit magistro Willelmo de Fowehope vices suas.

Episcopi Herefordensis. 347

A.D. 1326. The Bishop grants 10 days' indulgence to all who shall have visited the Chapel of Aldsworth, and there prayed to the Virgin Mary.

INDULGENCIA AD EXCITANDUM DEVOCIONEM AD LOCUM BEATE MARIE VIRGINI DEPUTATUM.- Universis sancte Matris Ecclesie filiis, etc., Adam, etc., salutem, etc. Licet loco sanctorum omnium pia et prompta devocione sint a Christi fidelibus veneranda, ipsa tamen que ad memoriam et cultum gloriose Virginis, Dei genitricis, Marie sunt specialiter deputata eo devocius et habundancius convenit venerari quo majorem graciam apud Dominum creditur invenisse. De Dei igitur omnipotentis misericordia, gloriose Virginis Marie, Genitricis Ipsius, Beatorum Ethelberti Regis et Martiris, ac Thome Episcopi et confessoris, patronorum nostrorum, necnon ac omnium Sanctorum meritis et intercessionibus confidentes, omnibus nobis jure diocesano subjectis, et aliis quorum diocesani hanc nostram indulgenciam ratam habuerint et acceptam, de peccatis suis vere contritis, penitentibus, et confessis, qui ad Capellam de Aldersworthe, Wygorniensis diocesis, causa devocionis accesserint, ac devote predictam gloriosam Virginem ibidem salutaverint, ipsiusque luminari coram summo altari in eadem Capella noviter adjuncto manus adjutrices porrexerint, necnon pro pace sancte ecclesie et tranquillitate regni Anglie oracionem Dominicam cum Salutacione Angelica dixerint mente pia, x dies de injuncta sibi penitencia misericorditer relaxamus. In cujus rei, etc.

Feb. 14.- The Bishop commissions William de Fownhope to act for him in the matter of John, son of Richard Fullon, of Fownhope, presented to the manorial Chantry of Fownhope by Roger de Chandos. On the following day the Bishop ordained the same John to the priesthood.

CANTARIA INFRA MANERIUM DOMINI ROGERI DE CHAUNDOS APUD FOWEHOPE.- Memorandum quod apud Schenyngfelde, xiiij die mensis Februarii, anno Domini supradicto, in negocio presentacionis facte per dominum Rogerum de Chaundos, militem, de Johanne, filio Ricardi Fullonis de Fowehope, ad perpetuam cantariam de terris que fuerunt Willelmi de Fernhale et aliis dominicis suis infra manerium suum de Fowehope per ipsum fundatam, ut dicit, vacantem, ac ad inquirendum, etc., ut supra in commissione facto pro capella manerii de Etone Tregotz, dominus commisit magistro W. de Fowehope vices suas. Et in crastino

348 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. ordinavit eundem J. apud Radynge in presbiterum, ad titulum cantarie predicte.

Feb. 14.- The Bishop, at the request of Thomas de Cheddeworthe and John de Ellerker, commissions William de Fownhope to inquire whether the prebendal portions of Burford are without cure of souls.

[Fol. 97.] COMMISSIO AD INQUIRENDUM SUPER CURA PORCIONUM DE BUREFORDE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Willelmo de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, nostro Commissario Generali, salutem, etc. Quia ad instanciam domini Thome de Cheddeworthe, porcionarii in ecclesia de Bureforde, nostre diocesis, et domini J[ohannis] de Elleker, clerici, ad porcionem quam dominus Walterus de Isleppe tenuit in eadem ecclesia per dominum Ricardum Talebot, militem, dominum de Castro Ricardi, noviter presentati, ac quorundam magnatum pro eis apud nos intercedencium, affirmancium porciones hujusmodi a cura animarum liberas et immunes, porcionum singularum in eadem ecclesia, prout ad nostrum spectat officium, plenius informari, et tam dictis dominis Thome et Johanni quam ceteris quos presens negocium tangit exhibere volumus justicie complementum, vobis committimus et mandamus quatinus, ad dictam ecclesiam de Bureforde personaliter accedentes, vocatis omnibus quorum interest vel interesse poterit in hac parte, super premissis et ea contingentibus per Rectores et vicarios ecclesiarum vicinarum, ac antiquiores de parochia ecclesie supradicte, et alios viros fidedignos juratos, quos verisimile est premissorum habere noticiam pleniorem, inquiratis diligencius veritatem. Et quid in premissis, etc. Datum anno, etc., supradicto.

Feb. 14.- William Poul, Vicar of Winkfield, certifies the Bishop of Salisbury that he has duly held an inquiry into the defects in the chancel of the Church of Shinfield and the Chapel of Swalefield. The total cost of the necessary repairs, etc., is estimated at £40 6s. 8d.; and the Rectory has been sequestrated until the defects shall have been made good.

CERTIFICATORIUM DEFECTUUM INVENTORUM APUD SCHENINGFELDE ET SEQUESTRI INTERPOSITI IBIDEM.- Reverendo in Christo patri et domino suo, domino Rogero, Dei gracia Sarisburiensi Episcopo, Willelmus Poul, vicarius ecclesie de Wynekefelde,

Episcopi Herefordensis. 349

A.D. 1326. obedienciam, etc. Mandatum vestrum viij die mensis Januarii recepi continens hunt tenorem:- Rogerus, etc., ut in x folio precedenti. Hujus igitur auctoritate mandati feci legitime vocari Decanum et Capitulum ecclesie cathedralis Herefordensis, dictam ecclesiam de Schenyngfelde cum capella de Swalefelde in proprios usus obtinentes, et vicarium ejusdem ecclesie, quod interessent hujusmodi inquisicioni per me faciende in dictis ecclesia et capella quarto die mensis Februarii, si sibi viderint expedire. Quo die adveniente ad dictas ecclesiam et capellam personaliter accessi, et defectus predictos visui supposui, dictique Decanus et Capitulum comparuerunt ibidem per magistrum Thomam de Boleye, clericum, procuratorem suum, litteratorie constitutum, et vicarius dicte ecclesie de Schenyngfelde personaliter comparuit, ac per viros fidedignos et juratos, inquirendorum noticiam obtinentes, inveni quod in cancello ecclesie de Schenyngfelde, grangiis, domibus aliis, et clausuris ad Rectoriam ecclesie predicte pertinentibus, notorii sunt defectus, ad quorum reparacionem estimant illi de inquisicione hujusmodi xiij libras, xiij solidos, et iiij denarios. Inveni eciam de defectibus notoriis quod in capella de Swalefelde deficiunt omnes libri de usu Sarisburiensi, preter j psalterium de minuta littera, j antiphonarium, et unum ympnarium. Item quod ad psallendum et legendum ibidem in cancello propter nimiam obscuritatem necessarie forent ibi due fenestre, una videlicet ex parte australi et alia ex parte boreali, ad quorum emendacionem estimantur per illos de inquisicione xx marce. Item circa reparacionem cujusdam grangie ruinose estimantur xx marce. Et licet tot defectus notorii se extendant ad estimacionem xl librarum, sex solidorum, et octo denariorum, et omnia bona ecclesiastica ibidem existencia ad estimacionem predictorum defectuum non sufficiant in presenti, omnia tamen bona ecclesiastica ibidem existencia ad dictam Rectoriam pertinencia sequestravi, et sub arto sequestro custodiri mandavi quousque defectus hujusmodi congrue fuerint reformati, inhibens expresse sub pena canonica ne quis sequestrum interpositum violaret. Datum apud Wynekefelde, xiiij die mensis Februarii, anno Domini supradicto.

350 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Feb. 15.- Letters Testimonial issued to Robert de Kimble, Fellow of Merton Hall, Oxford, that on the above date he had been ordained to the office of sub-deacon, at St. Mary's, Reading, by the Bishop of Hereford, by special licence of the Bishop of Salisbury. [1]

[Fol. 97b.] LITTERA TESTIMONIALIS ORDINIS SUSCEPTI.- Tenore presencium pateat universis quod [nos] Adam, etc., die Sabbati Quatuor Temporum in prima septimana Quadragesime, videlicet xv die mensis Februarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto, in ecclesia parochiali beate Marie, Radyngie, Sarisburiensis diocesis, de licencia speciali venerabilis in Christo patris, domini Rogeri, Dei gracia Sarisburiensis Episcopi, loci diocesani, ordines celebrantes, dilectum nobis in Christo, magistrum Robertum de Kynebelle, acolitum Lincolniensis diocesis, socium et scolarem domus Aule de Mertone, Oxonie, per custodem et socios ejusdem domus nobis presentatum, sui diocesani litteras dimissorias exhibentem, in subdiaconum canonice ordinavimus. In cujus, etc.

Feb. 1.- John [de Bristol], Provincial Prior of the Preaching Friars, presents to the Bishop Hugh de Ledbury and John de Bromyard, to be admitted to hear Confessions, etc. Hugh de Ledbury is admitted, but John de Bromyard's admission is postponed owing to his absence. John de Leominster is also presented for admission to the same privilege.

PRESENTACIO FRATRUM PREDICATORUM AD AUDIENDUM CONFESSIONES, RECEPTA APUD LECCHELADE, PRIMO DIE MENSIS FEBRUARII, ANNO SUPRADICTO.- Patri in Patre Spirituum, reverendo domino, Dei gracia Herefordensi Episcopo, frater Johannes, servus fratrum ordinis predicatorum in provincia Anglicana, impletis hic apostolicis vicibus, eterno Judici in celestibus considere. Sincerum abjeccionis nostre propositum in operas juges tendit, quibus valemus animarum saluti efficaciter subservire. Quamobrem venerabili dominacioni vestre, cui pro necessaria officii mei execucione nequeo modo mee parvitatis offerre presenciam, humiliter supplico ut fratres Hugonem de Ledebury et Johannem de Bromyerd, quos a me nominatos tanquam viros probate vite et doctrine vestre reverencie harum


[1] The Bishop would seem frequently to have held Ordinations at St. Mary's, Reading, though the lists of those ordained are lost. In the Trilleck Register (fol. 75) there is an entry that, on Dec. 3, 1346. Bishop John de Trilleck granted to Robert de Brustwyk a certificate that he had been ordained by Adam, Bishop of Hereford, in 1326. et St. Mary's, Reading, though no record of the ordination remains. quia registrum prefati predecessoris nostri in hac parte ad manus non habemus eo quod quidam ministri Regis, dudum eundem predecessorem nostrum tunc Herefordensem episcopum persequentes, idem registrum cum aliis bonis suis violenter et notorie abstulerunt.

Episcopi Herefordensis. 351

A.D. 1326. mediacione presento, admittere dignemini pro confessionibus audiendis in vestra diocesi sibi confiteri volencium, et ut eosdem absolvere valeant, ac ipsis injungere penitencias salutares de vestra licencia, gracia, et beneplacito speciali. Dominacionem vestram conservet Altissimus, etc.

ADMISSIO FRATRIS PREDICATORIS AD AUDIENDUM CONFESSIONES.- Memorandum quod j die Februarii, anno supradicto, Hugo de Ledebury, superius nominatus, apud Lecchelade coram domino personaliter constitutus, fuit ab eodem ad presentacionem predictam admissus, preterquam in casibus potestati Episcopi reservatis, admissione dicti fratris Johannis de Bromyerd propter ejus absenciam personalem dilata.

ALIA PRESENTACIO UNIUS FRATRIS AD IDEM EISDEM DIE, ANNO, ET LOCO RECEPTA.- Patri in Patre Spiritum reverendo, domino Ade, etc., ut supra, frater J., servus fratrum predicatorum, etc., ut supra. Quamobrem, etc., supplico ut fratrem Johannem de Leoministre quem a me nominatum tanquam virum probate vite, etc., ut supra.

Feb. 15.- Roger de Aston is appointed coadjutor to Adam le Low, Rector of Whitney.

COADJUTOR DATUS RECTORI DE WHYTENEYE.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro Rogero de Astone, clerico, nostre diocesis, salutem, etc. Quia tam per examinacionem personalem dilecti in Christo filii, Ade le Low, Rectoris ecclesie de Whyteneye, nostre diocesis, quam per ipsius spontaneam confessionem coram nobis emissam legitime nobis constat quod idem Adam, ob defectum et simplicitatem litterature quos patitur, in gerenda et gubernanda dicte ecclesie sue administracione et cura et disciplina ecclesiastica conservanda curatore seu coadjutore noscitur indigere, dictusque Adam nostre ordinacioni et arbitrio, corporali per eundem prestito juramento, in hac parte totaliter se submisit, nos cum dicto Ada micius agere, ipsiusque statui et dicte ecclesie indempnitati, prout nostro pastorali incumbit officio, volentes salubriter providere, utilitatis studio suadente, de tua fidelitate et industria circumspecta plenam in Domino fiduciam reportantes, predicto Ade te coadjutorem deputamus, ac custodiam et administracionem bonorum dicte ecclesie, donec aliud duxerimus ordinandum, tibi committimus per presentes, proviso tamen quod animarum cura

352 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. que eidem ecclesie imminet nullatenus negligatur, et quod dicto Rectori de bonis ecclesie sue predicte necessaria congrue ministrentur. Datum apud Radynge [1] xv die mensis Februarii, anno MCCC vicesimo quinto, etc.

Feb. 20.- Mandate of the Bishop to Adam le Low, Rector of Whitney, to accept Roger de Aston as coadjutor.

[Fol. 98.] MANDATUM DIRECTUM EIDEM RECTORI SUPER EODEM.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Ade le Low, Rectori ecclesie de Whyteneye, nostre diocesis, salutem, etc. Cum nuper in presencia nostra constitutus, certis et legitimis de causis, statum tuum et ecclesie tue tangentibus, nostre ordinacioni te submiseris totaliter, corporali super hoc prestito juramento, et ob hoc nos tecum micius agere, statuique tuo et dicte ecclesie indempnitati, prout nostro pastorali incumbit officio, volentes salubriter providere, dilectum in Christo filium, magistrum Rogerum de Astone, clericum, nostre diocesis, tibi coadjutorem seu curatorem ordinaverimus et deputaverimus, juris racione et utilitatis studio suadente, tibi precipimus, et in virtute obediencie ac juramenti prestiti firmiter injungendo mandamus quatinus eidem magistro Rogero tanquam coadjutori seu curatori tuo obedias et intendas. Datum apud Schenyngfelde, xx die mensis Februarii, anno Domini MCCC vicesimo quinto, etc.

Feb. 15.- Memorandum that the Bishop of Hereford, holding an ordination at St. Mary's, Reading, had examined Adam le Low, Rector of Whitney, who presented himself to be ordained Deacon, and found him not apt in letters. The Bishop, therefore, appointed Roger de Aston to be his coadjutor, and allowed Adam le Low leave of absence for three years for study.

PROCESSUS HABITUS SUPER PREMISSIS TANGENTIBUS EUNDEM RECTOREM DE WHYTENEYE.- Et memorandum quod xv die mensis Februarii, anno Domini supradicto, indiccione ix, Pontificatus, etc., anno decimo, coram dicto domino Episcopo Herefordensi, in presencia venerabilis et religiosi viri, domini Nicholai, Dei gracia Abbatis Monasterii Radingie, Sarisburiensis diocesis, fratris Alexandri de Quappelade, monachi ejusdem loci, magistri Thome de Gynes, Rectoris ecclesie de Wolfrelowe, Herefordensis diocesis, domini Walteri Vachel, Rectoris ecclesie de Purleye, dicte


[1] Written over Schenyngfeld.

Episcopi Herefordensis. 353

A.D. 1326. Sarisburiensis diocesis, et aliorum multorum presbiterorm et clericorum, testium, etc., ac mei J. de Radenhalle, notarii publici apostolica auctoritate, Adam de Low, Rector ecclesie de Whyteneye, dicte Herefordensis diocesis, in ecclesia parochiali beate Marie, Radingie, predicte Sarisburiensis diocesis, personaliter constitutus, petiit ab eodem Episcopo, ibidem eodem die sacros ordines celebraturo, ad ordinem diaconatus admitti, vel licenciam sibi dari quod posset insistere studio litterarum. Et idem dominus Episcopus predictum Adam de litteratura examinavit ibidem, ac ipsum simplicem et minus ydoneum in litteratura invenit. Propter quod idem Adam, tactis per eum corporaliter sacrosanctis Evangeliis, ordinacioni dicti domini Episcopi totaliter se submisit. Et dictus dominus Episcopus ordinavit et deputavit magistrum Rogerum de Astone, clericum, Herefordensis diocesis, ibidum tunc presentem, sibi coadjutorem seu curatorem, et administracionem ac custodiam bonorum dicte ecclesie prefato Rogero commisit, et eidem Ade precepit et injunxit quod predicto magistro Rogero tanquam coadjutori seu curatori suo intenderet ac eciam obediret. Et dispensavit ibidem cum predicto Ada ut per triennium a lapsu temporis alias sibi ad studendum indulti continue numerandum insistere valeret studio litterarum, ita quod ad ulteriores ordines interim promoveri minime teneretur, proviso tamen, etc,

Feb. 15.- The Proctor of the Dean and Chapter of Hereford having given pledges that the defects in the Church of Shinfield should be made good before the feast of Pentecost, the Bishop of Salisbury relaxes the sequestration imposed upon the benefice.

RELAXACIO SEQUESTRI DE SCHENYNGFELDE FACTA PER EPISCOPUM.- Rogerus, etc., dilecto filio, perpetuo vicario ecclesie de Wynekefelde, nostre diocesis, salutem, etc. Quia procurator dilectorum filiorum, Decani et Capituli Herefordensis, ecclesiam de Schenyngfelde, nostre diocesis, in usus proprios obtinencium, nobis ydoneam prestitit caucionem, de reformando sufficienter defectus in cancello, libris, et ornamentis ecclesie predicte, et capelle eidem annexe, citra festum Pentecostes, ac mansi, orreorum, et aliarum domorum Rectorie ejusdem ecclesie, citra festum sancti Michaelis [Fol. 98b.] venturum, sequestrum defectuum hujusmodi racione auctoritate nostra in bonis dicte ecclesie interpositum relaxamus, quod pro sic habeas relaxatum. Datum apud Poterne, xv Kal. Marcii, anno Domini millesimo MCCCxxv, etc.

354 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Feb. 16.- Tido de Varisio, Archdeacon of Berks, gives instructions for the sequestration on the Church of Shinfield to be relaxed.

RELAXACIO EJUSDEM SEQUESTRI PER ARCHIDIACONUM.- Tido de Varisio, Archidiaconus Barkerie, perpetuo vicario ecclesie de Wynekefelde, [1] salutem. Quia sequestrum in bonis Rectorie ecclesie, supradicte nuper per nos legitime interpositum certis ex causis duximus relaxandum, vobis mandamus quatinus dictum sequestrum relaxetis, ac eciam relaxatum esse denuncietis, permittentes Rectori ecclesie memorate pro arbitrio voluntatis libere disponere de eisdem, donec aliud super hoc habueritis in mandatis. Valete. Datum Oxonie, xiiije Kal. Marcii, anno Domini MCCCxxv.

Feb. 27.- Sir Geoffrey de Cornewall, the patron, has presented Peter de Belgrave to a prebendal portion in the Church of Burford; which, however, is held by Thomas de Cheddeworth. William de Fownhope, commissioned to hold an inquiry into the matter, certifies the Bishop that Sir Geoffrey de Cornewall is the patron, but that it is not certain that the prebendal portion is vacant.

CERTIFICATORIUM INQUISICIONIS SUPER VACACIONE PORCIONIS DE BUREFORDE.- Reverendo in Christo patri et domino suo, domino Ade, etc., Willelmus de Fowehope, etc., obedienciam, etc. Mandatum vestrum nuper recepi tenorem continens infrascriptum:- Adam, etc., dilecto in Christo filio, magistro W. de Fowehope, etc., salutem, etc. Presentavit nobis dominus Galfridus de Cornubia, miles, Petrum de Belegrave ad porcionem in ecclesia de Bureford, nostre diocesis, quam tenet dominus Thomas de Cheddeworth in eadem, vacantem, et ad suam presentacionem spectantem, ut dicit. Quocirca vobis committimus et mandamus quatinus an dicta porcio vacet, et si sic qualiter vacet, et a quo tempore cepit vacare, quis sit ejus verus patronus, quis ultimo presentavit ad eandem, an sit litigiosa an pensionaria, et si sic, cui et in quanto, cujus estimacionis existat, ac de meritis et ordinibus presentati, et an alibi beneficiatus existat, et si sic, utrum unum vel plura habeat beneficia, et que et qualia fuerint hujusmodi beneficia, necnon de ceteris articulis consuetis et debitis in hac parte inquisicionem fieri faciatis in pleno loci consistorio diligentem. Et quid in premissis, etc. Datum apud Schenyngfelde, xiiij die mensis Februarii, anno Domini MCCC vicesimo


[1] In MS. Schenyngfelde.

Episcopi Herefordensis. 355

A.D. 1326. quinto, etc. Hujus igitur auctoritate mandati, die Mercurii proximo post festum sancti Mathie Apostoli, anno Domini supradicto, in ecclesia de Cleobury Mortumer, per rectores et vicarios decanatus de Bureforde super vacacione porcionis predicte, et aliis articulis in dicto mandato vestro contentis, inquisicionem feci in pleno loci consistorio diligentem. Que dicit quod de vacacione dicte porcionis eidem inquisicioni non constat aliqualiter, ut dicit; dicit tamen quod dominus Galfridus de Cornubia, miles, est verus patronus ejusdem porcionis et ultimo presentavit ad eandem; non est litigiosa neque pensionaria, et taxatur ad octo marcas; de meritis et ordinibus presentati et an alibi sit beneficiatus ignorat omnino. Et sic mandatum vestrum sum reverenter in omnibus exequtus. Datum apud Cleobury Mortumer, die Mercurii et anno Domini supradictis.

Mar. 6.- Peter de Belgrave, since the Bishop will not institute him. to the prebendal portion in the Church of Burford to which he has been presented by the patron, has appealed to the Court of Canterbury. The Official of the Court instructs the Bishop to cite Thomas de Cheddeworthe, who holds the portion (unlawfully, as the appellant alleges), to appear before the Court.

MANDATUM CURIE CANTUARIENSIS PRO PRESENTATO AD PORCIONEM IN ECCLESIA DE BUREFORD, RECEPTUM APUD SCHENYNGFELDE VIIJ DIE MARCII.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis, salutem, etc. Ex parte Petri de Belgrave, clerici, nobis extitit intimatum quod licet idem Petrus ad quandam porcionem in ecclesia de Boreforde, vestre diocesis, vacantem, per verum ejusdem porcionis patronum et in possessione presentandi ad eandem bona fide existentem, vobis, loci diocesano fuisset et sit canonice presentatus, inquisicioque super vacacione ipsius porcionis et aliis articulis debitis et consuetis, ut est moris, ad mandatum vestrum rite et legitime facta pro eodem sufficienter fecisset et faciat presentato, nichilque sibi obviaverit aut obviet de canonicis institutis, quominus ad dictam porcionem admitti deberet, et canonice institui in eadem, vos tamen ad instanciam seu injustam opposicionem domini Thome de Cheddeworth, possessioni ejusdem porcionis de facto incumbentis, qui nichil juris [Fol. 99.] in dicta porcione habet vel ad eam, prefatum Petrum ad dictam porcionem admittere, et ipsum in eadem instituere, ac cetera quo vestro in hac parte incumbebant officio peragere non curastis, quin potius recusastis, seu plus debito distulistis minus juste,

356 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. congrue et cum instancia debita requisiti, in dicti Petri prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ejusdem, sencientis se ex hoc per you indebite pregravari, ad Curiam Cantuariensem extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverencia inhibemus, et per vos omnibus et singulis quibus jus exigit, inhiberi volumus et mandamus ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi appellacionis causa, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis vel attemptent, faciatis aut faciant aliqualiter attemptari, quominus liberam habeat appellacionis sue prosecucionem, prout justum fuorit, antedicte. Citetis eciam seu citari faciatis peremptorie prefatum Thomam de Cheddeworthe quod compareat coram nobis vel nostro Commissario in ecclesia beate Marie de Aldermariechirche, Londoniis, tercio die juridico post Dominicam qua cantatur Misericordia Domini, in dicta appellacionis causa processurus, etc. De die vero recepcionis, etc. Datum apud Yeveneye, ij Non. Marcii, anno Domini millesimo CCC vicesimo quinto.

Mar. 3.- The Bishop of Worcester commissions the Bishop of Hereford to act for him in the matter of an exchange of benefices between Philip de Gosington, Vicar of Frampton-on-Severn, and Walter de Finigham, Vicar of Stottesdon.

COMMISSIO EPISCOPI WYGORNIENSIS PRO PERMUTACIONE VICARII DE FROMPTONE, SUE DIOCESIS, CUM VICARIO DE STOTTESDONE.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Thomas, etc., salutem, etc. Cum dilectus filius, dominus Philippus de Gosyntone, perpetuus vicarius ecclesie de Fromptone, nostre diocesis, et dominus Walterus de Fynigham, perpetuus vicarius ecclesie de Stottesdone, vestro diocesis, easdem suas vicarias certis ex causis et legitimis, auctoritate et consensu eorum quorum interest, sine pravitate quacunque proponant, sicut asserunt, canonice permutare, ad audiendum, inquirendum, et examinandum causas permutacionis hujusmodi faciende, ac ad acceptandum et recipiendum dicti Philippi resignacionem vicarie sue de Fromptone, hujusmodi permutacionis optentu factam canonice seu ociam faciendam, eidemque permutacioni auctoritatem prestandum, et eandem, prout de jure fuerit, approbandam, necnon dominum Walterum de Fynigham ad predictam vicariam de Fromptone predicte permutacionis racione legitime admittendum,

Episcopi Herefordensis. 357

A.D. 1326. et vicarium perpetuum canonice instituendum in eadem, ac in corporalem possessionem ejusdem vicarie inducendum, inducive per alium faciendum, necnon ad omnia alia et singula facienda et expedienda que hujusmodi permutacionis negocium exigit et requirit, vestre paternitati reverende, quatinus premissa nos concernunt, tenore presencium cum coercionis canonice potestate committimus vices nostras, rogantes quatinus, onus commissionis nostre hujusmodi, si libeat, admittentes, nos quid in premissis feceritis oportunis loco et tempore certificare velitis, etc. Datum apud Hertlebury, quinto Non. Marcii, anno Domini MCCC vicesimo quinto.

April 5.- The Bishop of Hereford certifies the Bishop of Worcester that the above-mentioned exchange of benefices has been duly carried out.

CERTIFICATORIUM EJUSDEM COMMISSIONIS.- Venerabili in Christo patri, domino Thome, Dei gracia Wygorniensi Episcopo, Adam, etc., quicquid potest reverencie et honoris cum fraterne caritatis augmento. Litteras vestras nuper recepimus tenorem qui sequitur continentes:- Venerabili, etc., ut supra. Approbatis igitur auctoritate vestra et nostra post diligentem examinacionem causis permutacionis predicte, ac resignacionibus dictorum dominorum Philippi et Walteri de vicariis suis supradictis per nos canonice acceptis, predictum Walterum ad vicariam ecclesie de Fromptone, vestre diocesis, et prefatum Philippum ad vicariam ecclesie de Stotesdone, nostre diocesis supradicte, admisimus, et ipsos perpetuos vicarios canonice instituimus in vicariis predictis, ac in corporalem possessionem earundem induci mandavimus, ut est moris. A dicto insuper Waltero, vicario ecclesie de Fromptone, super canonica obediencia et continua residencia personali nomine vestro solitum recepimus juramentum. Datum apud Schenygfelde v die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxvj.

Mar. 8.- The Bishop of Hereford, acting for the Bishop of Worcester, commissions the Archdeacon of Gloucester, or his Official, to hold the usual inquiry into the vacancy of the Vicarage of Frampton-on-Severn.

[Fol. 99b.] MANDATUM DIRECTUM AUCTORITATE COMMISSIONIS EPISCOPI WYGORNIENSIS AD INQUIRENDUM.- Adam, etc., discrete viro, domino Archidiacono Gloucestriensi vel ejus Officiali, salutem, etc.

358 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Commisit nobis venerabilis in Christo pater, dominus Thomas, Dei gracia Wigorniensis Episcopus, vices suas super negocio permutacionis inter dominum Philippum de Gosingtone, perpetuum vicarium ecclesie de Fromptone super Sabrinam, Wigorniensis diocesis, et dominum Walterum de Finigham, perpetuum vicarium ecclesie de Stottesdone, nostre diocesis, de vicariis suis canonice faciende, concurrente ad hoc assensu quorum interest, ut asseritur, patronorum. Ut igitur nichil in hac parte de contingentibus omittatur, vobis auctoritate dicti patris de qua vobis per litteras ipsius, quas vobis mittimus inspiciendas et nobis per latorem presencium illico remittendas, fieri poterit plena fides, committimus et mandamus quatinus super articulis debitis et consuetis predictam vicariam de Fromptone et presentatum ad eandem concernentibus inquisicionem diligentem, ut moris est, fieri faciatis, et quid in premissis, etc. Datum apud Scheningfelde, viij die mensis Marcii, anno Domini MCCC vicesimo quinto.

Mar. 17.- The Bishop grants a dispensation from fasting on the vigil of the Annunciation, since it falls this year within the octave of Easter.

[[Fol. 100.]] DISPENSACIO PRO VIGILIA ANNUNCIACIONIS DOMINICE NON JEJUNANDA.- Salutem, etc. Licet universis qui ad jejunandum in pane et aqua vigiliam Annunciacionis Dominice voto vel proposito sunt astricti jejunium hujusmodi ad salutis compendium expediat observare, quia tamen hujusmodi festum hoc anno in ebdomada Pascali, cujus septem dierum curricula, in quibus illud propheticum Hec dies quam fecit Dominus, exultemus et letemur in ea horis canonicis festive repetitur, instar diei Dominice celebrantur, et ut dies Dominici deputantur, noscitur evenire, ut post Quadragesimalis observancie asperitatem penitencium anxietas Paschalibus gaudiis temperata levius sufferatur, omnibus nobis jure diocesano subjectis de peccatis suis vere penitentibus et confessis auctoritate pontificali quo ad dictam vigiliam ista vice prefatum rigorem abstinencie relaxamus, volentes ut illi, quorum facultates ad hoc sufficiunt, saltem quinque pauperibus Christi in alimentis necessariis dicta vigilia debeant providere, alii vero quos excusat inopia, translacione jejunii in tempus acceptum et aliis piis operibus Deo satisfaciant et reddant Altissimo vota sua. Premissa autem omnium et singulorum subditorum nostrorum auribus cum ea qua potestis celeritate per vos

Episcopi Herefordensis. 359

A.D. 1326. volumus inculcari. Datum apud Scheningfelde, xvij die mensis Marcii, anno Domini MCCCxxv, etc.

Feb. 7.- The Bishop of Salisbury allows the Bishop of Hereford to consecrate two Altars in the new Chapel of the Abbey of Reading.

COMMISSIO AD CONSECRANDUM ALTARIA.- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Rogerus, etc., salutem, etc. Dilectorum filiorum, Abbatis et Conventus Radingie, precibus inclinati, ut duo altaria in nova capella Monasterii Radingie predicti de novo erecta, que quidem altaria minime consecrantur, licite consecrare possitis, vobis liberam in Domino tenore presencium concedimus facultatem, eo non obstante quod dictum Monasterium in nostra diocesi situatur. Ad ecclesie sue sancte regimen conservet Altissimus vitam vestram. Datum apud Poterne, vij Id. Februarii, anno Domini MCCCxxv.

May 6.- The Bishop of London, by direction of the Archbishop, instructs the Bishop of Hereford publicly to deny the false assertions that the Queen and her son had been banished by the King; and that the Pope's messengers dare not approach the King to deliver papal letters owing to threats of violence.

Venerabili in Christo patri, domino Dei gracia Herefordensi Episcopo, Stephanus, ejusdem permissione Londoniensis Episcopus, salutem, etc. Litteras reverendi in Christo patris, domini W., Dei gracia Cantuariensis Archiepiscopi, etc., recepimus, tenorem qui sequitur continentes:- Walterus, etc., venerabili in Christo fratri, domino S., etc., salutem, etc. Dolenti relacione proferimus quod quidam filii Belial, paternis mendaciis debriati, domino nostro, Regi Anglie et ejus consilio, prout ab autenticis asseritur personis, [Fol. 100b.] in publico detraxerunt, et mendaciter divulgarunt quod dictus dominus noster Rex dilectissimam sibi dominam Isabellam, Reginam consortem suam et corporis sui nobilem porcionem, necnon dominum Edwardum, filium suum primogenitum, edicto seu banno execrabili fecerat deportari, quodque si venerabiles Patres, Archiepiscopus Viennensis et Episcopus Aurasiensis, nuncii domini nostri, Summi Pontificis, in Anglia destinati, applicuerint ubilibet in partibus Anglicanis, aut in ipso regno voluerint [1] progredi pro litteris papalibus domino nostro Regi vel alteri presentandis, et


[1] In MS. voluerunt.

360 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. ceteris faciendis qua ipsorum industrie committuntur, sine gravi periculo eorundem et absque vituperio ecclesie Romane et domini nostri, Summi Pontificis, hujusmodi iter agere non valebunt, immo propter corporum cruciatum et spoliacionem bonorum que personis suis et familie sue in Anglia comminata dicuntur, ad presenciam domini Regis ipsius tutus non patebit accessus. Cum igitur asserciones hujusmodi falsas pariter et confectas, patre mendaciorum callide suadente, ab impiis detractoribus et emulis pacis nostre non sit dubium processisse, et maxima quod prefatus dominus noster Rex jam dudum quasi per cunctas civitates, castra, et portus regni sui publice fecerat proclamari ut, quandocunque dominam Reginam, cum filio suo memorato, ad partes Anglie redire contigerit, regni indigene majores et minores ipsos cum suis juxta status sui condecenciam susciperent cum reverencia et honore, eisdem solacium quod possent cum applausibus impendendo, sileat ergo infrunita mendacitas detractoris, et viri linguosi mendacia conquiescant. Et ut insinuacione veritatis tanta loquacitas redundatur, ne diffundat in populo lacius virus suum, honorque serenissimi Principis et domini nostri Regis, cujus innocencie circa premissa Deus est testis, a suis subditis preservetur, fraternitati vestre committimus et mandamus, firmiter injungentes, quatinus suffraganeis nostris per Cantuariensem provinciam constitutis denuncietis asserciones predictas de domino Regine et filii sui bannicione et de periculis prefatis nunciis comminatis falsas esse et confictas, omnique destitui veritate et per ipsos adinventas qui inter nobiles Anglie et Francie Reges et Principes guerram sitiunt plus quam pacem. Eisdem suffraganeis nostris nichilominus districcius injungatis ut in ecclesiis suarum civitatum et diocesium quibus viderint expedire, ac in sermonibus publicis et alibi, diebus Dominicis et festivis intra missarum solempnia per ipsarum ecclesiarum Rectores et vicarios ipsis parochianis premissa predicari faciant et exponi, ipsos nichilominus moneant et inducant quod pro domino nostro Rege, et pace ecclesie et regni, Deum devotis precibus interpellent, et pro domina nostra Regina et domino Edwardo, filio suo primogenito, devotis oracionibus insistere studeant apud Deum ut ipse, cujus nutu singula disponuntur, dominam Reginam et filium suum predictum in Anglia cum leticia et exultacione reducat et celeriter redire faciat, ad honorem Dei ac domini nostri Regis et regni, in votiva et prospera sanitate, quodquo machinacionibus fallacis inimici depulsis inter Reges et regna Christianorum pax vigeat, errores et vicia

Episcopi Herefordensis. 361

A.D. 1326. dissipentur, ac populi crescat devocio, ad laudem et gloriam nominis sui qui justis regnum et impiis supplicium pro meritis statuit largiri. De vero die recepcionis presencium, etc. Datum apud Otteforde, vij Kal. Maii, anno Domini millesimo CCCxxvj. Quarum auctoritate litterarum paternitati vestre tenore presencium denunciamus asserciones predictas de dicte domine Regine et filii sui bannicione, et periculis prefatis nunciis, ut premittitur, comminatis falsas esse et confictas, omnique destitui veritate, ut [Fol. 101.] in dictis litteris exprimitur, adinventas, vobis nichilominus auctoritate eadem districcius injungentes ut cetera in eisdem litteras contenta, quatinus vos concernunt, juxta ipsarum seriem effectum, execucioni debite absque more dispendio demandetis [1]. Datum apud Fulham, ij Non. Maii, anno Domini supradicto.

May 19.- The Bishop commissions William de Fownhope, Thomas de Boleye, and Nicholas de Caerwent, to act for him in various Diocesan matters, in the absence of the Official. But the previous commission to William de Fownhope is not hereby revoked.

COMMISSIO WILLELMO DE FOWEHOPE AD AUDIENDUM ET FINE DEBITO TERMINANDUM.- Adam, etc., discretis viris filiis, magistris W. de Fowehope, Thome de Bonleye, de Westbury et de Hestenore ecclesiarum nostre diocesis Rectoribus, ac Nicholao de Kaerwent, clerico nostro, salutem, etc. Ad audiendum et fine debito terminandum causas et negocia in consistoriis nostris mota et movenda, necnon ad inquirendum, corrigendum, et puniendum subditorum nostrorum excessus in nostri Officialis absencia, vobis et vestrum cuilibet conjunctim et divisim committimus vices nostras, etc. Per hanc autem commissionem nolumus nec intendimus commissionem prius factam tibi, magistro Willelmo, revocare vel ei in aliquo derogare, set nostre intencionis est ut vos, magistri Thoma et Nicholae, et alter vestrum qui ad hoc commodius vacare poterit, vices nostras in dicti Willelmi absencia exequatur. Datum apud Schenyngfelde, xix die mensis Maii, anno Domini MCCC vicesimo sexto, etc.

May 10.- Letters Testimonial granted to Stephen de Withington that he has purged himself from the charges of homicide and theft which had been laid against him.

LITTERA TESTIMONIALIS A CARCERIBUS LIBERATI.- Adam, etc., dilecto in Christo filio, Stephano, filio Ricardi de Withintone de


[1] In MS. demandantes.

362 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Hereforde, clerico, salutem, etc. Justicie debitum exequi credimus si contra calumpniancium insidias innocencie et veritati testimonium perhibemus. Cum igitur dudum super criminibus homicidii et depredacionis, videlicet de morte Thome ap Robert, dicti le Chesor de Clifford, et de depredacione xij caseoram precii trium solidorum et trium denariorum, et de sex solidorum et duorum denariorum sterlingorum ipsius Thome, tibi, ut dicebatur, falso impositis, coram judice seculari fuisses de facto convictus, et ob hoc nostre custodie carcerali, secundum libertatis ecclesiastice exigenciam, liberatus, nos, volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observare, super fama tua et veritate facti inquiri fecimus diligenter, cumque per inquisicionem hujusmodi in forma juris legitime factam nichil compertum seu aliquid contra te probatum fuerit quominus ad tuam purgacionem et liberacionem procedere deberemus, factis primitus publicis proclamacionibus et denunciacionibus consuetis et debitis in hac parte, omnibusque quorum interest in hac parte legitime evocatis, purgacionem tuam canonicam, cui nullus se opposuit, super crimine predicto recipi et te canonice purgatum statui et fame pristinis, concurrentibus omnibus qua in hac parte de jure vel consuetudine requiruntur, reduci et restitui fecimus, et a nostra carcerali custodia auctoritate ordinarii liberari. Et ne aliqua propter hoc nota vel infamia possis respergi, has nostras litteras tibi duximus indulgendas, quibus contra latrancium morsus tutus et premunitus existas, et quas in testimonium tue innocencie valeas demonstrare. Datum apud Schenyngfelde, x die mensis Maii, anno Domini MCCCxxvj.

June 20.- Memorandum that the Archbishop's Mandate concerning procurations for the Papal Nuncios has been duly received, and the collection of the same intrusted to William Russell [de Fownhope]. On July 24 the Bishop certifies the Archbishop that the amount collected has been forwarded by a trusty messenger to the Prior [of Southwark].

Memorandum quod xij Kal. Julii receptum fuit mandatum Archiepiscopi de levandis procuracionibus nunciorum Sedis Apostolice et commissa, execucio magistro W. Rossel, commissario.

Et xxiiij die ejusdem mensis, apud Schenyngfelde, dominus Episcopus certificavit Archiepiscopum in hac forma:- Hujus igitur auctoritate mandati juxta ipsius tenorem de bonis et beneficiis predictis in nostra diocesi consistentibus, quadrantes predictos cum

Episcopi Herefordensis. 363

A.D. 1326. summa diligencia exigi fecimus, et quicquid levare potuimus per certum et fidelem nuncium mandavimus infra terminum prescriptum Priori memorato persolvi. Datum, etc.

June 11.- John de Frome, clerk, has been presented by the patron to the Church of Kinnersley; which, however, is held by John de Kinnersley. John de Frome, since the Bishop will not institute him, has appealed to the Court of Canterbury. The Official of the Court instructs the Bishop to cite John de Kinnersley to appear before the Court.

[Fol. 101b.] APPELLACIO A NON ADMISSO. [1]- Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis, salutem, etc. Ex parte Johannis de Frome, clerici, nobis extitit intimatum quod cum idem Johannes ad ecclesiam de Kynardsleye, vestre diocesis, vacantem, per verum ejusdem ecclesie patronum vobis loci diocesano fuisset et sit canonice presentatus, inquisicioque super vacacione dicte ecclesie et aliis articulis debitis et consuetis ad mandatum vestrum, prout moris est, rite et legitime facta pro eodem suffieienter fecisset et faciat presentato, nichilque sibi obviaret aut obviet de canonicis institutis quominus ad dictam ecclesiam admitti deberet et Rectorem institui in eadem, vos tamen ad instanciam, procuracionem, seu opposicionem injustam cujusdam Johannis filii Ricardi de Kynardesleye possessioni ejusdem ecclesie de facto incumbentis, qui nichil juris in dicta ecclesia habet aliqualiter vel ad eam, predictum Johannem, sicut premittitur, presentatum ad eandem ecclesiam admittere, et Rectorem in eadem instituere, ac cetera que vestro in hac parte incumbebant officio peragere non curastis, quin potius denegastis, congrue et cum instancia debita requisiti, in dicti Johannis, ut premittitur, presentati prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ejusdem Johannis, sencientis se ex hoc per vos indebite pregravari, ad Curiam Cantuariensem extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverencia inhibemus, et per vos omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus, et mandamus ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi appellacionis causa, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis vel attemptent, faciatis aut faciant aliqualiter attemptari, quominus eidem parti appellanti libera pateat suam appellacionem hujusmodi prosequendi facultas. Citetis eciam seu citari faciatis peremptorie dictum


[1] This heading, and all which follow, to the end of the register, are in a different, and much later hand.

364 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Johannem filium Ricardi de Kynardesleye, partem, ut premittitur, appellatam, quod compareat coram nobis vel nostro commissario in ecclesia beate Marie de Aldermaricherche, Londoniis, sexto die juridico post Nativitatem beati Johannis Baptiste in dicta appellacionis causa processurus, etc. De die vero recepcionis, etc. Datum apud Yveneye, iij Idus Junii, anno Domini millesimo CCC vicesimo sexto.

July 9.- The Bishop writes [to the Official] that William de Thunneyk, Rector of Minsterworth, is not to be proceeded against for non-residence.

LITTERA QUIA NON FIAT PROCESSUS.- Salutem, etc. Quia cum dilecto in Christo filio et amico nostro, domino Willelmo de Thunneyke, Rectore ecclesie de Munstreworth, clerico et familiari amicissimi nostri, venerabilis in Christo patris, domini Norwicensis Episcopi, super residencia sua in dicta ecclesia facienda ex causa racionabili ad tempus duximus dispensandum, nolumus quod occasione non residencie sue inquietetur in aliquo seu gracetur, immo pocius quod eidem in absencia sua quantum cum Deo poteritis exhibeatis gracie et favoris. Ipso enim excusavit se quod ex certis causis vobis alias lacius exponendis nuper vos et ceteros ministros nostros, ut moris est, in suis domibus non admisit, paratus culpam et moram in hac parte contractas cum obediencie promptitudine et satisfaccione plenarie expiare. Et si quid fuerit questionis inter vos et eum hoc totem nostre ordinacioni committit, et fiet vobis et sibi justicie complementum. In Christo, etc. Datum apud Schenyngfelde, ix die mensis Julii.

A.D. 1324. Nov. 28.- John de Triotham, the Pope's Penitentiary, absolves Richard de Staunton, who had killed Henry le Deyere, of Pembridge, a priest.

[Fol. 102.] COMMISSIO AD ABSOLVENDUM OCCIDENTEM PRESBITERUM.- Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi, vel ejus vicario in spiritualibus, frator Johannes de Wrotham, domini Pape penitenciarius, salutem in Domino. Ricardum de Stauntone, laicum vestre diocesis, latorem presencium, qui olim instigante diabolo Henricum le Deyere de Penebrugge, presbiterum dicte diocesis, interfecit, ab excommunicacione quam propter hoc incurrit et hujusmodi homicidii reatu ad vos, auctoritate domini Pape, remittimus,

Episcopi Herefordensis. 365

A.D. 1324. etc. [1] Datum Avinione, iiij Kal. Decembris, Pontificatus domini Johannis Pape [anno] nono.

A.D. 1326. July 12.- The Bishop instructs the Vicars of Leominster, Almeley, Preston-on-Wye, Eardisland, Shobdon, and Staunton-on-Arrow, and the parish priests of Pembridge and Kington, to arrange for Richard de Staunton doing public penance in their churches.

Adam, etc., dilectis in Christo filiis, de Leoministria, Aylmaly, Presthone, Erleslonde, Shobbdone, et Stauntone ecclesiarum vicariis, et presbiteris parochialibus ecclesiarum de Penebrugge et Kyngtone, nostre diocesis, salutem, etc. Ricardum de Staunton, laicum nostre diocesis, etc., auctoritate domini Pape per ipsius penitenciarium absolutum et ad nos remissum, cui per eundem penitenciarium inter alia sub debito prestiti juramenti injunctum est ut per omnes majores, etc., confitendo reatum, ad vos remittimus, injuncta sibi per nos de reatu predicto penitencia salutari, mandantes vobis et in virtute obediencie firmiter injungentes quatinus premissa in mandato dicti penitenciarii contenta in persona prefati Ricardi, quatinus ad vos attinet, curetis devote et fideliter adimplere. Datum apud Schenygfelde, xij die mensis Julii, anno Domini MCCC vicesimo sexto.

The Bishop of Salisbury commissions the Archdeacon of Berks to hold the usual inquiry concerning the vacancy of the Church of St. Giles, Reading, to which the Abbot and Convent of Reading have presented W. de H., priest.

COMMISSIO AD INQUIRENDUM SUPER VACACIONE BENEFICII.- Episcopus, etc., dilecto filio, Archidiacono Berkerie, vel ejus Officiali salutem, etc. Presentarunt nobis religiosi viri, Abbas et Conventus Monasterii Radingie, W. de H., presbiterum, ad vicariam ecclesie sancti Egidii, nostre diocesis, vacantem et et suam presentacionem spectantem, ut dicunt. Quocirca vobis mandamus quatinus vocatis vocandis tam super vacacione dicte vicarie, in quibus porcionibus consistit, ac de valore annuo earundem, et si fuerit ordinata, necnon de etate, vita, moribus, conversacione, ordinibus, et meritis persone ad eam presentate, quam jure presentacionis et presentantis ultimo ad eandem in pleno loci Capitulo secundum communem cursum celebrando diligentem faciatis inquisicionem secundum


[1] As on p. 165 ad fin.

366 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. articulos debitos et eciam consuetos, et que per eam inveneritis nobis litteris vestris patentibus et clausis harum seriem continentibus plenius intimetis, nichil de fama vel opinione, sed de certitudine tam vacacionis quam condicionum presentati et aliarum dicti negocii circumstanciarum nobis rescribentes, de quibus vos et loci Capitulum in omnem eventum, si dampnum acciderit aut postmodum forsan assercioni vestre contrarium apparuerit, volueritis respondere. Valeatis. Datum, etc.

July 28.- The Bishop, who has placed the vacant benefice of Kinnersley in the charge of Philip ap Howell and Roger de Aston, as sequestrators, warns the parish priest and the parishioners not to hinder the sequestrators in collecting the income, etc.

MANDATUM PAROCHIANIS AD OBEDIENDUM CUSTODIBUS SEQUESTRI.- Adam, etc., dilectis in Christo filiis, presbitero parochiali ac omnibus et singulis parochianis ecclesie de Kynardesleye, nostre diocesis, salutem, etc. Cum nos custodiam sequestri in bonis, fructibus, proventibus, et obvencionibus universis ecclesie predicte vacantis, auctoritate nostra ea certis et legitimis causis interpositi, dilectis in Christo filiis, domino Philippe ap Howel, porcionario in ecclesia de Pontesbury, et magistro Rogero de Astone, clerico, nostre diocesis, conjunctim et divisim nuper duxerimus committendam, vos et quemlibet vestrum hortamur in Domino, necnon sub pena [Fol. 102b.] canonica peremptorie monemus vobis firmiter injungentes quatinus predictis custodibus, aut eorum alteri, seu ipsorum nunciis circa colleccionem dictorum fructuum deputatis de bonis, fructibus, proventibus, et obvencionibus supradictis, quatinus ad vos et quemlibet vestrum attinet, curetis nomine nostro integre respondere, nec permittatis eosdem circa colleccionem predictam aliqualiter molestari set pocius ipsis in hac parte favorabiliter assistentes, quociens necesse fuerit, seu requisiti fueritis, impendere studeatis utile consilium et juvamen. Datum apud Schenygfelde, xxviij die mensis Julii.

July 25.- The Prior of Southwark, Commissary of the Archbishop, acknowledges the receipt of £4 sterling from the Bishop of Hereford, being part of the procurations due from the diocese for the expenses of the Papal Nuncios.

Pateat universis per presentes quod nos, frater Petrus, Prior ecclesie beate Marie de Suthwerke, Wintoniensis diocesis, Commissarius

Episcopi Herefordensis. 367

A.D. 1326. reverendi patris et domini, domini Walteri, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopi, etc., ad colligendum et recipiendum de singulis xx solidis bonorum et beneficiorum ecclesiasticorum in provincia Cantuariensi singulos quadrantes pro expensis dominorum Guillelmi, Dei gracia Viennensis Archiepiscopi, et Hugonis, eadem Dei gracia Aurasiensis Episcopi, nunciorum a Sede Apostolica ad Angliam transmissorum, recepimus a reverendo in Christo patre et domino, domino Ada, etc., quatuor libras sterlingorum de predictis quadrantibus in diocesi sua predicta collectis. In cujus rei, etc. Datum apud Suthwerke, viij Kal. Augusti, anno Domini MCCCxxvi.

May 25.- Cardinal Gaucelin, the Pope's Penitentiary, grants a dispensation to Robert de Alureston, Rector of Staunton, in the Forest of Dean, who had received Holy Orders when he was under sentence of excommunication.

Venerabili in Christo patri, Dei gracia Episcopo Herefordensi vel ejus vicario in spiritualibus, Gaucelinus, miseracione divina tituli sanctorum Marcellini et Petri presbiter cardinalis, salutem, etc. Ex parte Roberti de Alurestone, presbiteri, Rectoris ecclesie de Stauntone in Foresta de Dene, vestre diocesis, nobis exhibita peticio continebat quod ipse olim, prout lacius vobis exponet, fratrem Bertramium, canonicum Monasterii de Hales, Premonstratensis ordinis, Wygorniensis diocesis, contra ipsius voluntatem per frenum equi sui, quem equitabat, secum ducendo, et absque excessu alia difficili vel enormi per aliquod tempus in custodiam detinendo, quem postmodum restituit illesum pristine libertati, excommunicacionis incurrit sentenciam in tales generaliter promulgatam, et sic ligatus non credens propter hoc aliquam sentenciam incurrisse, se fecit, alias tamen rite, ad omnes sacros ordines statutis a jure temporibus promoveri, et non tamen in contemptum clavium set per simplicitatem et juris ignoranciam in ipsis ordinibus ministravit, et alias immiscuit se divinis; super quibus fecit humiliter supplicari sibi de oportuno remedio per Sedem Apostolicam provideri. Nos igitur auctoritate domini Pape cujus penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre committimus quatinus, si est ita, postquam passo injuriam, si extat et non satisfecit, satisfecerit competenter, ipsum presbiterum a dicta sentencia absolvatis juxta formam ecclesie consuetam, et injuncta inde sibi pro modo culpe penitencia salutari, eoque ad tempus, prout expedire

368 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. videritis, a dictorum ordinum execucione suspenso, demum, suffragantibus sibi meritis, alioque canonico non obstante, super irregularitate et inhabilitate ex premissis contractis et ipsorum ordinum ex execucione, dumtamen in eorum recepcione ejus ignorancia crassa non fuerit vel supina, dispensetis misericorditer cum eodem. Datum Avinione, viij Junii, Pontificatus domini Johannis Pape xxij anno decimo.

July 21.- The Bishop of London, by direction of the Archbishop, instructs the Bishop of Hereford to cite the Clergy of his diocese to send representatives to the Provincial Council fixed for Oct. 13.

[Fol. 103.] Venerabili in Christo patri, domino Dei gracia Herefordensi Episcopo, Stephanus, ejusdem permissione Londoniensis Episcopus, salutem, etc. Mandatum reverendi in Christo patris, Wakeri, etc., recepimus, sub hac forma:- Walterus, etc., venerabili fratri nostro, domino S., Dei gracia Londoniensi Episcopo, salutem, etc. Quoniam quedam expedienda noviter emerserunt universaliter ecclesiam, nos, et ceteros prelatos, ac clerum nostre Cantuariensis provincie concernencia, que absque presencia illorum omnium aliqualiter nequeunt expediri, de consilio venerabilium patrum, dominorum, Guillelmi, Dei gracia Archiepiscopi Viennensis, et Hugonis, Episcopi Aurasiensis, Apostolice Sedis nunciorum, necnon et de consilio quorundam fratrum nostrorum nuper Cantuarie congregatorum convocacionem hujusmodi fore decrevimus faciendam. Vobis igitur committimus et mandamus quatinus venerabiles fratres nostros suffraganeos presentes in regno, ac absencium fratrum in spiritualibus et temporalibus vicarios generales, seu alios quos ad hoc duxerint dimittendos, Decanos et Capitula cathedralium ecclesiarum, necnon eciam Capitula collegiatarum ecclesiarum, Archidiaconos universos, Abbates, et Priores supra se Abbates in nostra provincia non habentes, tam exemptos quam non exemptos, Cisterciensis, Cluniacensis, Sanctorum Benedicti et Augustini, Cartusiensis, Grandimontensis, et aliorum ordinum, eorumque Conventus, Propositos, Archipresbiteros, domorum eciam hospitalium sancti Johannis Jerosolimitani, sancte Marie Theutonicorum et Calatravensium magistros, Priores, et Preceptores, eorumque loca tenentes, clerumque cujuslibet civitatis et diocesis nostre provincie supradicte, citetis seu citare faciatis peremptorie, quod dicti venerabiles fratres, etc., personaliter, Capitula autem per suas

Episcopi Herefordensis. 369

A.D. 1326. decanos, abbates, et priores, si voluerint, alioquin per alium vel alios idoneos, clerus autem cujuslibet diocesis per unum procuratorem vel duos consimiles communiter destinandos, septimo die post festum sancte Fidis Virginis proxime futurum, in ecclesia sancti Pauli Londoniis, suas exhibeant presencias, predicta exponenda necnon cujusdam mandati apostolici nobis et eis communiter publicacionem audituri, ac prout expediens visum fuerit, super hoc efficaciter tractaturi, consensusque suos hiis que, dante Domino, super hiis ordinabuntur et providebuntur ibidem prebituri, ulteriusque facturi cum continuacione dierum sequencium usque ad finem tractatus hujusmodi, quod ipsius natura negocii sive tractatus exigit et requirit, denunciantes eisdem quod nullius quem inevitabilis necessitas non excusat absenciam dicto septimo die habebimus excusatam. Ceterum ut de ipsorum vicariorum, etc., nominibus propriis, quique Abbates et Priores exempti, domorum eciam hospitalium, etc., ut supra, plebes, ecclesias seu capellas habeant non exemptas, valeamus effici cerciores, ipsis venerabilibus fratribus nostris ac vicariis auctoritate nostra districcius injungatis quod nos de eisdem omnibus reddant in dicto termino cerciores per suas patentes litteras, etc. Vos eciam citamus peremptorie ad id idem. Et quoad vicarium in temporalibus generalem civitatis et diocesis Londoniensis, Decanum et Capitulum Londonienses, Archidiaconos, Abbates, Priores, ecclesias seu hujusmodi capellas habentes, et clerum ejusdem civitatis et diocesis, mandamus suprascripta omnia fieri et servari. Quid autem in hac parte duxeritis faciendum, etc. Datum apud Lamethe, xiij Kal. Augusti, anno Domini MCCC vicesimo sexto. Quod quidem mandatum, quatinus execucionis nostre ministerium concernit, quoad citacionem personarum predictarum in vestra diocesi existencium, et denunciacionem ac certificacionem predictarum, paternitati vestre plene et fideliter mittimus exequendum, auctoritate ejusdem, vos nichilominus, quatinus ad nos pertinet, peremptorie citantes ut contentis in eodem, quatinus vos contingunt, modis omnibus parere efficaciter studeatis. Datum apud Stebbenhethe, xij Kal. Augusti, anno Domini supradicto.

Receptum erat hoc mandatum ii die Augusti.

370 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. Aug. 6.- The Bishop of Salisbury commissions the Rector of Warfield and the Vicar of Winkfield to take proceedings against William Aleyn, of Shinfield, who in the matter of a loan to Rowland de Garston, had contravened the canons against usury.

COMMISSIO AD PROCEDENDUM CONTRA USURARIUM.- Rogerus, permissione divina Sarisburiensis Episcopus, dilectis filiis, magistris Alexandro, Rectori ecclesie de Warfielde, et Willelmo, perpetuo vicario ecclesie de Wynkefelde, nostre diocesis, salutem, etc. Ad nostram audienciam noveritis pervenisse quod cum Rolandus de Garstone, laicus, dudum onere debitorum depressus a quodam Willelmo Aleyn, in parochia ecclesie de Schenyngfelde, dicta diocesis, commorante, mutuam recipere voluisset, idem creditor, ne per canones contra usurarios editos posset imposterum conveniri, plures redditus, prata, terras, et possessiones recepit diversis vicibus [Fol. 103b.] ab eodem, titulo empcionis per quasdam cartas simplices que carte feoffamenti vulgariter nuncupantur, traditis eidem debitori parvis pecuniarum summis, que quintam vel sextam partem justi precii vix continent, hoc expresse acto per alias litteras creditoris predicti quod si prefatus Rolandus post certorum annorum curricula prefatas pecuniarum summas persolveret creditori, ipse creditor redditus, prata, terras, et possessiones predictas, retentis fructibus et emolumentis medii temporis, qui sortem excedunt in multo, eidem Rolando restituere teneatar. Cum igitur hiis veris contractus hujusmodi usurarius censeatur, nos predicti Willelmi anime saluti paterna solicitudine prospicere cupientes, si idem Willelmus sit super premissis suspectus, ad inquirendum et prout juris corrigendum et puniendum ipsius Willelmi in hac parte excessum, necnon ad anime sue correccionem et salutem, contra eum quibuscunque viis legitimis super premissis, quatinus ad forum attinet ecclesiasticum, procedendum, vobis conjunctim et divisim, etc., committimus vices nostras donec eas duxerimus revocandas. Quid autem feceritis, etc. Valete. Datum apud Parcum Remesbury, viij Id. Augusti, anno Domini millesimo CCC vicesimo sexto, etc.

Sept. 15.- Dispensation for illegitimacy granted to John de Eyton.

DISPENSACIO JOHANNIS DE EYTONE.- Memorandum quod, xv die ejusdem mensis et eodem [1] anno, dominos dispensavit apud


[1] I.e. Sept. 1326. For the previous entry see appendix.

Episcopi Herefordensis. 371

A.D. 1326. Wyggemore cum Johanno dicto de Eytone, filio Radulphi de Stoctone, clerico, super defectu natalium, de soluto genito et soluta, quod posset ad omnes ordines promoveri et ecclesiasticum beneficium optinere eciam si curam animarum haberet, secundum formam litterarum apostolicarum quas penes eum conservandas dimisit, etc.

Nov. 9.- The Bishop appoints his bailiff, John de Bromfield, to the charge of a Manor, of which the custody had been granted him by the Queen.

Pateat universis quod nos, Adam, etc., dilectum nobis in Christo, Johannem de Bromfelde, attornatum et ballivum nostrum, ad custodiendum manerium de B., cujus custodia per excellentissimam nostram dominam, Isabellam, Reginam Anglie, dominam Hibernie, et Comitissam Pontive, ac dominum Edwardum, illustris domini nostri Regis et ejusdem Regine filium primogenitum, Comitem Cestrie, Pontive, et Monsterolle, ac regni Anglie custodem, nobis est concessa, necnon ad redditus et exitus dicti manerii nomine nostro colligendos et recipiendos tenore presencium ordinamus, volentes quod omnes et singuli tenentes ejusdem manerii in omnibus, prout justum fuerit, eidem obediant et intendant. In cujus rei, etc. Datum nono die mensis Novembris, etc.

Royal Brief to Thomas de Harpenden, eschaetor of Berkshire.

Edwardus, Dei gracia Rex Anglie, etc., Thome de Harpdene, escaetori suo in comitatu Berksire. [1]

A.D. 1327. Nov. 27.- Letters Testimonial to Haymond de Stockton, that he has been ordained to all the sacred Orders.

Universis presentes litteras inspecturis, Adam, etc., salutem, etc. Noverit universitas vestra quod dilectus filiis, dominus Haymondus de Stoktone, nostre diocesis, servatis debitis temporum intersticiis fuit a nobis ad omnes sacros ordines canonice promotus, prout per inspeccionem Registri nostri comperimus evidenter. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, xxvij die mensis Novembris, anno Domini MCCCxxvj, etc.


[1] This entry was not continued.

372 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1327. Jan. 29.- The Bishop of Lincoln commissions the Bishop of Hereford to act for him in the matter of an exchange of benefices between Alan de Rudham, Rector of Chetton, and Hugh de Beysyn, Rector of Willen.

[Fol. 104.] Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Henricus, ejusdem permissione Lincolniensis Episcopus, salutem, etc. Cum dominus Alanus de Rudham, [1] Rector ecclesie de Chetyngtone, vestre dyocesis, et Hugo de Beysyn, Rector ecclesie de Wylien, nostre diocesis, dicta sua beneficia certis ex causis libere ac sine fraude et pravitate quacunque proponant, sicut asserunt, canonice permutare, dumtamen assensus et auctoritas illorum quorum interest intervenerint in hac parte, variisque et arduis prepediti negociis ipsius permutacionis expedicioni ad presens intendere nequeamus, ad inquirendum igitur juxta presentacionem hujusmodi quam vobis mittimus inspiciendam et nobis illico remittendam, super causis permutacionis hujusmodi, et aliis articulis debitis et consuetis, audiendumque, examinandum, et plenarie discuciendum causas permutacionis predictas, et in eo eventu si permutacionis causas hujusmodi duxeritis approbandas, prefatum Alanum ad ecclesiam de Wylien, nostre diocesis, admittendum, et Rectorem instituendum canonice in eadem, induccione ejusdem Alani in corporalem possessionem prefate ecclesie de Wylien ac ipsius obediencia canonica nobis omnimodo reservatis, reverends paternitati vestre, de qua fiduciam gerimus pleniorem, tenore presencium committimus vices nostras, rogantes quatinus onus commissionis nostre hujusmodi, si libeat, admittentes nos de processu vestro in hac parte habendo velitis, expedito negocio supradicto, per vestras patentes litteras harum seriem continentes reddere cerciores. Ad ecclesie sue sancte regimen et munimen Domini vos conservet gracia Redemptoris. Datum Londoniis, quarto Kal. Februarii, anno Domini millesimo CCC vicesimo sexto.

A.D. 1326. Nov. 17.- The Bishop commissions Adam Carbonel, John de la Felde, and Thomas de Boleye, to enquire into the case of Thomas de Preston, clerk, who was convicted of homicide before the King's Justices, and handed over to the Bishop, but asserts his innocence, and asks to be allowed to purge himself.

[Fol. 104b.] Adam, etc., dilectis in Christo filiis, magistro Ade Carbonel et domino Johanni de la Felde, canonicis nostre ecclesie Herefordensis,


[1] In MS. Ludham.

Episcopi Herefordensis. 373

A.D. 1326. necnon magistro Thome de Boleye, Rectori ecclesie de Estenore, nostre diocesis, salutem, etc. Ex parte Thome de Prestone, clerici, qui nuper de crimine homicidii sibi, ut dicitur, falso imposito, videlicet de morte Willelmi Kersy de les Walles, coram dominis Johanne Inge et Thoma de Louthe, justiciariis domini Regis, ad liberacionem gaole Herefordensis assignatis, de facto convictus, ob hoc in nostra carcerali custodia detinetur, nobis fuit humiliter supplicatum quod, cum ipso minima crimen commiserit supradictum, ad indicendum eidem propter conviccionem hujusmodi defamato purgacionem canonicam, quam se prestare posse assent, in forma juris procedere curaremus. Nos autem, volentes juris ordinem qui in hac parte requiritur observare, vobis committimus et mandamus quatinus per viros fidedignos inter quos predictus Thomas ante predictas conviccionem et criminis hujusmodi perpetracionem fuerat conversatus, de vita, moribus, et gestu ipsius, et per consimiles viros ydoneos de locis ubi dictum crimen fuerat perpetratum an de eodem crimine fuerat culpabilis inquiratis diligencius veritatem. Et si nichil per inquisicionem hujusmodi inveneritis probatum, quod ipsius purgacionem debeat impedire, dictumque clericum purgacionem canonicam posse prestare, purgacionem ejusdem clerici in forma juris auctoritate nostra admittatis, et eundem de eodem crimine canonice purgatum boni testimonii nuncietis, et a carceralibus vinculis liberetis, necnon omnia alia faciatis qua in premissis de jure fuerint facienda; super quibus omnibus et singulis vobis plenam tenore presencium committimus potestatem. Datum Herefordie, xvij die mensis Novembris, anno Domini millesimo CCCxxvj, etc.

Mar. 12.- The Archbishop of Canterbury calls upon the Bishop to show cause why he should not collate Robert de Eastthorpe to the Chapels of Deuxhill and Middleton [Scriven], by lapse.

Walterus, etc., venerabili fratri nostro, domino Ade, etc., salutem, etc. Suscepti officii nos indesinenter cura sollicitat ut ecclesiis pastore carentibus pro debito regimine animarum faciamus de salubri remedio provideri. Ad nostram siquidem pervenit auditum quod capelle de Dukeshulle et de Middeltone, vestre dyocesis, ad presentacionem Prioris et Conventus de Wenlake, ejusdem dyocesis, spectantes, tamdiu vacarunt, quod collacio earundem per negligenciam dictorum Prioris et Conventus, vestram, necnon Decani et Capituli ecclesie vestre Herefordensis, successu

374 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. temporum ad nos notorie est devoluta. Nos igitur uti volentes jure nobis taliter adquisito, capellas predictas dilecto filio Roberto de Estthrope, clerico, contulimus, et ipsum Rectorem canonice instituimus in eisdem. Quocirca fraternitati vestre injungimus et mandamus quatinus omnes et singulos quorum interest citetis seu citari faciatis peremptorie quod compareant coram nobis quarto die juridico post Dominicam qua cantatur Officium Misericordia Domini, ubicunque, etc., precise et peremptorie proposituri et ostensuri ac, quatinus jus patitur, prolaturi canonicum si quod habeant, quare prefatus Robertus in dictarum capellarum possessionem corporalem auctoritate nostra minime debeat induci, facturi ulterius, etc., denunciando eisdem quad sive tunc venerint sive non, extunc, quatinus de jure poterimus, procedemus. Vos eciam eisdem die et loco intersitis si vobis videbitur expedire. Premissa insuper vobis denunciamus ut omnes et singuli quorum interest ad dictos diem et locum plene instructi veniant in hac parte. De die vero recepcionis, etc. Datum apud Cherrynge, iiij Id. Marcii, anno Domini millesimo MCCCxxv.

A.D. 1327. Mar. 28.- The Bishop, going abroad on the King's business, appoints Henry de Schorne, Adam de Herwyntone, and William de Fowehope, jointly and severally, to be Vicars-general in his absence.

[Fol. 105.] COMMISSIO VICARII GENERALIS.- Adam, etc., venerabilibus viris et discretis, filiisque in Christo dilectis, magistro Henrico de Shorne, juris civilis professori, domino Ade de Herwyntone, canonicis ecclesie nostre Herefordensis, et magistro Willelmo de Fowehope, Rectori ecclesie de Westbury, nostre diocesis, salutem, etc. Quia de mandato domini nostri, Regis Anglie illustris, pro quibusdam arduis negociis ipsum tangentibus ad partes transmarinas proficiscentes administracionem spiritualium intendere non valemus, de vestra fidelitate et industria plenam in Domino fiduciam optinentes, vos conjunctim et divisim vicarios nostros in spiritualibus ordinamus et constituimus per presentes, ac vobis, etc., vices nostras committimus, etc., donec eas duxerimus revocandas. Datum in hospicio nostro juxta Westmonasterium, xxviij die mensis Marcii, anno Domini millesimo trecentesimo vicesimo septimo, etc.

Episcopi Herefordensis. 375

A.D. 1327. Mar. 28.- The Bishop commissions Adam de Herwyntone to confer benefices in the Bishop's presentation.

COMMISSIO AD CONFERENDUM BENEFICIA.- Adam, etc., discreto viro filioque in Christo dilecto, domino Ade de Herwyntone, canonico ecclesie nostre Herefordensis, salutem, etc. Ad conferendum personis ydoneis beneficia quecunque, cum cura vel sine cura, ad nostram collacionem spectancia, eciam si prebende in nostra ecclesia predicta existant, et ad inducendum vel induci faciendum personas hujusmodi quibus ea contuleritis in corporalem possessionem beneficiorum ipsorum, vobis vices nostras committimus, etc. Datum in hospicio nostro juxta Westmonasterium, xxviij die Marcii, anno Domini millesimo CCC vicesimo septimo, etc.

Mar. 28.- The Bishop assigns the Canonical House, lately held by James de Berkeley, to John de Orleton.

COMMISSIO AD CONFERENDUM DOMOS CANONICALES. [1]- Adam, etc., dilecto filio, magistro Johanni de Orletone, canonico ecclesie nostre Herefordensis, salutem, etc. Domos canonicales ecclesie nostre predicte pertinentes, quas venerabilis vir, magister Jacobus de Berkeleye, nuper ejusdem ecclesie canonicus, inhabitare consuevit, vacantes, et ad nostram collacionem spectantes, tibi cum omnibus suis juribus et pertinenciis conferimus intuitu caritatis. In cujus rei, etc. Datum in hospicio nostro juxta Westmonasterium, xxviij die mensis Marcii, anno Domini millesimo CCC vicesimo septimo, etc.

A.D. 1328. Mar. 13.- The Archbishop collates Robert de Eastthorpe to the Chapels of Deuxhill and Middleton [Scriven], by lapse.

COLLACIO.- Walterus, etc., dilecto filio Roberto de Estthrope, clerico, salutem, etc. Capellas de Dukeshulle et de Middeltone, Herefordensis dyocesis, vacantes, et ad presentacionem Prioris et Conventus de Wenlake, ejusdem dyocesis, spectantes, ad nostram collacionem per negligenciam dictorum Prioris et Conventus ac venerabilis fratris nostri, domini Ade, Herefordensis Episcopi, ordinarii loci ejusdem, necnon Decani et Capituli ecclesie Cathedralis Herefordensis, successu temporum legitime devolutas, jure


[1] This heading (in a much later hand) is evidently a mistake.

376 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1327. sic ad nos hac vice devoluto, tibi conferimus, et te in eisdem cum omnibus suis juribus et pertinenciis universis, salvo jure cujuslibet instituimus, ac investimus per presentes, sigilli nostri apposicione munitas. Datum apud Cherrynge, iij Idus Marcii, anno Domini millesimo CCCxxv.

A.D. 1328. Mar. 26.- Henry de Clifton has been presented to the Church of Tredington, [1] in the Diocese of Worcester; and Ralph de Windsor, who is in possession of the benefice, has appealed to the Court of Canterbury. The Official of the Court instructs the Bishop in no way to interfere with the appellant, and to cite Henry de Clifton to appear before the Court.

[Fol. 105b.] Mandatum infrascriptum Curie Cantuariensis receptum fuit xxvj die Marcii, anno Domini MCCCxxviij apud Beaumes hora meridiana, et protestabatur dominus se velle obedire mandato Curie Cantuariensis, dominis W. de Culpho, W. de Lemyntone, J. de Trilleke, J. de Louhtebourhe, et Johann de Beautre, publico auctoritate apostolica notario, prosentibus die, loco, et hora tunc ibidem.

Venerabili in Christo patri, etc. Officialis Curie Cantuariensis per Priorem et Capitulum ecclesie Christi Cantuariensis, Sede Cantuariensi [vacante], constitutus, salutem cum reverencia et honore debitis tanto patri. Ex parte domini Radulphi de Wyndeshore, Rectoris ecclesie de Tridingtone, Wigorniensis diocesis, nobis extitit intimatum quod, cum ipso prefatam ecclesiam cum suis juribus et pertinenciis universis fuisset titulo collacionis canonice assecutus, ipsamque juxta assecucionem suam hujusmodi aliquamdiu possedisset pacifice et quiete, ex parte ejusdem domini Radulphi in possessione hujusmodi existentis ac metuentis ex quibusdam causis probabilibus et verisimilibus conjecturis circa jus et possessionem que optinuit in dicta ecclesia sibi posse prejudicium grave generari in futurum, ne quis quicquam circa premissa vel eorum aliquod in ipsius domini Radulphi prejudicium attemptaret seu aliqualiter faceret attemptari, ad sacrosanctam Sedem Apostolicam et pro tuicione Curie Cantuariensis extitit, ut asseritur, palam et publice ac legitime provocatum. Set quidam magister Henricus de Cliftone, provocacione, que ipsum verisimiliter non latebat, non obstante, post et contra eam minus veraciter confingens dictam ecclesiam vacasse, cum non vacaret, se ad eandem


[1] The Bishop's brother, John de Orleton, had been Rector in 1317. See Introd., p. x.

Episcopi Herefordensis. 377

A.D. 1328. ecclesiam, tunc et adhuc de dicto domino Radulpho, vero ipsius ecclesie Rectore et canonico possessore de jure et de facto, plenam pariter et consultam, procuravit et fecit de facto contra justiciam presentari, dictumque Rectorem circa prefatam ecclesiam suam ac jus et possessionem que optinuit in eadem quominus eisdem libere gaudere potuerit, occasione presentacionis predicte, que ex causa premissa nulla fuit et est, ipso jure indebite molestavit, inquietavit, et turbavit, in ipsius domini Radulphi prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ejusdem domini Radulphi, sencientis se ex premissis et eorum quolibet per dictum magistrum Henricum indebite pregravari, ad dictas Sedem et Curiam extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quocirca vobis cum ea qua decet reverencia committimus et mandamus firmiter injungentes quatinus prefato magistro Henrico, ac ceteris omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi, auctoritate dicte Curie inhibeatis seu inhiberi faciatis ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi tuitorie appellacionis negocio, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptet vel attemptent, faciat aut faciant aliqualiter attemptari, quominus liberam habeat appellacionis sue prosecucionem, prout justum fuerit utriusque. Citetis eciam seu citari faciatis peremptorie prefatum magistrum Henricum de Cliftone, partem, ut premittitur, appellatam quod compareat coram nobis aut alio dicte Curie presidente in ecclesia beate Marie Aldermarichirche, Londoniis, tercio die juridico post Dominicam qua cantatur officium Misericordia Domini, in dicto tuitorie appellacionis negocio processurus, etc. De die vero recepcionis, etc. Datum Londoniis, xv Kal. Aprilis, anno Domini MCCCxxvij.

Mar. 30.- Memorandum that Adam, Bishop of Worcester, received a Mitre and other articles of value from Robert de Clifton, sacrist of the Church of Worcester.

[Fol. 106.] Memorandum quod dominos Adam, Episcopus Wygorniensis, recepit apud Beaumes per manus fratris Roberti de Cliftone, dicte ecclesie sacriste, iij Kal. Aprilis, anno Domini MCCCxxviij, per quandam indenturam pro sua capella ornamenta subscripta, videlicet, j mitram quam dominus Walterus de Maidestane, quondam Episcopus ecclesie antedicte, dominis Priori et Conventui Wigorniensibus cum sua ultima voluntate legavit. Quam quidem dominus Thomas, predecessor proximus dicti patris Ade, suo successori,

378 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1328. quamvis injuste occupavit, ut dicit, de s[uis] r[ebus] delegavit. De qua dominus J. Bathoniensis Episcopus facit calumpniam asserendo eandem, ut dicitur, esse suam. [1] Item, j anulum pontificalem, j baculum pastorale cum manutergio de serico dicto baculo deputato, et j par cirotecarum pontificalium. Item, j casulam, iij dalmatica et j capam, j sectam de viridi. Item, iiij vestimenta, ij stolas, et iij manipula. Item, iiij manutergia pro altari quorum j cum frontali. Item, j calicem, j corporale, j pixidem de ebore, ij phiolas argenteas, ij candelabra argentea, j naviculam argenteam cum cocleari argenteo, ij pelves argenteas, j turibulum argenteum deauratum, j aquarium argenteum cum aspersorio deargentato. Item, j crismatorium argenteum cum omnibus ejus pertinenciis. Item, ij sandalia. Item, j manutergium pro patena. Item, j campanam pro capella quam beatus Oswaldus dimisit. Item, j equum precii vj marcarum cum sella, ad summam. Item, ij cistulas cum ij carpitis debiles dictas cistulas cooperiendis; magistro Nioholao de Cobeham, Rectore ecclesie de Cliftone, Wigorniensis diocesis, magistro J. de Lugwardyn, W. de Lemyntone, J. de Loutebourgh, presbiteris, J. de Trilleke, T. de Trilleke, canonicis, W. de Wigintone, et J. de Beautre, clerico Wigorniensi, publico apostolica auctoritate notario, presentibus, die [et] loco tunc ibidem.

April 14.- Adam, Bishop of Worcester, certifies the Official of the Court of Canterbury that, since Henry de Clifton cannot be found in the Diocese, he has been cited, through his Proctor, to appear before the Court.

CERTIFICATORIUM SUPER MANDATO CURIE CANTUARIENSIS.- Venerande discrecionis viro, domino Officiali Curie Cantuariensis, per Priorem et Capitulum ecclesie Christi Cantuariensis, Sede Cantuariensi vacante, constituto, aut alii cuicunque dicte Curie presidenti, Adam, etc., reverenciam debitam cum honore. Mandatum vestrum xxvj die mensis Marcii recepimus continens hunc tenorem:- Venerabili in Christo patri, etc. Cujus quidem auctoritate mandati vestri, prefato magistro Henrico diligenter quesito, et in nostra diocesi personaliter non invento, ipsum in persona procuratoris sui peremptorie citari fecimus quod compareat coram


[1] In the will of Bishop Cobham (Cob. Reg., fol. 45) is the following passage referring to this Mitre. As Walter de Maidstone was a most unscrupulous man (see Introd., p. 1. note) it is possible that he had never paid for the Mitre. Item est una alia mitra que fuit domini Walteri de Maydeston, predecessoris mei, quam emit a domino Bathoniensi pro xl libris, et illam fece arestari Londoniis per Justiciarios domini Regis, et fuit mihi assignata et liberata pro dampnis in partem solucionis, et illam lego successori meo.

Episcopi Herefordensis. 379

A.D. 1328. vobis die et loco in predicto mandato vestro contentis, facturus et recepturus secundum formam et tenorem ejusdem mandati quod justicia suadebit. Datum apud Clive, xiij die mensis Aprilis, anno Domini MCCCxxviij.

July 4.- Ralph de Windsor has again appealed to the Court of Canterbury, because Adam, Bishop of Worcester, at the instigation of Henry de Clifton, has peremptorily ordered him to appear in answer to Henry de Clifton's claim. The Official of the Court instructs the Bishop to take no action in the matter while the appeal is pending, and to cite Henry de Clifton to appear before the Court.

[Fol. 106b.] Venerabili in Christo patri, domino Ade, Dei gracia Wigorniensi Episcopo, ipsiusve in sui absencia vicario in spiritualibus generali, Officialis Curie Cantuariensis per Priorem et Capitulum ecclesie Christi Cantuariensis, Sede Cantuariensi vacante, constitutus, salutem cum reverencia etc. Peticio domini Radulphi de Wyndesore, Rectoris ecclesie de Tredyntone, vestre diocesis, nobis exhibita continebat quod licet idem dominus Radulphus dictam ecclesiam suam canonice fuisset assecutus, ac a tempore hujusmodi assecucionis sue eandem cum suis juribus et pertinenciis per non modica tempora possedisset, et adhuc possideat in presenti, fuissetque ex parte ipsius, in hujusmodi possessione existentis ac metuentis sibi in ea parte ex quibusdam causis probabilibus et verisimilibus conjecturis grave prejudicium posse generari in futurum, ne quis quicquam in ipsius prejudicium attemptaret seu faceret aliqualiter attemptari, ad Sedem Apostolicam et pro tuicione Curie Cantuariensis palam, publice, et legitime provocatum, vos tamen, pater predicte, pretendentes et asserentes magistrum Henricum de Cliftone ad dictam ecclesiam de ipso domino Radulpho, ipsius vero Rectore et canonico possessore, plenam de facto et de jure pariter et consultam presentatum, dicta provocacione, que vos verisimiliter non latebat, non obstante, post et contra eam predictum dominum Radulphum, Rectorem et canonicum possessorem dicte ecclesie, ad personaliter comparendum coram vobis vel vestro commissario, predicto magistro Henrico occasione hujusmodi presentacionis responsuram ad terminum nimis brevem et peremptorium, nulla causa abbreviacionis seu personalis vocacionis in citatorio vestro in hac parte expressa, ad locum incertum et indeterminatum ad instanciam ipsius magistri Henrici evocari demandastis pariter et fecistis, ipsumque dominum Radulphum alias circa jus et

380 Registrum Ade de Orleton.

A.D. possessionem suam, quam habet in dicta ecclesia, per vos et vestros ad procuracionem dicti magistri Henrici indebite molestastis et inquietastis, in ipsius domini Radulphi prejudicium, dampnum non modicum, et gravamen. Unde ex parte ipsius domini Radulphi, sencientis se ex hiis et eorum quolibet per vos indebite pregravari, ad dictas Sedem et Curiam extitit, ut asseritur, legitime appellatum. Quare vobis cum ea qua decet reverencia inhibemus, et per vos omnibus et singulis quibus jus exigit inhiberi volumus, et mandamus ne, pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi tuitorie appellacionis negocio, quicquam hac occasione in dicte partis appellantis prejudicium attemptetis vel attemptent, etc., quominus liberam habeat appellacionis sue prosecucionem, prout justum fuerit utriusque. Citetis eciam seu citari faciatis peremptorie predictum magistrum Henricum quod compareat coram nobis aut alia dicte Curie presidente in ecclesia beate Marie de Aldemarichirche, Londoniis, quarto die juridico post festum sancti Jacobi, in dicto tuitorie appellacionis negocio processurus, etc. De die vero recepcionis, etc. Datum Londoniis, iiij Non. Julii, anno Domini millesimo MCCCxxviij.

Receptum fuit istud mandatum apud Gloucestriam, ix die Julii.

July 5.- The Court of Canterbury, having dismissed the appeal of Ralph de Windsor, revokes the mandate forbidding the Bishop to act in the matter.

Venerabili in Christo patri, domino Ade, etc., Officialis Curie Cantuariensis per Priorem et Capitulum ecclesie Christi Cantuariensis, Sede Cantuariensi vacante, constitutus, salutem, etc. Cum nos in tuitorie appellacionis negocio quod in Curia vertebatur antedicta inter dominum Radulphum de Wyndesore, Rectorem ecclesie de Tredyngtone, vestre diocesis, se pretendentem partem, ut suggerebatur, appellantem, ex parte una, et magistrum Henricum de Cliftone, partem appellatam, ex altera, legitime procedentes ipsam partem appellatam pro eo quod pars appellans antedicta suam appellacionem in hac parte suggestam nullatenus, prout debuit, fuerit prosecutus, ab examine dicte Curie merito duxerimus dimittendam, paternitati vestre tenore presencium intimamus quod, quacunque inhibicione a Curia Cantuariensi antedicta sub data Londoniis, xv Kal. Aprilis, anno Domini MCCCxxvij, impetrata, et vobis directa, non obstante, libere poteritis exequi quod

Episcopi Herefordensis. 381

A.D. 1328. est vestrum. Datum Londoniis, iij Non. Julii, anno Domini MCCCxxviij.

A.D. 1327. Oct. 9.- Memorandum that Adam, Bishop of Worcester, has promised to pay 1,000 florins to the Pope, and 1,000 florins to the College of Cardinals, and 357fl. 2s. 1d. for the customary "services," on his appointment to the Bishopric of Worcester. [1]

[Fol. 107.] DE SERVICIO DEBITO CURIE ROMANE PRO EPISCOPATU WYGORNIENSI.- Memorandum quod venerabilis pater, dominus Adam, Episcopus Wigorniensis, olim Herefordensis, anno Domini MCCCxxvij, die nono mensis Octobris, Pontificatus domini Johannis Pape XXII anno duodecimo, promisit pro suo communi servicio Camere dicti domini Pape mille florenos auri, et Camere Collegii reverendorum Patrum, dominorum Cardinalium, quorum quatuordecim tunc erant presentes et duo absentes legati, unus in Lumbardia, et alius in Italia, alios mille florenos et quinque servicia consueta. De quibus promisit se satisfacturum in duobus terminis, videlicet, de dimidia parte in primo termino qui erit a festo Omnium Sanctorum proxime futuro ad annum, videlicet usque ad festum Omnium Sanctorum quod erit anno a Nativitate Domini MCCCxxviij, et aliam dimidiam partem in secundo termino qui erit in festo Ascensionis Domini, videlicet anno Domini MCCCxxix.

Et est sciendum quod quodlibet dictorum quinque servicioram ascendit ad summam lxxj florenorum, viiij solidorum et v denariorum Turonensium parvorum.

Dicta autem quinque servicia ascendunt ad summam ccclvij florenum, ij solidorum et unius denarii Turonensium. Item mutantur x floreni vel circa pro aquietanciis.

A.D. 1329. May 13.- J. de Godele, Dean of Wells, summons Thomas de Trilleck, Canon of Wells, to the Election of a Bishop in succession to John de Drokensford, lately deceased.

DE ELECCIONE WELLENSIS EPISCOPI.- J. de Godele, Decanus, et Capitulum ecclesie cathedralis Wellensis, dilecto confratri suo et concanonico, domino Thome de Trilleke, salutem et fraterne dileccionis continuum incrementum. Cum recolende memorie dominus Johannes de Drokenesforde, nuper Bathoniensis et Wellensis Episcopus, die Martis proximo post festum sancti Johannis ante portam Latinam, anno Domini MCCCxxix, quod non sine


[1] The entries made on the last pages of the Register are out of chronological order, and some refer to matters not connected with the Diocese.

382 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1329. grandi mentis amaritudine referimus, nature solvens debitum spiritum suo reddidit Creatori, nos ac dominus Robertus, Prior ecclesie cathedralis Bathoniensis, et ejusdem loci Capitulum, ad quos in hac parte jus eligendi communiter pertinet, ne ecclesie memorate existant pastoris solacio diucius destitute, diem Lune proximum post festum sancti Augustini Episcopi proxime futurum cum continuacione et prorogacione dierum tunc sequencium concorditer statuimus, et eundem terminum confratribus nostris presentibus prefiximus, ac omnes et singulos qui de jure et dictarum ecclesiarum consuetudine fuerint evocandi ad eleccionem futuri nostri pontificis et prelati, in nostro Capitulo Wellensi hac vice, prout moris est, celebrandam, et ad omnia alia peragenda que ipsius eleccionis negocium contingere dinoscuntur, ad ipsos diem et locum pro termino peremptorio fore decrevimus evocandos. Quocirca vos tenore presencium peremptorie citamus quatinus dicto die, hora Capituli, in eodem Capitulo sufficienter in forma juris compareatis, una nobiscum de futuri nostri pontificis et prelati eleccione tractaturi, et in ipso eleccionis negocio modo debito processuri. Alioquin, vobis non expectatis nec ulterius, eciam si predictus terminus prorogatus fuerit, convocatis, in hujusmodi eleccionis negocio procedemus, prout juxta juris exigenciam et dictarum ecclesiarum consuetudinem fuerit procedendum, vestra absencia non obstante. De die vero recepcionis, etc. Datum in Capitulo nostro Wellensi, xiij die mensis Maii, anno Domini supradicto.

A.D. 1318. Nov. 12.- Richard de Hatheringe, Precentor of Hereford, and Archdeacon of Chester, has professed his readiness to resign the Precentorship (as provided by the Papal Constitution Execrabilis) should it be proved that the Precentor has the cure of souls. The Bishop decides that the Precentorship is without cure of souls, and may therefore be retained.

[Fol. 107b.] Universis Christi fidelibus has litteras inspecturis, Adam, etc., salutem in omnium Salvatore. Nonnullis pretendentibus quod precentoria in nostra ecclesia Herefordensi curam habuit et habet animarum annexam, discretus vir, magister Ricardus de Hatheringe, precentor ejusdem nostre ecclesie, coram nobis personaliter constitutus, optulit se paratum dictam precentoriam, quam una cum archidiaconatu Cestrie in ecclesia Lichfeldensi ex dispensacione sufficienti tunc tenebat, ut dixit, dimittere juxta formam novelle

Episcopi Herefordensis. 383

A.D. 1318. constitucionis sanctissimi patris, domini Johannis, divina providencia Pape XXII, nuper edite, que incipit Execrabilis, si et quatinus ex forma et effectu ejusdem constitucionis fuisset artatus. Nos igitur, ad peticionem dicti magistri Ricardi super premissis informacione habita diligenti, ac communicato juris consilio peritorum, ponderatis undique ponderandis, invenimus dictam precentoriam ab omni et omnimoda animarum cum omni tempore fuisse et esse liberam et immunem, ac dictum magistrum Ricardum super retencione dicte precentorie cum archidiaconatu predicto sufficienter esse munitum, et ad dimittendum eandem precentoriam seu archidiaconatum predictum juxta formam constitucionis predicte aliqualiter non artari. In quorum testimonium, etc. Datum apud Sugwas, xij die mensis Novembris, anno Domini MCCCxviij, etc.

A.D. 1325. June 28.- The Bishop testifies that Thomas de Astley, Canon of Hereford, has been inducted into possession of the Canonical House to which he has been collated.

Pateat universis quod nos, Adam, etc., dilectum filium magistrum Thomam de Astleye, canonicum Herefordensem, induci fecimus in corporalem possessionem domorum canonicalium Herefordensium sibi per nos collatarum, sicut in nostris aliis litteris continetur. In quorum testimonium, etc. Datum apud Schenyngfelde, xxviij die mensis Junii, anno Domini MCCCxxv, etc.

A.D. 1326. Nov. 17.- Final settlement with Richard de Hamenasch, Robert de Icklesham, John de la Felde, and Roger de Breinton, executors of Richard [Swinfield], formerly Bishop of Hereford.

[Fol. 108.] ACQUIETANCIA FACTA EXECUTORIBUS DOMINI RICARDI QUONDAM HEREFORDENSIS EPISCOPI.- Universis sancte matris ecclesie filiis ad quos presentes littere pervenerint, Adam, etc., salutem. Litteras reverendi patris, domini Walteri, Dei gracia Archiepiscopi Cantuariensis, etc., recepimus, tenorem qui sequitur continentes:- Walterus, etc., venerabili fratri, domino Ade, etc. Ad audiendum compotum sive raciocinium administracionis bonorum bone memorie domini Ricardi, olim Herefordensis Episcopi, defuncti predecessoris vestri immediati, per ipsius defuncti executores reddendum, necnon ad compellendum legitime executores eosdem ut compotum sive calculum hujusmodi fidelem reddant, ipsosque absolvendos sive

384 Registrum Ade de Orleton.

A.D. 1326. condempnandos, prout merita exigunt compoti supradicti, ac ipsos finaliter liberandos et dimittendos in eventum, et super hiis litteras dimissionis hujusmodi sive acquietancie eisdem executoribus concedendas et fieri faciendas, vobis cum potestate coercionis canonice tenore presencium plenam in Domino committimus potestatem. Datum apud Lamhethe, ij Kal. Augusti, anno Domini MCCCxx. Nos igitur potestatem nobis per dictas litteras attributam reverenter, ut decuit, acceptantes magistros Ricardum de Hamenasshe, et Robertum de Iklesham, ac dominos Johannem de la Felde et Rogerum de Breyntone, executores pie memorie dicti predecessoris nostri, ad reddendum compotum seu raciocinium administracionis dictorum bonorum coram nobis fecimus evocari, qui hujusmodi compotum seu raciocinium administracionis dictorum bonorum, debitorum et legatorum plenarie reddiderunt. Et quia nos per dictum compotum seu raciocinium evidenter comperimus ipsos hujusmodi bona administrasse fideliter et prudenter, eosdem executores ab ulteriori compoto seu raciocinio administracionis bonorum predictorum reddendo, auctoritate et potestate predicta nobis concessa ab officio dimittimus et finaliter liberamus, eosque imperpetuum quietos et absolutos fore decrevimus per presentes, ipsorum fidem et consciencias onerantes eisque sub obtestacione divini judicii firmiter injungentes ut quicquid residui dictorum bonorum ad manus eorum pervenerit, deductis expensis racionabilibus, in pios usus distribuant juxta prefati defuncti ultimam voluntatem. In cujus rei, etc. Datum Herefordie, xvij die mensis Novembris, anno Domini millesimo CCCxxvj, etc.

Episcopi Herefordensis. 385

APPENDIX.

Since very many Institutions to Benefices, Dispensations for absence, and Letters Dimissory are entered in the Register according to the usual and well-known formulas, it has been thought good only to print in full two or three typical instances of each (which will be found in the text) and to collect in this Appendix the names, dates, etc., of the rest.

(a) INSTITUTIONS AND COLLATIONS TO BENEFICES.

DATE. BENEFICE. PERSON PRESENTED. PATRON.

1317 Jul 12 Upton (Cressett). William de Stratton, sub-deacon. John de Upton.
1317 Jul 21 Hanwood (chapelry). William Fitzwilliam de Bikedon, acolyte. Reginald Hanwood.
1317 Oct 25 Upper Sapey. John Goodrich, priest. The Bishop (by lapse).
1318 Jan 25 Abenhall. John Honsom, priest. Reginald de Abenhall.
1318 Feb 3 Edvin Ralph. Hugo de Yonge, deacon. Thomas de Edvin, knight.
1318 Feb 3 Great Collington. J. de Broke de Botterley, deacon.[1] Hugh Ball.
1318 Mar 18 Grendon Warren (chapelry). William de Assche, acolyte. (not mentioned).
1318 Mar 18 Little Sapey. Walter Renaud, priest. (not mentioned).
1318 Mar 18 Madeley. William [Russell] de Fownhope. The Bishop (by lapse).
1318 Mar 20 More. Adam de Ailyneton, priest.[2] (not mentioned).
1318 Apr 12 Chetton. Godfrey de Rudham, priest. Mina Burnell.
1318 May 20 More. Robert de la More, deacon. William de la More.
1318 Nov 17 Ribbesford. William de Piriton, priest. Henry de Ribbesford, knight.
1318 Dec 13 Ocle Pychard. Walter de Thormaston, priest.[3] Abbot and Convent of Gloucester.
1318 Dec 22 Llancant. Robert de Persfield. priest. Thomas, Earl of Norfolk.
1319 Jan 9 Wellington. Hugh de Brut, priest. John de Coston, Prebendary of Wellington.
1319 Jan 12 Richard's Castle. Thomas de Dortford, priest. (not mentioned).
1319 Feb 15 Prebend of Inkberrow. Richard de Vernon. The Bishop.


[1] A mandate was issued to the Vicar of Bromyard to induct, which he neglected to do; and on March 18, the Bishop commissions the Official to induct.
[2] In commendam.
[3] Oath of residence exacted.

386 Registrum Ade de Orleton.

DATE. BENEFICE. PERSON PRESENTED. PATRON.

1320 Mar 1 Prebend of Bartonsham. Robert Hereward, clerk. The Bishop.
1320 Mar 1 Prebend of Wellington. William de Ayermin. The Bishop.
1320 Mar 20 Sinecure Prebend of Ledbury. Thomas de Orleton, priest.[1] The Bishop.
1320 May 31 Mordiford. Adam de Ailyneton. Papal reservation.
1320 Aug 16 Prebendal portion of Burford. Thomas de Weston, clerk. Geoffrey de Cornewall, knight.
1320 Sep 11 Meole Brace. Walter de Bokenhall, priest. Abbot and Convent Wigmore.
1320 Sep 30 Lugwardine.[2] Henry de Schorne. Alan de Plokenet, Lord of Kilpeck.
1320 Oct 3 Cusop. Peter de Barthon, priest. The Bishop.
1320 Oct 5 Llanrothal. Thomas Barry, priest. Abbey and Convent of Monmouth.
1320 Oct 19 Prebend of Eigne. John de Oxyndon, clerk. The Bishop.
1320 Oct 30 Bromyard Luke de Ridel, priest. The Portionists.
1320 Dec 17 Prebend of Preston. Thomas Talbot, priest.[3] The Bishop.
1320 Dec 18 Neen Savage. Roger de la Sete, priest. Abbot and Convent of Wigmore.
1320 Dec 18 Caynham. John de Stapleton, priest. Abbot and Convent of Wigmore.
1320 Dec 21 Prebend de Prebenda Episcopi. William de Wyke, priest.[4] The Bishop.
1321 Jan 17 Eaton Bishop. John de Orleton, deacon. The Bishop.
1321 Jan 19 Coreley. Roger de Baskerville, sub-deacon. Peter de Overton.
1321 Jan 19 Neenton. Thomas de Glasleye, sub-deacon. Adam Arras.
1321 Jan 20 Wenlock. Walter de Cleobury, priest. Prior and Convent of Wenlock.
1321 Jan 20 Cleobury Mortimer. John Scheremon de Ludlow, priest. Abbot and Convent of Wigmore.
1321 Jan 20 Glazeley. Nicholas de Glazeley, acolyte. Alan de Glazeley.
1321 Jan 20 Stottesdon. Hamo de Sandwich, priest. Abbot and Convent of Shrewsbury.
1321 Jan 22 Meole Brace. John de Kynton, priest. Abbot and Convent of Wigmore.
1321 Jan 22 Lindridge. William " the clerk."[5] Prior and Convent of Worcester.
1321 Jan 22 Yarkhill. Henry Boter, priest. The Master and Brothers of the Hospital of Ledbury.
1321 Jan 24 Eaton Bishop. Richard de Estenor, sub-deacon.[6] The Bishop.


[1] On the death of John de Aquablanca.
[2] Cum Capellis de Langarran, Hentlan, et de Sancto Waynardo.
[3] On the resignation of William de Wyke.
[4] He obtained at the same time the Canonical house formerly held by Thomas de St. Omer, Canon of Hereford.
[5] Wilelmus dictus clericus.
[6] It is stated that John de Orleton (appointed only seven days before) has resigned.

Episcopi Herefordensis. 387

DATE. BENEFICE. PERSON PRESENTED. PATRON.

1321 Jan 25 Cradley. Walter Carles, priest.[1] The Bishop.
1321 Jan 25 Kinnersley. John de Orleton, deacon. John, Lord of Kinnersley 1321 Jun 13 Edvin Ralph. John de Henley, acolyte. Thomas de Edvin.
1321 Jun 15 Hampton Wafers (chapelry). William Keke, priest. Roger de Mortimer, Lord of Chirk.
1321 Jun 25 Dorstone. William de Gosyngton, sub-deacon. Prior and Convent of Clifford.
1321 Sep 25 Mordiford. William de Breinton, priest. Abbot and Convent of Gloucester.
1321 Sep 25 Aston Ingham. Adam de Ailyneton, priest. Simon de Aston.
1321 Sep 26 Stretton (by Wenlock). Ralph de Snelleston, priest. Edmund, Earl of Arundel.
1321 Sep 26 Bosbury. Thomas de Marisco, priest.[2] The Bishop.
1321 Oct 3 Ledbury. William Denoth, priest. The Bishop (by lapse).
1321 Oct 16 Prebendal portion of Burford. Richard de Aldonestre, priest. Geoffrey de Cornewall, knight.
1321 Oct 20 Avenbury. William Toky, priest. Abbot and Convent of Dore.
1321 Nov 16 Dorstone. John Rees, subdeacon. Prior and Convent of Clifford.
1321 Dec 4 Willersley. John Bocce, clerk. William de la Wode.
1322 Jan 18 Moccas. Hugh de Monnynton, priest. John de Frene.
1322 Jan 29 Prebendal portion of Pontesbury.William de Aston, acolyte.[3] John de Charleton.
1322 Jan 31 Chancellorship of Hereford. Thomas de Orleton.[4] The Bishop.
1322 Feb 18 Prebendal portion of Bromyard. John de Trilleck, clerk.[5] The Bishop.
1322 Feb 27 Billingsley (chapelry) Ralph Sagon, priest. Abbot and Convent of Shrewbury.
1322 Apr 22 Stottesdon. Walter de Fynigham, priest.[6] Abbot and Convent of Shrewsbury.
1322 May 11 Chetton. Alan de Rudham, priest. Alina Burnell.
1322 May 31 Prebendal portion of Holdgate. R. de Ercalewe, priest, rector of Castle Frome.[7] Alina Burnell.
1322 Jun 13 Evesbatch. Thomas de Fretewelle, clerk. Simon de Kyngeshemed.
1322 Jun 15 Chantry in the chapel of Hopton. Roger de Affetote, priest.[8] John de Hopton.
1322 Jun 16 Long Staunton. William de Oldebury, priest.[9] The Chapter of Hereford (decanatu vacante).


[1] This appointment had been arranged, but not completed, at Avignon, April 27, 1320.
[2] William Toky resigns the Vicarage on the same day.
[3] It had been held by William Rode.
[4] On the death of Robert de Gloucester.
[5] On the death of John de la Felde, whose goods were sequestrated until the repairs to the chancel, and to the Portionist's house, were duly carried out.
[6] The oath of personal residence is postponed "until the Parliament to be held at York, in three weeks from Easter last past."
[7] In commendam, on the death of Robert Chete.
[8] On the resignation of Nicholas de Stoke.
[9] On the resignation of Richard de Chartham.

388 Registrum Ade de Orleton.

DATE. BENEFICE. PERSON PRESENTED. PATRON.

1322 Jul 15 Prebend of Nonnington John de Orleton, clerk.[1] The Bishop.
1322 Aug 9 Hope Mansel. William de Mokholom, priest. Prior and Convent of Monmouth.
1322 Aug 19 Prebend of Hunderton. Walter Karles, priest.[2] The Bishop.
1322 Aug 19 Hampton Bishop. Giles de Hereford, clerk.[2] The Bishop.
1322 Sep 20 Eaton Bishop. Richard de Weobley, priest.[3] The Bishop.
1322 Sep 28 Madeley. James de Tifford, priest. Prior and Convent of Wenlock.
1322 Sep 30 Eastnor. Thomas de Bolleye, priest.[4] The Bishop.
1322 Oct 5 St. Peter's in Straddel [i.e. Peterchurch] William le Harpour, priest. Prior and Convent of Great Malvern.
1322 Oct 26 Kinnersley. John de Kinnersley, subdeacon John de Kinnersley.
1323 Jun 9 Prebendal porton of Bromyard. Ely de Trilleck, clerk. The Bishop.
1323 Aug 3 Tretire. Adam le Budel, priest. Thomas le Brut.
1323 Nov 7 The Service of the Blessed Mary at Bishopstone. John Bromfield, priest. (not mentioned).
1323 Nov 25 The same at Ledbury. John de Prato de Ledbury. The Parishioners.
1323 Dec 21 Much Dewchurch. William de la Felde, deacon. Abbot and Convent of Gloucester.
1324 Feb 7 Weston Beggard. Thomas de Molendino, priest. Custos and Brothers of the Hospital at Ledbury.
1324 Feb 16 Edvin Loach. Richard le Profete de Clifford, acolyte. Richard Talbot,knight.
1324 Feb 19 Avenbury. Thomas de Bromyard, priest. Abbot and Convent of Dore, on the nomination of the Bishop.
1324 Mar 27 Willey. Philip de Harley, priest. Prior and Convent of Wenlock, on the nomination of Lady Burge de Harley.
1324 Apr 2 Dymock. William Lestor, priest. Abbot and Convent of Cormeilles.
1324 Apr 25 Prebend of Ewithington. Thomas de Astley, clerk.[5] The Bishop.
1324 May 18 Monmouth. John de Horwood, priest. Prior and Convent of Monmouth.
1324 Jun 26 Munslow. William de Ludlow, clerk. (not mentioned).


[1] On the death of Richard de Dunre.
[2] On the death of R. de Ik'., who held both the Prebend of Hunderton and the Rectory of Hampton Bishop.
[3] On the same folio, under date September 27, and in the same words is an entry giving Eaton to John Huband, Rector of Eastnor. In both entries the Rectory is said to be vacant by the death of Richard de Eastnor, the last Rector. Richard de Weobley's appointment would seem to have been cancelled.
[4] On the appointment of John Huband to Eaton Bishop.
[5] On the death of Richard de Hamenasche.

Episcopi Herefordensis. 389

DATE. BENEFICE. PERSON PRESENTED. PATRON.

1325 Jan 9 Peterchurch. John de Hyniton, priest. Prior and Convent of Great Malvern.
1325 Mar 29 Edvin Loach. Thomas de Blount, acolyte. Richard Talbot.
1325 Apr 19 Brobury. Thomas de Bosbury, priest. (not mentioned).
1325 Apr 20 Bosbury. Henry Boter, priest. The Bishop.
1325 Jun 15 Eye. Richard de Pureton, priest. Abbot and Convent of Reading.
1325 Aug 14 Hopesay. Thomas de Clone, priest. Edmund, Earl of Arundel.
1325 Aug 16 Momele [i.e.Mamble] Walter de Bokenhull, priest. Abbot and Convent of Shrewsbury.
1325 Sep 6 Stoke Bliss. Richard Woderove, priest. Prioress and Convent of Lingebrook.
1326 Jan 17 Thongelonde.[1] Adam de Ombresleye, priest.[2] Henry de Bradley.
1326 Feb 12 Wolastone. Nicholas Gerveys, priest. Abbot and Convent of Tintern.
1326 Apr 5 Frampton-on-Severn. Walter de Finigham, priest.[3] Prior and Convent of Clifford.
1326 Apr 5 Stott esdon. Philip de Gossington, priest. Abbot and Convent of Shrewsbury.
1326 Jul 21 Byford. Hugh de Barewe, sub-deacon. Prior and Convent of Brecon.
1326 Sep 8 Prebend of Norton. Roger de Breinton, priest.[4] The Bishop.
1326 Sep 27 Kinnersley. Nicholas de Caerwent, acolyte. The Bishop.[5]
1326 Sep 27 Prebendal portion of Burford. John de Hereford, acolyte.[6] The Bishop (by lapse).
1326 Nov 15 Micheldean. Walter le Maryner de Gloucester, chaplain. (not mentioned).
1326 Nov 15 Ludlow. Richard le Fort, chaplain. (not mentioned).
1326 Nov 16 Prebend of Wellington. Roger de Breinton.[7] The Bishop.
1326 Nov 16 Prebend of Moreton parva. John de Orleton.[7] The Bishop.
1327 Jan 30 Chetton. Hugh de Beysin, priest. (not mentioned).
1327 Sep 26 Prebend of Wellington John de Trilleck, acolyte. Papal reservation.[8]
1327 Sep 26 Prebend of Moreton. Thomas de Trilleck. Papal reservation.[9]
1327 Sep 26 Prebend [of Pratum majus]. William de Fownhope, priest. Papal reservation.[10]


[1] For this place see Cant. Reg., p. 203, note.
[2] On the resignation of Walter de Bradley.
[3] In this institution the Bishop of Hereford acts for the Bishop of Worcester. See p. 356.
[4] On the death of Richard de Bello.
[5] Jure sibi legitime devoluto. See p. 263.
[6] On the resignation of Walter de Islip.
[7] In commendam.
[8] On the resignation of John Talbot. William de Ayermin had held this prebend until his consecration as Bishop of Norwich (September 25, 1325).
[9] This prebend had been held by John de Ros until his consecration as Bishop of Carlisle (February 24, 1325).
[10] On the appointment of James de Berkeley as Bishop of Exeter (consecrated March 22. 1327).

390 Registrum Ade de Orleton.

(b) DISPENSATIONS FOR ABSENCE.

1317. Oct. 7. To Nicholas de Knill, Rector of Knill, subdeacon, for study, for one year. [1]
1318. Jan. 20. To Robert de Alureston, Rector of Staunton-in-the-Forest, for study, for one year. [2]
" Feb. 11. To William de Stretton, Rector of Upton (Cressett), sub-deacon, for study, for one year. [3]
" 12. To Eustace de Chandos, Rector of Tedstone Delamere, acolyte, for study, for one year. [4]
" Nov. 30. To William de Barewe, Rector of Sutton-next-Shrewsbury, subdeacon, for study, for one year. [5]
" Dec. 23. To Stephen de Clunton, Rector of Oldbury, deacon, for three years.
" 26. To John Aubrey, Rector of Willersley, for one year.
1319. Jan. 11. To Richard de Dane, Rector of Tugford, for one year.
" 11. To Walter Aubrey, Rector of Hope Sollars, for one year. [6]
" 11. To William de Tunneyk, Rector of Minsterworth, for two years.
" 17. To William Hodynet, Rector of Westbury, for study, for six months.
" 22. To John de Clipstone, Rector of Munslow, subdeacon, for study, for two years.
" 22. To Richard Dobyn, Rector of Bitterley, subdeacon, for study, for three years.
" 22. To Hugh de D (part of line cut off) for three years.
" Feb. 16. To Godfrey de Rudham, [7] Rector of Chetton, priest, for study, for one year.
1320. " 25. To the same, in attendance upon Hugh Despenser the younger, for one year.
" Mar. 14. To Robert de Seynesbury, Portionist of Burford, priest, in attendance upon Maurice de Berkeley, for one year.
" Oct. 3. To William de Rode, Portionist of Pontesbury, subdeacon, for study, for 2 years.
" 3. To Robert Pet, Rector of Boraston, priest, for study, for one year.


[1] On December 3 a further two years is granted, and two more years on June 11, 1322.
[2] A further year is granted on January 11, 1319.
[3] On November 29, 1318, a further two years is granted; and on September 30, 1320, three years longer. On September 15, 1326, he receives yet another year, being by this time priest.
[4] On November 7, 1318, a further two years is granted; and on October 6, 1320, three years longer; and on April 17, 1322, yet another two years.
[5] On March 5, 1320, he received another year; and on September 26, 1321, a further year; and another on March 30, 1322.
[6] On February 13, 1321, he obtains another year, being then sub-deacon.
[7] In MS. Strudham.

Episcopi Herefordensis. 391

1320. Oct. 14. To Thomas de Dorteforde, Rector of Richard's Castle, priest, in attendance upon John Walwyn, until Easter next. [1]
Nov. 8. To Geoffrey de Picheforde, Rector of Broseley, priest, in attendance upon J. de Foxleye, Baron of the Exchequer, for two years.
Dec. 9. To Richard de Wytton, Rector of Neen Sollars, in attendance upon Roger Mortimer, Lord of Wigmore, for one year.
" 16. To Richard (de Albrighton), Rector of Beckbury, for one year. [2]
" 19. To William de Swyneye, Rector of Silvington, subdeacon, for one year. [3]
1321. Feb. 7. To Ralph le Porter, Rector of Eastham, priest, for one year.
Mar. 5. To H., Rector of Whitchurch, in attendance upon the Earl of Pembroke, for two years.
July 2. To Walter Dobin, Rector of Cleobury North, subdeacon, for study, for three years.
" 9. To William Keke, Rector of Hampton Wafers, for two years. [4]
Sept. 14. To William de Gosynton, Rector of Dorstone, subdeacon, for study, for one year.
" 23. To Thomas Broun, Rector of Hope Mansel, priest, for study at Oxford, for one year.
" 24. To Roger Sollers, Rector of Bromesberrow, subdeacon, for study, for one year. [5]
" 29. To Richard de Forde, Rector of Aston Botterell, sub-deacon, for one year. [6]
Oct. 3. To William le Low, Rector of Kington, subdeacon, for study, for four years.
1322. Mar. 17. To Roger de Breinton, Rector of Rock, priest, for study, for five years. [7]
Apr. 13. To Ralph (de Snelleston), Rector of Stretton, in attendance upon John Pecche, knight, until Michaelmas.
May 12. To Alan de Rudham, Rector of Chetton, priest, in attendance upon Eleanor, wife of Hugh Despenser the younger, for one year. [8]


[1] A year is granted, on June 13, 1322, to the same for the same purpose.
[2] Another year is granted to the same on April 16, 1322.
[3] A further year is granted to him on September 15, 1321, on condition that he is ordained deacon and priest in the meanwhile; and on September 17, 1822, he obtains another year. On October 22, 1325, the period of absence is fixed at 7 years from his institution.
[4] He is allowed to put out his benefice ad firmam for the same time.
[5] On October 6, 1322. a further year is granted to him.
[6] On September 17, 1322, another year is granted to him; and on October 21, 1323, a third.
[7] With permission to go into parts beyond the sea.
[8] On March 16, 1324, a year is granted to him for study.

392 Registrum Ade de Orleton.

1322. June 14. To Thomas de Fretewell, Rector of Evesbatch, clerk, for seven years.
Oct. 19. To William, Rector of Pixley, priest, for study, for one year. [1]
1323. Aug. 22. To Roger Tilie, Rector of Kentchurch, priest, for study, for three years.
Dec. 1. To John de Hamenasch, Rector of While, subdeacon, for study, for three years.
1324. Mar. 15. To Adam de Marcham, priest, in attendance upon the Earl of Pembroke.
Apr. 6. To William de Breinton, Rector of Mordiford, for study, for three years.
May 24. To John Dobyn, Rector of Cleobury North, subdeacon, for study, for three years.
June 11. To Richard le profete, Rector of Edvin Loach, for study, for three years.
1325 Mar. 29. To Thomas le Blount, Rector of Edwin Loach, for study, for three years. [2]
Sept. 26. To John de la Munede, Rector of Llandinabo, for study at Oxford, for one year.

(c) LETTERS DIMISSORY.

1317. Oct. 23. Thomas de la Felde, to deacon's and priest's orders.
Dec. 7. Robert de Alureston, Rector of Staunton, to deacon's orders.
1318. " 23. Stephen de Clunton, Rector of Oldbury, to priest's orders.
1319. Jan. 12. William Amoneth, Vicar in the Cathedral, to priest's orders.
Oct. 1. Adam Murimouth, junior, to all the sacred orders.
1320. " 26. Thomas de Weston, Portionist of Burford, to all the sacred orders.
1321. Jan. 10. John de Stretton, Rector of Easthope, to deacon's and priest's orders.
" 25. John Aubrey, Rector of Sapy, to priest's orders.
" 25. William Cok de Sutton, "having sufficient title," to priest's orders.
Feb. 13. Solomon " dictus Romayn " de Leominster, to priest's orders. [3]
1322. Mar. 6. John Rees, Rector of Dorstone, to deacon's and priest's orders.


[1] On November 3, 1323, another year is granted to him.
[2] He is to receive sub-deacon's Orders within the first year.
[3] Dum tamen litteratura ydoneus inventus est.

Episcopi Herefordensis. 393

1322. Mar. 6. John de Henley, Rector of Edvin Ralph, deacon, to priest's orders. [1]
Apr. 15. Gilbert Achard de Lydeney, to deacon's orders.
June 13. John Owen de Mamble, to all the sacred orders. [2]
1323. Nov. 25. William de Stretton, Rector of Upton (Cressett), to priest's orders.
Dec. 6. William Golafre, Rector of Aure, to deacon's and priest's orders.
" 17. Adam dictus le Low, Rector of Whitney, to subdeacon's orders.
1324. Jan. 10. John de la Felde, Canon of Hereford, to deacon's and priest's orders.
June 4. Thomas de Astley, Canon of Hereford, to priest's orders.
" 11. Walter de Lude, to deacon's and priest's orders.
Nov. 28. Stephen de Tempdebery, to all the sacred orders.
1325. Mar. 29. Thomas le Blount, Rector of Edwin Loach, to all the sacred orders.
Apr. 18. John le Mason de Lynhales, to all the sacred orders.
May 16. Robert de Bruneshope, Rector of Credenhill, to deacon's and priest's orders.
" 23. Richard de Bosbury, to priest's orders.
" 29. Walter de Dene, to subdeacon's orders.
Sept. 11. John Joyce, Vicar of Bodenham, to all the sacred orders.
" 11. John Bond de Hereford, to deacon's orders.
" 11. John de Steymor, to priest's orders.
" 12. Nicholas de Garway, to priest's orders.
" 14. John, son of Richard Fullo of Fownhope, to deacon's and priest's orders.
" 14. William Bertram, to priest's orders.
" 14. Nicholas Savage of Much Marcie, to priest's orders.
" 16. Hamo Mangaunt, to priest's orders.
" 17. Thomas Fretwell, Rector of Evesbatch, to deacon's and priest's orders.
" 19. John de Lude, to all the sacred orders.
" Caylon of Baysham, to deacon's and priest's orders.
1326. Jan. 4. John de Hamenasch, Rector of While, to priest's orders.
" 31. John Russel de Fownhope, to all the sacred orders.
Feb. 9. Thomas Haklute, to the first tonsure, and the other minor orders.


[1] On his appointment to Edvin Ralph, June 13, 1321, he was only an acolyte. There is no record of his receiving the intermediate Orders.
[2] Si litteratura ac moribus ydoneus reperiretur.

394 Registrum Ade de Orleton.

INDEX

See separate page.

ERRATA.

Page v. Line 34, read " Wanstrow " for " Wandestre "
" x. " 4, read " Tredington " for " Tridrinton "
" xxvii. " 23, read " nimis " for " nimus "
" xxxi. " 25, read " Drokensford " for " Stratford "
" xxxi. " 27, read " into favour " for " their temporalities."
" 1. " 37, read " Walter de Maidstone " for " William de Maidstone "
" 42 " 19, read " manipulum, amictum" for " manipulum amictum "
" 64 " 2, read " Wanstrow " for " Wanstron "
" 75 " 9, read " Godstow " for " Gloucester "
" 90 " 6, read " 1318 " for " 1319 "
" 91 " 1, read " 1318 " for " 1319 "
" 92 " 1, read " 1318 " for " 1319 "
" 92 " 31, insert " A.D. 1319 " in margin.
" 161 " 1, read " vera " for " veria "
" 198 " 13, read " Bampton " for " Brampton
" 238 " 12, read " Ruwardyn " for " Luwardyn "
" 313 " 34, read " ad " for " at "

Return to top of page

URL of this page: http://www.melocki.org.uk/registers/1317_Orleton.html

Copyright notice:
All pages at http://www.melocki.org.uk
are Copyright Mel Lockie 2021.
All rights reserved.
For a detailed copyright policy see: Conditions of Use.